|
Tja, heb het even gecontroleerd: op 1 maart begon mijn wedstrijdseizoen en sindsdien heb ik elk weekend 1 of 2 wedstrijden gereden + 8-daagse cape epic + chemins du soleil
Ok, er waren een 2 à 3 weekends wedstrijdloos, maar dan deed ik steeds de moeite om een waardige wedstrijdimitatie te doen op training
Wel, voor mij betekent dat uiteindelijk een onvermijdelijke klop van de hamer
Vermoeidheid
 
Tja, dan maar even rusten hé! Eerst een ontspannen toertje alpenpassen rijden met de moto (3200km in 5 dagen, heeeel uitrustend 
) En nu dan een verplicht weekend TTs rijden, want je kunt toch moeilijk thuis blijven zitten hé?!
Zaterdag 2 augustus: TT Kruiskerke, 65km.
Samen met Mario in een prachtig weertje gaan genieten van een rustige toer doorheen de bossen van Oostkamp-Hertsberge. Heel speciaal was de tocht niet, maar toch was het genieten om even laag-te-vliegen over de stoffige wegen met af en toe zelfs een echte single track. De 65kms vlogen voorbij met een gemiddelde van +28 en na een kleine 2.5u zat onze speeltijd er weer op
Dan maar besloten om de zondagochtend er nog een te gaan rijden. Deze keer iets verder van huis, nl in profondeville.
Zondag 3 augustus: TT profondeville, 70km.
Jeeehaaaa! Wat een rit!! Mooie technische klimmetjes die je niet rustig kunt nemen.. Ze schreeuwen om vol gas! En dan, hupla, weer naar beneden over prachtige single-tracks! Wat wil je nog meer?? Bevoorradingen: super en 3 keer super.. Omgeving en uitzichten: prachtige gouden korenvelden afgewisseld met supergroene bossen . Camille en ik waren 3.5u aan het genieten
.
.. tot de laatste afdaling. Daar was zelfs een option technique . Die moest ik hebben, maar voor me waren er mensen aan het sukkelen te voet met de fiets in de hand (en in de weg)
Hij sprong eerst naar links en dan toch nog naar rechts. Hierdoor moest ik nog plots uitwijken en raakte ik een stalen staaf langs de flank van mijn Maxxis crossmark achterband
Game over voor mijn arme band
Goed, geen ramp, effe binnenband insteken voor de laatste 5km. ?????? Wat nu??? Onmogelijk om het ventiel los te krijgen! Met 3 man hebben we geprobeerd! Tja, dan maar op de platte band de laatste 5 km verder gereden en hopen dat de velg ook niet sterft
Maar, mission accomplished en met een big smile naar huis vertrokken.
Camille, bedankt voor het goede gezelschap en een prachtige voormiddag!!
Nu heb ik weer genoeg gerust en mogen de wedstrijden weer beginnen hé..
Tot binnenkort,
Wouter
03-08-2008 om 00:00
geschreven door Teamlid
|
Op zondag 20/07 ben ik samen met wouter en dirk richting Florennes gereden. Onderweg begon wouter zijn wedstrijdverhaal van vorig jaar te vertellen. Om eerlijk te zijn kregen ik en dirk het al een beetje benauwd. Het bleek een van de zwaarste marathons te zijn die wouter vorig jaar gereden had in 5u15m 
Op dat momment kwam dirk bij me die net na me gestart was. Ik had toen al besloten om mijn tempo te rijden en zelfs wat reserve te houden (remember wouter zijn straffe verhalen
