Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
20-04-2017
Actief !
Wat steeds maar uitgesteld werd, moest vandaag toch gebeuren : een controletocht langs (bijna al) mijn caches. De hoofdreden dat ik er toch aan begonnen ben, is dat ik tijdens de voorbereiding van mijn reis naar het noorden veel te veel caches tegenkwam die al (te) lang de status "heeft onderhoud nodig" hebben. Er is niets zo vervelend dan kilometers lopen en een half uur zoeken om vast te stellen dat de cache waarschijnlijk al een jaar verdwenen is zonder dat de legger/eigenaar er iets aan doet ! Ik wil de zomerzoekers niet met hetzelfde gevoel achterlaten.
In de voormiddag werd het een fietstochtje van zo'n 20 km. De meeste caches waren nog in goede staat, hier en daar moest een logboekje vervangen worden en in drie gevallen was een volledig nieuwe "constructie" nodig. Mijn grote frustratie blijft altijd dezelfde : is het echt zo moeilijk om een cache op exact dezelfde plaats terug te leggen ? Ik erger me er vooral aan wanneer ik de cache opzettelijk in het zicht leg om te vermijden dat er een muurtje wordt afgebroken. Steeds slaagt er wel iemand in om de cache dan toch te verstoppen achter een aantal stenen, met als gevolg de nodige vernielingen om hem te vinden ! ! ! DOE DAT NIET !
In de namiddag heb ik nog zeven kilometers gewandeld om de overblijvende caches hier dichter bij huis aan een inspectiebeurt te onderwerpen. Uit één van de caches heb ik een travel bug meegenomen, zelf heb ik er in totaal drie achtergelaten. Onderweg bleek dat er nog een blinde vlek was : net tussen twee andere caches (moeten verplicht minstens 161 m uit elkaar liggen) kon ik nog een nieuwe kwijt. Dat zal dan absoluut de laatste zijn, na de zomer zie ik dan wel weer.
19-04-2017
Stoofvlees.
Hehe, ik ben bijna helemaal klaar om richting België te rijden. Bewijs : vanmiddag stoofvlees met frieten gegeten (met onze pa en "stiefmoeder" Angelina) bij de Kleine Duivel in Benidorm. Er blijft nog wel één groot probleem over : welke t-shirts blijven hier en welke gaan er mee voor onderweg ? Een vraag die ik mij de vorige jaren niet moest stellen ...
De caravan is intussen weer iets meer zoals ik wil : de originele gele gordijntjes zijn vervangen door rode, ik ben weeral tevreden.
18-04-2017
Alleen.
Zoals voorzien zijn de laatste overblijvers deze ochtend allemaal vertrokken. Iedereen was gepland tussen 9 en 10u maar Bernard en Annie zijn al stilletjes om 7u30 weggereden. De anderen (Leo, Rita, Philippe, Josee, Dick en Suzanne) hielden het nog iets langer vol maar ik schat dat de laatste rond 9u30 het terrein verliet.
Het resultaat is in ieder geval dat ik hier nu helemaal alleen sta, maar zo lijkt het niet want mijn camper staat hier ook nog altijd. Die camper ... die moest absoluut eens onder handen genomen worden want zoals ongeveer alles hier in de buurt zit die onder de gele vlekjes. Het is al een tijd een raadsel waar al die gele smurrie vandaan komt maar de laatste uitleg zou zijn dat het afkomstig is van bijtjes. Zou kunnen, hier in de buurt staan een aantal bijenkasten én er zijn dit jaar heeeeeeeeeeel veel bloemetjes. Als het mooier weer wordt, vliegen de bijen massaal uit om hun darmen te ledigen. In ieder geval : vervelend ! Beter nieuws is dat er dit jaar amper processierupsen zijn geweest. Vorig jaar hingen vele dennenbomen vol met nesten, dit jaar moest je echt zoeken om er een te vinden.
In ieder geval : de camper werd onder handen genomen, vooral het dak want de zijkanten had ik af en toe al eens een beetje schoongemaakt. Zwembroek aan, ladder op en een tweetal uurtjes later zag het dak er weer uit als nieuw. Vlak voor vertrek wordt de rest nog proper gemaakt.
De rest van de dag bestond uit profiteren van de zon. Nu iedereen weg is, staat het hek tussen privé- en campergedeelte regelmatig open en dan kan je rekenen op bezoek van een aantal nieuwsgierige viervoeters. In de namiddag kwam onze pa nog even langs om een bestelling van een campingwinkel in Murcia te brengen : o.a. toiletvloeistof, een brandblusapparaat en bescherming/isolatie voor over de ramen.
17-04-2017
Schitterende dag.
Alweer mooi weer vandaag en voor diegenen die morgen vertrekken stonden er mosselen op het menu. Zelf had ik andere plannen want ik had met Debbie afgesproken, iets wat veel te weinig is gebeurd deze winter. Een half uurtje of een hele dag : we amuseren ons altijd te pletter en lachen van begin tot einde. Dat was nu niet anders, vooral terwijl ze mijn haar een beetje "bijwerkte". Haar ervaring op dat vlak gaat niet verder dan een hond een scheerbeurt geven voor hij geopereerd wordt, het had dus flink mis kunnen gaan .
Iets eten, een terrasje, een ijsje - meer heeft een mens niet nodig om een mooie dag te beleven.
16-04-2017
Moeilijk !
Heel moeilijk om te bepalen wie er vandaag het meeste gepoetst heeft. Behalve schoonmaken en de wasmachine laten draaien is zowat iedereen de hele dag bezig geweest met in/overladen van de camper en organiseren van het nakende vertrek. De zon liet het regelmatig afweten en dus was dit de ideale manier om het warm te krijgen. Ook de bandendruk werd overal nagekeken en indien nodig werd er wat extra lucht toegevoegd. Toen de compressor van Bernard dienst weigerde werd overgeschakeld op de goede oude voetpomp.
Deze avond schoven we weer allemaal bijeen rond de tafel ter gelegenheid van Annie's verjaardag. Patrick reed naar het dorp om dürüms met friet te halen. Onnodig om te zeggen dat ook dit weer heel goed smaakte en vermits een feestje niet compleet is zonder taart ...
15-04-2017
Garage & Greek Rules.
Alweer een mooie zomerdag, maar toch iets frisser dan gisteren. Bernard zorgde voor de perfecte bandendruk bij mijn Sportster en ik was klaar om naar "Garage Rules" in La Nucía te gaan. Het was er rond 12u heel druk en dat kan ook niet anders : een lang weekend voor de meeste Spanjaarden en gratis naar mooie motorfietsen (overwegend Harley) en oude auto's (de meeste Amerikaans óf Volkswagen) kijken !
Het geheel was ook duidelijk veel grootser opgezet dan vorig jaar, de eerste keer is immers altijd een beetje afwachten. Op de parking kon je, behalve langs de vele kraampjes met t-shirts - niets gekocht ! - en accessoires flaneren of naar de uitgebreide collectie tweewielers van de bezoekers kijken. Binnen de omheining stonden dan nog een heleboel Amerikaanse auto's uit de tijd dat het leek alsof ze elk moment zouden kunnen opstijgen.
Binnen in de sporthal stonden nog veel meer winkeltjes met hebbedingen én een flink aantal custom bikes.
Toen de klok één uur gepasseerd was, reed ik naar beneden want de meeste overblijvers hadden afgesproken bij Santorini, het Griekse restaurant in Albir. Daar waren we nog niet zo lang geleden ook al een keer gaan eten en dat was voor iedereen blijkbaar zo goed meegevallen dat het ook voor een afscheidsetentje (dank u, gulle schenkers) in aanmerking kwam. Er komt maar geen einde aan dat afscheid nemen ... morgen staat er alweer iets op het programma .
Na de Griek reed ik opnieuw naar La Nucía want om 16u zou een nieuwe custom bike van MEL onthuld worden. Mario heeft er weer iets mooi van gemaakt maar hem kopen zou ik niet doen. Er hing trouwens geen prijskaartje aan, ik heb ook eerder de indruk dat hij in opdracht van iemand gebouwd is en dus reeds verkocht is. Buiten op de parking zou ik eerder iets naar mijn goesting vinden.
14-04-2017
Tent.
Het seizoen loopt nu duidelijk op zijn einde. Bewijs ? De feesttent is afgebroken ! Het hele "winterseizoen" heeft ze ons beschermd tegen zon, regen en stormen. Dat was alleen maar mogelijk door de vele verstevigingen en verbouwingen van de knutselploeg, waarvoor dank. Het stalen geraamte is blijven staan, de zijkanten werden er afgehaald en zijn vakkundig gepoetst door Patrick. Iets later kreeg het dakzeil pootjes en dat was het sein om als volwassen pubers met water te spelen.
Zoals te verwachten is het afbreken van de feesttent een goede reden om ... een feestje te bouwen. 's Avonds toverde Vicky allerlei hapjes uit de diepvries, oven, pan en frietketel tevoorschijn en op een bepaald moment werden 15 verschillende flessen drank op tafel geteld. Morgen gaat het afscheid verder .
13-04-2017
Sabor.
Donderdag is (bijna) altijd Sabordag geweest en dat was vandaag niet anders. En toch wordt ook met die traditie gebroken, ik kan moeilijk van ze verlangen dat ze mijn menu onderweg in Frankrijk komen leveren. Volgende week zou eventueel nog kunnen maar de laatste dagen voor het vertrek is er meestal nog zo veel te doen dat ik tijdens die periode liever geen verplichtingen heb.
Het was vandaag weer uitzonderlijk lekker, vooral het hoofdgerecht : zalm in een jasje van spek met mangosaus. Je moet weten dat ik helemaal geen liefhebber ben van al die exotische fruitsoorten maar dit was een goede combinatie ! Het was ook een afscheid van een van de vaste obers want die zoekt in de loop van de zomer andere oorden op. Toen ik hem het allerbeste wenste, zag ik hem bijna een traantje wegpinken. Je bouwt in al die jaren toch een relatie op als je elke week in hetzelfde restaurant aan tafel gaat.
Naast ons zat een familie waarvan eentje de hele (voor)geschiedenis van Sabor uit de doeken deed. Hij had duidelijk ergens een en ander opgevangen maar het totale verhaal bevatte maar weinig waarheden. Het is dan moeilijk om je niet in het gesprek te mengen .
12-04-2017
Geocaching.
Geocaching, het blijft een gezellig tijdverdrijf maar toch het fanatieke is er al een tijdje af. Omdat ik mij (zeker in de toekomst) steeds minder ga verplaatsen, zal er ook minder gelegenheid zijn om veel caches te zoeken.
Dan maar zelf meer caches hier in de buurt verstoppen ? Waarom ? Ik steek er veel tijd in, soms ook geld maar je wil niet weten wat voor berichtjes ik soms krijg :
- Is het echt nodig om het zo moeilijk te maken ? (hoe meer sterren, hoe moeilijker lijkt me logisch)
- Waarom is hier een magnetische nano gebruikt, het zou toch ook met een grotere container kunnen ? (wil je geen nano's zoeken, doe het dan niet meestal staat het vermeld in de omschrijving)
- Wie verstopt er nu een cache tussen het afval ? (de reeks had de naam basura = afval + mijn caches liggen NOOIT tussen het afval.
- Er was niet door te komen zonder laarzen (er staat vermeld deze caches niet te zoeken tijdens of na hevige regenval)
- Waarom heb je mijn log verwijderd, je hebt het recht niet om en dan komen er allerlei redenen om te bewijzen dat hun log wel moet aanvaard worden. Soms zijn die berichten op het randje van agressief (het zijn mijn caches en dus heb ik het recht om iets te weigeren wanneer aan bepaalde voorwaarden niet voldaan is, wat ik trouwens nooit doe ik verwijder alleen dubbele logs)
- Er is nog zoveel plaats in de buurt om caches te verstoppen, wanneer komen er nieuwe ? (doe het een keertje zelf, dan kan ik nog eens zoeken)
- Het logboekje is drijfnat (logisch na een zondvloed waarbij de hele Costa Blanca onder water staat steek er dan gewoon zelf een droog papiertje bij)
Na het verdwijnen van mijn tamelijk dure halloween cache (in de fik gestoken) heb ik besloten om nieuwe caches enkel beschikbaar te maken voor Premium leden. Daar ben ik meteen gisteren mee begonnen.
Ik kon het niet laten en heb drie nieuwe caches verstopt (die vandaag zijn gepubliceerd) waarmee de mensen zich kunnen amuseren als ik weer naar België rij. Onderweg heb ik een route uitgestippeld die me een heleboel vondsten kan opleveren maar uit ervaring weet ik dat het meestal misloopt : te veel regen, te warm, te veel bergop
De volgende overwinteringsperiode zal er ook opnieuw meer gezocht worden, want dan zijn mijn vaste cache-buddies Rob en Letty er weer bij.
11-04-2017
De toekomst.
Ik krijg de laatste tijd steeds meer vragen (in levende lijve, via Facebook Messenger of mail) over mijn verdere leven. Daarom een beetje extra uitleg.
Ik heb nog altijd geen kristallen bol tegen een redelijke prijs op de kop kunnen tikken maar ik probeer toch even mijn nabije toekomst uit de doeken te doen. Binnen korte tijd vertrek ik met de camper naar België, de bedoeling is dan nog enkele weken onderweg te zijn. Profiteren tot het laatste, zou je het kunnen noemen. Daarna zal het reizen op de manier waarop ik het de laatste 20 jaar gedaan heb, waarschijnlijk tot het verleden behoren. Voor diegenen die het nog nergens hadden opgevangen : in de caravan gaan wonen is niet zomaar een tijdelijke bevlieging !
Als ik in België ben, zal de camper verkocht worden. Het zal een hele aanpassing worden, maar ik heb het stilaan wel allemaal gezien onderweg. De vele kilometers door (vooral) Frankrijk en Spanje hebben me op veel mooie plekken gebracht maar het is genoeg geweest. Als er iemand in staat is om de volgende jaren Frankrijk even 1000 km naar het oosten te schuiven en op de plaats die dan vrijkomt elk jaar een ander land te leggen, zal ik er nog eens over nadenken. Niet dus
Regelmatig over en weer naar Spanje zal dus waarschijnlijk met het vliegtuig gebeuren. Op zich vind ik dat geen probleem. Wel een probleem is dat ik tijdens de zomermaanden in België geen eigen bed (in de camper dus) meer heb. Ik heb geen zin om van de ene zetel naar het andere logeerbed te verhuizen én dan ook nog eens zonder eigen vervoer te zitten. De tijd die ik in mijn vaderland spendeer zal dus noodgedwongen steeds korter worden.
En al die zomerfestivals dan ? Tja ik denk dat ik rond mijn twaalfde levensjaar aan het festival- en concertleven ben begonnen (met mijn eeuwige dank aan nonkel Luc), dat lijkt me dus al een behoorlijk lange tijd en vrij uniek. Misschien komt er nog wel een oplossing uit de bus om mijn zomerleven op een of andere manier verder te zetten ik zie nog wel. Veel zal ook afhangen van de prijs die mijn Chausson 610 opbrengt.
Laat het duidelijk zijn : alle beslissingen die ik recent genomen heb en nog zal nemen staan voor 99% in het teken van mijn (belabberde) financiële toestand. Neen, ik ga absoluut niet sterven van de honger maar ik moet er voor zorgen dat ik mij ook de volgende jaren nog een boterham met choco kan permitteren. Niemand hoeft trouwens medelijden met mij te hebben en advies heb ik ook niet nodig, laat staan een psychiater ! Ik doe al meer dan tien jaar absoluut mijn eigen zin zonder enig inkomen, dat kan niemand mij nog afnemen ! Als je nu toch met tranen in je ogen zit, dan kan je via mail altijd mijn bankrekeningnummer krijgen .
10-04-2017
Plaatsen vrij.
Gisteren ben ik met onze pa nog enkele kussens gaan halen bij Leroy Merlin en omdat we toch in de buurt waren én daar de beste aanbieding te vinden was, ook nog even binnen gelopen bij Carrefour. Jaja, allemaal open op zondag ! Bij Carrefour heb ik twee ventilators gekocht. De warmte is nu nog wel uit te houden maar omdat ik niet precies weet wanneer ik hier terug zal zijn in de zomer of het najaar, wil ik geen risico lopen. Ik zie het al zo voor me : 40 graden in de schaduw en alle ventilators uitverkocht .
Daarna had ik zin in een bezoekje aan McDonalds, het moeten niet altijd culinaire hoogstandjes zijn. Ik wou ook nog wel een ijsje maar intussen stond er ongeveer 300 man aan te schuiven. Dan maar naar de plaatselijke bollenschepper beneden in Albir, ook altijd lekker !
Deze ochtend zijn Jan en Yolanda vertrokken, het wordt hier steeds leger. Als je dus een plekje onder de Spaanse zon zoekt : altijd welkom ! Over die zon gesproken : het is gewoonweg heet vandaag. Ik wil graag beginnen aan het poetsen van de camper maar bij deze temperaturen wacht ik nog even. Elke uitvlucht om er niet aan te beginnen is geldig.
08-04-2017
Een klein pannetje.
Vandaag was het weer zover : paella party ! Uiteraard eerst aperitief (met Moët & Chandon en Veuve Clicquot deze keer, om het naderende einde van de overwinteringsperiode te vieren), daarna calamares a la romana en ensaladilla rusa. Het maken van de paella werd door vele nieuwsgierigen gevolgd en met nóg meer enthousiasme werden de borden gevuld én leeggegeten. Om de laatste gaatjes te vullen werd de chocoladefontein op tafel gezet, vergezeld van enkele kilogrammen aardbeien.
07-04-2017
Kort.
Ik had een hele tekst ingetikt en om één of andere reden is die verdwenen. Ik heb geen zin om weer opnieuw een heel verhaal te bedenken en daarom deze korte samenvatting :
- Gery en Roza zijn vertrokken
- terrasje met Dirk, Maryline, Martina en Jan
- Sabor
- naar de markt geweest
- heel veel wilde bloemen
- afscheidsborrel van Jan en Yolanda, ook al zijn we er voorlopig nog niet vanaf
06-04-2017
De caravan 4.
Enkele dagen geleden kwam onze pa zorgen voor de "finishing" touch. Bij de plaatselijke vestiging van Leroy Merlin hebben we zeer glanzende gepolierde (bijna spiegel dus) platen gekocht om tegen één deel van de scheidingswand tussen slaap- en woongedeelte te bevestigen. Het andere schuifdeel kreeg een boekenkastposter als versiering en ik ben heel tevreden met het resultaat. En dan was ik nog bijna de Boeddha naast de WC vergeten .
Nu ben ik nog aan het wachten op een bestelling uit China om indirecte verlichting met een dimmer te plaatsen en dan zal mijn huisje stilaan helemaal in orde zijn. Ik slaap nu reeds een week in de caravan en voel me helemaal thuis. In de herfst wordt er ook nog een voortent geplaatst, die was bij de prijs inbegrepen. We hebben ze al eens bekeken en de tent is zo goed als nieuw, we vermoeden dat enkel het dakgedeelte is geplaatst en de zijwanden niet.
De caravan 3.
De bekleding : nog zoiets dat me niet helemaal beviel. Ik zou ermee kunnen leven maar blauw is niet onmiddellijk mijn lievelingskleur. Op de markt van Jalón werden "Indische" doeken gekocht om over de zithoek te trekken, de blauw-geel gestreepte stukjes aan de gordijnen werden weggemoffeld en het zag er al een stuk beter uit, ook met de nieuwe kussentjes erbij. Over het dekbed werd nog een andere soortgelijke doek gegooid + nog eentje aan het dichtgestickerde raam om de houten plank te camoufleren. Neem daarbij nog een hele serie design kapstokjes om mijn pettencollectie aan op te hangen en de huiselijke sfeer werd weer een stuk completer. De uil op mijn nachtkastje waakt over mijn nachtrust.
De caravan 2.
Ik weet het niet meer precies maar ergens midden januari was het de bedoeling om de caravan naar zijn definitieve plaats te duwen maar telkens werd het uitgesteld. Redenen genoeg : overvloedige regenval, stormwind, ondergrond te drassig om te verplaatsen, doorgang versperd enz. Allemaal niet zo erg want intussen had ik de tijd om verder na te denken over wat er nog moest gebeuren om het allemaal naar mijn goesting aan te kleden. En dan opeens bleek dat ik ook zelf iets kan : halogeenlampjes vervangen door ledverlichting. Ik geef toe, het duurt bij mij allemaal 30 keer langer dan bij iemand die echt handig is maar je moet ergens beginnen (en eindigen). Half maart werd de camper met veel moeite (startte niet, zakte weg na de zoveelste regenbui) weggereden van mijn vaste plek en met een massa aanwezige duw(st)ers kon de caravan zijn vaste plek innemen. Daar bleef hij dan nog een tijdje staan want intussen was Krien op bezoek en die rekende op mij om de streek te verkennen.
We zijn nu alweer drie weken verder en alles komt stilaan in orde. Eén van de meest opvallende gebreken was het grote raam aan de voorkant van de caravan. Wat daar precies mee gebeurd is, is moeilijk te achterhalen maar het hele raam was ondoorzichtig geworden. We hebben het vermoeden dat de twee delen van het raam (elke caravan heeft tegenwoordig dubbele "beglazing") van elkaar zijn losgeraakt en daarna met het nodige vocht ertussen weer aan elkaar zijn gekleefd. In ieder geval, het was geen zicht. Een aantal oplossingen dienden zich aan : een nieuw raam bestellen (te duur), helemaal dicht schilderen (ik heb niet graag verf aan mijn handen, laat staan in mijn haar), een folie overkleven (heeft mijn vader bij zijn caravan gedaan en is moeilijk mooi te plaatsen vanwege de rondingen in het raam) en nog een resem andere raadgevingen van anderen (niet aangenomen vanwege eigenwijs).
Mijn oplossing vond ik veel creatiever én mooier : tijdens de kerstvakantie in België had ik bij de nichtjes stickervellen met daarop honden en poezen gezien en daarmee het hele raam langs de buitenkant vol kleven, dat zag ik wel zitten ! Het vergde enkele uurtjes werk om de collage volledig te krijgen maar het resultaat mocht er zijn. Wel opnieuw twee problemen : op termijn gaat zon en regen een einde maken aan mijn kunstwerk én de stickers verduisterden de slaapkamer niet genoeg. Immers : de verduistering langs binnen is defect. Dat werd dan weer opgelost door een houten plaat in de geleiders van de verduistering te plaatsen. Ook helemaal zelf gedaan, oh oh oh wat ben ik toch handig ! ! !
De caravan 1.
Vorige week heb ik jullie verteld dat ik naar een caravan ben verhuisd. Dat was iets dat al langer gepland was maar door een aantal "onvoorziene omstandigheden" is het allemaal wat sneller gegaan. Ik had het nog een jaartje kunnen uitstellen maar toevallig viel halverwege december mijn oog op een internetadvertentie waarin een caravan te koop werd aangeboden. Het zag er voor zijn leeftijd nog een mooi exemplaar uit en op een druilerige middag reed F. naar Polop om te gaan kijken. Op het eerste zicht zag de caravan er nog bijna nieuw uit, later ontdekte ik overal gebruikssporen maar dat is logisch na 18 jaar. Er waren ook enkele zichtbare mankementen maar niets was van die aard om de aankoop af te blazen. Er werd nog even onderhandeld over de prijs en de verkoop was rond. Enkele dagen later werd de Bürstner hier afgeleverd en in het hoekje van de parking geplaatst, mijn motorhome stond hier immers ook nog op een "normaal" perceel en zo stond de caravan voor niemand in de weg.
Telkens wanneer de handige jongens die hier staan een beetje tijd over hadden, gingen ze aan het werk. Geen grootse ingrepen, eerder iets dat zelfs in een nieuwe(re) caravan zou moeten gebeuren : stopcontacten bijplaatsen, gasleiding nakijken, enkele extra schabben in de kasten enz. Ik zal hen daar eeuwig en drie dagen dankbaar voor zijn !
Het werk zonder geldige reden onderbreken was niet toegelaten want Jill de Rottweiler controleerde alles nauwgezet. Soms dacht ik ook dat het nooit meer zou goed komen, om een kabeltje door de badkamer te laten passeren vonden Leo en Bernard het nodig om het hele meubilair te slopen. Achteraf zag alles er gelukkig weer als nieuw uit.
05-04-2017
Bezoek.
Gisteren kreeg ik een berichtje van Ingrid en Oswald uit Antwerpen, het koppel muzikanten dat hier enkele maanden geleden onze feesttent kwam opvrolijken met een beetje live muziek. Ze zijn weer voor een tijdje in Spanje om voor de honden van Oswald's broer te zorgen, die nu even naar België is. Anders dan vorige keer, toen ze te voet (!) van Alcoi naar hier kwamen, hebben ze nu ook een auto die ze kunnen gebruiken en dus besloten ze om hier te passeren. Eerst gingen we een eindje met de honden wandelen en daarna bestelden we een aantal tapas bij Bar Ca Blai aan de markt van Albir. Voor een dessertje (drie flinke coupes ijsroom) verhuisden we 20 meter verder naar Universal Lounge Bar en voor we het wisten was de middag alweer voorbij.
04-04-2017
Afscheid.
Het is nu al een hele tijd zonnig en droog, in combinatie met het zomeruur heeft dat als gevolg dat er minder naar de laptop gekeken wordt. Toch heb ik weer een heel lijstje bij elkaar gekeken.
Zo heb ik eindelijk De premier van Erik Van Looy te pakken gekregen. Het verhaal is ver gezocht maar het is wel spannend én goed gefilmd. Iets totaal anders was Crimi Clowns 2 Uitschot, helemaal in de gekende stijl van de vroegere serie én onmiskenbaar van Luk Wyns. De Bosuil speelt ook een rolletje !
Paterson is dan weer zo'n film waarvan je constant denkt : zet ik hem af of blijf ik kijken. Het laatste dus, ook al gebeurt er ongeveer absoluut niets. De bulldog is het beste personage
Reizen Waes was ook weer plezant, al was niet elke uitzending van hetzelfde niveau. Amigo's vond ik in het begin niet veel waard maar samen met het vorderen van de afleveringen en je meer te weten kwam over de achtergrond van de ex-gedetineerden werd het toch boeiender.
Het voorlopige (uitgestelde) hoogtepunt van deze lente kwam deze avond : Blind Getrouwd en mijn pronostiek was bijna juist.
Donderdagochtend vertrekken Gery en Roza maar om een kater op de vertrekdag te vermijden werd gekozen om vandaag de afscheidsdrink te geven. Dat werd meteen gecombineerd met een "baarbekjoe" en eerlijk is eerlijk : de ecoburger van Aldi is de beste die ik in jaren heb gegeten ! Toch stelde dat stukje vlees niets voor vergeleken met de performance van Rita .
02-04-2017
Geen markt, wel eten.
Althans in mijn geval, de meesten gingen naar de markt van Albir en om 13u kwamen we samen bij Grieks restaurant Santorini. Dat is in het verleden nog nooit een slechte keuze geweest en ook vandaag was alles weer in orde. Ik legde mij neer bij de meerderheid en nam geen voorgerecht. Het gevolg daarvan was dat ik - eindelijk - voor de eerste keer mijn hoofdschotel helemaal kon opeten, anders is het altijd te veel. Er was zelfs nog plaats voor een mierenzoet dessert : baklava met ijs en slagroom.
.
.
.
.
