Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
24-11-2010
Naar Alicante.
Vanmorgen samen met Malvina en Thierry (en Nancy natuurlijk, maar dat lijkt me nogal logisch) de trein genomen naar Alicante en daar rond half twaalf aangekomen. We zijn onmiddellijk naar het consulaat gestapt waar alles vlotjes verliep. Een foto voor de reispas werd ter plaatse gemaakt en er werden ook vingerafdrukken genomen, want het betreft hier tegenwoordig een biometrisch paspoort. Bij mijn volgende misdaad zal ik dus zeker handschoenen moeten aantrekken. Volgende week mag het paspoort afgehaald worden. Uiteraard zijn we daarna nog de hele dag in Alicante (of Alacant in het Valenciaans) blijven hangen, de wandeling werd af en toe onderbroken voor een kopje koffie en om iets te eten. Nu ja, eten ... een spaghetti bolognese met een waterachtig sausje voor 7 euro !
23-11-2010
Identiteitskaart vervalt binnenkort.
Een tijdje geleden kreeg ik van het thuisfront het bericht dat einde december mijn identiteitskaart vervalt. Vervelend natuurlijk want ik had daar helemaal niet op gelet. Navraag leerde me dat je die identiteitskaart enkel persoonlijk kan aanvragen en afhalen in België en dat tussen die twee data een verschil zit van twee tot vier weken. Dat zou dus betekenen dat ik twee keer met het vliegtuig naar België zou moeten en daar had ik echt geen zin in. Mits het aanvragen van een spoedprocedure zou het ook kunnen binnen de drie dagen maar daarvoor moet je een flink bedrag extra betalen, ook tegen mijn zin natuurlijk. De oplossing was snel gevonden : de identiteitskaart gewoon laten vervallen en intussen in het consulaat van Alicante een internationale reispas voor vijf jaar aanvragen. Bij de bevolkingsdienst in Antwerpen hebben ze me gegarandeerd dat dit geen consequenties zal hebben bij onze terugkeer maar ik moet dan bij aankomst wel onmiddellijk alles in orde brengen. Morgen gaan we dus een dagje naar Alicante om een reispas aan te vragen om alle problemen te vermijden.
22-11-2010
Rare reactie.
We krijgen hier regelmatig te maken met nieuwsgierige mensen die dan over de parking fietsen of wandelen om te kijken wat voor een "bende zigeuners" hier staat. Soms vertrekken ze weer, soms vragen ze extra informatie en nog anderen komen gewoon even onze toiletten gebruiken. Vandaag kwam er een motorhome met Nederlandse nummerplaat op de parking gereden, hij stopte en keek even rond. Nancy vroeg of ze hem eventueel met iets kon helpen maar het enige wat hij zei was iets als "Is dat hier een Belgenkamp of wat ?" en reed terug weg. Ik veronderstel dat hij misschien liever in een "Nederlands kamp" zou blijven staan maar ik snap het niet. Ieder zijn zin natuurlijk, maar wat is er nou gezellig aan je vakantie doorbrengen tussen alleen maar landgenoten ? Ik wil niet op een camping of parking staan met overwegend Nederlanders, of Belgen, of Duitsers of voor mijn part Tibetanen. Het is net een verrijking om tussen verschillende nationaliteiten te verblijven en vooral handig om je talenkennis te testen. Overigens : het is hier geen Belgenkamp, de verhouding B-NL was vandaag netjes 10-10 aangevuld met mensen uit de landen die ik gisteren al opgesomd had.
21-11-2010
Alweer een zonnige dag maar met een fris windje.
Elke dag lijkt hier altijd een beetje op de vorige maar telkens met andere figuranten, de hoofdrolspelers blijven meestal enkele weken of maanden rondhangen. En ik herhaal het nog maar eens : dat maakt de sfeer hier zo plezierig. De perfecte mix van vaste klanten, waarvan velen intussen ook vrienden geworden zijn, en al dan niet toevallige passanten die voor de afwisseling zorgen. Ook al zijn de Belgen en Nederlanders hier meestal in de meerderheid, geen enkele nationaliteit speelt hier een overheersende rol. Momenteel hebben we hier Noren, Zweden, Italianen, Spanjaarden, Nederlanders, Belgen, Duitsers, Engelsen en Fransen staan. Overigens zijn we stilaan aan het aftellen tot Luc en Sonia weer terug in Spanje zijn, morgenavond laat landen ze in Alicante en vanaf dinsdag kunnen we ons opnieuw gedragen als de doorsnee toerist : langer slapen en de hele dag doen waar we zin in hebben. Alfaz - de hond - zal dan weer wat minder vertroeteld worden door Nancy. Twaalf dagen "werken", het was weer even geleden ...
Gisteren werd Jef 73 jaar maar door de regen is het feestje uitgesteld tot vandaag. Het is tegelijkertijd ook een afscheidsfeestje geworden want morgen vertrekt hij richting België.
17-11-2010
We kunnen het niet ontkennen :
HET HEEFT VANDAAG GEREGEND ! Statistisch gezien betekent dit dat je deze omgeving beter kan vermijden op een woensdag, want vorige woensdag heeft het ook geregend Jammer, want de ochtend was zo mooi begonnen met een prachtig gekleurde lucht. Over die twee dagen regen op bijna drie weken mogen we ook niet klagen, ik denk dat we sinds ons vertrek in september maximum 5 dagen regen hebben gekregen.
Het is hier op de parking intussen ook wat rustiger geworden en we hebben een aantal lege plekken. Niet erg, want de volgende dagen zullen we ze nodig hebben voor nieuwe gasten die al een mailtje hebben gestuurd om te verwittigen dat ze onderweg zijn.
16-11-2010
Hallo allemaal.
Het spijt me maar ik kan de laatste dagen echt niets bedenken waarover ik zou kunnen schrijven. Momenteel zitten we in een vast ritme : vroeg opstaan, met Alfaz (de hond van Luc en Sonia) wandelen, van 9 tot 12u receptie openhouden, eten, met Alfaz wandelen, in het zonnetje zitten, terug de receptie bemannen, eten, dvd'tje kijken, met Alfaz wandelen, slapen. Deze vaste rituelen zullen nog duren tot volgende week maandag, daarna zullen we weer meer tijd hebben om een beetje rond te fietsen, op restaurant te gaan enz. Intussen kunnen we alleen maar hopen dat niemand van onze lezers schade heeft opgelopen ten gevolge van de overvloedige regen.
13-11-2010
Vlaamse dag.
Vandaag werd in Benidorm voor de tweede keer een Vlaamse dag georganiseerd. Via de organisatie Vlamingen in de wereld hadden we vrijkaarten gekregen maar het was voor ons onmogelijk om zelf te gaan. Luc en Sonia, de uitbaters van de parking, zijn momenteel op familiebezoek in België en dan moeten wij de boel een beetje in de gaten houden. We hebben onze kaarten weggegeven aan Eddy en Martine, die hier ook vaste klanten zijn. Zij zijn een kijkje gaan nemen in hotel Villaitana waar alles plaatsvond. Er waren voordrachten over allerlei onderwerpen zoals fiscale verplichtingen, erfenissen en wonen in Spanje. Ook de schrijver/kunstkenner/oplichter (schrappen wat niet past) Stan Lauryssens was van de partij. Uiteraard waren er ook verschillende infostands van Vlaamse bedrijven en kon er tegen lage prijzen o.a. Duvel en jenever gedronken worden. Eddy en Martine waren vooral onder de indruk van het hotelcomplex. Ze hebben ons enkele foto's laten zien en het ziet er inderdaad prachtig uit.
12-11-2010
We willen de thuisblijvers niet jaloers maken.
Vandaag was het echt heel mooi weer, geen zuchtje wind en een stralende zon met een temperatuur van 23 graden in de schaduw. En dat terwijl we horen dat het in België en Nederland erg slecht weer is, inclusief wateroverlast en stormschade. Ons hoor je niet klagen ! Intussen staat de camperparking voor de eerste keer dit seizoen helemaal vol en hebben we het sinds de paasvakantie opgeborgen bordje met "completo" erop weer moeten bovenhalen. Gelukkig hebben we er maar eentje moeten wegsturen omdat er geen plaats meer was, maar ik vrees dat het de volgende dagen en weken misschien weer problematisch kan worden. Iemand heeft me vandaag een link gestuurd met een uiterst verslavend spelletje : echt iets voor de regenachtige dagen in de Benelux :
De feesten van Alfaz zijn deze avond afgesloten met een spetterend vuurwerk. Morgen krijgen we één dag rust en vrijdag beginnen de feesten van Benidorm, naargelang de wind mogen we ook daar af en toe van meegenieten.
09-11-2010
Bij Leentje.
Uiteraard hebben we de winkelstraten van Benidorm met een bezoekje vereerd maar eigenlijk waren we op zoek naar Leentje. Bij Leentje is de naam van een kleine bar niet ver van het strand en wordt sinds enkele maanden uitgebaat door Frank en Tina (én ook een beetje door hun dochtertje Leentje). Na een valse start met een andere bar in het voorjaar lijkt het deze keer wel te lukken. Als je dus dorst hebt, vanaf nu één adres : Bij Leentje, La Gavina 22 ! Even situeren : begeef je naar de Burger King op de wandeldijk en ga met je rug naar de zee staan. Wandel dan enkele tientallen meters naar links (richting oude centrum) tot je tussen de kledingwinkel "Modas-M47" en ijssalon "Sirvent" een klein straatje kan inslaan. In dat straatje moet je zijn, naast British Bar the Keyhole.
Mijn eerste keer ...
op vakantie in Benidorm moet nu toch al zo'n 45 jaar geleden zijn. Toen was het tijdens de "grote vakantie" met ma en pa, zo ging dat in die tijd. Nu hangen jongeren die amper zindelijk zijn al rond op allerhande rockfestivals gedurende de zomermaanden. Benidorm was voor mij toen één van de vele bestemmingen waar je als kind of puber nieuwe vriendjes kon maken, waar je heerlijk op het strand kon spelen en waar het altijd mooi weer was. Dat Benidorm zich pas later zou ontwikkelen tot het "Manhattan van de Costa Blanca", met afzichtelijke hoogbouw en dronken Britse toeristen, kon ik toen nog niet vermoeden. Ik lag er ook helemaal niet wakker van, want een jaar later gingen we naar Italië, of Oostenrijk, of ... ik zou het echt niet meer weten. Wat ik wel weet is dat Benidorm gedurende vele jaren geen prominente plaats meer innam in mijn leven. Mijn ouders kwamen elk jaar wel een keertje naar hier afgezakt, en toen ze beiden met pensioen gingen werden de verblijven altijd langer en langer. De laatste jaren waren ze meer in Benidorm dan in Antwerpen en kon ik niet anders meer dan ze toch een keertje bezoeken tijdens de wintermaanden. Je moet weten dat vrienden en collega's zeer verrast waren toen ze hoorden dat ik voor een weekje naar hét bejaardenoord bij uitstek vertrok, onze "normale" vakanties gingen immers steevast oostwaarts. Het oosten mag je zeer ruim interpreteren want dat begon in Duitsland en liep verder tot Turkije, Maleisië en Indonesië. Dat ene bezoekje is mij toen goed bevallen en het werd snel een vast ritueel om tijdens de koude wintermaanden ma en pa te bezoeken. Soms kwam ik helemaal alleen, soms met familie, soms met Nancy erbij en gaandeweg begon ik mij hier thuis te voelen. Want alles wat je over Benidorm hoort vertellen is absoluut waar, maar er is nog veel meer : de hele omgeving lééft altijd, het leven is er goedkoop en als je twee kilometer het binnenland intrekt ben je commerciële costa-sfeer snel vergeten. Intussen geven we de voorkeur aan Alfaz/Albir, een stuk rustiger en met de grote broer toch altijd in de buurt voor de momenten dat je net iets meer wil. En vandaag wilden we net iets meer : het zonnetje liet het afweten en we zijn dan met bus nr 10 naar Benidorm gereden. Regelmatig vielen er enkele regendruppels en de wilde zee had er voor gezorgd dat het strand bijna was opgeslokt door de golven.
07-11-2010
En de dag werd afgesloten ...
met een kleurige optocht door de straten van Alfaz del Pi. Als je op onderstaande link klikt, krijg je ook nog een filmpje te zien.
In de voormiddag was er een optocht van de plaatselijke Harley Davidson fanaten.
06-11-2010
Oldtimers.
We zitten momenteel midden in de Fiestas van Alfaz del Pi. Het gevolg daarvan is dat de omgeving regelmatig wordt opgeschrikt door knallend vuurwerk, ook overdag. Morgen is er de grote optocht van alle dorpsverenigingen (de peñas) maar er is elke dag wel iets te doen. Vanmiddag was er onder een stralende zon een optocht van oude auto's en motorfietsen.
04-11-2010
Nog even een beetje droevig nieuws.
Een uurtje geleden hebben we een mailtje gekregen van onze vrienden Patricio en Vicky (de ex-eigenaars van Camper Park) om te melden dat ze Hooch - hun Bordeaux dog - hebben laten inslapen. Hooch was een zeer lieve hond en we hopen dat hij zich bij Fakie een beetje thuis zal voelen.
Nancy blijft volharden.
Familieleden en goede vrienden weten het allicht : als Nancy iets koopt, moet het achteraf meestal gewisseld worden omdat het te groot, te klein, te groen of niet rood genoeg is. Vanmorgen had ze enkele t-shirts gekocht en na de middag is ze die al terug gaan wisselen. Tijdens dezelfde wandeling passeerden we een leder- en handtassenwinkel en ze zag een portefeuille liggen die haar wel beviel. We stonden amper terug op straat en ze keerde al op haar passen terug om de portefeuille te wisselen voor een ander model. Ik weet zoiets intussen al op voorhand en vraag dan ook altijd of ze wel zeker is van haar keuze. Wat haar reactie ook is, één ding is zeker : dezelfde dag staan we opnieuw in dezelfde winkel. Iedereen heeft recht op een hobby, zeg ik altijd. Voor de rest heb ik geen klagen, Nancy is de liefste echtgenote van de hele wereld.
03-11-2010
Soms verlang ik naar slecht weer.
Klinkt misschien raar, maar ik zal jullie direct uitleggen waarom. Hier een eindje verder staan Noren en met dit mooie weer zitten die - zoals de meesten - buiten van het zonnetje te genieten. Volgens hen hoort daar muziek bij, maar dan wel zo hard dat de hele omgeving mag meegenieten. Ik zeg daar zelf niets van, omdat ik vind dat mensen zelf hun grenzen moeten kennen en zich niet moeten schikken naar mijn voorkeuren - er zijn al regeltjes genoeg in onze maatschappij. Maar binnenin borrelt het dan wel en als dat blijft duren, zal er binnenkort misschien wel ambras van komen. Daarom hoop ik op een dagje regen zodat ik, letterlijk en figuurlijk, kan afkoelen en tenminste een dag gespaard blijf van muziek waar ik niet om gevraagd heb. Alle mensen die dus ooit in onze buurt komen staan, zijn gewaarschuwd : ik zie er verdraagzaam uit maar ik ben het niet !
Eigenlijk hebben we plannen om volgende zomer een grote rondreis door Scandinavië (en daar hoort Noorwegen natuurlijk ook bij) te maken maar ik begin al te twijfelen. De Noren die we hier ontmoeten, zijn allemaal eerder stugge mensen waarmee je moeilijk contact kan leggen en die zelfs na een uitnodiging nooit deelnemen aan feestjes. Ze blijven samenklitten met hun landgenoten, zo gaat het ook in het dorp. Er leeft daar een vrij grote Noorse gemeenschap die helemaal terugvalt op zijn eigen voorzieningen (bakker, boekenwinkel, rusthuizen enz) en zich slechts zeer beperkt integreert. Overigens wil ik zeker niet veralgemenen, we hebben hier de voorbije jaren al zeer toffe Noren, Zweden en Denen leren kennen.
Jammer, want de ochtend was zo mooi begonnen met een prachtig gekleurde lucht. Over die twee dagen regen op bijna drie weken mogen we ook niet klagen, ik denk dat we sinds ons vertrek in september maximum 5 dagen regen hebben gekregen.
