Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
17-10-2010
Prettig weerzien.
Vandaag zijn we met de gratis pendelbus van de camping naar Barcelona geweest en het was prettig om weer in deze interessante stad rond te hangen. Eerst zijn we - alweer - begonnen met de obligate ramblas maar dan zijn we snel met de metro naar station Vallcarca gereden, van daaruit kan je met een hele reeks roltrappen het hoogteverschil naar Parc Güell overwinnen. In het park heerste er een drukte van jewelste, iets wat we wel hadden verwacht op een zonnige zondag. Van de wereldberoemde slingerende mozaïekbanken was amper iets te bekijken, zo veel mensen zaten en lagen erop. Er heerste uiteraard een ontspannen sfeer en overal probeerden verkopers hun waren te slijten en op diverse plekken vrolijkten straatmuzikanten de boel op. Nadien zijn we ook nog even een kijkje gaan nemen bij een ander ontwerp van Gaudi : de Sagrada Familia. In 1882 is men aan de bouw van deze kerk begonnen en wanneer ze ooit zal voltooid zijn weet niemand meer. Er stonden deze keer meer steigers en kranen rond het bouwwerk dan ooit tevoren. De kerk wordt momenteel verder gebouwd door het geld dat de toeristen opleveren en er stonden er vandaag weer velen in de rij om 12 euro entree te betalen, er is dus nog hoop. Voor mij is het de laatste keer geweest dat ik ben gaan kijken, er zijn nog genoeg interessante(re) zaken te bezoeken in Barcelona.
16-10-2010
Over de grens.
Vanmorgen waren we op weg naar onze laatste halte in Frankrijk : camping Le Roussillonais in Argelès-Plage, enkele dagen uitwaaien (want er stond een stevige wind) en lange strandwandelingen maken stonden op het programma. De hevige regenval van de vorige dagen zorgde er echter voor dat de camping (die in de winter enkel voor motorhomes geopend is) onbereikbaar was. Waarschijnlijk stond er niet meer dan 30 cm water op de toegangsweg maar ik had geen zin om met een peilstok de diepte te meten en je weet maar nooit. Er zijn al mensen verdronken in vijvers met een gemiddelde diepte van 10 cm ... We hebben onze LPG-tank nog gevuld en zijn dan maar de grens overgestoken, aan de andere kant van de douane was er - echt waar - al direct veel minder wind. We zijn nu neergestreken in Mataró, een dertigtal kilometers vóór Barcelona.
15-10-2010
Collioure.
Inmiddels zijn we tot in Collioure geraakt, enkele jaren geleden waren we hier ook al gepasseerd maar we konden toen geen parkeerplaats vinden. Nu staan we hoog boven het dorp aan de tennisclub, met een fantastisch uitzicht op de PyrenéesOrientales - op de Canigou ligt zelfs al een beetje sneeuw. Langs een heleboel trappen kan je naar het centrum wandelen, waar je overal pittoreske plekjes tegenkomt. Het fort is indrukwekkend en heeft nog als opleidingscentrum voor het leger gediend. Langs het haventje is het gezellig wandelen en de steegjes herbergen talrijke kunstenaarsateliers. Tijdens onze slentertocht kwamen we een Frans koppel tegen met een motorhome van autocarformaat dat hoopte een parkeerplaats te vinden in het centrum, hopeloze zaak natuurlijk. Na het avondeten hebben we nog even in de buurt rondgehangen en de twee ezels die hier naast de parking staan iets om te knabbelen gegeven.
Svänte.
Het schnauzerke van hiernaast voelde zich al helemaal thuis bij ons, maar we hebben Svänte (dat was zijn naam) toch maar bij de Zweden achtergelaten. Zijn gedrag leek trouwens duidelijk meer op dat van Oxbow dan van Fakie, een beetje afstandelijk maar na een tijdje een dikke vriend. Vandaag is het inmiddels al een week geleden dat we Fakie moesten achterlaten bij de dierenarts, de tijd gaat snel. Maar rijp voor een ander woefke zijn we nog niet.
14-10-2010
Nog een dagje gebleven.
We hebben toch besloten om hier nog een dagje langer te blijven, gisteren hebben we immers niet meer de tijd gehad om de omgeving te verkennen. De camping zelf geeft de indruk dat je gewoon ergens vrij staat, omdat alles er nogal ongeordend uitziet en een beetje wild. In de verte zie je één van de vele binnenmeren en er lopen verschillende paden naar het dorp en de zee, maar momenteel zijn die allemaal onbruikbaar door de zware regenval van de voorbije dagen. Door over de spoorweg te klimmen (ik weet het, dat mag niet en het is gevaarlijk) konden we toch bij het meer komen. In de late namiddag is er een Zweedse motorhome naast ons komen staan. En wat hebben ze bij : een schnauzerke !
13-10-2010
Alweer pech.
Eerst nog een wandeling gemaakt langs de flamingo's en dan ...
alhoewel alle andere kleinere problemen (lekke banden, tand kwijt enz.) totaal onbelangrijk zijn vergeleken met het overlijden van Fakie, mogen we oktober toch stilaan een pechmaand noemen. Toen we vanmorgen wilden vertrekken in Palavas stond er een plas water onder de auto. Oei, misschien de afvalwatertank niet goed afgesloten vorige keer ..? Even geduwd om beter te sluiten maar toen gutste het water er pas echt uit. Snel naar de lozingsplaats gereden met een hoop boze blikken op ons gericht. Blijkbaar is er iets mis met de sluiting. We besloten om verder te rijden, we konden er zelf niets aan doen, en als we in het vervolg er steeds een emmertje onderzetten is het voorlopig opgelost. In de buurt van Béziers viel Nancy haar oog op een bord met réparations camping car. We zijn dan toch maar even gestopt en - zo zie je maar weer, de wereld is echt klein - de baas van de werkplaats bleek de ex-uitbater van de camperplaats in Rosas te zijn. In het voorjaar waren we daar nog gepasseerd om publiciteit voor Alfaz del Pi achter te laten. De camperplaats in Rosas kreeg zo veel tegenkanting van de campingeigenaars dat hij door hun lobbywerk de camperplaats heeft moeten sluiten. Advocaten hebben hem aangeraden om er geen rechtszaak van te maken, omdat hij niet veel kans maakte en hij had al genoeg geld verloren. Verder met ons probleem nu : eerst alles gesmeerd en gezien of er misschien ergens een rubberen dichting niet goed afsloot maar dat hielp allemaal niet. Dan heeft hij de hele afvalwatertank gedemonteerd en toen bleek dat er een scheurtje in zat ter hoogte van de loosklep, waarschijnlijk door een verkeersdrempel of zoiets te raken. Zoals de meesten weten, ben ik een heel voorzichtige chauffeur en naar mijn weten heb ik nooit iets geraakt of gevoeld. Wel is mij van in het begin opgevallen dat de afvalwatertank veel te laag gemonteerd is. Je moet inderdaad heel goed opletten om niets te raken, hij hangt een stuk lager dan de chassisbalken op amper 17 cm van de grond. In ieder geval : het scheurtje is niet echt te repareren, hij heeft er een heleboel Sikaflex (siliconenpasta) tussengespoten maar door de trillingen tijdens het rijden zal het niet lang duren voor alles terug begint te lekken. Onder garantie zal dit helaas ook niet vallen vrees ik, want ze gaan beweren dat ik ergens ben tegengereden. Een fabricagefout kan je dit volgens mij wel noemen, dit is duidelijk een fout die kan vermeden worden bij de constructie. Het heeft ons in ieder geval veel geld aan werkuren gekost zonder dat het echt gerepareerd is !
We willen in ieder geval toch zeker deze werkplaats vermelden, moest je in de buurt zijn en moeilijkheden hebben kan je 7 dagen op 7 terecht bij : Servian Camping Cars, ZAE La Baume - bat. E 34290 Servian, een tiental kilometers langs de N9 ten noordoosten van Béziers.
Iets voor 18u zijn we dan camping Le Fun in Fitou opgereden. Het heeft hier de vorige dagen duidelijk geregend want de ondergrond is helemaal doorweekt. Voor de rest is hier op het eerste gezicht niet veel te beleven.
12-10-2010
Palavas-les-Flots
We zijn dus nog twee extra dagen in Sanary gebleven, twee dagen met veel regen en wind maar ook met gratis internet en veel tijd om alle mailachterstand op te halen. Vandaag was het dus dé grote stakingsdag in Fankrijk met meer dan 200 manifestaties over heel het land. Uiteindelijk hebben we er helemaal geen last van gehad. In Marseille hebben we wel betaald om een lange tunnel onder het stadscentrum te nemen en zo eventuele betogingen te vermijden. Hier en daar zagen we olietankers voor de kust liggen wachten op afhandeling, want de petroleumhavens zijn nog steeds gesloten. Na Marseille zijn we naar Arles gereden, de bedoeling was om twee dagen op camping Les Rosiers te gaan staan maar de camping was gesloten ook al staat op hun website duidelijk aangegeven dat ze nog open zouden zijn. Dan maar naar de camperplaats in het centrum van Arles maar ook dat was noppes. Door verkeerd geparkeerde auto's konden we de parking zelfs niet oprijden, waarschijnlijk was er ook geen vrije plaats. Weer zo een voordeel van met een grote auto onderweg te zijn ! Volgend doel dan maar : Palavas-les-Flots. Onderweg de Camargue voor een stukje doorkruist en o.a. Aigues-Mortes gepasseerd, hier en daar zagen we ook flamingo's in het water zitten. Rond 15u waren we op onze bestemming en dat was niets te vroeg want de parking stond bijna helemaal vol, tijdens een weekdag half oktober ! De parking is niet goedkoop maar er is ook een gebouw met WC's en douches en je staat echt mooi, tussen de bootjes en niet ver van het centrum. Uiteraard hebben we direct een wandeling gemaakt en Palavas is ons echt bevallen : absoluut gezellig, mooi strand, nog veel restaurants en winkels geopend.
10-10-2010
Gewijzigde plannen.
We blijven nog even in Sanary-sur-Mer staan. Niet omdat we hier zo graag zijn, alhoewel dat gratis internet onze beslissing toch heeft beïnvloed, maar omdat het vandaag echt rotweer was om verder te rijden : veel regen en wind (en ook een beetje omdat we vanmorgen veel te lang in ons bed zijn blijven liggen, we hebben de laatste dagen niet echt veel geslapen). We gaan ons dus van de komende stakingsgolf niets aantrekken en blijven toch nog iets langer in Frankrijk en zullen dinsdag een stukje westelijker rijden richting Languedoc-Roussillon. Hoe het dan verder verloopt en of we nog ergens diesel vinden, zien we dan wel ...
Richting Spanje.
Na twee dagen platte rust in Sanary-sur-Mer trekken we vandaag verder tot ergens in de Languedoc. De bedoeling was eigenlijk om nog 14 dagen in Frankrijk te blijven maar de stakingsgolf tegen de plannen van Sarkozy dwarsbomen onze plannen. De petroleumhaven van Marseille wordt al ruim twee weken geblokkeerd en hier en daar vallen er benzinepompen zonder brandstof. Vanaf dinsdag 12 oktober wordt een staking van onbepaalde duur ingezet en die oproep zal zoals gewoonlijk vooral opgevolgd worden door het openbaar vervoer, overheidsbedrijven, de grote industrietakken en de truckers. Het zou dus kunnen dat er wegen afgezet worden en dat probleem willen we vermijden. We zullen dus proberen ten laatste maandag de grens met Spanje over te steken. Alles wat we in Frankrijk nog van plan waren, wordt dan uitgesteld tot een volgende keer. Voor ons niet erg, vrije tijd genoeg.
09-10-2010
De rest van het verhaal.
Omdat ze heel snel verzwakte zijn we gisteren met Fakie naar de dierenarts geweest in Six-Fours-les-Plages. We werden onmiddellijk vriendelijk verder geholpen en na onze uitleg over de vorige dagen, werd er bloed genomen. De gevonden hoeveelheden kreatinine en ureum waren alarmerend hoog, zelfs in die mate dat het toestel de waarden niet exact kon bepalen. Ook alle andere symptomen wezen duidelijk op een ernstig nierfalen en Fakie was zich door het opstapelen van afvalstoffen langzaam aan het vergiftigen. Er werd voorgesteld om haar eventueel in de dierenkliniek achter te laten en aan een infuus te leggen. Volgens de dierenarts zou haar eetlust snel terugkomen maar rekening houdend met de leeftijd, was de kans op definitief herstel zeer klein. Toen we vertelden dat we pas binnen drie weken op ons vaste adres in Spanje zouden aankomen, zei hij resoluut dat ze dat nooit zou kunnen halen. We moesten dus een beslissing nemen en dat duurde niet lang, vooral niet toen hij vertelde dat ze ook pijn had. Als je een hond op zijn poot trapt, zal hij kajieten maar een sluimerende en knagende pijn zal hij onmerkbaar trotseren. Fakie was een taaie hond dus ze hield zich zeker sterk voor ons. In ieder geval : ze mocht zeker niet lijden en dus werd overgegaan tot het ultieme spuitje. Maandag wordt ze opgehaald door het dierencrematorium van Gardanne en wordt ze individueel gecremeerd. Haar asse wordt opgestuurd naar Alfaz del Pi en als we volgend jaar terug in Antwerpen zijn, zullen we haar asse samen met die van Oxbow (die we altijd bewaard hebben) uitstrooien op linkeroever - daar waar ze vroeger altijd samen gewandeld en gespeeld hebben.
08-10-2010
Fakie is vandaag rustig ingeslapen.
Fakie is ruim drie en een half jaar na Oxbow ook vertrokken naar de eeuwige jachtvelden. Al die tijd heeft ze veel meer gedaan dan de leegte opvullen die haar (en onze) grote vriend had achtergelaten. Ze heeft ons vergezeld op onze reizen door Europa en optimaal genoten van onze bijna permanente aanwezigheid. Tijdens de momenten dat we ze alleen lieten heeft ze dapper onze auto bewaakt. Lange wandelingen maken was al een tijdje onmogelijk maar enkele keren per dag een klein stapje in de wereld zetten lukte nog altijd. Het laatste jaar was er regelmatig een moment waarvan we dachten dat het einde nabij was maar telkens kwam ze er terug bovenop. De laatste weken wou ze bijna niets meer eten en liep ze er uiteraard maar slapjes bij. Ik weet niet of Alzheimer bij honden bestaat, maar Fakie was toch dikwijls heel afwezig en ze wist soms echt niet meer waar ze was. Eén ding is zeker : Fakie was een heeeeeeeel lief woefke en we zullen haar heel erg missen. Waar ze nu is weten we niet, maar we hopen dat ze gelukkig zal zijn en misschien wacht ze ergens op ons.
07-10-2010
Dan maar met de fiets naar Grimaud en jawel : nummer vijf.
Nancy had vanmorgen de chauffeur van het treintje gezien en gezegd dat we gisteren een hele tijd hadden zitten wachten. Hij beweerde dat dat niet kon en dat hij volgens het schema om 13u45 was vertrokken. Simpel voor ons, ook vandaag heeft hij naar onze centjes kunnen fluiten en we zijn met de fiets naar boven gereden. In het begin geen probleem, maar de laatste kilometer tot aan de kerk : pffffff. Aan het oude kasteel heb je een prachtig uitzicht over de omgeving en de baai van Saint-Tropez. Twee uurtjes later zou normaal de beloning van het klimmen komen : uitbollen tot op de camping ... maar Nancy had alweer een lekke band ! Dus helemaal te voet terug, want we hadden dan wel nieuwe binnenbanden gekocht maar die hadden we tijdens ons fietstochtje natuurlijk niet bij. Onderweg hebben we aan verschillende mensen gevraagd of ze geen fietspomp hadden, dan kon Nancy misschien toch enkele honderden meters fietsen maar niemand kon (of wou ?) ons helpen. Het gevolg van heel deze historie : voor de eerste keer in mijn leven heb ik zelf een binnenband vervangen !
Morgen gaan we op zoek naar een dierenarts want Fakie wil al enkele dagen niet meer eten en ze geeft regelmatig over. We denken dat het einde stilaan echt in zicht is ...
06-10-2010
Met het toeristisch treintje naar Grimaud ?
Neen, toch niet - maar het was wel de bedoeling. Om kwart voor twee zaten we al te wachten in het treintje maar de chauffeur (of moeten we toch machinist zeggen ?) kwam niet opdagen. We zijn dan maar met de fiets naar Sainte-Maxime gereden, een dorpje zoals vele andere in de buurt maar wel met een speciale inwoner : mijn ex-kapper ! Jaja, ook ik ben ooit naar de kapper geweest toen hij gestopt is met werken heb ik hem beloofd nooit meer naar een andere kapper te gaan en ik heb woord gehouden (één misstap met een kapster niet meegerekend). In ieder geval, die ex-kapper woont al enkele jaren (deeltijds) in Sainte-Maxime en we zijn naar hem op zoek gegaan, maar zonder resultaat. Dus Willy A. : als je dit leest, we hebben het geprobeerd !
's Avonds zijn we bij Thai Boat, een Thais fastfood restaurant in de buurt, enkele gerechten gaan afhalen. De porties zijn zeker niet even groot dan bij de doorsnee Chinees in Antwerpen maar het was wel lekker !
05-10-2010
Saint-Tropez.
Na de tandarts werd het tijd om iets te eten, een simpele maaltijd kost hier snel even veel als een nieuwe tand, vooral de dranken zijn duur. Voor een simpel flesje water wordt op een terrasje al snel 5 of 6 euro gevraagd ! De rest van de middag hebben we rondgewandeld door de smalle straatjes en langs de veel te dure winkels (Hermès, Armani, Gucci ze zijn hier allemaal aanwezig). Ook de bootjes konden op onze belangstelling rekenen, er liggen hier uiteraard ook supergrote luxe jachten en in de baai was de Silversea voor anker gegaan een groot cruiseschip. Saint-Tropez is absoluut aangenaam om een dagje te vertoeven, maar lijkt voor de rest eigenlijk op andere vakantiebestemmingen in de buurt, inclusief vandalisme en zwervers. Wij hadden ons iets veel chiquer voorgesteld.
Geholpen !
Vanmorgen de bus genomen naar Saint-Tropez, want dinsdag = marktdag. Tenminste, dat is zo voor alle toeristen die hier rondlopen - voor ons is het op-zoek-naar-een-tandarts-dag. En het is gelukt ! Bij de derde poging hadden we prijs en Nancy mocht meteen plaatsnemen in een van de martelstoelen. Een uurtje later kon ze lachend buitenwandelen met een nieuwe (voorlopige) tand en dit alles voor een normale prijs. Wij kunnen dus iedereen dus van harte tandarts García aanbevelen !
04-10-2010
Grijs.
Vanmorgen een volledig grijze lucht, dat zijn we niet meer gewend. We zijn even langs Decathlon gereden en hebben 4 binnenbanden voor de fietsen gekocht, daarmee moeten we toch zeker 2 dagen toekomen. Onderweg naar Port-Grimaud begon het lichtjes te regenen maar de rest van de dag is het droog gebleven, tot we een wandeling gingen maken en we met een plensbui werden geconfronteerd. Gelukkig konden we even schuilen en een extra pluspunt : een verkooppunt van Häagen-Dazs-roomijs. Iets minder geluk hadden we met het vinden van een tandarts. Voorlopig is het onmogelijk om ergens geholpen te worden, niemand heeft tijd voor ons :
Het spijt me, maar de eerste weken staat de agenda vol.
En als ze heel veel pijn heeft ?
Dan spijt het ons nog veel meer als wij u niet kunnen helpen ...
Toch gewoonweg schandalig ! Morgen proberen we verder maar er is niet veel kans dat het gaat lukken vrees ik.
Overigens was onze eerste indruk van Port-Grimaud niet echt positief, het strand ligt er nogal verwaarloosd bij (wellicht door de hevige wind van gisteren) maar ook heel de kunstmatig aangelegde doolhof van kanaaltjes en bijhorende bebouwing heeft zijn beste tijd achter de rug. Het echte (kleine) centrum was dan weer wel gezellig met zijn vele restaurantjes. Goedkoop zal het hier niet zijn om te wonen of een vakantieverblijf te hebben, al de toegangswegen zijn constant bewaakt en er lopen veel Zwitsers rond. Toch altijd raar hoe bepaalde nationaliteiten samenklitten, op één van de vorige campings waren er opvallend veel Denen en daarna veel Duitsers. Nederlanders heb je overal !
03-10-2010
Nummer vier + eentje minder !
Die met de stroompanne van gisterenavond mogen niet klagen : deze ochtend werkte alles zonder problemen, zonder dat er eigenlijk iets gerepareerd is. Echt helemaal gerust ben je natuurlijk niet meer na zo'n voorvalletje. Een andere Belg die hier staat krijgt z'n luifel niet niet meer ingedraaid. Voor de rest : vanmorgen was er een grotere markt aan het strand en daar wou Nancy ook wel eens een kijkje gaan nemen. Ik had geen zin en ze ging dus alleen met de fiets naar Fréjus. Een drietal uren later kwam ze aangewandeld met de fiets : jawel, alweer een lekke band ! Onderweg was ze nog drie fietsers tegengekomen met een lekke band, en ze was deze keer keurig het fietspad blijven volgen. Volgens mij gaan de bandenleveranciers hier goede zaken doen de volgende dagen als je weet dat hier zo'n 17000 fietsfanaten extra zullen rondrijden om het beste van zichzelf te tonen in BMX-races, downhill competities, mountain bike tochten en nog vanalles op twee wielen. Het ergste moest nog komen : tijdens het middageten is er een voortand van Nancy gewoon uitgevallen. Ik heb mij er stilaan bij neergelegd dat wij sinds mensenheugenis elke vakantie op zoek moeten naar een tandarts maar meestal is er een stukje afgebroken of moet er een vulling vervangen worden. Deze keer een hele tand ! Dat is dus niet in één dag op te lossen ... we zullen de volgende dagen dus een plekje moeten zoeken in de buurt van een tandarts, maar waarschijnlijk gaan we morgen eerst eens proberen in het ziekenhuis van Saint-Tropez. De rekening laten we dan wel opsturen naar één of andere Franse filmster die daar ook wel eens komt voor een facelift. Om alle miserie te vergeten zijn we nog een strandwandeling gaan maken richting Saint-Aygulf. Onderweg waren massa's kitesurfers hun kunstjes aan het vertonen, de capriolen waren vandaag extra spectaculair want er stond een stevige wind. 's Avonds is de lekke band nog hersteld door Donald de redder in nood die ons ook al gisteren heeft geholpen, de twee fietsen rijden trouwens beter dan ooit tevoren want hij heeft ook wat aan de remmen en de wielen gesleuteld.
02-10-2010
Drie lekke banden ...
Gisterenmiddag zijn we naar St-Aygulf gefietst en vandaag naar Fréjus (vandaag marktdag) en St-Raphaël, dat van hieruit gemakkelijker te bereiken is dan van de vorige camping die in St-Raphaël zelf ligt. De laatste 2 km zijn te voet met de fiets aan de hand afgelegd : ik twee lekke banden en Nancy één ! Oorzaak : kleine doorntjes van een of andere struik, we hebben er verschillende uit de lekke banden kunnen halen. Mijn schuld natuurlijk, want ik wou absoluut de afsaltpaden vermijden. Morgen is het zondag, maar maandag zullen we proberen even bij een Decathlon of zo langs te gaan. Update : Nancy heeft weer al haar charmes bovengehaald en iemand gevonden die drie binnenbanden heeft vervangen. Er strijken hier trouwens meer en meer sportievelingen (en dus ook bijhorend reservemateriaal) neer die volgende week deelnemen aan de Roc d'Azur. Pech voor de man die ons geholpen heeft : daarna viel bij hem in de motorhome de stroom uit en voorlopig is er nog geen oplossing gevonden, waarschijnlijk is er iets mis met de omvormer.
01-10-2010
Eindelijk een Concorde.
We zijn opnieuw verhuisd, amper 10 km verder en staan nu tussen St.-Raphaël en St.-Aygulf, op enkele honderden meters van de zee. Van hieruit kunnen we met de fiets gemakkelijk de omgeving verkennen zonder heuvels over te moeten. De camping is een stuk eenvoudiger maar best gezellig en er staat nog veel volk. Om de gemiste pasta van gisteren goed te maken, is Nancy voor mij een pizza gaan afhalen. Opmerkelijk feit waar niemand wakker van zal liggen : we hebben vandaag de eerste Concorde (voor de onwetenden : motorhome van de duurdere soort) gezien sinds ons vertrek uit België. We vroegen ons al een tijdje af waar die zich allemaal verstoppen, op de parking in Düsseldorf lijkt het wel alsof ze gratis worden weggegeven maar onderweg kom je ze bijna niet tegen. De meeste campings zijn trouwens ook niet in staat om dit soort voertuigen te ontvangen, nog steeds wordt er weinig of geen rekening gehouden met de hoogte en lengte van sommige campers en zijn de straatjes te smal of de bomen niet genoeg gesnoeid.
30-09-2010
Wie wil er mee pasta eten ?
We staan nu voor een nachtje op camping Douce Quietude in Saint-Raphaël en in het restaurant kan je voor 12,50 euro onbeperkt spaghetti eten met zes verschillend sauzen. Het aanbod is enkel per twee personen te bestellen en helaas lust Nancy geen pasta ...
De camping is reuzegroot en biedt alle vormen van ontspanning, ook de verschillende zwembaden zijn nog open én verwarmd. Overdag is het hier even warm dan de vorige dagen in het hinterland, maar 's avonds koelt het hier veel trager af zodat je nog gemakkelijk een wandeling kan maken in t-shirt. Opvallend onderweg : ongeveer elke villa die we in de heuvels tegenkwamen stond te koop !
We zijn dus nog twee extra dagen in Sanary gebleven, twee dagen met veel regen en wind maar ook met gratis internet en veel tijd om alle mailachterstand op te halen. Vandaag was het dus dé grote stakingsdag in Fankrijk met meer dan 200 manifestaties over heel het land. Uiteindelijk hebben we er helemaal geen last van gehad. In Marseille hebben we wel betaald om een lange tunnel onder het stadscentrum te nemen en zo eventuele betogingen te vermijden. Hier en daar zagen we olietankers voor de kust liggen wachten op afhandeling, want de petroleumhavens zijn nog steeds gesloten. Na Marseille zijn we naar Arles gereden, de bedoeling was om twee dagen op camping Les Rosiers te gaan staan maar de camping was gesloten ook al staat op hun website duidelijk aangegeven dat ze nog open zouden zijn. Dan maar naar de camperplaats in het centrum van Arles maar ook dat was noppes. Door verkeerd geparkeerde auto's konden we de parking zelfs niet oprijden, waarschijnlijk was er ook geen vrije plaats. Weer zo een voordeel van met een grote auto onderweg te zijn ! Volgend doel dan maar : Palavas-les-Flots. Onderweg de Camargue voor een stukje doorkruist en o.a. Aigues-Mortes gepasseerd, hier en daar zagen we ook flamingo's in het water zitten. Rond 15u waren we op onze bestemming en dat was niets te vroeg want de parking stond bijna helemaal vol, tijdens een weekdag half oktober ! De parking is niet goedkoop maar er is ook een gebouw met WC's en douches en je staat echt mooi, tussen de bootjes en niet ver van het centrum. Uiteraard hebben we direct een wandeling gemaakt en Palavas is ons echt bevallen : absoluut gezellig, mooi strand, nog veel restaurants en winkels geopend.
