Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
05-01-2018
De spelers gezien.
Wow, wat ging alles weer vlot vandaag. Met bus 76 naar het Sint-Pieters station en dan verder met de trein naar Zaventem, of Brussels Airport in het mooi Nederlands . In tegenstelling tot vorig jaar geen extra bagagecontrole in het koude stationsgebouw. Wel de normale controle natuurlijk maar ook dat ging zonder problemen. Nog nooit zo snel alles afgehandeld, er was ook opvallend weinig volk op de luchthaven.
Vlucht VY1332 landde vroeger dan voorzien en werd al snel veranderd in VY1333 om terug richting Alicante te vliegen. Net als in de heenreis had ik weer een hele zetelrij voor mij alleen, pure luxe. In Alicante was het ook heel rustig en ik wandelde naar Beniconnect om me daar aan te melden voor de busrit naar Albir. Toen verscheen een berichtje van Jerry - cafébaas van de Panaché - op Facebook waarin hij vertelde dat ik ook met hem kon meerijden. Hij wachtte op iemand die samen met de spelers van RAFC op het vliegtuig zat. Zo kon ik de ploeg toch nog even zien, één van de oefenwedstrijden bijwonen zal waarschijnlijk toch onmogelijk zijn.
04-01-2018
Morgen opnieuw naar Spanje.
Mijn laatste dagen in België zijn voorbij. Het zal geen verrassing zijn dat ik met het slechte weer niet veel ben buiten geweest. De aangekondigde zware storm viel best mee maar ik maak zoiets toch liever mee in een stevig huis dan in een camper of caravan.
Gisteren ben ik afscheid gaan nemen van Nancy en Macho. Eerst het verplichte ontbijt bij De Vlegel, dan een aantal caches gaan zoeken en om af te sluiten een goedkope strooptocht langs de winkels in Mortsel. Behalve een microgolfoven voor Nancy (met rood-witte knoppekes) niets gekocht.
Over de caches valt nog wel iets te vertellen. Je kan er mee lachen maar het is wel tekenend voor mijn aftakeling. We vonden een cache in Wilrijk, een vrij grote pot met daarin een kleiner potje met het logboekje in. Stempeltje gezet, travel bug achtergelaten en hop naar de volgende. Die werd ook vrij vlot gevonden en ik pakte mijn stempeltje uit mijn zak en ... had het kleine potje van de vorige cache vast. Vergissen is menselijk maar dit soort dingen gebeurt mij wel steeds meer en meer. In dit geval niet erg, een kilometertje of twee teruggereden en alles was opgelost. Als ik morgen mijn portemonnee inslik en een kwartier later bij de bakker wil betalen met een blikje cola wordt dan iets moeilijker. Ouder worden, wie zit er op te wachten ?
Vandaag ben ik met de bus nog een keertje naar Gent geweest. Alweer een goedkope koopjesjacht want werkelijk niets gezien dat ik mooi, nuttig of nodig vond.
Morgen om 15u50 moet mijn vliegtuig opstijgen richting Alicante. Voor één keer mag dat met een uur vertraging zijn want dan zou mijn vlucht ongeveer samen landen met die van TUI vanuit Antwerpen en in dat toestel zal de ploeg van Royal Antwerp FC zitten. Die gaan voor een dikke week op stage naar Algorfa in de buurt van Torrevieja. De bedoeling is om daar zondag een vriendschappelijke wedstrijd tegen Werder Bremen bij te wonen maar of dat gaat lukken is nog afwachten. Bölöni, de trainer van onze ploeg, wil liever geen pottenkijkers .
01-01-2018
Alfaz.
En natuurlijk werd er gisterenavond niet alleen hier in Lochristi gevierd maar ook bij de vrienden in Alfaz. De fotocollage ziet er fantastisch uit, al vermoed ik dat ze bij mijn foto niet veel hebben moeten veranderen om mij lelijk te maken.
Toch maar ?
Ik zal een keertje beleefd zijn en eerst iedereen een fantastisch 2018 wensen. Wat valt er voor de rest te melden ? Zo een beetje hetzelfde als tijdens de vorige laatste dag van het oude jaar en waarschijnlijk ook niet zó afwijkend met wat er in andere families gebeurt. Zoals : alle soorten Leffe proeven, iets drinken, nog meer Leffe proeven, eten, nog meer eten, geschenken uitpakken, iets drinken, spelletjes spelen (inclusief "geef de baby eens door"), nieuwjaarsbrief voorlezen, iets drinken, nog iets eten, splizzaaaaaaa (banana split/chocolade pizza mix) en alles nog een keer hetzelfde in een andere volgorde. Plezant ? Natuurlijk !
30-12-2017
Zweten !
Gisteren ben ik helemaal niet buiten geweest, zelfs de krant is in de brievenbus blijven zitten. Op zich is dat helemaal niet erg want er moeten nog veel verschillende soorten Leffe geproefd worden.
Vandaag was het weer de hele dag grijs en winderig maar het bleef wel droog en dus ging ik met de bus naar Gent om daar enkele uurtjes rond te lopen. Van busstation Zuid tot de Dampoort is altijd een gezellige wandeling : een mix van restaurantjes en café's, grote kledingketens en gezellige boetiekjes. Rond de jaarwisseling krijg je daar dan ook nog kerstkraampjes, een reuzenrad en een schaatspiste bij.
Wat je vandaag nog extra kreeg was zweet, ik had me duidelijk te warm aangekleed voor een buitentemperatuur van 15 graden.
Deze avond had ik prijs : mijn haar moest onder handen genomen worden en alsof dat niet genoeg was ging de kist met verkleedmateriaal ook nog open. Eén van de volgende dagen zullen er waarschijnlijk ook weer vlechtjes in mijn baard verschijnen. Ik ben het al gewend en ik vind het ook helemaal niet erg .
28-12-2017
Radio Centraal en een bescheiden reünie.
Om 16u naar Radio Centraal dus en ik ging een beetje vroeger. Zo kon ik ook Ingrid en Oswald (Feathers and More) nog zien die in het vorige programma zaten. Iets later kwamen programmamaker Arno en veteraan Nico (tegenwoordig beter bekend als Henri Banks) ook binnengestapt en kon de Grote Mister Mix Nix Show beginnen. Heeeeel lang geleden had ik hier ook zelf enkele radioprogramma's maar voor nostalgie was geen tijd. Alhoewel, zet drie oude(re) mannen bij elkaar en je hebt vanzelf prijs .
Het programma liep ten einde om 17u en een kwartiertje later stapte ik de Vagant (jenevercafé) binnen voor dé afspraak van de dag. Via Facebook was ik een tijd geleden in contact gekomen met enkele schoolvriendinnen waarmee ik eind '70 mee in de klas gezeten had, 40 jaar geleden dus ! Gelukkig hadden ze vorige week een foto doorgestuurd anders had ik ze zeker nooit herkend. Na enkele jeneverkes gingen we bij Da Giovanni iets eten. Ergens binnen een plaatsje vrij vinden was een onbegonnen zaak en dus kozen we een tafeltje op het verwarmde terras. Ondanks de verwarming en de aangeboden dekentjes bleef het toch aan de frisse kant.
De volgende halte van ons gezelschap was het Steen (moet die verlichting echt in dat kleurtje ?) want daar was een bijeenkomst van geocachers. Omdat ik niemand kende (behalve OpSinjoor) was de behoefte om lang te blijven hangen niet echt groot en dus gingen we op zoek naar een plekje waar het warm was. Dat vonden we in De Valk, drie zeteltjes vlak naast de kachel. En zo konden we tot een uur of elf verder praten over zeer uiteenlopende onderwerpen. Plezant om hen weer te zien en zeker voor herhaling vatbaar. Ze maakten zelfs plannen om naar Spanje te komen maar of daar ooit iets van gaat komen ...?
De dag eindigde zoals hij begonnen was : weer een ijslaagje op de auto.
Kerstsfeer in Antwerpen.
Elk nadeel hep zijn voordeel, ik hoor het een of andere Nederlander nog altijd zeggen. Dat is in de loop van de geschiedenis niet veranderd. Nonkel Luc kan niet met de auto rijden en dus kon ik met de auto naar Antwerpen, dat gaat tijdens de kerstvakantie vlotter dan met bus-trein-bus. Voor ik kon vertrekken moesten eerst de autoruiten ijsvrij worden gemaakt, dat was iets dat ik al lang niet meer gedaan had. Ik was tegen 11u afgesproken met Nancy en dat lukte maar net want ik hing achter een vuilniswagen die oud papier ophaalde. Je kan je niet voorstellen wat er in een winkelstraat aan karton meegegeven wordt. Wat ook opviel : heel veel dozen waar een televisie ingezeten heeft. Een doos van een doorsnee televisietoestel past tegenwoordig amper in de "open mond" van een vuilniswagen.
Na het (late) ontbijt in de Vlegel moest Nancy gaan werken. Ik ben met haar tot aan haar appartement meegewandeld om te kijken hoe alles eruit zag na de renovatie van de buitenkant. Mooi gedaan, het lijkt wel nieuwbouw. Ik ben dan eerst nog langs de Standaard boekhandel geweest voor de nieuwe ACSI camping- en camperplaatsengids 2018 en daarna heb ik de auto op Linkeroever geparkeerd. Van daaruit kan je vlot met de tram naar de stad en heb je geen parkeerproblemen.
Een beetje de kerstsfeer opsnuiven in de stad, het heeft toch wel iets. Nog veel winkelende mensen in de hoofdstraten en een gezellige sfeer aan de schaatsbaan (waar het lang aanschuiven was) en de kerstmarkt. Om 16u werd ik verwacht in de studio van Radio Centraal en een kwartiertje daarvoor had ik nog een uiterst aangename - toevallige - ontmoeting met een deeltje van onze vrolijke zomerfestivalbende !
27-12-2017
Snel snel snel.
Voor de mensen die denken dat ik hier met vakantie ben : vergeet het ! Nonkel Luc heeft een zwaar verstuikte voet en heeft gisteren en vandaag vooral in de zetel gehangen. Gevolg : ik moet nu zelf de patatten schillen en naar de supermarkt gaan. Helemaal niet erg, dan kan ik een keer iets terug doen. Naar de supermarkt was een bizarre ervaring : nichtje Isabel was meegegaan en het boodschappenlijstje werd in zo'n hoog tempo afgewerkt dat ik er duizelig van werd. Ik vermoed dat ze liefst zo snel mogelijk terug naar huis wou om niet met mij gezien te worden .
26-12-2017
Cachen.
Gisteren en vandaag redelijk mooi weer, koude wind maar wel droog. En wat doe je dan ? Een beetje cachen. Gisteren was ik veel te laat vertrokken om het "Rondje Doorslaar" te doen. Echt spijtig want dit lijkt me absoluut een uitdaging vol ingenieuze caches, hier moet ik zeker nog een keer terug komen met versterking. Met versterking bedoel ik : gereedschap én iemand met technisch inzicht.
Deze ochtend ben ik eerst even gepasseerd bij de prikdienst van het AZ Sint-Lucas in Gent. Controle suiker, cholesterol en nog vanalles waar de farmaceutische industrie pilletjes voor bedacht heeft.
Daarna ben ik naar Laarne gereden, dat is maar tien minuutjes van hier verwijderd en daar kon ik tijdens een wandeling van 10 km negen caches vinden. Allemaal vrij gemakkelijk te vinden maar alles werd wel een beetje bemoeilijkt door de alom aanwezige modder. Niet erg, ik had mijn superbottinnes aan en daarmee overwin ik elk terrein.
De tocht eindigde waar hij begon : aan het mooie kasteel van Laarne met aan de overkant van de straat een toch wel merkwaardig beeld. Waar kan je nog ongegeneerd onder een rok kijken in deze metoo periode ?
24-12-2017
Antwerpen en Wachtebeke.
Ik had deze middag met Nancy afgesproken op Linkeroever voor een wandelingetje maar ik ben al veel vroeger in Lochristi vertrokken. Zo kon ik eerst nog enkele caches zoeken aan de P&R van Melsele. Echt koud was het niet maar ik was toch blij dat ik mijn dikke jas uit de kast had gehaald. Alle caches werden vlot gevonden, dat is de laatste keren wel anders geweest. Op die manier begin ik er weer opnieuw zin in te krijgen ... Ik wou er nog eentje extra zoeken maar dan zou ik misschien te laat op mijn afspraak zijn en dat kan niet. Zeker niet omdat ik weet dat Nancy zelf altijd ruim op tijd is en inderdaad : ze stond al meer dan een half uur te wachten. En dus werd het enkel een wandeling naar het enigste café dat open was op de wandeldijk : het Radio Minerva café. In en rond Antwerpen én ver daarbuiten is Radio Minerva dé seniorenradio en ook al val ik qua leeftijd binnen hun doelgroep : ik ben geen fan . Het is in dat café best gezellig, beetje huiskamersfeer en bij onze drankjes kregen we ook nog elk een "boule de Berlin" aangeboden. Je kan het al raden, ook het exemplaar van Nancy verdween in mijn buik.
Nancy verdween dan naar broer en schoonzus om kerst te vieren en ik reed naar Wachtebeke om de slotshow van de Warmste Week bij te wonen, dat heb ik de laatste jaren al elke keer gedaan. De vorige dagen stonden de parkings stampvol maar tijdens de laatste uurtjes van de solidariteitsactie is dat helemaal niet het geval. De meeste mensen hebben dan waarschijnlijk meer aandacht voor de voorbereidingen van het kerstfeest.
De opbrengst van alle acties samen was fenomenaal : bijna 11 miljoen ! ! ! Onze noorderburen hebben bij een soortgelijke actie maar 5 miljoen opgehaald, terwijl er ongeveer 600 keer meer Nederlanders zijn dan Vlamingen. De reden is vermoedelijk niet ver te zoeken : bij ons kan iedereen zijn eigen goed doel uitkiezen. Soms kleine privé initiatieven, de actie staat op die manier dichter bij de mensen. In Nederland gaat het geld naar één vooraf gekozen instelling zoals het Rode Kruis. En als je dan weet hoeveel de CEO's van die grote organisaties verdienen ... dat stoot de mensen toch tegen de borst.
23-12-2017
Alles prima verlopen.
Zoals afgesproken stond onze pa gisteren om 7u30 aan de poort en tien minuutjes later waren we bij supermarkt Consum in Albir waar de bus van Beniconnect mij zou oppikken om naar Alicante Airport te rijden. Dat verliep allemaal prima en we moesten op slechts vijf plaatsen mensen oppikken onderweg.
Ruim op tijd was ik dus op de luchthaven en kon het wachten beginnen. Een beetje rondlopen, koptelefoon op en naar muziek luisteren, op mijn klein laptopke tokkelen en dan al snel zien dat de vlucht vertraging zal hebben - ook al staat het vliegtuig al een hele tijd te wachten om in te stappen.
Over de vlucht geen klachten, ik zeur niet over een half uur vertraging als ze elke keer drie stoelen voor mij alleen garanderen ! Zo is het zelfs op goedkope vluchten toch een beetje genieten, met als lunch een doosje mikado en een kartonnen bekertje cappuccino bijvoorbeeld.
Het landen op Zaventem ging ook zonder problemen, al moest waarschijnlijk alles blind gebeuren want we moesten door een dikke wolkenlaag. Terwijl ik zat te wachten om uit te stappen (rij 28, dus dat duurt even) was ik getuige van een niet echt vriendelijke behandeling van de ruimbagage. Als je ziet hoe ze met de koffers smijten, weet je waarom je best voor een degelijke koffer kiest. Dit is geen verwijt aan het adres van het personeel ! Zij werken ongetwijfeld onder tijdsdruk en netjes stapelen is meer belastend voor de rug.
Al snel stond ik in het treinstation en voor 11 euro had ik mijn ticket richting Gent beet. De trein stond al op mij te wachten en de volgende verbinding met de bus van station Sint-Pieters naar Lochristi was ook helemaal op tijd. Je kan het bijna een VIP-behandeling noemen.
En toch ben je als je alles bij elkaar optelt lang onderweg want het was bijna 18u toen ik bij de familie aanbelde. Daar werd al snel de eerste Leffe (speciale wintereditie) uitgeschonken en werd de honger gestild met witloof met kaas en hesp uit de oven. Iets waar je me vroeger absoluut geen plezier mee kon doen maar de laatste jaren vind ik het zelfs lekker. Hoeveel calorieën de maaltijd telde verzwijg ik beter want er werd ook nog afgesloten met een kaasplank. Dat alles geserveerd op een nieuw tafelkleed waarvan ik vermoed dat ik het ook al eens op de markt van Alfaz heb zien liggen ...
De kindjes lagen al in bed toen wij in de zetel ploften voor een van de ontelbare kerstfilms die deze dagen de televisieschermen teisteren. Luc begon na een kwartier te snurken, ik ging halverwege naar bed en Anne bleef hardnekkig volhouden. Deze ochtend hoorde ik dat het een mooi einde was, zoals verplicht in dat soort films.
Vandaag schrok ik toch weer hoe lang het duurt voor de duisternis plaats maakt voor een heel klein beetje licht en om 16u30 zit je al opnieuw in het donker. De rest van de dag bleef het grijs maar wel met een - voor putteke winter - aangename temperatuur van rond de tien graden.
Deze middag kregen we bezoek van een bescheiden filmploeg. De plaatselijke toneelkring had een filmpje nodig van een "sugar daddy" die kwistig met geld strooit om een veel jongere juffrouw, en waarschijnlijk ook zichzelf, gelukkig te maken. En bij wie anders dan nonkel Luc komen ze dan terecht ? Er kwamen de nodige lingeriesetjes en briefjes van 50 euro voorbijgevlogen en zo was onze namiddag ook weeral voorbij.
De familie is nu naar de zee vertrokken om kerstmis te vieren, ik bewaak het kasteel en prop mij de rest van de volgende dagen vol met overschotjes die in de koelkast en diepvries liggen.
21-12-2017
Klaar om te vertrekken.
Echt mooi weer is het gisteren en vandaag niet geweest. Tijdens de weinige zonnige momenten kan je wel even proberen om in t-shirt buiten te zitten maar als de zon twee minuten weg is, heb je een dikke trui nodig. Ach, het is hier tenslotte ook winter en gisteren moest de was dan wel wat langer blijven hangen om te drogen - in België zal dat niet lukken. De wasdraad zag er trouwens heel wat minder kleurig uit dan de vorige keer.
En of het nu 30 graden is of 12, de werken aan de bbq gaan gewoon verder. Ik ben benieuwd wanneer het eerste stuk vlees gebakken zal worden. Intussen word ik hier weer vertroeteld : mee aan tafel bij Letty en Rob, een overschotje van Pieter en Janny, verse soep van onze pa ...
Morgenvroeg om 8u moet ik klaarstaan aan de Consum supermarkt in Albir. Een beetje aan de vroege kant voor een vlucht die pas om 12u30 vertrekt. Ik vrees dat de bus van Beniconnect vele haltes zal hebben voor ik aan de luchthaven van Alicante wordt afgezet. Hopelijk is de vlucht van Vueling bij uitzondering een keer op tijd zodat ik op een nog redelijk uur in Lochristi aankom. Vorig jaar was het rampzalig en kon ik nog net met de laatste bus op mijn bestemming geraken.
19-12-2017
Laatste keer.
Gisterenmiddag zijn Frank en Marleen aangekomen. Die hadden een hoop tijdschriften uit België voor me bij die Nancy aan hen had meegegeven + een heleboel RAFC stickers. In 2018 zullen die overal in het straatbeeld opduiken , momenteel heb ik er al enkele op mijn fiets geplakt. Gisterenavond werden we allemaal in de tent verwacht voor een welkomstborrel, de tafels waren overdadig gevuld met hapjes en drank.
Vandaag werden we verwacht bij Sabor, voor mij de laatste keer dit jaar maar ik weet bijna zeker dat ik in Lochristi ook niet zal omkomen van de honger.
500000
Even scrollen naar beneden, kijk eens aan de rechterkant naar de teller : op dit moment - 9u57 - staat die op 499969 ...
Het is nu 12u30 en enkele minuten geleden is de kaap van 500000 gerond. Deze teller houdt alleen rekening met page views, het aantal unieke bezoekers ligt lager.
Allemaal bedankt !
18-12-2017
1-2
Weinig te melden en al even weinig beleefd de afgelopen dagen. De dagen worden dan maar gevuld met in de zon zitten, een terrasje doen, iets gaan eten - allemaal heel belangrijk in het leven van de overwinteraar.
Vrijdag waren we met onze pa naar Finestrat gereden voor een nieuwe koelkast, die in zijn caravan heeft het opgegeven. Je kan dan heel veel geld uitgeven aan een "speciale" koelkast (die op 230V, 12V én gas werkt) van de bekende merken in de kampeerwereld (Thetford en Dometic) of op zoek gaan naar een gewoon model zoals je die thuis in je keuken zou zetten. In dat geval betaal je maar een kwart van de prijs én je hebt een zuinigere koelkast die ook nog beter koelt bij hoge temperaturen. Vermits onze pa zijn caravan altijd op dezelfde plaats blijft staan zal het geen verrassing zijn dat er gekozen werd voor de tweede oplossing.
Enkele dagen eerder had ik met F. de defecte koelkast - voordien al gedemonteerd door Handy Louis himself - uit de caravan gehaald. We liepen een beetje rond bij Conforama, Media Markt en Carrefour en keerden dan terug naar de eerste zaak, nadat ik bij MM cartridges voor de printer én een microgolfoven met grill had gekocht. Bij Carrefour werd een voorraadje gekocht om ook na Nieuwjaar niet om te komen van de honger . Gelukkig heeft onze pa nog een extra koelkast in de voortent staan want op de nieuwe is het nog even wachten. Volgens de verkoper echter niet langer dan een maand !
Na de inkopen gingen we iets eten bij Universal Lounge Bar en dat smaakte !
Zaterdag heb ik de caravan en de voortent een beetje opgeruimd zodat alles netjes is als ik vrijdag naar België vertrek.
Gisteren was het dan weer tijd voor een pizza bij Pizza4U in Albir. We hadden geluk, er was nog één tafeltje vrij. De terugrit per fiets maakte duidelijk dat het hier ook winter is, tegen 17u zou een paar handschoenen geen kwaad kunnen.
Vandaag is het platte rust, mijn rug wil weer niet echt meewerken. Ik ben gisterenavond zelfs niet naar Benidorm geweest om in café Panaché naar de wedstrijd Zulte-Waregem tegen RAFC te zien. Nu is het geen straf meer om die live stream in mijn caravan te volgen want sinds enkele dagen kunnen we hier genieten van internet via glasvezelkabel ! Niet alleen een stuk sneller dan voorheen, maar vooral veel stabieler. Het leek zelfs alsof de spelers van Antwerp er beter door gingen spelen. Alleen op de vierde plaats, wie had daar van durven dromen tijdens het eerste seizoen in de Jupiler League ! ! !
14-12-2017
Een beetje in de war.
Het is tegenwoordig moeilijk om te weten welke dag het is. Werkende mensen hebben een andere weekindeling : nog twee dagen en het is weekend, nog drie weken en we hebben vakantie, verdomme alweer maandag ... Hier is het eerder : marktinAlfaz dag, marktinAlbir dag, Sabordag ... We zijn nog maar net veranderd van donderdag naar dinsdag wat betreft Sabor en deze week werd het weer veranderd. Erwtensoep eergisteren, weet je wel en Sabor was dus gisteren. Allemaal niet belangrijk, als het maar lekker is. Voor de verandering werd er geëindigd met een Irish Coffee en gelukkig moest ik niet rijden.
Vandaag heb ik behalve wat onkruid uittrekken niet veel gepresteerd. Ja, een wasmachine laten draaien. Niet omdat ik niets meer in mijn kleerkast had maar gewoon om even te bewijzen dat ik niet altijd in het zwart gekleed loop.
Net voor zonsondergang ben ik nog even de nieuwe caches gaan nakijken omdat er eentje vandaag niet gevonden werd door iemand. Nogal onbegrijpelijk want ze zijn echt gemakkelijk te vinden.
12-12-2017
Caches, erwtensoep en taart.
Gisteren hadden ze een flinke stormwind voorspeld maar gelukkig viel het wel mee, ook de aangekondigde regen was minder dan verwacht. Toch ben ik bijna niet buiten geweest en kon eindelijk de voorraad blikjes in de kast worden aangesproken.
Vandaag begon frisjes maar al snel deed de zon haar best om er een aangename dag van te maken. In de namiddag kregen we geheel onverwacht de regen over ons heen die we gisteren gemist hebben. Echt lang duurde het niet maar de temperatuur was tijdens de bui toch naar slechts acht graden gezakt. Dat kon de late zon niet meer goedmaken. Toch heb ik nog de kans gezien om weg te glippen en twee caches te verstoppen. Omdat Rob altijd op vinkenslag ligt, ben ik verplicht om dan een beetje te liegen over mijn uitstapje(s), vindt hij vast niet erg.
Deze avond stond er erwtensoep op het menu, gemaakt door Vicky die vandaag verjaarde. Genoeg voor iedereen en rijkelijk doorgespoeld met cava en wijn. Traditiegetrouw volgde daarna nog taart.
Toen ik terug was in de caravan, kreeg ik een berichtje dat mijn twee nieuwe caches al gevonden waren. Verkamen (bekende cacher in de buurt) kon het weer niet laten en was in het donker al op zoektocht vertrokken.
10-12-2017
25 x Harley.
Even leek het alsof de "goede oude tijd" terug was. Een kerstrit met een hoop Harley-Davidsons ! Toch was er een groot verschil : vroeger toen de kerstrit georganiseerd werd door Chapter Costa Blanca waren we met meer dan 100 Harleys, nu als niet-officieel vriendenclubje 25 tweewielers. Nog altijd plezant maar veel minder indrukwekkend. Tweede groot verschil : ik reed mee als passagier. Daar zijn een hoop redenen voor die ik later nog wel eens zal uitleggen. Zelf niet rijden heeft als voordeel dat je makkelijker foto's kan nemen en nóg belangrijker : mijn chauffeur was Debbie, mij hoor je dus niet klagen .
In tegenstelling tot enkele jaren geleden werd er zonder politiebegeleiding gereden, opletten dus bij rotondes en verkeerslichten. En zouden we het riskeren ? Ja hoor, gewoon over het fietspad in Altea en de wandeldijk van Benidorm. Overal blije gezichten, daar kan de policia local toch niet moeilijk over doen ?
Na de rit werd ik afgezet aan de rastro (rommelmarkt) van El Cisne. Daar was dit weekend ook een extra kerstmarktje waar kameraden Joery en Letty met hun nieuwe handeltje stonden : 100 % biologische honing, confituur, CBD olie enz. Ook nog even bij Guy op bezoek op camping Benisol. Daar vertrekken is altijd moeilijk want je blijft er bekende mensen tegenkomen. Ik som even op en ik vergeet er vast nog een paar : Sjef en Anita, Marian, Martha en Eduard, Theo en Marie-Jeanne ...
Ik wou ook nog langs onze pa gaan maar dan zou het te laat worden, dan maar verder te voet naar boven.
09-12-2017
2 x voetbal.
Om 15u ben ik samen met Bert naar Albir gewandeld, daar werd op het voetbalterrein achter Mercadona een voetbalwedstrijd georganiseerd ter herdenking van Andy Prins. Ik fris jullie geheugen even op : Andy is vorig jaar overleden in Altea en stond lang geleden enkele keren in het doel bij RAFC. Zijn vader Co Prins (al een hele tijd dood) speelde oa voor Ajax en het Nederlandse elftal én in de film "Escape to Victory" samen met Pelé en Paul Van Himst.
Het niveau van de wedstrijd stelde niet veel voor, de leeftijd van de spelers lag tussen de (opletten wat ik zeg) 10 en 50 en de scheidsrechter liep erbij in jeans. De eindstand was 7-3 of zoiets, het was gewoon een namiddag vertier voor een aantal vrienden en wij hadden een doel om onze zaterdagmiddag te spenderen.
Na de match namen we de bus naar Benidorm, in café Panaché stond immers iets belangrijker op het programma : RAFC-Moeskroen. Er was vrij veel volk komen opdagen (ook bijna alle spelers van deze middag) en het was dan ook moeilijk om het verloop aandachtig te volgen. De ene keer zag je de middenstip, dan de tribune en met een beetje geluk kon je ook de bal zien rollen. Jerry, de cafébaas, moet dringend een andere plaats zoeken voor het televisietoestel ! Naarmate de wedstrijdminuten verstreken, steeg ook het drankverbruik en sommigen werden wel heel enthousiast . Antwerp won met 1-0 na alweer geen mooi voetbal maar de drie punten zijn binnen. Bovendien de achtste keer dat ze dit seizoen geen tegengoal slikken.
08-12-2017
Voorlopig geen nieuwe cache.
In de nacht van dinsdag op woensdag heeft Sinterklaas voor alle gasten in de tuin speculaas achtergelaten, lekker ! En hoewel het 's morgens weer heel koud was, zorgde de zon al snel voor de nodige opwarming en kon ik met ontbloot bovenlijf aan mijn dagtaak beginnen. Terwijl de andere noeste arbeiders zich bezig hielden met de verdere constructie van de barbecue, begon ik aan het leggen van een nieuwe vloerbedekking in de voortent. Walter en Bertha hadden die voor mij mee gebracht en dus moest daar toch eens werk van gemaakt worden. Alle rommel die intussen verzameld werd in de voortent buiten gezet of naar de andere kant verhuisd en ik kon eraan beginnen. In de praktijk betekent dat : kruipen, jezelf gehurkt verplaatsen, schuiven, heffen enz. Al die niet courante bewegingen samen zorgden gisteren en ook vandaag nog voor de nodige spierpijn. Met het resultaat ben ik wel tevreden, ook al zou het tapijt nog wat strakker kunnen getrokken worden.
Gisteren ben ik een beetje gaan wandelen met de bedoeling ergens een cache te verstoppen. Enkele maanden geleden had ik al ergens een mooi plekje ontdekt en dat ging ik gisteren verder "prepareren". Ik heb mijn plannen al snel opgegeven want in een holte van de betonnen muur waar ik de cache wou verbergen kwam een niet echt geruststellend gesis. En slang of een of andere spin ? Geen idee en ik wil het ook niet weten. Onderweg kwam ik nog een sukkelaartje tegen dat waarschijnlijk niet goed heeft uitgekeken tijdens het oversteken.
Vandaag verliep de dag zoals bijna alle andere vrijdagen : naar de markt (vanwege feestdag veel lege plekken vandaag) en aansluitend een terrasje bij Albeniz. Zelfs in de schaduw was het helemaal niet koud vandaag en dus werd er nog iets gedronken, en nog iets. Van al dat aperitieven krijgt een mens honger en na even aarzelen tussen pizza, Chinees of Indisch werd voor het laatste gekozen. Het tweede bezoek aan Jaipur werd alweer een voltreffer.
. In tegenstelling tot vorig jaar geen extra bagagecontrole in het koude stationsgebouw. Wel de normale controle natuurlijk maar ook dat ging zonder problemen. Nog nooit zo snel alles afgehandeld, er was ook opvallend weinig volk op de luchthaven.
.
.
.
