Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
09-02-2016
Weer 18 erbij.
Alweer een volledige dag geocachen vandaag, daarvoor hebben we de auto ook gehuurd. Opnieuw richting Alicante om een route te wandelen op en rond de Monte Orgegia. Een mooie wandeling, ook al begon het in mineur - langs een stinkende waterzuiveringsinstallatie. De caches werden allemaal vrij vlot gevonden maar je moest overal uitkijken waar je je voeten neerzette, de processierupsen hadden vandaag allemaal samen een uitstapje gepland. Ook in San Juan en Mutxamel werden nog enkele losse caches gelogd en toen ging het richting Bonalba, een "urbanización" zoals je er veel vindt doorheen heel Spanje. Het duurde een hele tijd voor we de goede route vonden om bij de cache te geraken. Pas na veel rondrijden lukte het en konden we aan een flinke wandeling beginnen. Eerst ging het over een kronkelende weg maar de laatste honderd meters gingen steil bergop zonder dat er nog sprake was van een pad. Toch werd hij gelogd, na zeven maanden waren we de pas de vierde zoekers die hier zijn geraakt.
En wat zagen we nog vandaag ? Een schapen/geitenhoeder die - alsof het de normaalste zaak ter wereld is - met zijn kudde een rond punt blokkeert om aan de andere kant zijn beestjes verder te laten grazen. We zijn ook even op verkenning gegaan in een nooit afgewerkt appartementencomplex, best spannend.
08-02-2016
Liever hier.
Deze ochtend inkopen gedaan (al ooit zo'n rode appels gezien ?) en daarna nog maar eens twee caches onder handen genomen. Een potje was kapot en bij de andere was het logboekje vol. De rest van de dag werd gevuld met profiteren van de zon, in tegenstelling tot gisteren vrijwel geen wind vandaag.
En dan de dagelijkse routine : beestjes eten geven en uitlaten. En daar valt wel iets over te vertellen ... Jill de Rottweiler had een flinke drol gedraaid maar er was "iets" blijven hangen. Het zag er niet echt appetijtelijk uit, het leek wel alsof er een stuk darm (rood-roze van kleur) uithing. Papiertje gepakt om het te verwijderen, even trekken en het bleef komen - jakkes ! En toen werd het duidelijk : een ballon wordt niet verteerd . Toen Patrick even later telefoneerde om te vragen of alles in orde was, moest hij lachen met het verhaaltje - hij had het ook al meegemaakt.
Deze avond, net als de vorige avonden, gezellig met de twee kleinste mormels (moeder en zoon) in de zetel teevee gekeken. De poes zit terwijl op een stapeltje boeken te doen alsof ze een kandelaar is. Via Annemie (op één) gaat over mensen die op Tenerife wonen of overwinteren. Ik vind het allemaal maar zielig en ben blij dat ik hier zit.
07-02-2016
Voetbal en Isidro.
Het was vandaag bij momenten wel heeeeeeel winderig. We hebben de voorbije jaren al erger meegemaakt maar veel harder moet het voor mij toch niet waaien. Soms viel de wind helemaal weg en was het heerlijk in de zon.
Ik stond vanmorgen om 10u al aan het voetbalveld, want Gremase (de ploeg van mijn kinesist) speelde weer. Een nipte overwinning maar wel veel doelpunten : 6-5. De helft van de hoge ballen belandde door de wind op het naastgelegen veld en van mijn kinesist zelf was geen sprake. Niet weggewaaid maar gewoon het carnaval in Alicante niet goed verteerd. Nochtans niet dronken, volgens een mailtje dat hij stuurde .
In de namiddag werd ik verwacht bij Isidro in Benidorm. Met twaalf aan tafel om Jef zijn verjaardag te vieren. Voor een vaste prijs kan je er eten zoveel je wil en vooral : zoveel bolletjes ijs scheppen als je wil. Ik vond tien niet overdreven. Bij Jef zelf kon je niet eens meer zien hoeveel bolletjes hij had geschept, alles was verstopt onder een heel dikke laag slagroom !
06-02-2016
En het leven gaat verder.
De ene dag wat meer bewolking dan de andere, zelfs drie druppels regen hebben we gehad. En toch krijgen we elke dag toch minstens een streepje zon te zien. Heel wat anders dan de sombere, regenachtige dagen in de Benelux. Al die vluchtelingen moeten toch wel heel wanhopig zijn als ze een toekomst willen opbouwen in een land waar je meer rubberen laarzen dan zonnebrillen verslijt.
Op een dag waar de bewolking overheerst, gaan we gewoon de hele middag bij Sabor zitten. Lekker eten doet de lagere temperaturen dan snel vergeten, afgelopen donderdag waren we met een hele hoop om te genieten van een lekker menu.
Gisteren was het dan weer een perfecte dag om een flink aantal caches een onderhoudsbeurt te geven : nieuwe logboekjes, een nieuw doosje, coördinaten een beetje aanpassen vanwege een nieuw geplaatste afsluiting enz. Er bleef zelfs nog tijd over om een nog ontbrekende cache op ons lijstje te loggen.
Vandaag was het dan weer uitermate rustig, ook al is mijn lijst met tijdelijke verantwoordelijkheden torenhoog. Patrick en Vicky zijn voor enkele dagen naar België en het is niet simpel om vier honden, een kat en een eekhoorn op de juiste manier eten te geven. Kat mag niet bij hond 1 en 2, hond 4 wel maar niet bij hond 1 en 2, hond 3 mag wel bij hond 2 en zelfs bij honden 1 en 2. Kan je nog volgen ? Om toch normaal te blijven functioneren hadden Rob en Letty voor lekkere versgerookte zalm gezorgd.
03-02-2016
+ 34 !
Vandaag was het weer cachen-cachen-cachen. We waren al vroeg op weg naar het meer van Tibi. Vorig jaar waren we hier ook al geweest om een reeks caches te loggen maar om een of andere mysterieuze reden was die reeks verwijderd en - zo bleek vandaag - bijna identiek opnieuw gelegd onder een andere naam. Een verrassing konden we deze omgeving dus niet meer noemen maar wel ideaal om de teller met 28 stuks de hoogte in te jagen. Bovendien konden we ook nog enkele extra caches te pakken krijgen die vlakbij lagen. Een mooie dag langs bijna verlaten wegen, mooie rotsformaties, een riviertje, een kudde schapen/geiten enz. Na een volledige dagtaak konden we onszelf verwennen met een etentje bij Sacristan. Voor Rob en Letty een superburger, voor mij een flinke portie ribbekes.
02-02-2016
Lichtmis.
Alweer een prachtige zomerdag en dus kon ik de Harley nog eens starten. Ook deze keer naar Moraira en de vaste lezers weten intussen wat dat wil zeggen : afspraakje met Debbie. Deze keer om haar verjaardag te "vieren", dat laatste tussen aanhalingstekens want laat ons fatsoenlijk blijven : ze is waarschijnlijk al een stukje over de helft . We zijn meteen het Italiaanse restaurant Pulcinella binnengestapt waar we de enige klanten waren. Ze verdienen beter want op de pizza was niets aan te merken en de inrichting is echt gezellig, inclusief aangepaste muziek.
Na de pizza hebben we een beetje gewandeld en een ijsje gegeten. Ook de laatste roddels werden uitgewisseld en dan gaat het meestal over de club. We vinden het allebei heel spijtig dat de "asociación" helemaal uit elkaar is gevallen want we hebben er echt toffe tijden beleefd en heel veel mensen leren kennen. Maar ja, aan alles komt een einde ...
Terug in Alfaz was ik nog ruim op tijd om mee in de tent te kruipen. Het is vandaag immers (Maria-) Lichtmis en daar horen traditiegetrouw pannenkoeken bij. Nog eens bedankt aan de bakkers en deegmakers van dienst !
31-01-2016
Sportief.
Eerst een zestal kilometers gewandeld (een stukje tussen de schapen en geiten) op zoek naar nieuwe verstopplaatsen en dat was nog maar het opwarmertje. De volgende olympische discipline was 60 minuten in de zon zitten, het was immers echt zwembroekweer vandaag. En dan voetbal. Kijken - actief meedoen is niet gezond, het zou zelfs ronduit pijnlijk zijn voor de tegenstander als ik zou meespelen. Oog/voetcoördinatie is nooit mijn sterkste punt geweest. Voetbal dus, Lavandería Albir tegen Datil/Gremase - de ploeg van mijn kinesist. Wat een rotwedstrijd, ze stonden onverdiend 0-2 voor en gingen dan 3-2 onderuit.
Bij de grotere ploegen gaat het er beter aan toe. Hier in Segunda B heeft Hercules Alicante gewonnen en in België staat RAFC nu met acht punten voorsprong aan de leiding. Allemaal mooi, maar nog mooier is de overwinning van Berchem Sport - mijn eerste (voetbal)liefde - tegen de grote vijand van het Kiel, de fusieploeg die zichzelf nog altijd Beerschot noemt.
30-01-2016
Meeting + feestje.
De dag begon rustig : een beetje in de zon zitten, praatje maken, in de douche. Iets later kwamen we in actie : de auto werd gestart en we reden naar Benidorm. Eerst werden er enkele caches gezocht en om 17 u werden we verwacht in het amfitheater van het Parc de L'Aigüera. Daar werd door OpSinjoor een bijeenkomst georganiseerd voor geocachers. Ongeveer 25 mensen daagden op : Belgen, Nederlanders, Spanjaarden, Duitsers, Zweden en Noren. Een bont allegaartje dus.
Een aantal mensen kenden we al omdat we ze tijdens het zoeken al eens zijn tegengekomen. Anderen ken je alleen omdat je hun naam regelmatig in een logboekje ziet staan. Onbewust probeer je die mensen toch ook een gezicht te geven en als je ze dan in levende lijve ziet, blijkt dat je fantasie er heel ver naast kan zitten. Eentje had ik mij voorgesteld als een jonge lange slungel en uiteindelijk bleek het een volledig getatoeëerde struise kerel te zijn met reeds enkele tientallen jaren op de teller. Uiteindelijk was het best gezellig, we konden een flink aantal travel bugs loggen en er was zelfs een mooie houten herinneringsmunt voorzien. Lang konden we niet blijven - en dat was ook niet de bedoeling - want we werden verwacht op het verjaardagsfeestje van Jielis en Joke.
Toen we arriveerden was het feest al in volle gang maar gelukkig lagen er nog genoeg hapjes op ons te wachten. Ook de taart - onmogelijk om Vicky tegen te houden - was weer heel lekker. En dan kwam de man met de hamer, er was geen alcohol mee gemoeid maar mijn oogleden konden de zwaartekracht niet langer trotseren. Vroeger sloot ik de café's, nu sluit de ouderdom mijn ogen vóór mijn hersenen stilvallen.
29-01-2016
Uitstapje.
Ik kan er een stukje naast zitten maar ik vermoed dat we vandaag ongeveer 120 km gereden hebben en zo'n 10 km gestapt. Onze cache-teller ging daarbij met tien eenheden omhoog maar het was ook niet echt de bedoeling om meer te scoren. Dit was bedoeld als een toeristische uitstap : langs de fonteintjes van Polop, via Callosa naar Tarbena en Castell de Castells. Vervolgens Parcent, Jalón en Calp - overal stonden de amandelbomen in bloei maar in de hoger gelegen gebieden konden we toch de mooiste exemplaren zien. Spijtig genoeg liet de zon het afweten vandaag, want dan zijn de kleuren uiteraard nog mooier.
En ook al ging het vandaag niet in de eerste plaats over geocaching, door deze hobby zijn we nog maar eens op plaatsen gekomen waarvan we het bestaan niet afwisten. Vooral de zeer mooie wandeling in de buurt van Bolulla was de moeite waard én voor iedereen haalbaar. Ook Pla de Petracos was een openbaring : UNESCO werelderfgoed ! Rotsschilderingen van 8000 jaar oud, voordien nooit van gehoord en gewoon te vinden hier achter het hoekje ...
Het idee om af te sluiten bij Yaho, het Chinese/Japanse restaurant op de N332, werd al snel door alle passagiers goedgekeurd.
28-01-2016
Sabor weer open.
Gisteren echt niets beleefd wat de moeite waard is om te schrijven. Tenzij jullie de rekening van mijn supermarktkarretje willen zien ? Misschien dit : de Lidl supermarkt in La Nucia is wegens verbouwing gesloten van 31 januari tot 24 februari. Of dit : op 4 februari opent de nieuwe Consum supermarkt aan de markt van Albir. Voor ons wordt dat dan meteen de meest dichtbije inkoopmogelijkheid.
Deze ochtend werden eerst nog enkele caches in de buurt gelogd en vanmiddag was het, na enkele weken vakantie, weer tijd voor een bezoekje aan Sabor. Om eerlijk te zijn : het smaakte beter dan anders - bedankt Luc en Anne .
Morgen staat er een flinke autotocht op het programma. Geen paniek beste buren, misschien zijn we pas terug als het al donker is !
26-01-2016
Een hele dag zoeken.
Vanmorgen om 9u30 werd de Lancia gestart en vertrokken we naar San Juan. Een klein uurtje later kon de zoektocht beginnen, we wilden vandaag toch minstens 20 caches loggen. Langs brede lanen, trambanen en parkjes werden bijna alle caches die op ons lijstje stonden gevonden. Echt mooi kon je de wandeling niet noemen, wel rustig want het kustgedeelte van San Juan bestaat bijna uitsluitend uit grote appartementsgebouwen die vooral in de zomer bewoond worden. Echt bijzonder kon je de caches niet noemen, behalve eentje. In een park stond een boom met daarin allemaal gekleurde linten als herinnering aan overleden honden die hier tijdens hun leven graag kwamen wandelen en spelen. Op zich vond ik dit al heel speciaal want nog nooit gezien. De cache die we zochten was deze keer geen doosje, potje of wat dan ook maar een lint (dat je als "logbook" kon gebruiken) tussen de andere linten.
Na de wandeltocht reden we via El Campello - waar ook enkele caches gevonden werden - naar Villajoyosa, zo konden Rob en Letty ook eens kennismaken met Dixieland. Dat ik mijn portemonnee vergeten was, was puur toeval . Na een drankje pikten we nog enkele extra caches mee langs de kustlijn. De dag werd afgesloten met een lekker etentje bij de Curry Pot.
25-01-2016
Auto gehuurd.
Vanmiddag heeft onze pa nog eens taxichauffeur gespeeld en ons (Rob en mij) naar Alicante gebracht. Neen, niet om op een of ander kerosineverslindend vliegtuig te nemen maar wel om onze huurauto op te halen. Het prijsverschil tussen een huurauto op de luchthaven of in Benidorm is altijd vrij groot en het is dus de moeite om die extra verplaatsing te maken. We hadden een Ford Ka of gelijkwaardig gereserveerd maar we kregen een Lancia Ypsilon - duidelijk een klasse hoger én belangrijker : twee deuren extra !
Zomaar onmiddellijk terugrijden naar Alfaz zou belachelijk zijn en dus maakten we van de gelegenheid gebruik om enkele caches te zoeken. De auto is trouwens gehuurd om onze geocaching actieradius gevoelig uit te breiden. Enkele caches had ik enkele jaren geleden al gevonden maar waren voor Rob nieuw. Toch wist ook ik vandaag toch nog zes caches te loggen.
24-01-2016
Markt.
Als je contact hebt met een werkende mens in het thuisland krijg je soms de vraag : "Wat heb je gedaan in het weekend ?" Ik moet dan altijd diep nadenken want vaak weet ik niet eens welke dag het vandaag is. Maandag, donderdag of zaterdag : alle dagen verlopen hier ongeveer hetzelfde. En toch wist ik zeker dat het vandaag zondag was want in Albir kon je over de koppen lopen. Het was weer een hele tijd geleden dat ik hier was op marktdag en ongeveer alle terrassen zaten overvol. Een parkeerplaats vinden was zelfs met de Harley niet simpel. Enkele minuten over de markt lopen is genoeg om half België tegen te komen en toen ik "La bonbonnière" passeerde zag ik al snel Thierry en Malvina zitten. Daarna werd verhuisd naar het terras van Universal Lounge Bar waar nog meer bekend volk zat.
23-01-2016
Meer van hetzelfde.
Deze voormiddag wou ik naar onze pa wandelen. Ik vertrok richting camping Almafra en was twee uurtjes later terug, zonder mijn bestemming te bereiken. Onderweg moet ik immers de nieuwe cache passeren (ja, die weer !) en van op een afstand zag ik al een aantal fietsen staan. Zes bekenden waren al een tijdje aan het zoeken en ik was nieuwsgierig hoe lang ze nog zouden nodig hebben, nog heeeeeel lang dus. Na ongeveer anderhalf uur zoeken gaven ze het op en dropen af zonder te kunnen loggen. Neen, zo moeilijk is het niet maar het wilde echt niet lukken. Ik gaf hen de raad gewoon een andere keer terug te komen en dan zou het vast veel vlotter gaan. Die andere keer werd deze namiddag, ik was er niet bij maar volgens de info die ik kreeg, kwam de cache toen snel tevoorschijn.
Vandaag viel er ook iets te vieren maar het feestvarken zelf zit in België. Precies vijf jaar geleden kwam Macho bij ons terecht, ik hoop dat hij beseft dat hij rotverwend is door Nancy !
En er viel nog meer te vieren : RAFC heeft vanavond met 0-4 gewonnen op het veld van White Star Brussels en staat nu op de eerste plaats met zes punten voorsprong op nummer 2. De titel komt steeds dichterbij maar er volgen nog 12 wedstrijden, alles is dus nog mogelijk.
Om af te sluiten ook nog een vreemde film gezien : The Lobster. Het speelt zich af in een maatschappij waar alleenstaanden worden "opgevangen" in een soort kuuroord waar ze 45 dagen krijgen om een nieuwe liefde te vinden. Lukt dat niet, dan veranderen ze in een dier (dat ze zelf mogen kiezen) en worden ze in het bos losgelaten. In dat bos wonen ook "rebellen" maar daar is het net verboden om verliefd te worden ... Raar filmpje !
22-01-2016
Een fantastische dag !
Zonnig begonnen en geëindigd met sluierbewolking maar dat was totaal bijkomstig vandaag.
De eerste activiteit was het afwerken van een nieuw gelegde cache. Eergisteren werden de eerste voorbereidende werken uitgevoerd, gisteren werd alles verder in orde gebracht en deze ochtend volgde de "final touch". Echt eentje om fier op te zijn !
Snel terug naar de auto om de cache officieel aan te melden en dan vertrokken naar de fysio, gevolgd door een bezoekje aan Pizza4U. Het etentje was al langer gepland, normaal alleen met onze pa maar eergisteren kreeg ik een mailtje van kameraden uit Westende die wilden afspreken bij ... juist ! De pizza smaakte uitstekend, zoals altijd en het was plezierig om weer eens bij te praten. Even werden we opgeschrikt door een Benidorm Bastard die een aantal rekken van de krantenwinkel ramde met haar scootmobiel. Net te laat om alles te filmen, een filmpje dat viraal had kunnen gaan . Nog snel even langs de supermarkt en dan terug naar de auto. Daar kreeg ik onmiddellijk te horen dat de nieuwe cache al goedgekeurd was (uitzonderlijk snel !) én dat hij al gevonden was door Rob en Letty. Er waren ook al andere zoekers komen kijken maar die hadden hem niet gevonden.
Na het boulen zijn we met zijn allen nog eens gaan kijken en van in de verte zagen we al beweging rond "point zero". Enkele bekende Spaanse cachers waren al een hele tijd aan het zoeken maar hadden voorlopig nog geen resultaat geboekt. Op een bepaald moment waren zes mensen tegelijk aan het zoeken en uiteindelijk werd de cache toch gevonden. En daar doe je het dan voor : de glimlach als de mensen het logboekje kunnen tekenen. De cache ligt op een plek waar je niet zomaar voorbijkomt maar ik hoop echt dat veel mensen hem komen zoeken én dat ze er toch allemaal op zijn minst een kwartiertje voor nodig hebben om hem te vinden. Tot nu toe is dat al gelukt en de felicitaties voor de originele cache werden met veel trots aanvaard. Dit alles was niet mogelijk geweest zonder de noeste arbeid en technische vaardigheid van de genietroepen uit Keerbergen !
21-01-2016
Almafra.
Vanmorgen afscheid genomen van Frank en Marleen, er zijn nog altijd mensen die moeten werken ! Vanmiddag zijn we met enkele aanwezigen naar camping Almafra gewandeld om iets te eten. We hebben weer geen reden tot klagen gehad, zeker niet voor de prijs die je er betaalt. En voor de rest : een beetje praten/roddelen, wat in de zon zitten, nadenken over de (on)zin van het leven, foto's nemen van lieve poesjes en vieze rupsennesten.
De voorbije dagen heb ik me ook beziggehouden met het installeren van Windows 10, verliep heel vlot en alle oudere programma's blijven allemaal prima presteren. Ik was ook begonnen aan het vijfde seizoen van American Horror Story maar ik heb snel afgehaakt vanwege overdreven bloederig én de afwezigheid van Jessica Lange, die in de vorige seizoenen altijd prominent aanwezig was. Ik ben dan maar aan Jordskott begonnen, een van de zovele sterke Scandinavische reeksen. Tussendoor ook naar Wolf Totem gekeken, een film van Jean-Jacques Annaud - de man die ons lang geleden ook al verblijdde met de film l'Ours (het van de helling rollende beertje zal iedereen zich nog herinneren). Deze keer gaat het - oh verrassing - over wolven. Alles speelt zich af in Mongolië tijdens de culturele revolutie, knappe film !
20-01-2016
Veel gevonden.
Geen belangrijke zaken te melden. Zowel gisteren als vandaag verliepen zeer rustig. Vandaag ben ik wel een hele namiddag bezig geweest met het bijeenzoeken en ordenen van al de cachespulletjes die overal in de auto verspreid lagen. Sommige dingen was ik al een hele tijd kwijt en bleken in een goed verstopte plastieken zak te liggen. Het leek wel alsof de schatkamer van een onbekende farao geopend werd, zoveel verrassingen ! Ik heb nu in ieder geval weer een overzicht van al de rommel die ik heb liggen en er zijn alvast een aantal ideetjes in de maak voor nieuwe caches. Ik ben ook even een verdwenen cache gaan vervangen. Er verdwijnen de laatste tijd geregeld caches en daar ben ik absoluut niet blij mee !
Deze avond werd "la carpa" druk bezocht want het was weer borrelen en snoepen geblazen, morgen vertrekken Frank en Marleen weer naar België en dat moest gevierd worden ! Honger had ik daarna niet meer maar de (door onze pa) zelfgemaakte uiensoep smaakte toch nog.
18-01-2016
Naar de Roemeen.
Eerst naar de fysio en dan snel naar restaurant Transilvania. Na zes weken vakantie zijn ze dit weekend terug geopend en dus waren we daar met een groepje afgesproken, ze zaten al te wachten toen ik binnenkwam. Het eten is er altijd prima en de porties zijn groot genoeg. We begonnen met een slaatje en al snel bleek dat goede wil en tafelmanieren niet genoeg zijn om deftig te eten. Coördinatie tussen linker- en rechterhand + een beetje handigheid met het bestek zijn minstens even belangrijk. Als er mensen zijn die honger hebben : er ligt nog genoeg op de grond . Daarna kwam de soep, die is hier altijd heel lekker en het bijzondere is dat die nog aan tafel in je bord wordt geschept, dat zie je niet vaak hier in de buurt. Tegen 16u waren ook de schapenbouten, kipfilets, appeltaarten enz hun tocht door ons spijsverteringsstelsel begonnen en konden we voldaan naar huis gaan.
17-01-2016
Een moeilijke dag.
Alhoewel mijn thermometer niet lager dan drie graden had gemeten gedurende de nacht, stond er toch een dun laagje ijs op het zadel van mijn Harley. Later hoorde ik dat anderen tot -3° hadden gehaald, toch echt koud en de dieselverwarming was nodig om de temperatuur aangenaam te houden in de auto.
Rond 10u30 knalden de uitlaten en moest ik kiezen wat ik zou gaan doen. Keuzemogelijkheden genoeg : de fysiotherapeut speelde een belangrijke voetbalwedstrijd, er was een dierenzegening, bij het "On the road" bikerscafé was er een "matinal" (voormiddagtreffen) en in het sportcentrum van Alfaz werd het nieuwe bestuur van onze motorclub voorgesteld. En daar wringt het schoentje : onze ... Al een hele tijd is er onenigheid tussen het bestuur en een groot deel van de leden, er is intussen zelfs al een nieuwe club opgericht door een aantal "dissidenten". Zomaar wegblijven is mijn stijl niet en dus ging ik naar de vergadering met de bedoeling mijn lidmaatschap officieel te beëindigen. En daar krijg je dan te horen hoe belangrijk je wel bent voor de club, dat ze hopen dat je lid blijft, je krijgt applaus van de aanwezige leden ... het maakt het allemaal niet gemakkelijk. Toch heb ik verteld dat ik waarschijnlijk afscheid zal nemen maar dat ze wel op mij kunnen blijven rekenen als er bij grote evenementen foto's moeten gemaakt worden. Het lijkt er trouwens sterk op dat de club nog enkel Spaans(sprekend)e leden zal overhouden. Dat stoort mij op zich niet maar het is voor mij nog altijd gemakkelijker om een praatje te maken in het Nederlands of Engels dan in het Spaans. Ik heb echt geen idee wat er in de toekomst gaat gebeuren maar ik vind het wel een spijtige zaak.
Toen de vergadering afgelopen was, was het al te laat om naar het voetbal of de dierenzegening te gaan en dus bleef alleen het café nog over. Nog even langs Guy op Benisol (waar een heleboel bekende ex-Costa Blanca klanten de revue passeerden) en daarna een goedkoop menuutje bij Puente de Oro en de dag was voorbij.
16-01-2016
Vogeltjesdans.
In de schaduw bleef het koud maar de zon deed de hele dag flink haar best. In de auto warmde het al snel op tot 30 graden, buiten was een trui of jas absoluut nodig.
Leo vond het alvast niet te koud om mijn sloten te repareren. Einde december, toen ik in België was ben ik bij Alpha Motorhomes gepasseerd om nieuwe koffersloten op te halen. Twee van die sloten hadden een tijdje geleden besloten om te ontsnappen uit hun keurslijf en de wijde wereld te gaan verkennen. Echt vertrouwen inboezemen doet zoiets niet, sloten die zomaar uit de kofferdeur "floepen" bij een auto die nog niet eens een half jaar in mijn bezit is. Dat belooft voor de toekomst. Gelukkig deden ze bij de dealer niet moeilijk en kreeg ik zonder aandringen twee nieuwe exemplaren mee. Helaas vrees ik dat dit probleem zich gaat (blijven) herhalen. De bouwkwaliteit van die dingen laat echt te wensen over. In ieder geval, voorlopig kan de koffer - dank zij Leo - weer helemaal op slot !
Na het middageten trokken we even de "campo" (het platteland, het veld) in. Er is hier in de buurt een illegale vogelvanger aan het werk en daar moet iets aan gedaan worden. Niet zozeer omwille van dat vogelvangen maar vooral "aan het werk" is iets wat ik liever niet wil horen . Een schuilhuisje werd afgespannen met een lint van de policia local en zelfs voodoo wordt niet geschuwd om de overtreder af te schrikken. Wat denk je van een schapenkarkas (met een elders gevonden hoofd van een ander schaap) met lege jachtpatronen ernaast ... ? Of zou een rode bh rond een boom meer effect hebben ? Onze ploeg onder leiding van de immer waakzame FV deinst nergens voor terug !
. Toen Patrick even later telefoneerde om te vragen of alles in orde was, moest hij lachen met het verhaaltje - hij had het ook al meegemaakt.
.
. We zijn meteen het Italiaanse restaurant Pulcinella binnengestapt waar we de enige klanten waren. Ze verdienen beter want op de pizza was niets aan te merken en de inrichting is echt gezellig, inclusief aangepaste muziek.
. 
! Honger had ik daarna niet meer maar de (door onze pa) zelfgemaakte uiensoep smaakte toch nog.
