Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
14-06-2015
Vermoeiende, maar fantastische dag !
Sommige mensen noemen zoiets vakantie, ik niet : de wekker (nu ja, telefoon) maakte mij wakker om 7u om op tijd te zijn voor de grote dag. Andere mensen staan op en zijn vijf minuten later klaar om te vertrekken maar bij mij duurt het iets langer om als Galdalf dubbelganger door het leven te gaan. Ook het ontbijt neemt meer tijd in beslag. Als je betaalt voor spek, eieren, worstjes, kaas, cornflakes, broodjes, croissants enz dan verlaat je de tafel niet voor je van alles geproefd hebt.
Enkele minuten voor 9u reed ik het Parque de los Eucaliptus binnen. Het gewone volk mag later op straat parkeren, de "socios" kunnen hun lawaaierige glimmende machines in het park zelf zetten. Een half uurtje later gingen de poorten officieel open en zoals altijd duurde het even voor de boel op gang kwam. Een uur later was het al over de koppen lopen en nog een uur later waren al de "welkomzakjes" uitverkocht : 10 euro voor twee t-shirts, 2 drankjes, een broodje en een tombolaticket - je kan er niet voor sukkelen.
Om 11u30 werd er een kleine rit in de omgeving gemaakt en werd het weer wat rustiger maar daarna begon het park uit zijn voegen te barsten : zo druk ! We hadden dan ook prachtig weer, veel beter dan vorig jaar. Overal werd verbroederd en waarom ze zich in Nederland en België zo druk maken over al die criminele motorbendes, begrijp ik nog altijd niet. Die MC's drinken hier gewoon samen iets en maken plezier. Colours en patches uit heel Europa zag je hier rondlopen. Bikers uit Litouwen, Griekenland, Oekraïne, Noorwegen - gewoonweg fantastisch !
Intussen was ook de live muziek begonnen en toen de groep Hotel California begon te spelen en Carlos (de zoon van recent overleden Issy en Werner) op het podium kwam en een aandenken in ontvangst mocht nemen, konden velen het niet droog houden. Heel deze dag stond immers in het teken van zijn overleden ouders, die we allemaal goed kenden. Daarna kwam de trekking van de tombola en als je maar lang genoeg bleef zitten, had je altijd prijs. Veel mensen waren immers al vertrokken en dus moet telkens een nieuw nummer getrokken worden. Ik heb er een t-shirt aan overgehouden, heb ik eindelijk iets om aan te trekken ... Om 19u was alles opgeruimd en was het tijd om nog een terrasje te doen.
Ik wil zeker van de gelegenheid gebruik maken om iedereen te bedanken. Foto's nemen is plezant maar hard werken kan je het niet noemen. De vrijwilligers achter de toog, de ladderkruipers, podiumbouwers enz : respect !
13-06-2015
Voorbereidingen.
Intussen de Harley opgehaald bij Patrick en Vicky en meteen een exclusiviteitscontract afgesloten voor het publiceren van de laatste veranderingen in "onze tuin". Langs de straatkant is een omheining geplaatst en via een nieuwe inrijpoort kan je langs de kippen binnen komen. Wellicht volgt ook langs de "antennekant" ook nog een afsluiting. Aan het kippenhok hebben de tuiniers alle onkruid met de grond gelijk gemaakt maar op het terrein zelf staan vele planten in bloei. Er hangen nu ook bloembakken aan de omheining naast het sanitair gebouw. En om af te sluiten : de twee waterreservoirs hebben een groen kleurtje gekregen en zullen binnenkort nog onder handen genomen worden door de Picasso van de familie.
De rest van de dag werd gevuld met het voorbereiden van de jaarlijkse Fun Day. Zelf ben ik momenteel niet in staat om op ladders te kruipen of met tafels te sleuren maar foto's nemen is geen probleem, op die manier kan ik mezelf toch een beetje nuttig maken. Door het mooie weer was alles veel sneller in orde dan vorig jaar en vanaf de middag was het gezellig zitten, eten en drinken. Er was van alles weer meer dan genoeg met o.a. tortillas, slaatjes, pizza, paella en fideuá. Enkele spelende kinderen zorgden terwijl voor animatie op het podium waar morgen het gitaargeweld zal losbarsten.
Nochtans was het weer niet overal even mooi. Een dertigtal kilometers naar het noorden moesten ze hevige hagelbuien trotseren. Toen het hier rond 20u ook zwart begon te worden boven de bergen ben ik naar mijn hotel (La Noguera) gereden maar uiteindelijk hebben we geen druppel gezien.
12-06-2015
Niet helemaal zoals gepland.
Eerst maakten ze mij bang met een staking van de verkeersleiders in Spanje maar de voorbije dagen had ik al bericht gekregen dat het allemaal wel meeviel. Dan probeerde het weerbericht mij te dwarsbomen met onheilspellende onweders. Niets van dat alles : met het gebruikelijke kwartiertje vertraging landde ik in Alicante. Waarom blijven ze toch denken dat alle aankomende passagiers kunnen uitstappen, de bemanning het vliegtuig kan opkuisen én de nieuwe toeristen kunnen instappen op een half uur tijd ?
Zoals gewoonlijk had ik alleen handbagage bij dus stond ik al snel aan de balie van autoverhuurbedrijf Firefly. Enkele maanden geleden had ik hier een auto gereserveerd voor 13 euro. Niet per dag, voor vijf dagen ! Helaas, en dat is niet de schuld van Firefly, mijn Visakaart werd geweigerd. En zonder dat - of een soortgelijk - kaartje : geen auto. Maestro wordt in zo'n gevallen niet aanvaard, cash geld helpt ook niet. Naar de "Shuttle direct" dienst : alle bussen vol, pas plaats binnen drie uur. Enkele verdiepingen hoger dan maar naar de Alsa (publiek transport) bushalte. Daar was ik nog net op tijd om de bus van 19u naar Benidorm te nemen.
In Benidorm stond onze pa mij op te wachten met de auto van Jef en Brigitte (dank u !) en die heeft mij dan naar het hotel gebracht. Heel mijn verdere planning overhoop maar het zal wel lukken.
11-06-2015
Naar Spanje.
Het zou kunnen dat er de volgende dagen niets of weinig op de blog verschijnt. Ik verdwijn even richting Spanje om de Fun Day van onze motorclub bij te wonen. Moest je in de buurt zijn : kom gerust af op 14 juni !
10-06-2015
Afscheid Lorenzo.
Een beetje een triestige dag want vandaag was er in het centrum van Antwerpen een herdenkingsplechtigheid voor de bijna twee weken geleden overleden Lorenzo De Moor. Die naam zegt je waarschijnlijk niets maar voor iedereen die eind jaren 70 begin jaren 80 rondhing in het alternatieve punkmilieu was hij dé Lorenzo, broer van dé Mario - meestal onafscheidelijk. Je mag hier gerust van een plaatselijke legende spreken.
Lorenzo had - en zijn broer heeft - de ziekte van Huntington en met zo'n aandoening moet je ten volle van het leven genieten want je sterft quasi zeker een pak vroeger dan de gemiddelde mens. Genieten, dat heeft hij gedaan en zeker niet altijd op een manier die bij de burgerij op goedkeuring kon rekenen.
Vandaag dus een herdenking en daar heb ik een aantal oude bekenden teruggezien, sommigen na een onderbreking van meer dan 30 jaar. Akkoord, iedereen wordt ouder maar in vergelijking met een aantal andere aanwezigen vind ik sinds deze ochtend dat ik er nog best goed uitzie. Bij een aantal waren de overblijvende tanden op één hand te tellen, bij de rimpels had je dan weer een heel uitgebreid telraam nodig. Alle soorten drugs (legaal en illegaal) hebben hun sporen nagelaten, zoveel is wel zeker. Broer Mario was er ook bij, in een rolstoel en niet altijd even goed verstaanbaar maar nog altijd dezelfde pretoogjes van vroeger.
De dienst was, zoals te verwachten, afwijkend van wat je normaal in een kerk of kapel te zien of te horen krijgt. Sex Pistols, Lou Reed, The Doors : het is eens iets anders dan een Requiem van Mozart.
Na de middag nog even door de Chinese wijk gewandeld en een bezoekje gebracht aan het mooiste station van de wereld.
09-06-2015
Hoogstraten.
Deze namiddag zijn we een wandeling gaan maken in de buurt van Hoogstraten. Heidi zit bijna de hele dag te studeren voor haar laatste examens en dan kan een frisse neus af en toe deugd doen. We gingen op zoek naar een reeks van 24 caches en zoals het vaak gaat met dat soort reeksen : goed om je totaal gevonden caches een duwtje in de rug te geven maar weinig uitdaging of avontuur. Het was wel een heel verzorgde reeks in een mooie omgeving.
07-06-2015
Schilde, Ekeren en Brasschaat.
Druk weekend achter de rug, maar zeker ook gevarieerd. Gisterenmiddag naar Schilde-Strand om de kameraden van Blue ConneXXion te zien optreden, zoals altijd een aaneenschakeling van bekende nummers uit vooral de jaren 60 en 70 - de goeie ouwe tijd zeg maar .
Heidi had al een hamburger gegeten maar het voorstel om daarna langs de plaatselijke frituur te rijden, werd niet echt afgewezen. Eén keer in de week kan het voor mij wel en elke keer is de keuze groter én moeilijker. Frieten worden bijzaak, een groot pak wordt gedeeld en voor de rest worden het kipkorns, curryworsten, berepoten, macho's, ragoezi's enz.
Vandaag gingen we eerst naar "Ekeren bruist", een gezellige bedoening en een mengelmoes van braderij, straatanimatie, enkele optredens, kermis en rommelmarkt. In het zonnetje was het lekker warm, in de schaduw kon je af en toe wel een trui gebruiken. Zomaar in Ekeren rondlopen zou zonde zijn en dus werd er ook naar een tiental caches gezocht. Allemaal vrij gemakkelijk te vinden, al "moesten" we voor eentje over een aantal afsluitingen kruipen (anders te veel omweg) en aansluitend een spoorweg dwarsen. Neen, kindjes - dat mag niet !
Na Ekeren ging het naar buurgemeente Brasschaat, waar we in het gemeentepark de jaarlijkse Europese specialteitenmarkt bezochten. Of mijn kippensaté's en Thaise loempia's authentiek Europees waren, durf ik te betwijfelen maar lekker was het wel. Toevallig kwamen we Christel en Gentil tegen (vrienden van Jef en Brigitte in Spanje) en die wilden ook wel eens een beetje meer uitleg over geocaching. En zo gingen we samen op pad om hun eerste cache te zoeken. De zoekplaats was niet echt gezellig : rommel, rattenvergif e.d. maar de cache zelf bewees weer dat je soms buiten de lijntjes moet denken ...
05-06-2015
Bloementapijt.
Vanmorgen opnieuw naar de huisdokter om de resultaten van bloedonderzoek en röntgenopnamen te bespreken. Qua suiker en cholesterol lijkt alles onder controle en de reumatesten brachten ook geen afwijkingen aan het licht. Door de foto's die genomen zijn is inmiddels wel duidelijk waar de klachten in mijn schouders en armen vandaan komen : schouder impingement/inklemming. Simpel uitgelegd : spieren en pezen hebben niet genoeg plaats meer om op een normale manier te bewegen tussen schouderdak en schouderkop. Ze raken ingeklemd en dit kan een ontsteking veroorzaken en veel pijn geven. Je kan dit ook gewoon slijtage noemen, het zal er allemaal niet op beteren. In ieder geval : de dokter heeft een inspuiting met corticosteroïden in mijn linkerschouder gegeven. Even afwachten nu voor het resultaat en dan nog een extra spuit in dezelfde schouder en daarna hetzelfde aan de rechterkant. Als dat allemaal niet helpt, volgt er een operatie. Het zal wel duidelijk zijn dat ik daar niet op zit te wachten !
Na het doktersbezoek zijn we even langs de Harley-Davidson dealer in Zwijndrecht gereden. Ik heb helemaal niets nodig maar rondkijken is gratis en altijd plezant. De nieuwe matzwarte XL1200CB spreekt me wel aan. Geen tijd om verder te fantaseren want het bloementapijt op de Grote Markt in Antwerpen lag op ons te wachten. Na het kleurige spektakel nog een beetje rondgewandeld en de prachtige Sint Pauluskerk bezocht. Op het einde werd het nog spannend : zouden we onze pizza bij Da Giovanni nog droog kunnen opeten ? We hadden net afgerekend en er ontstond een lichte paniek op alle terrassen rond de kathedraal. Door de plots opgekomen wind begon alles in het rond te vliegen en wou iedereen naar binnen vluchten. We zijn nog droog en zonder problemen bij de auto geraakt en naar Wuustwezel terug gereden. Iets later begon het fel te onweren maar zeker niet zo erg dan in andere delen van België. Hier geen wateroverlast of ontwortelde bomen !
04-06-2015
Een namiddag geocaching.
Eindelijk een dag met echt mooi weer en nog niet té warm. In de voormiddag perfect om een beetje in de zon te zitten en in de namiddag vertrokken voor een zoektocht. Op het lijstje stonden 11 caches die we graag wilden vinden en als het allemaal vlot zou gaan, kon een omweg misschien nog 5 extra vondsten opleveren. En zo werd de auto geparkeerd aan het arboretum in Kalmthout en begonnen we aan onze wandeling. Onderweg kwamen we een beest tegen dat niet echt thuishoort in het noorden van Antwerpen en zagen we straten die wel heel erg deden denken aan stripfiguren. Het zoeken verliep perfect en dus werden er op het einde nog enkele extra kilometers afgelegd om uiteindelijk een 16 op 16 te halen ! Daarvoor werden 19 kilometers afgelegd, er waren simpele oppikkers bij maar ook absolute meesterwerkjes.
03-06-2015
Dokters hier, dokters daar, dokters overal !
Het bevalt me hier wel in Wuustwezel, hier in de onmiddellijke omgeving is er genoeg te doen en te beleven om enkele weken te vullen. Antwerpen is niet echt ver weg, maar het is toch telkens een hele verplaatsing. En de voorbije dagen was er telkens wel een reden om naar de stad te rijden : Heidi naar school, ik naar de dokter, ik naar de dokter, ik naar de dokter, ik naar de dokter. Zoals altijd zijn het dure maanden in België. De oog-, tand- en huidarts heb ik al achter de rug en de auto is ook al voor het jaarlijks onderhoud naar de garage geweest. Met het koudere en vochtige weer heb ik nu nog meer last van mijn schouders en armen en in het ziekenhuis zijn foto's genomen. Vrijdag moet ik opnieuw naar de dokter voor meer uitleg en ik denk niet dat het positief nieuws zal worden maar dat zijn zorgen voor later. Intussen is er nog tijd genoeg om rond te hangen, af en toe een cache te zoeken, naar de markt te gaan enz. Deze middag ben ik met Nancy iets gaan drinken op de luchthaven van Deurne. Met de vele nieuwe bestemmingen die van daaruit bereikt kunnen worden, is het er al zichtbaar drukker dan vroeger maar het blijft een kleine regionale luchthaven. Toen we er zaten stond een chartervlucht van Jetair klaar om naar Berlijn te vertrekken, daar zou ik toch ook nog eens moeten geraken. De laatste keer toen ik er was, stond de muur nog recht. Wat word ik oud, en zo voel ik me ook ... Een grote doos Merci kan de pijn wel een beetje verzachten.
31-05-2015
Uiltje vangen ?
Sinds gisteren sta ik met de motorhome in de buurt van Wuustwezel. Vriendin Heidi komt hier op een huis passen terwijl de eigenaars op reis zijn en dat is voor mij een mooie gelegenheid om weer eens even ergens anders te wonen.
Vandaag was het oorspronkelijk de bedoeling om naar Keltfest in Nederland te gaan maar 150 km rijden en inkom betalen om in de regen te staan leek ons niet echt een mooi vooruitzicht. Dan het internet even afgeschuimd en al snel werden de plannen gewijzigd. Enkele kilometers hiervandaan was het opendeurdag bij Uilenhof, daar worden uilen en ander roofvogels gekweekt en we kregen een kleine rondleiding en een vliegdemonstratie.
Daarna ging het naar het centrum van Wuustwezel waar voor de vijfde keer een oldtimer meeting werd gehouden en omdat er in de buurt ook enkele caches lagen werden die even "meegepakt". Het waren stuk voor stuk juweeltjes, de vindplaatsen waren niet moeilijk maar de caches openen was niet zo simpel. Er werd afgesloten met mijn eerste pak frieten op Belgische bodem.
En ook al bleef het bijna de hele middag regenen : we hebben ons geamuseerd zonder geld uit te geven !
29-05-2015
Sint-Job.
Vanmorgen na enkele dagen verblijf in Lochristi de auto opnieuw gestart en via een tussenstop bij de supermarkt naar Temse gereden. Telkens ik voorbij een motorhomebedrijf rij voel ik een onweerstaanbare drang om te gaan kijken naar de nieuwe modellen. En zo gebeurt dat dus ook telkens bij Alpha Motorhomes. En ja, er stonden er wel een aantal waar ik in zou kunnen leven maar neen, mijn portemonnee is niet van het zelfvullende type
Daarna werd alweer snel duidelijk waarom je in België maar beter niet met de auto rijdt : file ! En geen kleintje : vrijdagmiddag 13u en meer dan een uur van Temse naar Antwerpen, vrolijk word ik daar niet van. Intussen zit ik op camping Floreal 't Veen in Sint-Job-in-'t Goor naar de regendruppels op het dak te luisteren. Gelukkig konden er eerst nog enkele caches gelogd worden.
28-05-2015
Baloise + Kerk Food.
Vanmorgen moesten de kindjes extra vroeg naar school. Reden ? Vertrek van de tweede rit in de Baloise Belgium Tour en vanaf 7u30 geen verkeer meer mogelijk op de N70 in Lochristi. Ik ben nog gezellig tot 9u in mijn bed blijven liggen en een uurtje later zijn we naar de startplaats gewandeld waar de wielerkaravaan was neergestreken. Bussen, vrachtwagens, volgwagens, motorfietsen, ambulances : alles en iedereen was van de partij. Een half uurtje later reden ze nogmaals door Lochristi en toen was er een groepje van zes ontsnapt met meer dan vijf minuten voorsprong. Later op de dag hoorde ik dat Tom Boonen de rit gewonnen had.
Deze avond ben ik met Heidi naar het Kerk Food Festival in Gentbrugge geweest : een loods met een dozijn vracht- en bestelwagens plus enkele caravans waarin lekkere hapjes verkocht werden. In het midden van de hangar lange tafels, sfeervolle verlichting en goede muziek. Een voltreffer !
26-05-2015
België.
Sinds gisterenmiddag ben ik weer in België. Het verschil was groot, eerst rij je bijna helemaal alleen op de snelweg en een half uur later sta je al bijna stil omdat ze nog altijd aan de E411 aan het werken zijn. Bovendien begon het ook nog te regenen en moest de radio tien streepjes luider omdat het gezellige wegdek vanaf Custinne uit oorverdovende betonplaten bestaat.
Inmiddels sta ik bij de familie in Lochristi en word ik al twee dagen vetgemest. Vanmorgen met nonkel Luc naar de Media Markt geweest en dan gedragen we ons als twee kinderen in een speelgoedwinkel. Een drone voor 29 euro, dat kunnen we toch niet laten liggen ? Of als we nu eens twee 4x4's met afstandsbesturing kopen om te racen in de tuin ? Als Luc aan de kassa begint te telefoneren met een rekenmachine staan de tranen in mijn ogen van het lachen. We hebben ook naar Batman gezocht maar niet gevonden. Zijn auto stond nochtans buiten geparkeerd.
24-05-2015
Stad.
Gisteren met de bus naar Luxemburg-stad geweest en rondgewandeld als een gewone toerist, zonder mij te laten leiden door een gps. Enkel als ik op minder dan 100 meters van een cache kwam, heb ik even gezocht. Vaak kwam ik dan uit op plaatsen waar ik de vorige keer ook al gezocht had en niets gevonden.
Eindelijk ben ik ook eens tot op het plateau van Kirchberg gewandeld, de wijk waar de Europese instanties gevestigd zijn. Brede straten zonder verkeer, het is immers een verlengd weekend. Het contrast tussen het oude Fort Thüngen en het MUDAM (museum voor moderne kunst) is groot maar niet storend.
In het centrum liep - logisch op een zaterdagmiddag - flink wat volk rond en er was ook een brocante markt, enkele folkloristische optredens enz. Soms leek het ook dat de stad één grote bouwwerf was. Straten opgebroken, overal kranen ... De Pont Adolphe wordt zelfs Christo-gewijs ingepakt, zo lijkt het wel alsof restauratiewerken kunst worden.
Vandaag heb ik gewoon een beetje hier in de buurt rondgewandeld, door de bossen en de velden. Afgesloten werd met Bretoens appelgebak en het is niet mijn schuld dat die in de supermarkt per twee stuks verkocht worden.
22-05-2015
Luxemburg.
Brrrr, wat was het koud gisterenochtend : buiten vier en in de auto negen graden. De verwarming opgezet en terug in bed gekropen tot het wat aangenamer was qua temperatuur. Het werd uiteindelijk een overwegend zonnige dag en die dag werd gevuld met twee rondjes cachen, eerlijk verdeeld over voor- en namiddag. Telkens tussen de zeven en de acht kilometers en samen goed voor tien gevonden caches. Op sommige stukken was ik heel blij dat ik voor schoenen en een lange broek had gekozen : het onkruid stond okselhoog. Ik weet het : bij een normaal gebouwde mens is dat kniehoogte
En de zon verdwijnt niet alleen fotogeniek achter de Puig Campana, ook hier aan het meer kan je genieten van een mooie zonsondergang. Spijtig genoeg ging samen met de zon ook het internet slapen. Nu ja, ik mag niet klagen want ik heb bijna overal al een gratis verbinding gehad ook op plaatsen waar ik er niet op gerekend had.
Vandaag had ik normaal gepland om naar Metz te rijden, ook daar had ik op voorhand al een hele tocht uitgestippeld om misschien wel tientallen caches te vinden. De zin om te zoeken is er de laatste tijd niet meer echt, de oorzaak daarvan is zeker te zoeken bij mijn (nog altijd) pijnlijke armen en schouders. Het is niet echt genieten als je telkens hevige pijnscheuten krijgt omdat je je moet rekken om bij de cache te geraken. Bovendien herinnerde ik me dat bij mijn vorige bezoek aan de gemeentecamping in Metz, de rekening ongeveer bij niemand klopte en ik had geen zin in een hoop gezeur. Zeker niet omdat je niet alleen jezelf moet verdedigen maar ook nog alle andere toeristen die geen Frans praten maar ook vinden dat ze te veel betaald hebben.
Ik ben dus verder gereden tot in Luxemburg, camping Bon Accueil in Alzingen/Hesperange. Hier ben ik al meerdere keren geweest : prima plekken om te staan, goed sanitair, mooi om rustig te wandelen en de bus naar Luxemburg-stad stopt om het hoekje. Het was wel even schrikken toen ik zag hoe vol de camping al stond om 12u30. Enkele uurtjes later hing het bordje "complet" aan de slagboom !
Veel heb ik daarna niet meer gedaan. Wel even naar de plaatselijke Delhaize supermarkt gewandeld en dat was weer schrikken. Wat zijn veel dingen toch verschrikkelijk duur vergeleken met Spanje. Maar ja, duur of niet : de voorraad chocolade moest dringend aangevuld worden want ik reed al enkele dagen rond zonder het bruin-zwarte spul. En dus werd er pure chocolade met nootjes gekocht, pure chocolade met pralinévulling, een grote zak m&m's, wafeltjes met chocolade, koekjes met chocolade ... één verpakking werd al geopend vóór ik aan de kassa was. Dat noemen ze verslaving !
Toen ik terug op de camping was, zat het koppel op het perceel hiernaast nog altijd elk naar hun eigen smartphone te kijken. Dat doen ze al sinds ze enkele uurtjes geleden zijn aangekomen, ze hebben nog niet tegen elkaar gesproken. De schotelantenne is intussen al geïnstalleerd, dus vanavond kunnen ze ook nog gezellig televisie kijken.
20-05-2015
Lons>Vesoul - 135 km - 2u gereden - verbruik 10,4
Het had afgelopen nacht harder geregend dan ik dacht, dat werd duidelijk toen ik mijn eerste bocht nam en er een flinke geut water van mijn dak stroomde. Ook onderweg viel er af en toe een druppeltje maar het was best prima weer om te rijden. Aan deze kanten kan je zelf tientallen kilometers rijden zonder een rond punt tegen te komen. Niet iedereen is daar gelukkig mee, want onderweg was er protestmars van een koe die meer ronde punten eist. Nog ruim voor de middag stond ik op de camping in Vesoul, naast het grote meer. Normaal gezien was de bedoeling om rond het meer te wandelen maar er was een sportnamiddag of zoiets gepland en dus liepen, fietsten en vaarden er overal jongeren. Dan maar richting centrum, het zoveelste cache-lijstje afwerken. Vandaag werd ongeveer de helft gevonden, daarvoor moest ik wel weer 18 km stappen. Ik zal blij zijn als ik in België kan uitrusten !
19-05-2015
Bagnols >Lons â 350 km â 6u30min gereden â verbruik 11,8 l/100 km
Het verliep allemaal niet zoals gepland vandaag. De regen deze ochtend was voorspeld, 10 graden minder hadden ze ons ook beloofd. Druk verkeer in en rond Valence, Orange en Lyon is ook niet echt een verrassing. Voor een gesloten poort staan bij camping municipal Des Challes in Bourg-en-Bresse was dat wel. Even in het navigatiesysteem gekeken en nog 60 km verder gereden tot in Lons-le-Saunier waar ik nu op de gemeentecamping sta. Internet is er alleen bij de receptie, een uurtje mag je gratis en daar maak ik nu gebruik van.
Na aankomst heb ik een tweetal uurtjes in en rond het stadje rondgehangen : vrij gezellig, veel winkeltjes maar ook veel verkeer. Om hier nu een hele vakantie door te brengen zou overdreven zijn. Er mag hier wel gelachen worden want in het centrum kan je La Maison de la Vache qui Rit bezoeken en ook de fabriek van President (iets Brie-Camembert-achtig) ben ik tegengekomen.
De grote begraafplaats moest ik uiteraard ook even bezoeken. Er zijn doden die groter wonen dan ik ! Eén mevrouw met bloemen in de hand ben ik verschillende keren tegengekomen, die wist duidelijk het juiste graf niet te vinden.
En dan nog iets wat me al een hele week opvalt. In Spanje en dan vooral in de buurt van Benidorm zijn ze duidelijk meer gewoon dan in Frankrijk. Veel mensen bekijken mij hier echt als een bezienswaardigheid en soms hoor ik ze lachen of opmerkingen maken achter mijn rug. Toen ik vanmiddag door het plaatselijke park liep dacht ik bij mezelf : zo keken de mensen 35 jaar geleden ook naar mij. Toen omdat ik oranje geverfd haar had of een hanenkam. En toeval of niet een eindje verder in het park zaten een aantal jongeren met kapsels uit de gloriedagen van de punk. Ze zeiden vriendelijk goedendag tegen mij weirdo's verstaan elkaar ...
18-05-2015
Sorry, ik ga nogal dikwijls hetzelfde woord gebruiken.
Gisteren werd het duidelijk dat ik in Frankrijk ben : om de 500 meters een rond punt, soms totaal overbodig en enkel aangelegd om de mensen te klo..n. Nog voor de middag sta ik aan de receptie van camping Les Genets d"Or in Bagnols-sur-Cèze waar ik uitermate vriendelijk onthaald word. De camping ligt heel rustig naast de rivier en wordt vooral bezocht door Nederlanders. In de namiddag heb ik een flinke wandeling gemaakt met de bedoeling een aantal caches te vinden maar dat viel tegen. Wat ook blijft tegenvallen is het rijgedrag van de Fransmannen. Oversteken op een zebrapad en erop rekenen dat de auto's zullen stoppen is met je leven spelen. Een smalle baan waar twee auto's elkaar amper kunnen passeren ? Niemand die vertraagt en ze rijden je nog liever over je klo..n dan even te wachten.
En dus vertrok ik vandaag opnieuw op zoektocht (alweer 15 km) om iets meer resultaat te boeken dan gisteren. Het resultaat was ongeveer even bedroevend. Bij negen van de tien caches leek het wel alsof er iemand op wacht stond om mij te klo..n. Kijk, daar in die boomstronk - ik zie hem zitten. Helaas, de groendienst van de stad heeft net deze dag uitgekozen om het onkruid te wieden. Aan het gemeentehuis zie ik de cache onder de bloempot kleven. Waarom moet precies daar iemand op zijn lief staan wachten en waarom beseft hij niet dat ze niet meer komt ? Om mij te klo..n ? Nog 50-40-30-20-10 meter, onder dat bankje zal hij plakken. Helaas, middagpauze in de naastgelegen school en bankje nog anderhalf uur bezet. En zo ging het de hele middag verder. En weet je ? Ze kunnen allemaal mijn klo..n kussen ! Om af te koelen ben ik een beetje gaan pootjebaden in de rivier en ben daarna een pizza gaan halen. Daarna een verplichte douche want de camembert hing in mijn baard ...
Morgen vertrek ik naar Bourg-en-Bresse. Waarom ? Geen idee, want het weer zal daar op geen klo..n trekken !
16-05-2015
Denise.
Elke vaste klant van Camper Park Costa Blanca heeft Denise gekend, Denise van Ludo. Denise die al een hele tijd zwaar ziek was. Inderdaad, gekend ... Ludo heeft laten weten dat zij deze middag is overleden. Ik maak het langs deze weg ook even bekend, we zullen haar missen. Sterkte aan Ludo, vrienden en familie.
.
