Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
09-04-2014
Istanbul ?
Vanmorgen kreeg ik een mailtje van Luc en Willy om te melden dat ze - zoals gepland - nu op valenciacamperpark.com staan. Het geheel is nog niet helemaal klaar maar alles wat je nodig hebt is aanwezig. De ontvangst is er vriendelijk en je krijgt veel informatie over de streek. De metrohalte is vlakbij en dus is dit een prima plek om Valencia te ontdekken !
Het is in Alfaz alweer zonnig en dus wordt de rest van de dag gevuld met een beetje buiten zitten en wandelen. Gelukkig heb ik weer iets ontdekt om mij te ergeren : een filmpje op youtube over een pro- en anti-Wilders demonstratie in Nijmegen. Wat is het daar toch gezellig ! En wat hebben de Nederlanders toch gelijk om ons domme Belgen te noemen ... Eén ding weet ik zeker : als zo'n "journalist" van PowNews mij zou vragen of ik graag pizza lust zou ik hem ook al mullepatee geven (sinds deze winter : een dreun verkopen in het Werviks dialect), wat een irritant mannetje. Om de titel van dit stukje te begrijpen moet je HIER het filmpje bekijken.
08-04-2014
Eindelijk rust ...
Luc en Willy zijn deze ochtend (alhoewel, het was al bijna middag) vertrokken richting Valencia waar ze enkele dagen blijven staan op de nieuwe camping in Betera. Nu moeten we Thierry en Malvina nog wegpesten en het is gedaan met vreten en zuipen . Omdat je niet abrupt kan stoppen met al die overdaad, zijn we vandaag even binnengestapt bij Pizza4U, donderdag is Sabor al gereserveerd en vrijdag gaan we mosselen eten bij Coco Loco ...
Het is al een tijdje geleden dat ik nog op de weegschaal gestaan heb, dan moet ik mij ook geen zorgen maken ! Vanaf volgende week is het toch de bedoeling opnieuw wat meer aan de conditie te werken en minder aan tafel te zitten.
En wat heb ik de voorbije dagen nog meer gedaan behalve op restaurant zitten ? Ik heb eindelijk de reeks "In Vlaamse velden" uitgekeken en ik vond het echt een topserie. Ook ben ik al enkele dagen bezig met het plannen van mijn terugreis naar België. Zoals gewoonlijk gaat dat gepaard met veel schrappen/toevoegen/schrappen/toevoegen van stadjes en dorpjes tot de ideale route op het beeldscherm staat om daarna alles te wissen en een nog betere reisweg te vinden.
07-04-2014
Zon.
Opgestaan met de opgaande zon boven de zee en het leek alsof het de hele dag zo zou blijven. Rond 10u kwam er echter een dikke bewolking aandrijven over het water maar een half uurtje later priemde de zon alweer door de bewolking. De fietsers klaagden bij terugkomst toch van de kou die ze hadden geleden, terwijl de stoeltjeshangers hier op de camping allemaal quasi bloot zijn blijven liggen. Veel werd er dan ook niet gepresteerd maar ik ben er toch in geslaagd de smurrie van vorige week een beetje van mijn voorruit te spoelen. De rest zal voor een andere keer zijn, je mag niet overdrijven als de thermometer boven de 30 graden aanduidt.
06-04-2014
Ratatouille.
Het spijt me, maar er is heel weinig te melden uit Alfaz del Pi. Ik kan vertellen dat het hier nu echt zomer is, zeker nu de wind is gaan liggen. Iedereen heeft zijn luifel opengedraaid en zit overdag zo veel mogelijk in de schaduw. Zomaar in de schaduw zitten is een beetje idioot en dus zijn wij gisteren de schaduw gaan opzoeken "bij de Wok". Toen we vele volgeschepte borden later weer op de camping kwamen, zat iedereen nog buiten.
Elke dag op restaurant gaan is overdreven, maar zelf koken is dat ook. Gelukkig zijn er dan ook mensen die 's morgens naar de markt gaan om alle ingrediënten voor een lekkere ratatouille te kopen. Ik hoor jullie al denken : "Wat heb je daar nu aan ?" maar Malvina en Thierry zijn dan ook zo vriendelijk om ons te laten meegenieten. Na het hoofdgerecht probeerden ze ons weg te jagen met een pakje pannenkoekenmix met een vervaldatum ergens halverwege 2013 maar dat hielp niet. Nog wat appeltjes erbij en flamberen met Soberano ... niemand die dan nog denkt aan buikkrampen of iets dergelijks.
04-04-2014
Schande ...
Om te ontsnappen aan al die poetswaanzin van gisteren moesten we - dik tegen onze zin - naar Sabor. De laatste keer voor Willy en Luc want volgende week vertrekken ze. Het leek wel alsof het echt de állerlaatste keer was. Dat Willy constant op vinkenslag ligt om iets uit Luc zijn bord te pikken, weten we al langer. Tijdens het dessert alle potjes warme chocoladesaus opeisen, leeglepelen en uitlikken was dan weer een beetje overdreven .
03-04-2014
Poetsen.
Voor veel mensen staat zo'n laagje zand bijna gelijk met een natuurramp en dus werden overal de emmertjes, ladders en borstels tevoorschijn gehaald om de gevolgen zo snel mogelijk uit het collectief geheugen te wissen. Voor mij is het allemaal niet zo dringend maar een van de volgende dagen zal ik ook eens een poging wagen ...
Laagje.
Gisteren is het vrijwel de hele dag bewolkt gebleven en tegen de avond kleurde de lucht rood. Daarna begon het lichtjes te druppelen en deze ochtend waren de gevolgen duidelijk zichtbaar : door de combinatie van woestijnzand en de hele nacht regen hadden alle motorhomes een roestbruin laagje gekregen.
02-04-2014
Brommerkes kijken.
En nog een heleboel foto's en filmpjes van de opendeurdagen bij American Lifestyle in Zwijndrecht.
Besteld !
De blog is inmiddels weer helemaal up-to-date maar een "kleinigheidje" heb ik nog voor de lezers verzwegen. Dat detail weegt zo'n 270 kg en luistert naar de naam Harley-Davidson Sportster 1200 Custom. Inderdaad, ik heb een motorfiets gekocht. Echt een verrassing zal het niet zijn, de hele auto hangt intussen vol motorkleding en dat is natuurlijk niet om te gaan zwemmen.
Het is een tweedehands exemplaar geworden, bouwjaar 2010 maar de eerste keer ingeschreven in 2011. Hij ziet eruit als nieuw, zoals alle occasies bij Antwerpmotorstore. Ik weet zeker dat ik een goede keuze heb gemaakt, de echt zware Dyna's en Ultra glides zijn te groot en te log voor mij en ook op de opendeurdagen in Zwijndrecht heb ik geen mooiere voor een betere prijs kunnen ontdekken.
Het is nu aftellen tot einde juni/begin juli, pas dan zal ik er voor de eerste keer op kunnen rijden. Intussen wordt alles aangepast volgens mijn wensen en zorgt de verzekering voor het aanvragen van de nummerplaat. Ik heb enkele foto's bijgevoegd, maar het was niet mogelijk om goede foto's te nemen omdat de Harley helemaal achteraan in de garage onder een doek geparkeerd stond. Op de eerste foto kan je hem wel goed bekijken, zo stond hij enkele weken geleden te koop op de website.
01-04-2014
En dan nu de waarheid !
Kan dat wel op 1 april ? Ik zal mijn best doen. Alles wat op de blog is verschenen tussen 25 en 31 maart was op voorhand geschreven en enkel bedoeld om de trouwe lezers niet teleur te stellen. Zoals de meesten intussen al weten heb ik een vrij levendige fantasie en heb ik weinig moeite om verhaaltjes te bedenken.
Vorige dinsdag moest ik de huurauto inleveren bij de luchthaven van Alicante. Na meer dan drie maanden leven met de luxe van een altijd beschikbare auto was het moeilijk om weer als voetganger door het leven te moeten. Ik besloot dan maar om de auto te ruilen voor iets anders en omdat je altijd een beetje hoger moet mikken, heb ik een Boeing van Vueling Airlines gekaapt. Althans, dat was eerst de bedoeling maar bij de bagagecontrole bleek al snel dat ik mijn dodelijke tandpasta en ultra gevaarlijke nagelknipper moest afgeven. Er zat niets anders op dan een ticket naar Zaventem te kopen en dat heb ik dan ook gedaan.
In de volgende uurtjes en morgen zal ik de blog aanvullen met de echt gebeurde verhaaltjes van de vorige week.
Mooi weer vandaag en niet moeilijk om de draad weer op te pikken. De draad oppikken moet je lezen als "een restaurantje zoeken om iets te eten". Ik was van plan om naar Pizza4U te gaan maar Thierry en Malvina stonden klaar om naar Sacristan te wandelen, ook in orde voor mij en veel moeite moesten we niet doen om Ronny ook te overtuigen. Na Sacristan werd nog een stop ingelast om koffie met taart te eten, Thierry koos een Irish Coffee. Op de camping zat er nog een hele bende aan tafel om de 70e verjaardag van Theo te vieren en daar ben ik dan ook even blijven hangen. Chris en Maria waren tijdens mijn afwezigheid ook aangekomen na hun reis door Marokko en Chris vond het maar frisjes. Daarna was het verhuizen naar Jacques en Christine want die vertrekken morgenvroeg. Christine heeft vanmiddag de pijpen van mijn pas gekochte motorbroek nog ingekort én een extra patch op mijn gilet genaaid - dank u dank u dank u !
31-03-2014
Vertrek.
Hoewel Karen in een heel rustige straat woont, toch heel slecht geslapen. Geen idee waarom, behalve die ene keer toen Bodi me wakker maakte door met haar snorharen aan mijn neus te kriebelen. 's Morgens heb ik Karen nog weggebracht naar Merksem en daarna ben ik naar Nancy gereden waar Macho heel blij was met zijn frisbee. Alles werd intussen klaargemaakt voor het vertrek, de rugzak werd ingepakt en de overbodige en te grote/zware spullen werden achtergelaten.
In Brussel werd de Fiat 500 in goede staat afgegeven en kon het wachten op vlucht VY1333 beginnen. Alles verliep vlotjes en ook op het vliegtuig had ik geluk : de stoel naast mij aan het raampje bleef onbezet en ik had dus veel ruimte.
Iets minder vlot verliep het in Alicante. De bus die me naar Albir zou brengen stond al te wachten maar vertrekken ging nog niet want enkele mensen die ook mee moesten rijden zaten op een vlucht met vertraging. En dus bleef de bus wachten, anderhalf uur lang - tot een paar Britten kwam aansloffen. Overzeese specimen van het allerlaagste soort, het lijkt wel alsof er aan die kant van de Noordzee geen andere exemplaren bestaan. Een sigaret die eeuwig vastgeplakt lijkt in de mondhoek, lelijke fluo broeken die hun dikke kont extra accentueren - je kent ze vast wel ... Bovendien leven ze in de veronderstelling dat de Spaanse buschauffeur weet wat ze willen zeggen als ze "Hey mate, can you wait for a couple of minutes - I have to take a leak" brabbelen.
Uiteindelijk was het bijna 22u toen ik op de camping arriveerde. Toch wel heel erg lang onderweg want ik was om 12u 's middags in Deurne vertrokken. Op de camping merkte ik al snel op dat er veel campers vertrokken waren, maar ook dat er veel andere voor in de plaats gekomen waren. Zoals te voorspellen, stonden Luc en Willy er ook nog altijd.
Vertrekken of niet - achteraf toch een beetje waarheid gebleken ...
Er beginnen meer en meer vreemde smoelekes op de camping rond te lopen. Een groot deel vaste wintergasten zijn de afgelopen dagen en weken vertrokken en met de mensen die maar enkele dagen blijven hangen heb je toch een ander soort contact. Morgen vertrekken ook Willy en Luc, al weet je met hen nooit zeker. Toen ze hier begin januari arriveerden was het maar voor enkele weken en voor volgend jaar hebben ze hun plaats al gereserveerd. Het zal volgende winter trouwens dringen zijn voor een vrije plaats. Ondanks de groeiende concurrentie blijft de bezettingsgraad hier verder stijgen. En dan nog iets over vertrekkers in het algemeen. Er zijn er bij die twee dagen nodig hebben voor ze kunnen vertrekken : alles in de koffer moet perfect gerangschikt worden, de tapijtjes opgerold, de auto van de krikken en/of steunpootjes Anderen, zoals ik, starten hun auto en rijden de camping af daar is een motorhome toch voor gemaakt ?
30-03-2014
Laatste nacht.
's Avonds parkeerde ik de auto in Wilrijk voor mijn laatste nacht op Belgische bodem. Hier blijf ik slapen bij Karen, een ex-tante of hoe moet je iemand noemen die heeft samengewoond met je nonkel ? Bodi, de nieuwe zwarte poes van Karen was heel nieuwsgierig en op weg naar het centrum om iets te eten kwamen we nog andere kleurtjes tegen. Het eten bij "den Esprit" was heel lekker maar de prijzen in België zijn toch om van te duizelen ...
Aan de toog hing iemand die ik 's middags in Zwijndrecht had gezien. Hij was intussen duidelijk boven zijn theewater en bleef pintjes bestellen. Toen hij uiteindelijk vertrok ben ik eens buiten gaan kijken en ja hoor : met veel moeite stapte hij op zijn Harley en reed zonder helm weg. Levensgevaarlijk maar ik hoop dat hij veilig is thuisgeraakt.
American Lifestyle.
Vannacht nog in Lochristi geslapen en dan vertrokken naar Zwijndrecht om een kijkje te gaan nemen bij American Lifestyle, de grote H-D dealer naast de E17. In heel België worden de deuren opengezet dit weekend en zijn er allerlei activiteiten gepland. Oorspronkelijk stond er in de namiddag nog iets anders op het programma maar ik ben tot sluitingstijd blijven hangen om al de motorfietsen te bewonderen. De kleding die wordt aangeboden is allemaal van prima kwaliteit maar erg duur. Uiteindelijk heb ik een H-D frisbee voor honden gekocht, goedkoper kon ik niets vinden. Macho zal er blij mee zijn.
29-03-2014
Kemmelberg.
Vandaag stond er een speciaal uitstapje op het programma. Morgen wordt Gent-Wevelgem gereden en daarrond hebben de vrienden van ons clubje een weekend georganiseerd aan de Kemmelberg. Ze voorspelden mooi weer en dus reed ik richting Westhoek. Om 13u15 wandelde ik camping Ypra op en zag de motorhomes al staan. Zoals dikwijls zaten de meesten samen te praten en de verrassing was compleet. Het was fijn om hen allemaal nog eens te zien, bij sommigen was dat al bijna twee jaar geleden. Ik werd snel op de hoogte gebracht van de plannen voor de rest van de dag.
's Middags stond de "Ronde van Zwitserland" op het programma en Philip had bij de groep al aangedrongen om zich allemaal (totaal overbodig) warm te kleden inclusief muts, sjaal, warme schoenen enz. De rest wist nog van niets maar aan mij vertelde hij dat we met de stoeltjeslift over de wijngaarden aan de Rodeberg zouden zweven. Dat kwam prachtig uit want Nancy had me een zak vol mutsen (met reclame voor Unox) meegegeven. Ik had haar nog gezegd dat we daar niets mee konden aanvangen maar nu kwamen ze ineens wel van pas. En zo vertrok de hele bende als een stelletje "Mutswillempies" op stap. Mijn huurauto kwam van pas om enkele mensen die niet meekonden met de op voorhand gereserveerde belbus, mee te nemen.
Ik had de stoeltjeslift al vaak gezien maar het was de eerste keer dat ik er zelf opzat. Wat is het Heuvelland toch mooi ! Boven werd een terrasje gedaan en velen bestelden een Sint Bernardus Abt 12. Voor mij veel te zwaar en ik vind : als je in de bergen zit dan moet je een warme chocolademelk met slagroom bestellen !
's Avonds werd er een reuzenpan paella bereid. Geloof het of niet : maar ik heb deze winter in Spanje nog geen enkele keer paella gegeten ! En met een goede reden, want de paella die Monique en Philip klaarmaken kan door niemand overtroffen worden ! Mijn bezoek was niet op voorhand gepland maar er werd aangedrongen om toch mee te blijven eten, er zou toch genoeg zijn ! En inderdaad, naar goede gewoonte hadden er nog gemakkelijk 20 mensen extra aan tafel kunnen zitten. Alles werd afgesloten met twee porties tiramisu, door Ria gemaakt. Met mijn buikje rond gegeten werd het tijd om opnieuw richting Lochristi te rijden. De bedoeling was om nog vóór het te donker werd te vertrekken maar dat is duidelijk niet gelukt. Er werd me nog een bed aangeboden maar dat zou heel mijn planning in de war sturen.
Open deur - gewoon info op voorhand geschreven.
In België zetten de Harley-Davidson dealers dit weekend allemaal hun deuren wagenwijd open in de hoop nieuwe klanten aan te trekken. Afgaande op de info die ik hier op afstand kan vinden, worden er een paar mooie modellen voorgesteld. Helaas betekent mooi meestal ook duur. Als ik tien jaar niet bij Sabor ga eten (ja natuurlijk zijn we gisteren geweest) kan ik genoeg geld sparen om het goedkoopste instapmodel te kopen. Maar waarom zou ik dat doen ? Binnen tien jaar zijn ze dubbel zo duur geworden en kan ik er nog geen kopen én heb ik niet lekker kunnen eten Vandaag leven is veel belangrijker !
28-03-2014
Broek.
De bedoeling was om vandaag "eventjes" naar Drongen te gaan om een bezoekje te brengen aan RAD, ook een grote winkel met motorkleding en -accessoires. Net als in Kontich is de keuze hier zeer groot maar het wordt al snel duidelijk dat een buikje in combinatie met korte beentjes geen zegen is. De geduldige verkoopster blijft ladingen broeken in alle mogelijke maten naar mijn pashokje brengen. Uiteindelijk valt de keuze op een met kevlar versterkte jeansbroek, voor de te lange pijpen zal ik in Alfaz wel een oplossing vinden ...
De rest van de dag wordt al mijn aandacht opgeëist door de kindjes : torens bouwen met de blokkendoos, om ter hardst roepen en uiteraard plonzen en spelen in het zwembad.
Bomb clowns - een zoethoudertje.
Het blijft steeds langer licht 's avonds en de uurtjes dat je in de zetel kan hangen om naar een film of feuilleton te kijken worden steeds schaarser. Met films begint het stilaan dezelfde richting uit te gaan als met lezen. Vroeger las ik wel eens een boek maar gaandeweg kon ik mij niet langer concentreren dan een artikel in een weekblad. En zo nu dus ook met bioscoopgevallen van anderhalf uur en meer. Een aflevering van 45 minuten van een mooie of interessante reeks vind ik tegenwoordig al lang genoeg. Er staat ook nog zoveel op de harde schijf te wachten ! De afgelopen weken heb ik gekeken naar het tweede seizoen van Bomb Girls, over een bommenfabriek in Canada tijdens de tweede wereldoorlog. Het duurde even voor ik weer in het verhaal kwam want het eerste seizoen was al ver weggedrongen in mijn geheugen maar na twee afleveringen vond ik het toch weer een mooie reeks. Het tweede seizoen van Crimi Clowns was ook een voltreffer, je moet zoiets maar bedenken. Ik heb er dan maar meteen Crimi Clowns the movie achter geplakt maar dat heeft niet lang geduurd want die film is helemaal samengesteld met fragmenten van de televisiereeks en heeft dus niets extra te bieden.
27-03-2014
Lochristi.
Vanaf vandaag logeer ik een tijdje bij familie in Lochristi. Door allerlei omstandigheden was ik hier iets vroeger dan gepland maar dat is geen probleem, je wordt hier altijd met open armen ontvangen. Als je iemand al meer dan een half jaar niet meer gezien hebt valt er veel bij te praten maar hét gespreksonderwerp was toch vooral de nieuw aangekochte kristallen kroonluchter die een mooi plaatsje kreeg in de bibliotheek.
Eén ding weet ik zeker : als zo'n "journalist" van PowNews mij zou vragen of ik graag pizza lust zou ik hem ook al mullepatee geven (sinds deze winter : een dreun verkopen in het Werviks dialect), wat een irritant mannetje. Om de titel van dit stukje te begrijpen moet je 
. 
