Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
24-03-2013
Honden.
Deze ochtend liep de parking al snel leeg, iedereen voelde zich weer verplicht om naar de wekelijkse markt in Albir te gaan. Zou ik toch ook ooit een keertje moeten doen ... Ikzelf ben één van mijn caches (GC466R2) in orde gaan brengen. Die was al een tijdje onbeschikbaar en niet te recupereren, waarschijnlijk door de zwerver die daar zo'n beetje officieus zijn intrek heeft genomen aan het kapelletje. De toekomstige zoekers zullen nog altijd naar de kapel gelokt worden, maar van daaruit zullen ze via foto's hun weg moeten vinden naar de uiteindelijke vindplaats.
De rest van de dag werd afwisselend gevuld met een kwartiertje in het zonnetje zitten, een kwartiertje op hondenjacht, een kwartiertje in de zon, honden vangen enz. Honden in veiligheid brengen wordt stilaan een volledige dagtaak. Het gaat altijd over dezelfde twee die steeds ontsnappen omdat de baasjes het vertikken hun terrein op een adequate manier te omheinen. Gelukkig zijn het twee ongevaarlijke honden, en eentje heeft absoluut mijn hart veroverd. Moest ik ergens in een huis wonen met een flinke tuin, dan zou ik haar zo meenemen. Voor in de auto is ze een beetje te groot : kruising zwarte labrador met iets bull-achtig vermoed ik, en nu 7-8 maanden oud.
23-03-2013
Ik ben op het slechte pad.
Gisteren wijn bij mijn eten en vandaag twee glazen campari orange én een soberano. Er zijn mensen die al hun dagen vullen met het vestigen van nieuwe alcoholrecords maar bij mij is toch eerder een uitzondering. Ik was uitgenodigd voor een barbecue bij Luc en Sonia en een mens kan niet altijd water drinken hé !? Toen meesteres Christine vond dat ik genoeg had gedronken, moest ik terug aan de leiband.
Alhoewel het vandaag niet echt mooi weer was, konden we toch zonder problemen buiten zitten. Tweeduizend kilometers noordelijker wordt Gent-Wevelgem ingekort door de sneeuwval, we mogen dus niet klagen.
22-03-2013
Keuze ?
Een mooie dag moet ook positief afgesloten worden. Bijvoorbeeld door de levenslange gevangenisstraf voor Kim De Gelder. Dit baasje hoort duidelijk niet thuis in deze maatschappij. Ik ben zelf geen grote voorstander van de doodstraf, maar soms zou je het wel overwegen. Mijn voorstel : laat de veroordeelde zelf beslissen : doodstraf of een levenslange gevangenisstraf (die dan ook 100 % effectief moet uitgezeten worden).
Nog positief nieuws : de Rode Duivels hebben weer gewonnen en voorlopig aan de leiding in groep A, Brazilië komt steeds dichterbij. En met een reddingspoging om de dag af te sluiten, heb ik mijn goede daad ook weer achter de rug. De twee honden van iets verderop waren nog maar eens ontsnapt en mijn vader kwam ze tegen tijdens zijn avondwandeling met Chico. Gelukkig zijn ze geen van beide agressief en met een beetje moeite hebben we ze weer achter hun eigen omheining gekregen. Kunnen de eigenaars nu echt niet enkele euro's investeren om een deftige afsluiting te plaatsen ?
Minder.
Het aantal dagelijkse lezers van deze blog begint af te nemen, wellicht hangt dat samen met het aantal mensen dat elke dag vertrekt. De lege plaatsen worden voorlopig elke dag weer netjes gevuld maar het percentage langblijvers wordt kleiner en dat zijn de meest trouwe lezers. Blijkbaar moeten de mensen dus 's avonds bij mij lezen wat ze overdag gedaan hebben, zou hun eigen geheugen zo slecht zijn ?
Nog iets grappig gelezen : de jongeheer van Willem-Alexander wordt binnenkort een koninginnenhapje ...
Nijlpaard ?
Wat was het weer lekker. Ik weet dat ik regelmatig in herhaling val en dat ik er waarschijnlijk ook van verdacht word aandelen te hebben bij Sabor, maar enkel het eerste berust op waarheid. Slecht eten heb ik er nog nooit gedaan, maar vandaag hadden ze zichzelf weer overtroffen. Het vispannetje als voorgerecht hoort intussen al lang bij mijn favorieten. Mijn opmerking dat het vispannetje veel te heet was, werd prompt beantwoord met een ijsblokje op een schoteltje. Daarna kregen we weer iets nieuws voorgeschoteld : nijlbaarsfilet met bloemkoolpuree en rode paprikasaus. Nadat vorige week de roodbaarsfilet tot roodborstfilet werd omgedoopt, werd vandaag de nijlbaars verbasterd tot nijlpaard, met de nodige hilariteit tot gevolg. Dit alles smaakte nog beter omdat we een fles wijn aangeboden kregen door Peter en Pascale (waarvoor nogmaals dank), klanten van de camperplaats maar deze keer op hotel in Javea. Als dessert koos de meerderheid van de tafelgenoten deze keer een crumble met peer en roomijs (hoort niet altijd bij de keuzemogelijkheden), een uitstekende keuze bleek achteraf. Een koffie en een borreltje later was de middag alweer bijna voorbij.
Toen we rond half vijf terug op de parking waren (wat niet vanzelf ging, want opnieuw met de fiets !) stond er nog een hele bende met de ballen te spelen.
21-03-2013
Tegenstellingen.
Het zal geen verrassing zijn als ik zeg dat niet alles in de wereld eerlijk verdeeld is. Terwijl het strand van Benidorm vandaag vol lag met zorgeloze zonaanbidders, viel het toch ook op dat er steeds meer bedelaars aanwezig zijn in het straatbeeld. Ja, er zullen profiteurs bij zijn maar zeker ook mensen die echt geen enkele andere mogelijkheid hebben dan op straat leven. Je begint dan te piekeren over je eigen toekomst tot opeens alles er weer veel mooier uitziet ...
Gedaan.
Deze ochtend om 11u was het gedaan met het mooie leven. De zon bleef even fel aan de hemel schitteren maar de auto moest ingeleverd worden en vanaf nu zal de fiets terug meer gebruikt worden. Zoals altijd volstaat het om te zeggen waar je de huurauto geparkeerd hebt. Er moet niets getekend worden, je krijgt geen enkel bewijs, ze komen niet kijken of er nog vier wielen aanwezig zijn - helemaal niets. Alles gebeurt in het volste vertrouwen.
Er zijn wel eens mensen die denken dat ik de laatste maand amper een fysieke inspanning heb geleverd maar dat is absoluut een verkeerde inschatting. Elke dag werden de nodige kilometers te voet afgelegd en een record aantal caches werd gevonden. Ook deze voormiddag werden er nog snel zes gelogd (vandaag met versterking van onze pa, Eric en Ans), waaronder een tweetal waar we voorheen al enkele pogingen hadden ondernomen.
Aan het Poniente strand stond weer een groep Spanjaarden te zingen, altijd aangenaam om even te blijven luisteren. Daarna volgde nog een wandeling naar Isidro, om onze buikjes rond te eten. Vervolgens bus nummer 10 naar Alfaz, een wandeling naar de camperplaats en nog snel het stoeltje buiten zetten om wat te lezen.
20-03-2013
Rustig.
En toen werd het tijd om iets te eten. Echt veel keuze was er niet en uiteindelijk hebben we ons op het zonnigste terras neergeploft om daar veel te veel te betalen voor een hamburger met frietjes. Daarna maakten we ons klaar om het bewoonde deel van dit eiland te bezoeken. Volgens de officiële cijfers zouden hier maar 30 personen wonen, maar er staat een veelvoud aan huizen. Een deel staat te koop maar we vermoeden dat vele huisjes tijdens de zomer verhuurd zullen worden.
Eerst dachten we dat er slechts één straat zou zijn, maar al snel ontdekten we vele zijstraatjes, een oude stadspoort, een kerk en overblijfselen van de omwalling. Allemaal goed voor ontelbare foto's, telkens vanuit een ander hoekje. Eén ding veranderde niet : de bijna absolute rust op dit eiland, er zijn hier trouwens meer katten aanwezig dan mensen. Ook op het dorpsplein waren we de enige gasten om iets te drinken op één van de twee terrassen. Op dat dorpsplein zijn we ook op zoek gegaan naar een cache, maar het werd meteen ook de enige die vandaag niet gevonden kon worden. Hij zou ergens in een palmboom verborgen moeten zitten, en Thierry heeft zelfs de stoel van het terras meegenomen om alles beter te kunnen onderzoeken. Helaas, het heeft niet mogen baten. Het was wel grappig om vast te stellen dat er vandaag nog iemand deze reeks caches aan het afwerken was (dat konden we zien in de aanwezige logboeken), maar zelfs na intensief speurwerk hebben we niet kunnen achterhalen wie het was. Toen we de rekening op het terras hadden betaald, werd de deur gesloten en zagen we de uitbater snel met zijn boodschappenkarretje richting haven wandelen. Ook de man die deze middag ons eten voorschotelde was daar inmiddels al aanwezig om de laatste boot nar het vasteland te nemen. 's Avonds zal het dus nog rustiger zijn op Tabarca.
Intussen is het al ver na middernacht want na ons uitstapje zijn we nog gestopt in Finestrat om boodschappen te doen. In het winkelcentrum hadden we nog ruim de tijd om pannenkoeken, wafels met chocolade, een ijsje en enkele koffie's te nuttigen. Uiteindelijk was het half elf toen we de camperplaats opreden. Een half uurtje later lag iedereen waarschijnlijk al in zijn/haar bed maar ik ben dan nog "verplicht" om mijn caches te loggen en de blog aan te vullen ...
Tabarca.
Het eiland Tabarca is amper 2 km lang en maximum 400 meter breed en ik vroeg me op voorhand eigenlijk af wat we daar een hele dag zouden moeten doen. Caches zoeken was, zoals altijd, mijn eerste bekommernis maar wat met de resterende tijd ? De cache crew (onze pa, Thierry, Malvina en ikke) van vandaag was immers helemaal anders van samenstelling dan de vorige dagen en weken en er moest dus voor een beetje afwisseling gezorgd worden.
Eerst hebben we een wandeling gemaakt door het onbewoonde deel van het eiland. Heel dat deel is voorzien van wandelpaden langs de kust en je kan overal genieten van prachtige uitzichten op zee, baaitjes, kliffen, een oude kazerne, de vuurtoren, de begraafplaats enz. Ook de wilde natuur is - zeker in dit seizoen - de moeite waard om van dichterbij te bekijken. Uiteraard werden ook enkele caches meegepikt op deze route.
Naar Santa Pola.
Wat een mooie dag ! Vanmorgen rond half tien vertrokken en om kwart voor elf een prima parkeerplaats gevonden vlak bij de haven van Santa Pola. Vermits de boot naar Tabarca pas 45 minuten later zou vertrekken, hadden we nog even tijd om een fietswinkel binnen te stappen én om nog een cache te loggen in het kasteel/fort van Santa Pola.
Ik had gehoopt dat we met een grote catamaran de oversteek van vijf kilometers zouden maken, maar vermits we bijna de enige passagiers waren, moesten we plaatsnemen in een veel kleiner bootje. Het voordeel daarvan was dan weer dat we sneller op het eiland waren.
19-03-2013
1111.
Ongeveer dezelfde dag dan gisteren : 's morgens een beetje rondhangen en in de zon zitten, 's middags met de auto enkele caches zoeken. Deze keer waren Eric en Ans de collega-zoekers. Een tiental caches stonden op het lijstje, allemaal in de buitenwijken van Benidorm. De meeste hebben we gevonden, enkele andere zullen moeten wachten tot volgend jaar, of misschien lukt het nog wel een van de volgende weken - tenslotte vertrek ik hier toch pas einde april. Intussen heb ik vandaag toch cache nummer 1111 kunnen loggen.
Nabucco.
Een uurtje geleden (het is nu 0u30) thuis gekomen van een avondje uit. Deze keer niet op restaurant en in een karaoke bar had je me ook niet kunnen vinden. Wel in de Benidorm Palace, niet voor de "gewone" show die daar enkele keren per week wordt opgevoerd maar wel voor de opera "Nabucco" van Verdi. Ik ben helemaal geen kenner, maar het was zeker de moeite. Niet "vermusicaliseerd" zoals je eventueel zou kunnen verwachten maar vrij getrouw het origineel uit 1842 volgend, werden we verrast door een goed klinkend orkest en enkele acteurs/zangers met een indrukwekkend stemgeluid. In totaal stonden meer dan 100 mensen op het podium. Ook mensen die helemaal niet vertrouwd zijn met klassieke werken, zullen kunnen mee neuriën met het slavenkoor uit de derde act. En als dat nog niet lukt, denk dan eens aan "Uberall auf der Welt" van Freddy Breck uit 1972 - een schoolvoorbeeld van hoe het niet moet ...
18-03-2013
Zomer.
Prachtig zomerweer vandaag en dus voor het eerst sinds lang nog eens buiten in mijn stoeltje gezeten. Natuurlijk niet de hele dag, want ik had deze ochtend al eens geïnformeerd of er iemand wou meegaan om caches te zoeken. Ferdinand en Eric waren onmiddellijk akkoord en zo trokken we rond 13u naar Villajoyosa. Enkele weken geleden hadden we daar met z'n vieren een hele tijd naar een cache gezocht aan de roltrappen. Toen werd de cache niet gevonden, nu hadden we na enkele minuten al prijs. Hij lag niet eens zo moeilijk verborgen, ik snap nog altijd niet hoe we daar vorige keer hebben kunnen naast kijken.
Daarna zakten we al iets meer af richting Benidorm om in de heuvels vóór La Cala de Finestrat nog enkele andere exemplaren te zoeken. Eentje was qua moeilijkheid vijf sterren waard. Klinkt altijd stoer, maar eerlijk is eerlijk : we hebben er al moeilijkere tot een goed einde gebracht die minder sterren kregen. De laatste poging van vandaag bleef zonder resultaat. Het betrof hier een cache die einde januari geplaatst is, maar voorlopig nog door niemand gevonden is. We hebben bijna een uur gezocht, maar helaas moeten ook wij onze naam bijschrijven op het lijstje van niet-vinders.
We hebben in ieder geval een mooie wandeling gemaakt. Op veel plaatsen staan bomen, planten en struiken in bloei en dat zorgt voor veel verschillende kleurtjes. Ook kom je af en toe een raar verkeersbord tegen, alsof iemand met zijn auto de trappen op kan rijden ..?
17-03-2013
Haweli gebuisd.
Echt mooi weer kon je het vandaag niet noemen. Koud was het niet, maar aan de traagheid van het internet te merken zijn toch heel wat mensen binnen gebleven. Af en toe viel er een druppeltje en deze avond is het echt beginnen regenen. En wat doet een mens dan om toch zijn middag een beetje aangenaam te maken ? Nog eens naar Haweli om aan te schuiven aan het Indisch buffet. Vandaag was het echter meer aanschuiven dan eten. Ik denk dat bijna alle tafels bezet waren en de keuken deed niet echt veel moeite om te volgen. Regelmatig waren er potten leeg en die werden veel te traag bijgevuld, zodat je soms alleen de keuze had uit rijst of rijst. Het eten op zich was (weer) lekker maar bijna nooit echt warm. Dit restaurant aanbevelen doe ik niet meer.
16-03-2013
BBQ.
Deze ochtend ben ik nog een langs kameraad Guy op de camping in Albir (eigenlijk grondgebied Altea) gereden, dat was lang geleden. Om 13u moesten Rob en Letty met de poes nog even op controle bij de dierenarts. Gisterenavond ging het iets beter met Black, maar vanochtend had hij moeten overgeven. Bij de dierenarts bleek dat de koorts inmiddels verdwenen was, maar hij kreeg nog wel een extra prik tegen het overgeven. Het is nu een beetje afwachten, maar voor alle zekerheid vertrekken ze morgen richting Nederland. Als er toch nog iets ernstigs aan de hand is met Black, zal hij in Nederland verder onderzocht moeten worden.
Intussen waren de voorbereidingen voor de barbecue al volop aan de gang en toen de sportievelingen allemaal fris uit de douche kwamen, kon het feest beginnen. Scampi's (voor mij gepeld en op een spiesje !) en ribbekes, lekker gemarineerd. Ook voor een dessert werd gezorgd en gezamenlijk werd alles afgeruimd en afgewassen. Rond 19u werd het echt te fris om buiten te zitten. Ook enkele borreltjes konden ons niet meer warm houden. En om te bewijzen dat het ook anders kan : Chris had gisteren zo veel gegeten bij Isidro dat hij voor zijn motorhome moest gaan liggen, zitten was een te zware inspanning ..
Vroeg.
Gisterenavond na de zoektocht ben ik met Rob en Letty én Black (één van hun katten) naar de dierenkliniek gereden want Black wou al een hele dag niet eten of drinken. Al snel werd vastgesteld dat hij koorts had, maar de resultaten van het bloedonderzoek gaven geen grote afwijkingen te zien. Waarschijnlijk een beetje geconstipeerd, oordeelde de dierenarts en na twee spuitjes (koortsverlagend en antibiotica) zou het moeten beteren. Ik ben net (9u) even gaan informeren en het gaat al veel beter. Vanmiddag moeten we terug op controle.
De laatste dagen is er heel wat meer beweging op de parking dan de vorige weken/maanden. Niet dat de mensen zo veel actiever zijn, maar er komen nu regelmatig plaatsen vrij. Plaatsen die dezelfde dag nog terug ingenomen worden door nieuwe vakantiegangers. Deze ochtend waren er weer enkele vertrekkers, waarvan enkele al vroeg de motor startten om vandaag nog zo snel mogelijk in het slechte weer te belanden.
Dat de mensen vroeg willen doorrijden kan ik begrijpen, maar dat anderen zich dan ook haasten om het vrijgekomen plaatsje in te pikken - dat gaat mijn petje te boven. Ik vind het toch fatsoenlijker om te wachten tot iedereen wakker is. Mij storen ze daar niet mee, maar niet iedereen heeft genoeg aan enkele uurtjes nachtrust.
15-03-2013
Processierupsen.
Clot de Galvany is een natuurgebied tussen Alicante en Santa Pola. Je kan er mooie wandelingen maken, bijna zonder hoogteverschillen en dus voor iedereen haalbaar. Spijtig genoeg kom je regelmatig lastige beestjes tegen : de processierupsen zijn hier in grote getalen samen op stap en overal zie je nesten in de bomen hangen. EDUWEIRDO trekt zich daar allemaal weinig van aan.
Op de terugweg naar Alfaz wilden we nog hier en daar een cache meepikken, maar dat is alleen in El Campello gelukt.
Zeer mooi weer.
Nog enkele dagen en het cachen zal weer op een lager pitje staan. Vandaag was heel mooi weer voorspeld en dus reden we weer richting ... Alicante. Natuurlijk liggen er ook caches in andere dorpen/steden maar het is toch vooral in de buurt van de provinciehoofdstad dat er veel te vinden zijn. Vandaag werd onze vaste ploeg versterkt door Ferdinand, zodat we nog sneller de reeks in Gran Alacant konden afwerken. Begeleid door een stralende zon hebben we 17 caches gelogd.
14-03-2013
Lawaai.
Soms zou je het de uitbaters van Sabor niet eens kwalijk kunnen nemen als ze ons ooit de toegang tot het restaurant zouden weigeren. Ik vrees dat we deze middag weer veel te veel lawaai gemaakt hebben met ons groepje. Nadien werd er nog een bescheiden feestje gebouwd op de camperplaats waar Ronny weer kon schitteren met zijn zelfgemaakte Limoncello.
Wind - alweer.
Moesten er lezers zijn die zich zorgen maken : het is niet nodig. Ik ben niet uitgehongerd ! Mijn belofte om tot vandaag niet op restaurant te gaan heb ik niet kunnen nakomen. Eergisteren was er al een voorzichtige overtreding in de Universal Lounge Bar, gisteren werd het weer de Pizza4U. Om de geleden schade van de vorige dagen in te halen, werd zelfs in groep besloten om een extra pizza te bestellen en te verdelen onder de schrokoppen. Waar je je wel zorgen over mag maken is mijn nachtrust. Zoals enigszins gisterenavond al te verwachten was, heeft de wind zich de ganse nacht weer flink laten gelden. Vooral in de vroege ochtenduurtjes werd het moeilijk om te blijven liggen zonder zeeziek te worden. Om 7u ben ik dan toch maar opgestaan, er staan nog genoeg films en series op de laptop om me te amuseren.
