Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
12-10-2012
Een beetje kleur.
Tijdens mijn wandeling kwam ik voorbij een leegstaand gebouw waar het duidelijk naar verf rook. Ik kan mijn nieuwsgierigheid dan niet bedwingen en ging eens kijken en jawel, mijn vermoeden werd bevestigd : een aantal graffiti artiesten waren de boel een beetje aan het opvrolijken.
Cruise.
Voor de rest was Arles eigenlijk opvallend rustig en waar ze al de toeristen van de talrijke cruiseschepen die aan de kade liggen allemaal verstopt hebben is mij een raadsel. Heb ik trouwens al eens gezegd dat ik graag eens een cruise zou maken ? Het lijkt mij wel aangenaam om 's nachts te varen en dan de volgende ochtend ergens aan wal te kunnen gaan om weer een nieuwe bestemming te bezoeken. Ik wil dan wel een luxueus schip met alles erop en eraan, maar zonder al dat drukke gedoe met animatie en een captain's dinner met hemd en das.
Arles.
En alweer een reusachtige afstand overwonnen, 15 km deze keer. Ik blijf nu enkele dagen in Arles. Niet alleen om de stad nog een keertje te bezoeken (toch al meer dan 10 jaar geleden) maar ook omdat ik hier een internetverbinding heb en zo kan ik zondag de verkiezingen in België toch een beetje volgen.
Vanmiddag ben ik naar het centrum gewandeld en veel is er niet veranderd in het voorbij decennium. Wat al direct opviel was de Alyscamps die toen nog gratis te bezoeken waren, intussen geld moeten opbrengen. Het gaat hier over een gebruik dat nog stamt uit de Romeinse tijd, toen de rijken in stenen grafkisten (sarcofagen) langs de weg hun laatste rustplaats vonden.
11-10-2012
Weer een minder.
Weer een gigantische verplaatsing gemaakt vandaag : meer dan 10 km ! Ik sta nu op camping Saint Gabriel vlak bij de gelijknamige kapel, het was weer hoog tijd voor een religieus tussendoortje. Om eerlijk te zijn ben ik hier komen staan omdat ik nu reeds een week zonder internet zit en dat is toch een beetje overdreven.
Deze nacht heeft het een beetje gedruppeld en de hele dag is het zwaar bewolkt gebleven en werd er regen voorspeld. Toen die regen maar op zich liet wachten, ben ik toch de fiets opgesprongen en naar Fontvieille gereden. Daar heb ik enkele caches gevonden en mijn ogen uitgekeken naar het grote aantal restaurants. Het was helaas nog een beetje vroeg om aan tafel te gaan.
Iemand die niet meer aan tafel moet gaan is "dikke Werner", een kameraad van de oude garde uit het punktijdperk. Ik kreeg vandaag een sms dat hij stilletjes is uitgedoofd, hij was al enkele jaren blind en zwaar diabeticus. Weer eentje, de lijst wordt stilaan langer - je wordt er toch altijd even stil van.
10-10-2012
Een beetje verder.
Slechts 25 km gereden vandaag en de reden daarvoor is voor de hand liggend : tussen Vallabrègues en Tarascon liggen veel caches verborgen. Ik had me voorgenomen om mijn dagrecord te verbeteren maar dat was een lichte overschatting. Bij een aantal caches heb ik zo veel tijd verloren met zoeken (en niet vinden) dat er op het einde niet genoeg daglicht meer overbleef om de rest te vinden. Ach, 40 km fietsen en 22 caches vinden is ook mooi Tijdens het zoeken naar één cache was ik even in de struiken verdwenen en ik hoorde een auto stoppen. Vliegensvlug liep ik terug naar mijn fiets en ja hoor, iemand van de gemeente dacht dat die fiets daar door een dief gesmeten was en wou hem meenemen. Ik denk niet dat mijn fiets in een of ander stadsmagazijn zou verzeilen.
In Tarascon zijn er vele smalle straatjes en na een tijdje weet je niet meer in welke richting je fietst. Het lijkt wel een of andere soeks, niet alleen door de wirwar van steegjes en straatjes maar het lijkt wel of heel Noord-Afrika daar is neergestreken. Aan de haven van Beaucaire heerst dan weer een heel andere sfeer, gezellig wandelen en veel terrasjes.
Aan het kasteel van koning René hadden ze een evenbeeld van mezelf gezet, de gelijkenis is treffend.
09-10-2012
Kebab.
Ik ben vandaag ook op zoek geweest naar een internetverbinding want dat is weer enkele dagen geleden. Ik had me voorgenomen ergens iets te eten waar een bordje wifi gratuit voor het raam stond, maar ik heb helemaal niets gevonden. Dan maar een kebab met frietjes op een van de vele pleintjes die de binnenstad rijk is.
Rue des Teinturiers.
Een uiterst mooie dag vandaag. Eerst heb tot rond de middag in het zonnetje gezeten en dan heb ik de bus naar het centrum van Avignon genomen. Ik wou die verplaatsing eerst ook te voet maken, maar 6 km minder stappen is toch ook welkom met dit warme weer. Ik heb Avignon lange tijd de mooiste stad van Frankrijk gevonden, maar ik ben intussen zó verwend dat het steeds moeilijker wordt om te kiezen. Gelukkig is kiezen ook niet echt nodig, maar in mijn top tien zal deze pauselijke nederzetting altijd blijven staan.
Vandaag ben ik uiteraard ook weer enkele caches gaan zoeken en die zoektocht heeft me in een gedeelte van Avignon gebracht waar ik nog niet geweest was : de Rue des Teinturiers en aanpalende straten. Niet te veel toeristen en zeer gezellig. Na dit recente bezoek ben ik er bijna zeker van dat ik werkelijk van elk gebouw in de stad een foto heb genomen. En ik weet ook zeker dat ik liever op een camping sta dan lekker gratis ergens op straat ...
Met de bus.
Een uiterst mooie dag vandaag. Eerst heb tot rond de middag in het zonnetje gezeten en dan heb ik de bus naar het centrum van Avignon genomen. Ik wou die verplaatsing eerst ook te voet maken, maar 6 km minder stappen is toch ook welkom met dit warme weer. Ik heb Avignon lange tijd de mooiste stad van Frankrijk gevonden, maar ik ben intussen zó verwend dat het steeds moeilijker wordt om te kiezen. Gelukkig is kiezen ook niet echt nodig, maar in mijn top tien zal deze pauselijke nederzetting altijd blijven staan. Over de beroemde brug heeft eduweirdo ook nog iets te vertellen.
08-10-2012
Al twee jaar.
Vanmorgen rond acht uur wakker geworden met de zon op de auto en reeds een temperatuur van 18 graden. Ik heb een klein fietstochtje van zo'n 35 km gemaakt en heb mezelf bij de bakker verwend met een nogatino, een lekker maar veeeeeeeeeel te zoet gebakje.
Voor de rest werd het een rustdag, dat moet af en toe ook kunnen hé. En ook al is het hier heel rustig, echt alleen ben je niet want ook de talrijke eekhoorns profiteren van het mooie weer. Het is vandaag overigens alweer twee jaar geleden dat we Fakie hebben laten inslapen.
07-10-2012
Te kort.
Rond 20u kwam er nog een Fransman aan die zich wel tien keer heeft verplaatst omdat zijn stroomkabel amper vijf meter lang is en hij niet bij de aansluitingen kan. Uiteindelijk is het hem gelukt, maar hij staat nu zo schuin dat ik verwacht dat hij morgen vanuit zijn bed rechtstreeks in het mijne rolt
Dicht bij Avignon.
Wat was het hier stil vannacht, té stil eigenlijk om goed te kunnen slapen. Je moet toch nog een beetje het gevoel hebben dat je niet alleen op de wereld bent. Het enigste geluid kwam van de regen, dat hadden ze nochtans niet voorspeld. Tijdens het eerste weerbericht dat ik op de radio hoorde, bleek dat er een ander veranderd was en dat het de hele dag zou blijven regenen. Dan maar richting Avignon, daar is het altijd mooi weer ! Of toch in ieder geval telkens ik op bezoek kom, en tot mijn grote verbazing was dat alweer vijf jaar geleden. Onderweg begon inderdaad de zon meer en meer haar best te doen en langs de wijnvelden van de Côtes du Rhône en de talrijke jagers in vol ornaat naderde ik de mooiste stad van de Provence. Ik heb deze keer niet gekozen voor één van de twee campings op het Barthelasse-eiland maar voor de gemeentecamping van Villeneuve-lez-Avignon. Hier was ik nog nooit geweest maar het is ook absoluut de moeite om hier een middag rond te kuieren, en dat op slechts drie kilometers van het échte Avignon. Op de camping heb je overigens zeer ruime plaatsen en het stikt hier van de eekhoorns.
06-10-2012
Passerelles.
Je had vanmorgen het smoeleke van één van de campingmedewerkers moeten zien ! Als het enigszins mogelijk is probeer ik altijd van de keggen te rollen zonder de motor te starten. De man wist niet dat ik mijn handrem had gelost en zag in zijn fantasie de camper uit zichzelf vertrekken en de receptie rammen
Enkele minuten later reed ik op de RN85, ook bekend als de Route Napoléon. Bij elke put in de weg denk je dat de kleine korporaal ergens komt opduiken, want veel onderhoud aan de weg is er sinds zijn dood niet meer gebeurd. Je stijgt in ieder geval tot rond de 1000 meter en hier en daar heb je een prachtig uitzicht. Om af te dalen tot Mayres-Savel moest je dan weer steile en bochtige stukken overwinnen. Waarschijnlijk heb je nog nooit gehoord van dit dorpje (die naam nauwelijks waardig, er staat denk ik niet eens een kerk), maar toch trekken veel toeristen hier naartoe om over de passerelles hymalayennes te wandelen. Dat zijn loopbruggen van zo'n 200 meter lang die respectievelijk de Drac en de Brion overspannen. Je kan je dan in alle veiligheid een avonturier wanen. Zelf vond ik het eigenlijk te veilig om nog spannend te noemen. Na de passerelles ben ik nog naar de ruïnes van het kasteel van Savel gewandeld en dat was een stuk moeilijker, al bleek later dat er ook een simpele weg bestond.
05-10-2012
Van Aix naar Vizille.
Vanmorgen Aix achter me gelaten en richting Grenoble gereden. Het leek zo'n beetje de misdaadroute want afgelopen weken is er hier wel een en ander gebeurd. Eerst dat gezin dat uitgemoord werd in hun auto terwijl het jongste dochtertje pas uren later gevonden werd omdat ze zich verstopt had onder het lijk van haar moeder en vorige week zijn er in Échirolles twee tieners brutaal afgemaakt door een groepje jongeren. Bloedsporen heb ik nergens gezien, maar ik had ook geen tijd om daar naar te zoeken. Alle aandacht gaat naar de ronde punten en de steeds wijzigende snelheidsbeperkingen. Dit is eigenlijk weer zo'n route waar je beter voor de betalende autosnelweg kiest. Net voor de middag arriveerde ik in Vizille, zo'n 10 km onder Grenoble. Vorig jaar wilden we hier nog enkele dagen komen staan om een tijdrit van de Tour de France te volgen maar door het overlijden van mijn tante zijn we vroeger naar België teruggekeerd. Vizille op zich is niet bijster interessant maar er is wel een interessant museum over de Franse revolutie en het bijhorende park is zeer mooi. Het is geen toeval dat dat museum hier gehuisvest is, want een deel van de plannen voor die revolutie in 1789 werden hier voorbereid.
04-10-2012
Poëzie.
Voor de mensen die mij volgen via geocaching.com : ik heb een aantal caches op de verkeerde datum geregistreerd maar het totaal klopt wel. Tot zover deze dienstmededeling.
Vanmorgen regende het af en toe zachtjes en toen het weer droog werd, heb ik mijn voorband gerepareerd. Omdat ik mezelf niet echt vertrouw, ben ik daarna maar vertrokken voor slechts een kort ritje - met uiteraard enkele caches. Eentje lag op een heuvel tussen Le Bourget en Aix, bij een monument voor de dichter Lamartine. Om eerlijk te zijn, ik had nog nooit van die man gehoord maar om het goed te maken zet ik hieronder enkele regels uit het gedicht dat hij opdroeg aan het meer van Bourget.
Ô lac ! lannée à peine a fini sa carrière,
Et près des flots chéris quelle devait revoir,
Regarde ! je viens seul masseoir sur cette pierre
Daarna heb ik nog een beetje in de stad rondgewandeld en als je ooit hier in de buurt bent, wandel dan eens in de ondergrondse parking van het casino binnen : de meest kitscherige fresco's versieren daar de muren. Het is in ieder geval mooier dan bloot beton.
Andere kant.
Die markt was trouwens niet echt de moeite, uiteindelijk zijn die wekelijkse aangelegenheden bijna overal hetzelfde : zwarten die namaakleder aan een te hoge prijs verkopen, kraampjes met kleding waar ik nooit iets naar mijn goesting vind en vlees/vis waar ik geen verstand van heb. En daarvoor moest ik mijn zoektocht naar nieuwe caches onderbreken en terug helemaal de berg aan de andere kant van Aix opkruipen. Ik had dan wel weer een compleet ander uitzicht over het meer en de stad.
Markt.
Vandaag alles te voet gedaan. Ik kon moeilijk anders, want mijn fiets staat hier nog altijd met een lekke band. Ik kan zoiets tegenwoordig (na ruim vijftig jaar delegeren) zelf repareren, maar dat wil nog niet zeggen dat ik daar meer dan één keer per jaar zin in heb. Het werken laat ik nog altijd het liefste over aan de anderen, als het kan zelfs aan naamgenoten - zoals op de markt bijvoorbeeld.
02-10-2012
Aix-les-Bains.
Vanmorgen een een beetje geld bespaard, toen ik ging afrekenen moest ik twee nachten betalen zonder elektriciteit. Ik heb gezwegen, ze moeten hun zaakjes maar beter regelen. Daarna ben ik enkele tientallen kilometers verder gereden tot Aix-les-Bains en ik kan niet vertellen waarom, maar ik kreeg hier onmiddellijk een vakantiegevoel. Wellicht heeft het feit dat het eindelijk terug zomer is geworden, daar wel iets mee te maken. Er stonden een heleboel caches op mijn lijstje en ik ben met de fiets naar het bos van Corsuet gereden om daar mijn zoekvermogen nog eens op de proef te stellen. Het werd een tocht over boswegen, weiden en vooral veel bergop en -af. Ergens halverwege dacht ik dat er iets mis was met mijn stuurbekrachtiging maar neen : lekke band ! Plakgerief had ik niet bij, maar wel een pomp. Om de vijf minuten heb ik mijn band dan terug een beetje op spanning gebracht, maar op die manier was de lol er toch snel af. De rest van de caches zal voor een andere keer zijn. Er waren er echt wel knappe bij, een hele reeks verstopt in kabouters en eentje had als naam "konijn van Van Gogh". Je raadt het al : een (gipsen) konijn met één oor werd als recipiënt gebruikt om de cache te verstoppen.
01-10-2012
Geen ratten.
Toen ik terugkeerde op de camping, was die flink volgelopen vooral met lawaaierige Duitsers, en daar ben ik niet blij mee. Als hardwerkende mens heb ik recht op rust tijdens mijn vakantie ! Wat ik ook niet begrijp : mensen die in het donker zonder poolshoogte te nemen snel een doodlopende straat van de camping inrijden om dan daarna een half uur nodig te hebben om opnieuw uit datzelfde straatje te geraken. Stap dan toch eerst even uit om te kijken waar er nog plaatsen vrij zijn, lamzakken !
En nog een extraatje : ik ben vandaag enkele keren de plaatselijke versie van de Rattenvanger van Hameln tegengekomen. Deze doet het met honden, maar of hij hiervoor op zijn fluit moet spelen weet ik niet.
Pizza.
Deze middag ben ik voor de eerste keer deze vakantie een restaurantje binnengestapt. Ik heb eerst alle menu's vergeleken en dan uiteindelijk gekozen voor een prijsgunstig menuutje in een pizzeria. Het zicht op de open keuken was niet om vrolijk van te worden en de Smaakpolitie zou hier brandhout van maken. De deegrol was waarschijnlijk tijdens de laatste koude winter mee opgestookt, want om het pizzadeeg plat te krijgen werd een wijnfles gebruikt. Ik durf te wedden dat het niet eens een appellation contrôlée is. De tomatensla als voorgerecht konden ze weinig verkeerd mee doen, de pizza op zich was best lekker en voor het ijsje als dessert kon ik zelf de smaken kiezen. Na de lunch heb ik de GPS weggestoken in mijn rugzak en ben gewoon ouderwets met het fototoestel in de hand, slenterend én zonder caches te zoeken, de stad gaan verkennen. Het oude deel van Annecy is echt wel mooi en in de winkelstraten zijn alle grote modemerken vertegenwoordigd.
