Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
21-11-2011
Eindelijk slecht weer.
Het was al enkele dagen voorspeld, vandaag werd het werkelijkheid : regen, wind en koudere temperaturen. Pas rond 15u werd het even droog en dat is dan meteen het sein voor iedereen om snel naar de winkel te gaan of de hond uit te laten. Anderen hopen dat het elders beter is en vertrekken naar beter weer (of nog meer regen ?).
20-11-2011
Maar wat er ook gebeurt ...
... restaurant Sabor vindt het helemaal niet erg dat wij zonder vrouwelijk gezelschap kom eten. Het was weer overheerlijk vandaag, vooral het vispannetje viel in de smaak.
Wat kan je op zondag doen als je niet naar de kerk gaat ?
Er staan hier dit jaar nogal wat noodgewongen/zelfbewuste/tijdelijke/eenzame/gelukkige (schrappen wat niet past) vrijgezellen op de parking en uiteraard worden daar grapjes over gemaakt. Een homohoekje creëren was misschien een beetje vergezocht - want dat zijn we/ze dus niet maar het bracht de mensen wel op ideeën. Terwijl Ronny naar de markt was, werkt zijn motorhome mooi versierd.
19-11-2011
Geen regen.
Gisteren was het een regenachtige dag, gelukkig werd het om 16u nog even droog zodat ik naar de supermarkt kon gaan. Voor vandaag hadden ze hetzelfde weer voorspeld maar gelukkig zit de plaatselijke Frank Deboosere er ook wel eens naast en is het droog gebleven. Vanmorgen ben ik mijn nieuwe fiets eens deftig gaan uittesten en hij heeft de test goed doorstaan, enkel in zware modder laten de banden het afweten maar dat was te verwachten. Banden die zowel op asfalt als in de modder goed presteren moeten nog uitgevonden worden.
17-11-2011
Carbonara casera.
Alweer een mooie dag vandaag maar het zou wel eens de laatste kunnen zijn. De weerkaarten zien er niet echt rooskleurig uit. Gelukkig was Malvina vandaag nog zo braaf om voor "ons clubke" spaghetti carbonara te maken, morgen zullen we uit pure noodzaak op restaurant moeten gaan.
16-11-2011
Een knallende afsluiter.
Na de stoet hadden we nog even tijd om iets te drinken en dan kwam de apotheose van deze dag : het vuurwerk !
Naar de feesten.
Vandaag was het de laatste dag van de feesten in Benidorm en dus hebben we de bus genomen om naar de optocht te gaan kijken. Zoals altijd is deze stoet absoluut de moeite waard en te vergelijken met de grote carnavalstoeten in België. Er was een massa volk op de been maar gelukkig hadden we een prima plaatsje om alles te kunnen bekijken én vlak bij een pizza- en churroszaak zodat we tijdens het wachten ook geen honger leden.
Ik heb er nog twee nachtjes over geslapen ...
... en het is een Mongoose Meteore Comp geworden, dat wil zeggen : de fiets zonder elektrische ondersteuning. Een mooie fiets voor een competitieve prijs, compleet met hydraulische schijfremmen, Deore LX en banden die ook op asfalt vlot bollen. De eerste kilometers waren even wennen, vooral de zithouding is flink verschillend van mijn oude Trek.
14-11-2011
Moeilijke beslissing.
Vaststelling : mijn fiets is versleten, hij is nu acht jaar oud en behalve banden oppompen en een keer de ketting smeren is hij nooit echt met liefde onderhouden. Dus ben ik al een tijdje op zoek naar een nieuw exemplaar maar eentje vinden die volledig aan mijn eisen voldoet is niet simpel. Het moet zowel een fiets zijn waar je de trappen mee kan afrijden, die vlot over het asfalt glijdt, waar ik mee naar de supermarkt kan en een comfortabele zitpositie heeft zonder last te krijgen van nek en rug. Allemaal dingen die je moeilijk kan samenbrengen in één fiets. Vorige zaterdag waren we gaan kijken bij een soort "outlet" fietsenwinkel in Altea die alleen overjaarse modellen verkoopt, maar natuurlijk wel met fikse kortingen. Thierry was direct verkocht en raadde aan om meteen een beslissing te nemen, Ronny vond de fiets "te goed" voor mij - wetende dat ik hem toch weer niet zal onderhouden zoals het moet. Ik moest er dus nog eens over nadenken en mij niets aantrekken van de uitspraken van de verkoper - die zoals alle verkopers altijd doen, meedeelde dat er nog slechts één exemplaar van de fiets in voorraad was. Vandaag zijn we naar een andere fietsenwinkel geweest in Albir, eentje die vooral elektrische exemplaren verkoopt. Eén van de modellen was ik vorig jaar al een keertje uitvoerig gaan bekijken, maar de bagagedrager waarop de batterij gemonteerd is, is ronduit lelijk - en het oog wil toch ook wat. Dus ... zou die fiets uit Altea gekozen worden. Tot de verkoopster zei dat er binnen enkele weken een nieuw model komt dat er veel gestroomlijnder uitziet. En dus weer twjfelen ... over het feit of ik wel een elektrische fiets nodig heb, of het de (fikse) meerprijs wel waard is. Eén ding is zeker : zo'n fiets met "een duwtje in de rug" is verdomme gemakkelijk, alleen heb ik schrik dat ik te veel van dat duwtje gebruik ga maken en dus de lichaamsbeweging achteruit zal gaan. Toch nog eens een nachtje over slapen.
13-11-2011
Markt.
Vandaag een bewolkte dag maar nog altijd met een zeer aangename temperatuur van boven de 20 graden. Ideaal weer om naar de markt in Albir te wandelen en blijkbaar waren wij (Thierry, Malvina en ik) niet de enigen die daar zo over dachten. Ongeveer iedereen die op "onze" parking staat liep daar ook rond, samen met nog een heleboel andere mensen. De markt die pas vanaf begin dit jaar bestaat is intussen een gevestigde waarde geworden en trekt altijd veel volk. De terrasjes in de buurt doen ook goede zaken en in mijn favoriete koffiebar (Universal Lounge Bar) moesten we even wachten voor er een tafel vrij kwam. Het was de eerste keer sinds ons afscheid in april dat ik iets kwam drinken en Alicia (samen met Alain de drijvende kracht achter dit café-restaurant) begroette me hartelijk met drie kussen. Met een lekkere crema avellana (koffie met slagroom, nootjes en een amandelsiroopje) en een pannenkoek met ijs en warme chocoladesaus kon de middag niet meer stuk en een uurtje later en 2 kg zwaarder (door de zak mandarijntjes die ik voor 1 euro gekocht had) wandelden we terug naar de parking. Malvina kon al onmiddelijk beginnen aan de voorbereiding van de ratatouille, want ze had me uitgenodigd om 's avonds te komen eten. Ook Jos, die op de camping in Calp staat was van de partij - met zijn trike (driewielige motorfiets) op Honda Goldwing basis heeft hij altijd veel bekijks. Het werd een gezellige avond en we hebben weer veel gelachen.
12-11-2011
En het staartje.
Om half drie kwamen we aan op camperpark Costa Blanca en ging iedereen naar bed. Ik kan dan meestal nog niet onmiddellijk slapen en blijf nog wat op de laptop tokkelen. Om half vier lag ik amper vijf minuutjes in mijn bed en er werd op de deur geklopt : de echtgenote van één van de ultieme toogplakkers (we gaan geen namen noemen) kwam hulp vragen. In weliswaar beschonken toestand maar nog goed in staat om normaal te functioneren was hij in zijn bed geraakt maar toen hij daar lag, begon alles (zoals te verwachten) te draaien en werd hij misselijk. Hij was nog op de WC geraakt maar daar was hij blijven zitten en ze kreeg hem er niet meer af. Met enige moeite - hij kon echt niet meer rechtstaan - hebben we hem op een zitbank gekregen waar hij in een zeer oncomfortabele positie in slaap is gevallen. Intussen is hij al een beetje wakker (9u 's ochtends) en hij herinnert zich niet veel meer. Ik herinner mij vooral dat ik zeer tevreden ben dat ik weinig tot geen alcohol toelaat in mijn leven.
En het vervolg.
Omstreeks half één werden de openstaande rekeningen nog betaald in het hotel en gingen de meesten weer naar hun slaapplek. Een aantal waren met de fiets, nog anderen te voet, enkelen met de eigen auto en de rest werd op een veilige manier naar huis gebracht door taxi Eddy. De laatste rit wordt altijd onderbroken door enkele uurtjes Sprint. Stel je hier niets al te sportief bij voor : de Sprint is gewoon een gezellig jongerencafé waar we meestal blijven hangen. Dit jaar zijn er nieuwe eigenaars, alles is geschilderd, de openingsuren zijn ruimer, de pinten zijn groter dan ooit en je krijgt er nog iets om te knabbelen bij.
11-11-2011
En nog altijd van diezelfde dichter.
's Nachts rusten meest de dieren,
ook mensen goed en kwaad,
en mijn lief goedertieren
is in een stille staat,
maar ik moet eenzaam zwieren
en kruisen hier de straat.
Eenzaam voel ik mij hier niet, maar het zijn inderdaad alleen de dieren die hier 's nachts rusten. Voor ons stond het eerste avondje in hotel Kaktus gepland. Net zoals vorig jaar werden we daar verwacht voor een uitgebreid visbuffet en dertig man schoven de voetjes onder tafel. De meeste buiken werden méér dan rond gegeten en het dessertbuffet viel ook in goede aarde. Naar goede gewoonte volgde daarna een dansavond.
Ik zie het zwerk drijven,
ik zie de klare maan
...
Ook helemaal waar : volle maan vanavond die mooi weerspiegeld werd in de rimpelloze zee.
Opnieuw veel plaats.
Het kan verkeren, zei ooit een dichter in de zeventiende eeuw. Gisteren stond de parking bijna helemaal vol, vandaag hebben we opnieuw tien plaatsen vrij. Slechts één nieuwe zwerfauto vandaag, maar de inhoud ervan kan tellen : Thierry en Malvina zijn er weer ! En ze hebben geluk, een plaats vooraan in de rij - de hele dag in de zon die uitbundig heeft geschenen.
10-11-2011
Einde van de feesten.
Al enkele dagen worden we gewekt door hevige knallen in het dorp op twee kilometers afstand. Dit wordt de "despertà" genoemd (vrij vertaald : het ontwaken) en moet ervoor zorgen dat niemand de volgende dag van de feesten zal missen. Deze middag kregen we er nog flink wat lawaai extra bovenop en binnen een tiental minuten (het is nu 21u20) zullen we getuige kunnen zijn van het afsluitend vuurwerk. Afsluitend voor ons, want de plaatselijke bevolking staat waarschijnlijk nog een lange nacht te wachten.
09-11-2011
Voor de nieuwsgierige relatietherapeuten.
Sinds enkele dagen heb ik weer contact met Nancy. Ze probeert werk te zoeken in Antwerpen maar dat gaat allemaal niet zo simpel. Vooral Macho is een probleem, want Nancy haar ma (waar ze nu woont) wil niet dat hij de hele dag bij haar achterblijft. Nancy begint ook stilaan te beseffen dat ze een mooi leven zonder koude winters heeft opgegeven en denkt eraan om misschien toch terug te komen. Haar opnieuw gaan halen met de auto is geen optie deze keer. Ik neem in deze zaak ook geen beslissingen meer, pas als zij er voor 200 % achterstaat kunnen we het nog een keer proberen. Of het dan nog lukt, is afwachten ...
08-11-2011
Een heerlijke dag.
De hele dag zonneschijn en een aangename temperatuur. Zonde om binnen te gaan zitten in een restaurant maar als de naam van dat restaurant Sabor is, dan weet je dat je daar geen spijt van zal krijgen. Wat was het weer lekker en nog altijd voor dezelfde prijs dan vorige winter. Vandaag stond er op het weekmenu o.a. beursje gevuld met blauwe kaas en peer, gerookte zalm, tongrolletjes gevuld met zalmmousse en meer van die heerlijkheden. De bediening was vandaag met de nodige foutjes maar dat zien we graag door de vingers.
De parking begint intussen aardig vol te lopen, vooral met vaste gasten van de vorige jaren maar ook een aantal "nieuwkomers". Eén echtpaar, hun naam doet niet terzake, had vorig jaar problemen met de achterlichten van hun auto - tot bleek dat hij zijn contactsleutel niet had omgedraaid. Stom, maar vandaag deden ze nog beter : klagen over de waterpomp die bleef doordraaien en die waarschijnlijk vervangen zou moeten worden - iets later moesten ze toegeven dat hun watertank leeg was.
07-11-2011
Feest !
Het begon veelbelovend vandaag maar al snel kwamen er meer wolken en begon het te regenen. Erg spijtig want deze avond was er de jaarlijkse optocht ter gelegenheid van de dorps/patroonsfeesten. Ik was helemaal niet van plan maar vanaf half acht werd het droog en Chris (één van de vaste gasten hier) kwam eens polsen of er toch nog iemand mee wou gaan. Hij kon mij verleiden door de elektrische fiets van zijn vrouw Maria in bruikleen te geven. En zo kwamen we toch nog in feeststemming. Ter plaatse bleek dat er nog een spoedvergadering was geweest om eventueel te beslissen de stoet af te gelasten of uit te stellen omwille van het slechte weer. Gelukkig kan je tegenwoordig vrij nauwkeurig de buienverwachting inschatten op de computer en dus werd het vertrek een uurtje later gepland. Naar Spaanse gewoonte werd dat uiteraard al snel twee uur maar uiteindelijk kwam de hele meute toch in beweging. Blijkbaar was er dit jaar nogal wat ontevredenheid geweest omdat de Barrufets bijna altijd de eerste prijs wegkapen voor de originaliteit van hun act tijdens de optocht én in de wedstrijd paella maken én tijdens de karaoke. En dus hadden zo'n zes penyas (vriendenkringen) zich verenigd om samen ten strijde te trekken tegen de Barrufets (smurfen). Van enige vijandigheid was er echter geen sprake en met de nodige drank als hulpmiddel werd alles opgelost en weggelachen. De laatste confetti is intussen uit mijn haardos geplukt en nu is het tijd om te gaan slapen.
06-11-2011
Vandaag een dag om snel te vergeten.
Somber weer, harde wind en in de late namiddag begon het ook nog zachtjes te regenen. Dus vertellen we iets over de nieuwe Belgische consul in Alicante : Dominique Schoofs, geboren te Luik. Na de populaire Willy Leeman een vrouw dus deze keer en zij hoopt dat ze de volle vier jaar (het maximum) hier kan uitdoen. Zij heeft vóór Alicante al een indrukwekkende lijst voor te leggen, ook in o.a. Dakar, Bangkok, Barcelona, Abidjan, Parijs en Casablanca was ze consul. De opdrachten en taken zijn op papier overal hetzelfde, maar waar bv. in Casablanca het werk vooral bestond uit het afgeven van visa zal hier aan de Costa Blanca de dienstverlening aan Belgen veel meer op de voorgrond staan. Hier woont of verblijft immers een groot deel Belgen die een beter leven of op zijn minst mooi weer opzoeken.
05-11-2011
We zitten in een voetbad met Garra Rufa visjes.
Deze visjes eten dode huidcellen op en terwijl scheiden ze ook enzymen af die versterkend zouden werken voor de nieuwe huid. Het voetbad op zich is ontspannend en absoluut niet pijnlijk, de visjes knabbelen niet echt maar zuigen de dode huid eerder weg. Het gevoel is een beetje te vergelijken met een "slapende voet", alsof er kleine elektrische schokjes worden gegeven. Echt aangenaam, tenzij je heel erg kietelachtig bent - dan zal je het waarschijnlijk eerder als een marteling ervaren. Het hele proces zou vooral een positieve werking hebben op patiënten met psoriasis, eczeem en aanverwante aandoeningen. Ik schrijf hier alles in de voorwaardelijke wijze, want uiteraard zijn er ook tegenstanders. Verhaaltjes over bloedende wondjes, ondervoede vissen met stress en slechte hygiëne kan je ook vinden op het internet. In ieder geval, sinds ik er een keertje over gelezen had wou ik het eens graag proberen. Een kwartiertje aan je voeten laten knabbelen voor 1 euro, daar kan je niet voor sukkelen.
