Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
12-04-2011
Torredembarra.
Rond 13u zijn we camping Relax-Sol in Torredembarra (in de buurt van Tarragona) opgereden. Het tweede gedeelte van de naam is niet gelogen, over het relaxgedeelte zal niet iedereen het eens zijn. Zoals veel campings hier in de omgeving grenst ook de onze aan de spoorweg. Een passagierstrein valt wel mee, maar als er een lange goederentrein voorbijkomt geeft dit toch flink wat herrie. We hadden deze plek gekozen omdat we dan dicht bij een relatief rustig stuk strand zitten en dan Macho flink rennen. Vandaag hebben we hem ook al een klein stukje in het water gekregen. Het resultaat van het zoute water in combinatie met het fijne zand kan je op de foto zien.
11-04-2011
Bonterra.
Vanmorgen zijn we samen met Jef en Christiane vertrokken in Alfaz. Onze reisgenoten waren iets sneller bij camping Mon Mar in Moncofar aangekomen en wisten ons al onmiddellijk te melden dat honden niet zijn toegelaten op die camping. Wat een flater van mij, want ik had die camping uitgezocht ... Gelukkig reed Jef iets verder een straatje in waar de maximum hoogte 270 cm was, op die manier werd dadelijk bewezen dat zelfs perfecte mensen fouten kunnen maken. In ieder geval, we zijn dan nog 50 km verder gereden en staan nu op camping Bonterra in Benicasím. We zijn hier al eerder geweest en de camping ziet er nog altijd even verzorgd uit, maar toch hou ik niet echt van dit soort vakantiefabrieken waar je als klant als een nummer wordt behandeld. Tijdens onze (korte want verboden) strandwandeling trok Nancy Macho weg want er lag volgens haar een kwal in het zand. Vermits ik nog nooit een vierkanten kwal heb gezien, waren we het er snel over eens dat het gewoon een plastieken potje was. We hebben dan nog even geprobeerd Macho in het water te lokken, maar dat is niet gelukt.
10-04-2011
0-0
Nancy is vanmorgen gevallen met de fiets, dat was weer even geleden. Ook deze keer heeft ze geluk gehad maar de blauwe plek op haar dij is de grootste en donkerblauwste die ik ooit gezien heb.
Vanavond zijn we (Luc en ik) nog een keertje naar Alicante gereden om de wedstrijd Hércules-Espanyol Barcelona bij te wonen. Voor beide ploegen was dit een belangrijke avond : wij moesten winnen om het degradatiegevaar te ontlopen en Espanyol moest winnen om de kansen op Europees voetbal volgend seizoen te vergroten. De einduitslag was 0-0 en vooral de ploeg uit Barcelona mag daarmee gelukkig zijn en de scheidsrechter bedanken want een duidelijke penaltyfout op Drenthe werd niet gefloten. Ik hoop dat we bij onze terugkeer in november nog altijd onze ploeg in Alicante kunnen aanmoedigen in de eerste Spaanse divisie (La primera).
Morgenvroeg vertrekken we stilaan naar het noorden en waarschijnlijk zullen we enkele dagen geen internetverbinding hebben.
09-04-2011
Opnieuw "thuis".
We zijn opnieuw in Alfaz del Pi, deze keer nog voor twee nachten want maandag vertrekken we definitief. Voor de eerste keer dit jaar hebben we onze luifel opengedraaid want het was in de zon bijna niet uit te houden. Deze avond hebben zijn we paella gaan uithalen bij een nieuwe zaak in Albir. De paella was zeker niet slecht, maar de porties zijn te klein en er zit weinig vlees in.
08-04-2011
Nog een dagje Calp(e).
Alweer schitterend weer vandaag en dus veel in de zon gezeten. In de namiddag een wandeling gemaakt langs de salinas (zoutmeer) en vanop een afstand de flamingo's bekeken. Daarna langs de wandelboulevards en de haven terug naar de camping waar opnieuw de stoeltjes stonden te wachten om nog wat van de zon te genieten. Met Thierry en Malvina 's avonds iets gaan eten in het campingrestaurant. Dertig euro voor vier personen, dan mag je niet te veel verwachten maar we hebben toch gelachen. Er werd escalope besteld, maar dat was er niet meer en meteen werd ook meegedeeld dat er geen merluza meer was en de rest was er eigenlijk ook niet meer. Maar de kip was wel heel lekker zei het vriendelijke mevrouwtje. Oh ja, en lomo was er ook nog. Okee, dus kip voor Malvina en lomo voor Thierry. Toen de schotels gebracht werden kreeg Malvina te horen dat het stukje kipfilet toch niet veel voorstelde en dat ze er dan toch maar een stukje lomo bijgelegd had. We kregen bij onze frietjes ook allemaal iets tzaziki-achtig als bijgerecht, rare combinatie ... Gelukkig was er nog lekkere koffie en een gratis borrel.
07-04-2011
Terug naar de kust.
Vandaag zijn we teruggekeerd naar de bewoonde wereld en het was weer even wennen. Na de bijna totale stilte van de voorbije dagen zijn we nu neergestreken in Calp(e) op camping Calpemar. Je zal mij niet horen beweren dat het hier lawaaierig is maar je hoort in ieder geval wel altijd ergens een auto of scooter voorbijrijden. Deze camping heeft de voorbije maanden helemaal vol gestaan en dat is te begrijpen : je zit niet ver van het mooie strand en ook alle winkels zijn op wandelafstand. Toen we hier aankwamen werden we al onmiddellijk verwelkomd door Thierry en Malvina die we kennen van in Alfaz en hier nu een weekje blijven staan. Ook een aantal andere mensen die al in Alfaz gestaan hebben en/of onze blog volgen herkenden ons. Tijdens onze eerste vijf minuten werd Macho alweer gebeten door een of ander mormel dat niet goed was aangelijnd, gelukkig zonder zichtbare gevolgen deze keer. Met Thierry en Malvina hebben we vanmiddag door het oude centrum geslenterd, braaf de pijltjes van de toeristische dienst gevolgd en zo alle bezienswaardige gebouwen bekeken. Wat vooral opviel waren de vele huizen die met allerlei taferelen beschilderd zijn én de vele wegenwerken. Ook hier is het duidelijk dat de verkiezingen snel naderen en dat de zetelende gemeentebesturen nog een en ander goed te maken hebben. Per toeval kwamen we ook een kruisweg tegen die we afgewandeld hebben, gisteren hadden we dat in Campell trouwens ook al gedaan. Niet dat zoiets zal bijdragen tot mijn bekering, maar je weet maar nooit ... Onze wandeling werd natuurlijk afgesloten met een terrasje en een ijsje en zo hoort het ook !
06-04-2011
Zonnig.
Alhoewel we hier toch maar op een hoogte van amper 400 m kamperen, is het hier vooral 's ochtends en 's avonds enkele graden frisser dan op zeeniveau. Klagen doen we absoluut niet, want de zon schijnt ook hier uitbundig en het enige lawaai dat je hier af en toe hoort is afkomstig van een tractor wiens geboortedatum al langer geleden is dan de mijne. Macho vindt het ook allemaal fantastisch en heeft hier veel plaats om men een balletje te spelen.
05-04-2011
Kersenbloesems.
We hebben Alfaz voor enkele dagen achter ons gelaten en zijn vanmorgen naar Campell gereden, een stukje het binnenland in. Eerst zijn we nog even gestopt aan een bandencentrale om onze bandendruk na te kijken. Alles bleek na enkele maanden stilstaan nog in orde te zijn en dus reden we via Calp, Benissa, Jalón en Alcalalí naar camping La Vall de Laguar. We hebben deze bestemming gekozen omdat we hebben gelezen dat in deze streek overal de kersenbomen in bloei staan. Het duurde een hele tijd voor we bloesems zagen (en eerlijk gezegd weet ik ook niet hoe een kersenboom er uit zou moeten zien - tenzij er kersen in hangen) maar uiteindelijk werden we toch beloond. De camping waar we staan is uitermate rustig gelegen en vanaf ons plaatsje hebben we een prachtig uitzicht op de omgeving en in de verte zien we zelfs de zee. En ook hier blijkt weer hoe klein de wereld is : Duitsers die vlak bij het camper park in Alfaz wonen en waar Nancy al regelmatig een praatje mee gemaakt heeft, hadden hier ook net enkele dagen op de camping gestaan en gingen nu terug naar Alfaz.
Je kan hier mooie wandelingen maken en Macho heeft vanmiddag zijn eerste bostocht zonder leiband gemaakt. Met zijn "vierpootaandrijving" heeft hij trouwens minder problemen dan wij om de hoogteverschillen te overwinnen. En ook nog zeker het vermelden waard : het was vandaag ook de eerste rit van Macho met de motorhome en ook die test heeft hij met glans doorstaan. De eerste kilometers miauwde hij (blaffen of janken kan je dit echt niet noemen) af en toe maar de rest van de korte maar bochtige rit was hij braaf.
04-04-2011
Toch niet vertrokken.
Nancy wil nog zo lang mogelijk in Alfaz blijven en ik wil het liefste vertrekken. We moesten dus op zoek naar een compromis en dat is er dan ook gekomen. Toen we vanmorgen de weerkaarten bekeken, zagen we dat een mogelijke regenzone toch wel heel dicht bij onze volgende bestemming kwam. Het was dus niet moeilijk om te beslissen nog een dag hier te blijven. Morgen vertrekken we voor enkele dagen naar Vall de Laguar en daarna komen we nog twee of drie dagen terug naar Alfaz. Volgende maandag zullen we dan samen met Jef en Christiane de terugreis aanvatten. Onze extra dagen gaan we wel gebruiken om een beetje actief te zijn. Deze middag zijn we naar de vuurtoren gewandeld, de stralende zon was een uitstekende metgezel en er was niet te veel volk zodat Macho regelmatig kon loslopen. De dag werd afgesloten met een gezellige barbecue.
03-04-2011
Laatste dag ?
In de namiddag hebben we alles verder in gereedheid gebracht om morgen te vertrekken. Normaal gezien zijn we op enkele minuten klaar maar als je ergens vijf maanden blijft stilstaan, duurt het opruimen en organiseren iets langer. Na wat gesleutel aan de gasflessen (er ontsnapte ergens gas vanwege het ontbreken van een rubberen dichting) was er nog even tijd om naar de finale van de Ronde van Vlaanderen te kijken. En die finale was absoluut de moeite met een mooie winnaar, al had Chavanel meer verdiend. Na de overwinning van Nick Nuyens even scheren en douchen en hop - naar het frituur. We hadden met onze pa en Jef en Christiane afgesproken om onze laatste dag af te sluiten met frietjes, curryworst special en alles wat daarbij hoort. Maar of het echt onze laatste dag zal zijn, daar is nog niet iedereen het over eens ...
Pastores Alemanes.
Vandaag liet de zon ons in de steek, maar de temperaturen blijven zeer aangenaam. In de voormiddag zijn we naar een wedstrijd voor Duitse herders gaan kijken, we hebben ook nog eventjes over de markt gewandeld én we zijn iets gaan drinken in de Universal om afscheid te nemen.
01-04-2011
1 april
Vandaag zijn er in België naar aanleiding van 1 april weer ongetwijfeld een aantal grappen opgedoken en misschien zijn jullie zelf wel ergens voor de gek gehouden. In Spanje is 1 april een dag zoals 31 maart of 2 april, vandaag wil dat zeggen : heet ! Op 28 december, beter bekend als de dag van de onnozele kinderen (hier Día de los Santos Inocentes) is het hier "grappendag".
31-03-2011
Warm.
Ook vandaag was het, net als de voorbije dagen, schitterend zomerweer. Ook de avonden blijven aangenaam met temperaturen rond de 15 graden. Veel meer dan genieten van de zon en de rust hebben we vandaag niet gedaan. De parking is aardig aan het leeglopen, hopelijk komt er voor Luc en Sonia nog een goede bezettingsgraad tijdens de paasvakantie. Traditiegetrouw komen er dan vooral Spanjaarden deze kant uit. Wij hebben ons vertrek weer een beetje uitgesteld, het is nu te warm om te rijden en we moeten nog vanalles doen waar we de voorbije vijf maanden geen tijd voor gehad hebben
Onze koelkast blijft intussen moeilijk doen, soms koelt ze en soms niet - totaal onbetrouwbaar dus. We zijn deze avond eens gaan rondkijken om een oplossing te vinden. Een koelbox op 12V is het goedkoopste, maar die gaan maar tot 10-15 graden onder de omgevingstemperatuur. Waarschijnlijk gaan we een gewone kleine huiskoelkast kopen die we dan op het onderste stapelbed kunnen zetten. Plaats hebben we genoeg maar zo'n tweede koelkast is natuurlijk ook extra gewicht en dat is een probleem.
30-03-2011
Lekker.
Na twee dagen poetsen met een overbelaste pols als gevolg hadden we nog wel eens een etentje verdiend. Deze keer bij de Universal Lounge Bar met een grote ijscoupe als dessert.
28-03-2011
Schitterend weer.
Omdat we graag met een propere auto vertrekken én het prachtig zomerweer was, ben ik vandaag begonnen met poetsen. Het dak en de achterkant zijn weer als nieuw, de rest is voor morgen of overmorgen. Omdat een echte dronkaard als ik na al dat werken wel eens zin heeft om een ijskoud blikje ... Fanta open te trekken, was de ontgoocheling groot : onze koelkast heeft het weer opgegeven. Gelukkig wordt een mens hier niet van !
27-03-2011
Benidorm revisited.
Deze middag zijn we nog eens een keertje naar Benidorm geweest en om eerlijk te zijn : na vijf minuten had ik er al genoeg van. Echt de allerafstotelijkste mensen ter wereld hebben ze daar samengebracht. Negenennegentig percent van hen zijn Britten, waarvan bij de helft het alcoholpercentage even hoog is dan hun BMI - rond de 35 dus. De weinige hersencellen die ze bezitten worden bij elkaar gehouden door tatoeages en bloemetjesbermudas. De meisjes proberen alles nog een beetje te verdoezelen met rôze fluo jurkjes die perfect passen bij de paarse string en de oranje sandaaltjes met hoge hakken, al het zichtbare vlees is steevast roodverbrand. Gelukkig had ik mijn zonnebril op zodat de kleurenkakofonie en uitpuilende lichaamsdelen niet te sterk op mijn netvlies konden inbranden. We zijn natuurlijk niet zomaar naar deze ontspoorde vakantiebestemming geweest, we zijn Tina en Frank (van de Belgische bar "Bij Leentje") nog een keertje gaan bezoeken voor we de Costa Blanca achter ons laten. In de bar vertelde Frank mij dat er ook mooi volk rondloopt in Benidorm en hij heeft natuurlijk gelijk : het blijft een aantrekkelijke plaats om alle zorgen te vergeten. De vorige zin heb ik er op bevel van Nancy aan toegevoegd, ik mag Benidorm van haar niet in een té negatief daglicht plaatsen.
Tijdens ons korte uitstapje hebben we weer een eigenaardigheidje van Macho ontdekt. Blijkbaar wil hij alleen maar een plasje doen als hij in zijn vertrouwde omgeving is, we zijn heel Benidorm met hem rondgewandeld en hij wou nergens zijn poot optillen. Dat belooft voor de volgende weken als we constant onderweg zijn.
26-03-2011
Uitslapen ?
De weergoden zijn ons stilaan iets gunstiger gezind en 's morgens zouden we regelmatig gewekt kunnen worden door zingende vogeltjes, ware het niet dat Macho meestal nóg vroeger wakker is. We zijn al blij dat we tot 7u kunnen "uitslapen". Hopelijk verandert dat morgen met het zomeruur en kunnen we onze nachtrust een uurtje rekken. Macho gedraagt zich trouwens helemaal zoals je van een hondje van acht maanden kan verwachten : speels, onvermoeibaar en alle aandacht opeisend. Het binnen plassen is helemaal voorbij - maar wel bedankt voor de zeer interessante site Nancy ! De aanbeveling van Perromaster om flyball met hem te spelen houden we in gedachten, maar ik vrees dat een tennisbal te groot is voor zijn bekje ...
Vanmiddag hadden we afgesproken met Piet en Joke om spare ribs te verorberen in bistro Maya, en ze hebben weer gesmaakt.
25-03-2011
Dokter, ik ben nog een beetje suf van de narcose !
Toen we Macho gisteren afhaalden, kregen we nog een papier mee waarop stond dat honden nog enkele dagen last kunnen ondervinden van de narcose. Soms kan het zelfs tot 2 weken duren voor ze weer helemaal de oude zijn. Macho heeft hier duidelijk geen last van, kijk maar eens op YouTube naar zijn gedrag na de operatie.
Net voor de middag hebben we Macho binnengebracht in de dierenkliniek. Omdat zijn melktandjes in de weg bleven staan en zo de ontwikkeling van zijn definitieve gebit verhinderden, moesten ze operatief verwijderd worden. Omdat dit gebeurt onder gehele narcose, moesten we hem voor enkele uurtjes achterlaten. Om de tijd aangenaam te verdrijven zijn we - ter gelegenheid van Luc's verjaardag - nog een keertje gaan eten bij Paulino. Om 14u mochten we al eens bellen om te vragen hoe het ging met Macho en alles bleek zonder problemen te zijn verlopen. Om half vijf zijn we ons poedeltje dan gaan ophalen. Ze hebben zes melktanden verwijderd en van de gelegenheid werd ook gebruik gemaakt om zijn bloed te onderzoeken. We hadden ook gevraagd om eens naar een knobbeltje te kijken dat we voelden onder zijn ribben. Dat knobbeltje blijkt een zwevende rib te zijn en op röntgenfoto's is geen enkel vreemd voorwerp te zien. Ook alle bloedwaarden die gecontroleerd zijn, waren helemaal normaal. We moeten ook niet terug op controle en we hopen dat alle problemen nu van de baan zijn.
23-03-2011
Slecht weer.
Het is nu drie uur in de namiddag en het is droog. Daarmee zijn we momenteel al heel tevreden want terwijl het in België mooi weer is, krijgen wij hier de slechtste dagen van de afgelopen maanden voorgeschoteld. Vannacht en vanmorgen heeft het heel hard geregend en omdat er nog altijd zo veel mensen zich behelpen met verlengkabels, tussenstukjes en adapers (met waterinsijpeling als gevolg) hadden we we een elektriciteitspanne, in zo'n geval springt de verliesstroomschakelaar af. Na een uurtje zoeken waren de schuldigen gevonden en was alles weer in orde, maar plezierig is dit absoluut niet. Door het slechte weer is er weinig beweging op de parking, de meeste mensen blijven lekker warm binnen zitten. Tijd dus voor enkele kleine verhaaltjes en wetenswaardigheden.
Vorige week kwam Joke me vragen of ik aan Luc even in het Frans kon verklaren waarom zij - in tegenstelling tot vorig jaar - niet meer elke dag een douche kwam nemen. Ze hadden nu namelijk ook een Spaanse gaslfes en ze moeten dus niet meer zo zuinig zijn met het Nederlandse gas. Ik vertaalde in het bijzijn van Joke : "Luc, Joke durft dit jaar geen douche meer te nemen want ze vond het toch maar akelig dat je steeds onder de deur kwam kijken". Luc moest natuurlijk lachen en Joke was intussen heel tevreden met mijn - voor haar onverstaanbare - vertaling. Tot ze doorhad dat er toch iets niet klopte ...
Een andere Nederlandse mevrouw kwam naar me toe met een voor mij vreemde vrucht en vroeg me of ik wist wat het was.
"Natuurlijk, dit is een hoxa."
"Oh, en wat doen ze daar dan mee ?"
"Daar maken ze baroesjen van."
"Baroesjen, wat zijn dat dan ?"
"Geen idee mevrouw, maar als u wil, kan ik ook nog een ander verhaaltje verzinnen ! Ik heb namelijk geen enkel idee wat dit zou moeten zijn en ik ken amper het verschil tussen een banaan en een prei."
Ook nog eentje voor de mensen die hier (geweest) zijn. Als je vanuit Albir door het tunneltje richting de camperplaats loopt, heb je aan de linkerkant van de weg een groot terrein waar ze de voorbije weken al de sinaasappelbomen hebben gerooid. De wildste verhalen deden al de ronde : een camping, een nieuwe camperplaats, een nieuwe urbanisatie. Uiteindelijk blijkt dat ze alles hebben opgeruimd om nieuwe bomen te planten.
