We blijven praten.. over wat er mis liep, én over wat er wél werkte.

Wat er misliep: zijn gebrek aan vertrouwen. Dat gebrek vertoont zich op alle niveau's: in april was het omdat hij niet geloofde dat hij me dezelfde vraag herhaaldelijk stelde "hoe vaak moet je nog naar je ouderlijk huis?" 

We spraken erover, en hij beloofde er rekening mee te houden, zijn gebrekkig geheugen. De ander geloven, vertrouwen... 

En toch ging het vandaag al mis. De afgelopen dagen trachtte ik hem te bellen maar ik kreeg telkens een "niet beschikbaar" (zowel op gsm als op whatsapp) Ik vroeg hem te checken of ik geblokkeerd was, maar hij beweerde bij hoog en bij laag dat dat niet het geval was. Uiteindelijk checkte hij wel, en was ik idd geblokkkeerd. Mijn vertrouwen is dus volledig verdwenen. Hij blokkert me, en beseft het zelfs niet???

Wat moet ik hiervan denken? Ik denk niet dat hij dit bewust deed. Maar heeft hij zodanige cogntieve stoornissen dat hij zelfs niet beseft wat hij doet? Sorry maar ik voel me niet geroepen om een beginnende dementie op te vangen. Hij heeft een eega, dat zij het maar opvangt. 

We zullen wel zien.. ik ben sowieso voorzichtig, na mijn prothese... het is het risico niet waard. Mijn gezondheid eerst!!!.