wat ik ervan moet denken? Ongetwijfeld niets....
Ik ben 12 dagen alleen thuis. En ja, hij doet zijn best. Zijn best om eens weg te zijn 's avonds. Om samen even weg te zijn. Maar... hij heeft nog altijd niet begrepen dat ook IK moet plannen.
dus krijg ik vandaag een uitnodiging om hem te vergezellen. Na de mis. In BXL centrum.
Toeval wil dat ik een migraine aanval heb. Jaren geleden dat deze zo ernstig was. Visuele aura's Misselijkheid. Hij heeft het niet door, ondanks mijn duidelijke uitleg Ik ging naar buiten, om hem het uit te leggen. En desondanks... complete stilte.
wat moet ik nu denken? Dat het hem compleet niets doet, hoe ik me voel? Dat hij naar huis reed , zonder nieuws van mij (wat niƩt het geval was, want ik liet hem weten dat ik compleet misselijk was)? oh, maar wacht even... hij bokt nooit. Never ever... right!
Niets. Stilte. Niets. Mijn gevoel? Go fuck yourself!
mijn leven gaat verder... ik besef dat het me nu niet kan schelen... of toch niet zo veel als ooit
.
|