Maandenlang heb ik steeds, als hij droomde over dit weekend, de boot afgehouden, steeds weer gereageerd met "on verra", steeds weer mezelf voorgehouden dat er nog altijd iets tussen kon komen. Maar deze week werd alles concreet: zijn echtgenote ging eindelijk nog eens op weekend met haar vriendinnengroep. En wij zouden een nacht samen kunnen doorbrengen, samen slapen, in elkaars armen. Dus ik gaf me over, en geloofde erin.

Tot gisterenavond op restaurant de waarheid boven tafel kwam: hij durft me niet bij hem in huis te laten slapen (ondanks 2 eerdere keren). Bang voor de buren (terwijl hij een garage heeft waarbij hij de auto tot aan de poort kan zetten, aflopend, zodat niemand me ziet). Bang voor zijn eega. Bang om te moeten liegen als ze thuis komt, want voor vertrek zei ze "je mag doen wat je wil, zolang je maar geen andere vrouw in huis brengt". 

Een hotel lijkt een makkelijke oplossing, maar is het voor mij niet. Om te beginnen is er de hond, een oud, quasi blind beestje, dat niet alleen kan blijven. Vervolgens moet je in een hotel je gegevens achterlaten, en dàt wil hij niet. Rendez-vous hotels of zelfs carhotel zijn beneden zijn waardigheid. 

Dus wordt het een avond als een andere: samen eten, vrijen in mijn bureau, en daarna gaan we elk onze weg. Hij mag ook zijn tweede nacht alleen doorbrengen. De vrijheid die hij 2 nachten lang pretendeert, is een gouden kooi. "wees vrij, maar sluit de poort vrijwillig achter je".

Volgende week heb ik alle avonden vrij, een soort halve vakantie. Neil weet het, maar doet er niets mee. Ik voel me dus vrij om afspraken te maken, mensen uit te nodigen/te gaan zien. Er zijn zo veel mensen met wie ik wil bijpraten: Jules, J, Travis, (van een aantal weet ik hun nick niet meer).... Ik heb 2 weken voor me, en ik ga er toch absoluut iéts mee doen! Zoonlief mag elke dag vriendjes uitnodigen om te komen pokeren, x-box-en, kletsen... ik wil de vrijheid, na zijn wondzorg, om de avond uit te gaan, te genieten. Neil legt niets vast... en ik wil niét zitten wachten tot hij last-minute beslist dat ik in zijn programma pas.