En ik ben blij dat ik die beslissing nam. Een rustige rit, al babbelend, ginder nog lang bij de juwelier gezeten. Ik begreep natuurlijk amper iets van wat er gezegd werd, maar er moest meer dan "enkel een ring afgehaald". Waar het uit kwam, weet ik niet, maar hij had nog een diamant bij die hij in een ring wilde laten zetten voor zijn schoondochter, als "zo maar"-cadeautje, omdat ze dat verdiende. Daarna werden er nog allerlei juwelen bovengehaald, halskettingen, oorbellen,... losse stenen om nog in een juweel te verwerken. Hij vroeg mijn mening, voor zijn schoondochter. Tot ik er stilaan achter kwam dat hij eigenlijk mijn keuze vroeg voor mij. 

Neil is een genereus man, dat heb ik altijd geweten. Als hij geld heeft, wil hij iedereen een plezier doen. In deze zijn schoondochter, en mij. De diamanten oorbellen die hij me beloofde, lang geleden. Voor hem moet het groots zijn, opzichtig. Ik houd van subtieler, dus gelukkig had ik -nog met het idee dat we voor zijn schoondochter kozen- de kleinste al aangeduid (al is "kleinste" relatief), zeggende dat die jonger overkomen. Hij was blij me ze te kunnen bestellen, voor mijn 50ste verjaardag (23 maanden geleden), voor onze 5 jaar samen (over ruim 2 maanden), voor het feit dat ik er nog steeds ben.

Ik had het niet verwacht. Dure cadeaus maken me zenuwachtig, dat is altijd zo geweest. Diep vanbinnen wilde ik zeggen "neen, ik wil ze niet. Gebruik je geld voor iets anders, die generator die je al zo lang wil kopen. Investeer ze in de bouw van je huis, in je wagen, in iets voor jou". Maar ik kon niet met hem hierover beginnen discussiëren, onder de ogen van zijn vriend. Ik kon hem zijn glunderen, zijn blijdschap om me een cadeau te geven, niet afnemen. 

Die emotionele afstand, ze is er nog steeds. Maar misschien is ze net gezond, precies wat ik nodig heb om deze relatie te laten verder bestaan? Meer leren genieten van het moment, zonder grote verwachtingen. Enkel dromen, waarvan we wel zullen zien wélke we kunnen laten uitkomen. Geduldiger zijn. Niet verwachten dat hij denkt en handelt zoals mij. Hem zichzelf laten zijn...met zijn mooie kanten en de kantjes die me ergeren.