|
blijkbaar was de les vorige keer niet goed doorgekomen, want amper enkele dagen later ging het weer fout. Ik was het weekend alleen met de kids, en op zaterdagnamiddag waren die allemaal naar hun activiteit. Neil kon even langskomen, voor hij naar een familiefeestje ging. Hij stond nét onder de douche, toen er één van de kids vroeger dan verwacht thuiskwam. Het vroeg een beetje snel denken, maar het kwam goed.
Wat me wél opviel: Neil stond als versteend achter de deur, ook al gaf ik hem héél duidelijke instructies om naar mijn kamer te gaan, zich aan te kleden en op me te wachten... toen ik binnenkwam stond hij nog steeds als aan de grond genageld, met de handdoek voor zich. Maar goed, eind goed, al goed... weer eens.
Verder gaat het best goed. De inspanningen blijven van beide kanten komen, en ik vermoed dat we beiden wel eens een opmerking inslikken. Verder zeg ik het ook meteen als iets me niet zint. Zo belde Neil me recent, toen hij bij zijn dochter vertrok. Dat levert ons precies 12 min gesprekstijd op. Het was voor beiden een drukke werkdag geweest dus veel contact was er niet geweest, en zou er na dat belletje ook niet meer zijn. Toch wilde hij na amper 3 minuten al ophangen, omdat hij nog een telefoontje wilde doen. Mijn directe reactie was dan ook of dat telefoontje er eentje was dat hij niét kon voeren waar zijn eega bij was. Het bleek idd gewoon om een telefoontje naar een vriend te gaan, om af te spreken voor 5 dagen later. Het doet me toch iets dat hij gewoon niet zelf inziet hoe onnadenkend en onattent dat is. Misschien zal het gewoon wel mannelijk zijn? Ik kon het echter niet appreciëren, en heb hem dat gewoon meteen gezegd. Blijkbaar werkt die strategie beter...
Het gaat dus goed. En tegelijkertijd spring ik niet meer op élke gelegenheid, voel ik. Dit weekend gooide hij enkele keren een visje uit, maar het was een rustig familieweekend, gewoon thuis zijn, geen make up, geen plannen. Dus ging ik er niet op in, zei hem gewoon dat ik niet weg kon, zo last minute. De komende week ziet er trouwens niet beter uit... Ik plan mijn weken gewoon terug vol, zoals hij steeds zegt dat ik "geen rekening met hem moet houden". Resultaat is dat ik geen benul heb wanneer we elkaar komende week zouden kunnen zien, behalve misschien eens een lunch. En daarna ga ik een week op vakantie...
Een soort rustig vaarwater dus, en ik hoop het zo te houden. Bijna betrapt worden deed me beseffen dat ik hier thuis nog niet klaar ben. Misschien dat ik ooit wel weg wil, maar nog lang niet. Dus doe ik het rustiger aan, ook als dat wil zeggen Neil minder zien.
|
