Aziz... geen idee wanneer we elkaar weer zullen zien. We leefden naar deze afspraak toe. Nu, ik heb geen idee hoe ik nog eens moet inpassen in mijn agenda om tot ginder te rijden, laat staan een nacht samen door te brengen. 

Er wacht me een rustige week. Neil, hij zit in zijn land, bij zijn moeder, zijn zussen. Hoe vaak zal hij me contacteren? Ik weet het niet, en ik vraag het me niet af. Ja, wij zijn ok. Maar een stuk van me bleef achter... hield afstand. Ik mag en kan niet van hem afhangen. 

Ik besefte afgelopen week: hij kent me nog steeds niet. Zo veel zaken die hij niet van me kent, weet. Wat hem betreft, heb ik een leven dat probleemloos verloopt, alles gaat me voor de wind. Waarom kan hij niet inzien dat ik ook mijn rugzak, mijn bagage heb? Hij noemt me "negatief" omdat ik af en toe ergens over struikel. Maar hij weet verdomme niet wààr ik langs ging om te komen waar ik vandaag sta. Zijn "arme" dochter die 10 jaar moest wachten op haar kinderwens.... zij moest enkel geduld oefenen tot ze afstudeerde. Ze had haar partner al, en eens afgestudeerd ging alles vanzelf. Dat ik éérst mijn relatie (waarin ik verwachtte kinderen te krijgen) op de klippen zag lopen, daarna moest afwachten om af te studeren en een man te vinden die ik als de juiste partner zag om kinderen mee te krijgen, en toén nog hopen onderzoeken moest ondergaan om éindelijk mijn kinderen te krijgen... dàt weet hij niet. Hij weet niet dat ik, helemaal alleen, een berg onderzoeken onderging, operaties, inseminaties... Ik kreeg mijn kinderen, maar tegen een prijs. Zijn dochter... ze moest ocharme enkel wachten tot ze afstudeerde. Ik kan en zal er geen medelijden mee hebben. Omdat ik geen medelijden heb met mezelf, en dat ook van niemand verwacht.

Kinderen krijgen.. het is een egoïstische keuze. Een kind vraagt niet om geboren te worden. Een kind komt enkel op de wereld omdat WIJ dat zo nodig willen. Dus wanneer je een kind op deze wereld brengt, moet je ook beslissen: geef ik dit wezentje uit handen, of pas ik mijn leven hieraan aan? Wat me steeds weer stoort, is zijn dochters keuze om beiden te willen. Zij wil haar kind vlak naast haar, maar tegelijkertijd haar carrière. Je kan niet beide hebben... Ik koos ervoor om mijn carrière uit te bouwen, met de financiële draagkracht om mijn kids te omkaderen met de beste mensen. Ik heb er geen spijt van... of maak ik mezelf dat wijs??? Had ik het eigenlijk anders gewild? Maar Neil... hij ondergaat de keuzes van zijn dochter, zijn godin, zijn alles. Ik merk het. Zijn keuze, maar niet de mijne. Het is moeilijk om hierop geen kritiek te uiten, maar ik doe mijn best.