Met de hulp van Jules stel ik grenzen: geen ontact (buiten een dagelijkse 'I'm ok', houd ik elk contact onbestaand. Ik mis hem. ik mis praten met hem, onnozel doen, grapjes maken. Maar ik moet beseffen: elk contact verzandt op dit moment in een discussie.

Ik moet de controle terug krijgen.

elke dag stuur ik een bericht om hem in te lichten dat ik nog leef,. Hoé het precies met me gaat, dàt gaat hem momenteel niet aan. Ik blijf oppervlakkig, maar geruststellend?

Méér verdient hij niet in mijn ogen. 

Ik geniet van de rust. Meer dan ik ooit had kunnen vermoeden. Géén moeiljke vragen. Géén verantwoording afleggen. 

Maar vooral: géén conflict... niets. 

  

Rust, dàt is het sleutelwoord.....