Boodschappen aan Jennifer

13/12 – 15/12 Het uur van verandering is aangebroken

13/12 Jezus: Mijn kind, ik zeg je dit: wat heb je aan iemands leven als zijn geloof in zichzelf en zijn eigen intellect groter is dan zijn geloof en vertrouwen in Mij, want Ik ben Jezus? Ik zeg tegen Mijn kinderen: geef Satan geen voogdij over je ziel. Het middel tot verlossing komt door Mijn Barmhartigheid en zoek om een nederig hart te hebben. Wanneer de mens nederig van hart is, ontvangt zijn ziel de grootste beloning, namelijk de Hemel. Zie, het uur van verandering is gekomen. Het ontrafelen van harten wordt geopenbaard en Mijn kinderen moeten wakker worden. Het is tijd om jezelf los te koppelen van de wereld die de leugens van de grote misleider filtert; de gedachten en geest van de mens wordt doordrongen van groot bedrog. Ik waarschuw jullie Mijn kinderen, uit grote liefde, om jullie tijd in gebed door te brengen en de Heilige Geest te vragen om jullie te leiden. Zoek de raad van de Hemel in plaats van degene die de aarde bedriegt. Ga nu heen, bekeer jullie van je zonden en beleef de Evangelieboodschap, want Ik ben Jezus, en Mijn genade en gerechtigheid zullen zegevieren.

15/12 Jezus: Mijn kind, kijk en zie, want degene die ik heb gestuurd om het huis schoon te maken, staat op het punt te beginnen met vegen. Het grote vegen is begonnen en de hele wereld zal getuige zijn van de grote daden van misleiding tegen Mijn volk. Ga nu heen en heb vrede, want Ik ben Jezus, en Mijn Barmhartigheid en gerechtigheid zullen zegevieren.

27-12-2020 om 13:29 geschreven door claudia  

19/12 Jullie zullen elkaar nodig hebben

Maria: Lieve kinderen, bedankt dat jullie in je hart op mijn oproep hebben gereageerd. Mijn kinderen, de wereld is goddeloos, alles is goddeloos. De mensen, politici en massamedia hebben passief aanvaard wat de duivel heeft voorgesteld om het vernietigingswerk te voltooien, maar jullie, geliefde kinderen, staan er niet alleen voor: onthoud dat We bij jullie zijn. Kinderen, dit is een bijzondere Kerstfeest, wees kalm en vreugdevol bij de komst van de Redder die, net zoals toen, nederig zal komen. Wees niet bang, benader het Kindje Jezus in gebed: wie in Christus is, heeft de zekerheid dat hij niet zal worden geraakt. Wees verenigd, kinderen; jullie zullen elkaar nodig hebben – er zal spoedig hongersnood komen en jullie zullen bereid moeten zijn om elkaar als broeders en zusters te helpen. Ik hou van je en troost je als je mij aanroept. Italië zal heel sterk worden geschud: bid! Nu verlaat ik jullie met mijn moederlijke zegen in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen.

22/12 Ook een tijd van zegeningen

Maria: Mijn kinderen, bedankt dat jullie hier in gebed zijn. Kinderen, mijn kleintjes, ik, jullie Moeder, ben altijd bij je. Bedenk dat dit de ergste tijd is die de mensheid ooit heeft gekend, maar ondanks alles is dit een tijd van zegeningen; de kleine kudde zal worden gezegend om ze sterk te maken bij welke gebeurtenis dan ook. Kijk diep in je hart en je zult de vreugde van een hernieuwd leven vinden, de kracht die zelfs het kwaad voor je zal doen vluchten. De Heer heeft zoveel gaven voor je gepland; verheug je over de komst van de Redder. Bid voor Amerika, want botsingen tussen politici en tussen broeders zullen erg sterk zijn. Pas op: binnenkort komen er lawines. Nu verlaat ik jullie met mijn heilige zegen in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen.

27-12-2020 om 13:20 geschreven door claudia  

Kerstnachtmis vanuit de St-Andrieskerk te Antwerpen – Priester: Rudi Mannaerts

Licht van het geloof : betekenis van de vier kaarsen

1 waakzaamheid/bewust in het leven staan

2 oproep tot verzoening

3 aandacht voor anderen, welzijnszorg

4 spiritueel meeleven met een moeder en delen in haar zwangerschap

Rorate caeli

1^e strofe Zelfs onze kerken zijn leeg

2^e strofe Het leven ontsnapt ons, we leven aan de oppervlakte

Scheur de Hemel open, we hebben Uw Liefde nodig

Rorate Caeli (‘Dauwt hemelenÿ) zijn de eerste woorden van het gregoriaanse intredegezang voor de mis op de laatste zondag van de Advent. Deze zondag wordt daarom ook wel 'Zondag Rorate' genoemd. Ook is het Rorate Caeli een adventsgezang.

De tekst van het gezang is afkomstig uit Jesaja (45:8). Het drukt het verlangen naar de komst van de Messias uit.

INTROÏTUS
De tekst van de intredezang luidt:
Rorate caeli desuper, et nubes pluant justum;
aperiatur terra et germinet Salvatorem.
('Dauwt hemelen uit den hoge en mogen de wolken de rechtvaardige regenen;
moge de aarde zich openen en de Verlosser uitspruiten.')

ADVENTSLIED
Refrein: Rorate caeli desuper et nubes pluant justum.

Ne irascaris, Domine, ne ultra memineris iniquitatis;
Ecce civitas Sancti facta est deserta
Sion deserta facta est, Jerusalem desolata est,
Domus sanctificationis tuae et gloriae tuae,
Ubi laudaverunt te patres nostri.

('Wees niet vertoornd, Heer, gedenk niet langer onze zonden; zie de stad van de Heilige is verwoest, Sion ligt in puin, Jeruzalem is ontredderd; uw heilige en luisterrijke stad, waar onze vaderen U lof hebben gezongen.)

Rorate ...

Peccavimus, et facti sumus tamquam immundus nos
Et cecidimus, quasi folium universi
Et iniquitates nostrae quasi ventus abstulerunt nos
Abscondisti faciem tuam a nobis
Et allisisti nos in manu iniquitatis nostrae.

('Wij hebben gezondigd, en zijn geworden als een onreine; daarom zijn wij allen als een blad dat valt; onze zonden sleuren ons mee als de wind; U heeft uw gelaat voor ons verborgen, en ons neergeworpen in de macht van onze zonden.')

Rorate ...

Vide Domine afflictionem populi tui
Et mitte quem missurus es
Emitte Agnum dominatorem terrae
De petra deserti ad montem filiae Sion
Ut auferat ipse jugum captivitatis nostrae.

('Heer, zie neer op de ellende van uw volk, en zend die U beloofd heeft; zend het Lam dat de aarde beheerst uit Petra in de woestijn naar de berg van Sions dochter, opdat Hij het juk van onze zonden wegneme.')

Rorate ...

Consolamini, consolamini, popule meus
Cito veniet salus tua: Quare moerore consumeris
Quia innovavit te dolor? Salvabo te,noli timere
Ego enim sum Dominus Deus tuus,
Sanctus Israel, redemptor tuus.

('Troost u, troost u, mijn volk; weldra komt uw heil; waarom wordt gij verteerd door smart? Waarom grijpt steeds weer nieuwe droefheid u aan? "Ik zal u verlossen; wil niet vrezen. Ik ben immers de Heer, uw God, de Heilige van Israël, uw verlosser.')

Stille Nacht

Stille nacht, heilige nacht

Alles slaapt, eenzaam wacht

Bij het Kindje, 't hoogheilige paar

Rond de kribbe zingt d'engelenschaar

Slaap in hemelse rust

Slaap in hemelse rust

Stille nacht, heilige nacht

Davids Zoon, lang verwacht

wordt door d'herders begroet in de stal

Op de bergen klinkt vreugdegeschal:

Heil de Redder is daar!

Heil de Redder is daar!

Stille nacht, heilige nacht

't Godd'lijk Kind vreedzaam lacht

Liefde spreekt uit Zijn mondeke teer

Komt, knielt allen bij 't Kindeke neer

Schenk Hem allen uw hart

Schenk Hem allen uw hart

Bij het altaar

Zusters en broeders: Stille nacht, heilige nacht. Een nacht van heil en redding. Maar laten we eerlijk zijn, voor velen van ons is dit jaar een te stille nacht. Gelovig of niet, we hadden allen toch wel iets anders verwacht. Dit moeilijke jaar heeft deze nacht nog stiller gemaakt en hopelijk mag u gelukkig en dankbaar zijn om er gezond bij te kunnen zijn. En we bidden ook zeker voor diegenen die deze nacht al vechtend moeten doorbrengen, fysiek gekluisterd in een bed of quarantaine, professioneel bezorgd over hun toekomst. En alle speuren we naar de ster. Want dat mogen we geloven, zusters en broeders, ondanks twijfel en cynisme. Verlossing komt er, ook al blijven we meer binnen. Ook God wil bij ons binnen, in uw hart en net als de Wijzen uit het Oosten, laten ook wij ons leiden door het Licht van God, het Licht van Verlossing van Liefde en van Hoop. Moge dan de Algoede God alle hier groeten in naam van de Vader, de Zoon en de H. Geest. Moge Zijn genade, Zijn liefdevolle nabijheid en Zijn geesteskracht u allen bezielen in deze heilige ontmoeting. Zusters en broeders, u bent verbonden met ons via deze lifestreaming. Hopelijk alleen, hetzij met enkele in uw bubbel. Moge u een moment beleven om een beetje innerlijk, een beetje dieper in uw hart een ontmoeting te beleven die misschien moeilijk te vatten is, maar waar u ergens toch een signaal krijgt dat er Iemand, maar werkelijk een Krachtig Iemand ook u graag in de ogen ziet. Social distance en affectieve kilte hebben ons voorbije vier weken ons proberen geestelijk op te warmen met de kaarsjes van de adventskrans. Maar omdat die Advent gemakkelijker beperkt blijft tot een decoratieve campagne, met kerstversiering of spelen met kaarsjes vragen we voor de gemiste kans tot verdieping eerst om vergeving.

God, U bent die mysterieuze, dragende Kracht van het Leven, de Liefde in persoon. Toch ervaren wij zo moeilijk het wonder, de diepgang, de zin van het leven in Uw nabijheid. Al te gemakkelijk laten we ons gaan in oppervlakkigheid en schone schijn. Heer, ontferm U over ons.

Heer Jezus, U bent in deze wereld gekomen, niet om ons even in vervoering te brengen met een sprookjesachtig kerstverhaal, maar om ons te bevrijden van het kwaad. Toch laten wij onze woorden en gedachten, ons doen en laten zo weinig leiden door die pure Liefde van U. Christus, ontferm U over ons.

U, H. Geest, Kracht van God, U wil mensen enkel positief stuwen, ook met hoop. Maar eens in onze gevoelens geraakt laten we ons gemakkelijk op sleeptouw nemen door een spiraal van negatieve gedachten. Omdat tijd maken voor stilte, bezinnen en bidden ons zo zwaar valt en we daardoor Uw deugddoende inspiratie buiten sluiten, Heer, ontferm U over ons.

Moge dan de Algoede God ons opnieuw van harte vergiffenis schenken voor dat tekort aan verlangen, het gebrek aan verwachting. Moge Hij ons in Zijn grenzeloze Barmhartigheid vergiffenis schenken, ons opnieuw met veerkracht laden doorheen alle worstelingen van het leven toch rechtop te blijven, het hoofd omhoog om Gods nabijheid beter in de ogen te kunnen zien opdat Hij des te meer de kans krijgt het einde van onze levensreis hier op aarde ons met open armen te ontvangen voor het gelukkige intense leven eens in de Hemel in de eeuwen der eeuwen, for ever and ever, in saecula saeculorum, Amen.

En laten we dan bidden: Goede God, niemand heeft U ooit gezien en toch mogen we U herkennen in het wonder van de mens en in heel Uw Schepping. Maar een nog groter wonder is hoe U ons wil redden van het kwaad en daarom bent U in Uw Zoon Jezus ons nabij gekomen. Hij, het Licht in de duisternis is onze redding, ons geluk. Laten we ons dat des te meer beseffen in deze viering, ook als wij op afstand blijven. We vragen het U graag, Heer, door onze Heer Jezus die met U leeft tot in de eeuwen der eeuwen. Amen.

Eerste lezing: Jesaja 9:1-6

Het volk dat in duisternis ronddoolt ziet een schitterend licht. Zij die in het donker wonen worden door een helder licht beschenen. U hebt het volk weer groot gemaakt, diepe vreugde gaf u het, blijdschap als de vreugde bij de oogst, zij jubelen als bij het verdelen van de buit. Het juk dat op hen drukte, de stok op hun schouder, de zweep van de drijver, u hebt ze verbrijzeld. Een kind is ons geboren, een zoon is ons gegeven; de heerschappij rust op zijn schouders. Deze namen zal hij dragen: Wonderbare Raadsman, Goddelijke Held, Eeuwige Vader, Vredevorst. Groot is zijn heerschappij, aan de vrede zal geen einde komen. Davids troon en rijk zijn erop gebouwd, ze staan vast, in recht en gerechtigheid, van nu tot in eeuwigheid. Daarvoor zal hij zich beijveren, de Heer van de Hemelse machten.

Muziek

Evangelie: Lucas 2:1-14

In die tijd kondigde keizer Augustus een decreet af dat alle inwoners van het rijk zich moesten laten inschrijven. Iedereen ging op weg om zich te laten inschrijven, ieder naar de plaats waar hij vandaan kwam. Jozef ging van de stad Nazaret in Galilea naar Judea, naar de stad van David die Betlehem heet, aangezien hij van David afstamde, om zich te laten inschrijven samen met Maria, zijn aanstaande vrouw, die zwanger was. Terwijl ze daar waren, brak de dag van haar bevalling aan, en ze bracht een zoon ter wereld, haar eerstgeborene. Ze wikkelde hem in een doek en legde hem in een voederbak, omdat er voor hen geen plaats was in het nachtverblijf van de stad. Niet ver daar vandaan brachten herders de nacht door in het veld, ze hielde de wacht bij hun kudde. Opeen stond er een engel van de Heer bij hen en ze werden omgeven door het stralende licht van de Heer, zodat ze hevig schrokken. De engel zei tegen hen: ‘Wees niet bang, want ik kom jullie goed nieuws brengen, dat het hele volk met grote vreugde zal vervullen: vandaag is in de stad van David jullie redder geboren. Hij is de Messias, de Heer. Dit zal voor jullie het teken zijn: jullie zullen een pasgeboren kind vinden dat in een doek gewikkeld in een voederbak licht.ÿ En plotseling voegde zich bij de engel een groot hemels leger dat God prees met de woorden: ‘Eer aan God in de hoogste hemel en vrede op aarde voor alle mensen die Hij liefheeft."

Dierbare zusters en broeders, in de nachtelijke schaduw van onze St-Andriestoren speelt zich het meesterlijke ‘Het Dwaallicht'van Willem Elsschot af. Een kort bezoek van Maria van Dam, een jonge zakkenverstelster aan boord van een aangemeerde boot maakt zo'n indruk op drie ‘Afghaanse' matrozen uit het Verre Oosten dat ze haar net als de drie Wijzen elk een geschenk aanbieden: een oosterse sjaal, exotisch gember en een pakje sigaretten waar rook uit komt. Wanneer ze van boord is gaan deze drie mannen, als gelokt door de roep van een sirene in de nacht doorheen onze lege straten dwalen op zoek naar Maria. Op zoek naar wat ze zelf vermoeden: warmte, liefde, licht, genegenheid. Maar na een tweede verkeerd adres te hebben opgezocht geven de drie de hoop op, staken ze hun zoektocht. Dus geen knuffel, geen enkele. Dat diep verlangen naar warmte, oprechte liefde is ook de onze. Niet voor niets is het hart het symbool van de liefde. Zonder kan niemand leven. Van liefde dromen is één, liefde vinden of beter gezegd liefde geven, liefde krijgen is twee. Voor sommigen is het eens gevonden, altijd gevonden in houwen trouwen. Voor anderen blijft het een eindeloze, rusteloze zoektocht. 

Zo verhaalt ons ook de Colombiaanse schrijver en Nobelprijswinnaar Gabriel Garcia Márquez in een van zijn belangrijkste werken Liefde in tijden van cholera, nu zou dat ongetwijfeld corona zijn. Het gaat over een man die een leven lang wacht om bij de vrouw te zijn van wie hij houdt maar die hem na een eerste platonische liefdesrelatie op prille leeftijd heeft afgewezen. Alle doorzwommen watertjes ten spijt en dat zijn er heel vele vindt hij de liefde pas bij haar bij wie hij een leven lang op afstand is gebleven. Met andere woorden al was de man honderden keren doodgeknuffeld, de ware liefde had hij niet gevonden. En onder het mom van quarantaine zal hij uiteindelijk met haar allen scheep gaan op een boot ‘de nieuwe trouw'. Die spanning tussen lijfelijk, zintuiglijk contact en liefdevolle verbondenheid in het hart is momenteel ook de onze.

***

Noot: Roman: Liefde in tijden van cholera

De roman vertelt het verhaal van een man die eenenvijftig jaar, negen maanden en vier dagen wacht om bij de vrouw te zijn van wie hij houdt. Deze periode geldt vanaf het moment dat zij hem – na een eerste platonische liefdesrelatie – afwijst.

Het belangrijkste vrouwelijke personage in de roman, Fermina Daza, is de spil van het verhaal. Fermina wordt als jonge vrouw van pas 13 jaar bewonderd door Florentino Ariza. Haar tante Escolástica, die na het overlijden van de moeder van Fermina door haar vader in het huishouden is opgenomen, helpt Fermina bij de geheime liefde. Op een gegeven moment ontdekt Lorenzo Daza, de vader van Fermina, de geheime liefde. De tante wordt voorgoed weggestuurd.

Hoewel Fermina dus alleen contact met Florentino heeft via brieven, verdedigt zij haar liefde voor hem ten koste van alles tegenover haar vader, die haar daarop op reis stuurt, naar familieleden, ver weg van haar jeugdliefde. Fermina en Florentino houden contact via telegrammen. Wanneer Fermina terugkeert ziet ze toevallig Florentino, en ze beseft dat ze eigenlijk vreemden voor elkaar zijn. Ze beseft de naïviteit van hun eerste liefdesavontuur en wijst hem af.

Zij huwt daarop Juvenal Urbino, die ze eerst afwees, wanneer ze 21 is, de uiterste datum die ze voor zichzelf had vastgesteld om in het huwelijk te treden. Juvenal Urbino is een ernstige dokter, iemand met een aanzienlijke sociale status en rijkdom die voor haar als huwelijkspartner aantrekkelijker is dan de jonge Florentino Ariza. De dokter is voor haar ook een goede echtgenoot, maar zijn liefde voor Fermina is nooit van de 'verheven aard' zoals de liefde die Florentino voor haar voelt. Florentino zal ook heel zijn leven op haar wachten, ook al beleeft hij intussen tal van oppervlakkige verhoudingen, namelijk 622. Fermina denkt tijdens haar huwelijk vrijwel niet meer aan Florentino.

Haar huwelijk met Urbino heeft zijn ups en downs. Als ze ontdekt dat hij vreemd is gegaan krijgt ze zo een ruzie met hem dat ze, in haar ogen definitief, gaat wonen bij haar nicht. Daar beseft ze dat ze Juvenal Urbino nodig heeft, dat ze hem mist.

Uiteindelijk komt hij haar halen en keert ze terug. Daar beleven ze zo goed en zo kwaad als het kan hun laatste jaren. Uiteindelijk sterft Juvenal Urbino, wat aan het begin van het verhaal al duidelijk is geworden.

Intussen leeft Florentino in dezelfde stad. Hij woont bij zijn moeder en blijft ook na haar overlijden in hetzelfde huis wonen. Dankzij zijn schrijfkunst maakt hij carrière bij de lokale rederij CRM, waar hij uiteindelijk het hoofd van wordt. Hij heeft talloze erotische affaires met vrouwen, maar blijft in zijn innerlijk Fermina altijd trouw.

Als de echtgenoot van Fermina is overleden, ziet Florentino zijn kans om Fermina terug te winnen, en op de sterfdag gaat hij al om haar hand vragen. Fermina weigert, maar ze beginnen wel weer brieven aan elkaar te schrijven, waar ontmoetingen en later zelfs een romantische bootreis op volgen. Aan het eind van het boek zullen ze in hun oude dag, ze zijn dan al boven de 70, weer samen zijn en hun liefde voor elkaar zal weer openbloeien zoals voorheen. Zelfs de lichamelijke liefde komt in bereik. Ze leven dan niet meer in de stad van hun jeugd, maar blijven heen en weer varen op een boot, over de rivier de Magdalena. De kapitein hijst na overleg met Florentino de gele vlag van de besmetting van cholera, zodat de boot, De nieuwe trouw, in geen enkele haven meer welkom is.

De ziekte cholera speelt in het boek nog meer een rol op de achtergrond. Juvenal Urbino zet zich als arts in voor een betere hygiëne teneinde de verspreiding van cholera, die overgebracht wordt via uitwerpselen, te bestrijden.

De hoofdpersonen

Het boek draait om de liefde tussen Fermina Daza en Florentino Ariza. Zij komt in het boek naar voren als een tegenover mannen zeer gereserveerde vrouw. Hoewel van eenvoudige komaf, weet zij zich dankzij de opvoeding door haar vader door te dringen tot de hoogste standen. Zij koopt kleding volgens de mode in Europa en vergezelt haar man, Juvenal Urbino, op al zijn sociale verplichtingen. Daarnaast bestiert zij het huishouden. Femina Daza heeft vooral vriendschappen met allerlei andere vrouwen, die in het boek zijdelings worden beschreven.

Florentino Ariza is op het oog een stijve man, altijd in het zwart gekleed. Hij excelleert in brieven schrijven. Van jongs af aan schrijft hij liefdesbrieven aan Fermina, tot aan haar huwelijk. Daarna schrijft hij in zijn werk vele brieven. Voor mensen die zelf niet kunnen schrijven, schrijft hij ook brieven, vooral liefdesbrieven. Dat doet hij zo goed, dat er in een geval zelfs een huwelijk uit volgt. Hij schreef voor dit paar alle wederzijdse brieven. Als de echtgenoot van Fermina is overleden, begint hij haar weer te schrijven. Hoewel zij eerst heel boos is, wekt hij met zijn brieven weer haar belangstelling op. Daarnaast is Florentino gek op vrouwen, en de meeste vrouwen omgekeerd ook op hem. Hij heeft seksuele contacten met 622 vrouwen, waarvan sommige jarenlang standhouden. Hij is daarbij tegelijkertijd promiscue.

***

Kijken we dan naar het ons bekende, oude verhaal. Ook nu is het zeker in onze kerststal zoeken naar de balans tussen hartelijke genegenheid en fysieke nabijheid. Bijna iedereen in de kerststal brengt voor Jezus een cadeautje mee. En naar wie kijken we eerst. Een Spaanse non met haar op de tanden, Teresa van Avila, zei: als jij moet kiezen tussen een vrome of wijze als raadgever, coach, mentor, wel: kies dan de wijze. Want de wijze kan vanuit zijn wijsheid, vroom worden. Maar een vrome kan niet vanuit zijn vroomheid, wijs worden. Laten we dus beginnen met de wijzen. Wijze cadeaus die u op de website nog niet snel zal terugvinden, op ebay of op een tweedehands.be, maar duurzame geschenken brengen zij mee voor God en het Kind Jezus, die Hem welgevallig zijn. Wat ziet u de eerste wijze meebrengen. Wel, sociale veerkracht. Aan de ene kant wil hij veiligheid bewerkstelligen met mondmasters, en een extra portie en afstand met een meetlat m.a. w. hoe tegenstrijdig het ook klinkt: uit liefde voor u, blijf ik op afstand. Uit warme genegenheid ga ik nu koel blijven. En toch is elke uitdaging een aanzet om creatief te zijn zoals wij meermaals hebben gezien al eens dichtbij of op tv dat mensen een serenade komen brengen bij iemand aan het balkon zoals zeker ook bij onze woon- en zorgcentra. Aan de andere kant is het dankzij sociale media, technisch, dat sociale nabijheid kan – ik citeer Prof. De Wachter – gemimeerd worden, we doen een poging om het toch nog op een andere manier voelbaar te maken. Dus laat de telefoonrekening maar een beetje oplopen. Dat compenseert misschien andere uitgaven die u dit jaar niet hebt gemaakt. Communicatie is troef, we gaan elkaar niet loslaten. 

De derde wijze die aankomt, die vertegenwoordigt de wetenschap: wereldwijd is ieders hoop gevestigd op het vaccin. Het is een rush tussen de grote mogendheden om de eerste te zijn, om ermee op de markt te komen, te scoren. Ook een rush om als eerste aan de beurt te zijn bij de inenting. Wie eerst, wie volgt. En de middelste wijze die brengt iets mee dat u niet had verwacht: een kerststal op een ansichtkaart in een zwart-witte schaduw. U zult zeggen, wat is dit nu voor iets. Ja, dat is iets. Misschien is dit wel het moment, zoals we reeds meerdere keren hebben gehoord het afgelopen jaar – nu dat we het allemaal een beetje soberder doen - zoek het geluk niet te ver, zoek het geluk dichtbij. In plaats van al die glitter en bling bling, van de ballen, en de bollen en de slingers, de piek in de boom, waardoor u nauwelijks het kerststalletje ziet staan, als u het tenminste niet bij oma op de zolder hebt gelaten voor de volgende huurders of kopers.

Zusters en broeders, de stal is niet zomaar een sprookje, al lijkt het voor velen erop. Kijk eens naar de essentie van het verhaal. Het is niet zomaar, hier ben ik, hallo, hallo in het midden van de nacht. Het is een boodschap van Godswege, al besef ik dat zelfs van Godswege voor velen onder u sprookjesachtig lijkt. Maar het Kind nodigt u uit tot wat meer diepgang in plaats van u alleen maar te laten opfokken door de strikjes en de pakjes en het showgehalte, noem maar op, en indruk te maken door allerlei toestanden nodigt het u uit om eens tot de diepgang van uzelf te komen. Wij noemen dat bezinnen.

Zusters en broeders, als wij nu als mens eens wat meer in de diepte van het leven zouden staan, ons laten voeden door een Woord, een citaat, al wat het elke dag een zinnetje van de Bijbel. Zo eventjes laten doordringen in het koppie, koppie. En zo laten doordringen in het hartje. Wie weet, in vuur en vlam te komen. Sommigen zullen zeggen: Bijbel hier, Bijbel daar, o jeezes. Maar u kunt ook een scheurkalender nemen met een spreuk. Zelfs onze spreekwoorden zijn een schat van levenswijsheid of een goed boek – al dan niet verfilmd. Het tot verinnerlijking komen. Wortel schieten in een aantal inzichten, visies, normen, waarden. En niet direct door de eerste de beste emotionele golf u uit uw lood laten slaan.

Maar bon, dat was ietsje algemeen. Nu even tot de kern van vandaag. Als u zich dan bezint bij die stal en u kijkt naar die Wijzen, dan zou u misschien die Wijzen horen zeggen uit het Oosten: Aha, wij met ons verstand kunnen wij veel, heel veel. En als u er Koningen in ziet, dan hoort u ze zeggen: wij hebben geld en macht, wij kunnen nog veel meer. Maar al wat u kent en al wat u kunt, is dat echt nu een cadeau voor Jezus, voor God? Het hangt er vanaf wat de motivatie en de bedoelingen zijn van dat geschenk. Als het voor u, wat u aanbiedt, meer betekenis heeft in het leven, een diepere zin heeft dan gaat u het ook automatisch met wat meer zin doen en er ook met meer zin werk van maken. 

En als we dan denken aan die twee andere Wijzen – sociale veerkracht en het vaccin, gaan we toch eens naar de motivatie en de doelstellingen kijken. Is nabijheid een cadeau? Stel u even voor: zonder corona. Bij wie bent u graag nabij? Bij wie blijft u graag op afstand? Wat zijn de criteria? Het voorkomen, het uiterlijk, de portemonnee, de kennis, de eer die u ervan geniet? Wat drijft een mens om in het nabijheid te zijn of afstand te houden, ook zonder corona? Ik denk aan velen die alleenstaand zijn en verplicht zijn om sowieso afstand te ervaren in het leven of die door eigenaardigheden sneller misbegrepen worden door eigen ouders of zij die ondankbaarheid ervaren ook van eigen kinderen of vrienden, een afstand-name die soms uitgroeit tot een gruwelijk isolement, niet alleen op de speelplaats maar daar waar mensen door onrechtvaardigheid in isolement komen zoals ook zovele minderheden in dictatoriale landen.

En dan het vaccin, zusters en broeders, is dat nu echt een cadeau voor God? Ja, als we kijken naar de criteria: is het om de mensheid te redden of om onze eigen portemonnee te dienen? Wie komt er eerst aan de beurt en wie laatst? Heeft dat te maken met de kapitaalkracht, ook van de arme landen?

25-12-2020 om 17:30 geschreven door claudia  

DIT IS EEN VAN DE HOOGTEPUNTEN VAN HET JAAR:

ONZE REDDER WERD GEBOREN

HIJ IS LIEFDE

HIJ IS VREDE

HIJ IS GOEDHEID

HIJ IS PERFECT

HIJ IS TROUW

HIJ IS BARMHARTIG

EN HIJ HOUDT ONEINDIG VEEL VAN ONS!

LAAT ONS DAAROM TOT DE KRIBBE NADEREN

EN ONS LATEN OMHELZEN DOOR ZIJN

UITGESTREKTE ARMEN!

PRETTIGE KERSTDAGEN, LIEVE MENSEN!

25-12-2020 om 17:12 geschreven door claudia  

Kerstdag – De andere verwelkomen

De einden der aarde hebben het gezien: de overwinning van onze God. (Psalm 98:3)

In veel delen van de wereld is vandaag gevuld met vieringen. In Londen is al het openbaar vervoer gestopt, een erkenning van het unieke van Kerstmis. Voor sommigen is het een dag om knus in de bubbel toch een beetje Kerstmis te vieren. Een paar anderen zullen zich een beetje ongemakkelijk voelen bij de sluiting van cafés, restaurants en kerstmarkten, aangezien meer drankjes de dag behoorlijk plechtig zouden hebben gemaakt. Er rinkelen de hele dag telefoons en we krijgen de kans om onze cadeaus uit te pakken. Toch gebeurde er iets vreemds, bij de geboorte van Jezus. Zijn komst was geen voorrecht voor een select aantal. Hij kwam zodat iedereen de redding van God zou zien; Zijn verschijning was een welkomstwoord, een verwelkoming van het anderszijn van de ander.

Het verhaal van Kerstmis kan niet volledig zijn zonder de herders te noemen, mensen die beschouwd werden als aan de rand van de maatschappij te leven. Zij werden verwelkomd en ze zagen in zichzelf een waardigheid hersteld door God, om deel uit te maken van een nieuwe wereldorde. Theodor Adorno, de overleden Duitse kritische theoreticus, had geleerd dat als er een nieuwe wereld zou komen, zo'n wereld rechtvaardig moet zijn en dat de gerechtigheid voor iedereen moet zijn. Met andere woorden, de ander verwelkomen is een omgeving voor gerechtigheid creëren.

Kerstmis herinnert ons ook aan de Wijzen, die geen Joden waren. Deze maakten geen deel uit van alle orakels van weleer. Maria en Jozef waren geen inwoners van Jeruzalem en het kleine dorpje Bethlehem was niet van grote betekenis. In al deze dingen is er een duidelijke les: God kwam in het menselijk bestaan met alles wat er eigen aan is: sterfelijkheid, vermoeidheid, gevoelig voor hitte en koude, rekening houden met de anderen…. Omdat alle einden van de aarde de Redding van de Heer zouden zien, kwam God om bij ons te vertoeven, niet om ons te bezoeken; Hij kwam om te vernieuwen, niet om te vernietigen. Kerstmis vertelt ons meer over wie we kunnen worden, dan ons te veroordelen voor wie we zijn.

Dat is de realiteit van de viering van vandaag. Het huis van God is een verwelkoming voor de ander, een welkom die de taal van vriendelijkheid en verdraagzaamheid spreekt, terwijl het tegelijkertijd de geopenbaarde waarheden van de H. Schrift en traditie leert. Omdat iedereen klaar staat om Gods redding te zien, kan nu gezegd worden: God is nu naar ons gekomen. Hij woont hier het hele jaar bij ons. In onze woonplaatsen, in de straat, in het park, overal. Hij gaat alleen naar de kathedraal op speciale gelegenheden.

Vandaag is bijzonder. Morgen misschien niet. - Anthony B. Zabbey, O.S.A.

25/12 Hij is geboren, de Redder!

We zagen de kleine Emmanuel in een kribbe liggen, gewikkeld in doeken zoals een mens, maar als God bezongen door het legioen van H. Engelen. Want God de Vader had deze Hemelbewoners deze voorname eer verleend om als eerste Christus te verkondigen. - Cyrillus van Alexandrië (c.376 Didouseya - Romeins Egypte - Alexandrië 444) Kerkvader en Kerkleraar.

GEBEDSINTENTIE

Mogen onze gebeden vandaag al diegenen vreugde brengen die verplicht zijn deze vreugde van de geboorte van onze Redder in eenzaamheid te vieren. Dat ze niet vergeten dat ze nooit alleen zijn, hun Beschermengel en dat God hen nabij is.

Gelukkig feest van Gods geboorte! Moge de vreugde van deze dag ons vergezellen ons hele leven lang.

Evangelie van de H. Johannes 1:1-18: In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Het was in het begin bij God. Alles is erdoor ontstaan en zonder dit is niets ontstaan van wat bestaat. In het Woord was leven en het leven was het Licht voor de mensen. Het Licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen.

Er kwam iemand die door God was gezonden; hij heette Johannes. Hij kwam als getuige, om van het Licht te getuigen, opdat iedereen door hem zou geloven. Hij was niet zelf het Licht, maar hij was er om te getuigen van het Licht: het ware Licht, dat ieder mens verlicht en naar de wereld kwam. Het Woord was in de wereld, de wereld is door Hem ontstaan en toch kende de wereld Hem niet. Hij kwam naar wat van Hem was, maar wie van Hem waren hebben Hem niet ontvangen. Wie Hem wel ontvingen en in Zijn naam geloven, heeft Hij het voorrecht gegeven om kinderen van God te worden.

Zij zijn niet op natuurlijke wijze geboren, niet uit lichamelijk verlangen of uit de wil van een man, maar uit God. Het Woord is mens geworden en heeft bij ons gewoond, vol van goedheid en waarheid, en wij hebben Zijn grootheid gezien, de grootheid van de enige Zoon van de Vader. Van Hem getuigde Johannes toen hij uitriep: ‘Hij is het over wie ik zie: ´Die na mij komt is meer dan ik, want Hij was er voor mij!¡ Uit Zijn overvloed zijn wij allen met goedheid overstelpt. De wet is door Mozes gegeven, maar goedheid en waarheid zijn met Jezus Christus gekomen. Niemand heeft ooit God gezien, maar de enige Zoon, die zelf God is, die aan het hart van de Vader rust, heeft Hem doen kennen.

25-12-2020 om 17:03 geschreven door claudia  

Kerstavond – Vol vragen 

Toen de volheid van de tijd was gekomen, zond God Zijn Zoon in de wereld. - Antifoon 

Als kinderen in de meeste traditionele Katholieke gezinnen leerden we het Geloof kennen door 2 eenvoudige vragen. De eerste was: ‘Wie heeft je gemaakt?' waarop we antwoordden: ‘God heeft me gemaakt'. En de tweede: ‘Waarom heeft God je gemaakt?'; 'God heeft mij ertoe gebracht Hem lief te hebben en Hem te dienen in deze wereld, zodat ik in de volgende wereld gelukkig zal zijn bij Hem', was het antwoord. Het bestaan ​​van God was, hoewel het tegenwoordig niet wordt geteld, geen moeilijkheid. We geloofden dat niets onmogelijk is voor Gods Hand, dat het bestaan ​​zijn oorsprong vindt in een werkelijkheid die oneindig is. Maar toen we opgroeiden, kregen we andere soorten zorgen en stelden we ons andere vragen, één daarvan is: ‘Waar kunnen we God vinden?' Het is niet de plaats waar we God kunnen horen, maar waar kunnen we als persoon en als gemeenschap God vinden? Waar kunnen we Hem ontmoeten?

De meeste ervaringen in ons leven laten meestal een indruk van vreugde of verdriet op ons achter. Iedereen draagt ​​een badge, één die uniek is voor elk moment. Als we herstellen van een ziekte, als er een kindje wordt geboren in het gezin, als we een nieuwe job beginnen, als we een geschikte woning vinden, dan zijn we tevreden en hebben we misschien geen haast om vragen te stellen. Maar als we de zon zien ondergaan aan het einde van ons leven en de mist komt over alles wat we hebben gedaan, wordt de vraag gesteld: waarom overkomt mij dit? Deze twee polen kenmerken de realiteit van ons wezen: stilte en storm. En we vinden God in beide, want God kwam in Zijn majesteit om ons te ontmoeten in tijden van vreugde en tegenslag.

De aarde, met alles en iedereen erop, is van de Heer, zegt Psalm 24:1. De wereld is waar we ons bevinden en God stuurde zijn Zoon naar de wereld, in ons midden.

Enerzijds vinden we de Zoon van God door middel van een vriendschapsband tussen mensen. Duizenden jaren geleden stonden de Tolteken bijvoorbeeld in het zuiden van Mexico bekend als "vrouwen en mannen met kennis". In hun pogingen om hun voorouderlijke wijsheid te verbergen en haar bestaan ​​in de vergetelheid te houden, onderscheidden de meesters - naguals - zich door een diepe vriendschappelijke band, zelfs tot aan de dood toe. Niemand heeft grotere liefde dan dat iemand zijn leven geeft voor zijn vrienden (Joh 15:13). Zonder menselijke vriendschap is het neerdalen van de Zoon van God een dood Woord; met vriendschap wordt het een proclamatie, het Levend Woord.

Ten tweede kunnen we de Zoon van God vinden op het pad van heiligheid. Heiligheid kent echter twee klassieke opvattingen: Grieks en Hebreeuws. Voor de Grieken houdt heiligheid in: geen fouten, geen tekortkomingen, geen perversiteit; het betekent smetteloos zijn. Maar voor de Hebreeën duidt heiligheid op leven met God ondanks iemands gebreken en zwakheden, zich bewust te zijn van Gods nabijheid, ongeacht iemands tekortkomingen. In die zin kunnen we God ontmoeten waar we ons ook bevinden. Dit suggereert niet dat zonde geen belediging is voor God; de ontmoeting met God zoals we zijn, betekent eerder een uitnodiging tot bekering.

De Advent is ten einde. Waar hebben we God ontmoet? Waar vinden we Hem? - Anthony B. Zabbey O.S.A.

24/12 Evangelie van de H. Lucas 2:1-14
In die tijd kondigde Keizer Augustus een decreet af dat alle inwoners van het rijk zich moesten laten inschrijven. Deze eerste volkstelling vond plaats tijdens het bewind van Quirinius over Syrië. Iedereen ging op weg om zich te laten inschrijven, ieder naar de plaats waar hij vandaan kwam. Jozef ging van de stad Nazaret in Galilea naar Judea, naar de stad van David die Betlehem heet, aangezien hij van David afstamde, om zich te laten inschrijven samen met Maria, zijn aanstaande vrouw, die zwanger was. Terwijl ze daar waren, brak de dag van haar bevalling aan, en ze bracht een zoon ter wereld, haar eerstgeborene. Ze wikkelde hem in een doek en legde hem in een voederbak, omdat er voor hen geen plaats was in het nachtverblijf van de stad. Niet ver daar vandaan brachten herders de nacht door in het veld, ze hielden de wacht bij hun kudde. Opeens stond er een engel van de Heer bij hen en werden ze omgeven door het stralende licht van de Heer, zodat ze hevig schrokken. De engel zei tegen hen: ‘Wees niet bang, want ik kom jullie goed nieuws brengen, dat het hele volk met grote vreugde zal vervullen: vandaag is in de stad van David jullie redder geboren. Hij is de Messias, de Heer. Dit zal voor jullie het teken zijn: jullie zullen een pasgeboren kind vinden dat in een doek gewikkeld in een voederbak ligt.ÿ En plotseling voegde zich bij de engel een groot hemels leger dat God prees met de woorden: ‘Eer aan God in de hoogste Hemel en Vrede op aarde voor alle mensen die Hij liefheeft.ÿ

25-12-2020 om 16:28 geschreven door claudia  

Advent week 4 : De winter is niet koud

Hij zal ervoor zorgen dat ouders zich verzoenen met hun kinderen en kinderen zich verzoenen met hun ouders. (Maleachi 3:24)

De winter is maar door weinig mensen geliefd, om redenen die meestal niet worden uitgedrukt. Maar voor de overgrote meerderheid maakt het vroeg donker worden, het gevoel van eenzaamheid, een gevoel van moeheid en onwil om ÿs morgens op te staan in combinatie met de koude, de winter tot een minder gunstig seizoen. Wat opvalt, is de vriestemperatuur en de behoefte aan warmte. Tijdens een wandeling van school (Bloomsbury in Central London) richting Kings Cross – H. Pancraas, zag ik een man in een rolstoel vlak bij de Britse Bibliotheek. Het was koud en het werd donker. Maar naar mijn mening was er iets niet in orde met de man. Hij zag er niet zozeer uit als iemand die leefde aan de rand van de samenleving, omdat hij een mooi overhemd droeg en niet was gekleed als een dakloze. Hij dronk zelfs een fles prosecco - zonder rietje of beker. Ik ging naar hem toe, groette hem en vroeg of alles in orde was. Hij keek naar me op en verbaasde me met zijn antwoord: ´Het lijkt alsof iedereen een hart van steen heeft. Ik heb hier op de bank gezeten en heb maar een duwtje nodig om recht te staan omdat ik uitgeput ben. Veel goede mensen, die in feite ´klootzakken¡ zijn, liepen mij voorbij en keken zelfs niet naar mij. Kunt u mij recht helpen?¡ Ik hielp hem recht. Ik wilde niet dat deze man een gevoel van verwaarlozing zou ervaren omdat niemand bereid was hem enige hulp te verlenen. Hoewel we in een samenleving leven die de nadruk legt op individualiteit, is het aannemelijk te zeggen dat het mensenhart zo koud is geworden dat eenvoudige daden van vriendelijkheid en zorg tot het verleden behoren. Het is het mensenhart dat koud is, niet de winter. Het is het mensenhart dat zich tot zijn naaste moet richten en heeft deze nodig, want de Heer zal Zijn Wetten in het hart van mensen schrijven (Jer 31:33; Hebreeën 10:16).

De Heer beloofde Zijn boodschapper te sturen om een ​​weg voor Zijn komst te bereiden. Dit is een bekend thema omdat bijna alle hoogwaardigheidsbekleders vooraf een team hebben om de veiligheid van hun beoogde bezoeklocatie te controleren. Ook moet er rekening gehouden worden met het burgerlijk gedrag, aangezien het ook waarschijnlijk is sommige tegenstanders er aanwezig zijn. Maar dit was niet de taak van Gods boodschapper; integendeel, hij moest tot de harten van mensen spreken, 'want uit het hart van een persoon, komen kwade gedachten, seksuele immoraliteit, diefstal, moord, overspel, begeerte, slechtheid, bedrog, sensualiteit, afgunst, laster, trots, dwaasheid' (Mark 7:21). God wil warmte van het hart, ijzig weer is van geen belang.

Als het hart van vaders zich tot hun kinderen richt en het hart van kinderen zich tot hun vader wendt, zal God niet alleen een Wet zijn die gehoorzaamd moet worden. Hij zal de Liefdevolle aanwezigheid zijn voor Wie we fouten maken en erdoor leren, de lijdende Messias met wie we samen beproevingen en mislukkingen moeten doorstaan. Een warm en bekeerd hart wacht op God, vindt ‘God arm, beschimpt, zonder onderdak of brood, ziet God verstrikt in zonde, zwakheid en dood zien' (Dietrich Bonhoeffer). Een warm hart wordt niet gehavend door de winter. -Anthony B. Zabbey O.S.A.

23/12 Evangelie van de H. Lucas 1:57-66

Toen de dag van haar bevalling was aangebroken, bracht Elisabet een zoon ter wereld. Haar buren en verwanten hoorden hoe barmhartig de Heer voor haar was geweest, en ze verheugen zich samen met haar. Op de achtste dag kwamen ze het kind besnijden, en ze wilden het Zacharias noemen, naar zijn vader. Maar zijn moeder zei: ‘Nee, Johannes zal hij heten!ÿ Ze zeiden tegen haar: ‘Er is niemand in je familie die zo heet.ÿ Ze beduidden zijn vader te laten weten hoe hij het kind wilde noemen. Hij vroeg om een schrijftablet en schreef erop: ‘Johannes is zijn naam.ÿ Iedereen was verbaasd. En meteen werd de verlamming van zijn mond en zijn tong ongedaan gemaakt, en hij begon te spreken en loofde God. Alle omwonenden waren diep onder de indruk, en in heel het bergland van Judea werden deze gebeurtenissen besproken. Ieder die het hoorde bleef erover nadenken, en vroeg zich af: Hoe zal het verdergaan met dit kind? Want de machtige hand van de Heer beschermde hem.

Preek toegeschreven aan de H. Gregorius de Wonderwerker (c.213-270), Bisschop

[Johannes de Doper zei:] "Ik ben de stem, de stem die roept in de woestijn: Maak de weg vrij voor de Heer". Daarom kan ik niet zwijgen, Heer, in uw aanwezigheid. "Ik zou door U gedoopt moeten worden, en dan komt U naar mij?¡ (Matt 3:14).

Bij mijn geboorte nam ik de onvruchtbaarheid van mijn moeder weg, en toen ik nog een baby was, genas ik de spraakverlamming van mijn vader, want U gaf me in mijn kindertijd de gave om wonderen te verrichten.

Toen U uit de Maagd Maria werd geboren, zoals U wilde en op een manier die U alleen kent, hebt U haar maagdelijkheid niet weggenomen, maar terwijl U die intact bewaart, gaf U haar bovendien de naam 'Moeder'. Haar maagdelijkheid heeft Uw geboorte niet verhinderd, noch heeft Uw geboorte haar maagdelijkheid vernietigd. Integendeel, twee tegenstellingen, moederschap en maagdelijkheid, werden gemakkelijk door U verenigd, omdat de natuurwetten hun oorsprong in U vinden.

Ik ben slechts een mens, deel in Gods genade, maar U bent zowel God als Mens vanwege Uw Liefde voor de mensheid (vgl. Wijs 1:6).

24-12-2020 om 16:33 geschreven door claudia  

Advent week 4 : Het beste in onszelf

… ik ben de vrouw die destijds hier bij u tot de Heer heeft gebeden. (1 Samuel 1:26)

Een stille waarheid beroert ons temidden van de vele wetenschappelijke doorbraken, de technologische vooruitgang, politieke ontwikkeling en de efficiëntie van sociale netwerken van onze tijd. Deze zijn er allemaal niet in geslaagd de onrust van het menselijk hart te kalmeren. Geen van onze gadgets biedt ons troost als bij een geliefde een terminale ziekte wordt vastgesteld; ze geven ons slechts een tijdelijke afleiding. Geen enkele politieke onderhandeling veegt de tranen van onze wangen als we bedroefd zijn door het verlies van een ouder, kind, broer of zus of vriend. Ondanks de aanlokkelijkheid van de huidige samenleving, ervaren we nog steeds frustratie, depressie, mislukking en tijden van hulpeloosheid. Wat moeten we dan doen?

Enkele jaren geleden deelde een vrouw dit verhaal tijdens een workshop die ik bijwoonde. Ze had een zesjarige zoon die ze gebedjes had geleerd. Ze liet hem onder andere elke avond naast zijn bed knielen en een paar gebedjes opzeggen, eindigend met een verzoek: ‘God, ik smeek je om mijn mama, papa, oma en opa te zegenenÿ. Op een avond, kort nadat hij naar school was gegaan, nam ze hem mee naar zijn kamer, wachtte om zijn gebeden te horen en hem in bed te stoppen voor de nacht. Maar toen het tijd was om aan zijn bed te knielen en zijn gebeden op te zeggen, weigerde hij en kroop in plaats daarvan in bed. Zijn moeder vroeg hem: ‘Wat is er aan de hand? Bid je niet meer?' De jongen antwoordde: 'Ik bid niet meer, want de zuster die ons op school lesgeeft, vertelde ons dat we niet horen te bidden, maar met God te praten en vanavond ben ik moe en heb ik niets te zeggen!'

Moe zijn is een echte menselijke conditie. Wat doen we als we moe zijn, dat wil zeggen als we niets meer kunnen doen? We hebben hulp nodig van buitenaf, van ergens anders dan menselijke ondersteuning. We hebben Gods hulp nodig. We hebben gebed nodig en gebed brengt het beste in ons naar boven.

Zelfs met de verzekering van haar man, Elkana, had Hanna genoeg van haar onvruchtbaarheid en ze besloot zich te richten tot de Heer. Zelfs toen ze een spottende opmerking kreeg van de priester van de tempel, Eli, liet ze zich niet van haar stuk brengen. Hanna was gewoon overtuigd van één feit: ze was ervan overtuigd dat God naar haar zou luisteren in gebed. Het bracht haar zelfs stabiliteit in haar leven. Ze was mentaal sterker geworden door haar gebed en had haar vertrouwen in God gesteld.

23-12-2020 om 23:28 geschreven door claudia  

12 december 2020: Feest van OLVrouw van Guadalupe

Mijn kinderen van Amerika, roep alle soldaten in de Hemel op die vochten om Amerika de vrijheid te schenken vanaf het begin van jullie land. Vraag hen om te komen vechten om jullie land terug te nemen van alle Communisten, die nu proberen jullie land over te nemen. Al deze slechte mensen moeten worden opgesloten, zodat ze tijd hebben om zich te bekeren en hun ziel te redden vóór de Waarschuwing.

Vraag ook alle Bruiden van Christus in de Hemel om naar de aarde te komen en de strijd aan te gaan met alle demonen om ze terug in de hel te werpen, want het is noodzakelijk dat de vrije wil van elk aan Mij wordt teruggegeven om dit werk te voltooien en jullie land te redden. Geef Mij je vrije wil en Ik zal Amerika redden met Mijn Bruid, de Kerk, Onze Lieve Vrouw van Amerika, en Onze Lieve Vrouw van Guadalupe met de H. Jeanne d' Arc als hun leider. Van Papa God en de hele Hemel.

PS: Ik vraag ook aan alle mensen in de wereld en de Paus, Bisschoppen en Priesters om Rusland en alle Communistische landen toe te wijden aan het Heilig Hart van Jezus en het Onbevlekt Hart van Maria. Liefs, Papa God.

23-12-2020 om 02:14 geschreven door claudia  

Herders van Mijn Kudde, open terug mijn Tempels (kerken) zodat Mijn trouwe Volk Mij kan komen aanbidden. Maak je niet schuldig door het spel van de vijanden van Mijn Kerk mee te spelen, zodat jullie dit morgen niet betreuren! 13/12/2020

Dringende oproep van Jezus, Eeuwige Hogepriester tot de herders van Zijn Kudde – Boodschap aan Enoch

Mijn kinderen, Mijn Vrede zij met jullie.

Herders van Mijn Kudde, verdriet en eenzaamheid overweldigen Me, aangezien Ik Mij verraden voel door velen van jullie, die van binnenuit het geloof van Mijn Volk vernietigen en Mijn Kerk vernietigen. Als Eeuwige Hogepriester doet het Me pijn en verdriet om te zien hoeveel van Mijn Priesters en Dienaren Mij op heiligschennende wijze uitdelen, in de hand van Mijn Volk onder het voorwendsel dat volgens hen dient om het virus te vermijden dat reeds meer een samenzwering is en een directe aanval op Mijn Kerk om haar te vernietigen. De Handcommunie komt niet van Mij. Het werd geïntroduceerd door de Kerkelijke Vrijmetselarij, door middel van het zogenaamde Meesterplan, dat gericht is op de vernietiging van Mijn Kerk. Dit is de rook van mijn tegenstander die Mijn Kerk is binnengedrongen na het Tweede Vaticaans Concilie.

Favoriete kinderen (Priesters), wat voel Ik me verdrietig te zien dat er volgens velen van jullie en volgens de vijanden van Mijn Kerk, alleen in Mijn Tempels besmettingsgevaar bestaat. Bij andere activiteiten van het menselijk leven zijn er agglomeraties van mensen, zonder afstand en met een minimum aan protocollen, en daar is er geen gevaar voor besmetting. Alleen in Mijn Tempels en religieuze activiteiten is er censuur. In Mijn Tempels moet er afstand bewaard worden en zijn er strenge protocollen, en het droevigste is te zien hoeveel van mijn geliefden zwijgen uit angst en zoÿn gemeen bedrog toelaten en over Mijn Kudde heen lopen.

De Calvarie van Mijn Kerk is begonnen, tranen van bloed vloeien uit Mijn ogen als Ik het verraad zie dat Ik ontvang van veel van mijn Priesters die beweren Mijn familieleden te zijn! De vijanden van Mijn Kerk werken samen tegen haar, en velen van jullie zwijgen lafhartig; anderen spelen door hun houding het spel van de samenzweerders mee. Als Ik de weg volg zoals Mijn Kerk, zal Mijn Heilig Offer zeer spoedig verdwijnen. Dit is hoe in vervulling gaat wat er staat geschreven in het boek Daniël 12, 11 dat spreekt over de overweldigende verwoesting van de Tempel.

Wee de ontrouwe leden van de Kerkhiërarchie en Priesters, die vanwege hun arrogante houding en/of hun gebrek aan karakter, de vernietiging van Mijn Kerk zullen toestaan. Ik zag jullie naar waarheid: jullie hebben reeds jullie loon ontvangen! Onthoud wat Mijn Woord zegt: Wee de herders die mijn schapen laten verdwalen en uiteen drijven! Jullie hebben mijn schapen verstrooid, ze op de vlucht gejaagd en niet voor hen gezorgd. Welnu, ik zal er goed voor zorgen dat jullie wandaden worden bestraft. (Jeremia 23:1,2)

Tegenwoordig spannen de vijanden van Mijn Kerk samen tegen haar, beschermd onder het voorwendsel van een pandemie en geholpen door veel van mijn Priesters die hen met hun houding helpen het geloof van Mijn Volk te vernietigen. Veel van Mijn Priesters sluiten Mijn Tempels en anderen reiken Mij op heiligschennende wijze uit. De geloofsafval neemt toe vanwege de houding van veel van Mijn Priesters, dat wat ze doen verstrooit Mijn schapen. Ontrouwe herders, Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven! In elk onbloedig Offer van Mijn H. Mis, ben Ik Levend en Werkelijk aanwezig, geestelijk temidden van jullie en Mijn Volk. Als Ik dan bij jullie ben, wie kan dan tegen jullie zijn? De kracht van het gebed van Mijn Volk besmet niet, integendeel, het geneest en bevrijdt. Het geloof en gebed van Mijn trouwe Volk is het beste tegengif voor elk virus of pandemie. Priesters van Mijn kudde, open terug Mijn Tempels zodat Mijn trouwe Volk Mij kunnen komen aanbidden; maak je niet schuldig door het spel van de vijanden van Mijn Kerk mee te spelen, zodat jullie morgen niets te betreuren hebben!

Vrede laat Ik jullie, Mijn Vrede geef Ik jullie. Heb berouw en bekeer jullie, want het Koninkrijk van God is nabij.

Jullie Jezus, Eeuwige Hogepriester

Mijn kinderen, maak deze boodschap bekend in al mijn Huizen

23-12-2020 om 02:05 geschreven door claudia  

Advent week 4 : Niet echt een nieuwe wereld, maar ook geen oude

Wie ben ik dat de moeder van mijn Heer naar mij toe komt? (Lucas 1:43)

Denk eens eventjes aan een bruiloft, een Katholiek huwelijk. In alle culturen en samenlevingen wordt de aanstaande bruid meestal vergezeld door de vader, broer of voogd, wat gewoonlijk wordt beschreven als naar het altaar gaan. Het is waardig wandelen naar het altaar toe, zowel vervuld van schroom als moed. De bruid legt deze eenvoudige maar niet alledaagse passen naar het altaar af en het betekent vreugde uitstralen. Het zou kunnen worden opgevat als het omgekeerde van wat Goethe beschrijft over het feest van de H. Rochus. Tijdens de viering zegt Goethe dat jongere mensen enigszins afwezig of onverschillig waren. Omdat die viering plaatsvond na de Napoleontische oorlogen, geloofde Goethe dat er geen vreugde was die jongeren konden tonen, aangezien ‘ze werden geboren in slechte tijden, ze niets goeds te herinneren hadden en dus niets te hopen hadden'. We zijn niet echt in de nieuwe wereld van Goethe, maar ook de oude wereld is nog niet teruggekeerd.

De vraag die Elizabet stelde, is een reden voor de vreemdheid van onze moderne tijd. Door Maria te erkennen als ‘de moeder van mijn Heer ', toont ze het absolute voorrecht waar de mens kan worden aan blootgesteld wanneer God in zijn leven komt. Dit voorrecht kan worden omschreven als een sprong uit het water terwijl je er nog in zwemt. Degene die dit voorrecht ontvangt, wordt eraan herinnerd dat er eens een tijd was dat hij geen volledig begrip had over ethische waarden zoals eenvoud, vrijgevigheid, trouw en toewijding, en dat die tijd eindigt als alle dingen nieuw worden.

De nieuwheid die verband houdt met de aanwezigheid van de Heer, door Maria gedragen, brengt oude zekerheden met zich mee: aanbidding van God privé en in het openbaar, waarheid als fundament in relaties, vrijheid als geschenk van God, vermengd met verantwoordelijkheid, en een mensheid die God weerspiegelt, niet zichzelf. Ondanks al deze zekerheden heeft onze huidige tijd zijn weg naar het oude niet teruggevonden.

Elizabet vond het een eer om bezocht te worden. Maria was al bezocht door de Engel Gabriël en waarschijnlijk zag ze niets transcendent aan haar verblijf in het huis van haar nicht. Het is mogelijk dat we de aanwezigheid van de Heer vaak niet merken op de dagdagelijkse momenten van ons leven: wanneer we vrienden ontmoeten in het winkelcentrum of het park, wanneer we samenkomen voor een diploma-uitreiking of een begrafenis, en ook wanneer we in het voetbalstadion zijn om een ​​wedstrijd te zien. We leven nochtans niet in een wereld die  verstoken is van vreugde of gevuld met slechts voorbijgaande opties; onze wereld kan nog steeds Goddelijk zijn. En een mogelijkheid hiervan is te vinden in het Magnificat-antifoon van vandaag: O Rijzende Zon, u jij bent de pracht van eeuwig licht en de zon van gerechtigheid. O kom en verlicht hen die zich in duisternis en in de schaduw van de dood bevinden. - Anthony B. Zabbey O.S.A.

21/12 Evangelie van de H. Lucas 1:39-45

Kort daarop reisde Maria in grote haast naar het bergland, naar een stad in Juda, waar ze het huis van Zacharias binnenging en Elisabet begroette. Toen Elisabet de groet van Maria hoorde, sprong het kind op in haar schoot; ze werd vervuld van de H. Geest en riep luid: ‘De meest gezegende ben je van alle vrouwen, en gezegend is de vrucht van je schoot! Wie ben ik dat de moeder van mijn Heer naar mij toe komt? Toen ik je groet hoorde, sprong het kind van vreugde op in mijn schoot. Gelukkig is zij die geloofd heeft dat de woorden van de Heer in vervulling zullen gaan.ÿ

Byzantijnse Liturgie
Akathist van de H. Moeder Gods (7de E)

IKOS 3
Nadat haar moederschoot God had ontvangen
spoedde de Maagd zich naar Elisabeth,
wier ongeboren kind aanstonds haar begroeting herkende,
want vol vreugde sprong het op in haar schoot
alsof het zelf Gods Moeder begroette :
Verheug U, wortel van de onverwelkbare Wijnstok.
Verheug U, oogst van onbederflijke Vrucht.
Verheug U, akker die voortbrengt de mensenbeminnende landman.
Verheug U, die de verwekker van ons leven verwekt.
Verheug U, land waarop bloeit de Vrucht van erbarmen.
Verheug U, tafel die de rijkdommen der genade draagt.
Verheug U, die groen maakt de weiden der vreugde.
Verheug U, die een haven bereidt voor de ziel.
Verheug U, aangename wierook der voorspraak.
Verheug U, die heel de wereld verzoent.
Verheug U, Gods welbehagen voor wie moeten sterven.
Verheug U, die stervelingen moed geeft bij God.
verheug U, ongehuwde Bruid.
VERHEUG U, ONGEHUWDE BRUID.

KONTAKION 4
Vloedgolven van twijfel overstroomden de wijze Jozef,
toen hij uw ongehuwde zwangerschap zag
en uw onschuld van bedrog moest verdenken
totdat hij uw ontvangen vernam uit heilige Geest,
en toen uitriep : Alleluia
ALLELUIA, Alleluia, Alleluia !

IKOS 4
Daar hoorden de herders hoe Engelen zongen
over Christusÿ komst in het vlees.
Zij snelden heen naar hun opperste Herder,
het vlekkeloos Lam, weidend op Mariaÿs schoot.
Toen zongen zij lof met de woorden :
Verheug U, Moeder van lam en van Herder.
Verheug U, van geestelijke schapen de stal.
Verheug U, vesting tegen de onzichtbare vijand.
Verheug U, die opent de poort van het Paradijs.
Verheug U, want Hemelingen juichen over de aarde.
Verheug U, want aardsen begeleiden die hemelse lof.
Verheug U, nimmer zwijgende mond der Apostelen.
Verheug U, onoverwinnelijke moed die de zegekrans wint.
Verheug U, vaste steun van geloof in de Christus.
Verheug U, stralend teken van genadegeschenk.
Verheug U, door wie de Hades beroofd is.
Verheug U, die ,ons met heerlijkheid tooit.
Verheug U, ongehuwde Bruid.
VERHEUG U, ONGEHUWDE BRUID. (…)

KONTAKION 10
Hij, die de chaos tot kosmos gesmeed heeft,
daalde neer in deze wereld uit eigen wil.
Als God en Herder is Hij om ons als mens verschenen,
omons tot Zich te roepen in onze eigen natuur,
terwijl Hij als God hoort : Alleluia.
ALLELUIA, Alleluia, Alleluia !

23-12-2020 om 00:12 geschreven door claudia  

Dringende boodschappen van Jacarei:

1 De H. Rozenkrans en zijn kracht

Maria: Bid elke dag de H. Rozenkrans, Mijn lieve kinderen. In Lourdes heb ik Mijn dringende en wanhopige verzoek gedaan. De H. Rozenkrans is na de Heilige Mis het grootste gebed. De Rozenkrans heeft zoveel kracht! En daarom is het de tweede manier waarop je je meer met Mij verenigt. De Rozenkrans heeft zoveel kracht, Mijn kinderen, dat wanneer je het bidt, Satan zo machteloos is dat hij gedwongen wordt terug te keren naar de Hel. De kracht van de Hemel verplettert zijn kwaad. De duivel kan niet tegen het parfum dat het gebed van de Rozenkrans verspreidt en het Licht dat het verspreidt verjaagt duisternis, omdat Satan de prins van alle duisternis is. Er is geen genade, hoe onmogelijk het ook lijkt dat het niet kan worden verkregen met het gebed van de Rozenkrans, als ze met Liefde wordt gebeden.

2 Bekering want er is geen tijd meer

Jezus: Mijn kinderen, vandaag kom ik in met deze ernstige boodschap van Mijn bedroefde Hart om jullie te vragen te bidden voor de Kerk. Bid veel voor de Paus! Bid voor de Bisschoppen en Priesters, want in de toekomst lijdt het geloof van de Kerk aan verval. Bid Mijn kinderen, want velen kunnen het geloof verliezen als ze niet kunnen vechten met het gebed en vasten, tegen de bekoringen en de kracht van Mijn vijand. Als de mensen zich niet bekeren en zich niet tot God keren, zal er spoedig een vreselijke kastijding de aarde treffen. Het lijdt geen twijfel dat het erger zal zijn dan de zondvloed en de kastijding van Sodom en Gomorra. Bid veel de Rozenkrans, Mijn kinderen! Alleen de Rozenkrans en de Eucharistie kunnen jullie nu redden. Bid elke dag de Rozenkrans! Wie volledig op Mij vertrouwt, zal worden gered.

3 Mijn Liefde is grenzeloos

Jezus: Mijn kinderen, vandaag laat Ik jullie Mijn Oneindige Liefde voelen. Kijk in Mijn Hart: hoeveel Liefde is er voor jullie! Mijn lieve kinderen, Mijn Hart, hoewel omringd door "pijnlijke doornen", klopt van Liefde voor jullie! Mijn kinderen, geef jezelf volledig in vertrouwen aan Mij! Mijn kinderen, bid de rozenkrans, opdat jullie altijd bij Mij blijven! Zelfs met alle zonden die jullie hebben, met al jullie gebreken, zou Ik uit Liefde voor jullie werelden, koninkrijken en universums geven, zou Ik Mij in vuur en vlam gooien. Alles zou Ik uit Liefde voor jullie doen. Ik heb nu Mijn kinderen, een brandend verlangen naar jullie. De tranen die Ik de laatste tijd heb gestort zijn allemaal uit Liefde voor jullie. Als Ik huil om jullie, is dat omdat ik oneindig veel van jullie hou, en omdat Ik wil je vullen met Goddelijke genade. Ik huil uit Liefde voor jullie, op zoek naar jullie op de verloren weg van je leven. Ik huil van vreugde als Ik jullie zie bidden.

Kleine kinderen, wees niet bang voor de gevaren - Ik zal altijd aan je zijde staan. Ik hou zo oneindig veel van jullie. Ik zegen jullie allen, in de Naam van de Vader, van de Zoon en van de Heilige Geest.

22-12-2020 om 23:08 geschreven door claudia  

Kinderen van het Licht (25/10/2020)

​Jezus: Mijn kind, mijn kind, het is goed dat jij en Mijn zoon hier bij Mij zijn. Ik schenk genade aan degenen die Mij aanbidden in het Heilig Sacrament; zelfs als je Mij fysiek niet kunt zien en Ik verborgen ben in de tabernakel. Dank je dat je je op deze feestdag aan Mij hebt toegewijd. Ik dank al Mijn kinderen die zich hebben toegewijd aan Mijn Heilig Hart. Mijn kleine lammetje, je leert om kleiner te worden en de genaden te accepteren die ik je geef. Ze zijn niet altijd degene die je verkiest, maar ze zijn wat je nodig hebt en wat Ik voor je wil.

Mijn dochter, dit is een belangrijke boodschap voor vandaag en de komende maanden. Ik wil dat mijn kinderen hun toewijding aan hun geloof, hun toewijding aan de Ene Heilige Katholieke en Apostolische Kerk, hernieuwen. De Kerk is meer dan het gebouw, het is Mijn volk. De Kerk leeft in jullie hart, Mijn kinderen. Het is nu heel belangrijk om gebruik te maken van de mogelijkheden om de Sacramenten te ontvangen. Ik heb dit al eerder benadrukt, maar vandaag wil Ik nog meer de nadruk leggen op de noodzaak dat Mijn volk Mij ontvangt in de Eucharistie, dat ze biecht en bid, bid en bid.

Ik zeg dit woord 'bid' drie keer om het te benadrukken, maar Ik wil dat je nadruk op de Sacramenten en op het gebed ligt. Lees de Heilige Schrift en overweeg het. Spreek gedurende de dag dikwijls met Mij. Ontwikkel een gebedsroutine en houdt eraan vast want het zal je structuur geven. Dit zal een troost voor je zijn in de komende dagen, die chaotischer zullen zijn dan jullie hebben meegemaakt. Ik ben bij jullie. Ik zal bij jullie blijven. Je moet de Sacramenten regelmatig bijwonen zolang er nog tijd is, want binnenkort zullen de kerken weer gesloten worden. Maak gebruik van de genaden die Ik je ter beschikking stel, Mijn kinderen.

Ik ben een goede en welwillende God en Ik wil het beste voor jullie. Je moet het beste voor jezelf en je gezin willen en het beste is Mijn Eucharistische Communie met jullie. Wees voorbereid op alles wat zeker zal komen door het kwaad in de wereld. Ik ben machtiger dan dit kwaad en je zal de macht van de Mensenzoon zien, maar eerst zal het kwaad zijn tijd hebben terwijl Ik wacht tot meer van Mijn kinderen zich bekeren. Ik wil de redding van iedereen, maar Ik heb de mensheid een vrije wil gegeven om vrijelijk voor Mij te kiezen. Helaas, tragisch genoeg, kiezen velen, velen Mijn en jullie tegenstander.

22-12-2020 om 13:16 geschreven door claudia  

Boodschappen van OLVrouw van Zaro

8/12 Houd van Jezus (Boodschap aan Simona)

Ik zag onze Moeder; ze was helemaal in het wit gekleed, op haar hoofd droeg ze een dunne witte sluier en een kroon van twaalf sterren; op haar schouders droeg ze een heel grote blauwe mantel. Ze was blootvoets en rustten op de wereld, waar de slang omheen was gewikkeld. OLVrouw verpletterde zijn kop met haar rechtervoet. OLVrouw had open armen als teken van welkom en in haar rechterhand had ze een lange H. Rozenkrans, alsof ze gemaakt was van ijsdruppels. Moge Jezus Christus geprezen worden.

Mijn lieve kinderen, ik dank jullie dat je gehoor hebben gegeven aan mijn oproep: ik hou van jullie, kinderen. Mijn kinderen, deze Adventstijd is een tijd van grote genade; bereid je voor op de geboorte van mijn Zoon. Bereid je voor om Hem te verwelkomen, laat Hem in je hart geboren worden, omring Hem met je liefde, wieg Hem met je gebeden, voed Hem met je genegenheid; bemin Hem, kinderen, bemin Hem. Mogen je woningen worden geparfumeerd met gebed. Gebed is een zoete balsem die elke wond geneest; wees liefdesvlammen die branden voor de Heer, laat Hem in je hart geboren worden, zodat Hij je kan vervullen met alle genaden en zegeningen. Mijn kinderen, leer te beminnen zoals Hij bemint, wees bereid om je leven te geven zoals Hij het Zijne voor jullie heeft gegeven; zie jezelf in de ogen van je broeders en zusters, herken het gezicht van mijn Zoon in de gezichten van de zieken en degenen die lijden; doe voor anderen wat je wilt dat ze voor jou doen. Geliefde kinderen, wees Liefde en zorg voor elkaar. Ik hou van jullie en ik bedek jullie allemaal met mijn mantel. Nu geef ik je mijn H. Zegen. Bedankt dat je je naar me toe haastte.

8/12 Jullie lijken slachtoffers van het Kwaad (Boodschap aan Angela)

Vanavond verscheen onze Moeder helemaal in het wit gekleed. Ze was gehuld in een grote blauwe mantel bezaaid met glinsteringen die ook haar hoofd bedekte. Op haar hoofd had ze een kroon van twaalf sterren. Onze Moeder had haar armen open als teken van welkom; in haar rechterhand had ze een lange witte H. Rozenkrans alsof hij van licht was gemaakt. Ze was blootvoets en rustten op de wereld. Daarop zat de slang, die onze Moeder stevig onder haar rechtervoet hield. De slang schudde hard met zijn staart, maar kon niet bewegen. OLVrouw was verdrietig en er liep een traan over haar wangen. Moge Jezus Christus geprezen worden

Lieve kinderen, bedankt dat jullie vanavond, op deze dag die mij zo dierbaar is, weer gehoor hebben gegeven aan mijn oproep. Lieve kinderen, ik spoor jullie aan mij te volgen op het pad van genade en heiligheid: ik vraag jullie om weg te blijven van zonde. Helaas lijken jullie steeds meer op slachtoffers van zonde en kwaad, zozeer zelfs dat je het niet langer herkent en zelfs niet langer het Sacrament van verzoening (de Biecht) benadert. Mijn kinderen, geen enkele zonde is zo groot dat ze niet door God vergeven kan worden: het belangrijkste is berouw te hebben.

Kinderen, dit zijn pijnlijke tijden; Ik vraag jullie om je niet onvoorbereid te laten verrassen. Het is noodzakelijk dat je regelmatig te biecht gaat; Ik wil dat al mijn kinderen zich naar deze bron van genade, die de Biecht is, haastten en zich laten vervullen met Gods Liefde. Kinderen, ik nodig jullie nogmaals uit om de gezinsgebedscenakels te vermenigvuldigen als een bron van verdediging tegen al het kwaad dat tegenwoordig het gezin dreigt te vernietigen. Parfumeer jullie woningen alstublieft met gebed; Wees niet bang - ik ben bij je en zal je mijn Moederlijke aanwezigheid op een buitengewone manier laten voelen. Laat je in mijn armen dragen als baby Jezus; Ik ben hier met open armen en wacht op je "ja".

Toen bad ik samen met OLVrouw en ten slotte gaf ze haar zegen.

In de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen.

22-12-2020 om 12:16 geschreven door claudia  

Boodschappen aan Eduardo Ferreira (Brazilie, São José dos Pinhais)

8/12 Het koren wordt van het kaf gescheiden

Boodschap van OLVrouw, Mystieke Roos, Koningin van Vrede: Lieve kinderen, Vrede! Ik nodig jullie uit om voor de Priesters te bidden. In deze tijden valt de duivel alle vormen van de Kerk fel aan en zijn doelwit zijn mijn favoriete kinderen, de Priesters. Ik ben de Mystieke Roos, Moeder van de Kerk. Ik ben naar São José dos Pinhais gekomen om je voor te bereiden om echte gebedsstrijders te zijn. Ik ben hier om je te verzekeren dat de overwinning van Jezus is. Wees bij Jezus, anders sterf je in Geloof. Open je hart voor Gods Liefde. Ik herhaal: dit is een tijd van genade. Mijn komst naar de H. Jozef van de dennen is al een teken van Gods liefde ... Niet alleen voor Brazilië, maar voor de hele mensheid. Bid in alle moeilijkheden! Mijn kinderen, het koren wordt gescheiden van het kaf. Wees het koren, want het is kneedbaar en buigt gemakkelijk, maar het kaf is erg stijf en buigt nooit. Jullie die het koren zijn, zullen een grotere kans hebben om geraakt te worden door God, omdat het kaf moeilijker is om geraakt te worden. Denk na over deze boodschap. Ik heb handen nodig die dit laten werken. De tijd verstrijkt. Bid. Ik zegen jullie in naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.

12/12 Luister naar Mij terwijl er nog tijd is

Boodschap van OLVrouw: Vrede! Lieve kinderen, mijn boodschap vandaag is: bekeer je en keer onmiddellijk terug naar God. De mensheid heeft de boodschappen die ik, de Mystieke Roos, Koningin van de Vrede, al die jaren bracht niet in praktijk gebracht. Als ik spreek en jullie aanmaan, is dat voor jullie bestwil. Luister naar mij terwijl er nog tijd is. Ga door, mijn kinderen! Houd moed en levendigheid. Ik zegen jullie in naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.

13/12 Er naderen moeilijke dagen

Boodschap van OLVrouw: Lieve kinderen, Vrede! Ik nodig je vandaag uit om met mij te bidden voor mijn favoriete kinderen: de Priesters. Ik ben de Mystieke Roos, Koningin van Vrede. Ik kom uit de Hemel om je uit te nodigen tot gebed, offer en boetedoening. De profetieën gaan in vervulling en daarom mijn kinderen: heb geloof, moed en hoop. Ik heb mijn kinderen naar deze plek geroepen om hier samen met mij te zijn en mijn genade en mijn moederliefde te ervaren. Heb moed mijn kinderen. Bid voor priesters. Voor velen van hen (Priesters) breken er zware dagen aan. Met liefde zegen ik je in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.

Bericht van de H. Antonius van Padua: Vrede en goeds gewenst! Geliefden, vanavond nodig ik jullie uit om voor de Paus te bidden. Degenen die de Paus veroordelen, creëren een schisma binnen de Katholieke Kerk. Pas op! Deze generatie heeft de Heilige Harten veel beledigd bij de zich verspreidende laster tegen Paus Franciscus. Er is eerherstel nodig. Geliefden, bid voor Noord-Korea. Veel leiders (van naties) zijn wreed geworden en veel naties wacht de dood door hun eigen handen.

Veel naties zullen de brandende vlam (vuur) ervaren. Ik vraag: Waar zullen de naties verlichting vinden voor hun kwalen? Het uur dat God Zijn gerechtigheid zal uitoefenen, komt. Straffen staan ​​voor de deur. Al Gods bevelen zullen worden vervuld. Als je een verschillende machtige donder hoort, weet je dat de Waarschuwing is gekomen. Wees niet bang! Dit alles moet gebeuren.

Er zal verval komen in veel steden. Deze tijd waarin jullie leven is een tijd van genade. Beleef de boodschappen van de Heilige Harten. Ik zegen jullie in naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.

22-12-2020 om 11:39 geschreven door claudia  

Boodschap aan Gisella Cardia

12/12 De tijd is op

Maria: Mijn kinderen, ik dank jullie dat je hier in gebed bent en dat jullie in je hart gehoor hebt gegeven aan mijn oproep. Lieve kinderen, dit is het moment om te kiezen. Je zult moeten kiezen tussen Leven en dood, Licht en duisternis. Mijn kinderen, luister naar de woorden van de voorloper van de Komst van mijn Zoon Jezus. Laat jullie niet afleiden, mijn kinderen, en bid, want de oorlog tussen goed en kwaad is al aan de gang. Bid met je handen in de mijne; vanaf nu zal er een opeenvolging van gebeurtenissen komen - bekeer jullie dringend, de tijd is op. Nu verlaat ik jullie met mijn Heilige Zegen in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, Amen.

21-12-2020 om 01:09 geschreven door claudia  

Boodschappen aan Marcos Tadeu

7/12 De Vader heeft Zijn hand reeds op de scepter gelegd

Maria: ´Lieve kinderen, ik ben de Koningin en Boodschapper van Vrede! Vandaag is weer een maand van mijn verschijningen voorbij, en ik kom uit de Hemel om jullie te vragen:

Bekeer jullie want de tijd is nabij!

De Vader heeft reeds Zijn hand op de scepter gelegd om spoedig Zijn Engelen, dienaren van Zijn gerechtigheid, te bevelen naar de aarde te komen, om haar vervolgens te zuiveren met het vuur van Goddelijke gerechtigheid.

Hij is een liefdevolle Vader en wil de redding van alle zondaars, maar degenen die koppig zijn in hun zonden en fouten, zullen het eeuwig leven niet kunnen binnengaan.

Bid voor de bekering van zondaars. Hoeveel van mijn kinderen zijn gestorven, en zijn dood voor het eeuwig leven. Hoeveel van mijn kinderen die ondanks mijn boodschappen, ondanks het feit dat ze de waarheid kennen er de voorkeur aan geven in de duisternis van kwaad en zonde te blijven en te kiezen voor alles wat mijn vijand te bieden heeft van plezier en goederen.

Ze lopen als blinden naar de Hel. Alleen een grote mystieke kracht van gebed, opoffering en lijden kan deze zielen uit hun duizelingwekkende vaart naar het eeuwige vuur wegtrekken. Om deze reden wens ik zozeer de mystieke roze zielen: wit gebed, rood offer en gele verzoening en boete.

Als het aantal geliefde zielen in mijn hart, mystieke rozen van Liefde groot is, dan zullen we het grote mirakel van de bekering van zondaars bereiken.

Blijf elke dag de Rozenkrans bidden!

Accepteer het kleine lijden dat mijn Zoon Jezus je toestaat en bied het aan als verzoening voor de zonden van de wereld en voor de bekering van zondaars.

Jullie hoeven niet om lijden te vragen, want ik weet dat jullie er niet tegen kunnen. Alleen heldhaftige en sterke zielen, vrijgevig en groot in Liefde zoals mijn kleine zoon Marcos, kunnen deze grote kruisen dragen om de zielen van zondaars te redden die zonder dit offer voor altijd verloren zouden zijn, voor altijd veroordeeld.

Accepteer het kleine lijden dat mijn Zoon Jezus je toestaat en dat zal genoeg voor jullie zijn. Naastenliefde, dat wil zeggen Liefde, het offeren van de ene ziel voor de redding van een ander, wist een groot aantal zonden uit.

Hoeveel zielen zullen worden gered door het lijden van mijn kleine zoon Marcos en de offerzielen die rond mijn Hart een kroon vormen van grote Liefde en Kracht om barmhartigheid af te smeken voor de Heer.

Ik hoop dat de geest van verzoening, van eerherstel, in jullie allemaal zal groeien, en dat jullie elke dag de kleine kruisen aanbieden en werken voor het eerherstel van de zonden van de hele wereld en van jezelf.

Zonder lijden kun je de glorie van de Hemel niet bereiken. Accepteer daarom je kleine lijden, zodat je jezelf kunt zuiveren, zodat je ziel zich reinigt van zijn zonden en je zo het eeuwig leven waardig bent.

Bid voor de wereld want ze staat op de rand van groot gevaar. Als er geen grote kracht is van gebed en voorspraak, zal Satan een grote vernietiging, een grote ramp op aarde veroorzaken.

Bid mijn Rozenkrans die ik je heb gegeven om de inspanningen van Satan te neutraliseren en ze teruggeven aan de glorie van God.

Ik wil dat je hoofdstuk 13 van het boek van de H. Alfonsus van Liguori (De Weg van Redding en Perfectie) leest om erover te mediteren. (zie hieronder)

Mediteer ook in hoofdstuk 30 van het boek 'De navolging van Christus', daar heeft mijn Zoon Jezus grote lichtpunten voor je.

Aan allen vraag ik: blijf mijn boodschappen en mijn verschijningen aan iedereen verspreiden en ontvlucht de gelegenheden van zonde, want: wie de zonde zoekt, zal omkomen en sterven voor het eeuwige leven.

Bid elke dag de rozenkrans van tranen!

Ik zegen jullie allemaal met liefde en vooral jij, mijn zoontje Marcos, bedankt voor je nacht van opoffering die mij met zoveel liefde is aangeboden. (…)

Ik zegen jullie allemaal met liefde en vooral ook jij, mijn kleine zoon Carlos Tadeu, leer dat toen ik in Nazareth was een zekere slechte man werd overweldigd door de geest van afgunst en ook van haat tegen mij en mijn heilige echtgenoot Jozef.

Mijn man Jozef werd ervan beschuldigd een bepaalde hoeveelheid meel te hebben gestolen van een plaatselijke handelaar. Mijn man Jozef werd oneerlijk voor de rechter werd gedaagd en hoewel hij zijn zaak rechtvaardigde en ik dat ook deed, waren onze inspanningen nutteloos. (…)

Toen smeekte ik de Heer dat als het zijn heilige Wil was om de onschuld van mijn man Jozef te bewijzen Hij dit zou doen en Hij beantwoordde mijn verzoek. De echte dief werd ontdekt en mijn man Jozef werd vrijgesproken van alle aanklachten.

Wees niet ontmoedigd, maar bid altijd tot ons, want wij begrijpen de grote pijn van al de onschuldigen en degenen die onrechtvaardig worden behandeld en gestraft, en wij weten hoe we troost, licht en genade kunnen geven volgens de wil van de Heer.

Jullie Moeder is altijd bij jullie en zal jullie nooit in de steek laten!

Ik zegen u overvloedig en morgen zal ik terugkeren met mijn Zoon om mijn boodschap aan de wereld en aan jullie te brengen en om jullie te zegenen met alle genaden van mijn Onbevlekte Ontvangenis.

Ik zegen jullie allemaal met liefde: uit Lourdes, Pellevoisin en Jacareí.

Vrede mijn kinderen! Ik hou van mijn zondige kinderen en zal hen nooit in de steek laten.

Hoofdstuk 13: Goddelijke Liefde overwint alle dingen – H. Alfonsus van Liguori

Liefde is sterk net als de dood. Als de dood ons scheidt van alle goede dingen in de wereld, van rijkdom, eer, famillie, vrienden en alle aardse plezier, zo ontdoet ook de liefde van God het hart van alle genegenheden voor deze vergankelijkheden, wanneer ze heerst in het hart. Daarom hebben de Heiligen om waardig te zijn, zich van alles ontdaan dat de wereld hen bood. Ze ontdeden zich van hun bezit, hun eer, en alles wat ze hadden en gingen naar woestijnen of kloosters om alleen aan God te denken en Hem alleen lief te hebben. De ziel kan niet bestaan zonder de Schepper en Zijn schepselen lief te hebben. Verleen dat een ziel zich onthecht van alle andere liefdes, en vul het met Goddelijke Liefde. Zouden we weten of we ons volledig aan God hebben gegeven? Laat ons onszelf onderzoeken of we ons hebben onthecht van alle aardse zaken.

Sommige mensen klagen dat ze in al hun devoties, gebeden, communies, aanbiddingen aan het H. Sacrament, God niet vinden. Aan deze mensen zegt de H. Teresa: ´Onthecht je hart van schepselen, en ga dan op zoek naar God, en je zal Hem vinden.¡ Je zal geen voortdurende geestelijke zoetheid voelen, want God geeft ze niet aan degenen die Hem in dit leven liefhebben. Hij geeft ze enkel van tijd tot tijd, om ze te doen opstijgen naar de grenzeloze genietingen die Hij voorbehoudt voor hen in het Paradijs. Nu geeft Hij hen de innerlijke vrede die alle sensuele genietingen te boven gaat; de vrede van God die alle zintuigen te boven gaat. En wat groter genot kan door een ziel genoten worden die God liefheeft, dan in staat te zijn met genegenheid te zeggen: ´Mijn God en mijn al?¡ De H. Franciscus van Assisi bleef een hele nacht in extase van het Paradijs, en bleef herhaaldelijk deze woorden zeggen: ´Mijn God en mijn al¡.

Liefde is even sterk als de dood. Als een stervende een ding bijhoudt, dan weten we dat hij niet dood is, de dood ontzegt ons alles. Hij die zich aan God geeft, moet alles achterlaten. Als hij iets achterhoudt, dan bewijst hij dat zijn liefde voor God niet sterk is, maar zwak. Goddelijke Liefde ontdoet ons van alles. Fr Segneri, de jongere, een eminente dienaar van God (wiens leven werd opgetekend door Muratori) zei: ´Liefde tot God is een geliefde dief, die ons berooft van alle aardse zaken.¡ Een andere dienaar van God, die al zijn bezittingen aan de armen had gegeven, werd gevraagd wat hem tot armoede had aangezet, en hij nam de Bijbel uit zijn zak en zei: ´Dit heeft mij van alles beroofd.¡ Kortom, Jezus Christus zal ons hele hart bezitten en Hij zal er geen indringer hebben. De H. Augustinus schreef dat de Romeinse senaat weigerde om aanbidding tot Jezus Christus toe te staan omdat hij een hoogmoedige God was die eiste om alleen aanbeden te worden; en waarlijk, omdat Hij onze enige Heer is, heeft Hij het recht om aanbeden en bemind te worden met onze onverdeelde Liefde.

De H. Franciscus van Sales zei dat de zuivere liefde van God alles verteert was niet van God is. Wanneer we dan in ons hart kijken en merken dat we genegenheid hebben voor iets dat niet van of voor God is, dan moeten we onmiddellijk het verbannen en zeggen: ´Ga weg, er is geen plaats voor je.¡ Daarin bestaat de totale onthechting die onze Heer aanbeveelt, als we volledig de Zijne willen zijn. Het moet een totale onthechting zijn, van alles, en vooral van onze vrienden en familie. Hoeveel mensen zijn omwille van mensen nooit Heiligen geworden! David zei dat degenen die de mensen behagen, worden veracht door God. Maar vooral moeten we onszelf verloochenen door onze eigenliefde te overwinnen. Eigenliefde is vervloekt, omdat ze binnendringt in alles, tot zelfs in onze meest heilige werken en daden, door onze liefde voor plezier voor ons te plaatsen! Hoeveel predikers, hoeveel schrijvers, hebben op deze manier al hun werken verloren! Constant, zelfs in het gebed, in geestelijke lezing, in de H. Communie, doemt er soms het verlangen om opgemerkt te worden of geestelijk plezier te verwerven, op.

We moeten daarom ernaar streven om deze vijand te verslaan, want hij zou onze beste daden teniet doen. We moeten ons, zoveel mogelijk, ontzeggen van alles wat ons aangenaam is. We moeten ons ontzeggen van een plezier, omdat het aangenaam is. We moeten een dienst betuigen aan een ondankbare persoon omdat hij ondankbaar is. We moeten een bitter medicijn innemen, omdat het bitter is. Eigenliefde laat uitschijnen dat niets goed is als we er niet onze persoonlijke bevrediging in vinden. Degene die volledig tot God wil behoren moet zich inspannen om wanneer hij bezig is met iets voor zijn eigen plezier dit te stoppen en te zeggen: ´Laat mij alles verliezen, zodat Ik God aangenaam ben.¡ Niemand is meer tevreden met de wereld dan degene die alle wereldse dingen veracht. Hoe meer hij zich ontdoet van de wereldse dingen, hoe rijker hij wordt in Goddelijke genade. Vandaar weet de Heer hoe Hij degenen moet belonen die Hem trouw dienen.

Maar, O mijn Jezus! U weet mijn zwakheid; U heeft beloofd degenen te helpen die op U vertrouwen. Heer, ik hou van U, ik vertrouw op U, geef mij de kracht en maak mij volledig de Uwe. En ook in U vertrouw ik, O mijn zoete Voorspreekster, Maria!

8/12 Kom naar Mij door Mijn Onbevlekte Moeder

21-12-2020 om 00:00 geschreven door claudia  

VIERDE ZONDAG VAN DE ADVENT : Honger naar succes versus verlangen naar geluk

Maria zei: ‘De Heer wil ik dienen: laat er met mij gebeuren wat u hebt gezegd.ÿ (Lucas 1:38)

Zoals vele voorgaande jaren hebben de afgelopen drie weken onze aandacht gevestigd op een toekomst en een belofte, op hoop en Verwachting. ‘Wanneer zal de Messias komen en waar zal Hij worden geboren?' vroegen de Joden zich af. Hoewel veel profeten hadden gesproken over ‘de volheid van de tijd' en ‘Bethlehem van Judea', ondersteunde het idee van een toekomstige gebeurtenis, een komst en een voldoening hun religieuze overtuiging en hun dagelijkse leven. En centraal daarbij stonden twee realiteiten: een honger naar succes en verlangen naar geluk, realiteiten die altijd in conflict zijn.

In twee oude steden van de Grieks-Romeinse wereld, Sparta en Athene, werden moed en opportunisme stilletjes erkend als nobele daden. Om een ​​strijd te kunnen voeren en te winnen, was er behoefte aan honger naar succes en eudaimonia werd alleen mogelijk geacht door het beoefenen van deugden. De suggestie hierin is dat er een constante spanning is tussen succes en geluk, aangezien beide niet hetzelfde zijn. Het gesprek tussen Maria en de aartsengel Gabriël stond hier niet al te ver van af.

De aartsengel maakte duidelijk dat het vinden van God tot stand komt wanneer iemand door God wordt gevonden, en dat geen enkele andere vreugde zo'n ervaring kan overtreffen. Een verlangen naar God hebben, op het Woord van God vertrouwen, is geluk. Maria werd hieraan herinnerd en haar reactie was een wandeling over dat pad. Tegelijk werd er gezegd dat Elizabet al met succes een kind had verwekt. Dit was opvallend: moet men eerbied betuigen aan God omdat men succesvol is of vanwege zijn zoektocht naar geluk? Of is het onwaarschijnlijk dat iemand succesvol is, maar toch niet tevreden?

Het beeld van Maria, die verklaart dat ze de dienstmaagd van de Heer is, is heel leerzaam. Om gelukkig te zijn, verheft men God en beschouwt men zichzelf als iemand die wacht op de Heer, in het besef dat onze menselijke instincten voortdurend de grens tussen succes en geluk vervagen. Een bezoek aan de Academie in Florence om Michelangelo's David te gaan bekijken kan worden beschouwd als onderdeel van een geslaagde vakantie; in de Sixtijnse kapel omhoog kijken naar Michelangelo's Laatste Oordeel kan als een geluk worden beschouwd.

Te wachten en met mij te laten gebeuren wat U hebt gezegd wordt in de liturgie gevierd met de paarse kleur, een kleur beschreven door James Patterson in zijn Invisible als ' ... een verwrongen, complexe kleur - het brengt de passie van rood over, het verdriet van blauw, de verdorvenheid van zwart… Het is pijn en wanhoop, maar ook verlangen - vurig verlangen, geslagen en gekneusd zijn, maar verder voorwaarts vechtend, om vooruit te gaan in plaats van terug te trekken.'' De honger naar succes zal misschien niet worden overwonnen en net als de paarse kleur zal men worden geslagen en gekneusd zijn. Een verlangen naar geluk moedigt iemand aan om in beweging te blijven en zich nooit terug te trekken. - Anthony B. Zabbey O.S.A., SOAS, Universiteit van Londen

20/12 Hij heeft het gezegd en ik geloof het

Laten we dan God geloven in alles en Hem in niets tegenspreken, hoewel wat er wordt gezegd in strijd lijkt te zijn met onze gedachten en gevoelens, maar laat Zijn woord hoger gezag hebben dan zowel redeneringen als zicht. Laten we dit dus ook in de mysteries doen, niet kijken naar de dingen die ons worden voorgelegd, maar Zijn uitspraken in gedachte houden. Want Zijn woord kan niet bedriegen, maar onze zintuigen worden gemakkelijk bedrogen. Zijn woord mislukt nooit, maar het onze loopt in de meeste gevallen mis. Sindsdien zegt het Woord: Dit is mijn Lichaam, laten we ons overtuigen en geloven en ernaar kijken met de ogen van de geest, want Christus heeft niets tastbaars gegeven, maar in tastbare dingen die allen door de geest moeten worden waargenomen. – H. Johannes Chrysostomos (ca. 345 Antiochië - 14 september 407 Comana - Cappadocië) Vroege Kerkvader, Kerkleraar.

GEBEDSINTENTIE

Zondag, dag van de Verrijzenis, laten we daarom de levende aanwezigheid vieren van de Verrezen temidden van de zijnen.

Evangelie van de H. Lucas 1:26-38: In de zesde maand zond God de engel Gabriël naar de stad Nazaret in Galilea, naar een meisje dat was uitgehuwelijkt aan een man die Jozef heette, een afstammeling van David. Het meisje heette Maria. Gabriël ging haar huis binnen en zei: ‘Gegroet Maria, je bent begenadigd, de Heer is met je.ÿ Ze schrok hevig bij het horen van zijn woorden en vroeg zich af wat die begroeting te betekenen had. Maar de engel zei tegen haar: ‘Wees niet bang, Maria, God heeft je Zijn gunst geschonken. Luister, je zult zwanger worden en een Zoon baren, en je moet Hem Jezus noemen. Hij zal een groot man worden en Zoon van de Allerhoogste worden genoemd, en God, de Heer, zal Hem de troon van Zijn vader David geven. Tot in eeuwigheid zal Hij Koning zijn over het volk van Jakob, en aan zijn Koningschap zal geen einde komen.ÿ

Maria vroeg aan de engel: ‘Hoe zal dat gebeuren? Ik heb immers nog nooit gemeenschap met een man gehad.ÿ De engel antwoordde: ´De Heilige Geest zal over je komen en de kracht van de Allerhoogste zal je als een schaduw bedekken. Daarom zal het Kind dat geboren wordt, Heilig worden genoemd en Zoon van God. Luister, ook je familielid Elisabet is zwanger van een zoon, ondanks haar hoge leeftijd. Ze is nu, ook al hield men haar voor onvruchtbaar, in de zesde maand van haar zwangerschap, want voor God is niets onmogelijk.ÿ Maria zei: ‘De Heer wil ik dienen: laat er met mij gebeuren wat u hebt gezegd.ÿ Daarna liet de engel haar weer alleen.

H. Beda Venerabilis (c.673-735), monnik, Kerkleraar
Preken voor de Advent, no. 3

´De engel Gabriël werd door God gezonden naar een stad in Galilea, Nazareth, naar een maagd die verloofd was met een man wiens naam Jozef was van het huis van David; en de naam van de maagd was Maria.¡ Wat er over het huis van David wordt gezegd, is niet alleen van toepassing op Jozef maar ook op Maria. Het was een voorschrift van de wet dat elke man een vrouw uit zijn eigen stam moest trouwen. De H. Paulus getuigt hiervan ook wanneer hij aan Timoteüs schrijft: "Denk aan Jezus Christus, opgestaan ​​uit de dood, nederdalend van David, zoals verkondigd in mijn evangelie" (2 Tim 2:8)

´Hij zal groot zijn en de Zoon van de Allerhoogste worden genoemd; en de Heer God zal Hem de troon van Zijn vader David geven.¡ De engel verwijst naar het Koninkrijk van de Israëlieten als de troon van David, omdat David in zijn tijd, op bevel en hulp van de Heer, het bestuurde met een geest van trouwe dienst. Zoals David ooit het volk had geregeerd met tijdelijk gezag, zou Christus hen nu naar het eeuwig Koninkrijk leiden door zijn geestelijke genade.

"Hij zal voor eeuwig over het huis van Jakob heersen". Het huis van Jacob verwijst hier naar de universele Kerk die, door haar geloof in en getuigenis van Christus, het erfgoed van de Aartsvaders deelt. Dit kan van toepassing zijn op degenen die fysieke afstammelingen zijn van de families van de Aartsvaders, of op degenen die uit heidense naties komen en in Christus worden herboren door het water van het doopsel. In dit huis zal Christus voor eeuwig heersen, en "aan zijn Koninkrijk zal geen einde komen". In deze huidige tijd regeert Christus in de Kerk. Door Geloof en Liefde woont Hij in de harten van Zijn uitverkorenen, en leidt Hij hen door Zijn onophoudelijke zorg naar hun hemelse beloning. In het komende leven, wanneer hun periode van ballingschap op aarde voorbij is, zal Hij zijn Koningschap uitoefenen door de gelovigen naar hun Hemels land te leiden. Daar zullen zij, voor altijd geïnspireerd door het aanschouwen van Zijn aanwezigheid, hun enige vreugde beleven door Hem te prijzen en verheerlijken.

20-12-2020 om 22:29 geschreven door claudia  

Advent week 3 : Met stomheid geslagen

Het verhaal van Zacharias is mijn favoriete Bijbeltekst. Hij werd met stomheid geslagen. Op verschillende momenten heb ik twijfels in het geloof gehad, hetzij door te twijfelen aan Gods bestaan of door mijn roeping in twijfel te trekken. Dergelijke twijfels kunnen komen in tijden van stress of angst, zelfs in tijden van zelfgenoegzaamheid. Met tijden van zelfgenoegzaamheid bedoel ik wanneer het leven verloopt zonder drama en de behoefte aan God in het leven minder dringend kan lijken. Zulke twijfels hebben is een natuurlijke fase in het leven en is het zoeken naar antwoorden op deze twijfels een kans om ons geloof te verdiepen. Het in twijfel trekken van de stomheid van Zacharias bij de profetie van de engel kan als een natuurlijke reactie worden gezien.

Het feit dat hij met stomheid geslagen wordt bij zijn commentaar, kan een harde straf lijken. Ook een priester zijn die met stomheid geslagen wordt, is een aandoening die zijn bediening dramatisch zou belemmeren. Ik zou niet in staat zijn om het Evangelie te verkondigen of de Mis in het openbaar op te dragen. Ik zou moeite hebben om degenen die om advies of leiding komen te helpen, en ik zou moeite hebben om in het openbaar te bidden en mijn behoeften kenbaar te maken. De hachelijke situatie van Zacharias kan daarom zeker sympathie opwekken.

Ik vind vooral Zachariasÿ aanvaarding van zijn boetedoening en de uiteindelijke uitkomst van de voorspelling van Johannesÿ geboorte geweldig. Zodra hij met stomheid werd geslagen, zag Zacharias onmiddellijk zijn fout in. Het vermogen van de engel om zijn spraakverlies te voorspellen, geeft ook geloofwaardigheid aan de voorspelling van Johannesÿ geboorte en zijn volheid van Gods Geest.

Soms kunnen we toegeven aan onze emoties, of het nu angst, woede of zelfs verwarring is, en flappen we er iets uit. Toch werden we niet met stomheid geslagen. Maar hoe vaak corrigeren we onze fout onmiddellijk? Zacharias krijgt in zijn spraakverlies de tijd om over zijn situatie na te denken. Als we niet in staat zijn om onmiddellijk sorry te zeggen, laten we dan over de situatie nadenken, onze moed verzamelen en onze excuses aanbieden en onze fout corrigeren. Zo volgen we de voetsporen van Zacharias.

Zacharias corrigeert zijn fout bij de geboorte van zijn zoon wanneer hij op zijn tablet schrijft dat het kind Johannes zal heten. Zijn spraak wordt onmiddellijk hersteld zodat hij de geboorte van Johannes uitbundig kan vieren met Elizabeth.

Ik vind het geweldig als we de Schrift in ons leven kunnen betrekken. Ik denk dat het verhaal van Zacharias er zich gemakkelijk toe leent. We moeten uit dit verhaal leren dat Zacharias, nadat hij met stomheid is geslagen, zijn Geloof niet verlaat, maar zijn bediening in het heiligdom voortzet tot het einde van zijn leven. Wat de voorzienigheid of het leven ons in dit seizoen ook brengt, als we aan ons Geloof vasthouden, kan het toch een vreugdevolle en gezegende tijd zijn. - Fr George Donaghy, OSA

19/12 Evangelie van de H. Lucas 1:5-25

Toen Herodes koning van Judea was, leefde er een priester die Zacharias heette en tot de priesterafdeling Abia behoorde. Zijn vrouw, Elisabet, stamde af van Aäron. Beiden waren vrome en gelovige mensen, die zich strikt aan alle geboden en wetten van de Heer hielden. Ze hadden geen kinderen, want Elisabet was onvruchtbaar, en beiden waren al op leeftijd.

Toen de afdeling van Zacharias eens aan de beurt was om de priesterdienst te vervullen, werd er volgens het gebruik van de priesters geloot en werd Zacharias door het lot aangewezen om het reukoffer op te dragen in het heiligdom van de Heer. De samengestroomde menigte bleef buiten staan bidden terwijl het offer werd gebracht. Opeens verscheen hem een engel van de Heer, die aan de rechterkant van het reukofferaltaar stond. Zacharias schrok hevig bij het zien van de engel en werd door angst overvallen. Maar de engel zei tegen hem: ‘Wees niet bang, Zacharias, je gebed is verhoord: je vrouw Elisabet zal je een zoon baren, en je moet hem Johannes noemen. Vreugde en blijdschap zullen je ten deel vallen, en velen zullen zich over zijn geboorte verheugen. Hij zal groot zijn in de ogen van de Heer, en wijn en andere gegiste drank zal hij niet drinken. Hij zal vervuld worden van de H. Geest terwijl hij nog in de schoot van zijn moeder is, en hij zal velen uit het volk van Israël tot de Heer, hun God, brengen. Als bode zal hij voor God uit gaan met de geest en de kracht van Elia om ouders met hun kinderen te verzoenen en om zondaars tot rechtvaardigheid te brengen, en zo zal hij het volk gereedmaken voor de Heer.ÿ

Zacharias vroeg aan de engel: ‘Hoe kan ik weten of dat waar is? Ik ben immers een oude man en ook mijn vrouw is al op leeftijd.ÿ De engel antwoordde: ‘Ik ben Gabriël, die altijd in Gods nabijheid is, en ik ben uitgezonden om je dit goede nieuws te brengen. Maar omdat je geen geloof hebt gehecht aan mijn woorden, die op de voorbestemde tijd in vervulling zullen gaan, zul je stom zijn en niet kunnen spreken tot de dag waarop dit alles gaat gebeuren.ÿ

De menigte stond buiten op Zacharias te wachten, en de mensen vroegen zich af waarom hij zo lang in het heiligdom bleef. Maar toen hij naar buiten kwam, kon hij niets tegen hen zeggen. Ze begrepen dat hij in het heiligdom een visioen had gezien; hij maakte gebaren tegen hen, maar spreken kon hij niet, Toen zijn tempeldienst voorbij was, ging hij terug naar huis.

Korte tijd later werd zijn vrouw Elisabet zwanger. Ze leefde vijf maanden lang in afzondering en zei bij zichzelf: De Heer heeft zich mijn lot aangetrokken. Hij heeft dit voor mij gedaan opdat de mensen me niet langer verachten.

H. Maximus van Turijn (?-c.420), Bisschop

Het was gebed, niet seksueel verlangen, dat de conceptie van Johannes teweegbracht. Elizabet was al voorbij de leeftijd waarop ze zwanger kon worden, haar lichaam had alle hoop op zwanger worden verloren, maar ondanks deze staat van hopeloosheid liet het gebed van Zacharias haar bejaarde lichaam weer vrucht dragen. Het was genade, niet de natuur, die Johannes verwekte. Hij kon niet anders dan een Heilige zijn, dit kind wiens geboorte niet het gevolg was van een omhelzing maar van gebed.

Het zou ons echter niet mogen verbazen dat Johannes zo'n glorierijke geboorte kreeg. De geboorte van Christus' voorloper, die Zijn weg recht had gemaakt, moest enige gelijkenis vertonen met die van de Heer, onze Redder. Als onze Heer uit een maagd werd geboren, werd Johannes verwekt in een oude en onvruchtbare vrouw. We verwonderen ons niet minder over Elizabet die zwanger werd op haar oude dag dan over Maria die als maagd baarde.

Volgens mij zit hier iets symbolisch in: Johannes vertegenwoordigde het Oude Testament; hij werd geboren uit het reeds oude bloed van een bejaarde vrouw. Terwijl Onze Heer, die het Goede Nieuws van het Koninkrijk der Hemelen aankondigde, een nakomeling is van krachtige jeugd. Maria, die zich bewust is van haar maagdelijkheid, verwondert zich over het kind dat in haar schoot groeit; Elizabet, zich bewust van haar leeftijd, bloost in haar door zwangerschap gezwollen buik; zoals de Evangelist zegt: "Ze ging vijf maanden in afzondering." We moeten ook bewondering hebben voor het feit dat dezelfde Aartsengel, Gabriël, beide geboorten aankondigde: hij bracht troost aan Zacharias, die ongelovig was; hij kwam bij Maria, die hij geloofde (Lc 1: 26v.). De eerste verloor zijn stem omdat hij eraan twijfelde; de tweede ontving onmiddellijk het Woord, de Redder omdat ze geloofde.

20-12-2020 om 21:34 geschreven door claudia  

Advent week 3 : De droom onderscheiden

Vandaag wordt ons verteld dat Jezus tot bestaan ​​komt door Gods voorzienigheid. Er gebeurt iets verbazingwekkends in het Evangelie van vandaag. Als Jozef hoort dat de vrouw met wie hij gaat trouwen zwanger is van iemand anders, besluit hij de verloving stilletjes te beëindigen. Dit is begrijpelijk en een zeer menselijke reactie. Dan krijgt Jozef een droom waarin hij een ontmoeting heeft met Gods Engel die Jozef informeert dat God de Vader is en over de Onbevlekte Ontvangenis waarbij hij het belang van Jezus benadrukt. Het is ook verbazingwekkend dat Jozef het vermogen heeft om de droom te onderscheiden als een boodschap van God. We concentreren ons vaak op het grote Geloof van Maria, maar Jozef was ook een persoon met een groot Geloof om de droom te onderscheiden voor wat hij is. Door de droom heeft Jozef een diepe spirituele ervaring en kan hij met Maria trouwen en Jezus opvoeden. Zouden we hetzelfde doen?

We hebben voorbeelden waar we God in ons leven ervaren en we moeten erop reageren en ze niet afwijzen als louter toeval. Sta mij toe een voorbeeld uit mijn eigen leven te geven. Er was een tijd in mijn leven dat ik extreem bijgelovig was geworden, ik begon mijn horoscoop te lezen en ging naar handlezers en ik overtuigde mezelf er zelfs van dat ik de mogelijkheid had om de toekomst te voorspellen. Ik begon met handlezen en ik begon voorspellingen te doen aan de hand van tarotkaarten. Tegelijk begon mijn Geloof zich echter te verdiepen, en een Priester had mij de Ignatiaanse meditatie -  een vorm van gebed - aanbevolen die verschillende overwegingen en het gebruik van iemands verbeeldingskracht omvat. Op een avond, tijdens een meditatie besefte ik dat ik niet op God vertrouwde, maar eerder op tarotkaarten en handlezen en het voelde verkeerd aan. Daarom beloofde ik God dat ik ermee zou stoppen, en ik gooide de tarotkaarten weg en sinds die dag heb ik geen horoscopen meer gelezen en ook aan geen andere vorm van bijgeloof meer gedaan. De volgende zondag tijdens de mis zei dezelfde Priester die mij het Ignatiaanse gebed had aanbevolen, zonder te weten wat ik had gedaan of de beslissing die ik had genomen, dat hij ging prediken over de gevaren van waarzeggerij en new age. Ik voelde op dat moment dat dit Gods manier was om mij te contacteren en me te helpen de juiste beslissing te nemen. Sommigen die dit lezen, kunnen dit aan toeval wijten maar ik geloof dat mijn Geloof me heeft geholpen om de juiste beslissing te nemen.

Dit kan ons persoonlijk raken tijdens de preek in een Misviering, of als er iemand ons spreekt over geloof in het dagelijks leven of als we bidden. Wie zal er zeggen dat het niet God is die ons raakt en ons leidt zoals zij Jozef raakte en hem leidde? Als we deze overtuiging bezitten, maakt dat ons Geloof nog levendiger. - Fr George Donaghy, OSA 

18/12 Zalven met Chrisma

In het Oude Testament werden zowel priesters als koningen gezalfd met Chrisma of H. Olie. Het was een voorstelling van de ware Koning en Hogepriester die bij Zijn komst naar deze wereld gezalfd was met vreugdeolie boven al Zijn leeftijdsgenoten.

Door deze zalving ontving Hij de naam Christus, en degenen die delen in de zalving die Hij schenkt, dat wil zeggen de genade van de H. Geest, worden Christenen genoemd. – H. Beda Venerabilis (c. 672-673 - 26 mei 735) Heilig verklaard en als Kerkleraar uitgeroepen door Paus Leo XII in 1899.

GEBEDSINTENTIE

Heer, Onze God, moge Uw genade in ons hart worden uitgestort voor de heiliging van de wereld.

Evangelie van de H. Matteüs 1:18-24: De afkomst van Jezus Christus was als volgt. Toen zijn moeder Maria al was uitgehuwelijkt aan Jozef maar nog niet bij hem woonde, bleek ze zwanger te zijn door de H. Geest. Haar man Jozef, die een rechtschapen mens was, wilde haar niet in opspraak brengen en dacht erover haar in het geheim te verstoten. Toen hij dit overwoog, verscheen hem in een droom een engel van de Heer. De engel zei: ‘Jozef, zoon van David, wees niet bang je vrouw Maria bij je te nemen, want het Kind dat ze draagt is verwekt door de H. Geest. Ze zal een zoon baren. Geef Hem de naam Jezus, want Hij zal Zijn volk bevrijden van hun zonden.ÿ Dit alles is gebeurd opdat in vervulling zou gaan wat bij monde van de profeet door de Heer is gezegd: ‘De maagd zal zwanger zijn en een zoon baren, en men zal Hem de naam Immanuel gevenÿ, wat in onze taal betekent ‘God met onsÿ. Jozef werd wakker en deed wat de engel van de Heer hem had opgedragen: hij nam haar bij zich als zijn vrouw.

H. Alfonsus Maria de Liguori (1696-1787), Bisschop en Kerkleraar
Meditaties voor het Octaaf van Kerstmis, nr. 8

De naam Jezus is een Goddelijke naam die de Heer aan Maria heeft bekendgemaakt door de stem van de Aartsengel Gabriël: ´Je zult Hem de naam Jezus geven¡ (Lucas 1:31). Een naam die om deze reden "boven alle namen" wordt genoemd, "de enige naam waarmee we gered kunnen worden" (Fil. 2:9; Hand. 4:12). Deze grote naam wordt door de Heilige Geest vergeleken met olie: "Uw naam is uitgegoten olie" (Sg 1: 3). Waarom? Omdat, zoals de H. Bernardus uitlegt, het net zoals olie is: de naam Jezus is Licht voor onze geest, voedsel voor ons hart, een medicijn voor onze ziel.

Licht voor onze geest: het was de schittering van deze naam die de wereld in staat stelde om van de schaduwen van afgoderij naar het Licht van Geloof over te gaan. We zijn geboren in een land waarvan de inwoners allemaal heidenen waren vóór de komst van de Heer. Als Hij niet was gekomen om ons te verlichten hadden we zoals hen geweest. Wat moeten we Jezus Christus dus danken voor de gave van Geloof!

Voedsel voor ons hart: ook dit is wat de naam van Jezus betekent. Want het roept al het pijnlijke werk op dat Jezus heeft verricht om ons te redden. Dit is hoe Hij ons troost in verdrukking, ons kracht geeft om de weg van verlossing te bewandelen, onze hoop doet herleven en ons doet ontbranden met liefde voor onze God.

En een medicijn voor onze ziel: Jezus' naam maakt onze ziel sterk in het licht van bekoringen en aanvallen van onze vijanden. Bij het horen van deze heilige naam beven en vluchten de krachten van de Hel. De H. Paulus zegt: "dat voor de naam van Jezus elke knie zal buigen, in de Hemelen, op aarde en in de onderwereld" (Fil. 2:10). Niemand die verleiding wordt gebracht, zal vallen als hij Jezus aanroept, en zolang hij Hem aanroept, zal hij volharden en gered worden.

20-12-2020 om 13:23 geschreven door claudia