Kerstavond – Vol vragen 

Toen de volheid van de tijd was gekomen, zond God Zijn Zoon in de wereld. - Antifoon 

Als kinderen in de meeste traditionele Katholieke gezinnen leerden we het Geloof kennen door 2 eenvoudige vragen. De eerste was: ‘Wie heeft je gemaakt?' waarop we antwoordden: ‘God heeft me gemaakt'. En de tweede: ‘Waarom heeft God je gemaakt?'; 'God heeft mij ertoe gebracht Hem lief te hebben en Hem te dienen in deze wereld, zodat ik in de volgende wereld gelukkig zal zijn bij Hem', was het antwoord. Het bestaan ​​van God was, hoewel het tegenwoordig niet wordt geteld, geen moeilijkheid. We geloofden dat niets onmogelijk is voor Gods Hand, dat het bestaan ​​zijn oorsprong vindt in een werkelijkheid die oneindig is. Maar toen we opgroeiden, kregen we andere soorten zorgen en stelden we ons andere vragen, één daarvan is: ‘Waar kunnen we God vinden?' Het is niet de plaats waar we God kunnen horen, maar waar kunnen we als persoon en als gemeenschap God vinden? Waar kunnen we Hem ontmoeten?

De meeste ervaringen in ons leven laten meestal een indruk van vreugde of verdriet op ons achter. Iedereen draagt ​​een badge, één die uniek is voor elk moment. Als we herstellen van een ziekte, als er een kindje wordt geboren in het gezin, als we een nieuwe job beginnen, als we een geschikte woning vinden, dan zijn we tevreden en hebben we misschien geen haast om vragen te stellen. Maar als we de zon zien ondergaan aan het einde van ons leven en de mist komt over alles wat we hebben gedaan, wordt de vraag gesteld: waarom overkomt mij dit? Deze twee polen kenmerken de realiteit van ons wezen: stilte en storm. En we vinden God in beide, want God kwam in Zijn majesteit om ons te ontmoeten in tijden van vreugde en tegenslag.

De aarde, met alles en iedereen erop, is van de Heer, zegt Psalm 24:1. De wereld is waar we ons bevinden en God stuurde zijn Zoon naar de wereld, in ons midden.

Enerzijds vinden we de Zoon van God door middel van een vriendschapsband tussen mensen. Duizenden jaren geleden stonden de Tolteken bijvoorbeeld in het zuiden van Mexico bekend als "vrouwen en mannen met kennis". In hun pogingen om hun voorouderlijke wijsheid te verbergen en haar bestaan ​​in de vergetelheid te houden, onderscheidden de meesters - naguals - zich door een diepe vriendschappelijke band, zelfs tot aan de dood toe. Niemand heeft grotere liefde dan dat iemand zijn leven geeft voor zijn vrienden (Joh 15:13). Zonder menselijke vriendschap is het neerdalen van de Zoon van God een dood Woord; met vriendschap wordt het een proclamatie, het Levend Woord.

Ten tweede kunnen we de Zoon van God vinden op het pad van heiligheid. Heiligheid kent echter twee klassieke opvattingen: Grieks en Hebreeuws. Voor de Grieken houdt heiligheid in: geen fouten, geen tekortkomingen, geen perversiteit; het betekent smetteloos zijn. Maar voor de Hebreeën duidt heiligheid op leven met God ondanks iemands gebreken en zwakheden, zich bewust te zijn van Gods nabijheid, ongeacht iemands tekortkomingen. In die zin kunnen we God ontmoeten waar we ons ook bevinden. Dit suggereert niet dat zonde geen belediging is voor God; de ontmoeting met God zoals we zijn, betekent eerder een uitnodiging tot bekering.

De Advent is ten einde. Waar hebben we God ontmoet? Waar vinden we Hem? - Anthony B. Zabbey O.S.A.

24/12 Evangelie van de H. Lucas 2:1-14
In die tijd kondigde Keizer Augustus een decreet af dat alle inwoners van het rijk zich moesten laten inschrijven. Deze eerste volkstelling vond plaats tijdens het bewind van Quirinius over Syrië. Iedereen ging op weg om zich te laten inschrijven, ieder naar de plaats waar hij vandaan kwam. Jozef ging van de stad Nazaret in Galilea naar Judea, naar de stad van David die Betlehem heet, aangezien hij van David afstamde, om zich te laten inschrijven samen met Maria, zijn aanstaande vrouw, die zwanger was. Terwijl ze daar waren, brak de dag van haar bevalling aan, en ze bracht een zoon ter wereld, haar eerstgeborene. Ze wikkelde hem in een doek en legde hem in een voederbak, omdat er voor hen geen plaats was in het nachtverblijf van de stad. Niet ver daar vandaan brachten herders de nacht door in het veld, ze hielden de wacht bij hun kudde. Opeens stond er een engel van de Heer bij hen en werden ze omgeven door het stralende licht van de Heer, zodat ze hevig schrokken. De engel zei tegen hen: ‘Wees niet bang, want ik kom jullie goed nieuws brengen, dat het hele volk met grote vreugde zal vervullen: vandaag is in de stad van David jullie redder geboren. Hij is de Messias, de Heer. Dit zal voor jullie het teken zijn: jullie zullen een pasgeboren kind vinden dat in een doek gewikkeld in een voederbak ligt.ÿ En plotseling voegde zich bij de engel een groot hemels leger dat God prees met de woorden: ‘Eer aan God in de hoogste Hemel en Vrede op aarde voor alle mensen die Hij liefheeft.ÿ