Advent week 4 : De winter is niet koud

Hij zal ervoor zorgen dat ouders zich verzoenen met hun kinderen en kinderen zich verzoenen met hun ouders. (Maleachi 3:24)

De winter is maar door weinig mensen geliefd, om redenen die meestal niet worden uitgedrukt. Maar voor de overgrote meerderheid maakt het vroeg donker worden, het gevoel van eenzaamheid, een gevoel van moeheid en onwil om ÿs morgens op te staan in combinatie met de koude, de winter tot een minder gunstig seizoen. Wat opvalt, is de vriestemperatuur en de behoefte aan warmte. Tijdens een wandeling van school (Bloomsbury in Central London) richting Kings Cross – H. Pancraas, zag ik een man in een rolstoel vlak bij de Britse Bibliotheek. Het was koud en het werd donker. Maar naar mijn mening was er iets niet in orde met de man. Hij zag er niet zozeer uit als iemand die leefde aan de rand van de samenleving, omdat hij een mooi overhemd droeg en niet was gekleed als een dakloze. Hij dronk zelfs een fles prosecco - zonder rietje of beker. Ik ging naar hem toe, groette hem en vroeg of alles in orde was. Hij keek naar me op en verbaasde me met zijn antwoord: ´Het lijkt alsof iedereen een hart van steen heeft. Ik heb hier op de bank gezeten en heb maar een duwtje nodig om recht te staan omdat ik uitgeput ben. Veel goede mensen, die in feite ´klootzakken¡ zijn, liepen mij voorbij en keken zelfs niet naar mij. Kunt u mij recht helpen?¡ Ik hielp hem recht. Ik wilde niet dat deze man een gevoel van verwaarlozing zou ervaren omdat niemand bereid was hem enige hulp te verlenen. Hoewel we in een samenleving leven die de nadruk legt op individualiteit, is het aannemelijk te zeggen dat het mensenhart zo koud is geworden dat eenvoudige daden van vriendelijkheid en zorg tot het verleden behoren. Het is het mensenhart dat koud is, niet de winter. Het is het mensenhart dat zich tot zijn naaste moet richten en heeft deze nodig, want de Heer zal Zijn Wetten in het hart van mensen schrijven (Jer 31:33; Hebreeën 10:16).

De Heer beloofde Zijn boodschapper te sturen om een ​​weg voor Zijn komst te bereiden. Dit is een bekend thema omdat bijna alle hoogwaardigheidsbekleders vooraf een team hebben om de veiligheid van hun beoogde bezoeklocatie te controleren. Ook moet er rekening gehouden worden met het burgerlijk gedrag, aangezien het ook waarschijnlijk is sommige tegenstanders er aanwezig zijn. Maar dit was niet de taak van Gods boodschapper; integendeel, hij moest tot de harten van mensen spreken, 'want uit het hart van een persoon, komen kwade gedachten, seksuele immoraliteit, diefstal, moord, overspel, begeerte, slechtheid, bedrog, sensualiteit, afgunst, laster, trots, dwaasheid' (Mark 7:21). God wil warmte van het hart, ijzig weer is van geen belang.

Als het hart van vaders zich tot hun kinderen richt en het hart van kinderen zich tot hun vader wendt, zal God niet alleen een Wet zijn die gehoorzaamd moet worden. Hij zal de Liefdevolle aanwezigheid zijn voor Wie we fouten maken en erdoor leren, de lijdende Messias met wie we samen beproevingen en mislukkingen moeten doorstaan. Een warm en bekeerd hart wacht op God, vindt ‘God arm, beschimpt, zonder onderdak of brood, ziet God verstrikt in zonde, zwakheid en dood zien' (Dietrich Bonhoeffer). Een warm hart wordt niet gehavend door de winter. -Anthony B. Zabbey O.S.A.

23/12 Evangelie van de H. Lucas 1:57-66

Toen de dag van haar bevalling was aangebroken, bracht Elisabet een zoon ter wereld. Haar buren en verwanten hoorden hoe barmhartig de Heer voor haar was geweest, en ze verheugen zich samen met haar. Op de achtste dag kwamen ze het kind besnijden, en ze wilden het Zacharias noemen, naar zijn vader. Maar zijn moeder zei: ‘Nee, Johannes zal hij heten!ÿ Ze zeiden tegen haar: ‘Er is niemand in je familie die zo heet.ÿ Ze beduidden zijn vader te laten weten hoe hij het kind wilde noemen. Hij vroeg om een schrijftablet en schreef erop: ‘Johannes is zijn naam.ÿ Iedereen was verbaasd. En meteen werd de verlamming van zijn mond en zijn tong ongedaan gemaakt, en hij begon te spreken en loofde God. Alle omwonenden waren diep onder de indruk, en in heel het bergland van Judea werden deze gebeurtenissen besproken. Ieder die het hoorde bleef erover nadenken, en vroeg zich af: Hoe zal het verdergaan met dit kind? Want de machtige hand van de Heer beschermde hem.

Preek toegeschreven aan de H. Gregorius de Wonderwerker (c.213-270), Bisschop

[Johannes de Doper zei:] "Ik ben de stem, de stem die roept in de woestijn: Maak de weg vrij voor de Heer". Daarom kan ik niet zwijgen, Heer, in uw aanwezigheid. "Ik zou door U gedoopt moeten worden, en dan komt U naar mij?¡ (Matt 3:14).

Bij mijn geboorte nam ik de onvruchtbaarheid van mijn moeder weg, en toen ik nog een baby was, genas ik de spraakverlamming van mijn vader, want U gaf me in mijn kindertijd de gave om wonderen te verrichten.

Toen U uit de Maagd Maria werd geboren, zoals U wilde en op een manier die U alleen kent, hebt U haar maagdelijkheid niet weggenomen, maar terwijl U die intact bewaart, gaf U haar bovendien de naam 'Moeder'. Haar maagdelijkheid heeft Uw geboorte niet verhinderd, noch heeft Uw geboorte haar maagdelijkheid vernietigd. Integendeel, twee tegenstellingen, moederschap en maagdelijkheid, werden gemakkelijk door U verenigd, omdat de natuurwetten hun oorsprong in U vinden.

Ik ben slechts een mens, deel in Gods genade, maar U bent zowel God als Mens vanwege Uw Liefde voor de mensheid (vgl. Wijs 1:6).