VIERDE ZONDAG VAN DE ADVENT : Honger naar succes versus verlangen naar geluk

Maria zei: ‘De Heer wil ik dienen: laat er met mij gebeuren wat u hebt gezegd.ÿ (Lucas 1:38)

Zoals vele voorgaande jaren hebben de afgelopen drie weken onze aandacht gevestigd op een toekomst en een belofte, op hoop en Verwachting. ‘Wanneer zal de Messias komen en waar zal Hij worden geboren?' vroegen de Joden zich af. Hoewel veel profeten hadden gesproken over ‘de volheid van de tijd' en ‘Bethlehem van Judea', ondersteunde het idee van een toekomstige gebeurtenis, een komst en een voldoening hun religieuze overtuiging en hun dagelijkse leven. En centraal daarbij stonden twee realiteiten: een honger naar succes en verlangen naar geluk, realiteiten die altijd in conflict zijn.

In twee oude steden van de Grieks-Romeinse wereld, Sparta en Athene, werden moed en opportunisme stilletjes erkend als nobele daden. Om een ​​strijd te kunnen voeren en te winnen, was er behoefte aan honger naar succes en eudaimonia werd alleen mogelijk geacht door het beoefenen van deugden. De suggestie hierin is dat er een constante spanning is tussen succes en geluk, aangezien beide niet hetzelfde zijn. Het gesprek tussen Maria en de aartsengel Gabriël stond hier niet al te ver van af.

De aartsengel maakte duidelijk dat het vinden van God tot stand komt wanneer iemand door God wordt gevonden, en dat geen enkele andere vreugde zo'n ervaring kan overtreffen. Een verlangen naar God hebben, op het Woord van God vertrouwen, is geluk. Maria werd hieraan herinnerd en haar reactie was een wandeling over dat pad. Tegelijk werd er gezegd dat Elizabet al met succes een kind had verwekt. Dit was opvallend: moet men eerbied betuigen aan God omdat men succesvol is of vanwege zijn zoektocht naar geluk? Of is het onwaarschijnlijk dat iemand succesvol is, maar toch niet tevreden?

Het beeld van Maria, die verklaart dat ze de dienstmaagd van de Heer is, is heel leerzaam. Om gelukkig te zijn, verheft men God en beschouwt men zichzelf als iemand die wacht op de Heer, in het besef dat onze menselijke instincten voortdurend de grens tussen succes en geluk vervagen. Een bezoek aan de Academie in Florence om Michelangelo's David te gaan bekijken kan worden beschouwd als onderdeel van een geslaagde vakantie; in de Sixtijnse kapel omhoog kijken naar Michelangelo's Laatste Oordeel kan als een geluk worden beschouwd.

Te wachten en met mij te laten gebeuren wat U hebt gezegd wordt in de liturgie gevierd met de paarse kleur, een kleur beschreven door James Patterson in zijn Invisible als ' ... een verwrongen, complexe kleur - het brengt de passie van rood over, het verdriet van blauw, de verdorvenheid van zwart… Het is pijn en wanhoop, maar ook verlangen - vurig verlangen, geslagen en gekneusd zijn, maar verder voorwaarts vechtend, om vooruit te gaan in plaats van terug te trekken.'' De honger naar succes zal misschien niet worden overwonnen en net als de paarse kleur zal men worden geslagen en gekneusd zijn. Een verlangen naar geluk moedigt iemand aan om in beweging te blijven en zich nooit terug te trekken. - Anthony B. Zabbey O.S.A., SOAS, Universiteit van Londen

20/12 Hij heeft het gezegd en ik geloof het

Laten we dan God geloven in alles en Hem in niets tegenspreken, hoewel wat er wordt gezegd in strijd lijkt te zijn met onze gedachten en gevoelens, maar laat Zijn woord hoger gezag hebben dan zowel redeneringen als zicht. Laten we dit dus ook in de mysteries doen, niet kijken naar de dingen die ons worden voorgelegd, maar Zijn uitspraken in gedachte houden. Want Zijn woord kan niet bedriegen, maar onze zintuigen worden gemakkelijk bedrogen. Zijn woord mislukt nooit, maar het onze loopt in de meeste gevallen mis. Sindsdien zegt het Woord: Dit is mijn Lichaam, laten we ons overtuigen en geloven en ernaar kijken met de ogen van de geest, want Christus heeft niets tastbaars gegeven, maar in tastbare dingen die allen door de geest moeten worden waargenomen. – H. Johannes Chrysostomos (ca. 345 Antiochië - 14 september 407 Comana - Cappadocië) Vroege Kerkvader, Kerkleraar.

GEBEDSINTENTIE

Zondag, dag van de Verrijzenis, laten we daarom de levende aanwezigheid vieren van de Verrezen temidden van de zijnen.

Evangelie van de H. Lucas 1:26-38: In de zesde maand zond God de engel Gabriël naar de stad Nazaret in Galilea, naar een meisje dat was uitgehuwelijkt aan een man die Jozef heette, een afstammeling van David. Het meisje heette Maria. Gabriël ging haar huis binnen en zei: ‘Gegroet Maria, je bent begenadigd, de Heer is met je.ÿ Ze schrok hevig bij het horen van zijn woorden en vroeg zich af wat die begroeting te betekenen had. Maar de engel zei tegen haar: ‘Wees niet bang, Maria, God heeft je Zijn gunst geschonken. Luister, je zult zwanger worden en een Zoon baren, en je moet Hem Jezus noemen. Hij zal een groot man worden en Zoon van de Allerhoogste worden genoemd, en God, de Heer, zal Hem de troon van Zijn vader David geven. Tot in eeuwigheid zal Hij Koning zijn over het volk van Jakob, en aan zijn Koningschap zal geen einde komen.ÿ

Maria vroeg aan de engel: ‘Hoe zal dat gebeuren? Ik heb immers nog nooit gemeenschap met een man gehad.ÿ De engel antwoordde: ´De Heilige Geest zal over je komen en de kracht van de Allerhoogste zal je als een schaduw bedekken. Daarom zal het Kind dat geboren wordt, Heilig worden genoemd en Zoon van God. Luister, ook je familielid Elisabet is zwanger van een zoon, ondanks haar hoge leeftijd. Ze is nu, ook al hield men haar voor onvruchtbaar, in de zesde maand van haar zwangerschap, want voor God is niets onmogelijk.ÿ Maria zei: ‘De Heer wil ik dienen: laat er met mij gebeuren wat u hebt gezegd.ÿ Daarna liet de engel haar weer alleen.

H. Beda Venerabilis (c.673-735), monnik, Kerkleraar
Preken voor de Advent, no. 3

´De engel Gabriël werd door God gezonden naar een stad in Galilea, Nazareth, naar een maagd die verloofd was met een man wiens naam Jozef was van het huis van David; en de naam van de maagd was Maria.¡ Wat er over het huis van David wordt gezegd, is niet alleen van toepassing op Jozef maar ook op Maria. Het was een voorschrift van de wet dat elke man een vrouw uit zijn eigen stam moest trouwen. De H. Paulus getuigt hiervan ook wanneer hij aan Timoteüs schrijft: "Denk aan Jezus Christus, opgestaan ​​uit de dood, nederdalend van David, zoals verkondigd in mijn evangelie" (2 Tim 2:8)

´Hij zal groot zijn en de Zoon van de Allerhoogste worden genoemd; en de Heer God zal Hem de troon van Zijn vader David geven.¡ De engel verwijst naar het Koninkrijk van de Israëlieten als de troon van David, omdat David in zijn tijd, op bevel en hulp van de Heer, het bestuurde met een geest van trouwe dienst. Zoals David ooit het volk had geregeerd met tijdelijk gezag, zou Christus hen nu naar het eeuwig Koninkrijk leiden door zijn geestelijke genade.

"Hij zal voor eeuwig over het huis van Jakob heersen". Het huis van Jacob verwijst hier naar de universele Kerk die, door haar geloof in en getuigenis van Christus, het erfgoed van de Aartsvaders deelt. Dit kan van toepassing zijn op degenen die fysieke afstammelingen zijn van de families van de Aartsvaders, of op degenen die uit heidense naties komen en in Christus worden herboren door het water van het doopsel. In dit huis zal Christus voor eeuwig heersen, en "aan zijn Koninkrijk zal geen einde komen". In deze huidige tijd regeert Christus in de Kerk. Door Geloof en Liefde woont Hij in de harten van Zijn uitverkorenen, en leidt Hij hen door Zijn onophoudelijke zorg naar hun hemelse beloning. In het komende leven, wanneer hun periode van ballingschap op aarde voorbij is, zal Hij zijn Koningschap uitoefenen door de gelovigen naar hun Hemels land te leiden. Daar zullen zij, voor altijd geïnspireerd door het aanschouwen van Zijn aanwezigheid, hun enige vreugde beleven door Hem te prijzen en verheerlijken.