Hoog verheft nu mijn ziel de Heer,

verrukt is mijn geest om God, mijn Verlosser,

Zijn keus viel op zijn eenvoudige dienstmaagd,

van nu af prijst ieder geslacht mij zalig.

Wonderbaar is het wat Hij mij deed,

de Machtige, groot is Zijn Naam!

Barmhartig is Hij tot in lengte van dagen

voor ieder die Hem erkent.

Hij doet zich gelden met krachtige arm,

vermetelen drijft hij uiteen,

machtigen haalt Hij omlaag van hun troon,

eenvoudigen brengt Hij tot aanzien;

Behoeftigen schenkt Hij overvloed,

maar rijken gaan heen met lege handen.

Hij trekt zich Zijn dienaar Israël aan,

Zijn milde erbarming indachtig;

zoals Hij de vaderen heeft beloofd,

voor Abraham en zijn geslacht voor altijd.

12-10-2016 om 03:46 geschreven door claudia  

De boodschap van de engel Gabriel aan Maria

Ik zag de H. Maagd, niet lang na haar huwelijk in Jozefs huis te Nazaret, waar mijn leidsengel mij heen had gebracht. Jozef was met twee ezels op reis uit: hij was enig erfgoed of liever, naar ik meen, zijn handwerkgereedschappen gaan halen; hij scheen me nog op weg naar huis te zijn. ’s Morgens was Anna’s tweede echtgenoot met nog andere mannen in de woning geweest, doch zij waren weer vertrokken. In het huis zag ik, benevens de H. Maagd en twee jonge ongehuwde vrouwen van haar leeftijd – het ware, geloof ik, medeleerlingen van haar in de tempel – ook nog moeder Anna en die verwante weduwe van haar, die tevens haar dienstmeid was en later, na de geboorte van Christus, haar naar Betlehem vergezelde. Alles was door Anna in het huis geheel nieuw ingericht.

Ik zag de vier vrouwen druk bezig in huis heen en weer gaan, en na de volbrachte dagtaak op het voorhof samen wat wandelen. Tegen de avond zag ik hen het huis weer binnengaan en daar rondom een rond tafeltje staan bidden. Hierop zag ik hen eten van de opgediende kruiden, en daarna scheidden ze. Anna liep als een naarstige, zorgzame moeder nog lang in het huis her en derwaarts. De beide jonge vrouwen begaven zich ieder naar haar eigen slaapcelletje en ook Maria trok zich terug in het hare. De kamer der H. Maagd lag in het achterste gedeelte van het huis in de nabijheid van de haard of vuurplaats.  

De kamer van de H. Maagd had een halfronde vorm. Dit rond gedeelte van de kamer was tot een apart slaapcelletje gemaakt door een meer dan manshoog scherm van vlechtwerk, waardoor het werd afgescheiden van de rest. In dat afgescheiden hoekje bevond zich de opgerolde legerstede van de H. Maagd. De wanden van de kamer waren overal tot op een zekere hoogte bekleed met vlecht- of inlegwerk van staven of latten, dat een weinig steviger was dan de lichte verplaatsbare vlechtwerkwanden. Door gebruik te maken van hout van verschillende kleur, was er een patroon van kleine ruitjes in uitgewerkt. De zoldering van de kamer was door enige evenwijdiglopende balken gevormd en de tussenruimten hiervan waren dichtgemaakt door vlechtwerk dat versierd was met figuren van sterren.

Toen de H. Maagd in haar kamer binnengetreden was, deed zij achter het scherm van haar slaapplaats een lang, witwollen bidgewaad met brede gordel aan en bedekte haar hoofd met een witgele sluier. Inmiddels trad de meid met een lampje in de kamer, en ontstak een veel-armige luchter, die van de zoldering neerhing, en verwijderde zich. De H. Maagd nam nu een klein, laag tafeltje, dat samengevouwen tegen de wand aangeleund stond, en stelde het in het midden van de kamer op. Tegen de muur aangeleund bestond het slechts uit een beweegbaar blad, dat tegen twee poten neergeklapt was.

Maria bracht het blad in horizontale stand en schoof de helft van de ene tafelpoot die gespleten of dubbel was, naar voor, zodat het tafeltje nu op drie poten kwam te staan. De kant van het tafelblad, die op de derde poot rustte, was halfrond. Het tafeltje was met een rood en wit kleed overdekt; dit kleed was aan de niet ronde zijde van het tafelblad, waar het met franjes afgezet neerhing, een weinig opgeschort of door opbinding korter gemaakt. In het midden van het tafelkleedje was een figuur geborduurd, ik weet niet meer of het een letter, ofwel een versiering was. Op de ronde zijde lag een witte doek opgerold en lag een schriftrol op het tafeltje.

De H. Maagd stelde dit tafeltje op tussen haar slaapcel en de deur van de kamer, doch een weinig naar links, waar een tapijt de bodem bedekte. Nu legde zij een klein rond kussen op de vloer voor het tafeltje, en zonk, terwijl zij met beide handen op het tafeltje steunde, op haar knieen ervoor neer. De kamerdeur was rechts voor haar en met de rug zat zij naar haar slaapcel gekeerd. Maria liet haar sluier voor het aangezicht vallen en hield haar handen, zonder de vingers te strengelen, gekruist voor de borst. Zo zag ik haar lange, tijd, met ten hemel geheven gelaat, hartstochtelijk bidden; zij smeekte met smachtend verlangen om de Verlossing, om de beloofd Messias-Koning. Zij verzuchtte dat haar gebed ten minste een geringe bijdrage tot zijn komst mocht betekenen. Geknield en verrukt bleef zij lang zo in gebed verslonden, en dan liet zij het hoofd op de borst zinken.

Maar zie! Opeens kwam nu aan haar rechterzijde in schuine richting van de zoldering der kamer zulk een vloed van licht op haar neergestraald, dat ik mij erdoor naar de wand bij de deur teruggedrongen voelde; en ik zag in dat licht een witte, schitterende jongeling met blonde losse haren tot voor haar neerzweven: het was de engel Gabriel. Hij richtte het woord tot Maria en terwijl hij sprak (“Wees gegroet, hij, vol van genade, de Heer is met u, gij zijt gezegend onder de vrouwen”), bewoog hij lichtjes zijn armen aan beide zijden van het bovenlijf weg (ongeveer zoals de priester gedurende een oratie in de mis). Ik zag de woorden als lichtende letters uit zijn mond komen; ik las en hoorde ze.

Maria wendde haar gesluierd aangezicht een weinig naar rechts, doch in haar schuchterheid hield zij haar ogen neergeslagen. De engel ging door met spreken. (“Vrees niet, Maria, want gij hebt genade gevonden bij God. Zie! Gij zult in uw schoot ontvangen en een Zoon baren; en gij zult Hem Jezus noemen. Hij zal groot zijn en de Zoon van de Allerhoogste genoemd worden. God de Heer zal Hem de troon van zijn vader David geven; Hij zal Koning zijn over het huis van Jakob in eeuwigheid en aan zijn koningschap zal geen einde komen”). En nu, als om aan een bevel te gehoorzamen, keerde Maria haar aangezicht een weinig naar hem toe, hief haar sluier een weinig omhoog en antwoordde iets. (Zij zegde: “Hoe kan dit geschieden daar ik geen man beken?”)

De Engel sprak verder (“De H. Geest zal op u neerdalen en de kracht van de Allerhoogste zal u overschaduwen; daarom zal het Heilige dat uit u geboren wordt, de Zoon van God genoemd worden. En zie, ook uw bloedverwante Elisabet heeft in haar ouderdom een zoon ontvangen en zij die onvruchtbaar heette, is nu in haar zesde maand; want niets is onmogelijk bij God”). Nu hief Maria haar sluier geheel op, zag de Engel aan en antwoordde met deze heilige woorden: “Zie de dienstmaagd van de Heer, mij geschiede naar uw woord!”

De H. Maagd was in diepe verrukking; een vloed van licht vervulde de kamer; ik zag niet langer de schijn van de brandende lamp, noch de zoldering van de kamer; de hemel scheen geopend: een baan van licht boven de engel liet mij tot in de hemel zien en bij het uitgangspunt van die lichtstroom zag ik in een zee van licht een beeld of voorstelling van de H. Drievuldigheid, als een driehoekig, in zichzelf terugkerend, zichzelf doordringend licht en ik erkende daarin wat men slechts aanbidden en nooit begrijpen of uitspreken kan, God de Almachtige, de Vader, de Zoon en de H. Geest en toch slechts een God Almachtig.

Zodra de H. Maagd de woorden had gesproken “Mij geschiede naar uw woord”, zag ik de gevleugelde verschijning van de H. Geest, doch deze was niet helemaal zo, gelijk de H. Geest gewoonlijk wordt afgebeeld in de gedaante van een duif: het hoofd was nl. als het aangezicht van een mens, en ter zijde van de gestalte spreidde zich het licht uit als vleugels. Uit borst en handen van de gestalte zag ik drie lichtstromen zich naar de rechterzijde der H. Maagd richten en zich midden in haar binnenste verenigen.

Op het ogenblik dat dit licht in haar rechterzijde binnendrong, werd de H. Maagd van deze kant uit, geheel doorstraald, door en door verlicht en als doorschijnend. Het was als trok de ondoorzichtigheid zich voor dit licht terug als de nacht voor de dag. Maria was op dit ogenblik zo van licht doorstraald, dat men niets donkers, niets ondoorzichbaars nog in haar ontwaardde; haar ganse gestalte straalde licht uit en was geheel van licht doorstraald. Nadat het licht Maria op die manier had doordrongen, zag ik de engel verdwijnen; de lichtbaan waaruit hij tevoorschijn getreden was, trok zich terug, de lichtstroom werd als het ware door de hemel weer ingeademd, en het was, als vielen uit die zich terugtrekkende lichtvloed nog vele gesloten witte rozenknoppen, elk met een groen blaadje op de H. Maagd neer.

Terwijl ik dat alles in de kamer der H. Maagd plaats zag hebben, had ik een eigenaardige gewaarwording. Voortdurend bekroop mij een angst, alsof ik belaagd werd. Inderdaad, ik zag nu een afschuwelijke slang door het huis aangekropen komen, de trappen op naar de deur waarbij ik stond. Toen het licht de H. Maagd geheel doorstraalde, was het monster reeds tot op de derde trede genaderd. Deze slang, met ongeveer de lengte van een knaap, was naar de kop toe breed en plat en had aan de borst twee korte, vliesachtige poten met klauwen, als vleugels van een vleermuis, waarop zij zich voortbewoog. Zij was met allerlei walgelijke kleuren gevlekt en deed denken aan de slang van het paradijs, maar wangedrochtelijker en afschuwelijker.

Toen de engel uit de kamer van de H. Maagd verdween, trad hij dat monster voor de deur op de kop en het jankte zo vreselijk, dat ik ervan huiverde. Hierop zag ik drie geesten verschijnen, die het wangedrocht met slagen en schoppen tot buiten de deur van de woning dreven. Na het verdwijnen van de engel zag ik de H. Maagd in verrukking, geheel in zichzelf verzonken; en ik begreep dat zij zich bewust was van de menswording van de Beloofde Verlosser, en Hem als een kleine, menselijke, lichtende gestalte, reeds gevormd en voorzien van alle ledematen tot zelfs van de vingertjes, in haar binnenste aanwezig zag en aanbad. O! Hier te Nazaret gaat het anders dan daar te Jeruzalem!

Daar mogen de vrouwen niet verder dan het Vrouwenvoorhof, mogen zij niet naderen tot de eigenlijke tempel; alleen de priesters mogen het Heilige betreden. Hier echter te Nazaret, hier in dit heiligdom is een Maagd de tempel zelf en het Allerheiligste is in haar, en de Hogepriester is in haar en zij alleen verblijft bij hem. O! Wat is dat ontroerend! Wat is dat zoet en verheven, en niettemin zo eenvoudig en natuurlijk. Nu waren de woorden van David uit de 45^e psalm verwezenlijkt: “De Allerhoogste heeft zijn woontent geheiligd, God is midden in haar binnenste, zij zal niet wankelen”. Het was omstreeks middernacht, toen ik dat mysterie zag voltrokken worden.

Kort daarna trad Anna met de andere vrouwen bij Maria binnen. Een wonderbare beweging in de natuur had hen uit de slaap gewekt; een lichtwolk was boven het huis verschenen. Toen zij de H. Maagd, geknield onder de lamp, in extatisch gebed, geheel in God verloren zagen, trokken zij zich eerbiedig terug. Een weinig later zag ik dat de H. Maagd zich uit haar knielende houding oprichtte en tot haar bidaltaartje tegen de wand naderde. Zij liet het doek neer, dat tegen de muur opgerold hing en waarop de afbeelding van een in banden gewikkelde mensenfiguur voorgesteld was; dat zelfde beeld had ik reeds gezien in het huis van Anna, toen daar de voorbereiding plaats had tot Maria’s afreis naar de tempel. Zij ontstak de aan de muur bevestigde lamp en daarvoor rechtstaande zette zij haar gebed voort. Schriftrollen lagen voor haar op een hoge lessenaar. Pas tegen de morgen zag ik haar zich nog even te ruste begeven.

Nu bracht mijn leidsman me van daar weg, doch als ik op het kleine voorhof van de woning kwam, bekroop mij weer diezelfde schrik. Daar lag me waarachtig die afschuwelijke slang nog altijd verscholen op de loer; zij schoot naar mij toe en wilde zich in de plooien van mijn kleed verbergen. Ik verkeerde in een ontzettende angst, doch mijn leidsman rukte me bliksemsnel uit haar bereik, en ook zag ik weer die drie zelfde geesten verschijnen, die het monster duchtig afranselden; het schreeuwde zo ijzingwekkend, dat ik nog steeds met huiver dat akelig gejank meen te horen.

Terwijl ik deze nacht het geheim van de menswording beschouwde, werden mij nog veel andere waarheden meegedeeld. Anna ontving de genade van de inwendige kennis van het wonderbare gebeuren. De H. Maagd wist dat zij de Messias, de Zoon van de Allerhoogste in haar schoot had ontvangen; geheel haar eigen binnenste was voor haar geestesoog ontsluierd. Maat zij wist toen nog niet dat de troon van David, die de Heer God Hem geven zou, bovennatuurlijk, en niet van deze aarde was; zij wist toen nog niet dat het huis van Jakob, waarover Hij volgens Gabriels woord zou regeren in alle eeuwigheid, de Kerk was, dit is de gemeenschap van de herboren mensheid. Zij wist toen nog niet dat die Koning, om de mensen te verlossen, een bittere dood zou moeten sterven.

12-10-2016 om 03:34 geschreven door claudia  

Boodschappen aan Jean Pierre

Heer: Ik ben het Johannes! Wie naar Mijn Woord luistert en zijn oude vervuilde kleren aflegt zal het misschien nog wel eens moeilijk hebben maar zal alle stormen doorstaan want Wij allen zullen hen nabij zijn. Toch zijn er nog vele zielen die Ons terzijde laten, die Ons allen niet nodig hebben en Ons allen zelfs durven bespotten. Geef deze zielen kracht met je gebed want zij beseffen niet wat zij missen. Zij begrijpen niet dat hun leven te werelds is en dat zij Mijn Moeder en Mijzelf nog veel tranen doen wenen, ja, zelfs bloedtranen. Wil bidden voor deze zielen opdat zij hun ik-zuchtige manier van leven zouden willen opgeven en zich naar Ons allen zouden durven keren.

Ik weet dat vele goede zielen al eens durven twijfelen aan Ons allen en dat zij de nog zondige zielen benijden omdat zij zo gemakkelijk door het leven gaan. Niets is minder waar! Zij gaan misschien gemakkelijker door het wereldse leven of het lijkt zo, want de vele zondige zielen kennen het geestelijke leven niet en dus ook niet de kracht van de liefde, de kracht van het gebed en de sterkte van het beleven en naleven van alle sacramenten. Zij zijn zo werelds geworden dat zij niet eens meer bemerken dat zij in de klauwen van de andere zijn.

Wil bidden opdat elke ziel bereid zou zijn zich in Onze Harten te nestelen waar zij warmte, liefde en genegenheid zullen vinden die hen niet zal verraden daar het diepe waarden zijn die ze daar zullen vinden. Ik wil alle zielen zegenen vooral de zielen die Onze weg moeten vinden en die het nochtans heel moeilijk hebben op jullie wereld.

Maar ook alle goede zielen die beproevingen doorstaan wil Ik zegenen met alle goddelijke liefde en barmhartigheid. Dat zij moedig blijven doorvechten want Wij allen zijn hen heel nabij. Ook voor die zielen waarvoor je nu heel intens aan het bidden bent wil Ik vragen vol te houden en niet op te geven. Na elke beproeving komen zij een stap dichter bij Ons allen en groeien zij steeds in de liefde voor Ons allen en voor de medemens. Ik ben bij je en blijf voor je zorg dragen in alle omstandigheden. (22/09/2002)

Heer: Ik ben het Johannes! Wie met Mij op weg wil gaan zal een vriendschap met Mij ervaren die heel kostbaar is en die een eeuwig leven kan duren. Vele zielen zullen dan Ons allen op een heel andere manier bekijken omdat zij op deze vriendschap kunnen bouwen en vertrouwen. Dan zullen zij met vreugde, en geheel uit vrije wil tot het gebed komen en zullen zij de sacramenten op een heel andere manier beleven. Doordat zij deze hechte vriendschap niet willen verliezen zullen zij alles doen om de vriend niet te mishagen. Zo ook beleefde P. Pio deze vriendschap met Ons allen. Hij heeft de toelating gekregen om je nu een paar woordjes te spreken.

P. Pio: Goede vriend! Ik ben P. Pio die je nu weer eens mag spreken. Zoals de Heer je zegt heb ik de hechte vriendschap met Hem en Zijn Moeder mogen ervaren. In elke omstandigheid kon ik op Hem rekenen, kon ik op Hen bouwen en vertrouwen. Op die wijze had ik altijd een steun bij mij om verder de hevige strijd aan te gaan tegen de andere. Vele andere zielen die mij voorgingen deden ook hetzelfde en op die wijze kon ik werkelijk honger en dorst krijgen naar deze vriendschap, een vriendschap die mij alles gaf, vooral heel veel liefde en veel kracht om verder met Hem op weg te gaan.

Wil blijven bidden en ook de Heer blijven ervaren als je beste vriend die je nooit in de steek zal laten. Ook ik wil je goede vriend blijven om altijd tesamen op weg te gaan naar de Vader toe. Wil je blijven inzetten tegen de andere en verder het goede blijven doen. Tesamen met je broer zullen wij je bijstaan op elk ogenblik. Je hebt dan niet meer 1 vriend, maar meerdere vrienden en dit zijn dan vrienden in de echte zin van het woord, dit wil zeggen vrienden die je niet zullen verloochenen. Als de Vader het mij toelaat zal ik je later nog wel mogen spreken.

Heer: Ik ben het terug Johannes! Wil verder op Onze vriendschap vertrouwen en blijven bouwen zodat je steeds weer de goede weg neemt om de strijd tegen de andere aan te binden. Het wordt nu en dan wel heel moeilijk omdat de tegenstand vanuit de eigen kringen soms groter wordt. Wil recht door zee en Mijn weg blijven gaan. Mijn Moeder en Wij allen zullen je bijstaan in alles wat je doet. Wil nederig blijven, laat je honger en dorst naar Ons allen toe, naar Onze goddelijke liefde, steeds groeien. Wij zullen je heel nabij zijn. Ik wil jullie zegenen met alle liefde en een hele diepe vriendschap. (25/09/2002)

Heer: Ik ben het Johannes! Vele zielen zijn nog nauwelijks opgewassen tegen de voortdurende aanvallen van de andere en zijn manschappen. Hij probeert elke ziel te vernietigen en in zijn val te lokken door op een steeds sluwere manier tewerk te gaan. Nochtans hebben de vele zielen alle wapens voorhanden om hem op afstand te houden. Er zijn de sacramenten, het gebed, het geloof en het vertrouwen, maar ook de vele goede onderrichtingen die reeds lange tijd door Mijn Moeder en Mijzelf naar jullie wereld gestuurd werden.

Onderrichtingen die de bedoeling hebben de zielen terug op de goede weg te brengen want zovele zielen kennen Mijn Woord niet meer, weten niet meer wat de sacramenten betekenen doordat zij niet meer geleid en begeleid worden. Toch kunnen de goede onderrichtingen ook een weg zijn om hen naar Ons allen terug te brengen, om hen terug tot gebed aan te zetten, maar vooral om hen tot bekering te brengen. Velen willen wel, doen beloften maar kunnen hun beloften niet waar maken omdat zij door de andere teveel gepest worden en van Ons allen afgeleid worden.

De andere belooft hen alles op werelds vlak en vele zielen lopen blindelings in de val want voor velen is het gelukkig zijn het goed hebben op jullie wereld. Wil blijven bidden opdat elke ziel de goede wapens zou gebruiken om de andere weg te jagen, dat zij geen angst hebben maar heel veel bidden om kracht en sterkten en vooral, dat zij zich allen te rusten leggen in Onze Harten, Onze Harten die hen alleen vrede, rust en veel liefde zullen geven. Ik wil alle zielen die Mijn weg durven gaan zegenen en vooral de zielen die veel aangevallen worden door de andere. De andere zal NOOIT overwinnen! Dat elke ziel daarop durft vertrouwen. Ik ben bij jullie ook op de moeilijke momenten als de andere jullie weer aanvalt. Ik zegen je. (29/9/2002)

09-10-2016 om 19:14 geschreven door claudia  

Ik zag Joakim nu, met blijdschap vervuld, zijn kudden tellen. O hoeveel en welk prachtig vee had hij! Opnieuw verdeelde hij ze in drieen, waarvan hij het geringste derde voor zich behield, een ander en beter derde naar de Essenen zond en het laatste en schoonste derde naar de tempel dreef. Op de vierde dag van het feest kwam hij te Jeruzalem aan en begaf zich, zoals vroeger, naar de tempel. Anna kwam eveneens op de vierde dag van het feest te Jeruzalem aan en nam haar intrek bij verwanten van Zakarias op de vismarkt. Pas op het einde van het feest ontmoette zij Joakim.

Ik zag ook dat Joakims offer de vorige keer op een teken of door een beschikking van Boven afgewezen was, maar dat niettemin de priester, die in plaats van hem te bemoedigen, hem zo grof beledigd had, hiervoor streng door God gestraft is geworden. Nu echter hadden de priesters een bevel van godswege ontvangen om Joakims offergaven aan te nemen. Zo zag ik nu enigen van hen, zodra hij zich met zijn offerdieren aangemeld had, hem tot voor de tempel tegemoet gaan om zijn gaven in ontvangst te nemen. Het vee dat hij hier ten geschenke naar de tempel bracht, was niet zijn eigenlijk offer.

Dit laatste bestond uit twee lammeren en drie lustige, jonge diertjes, die naar ik meen, bokjes waren. Ook zag ik dat vele mannen die hem kenden, hem met de aanvaarding van zijn offer geluk kwamen wensen. Alle door- en toegangen in de tempel zag ik wegens het feest geopend en alles met groen en vruchtenslingers versierd. Ook zag ik op een zekere plaats een loofdak opgericht boven acht vrijstaande zuilen. Joakim volgde in de tempel juist dezelfde weg als de vorige keer.

Zijn offer werd op de gewone plaats geslacht en verbrand; iets daarvan werd evenwel op een anderen plaats verbrand, aan de rechterzijde van de vestibule, waarin de grote leerstoel stond. Ik zag nu de priesters in het Heilige een reukoffer opdragen; er werden ook lampen ontstoken en ook brandde licht op de zevenarmige kandelaar, doch niet op alle zeven armen tegelijk. Ik heb dikwijls gezien dat bij verschillende gelegenheden op verschillende armen van de kandelaar licht werd ontstoken.

Toen nu het reukoffer omhoogsteeg, zag ik als een lichtstraal op de offerende priester in het Heilige en tegelijk op Joakim buiten in de hal neerkomen. Er ontstond een onderbreking in de offerhandeling als had er een goddelijke openbaring plaats, met als gevolg een stomme verbazing. Hierop zag ik twee priesters als op een goddelijk bevel buiten het Heilige naar Joakim in de hal gaan en hem langs de weg van de zijvertrekken tot bij het gouden reukaltaar in het Heilige brengen. Nu legde een priester iets op het reukaltaar in het Heilige brengen. Nu legde een priester iets op het reukaltaar. Het bestond niet, naar ik zag, in een menigte losse wierookkorrels, maar in een samengesmolten klomp. Terwijl hij op het gouden reukaltaar voor heet voorhangsel van het Allerheiligste in het vuur verteerde, verspreidde hij een dichte rookwolk en vervulde het Heilige met een welriekende geur. Hierna ging de priester uit het Heilige weg en liet er Joakim alleen achter.

Terwijl het reukoffer verteerde en omhoogsteeg, zag ik Joakim in geestverrukking met uitgestrekte armen op de knieen liggen. Ik zag tot hem, zoals later tot Zakarias bij de belofte van Joannes de Doper, de lichtende gestalte van een engel neerdalen. Hij sprak hem toe en reikte hem een papier over, waarop ik in lichtende letters deze drie namen las: Helia, Hanna, Mirjam (dit waren andere vormen voor de namen Joakim, Anna en Maria), en bij deze laatste naam zag ik de afbeelding van een kleine Verbondsark of van een klein altaartabernakel. Joakim stak dit papier onder zijn kleed op zijn borst.

De engel zegde hem dat de onvruchtbaarheid van zijn huwelijk geen schande, maar een eer voor hem was; inderdaad, wat zijn vrouw straks in haar schoot zou ontvangen, zou de onbevlekte vrucht zijn uit Gods Zegen door hem; het zou het hoogtepunt, de volkomen ontluiking zijn van de aan Abraham verleende Zegen. Toen Joakim dit niet kon begrijpen, leidde de engel hem achter het voorhangsel, dat van de tralieafsluiting van het Allerheiligste nog zo ver verwijderd was, dat iemand tussen beide kon staan. Ik zag nu de engel tot de Verbondsark naderen en, naar het mij scheen, daar iets uit wegnemen.

Ik meende nu te zien dat de engel een witglanzende kogel of lichtbol voor de mond van Joakim hield en hem beval er in te ademen en dan toe te zien. Onder Joakims adem ontstonden, naar ik zag, allerlei beelden in de lichtbol. Joakim zag ze. Daarbij had zijn adem de glans van de bol niet verdoofd en de engel maakte hem daar opmerkzaam op. “Het kind van Anna, zegde hij, zal even vlekkeloos, even ongerept en rein ontvangen worden, als deze bol helder gebleven is onder uw ademen.”

Hierop zag ik, als hief de engel de lichtbol omhoog; hij hing nu veel vergroot als een lichtkring in de lucht en als door een opening zag ik er een samenhangende reeks van beelden in, vanaf de val van het eerste mensenpaar tot aan de verlossing van het mensdom. Het was alsof zich daarin een hele wereld steeds verder ontvouwde. Ik begreep de zin van het geheel en alle onderdelen, doch het is me niet mogelijk hier alles tot in de bijzonderheden weer te geven.

Boven in de hoogste top zag ik de H. Drie-eenheid en daaronder aan de ene zijde het Paradijs, Adam en Eva, hun val in de zonde, de belofte van een Verlosser, alle voorafbeeldingen der Verlossing: Noe, de zondvloed, de ark, het geven van de Zegen aan Abraham, de overdracht ervan op Isaac, Abrahams eerstgeborene, en van Isaac op Jakob. Ik zag verder hoe die Zegen aan Jakob door de engel, met wie hij worstelde, weer ontnomen werd; hoe hij vervolgens tot Jozef in Egypte kwam en hoe hij in hem en zijn echtgenote een hogere graad van kracht en waardigheid verwierf; hoe daarna die heilige Zegen, toen hij met de overblijfselen van Jozef en zijn vrouw Asenat door Mozes uit Egypte meegevoerd werd, ten slotte het “Allerheiligste “ werd in de Verbondsark, de zetel van de levende God onder zijn volk.

Vervolgens zag ik nog de eredienst, het leven, de verhouding van het uitverkoren volk tot dit “Allerheiligste”. Ik zag de leiding, de beschikkingen van Gods Voorzienigheid om door doelmatige huwelijksverbindingen het heilig geslacht, de voorvaderlijke stam der H. Maagd te ontwikkelen en tot stand te brengen. Ik zag alle voorafbeeldingen en zinnebeelden van haar en van de Heiland, die in de gewijde geschiedenis en in de profeten vermeld zijn. Dit alles zag ik in de lichtbol in beelden verlopend in kringvorm, en ook van onder naar boven. Ik zag grote steden, torens, paleizen, tronen, poorten, tuinen en bloemen en al deze beelden waren onderling als met bruggen van licht wonderbaar verbonden, en allemaal werden ze aangevallen en bestormd door razende dieren en andere vijandige machten.

Al deze beelden stelden voor hoe de stam van de H. Maagd, uit wie God het vlees aannemen en mens worden wilde, juist gelijk al wat heilig is, door Gods genade, te midden van vele aanvechtingen en tegenkantingen, tot zijn doel geleid wordt. Ik herinner mij ook op een bepaald punt van die reeks beelden een tuin gezien te hebben, die rondom met een dichte doornhaag omheind was. Door die haag zochten een menigte slangen en andere walgelijke dieren tevergeefs binnen te dringen. Ook zag ik daar een versterkte toren, die aan alle kanten bestormd en beklommen werd door krijgslieden die allen weer naar beneden stortten. Ik zag nog veel andere gelijkaardige beelden die op de geschiedenis der H. Maagd in haar voorouders betrekking hadden. Hierin betekende de overgangen en de bruggen die alles verbonden, de zegepraal op alle verstoringen, belemmeringen en vertragingen in de komst van het Heil.

Het was als had God in zijn barmhartigheid een rein vlees en van het allerreinste bloed in de mensheid als in een troebele stroom geplaatst en als moesten die elementen met grote inspanning, arbeid en strijd zich verzamelen, om zich als een hersteld, onbesmet en verenigd geheel te ontworstelen aan de stroom. En dit, terwijl deze stroom die verspreide reine elementen met alle geweld tot zich zocht te trekken, op te nemen en te bezoedelen. Het was als slaagden die elementen er tenslotte in elkander in die onuitputtelijke stromende vloed te vinden, zich te verenigen en er nu uit op te stijgen in de persoon van de H. Maagd, uit wie het Woord van God mens is geworden om onder ons te wonen. Doch dat ontworstelen geschiedde slechts met de hulp van ontelbare goddelijke genaden en trouwe menselijke medewerking, en nadat dit vlees en bloed vaak opnieuw besmet en weer gereinigd waren geworden.

De reeks van beelden in die lichtbol ontwikkelde zich nog verder tot aan de ganse vervulling van alle goddelijke barmhartigheid jegens het mensdom, dat in eindeloze verdeeldheid en verscheurdheid vervallen was. De reeks beelden werd boven aan de andere zijde van de bol, tegenover het paradijs, besloten met het hemelse Jeruzalem aan de voet van Gods troon. Als ik geheel die beeldenreeks had gezien, verdween die lichtbol. Eigenlijk was deze niets anders dan de opeenvolging van beelden; ze kwamen tevoorschijn uit een punt, vormden een kring, eindigden en verdwenen weer in hun beginpunt.

Joakim ontvangt de zegen uit de verbondsark

Ik zag dat de engel met de toppen van duim en wijsvinger een teken maakte op Joakims voorhoofd, of dit zalfde, en dat hij hem een schitterende spijs te eten, en een lichtende vloeistof uit een kleine, glinsterende beker, die hij met twee vingers vasthield, te drinken gaf. Het bekertje had de vorm van de kelk van het Avondmaal, maar had geen voet. Dit spijzigen vertoonde zich aan mij, als gaf de engel Joakim een kleine, lichtende tarweaar en een kleine druif van licht te nuttigen en ik bemerkte dat hierna alle begeerlijkheid en onreinheid uit Joakim geweken waren.

Ik zag hierop dat de engel aan Joakim de Zegen in zijn hoogste graad van ontwikkeling meedeelde, de Zegen namelijk die God aan Abraham had geschonken. De engel nam de Zegen uit de Ark in het Allerheiligste van de tempel. Toen Joakim die Zegen ontving, was het als nam de engel de heilige Zegen uit het tabernakel van diezelfde tempel en als gaf hij hem aan een priester, opdat uit hem het heilig vat gevormd zou worden, waarin het Woord het vlees aannemen moest. Nu evenwel dat de engel Joakim met die Zegen begenadigde, zag ik als stak de engel in een opening op de borst van Joakims kleed iets schitterends, gelijkend op een lichtverspreidende plantenkiem, in de vorm van een lichtende boon.

Ik vernam dat de engel nopens die Zegen de geheimhouding oplegde. Er werd mij geopenbaard dat Joakim de Zegen van Abraham in zijn hoogste bloei en volmaaktheid ontving ter verwezenlijking en voortbrenging van de onbevlekte ontvangenis van de allerheiligste Maagd, die de kop van de slang zou verpletteren.

De engel leidde Joakim terug in het Heilige van de tempel en verzwond. Joakim zonk dan in geestverrukking, stijf en gevoelloos ter aarde. Hier vonden hem de priesters bij hun terugkeer in het Heilige in vervoering met een van zaligheid stralend gelaat. Zij hieven hem schroomvol en eerbiedig op en droegen hem naar buiten op een zetel, waarop anders slechts priesters plachten te zitten. Hier wasten zij hem het gelaat en hielden hem een opwekkend reukmiddel onder de neus, gaven hem te drinken en wendden alles aan, waarmee men bewustelozen uit hun onmacht doet ontwaken. Toen Joakim tot zichzelf gekomen was, zag hij er stralend uit, blozend en als verjongd.

Ontmoeting van Joakim en Anna onder de gouden poort

Door een vermaning van Boven was Joakim in het Heilige mogen gaan en op een gelijkaardig goddelijk bevel werd hij nu in een geheiligde, ondergrondse gang gebracht, die onder de bodem van de tempelgebouwen heen tot onder de Gouden Poort doorliep. Ik heb verklaringen ontvangen over de betekenis van deze gang en over zijn ontstaan bij de bouw van de tempel, alsook over zijn bestemming. Aan deze gang was, geloof ik, een rituele praktijk verbonden: men maakte er gebruik van bij het zoenritueel en de zegening van onvruchtbaren; men werd in zekere omstandigheden in die gang gebracht ter reiniging, verzoening, vrijspraak, enz.

Joakim werd door de priesters langs een lage deur nabij het voorhof waar men de offerdieren slachtte, in deze gang binnengeleid. Dan keerden de priesters terug en Joakim volgde de nu afdalende ondergrondse weg. Ook Anna was op deze tijd in de tempel gekomen met haar dienstmeid; deze droeg offerduiven in traliekorven. Anna had haar offer afgegeven en aan een priester verklaard dat haar door een engel bevolen was een ontmoeting met haar man onder de Gouden Poort te hebben. Ik zag nu ook hoe zij door priesters en onder het geleide van eerbiedwaardige vrouwen – ik meen dat ook de profetes Hanna zich onder hen bevond – door een ingang aan het andere uiteinde vanuit de Gouden Poort in de gewijde gang gebracht werd. Zodra zij erin getreden was, verlieten haar haar begeleiders.

Deze ondergrondse gang was zeer wonderbaar ingericht. Joakim ging erin door een kleine poort en de weg daalde af. In het begin was deze gang eng, doch hij verbreedde. De wanden glansden goudkleurig en groen, en van boven af viel een roodachtig licht naar binnen. Hier zag ik prachtige zuilen als bomen met wijnstammen omslingerd. Nadat Joakim ongeveer het derde gedeelte van de gang doorlopen had, kwam hij in een plaats, waar, in het midden, een zuil stond in de vorm van een palmboom met neerhangende bladeren en vruchten. Hier nu trad Anna, stralend van vreugde, hem tegemoet. Ze omarmden elkander in heilige blijdschap en deelden mekaar hun geluk mee. Zij waren buiten zichzelf en door een lichtwolk omgeven. Dit licht zag ik uitgaan van een grote schaar engelen, die de verschijning van een hoge, licht-uitstralende toren droegen en op Joakim en Anna neergezweefd kwamen. Deze toren had de vorm van de Toren van David, van de Ivoren Toren, enz. zoals ik deze zie onder het bidden van de litanie van OLVrouw van Loreto. Ik zag hem als verdwijnen tussen Anna en Joakim, terwijl een lichtwolk hen omgaf.

Ik begreep nu dat, ten gevolge van de hier aan Joakim en Anna verleende Zegen en genade, Maria’s ontvangenis geheel onbevlekt was, juist zoals iedere ontvangenis het zonder de zondeval zou geweest zijn. Terzelfdertijd had ik een onbeschrijfelijk visioen: de hemel ging boven hun hoofden open en ik zag de vreugde van de H. Drie-eenheid en van de engelen en hun medewerking aan de geheimnisvolle zegening, die de ouders van Maria hier ontvingen. God lovend begaven Joakim en Anna zich nu naar de uitgang onder de Gouden Poort; de weg begon aan het einde weer te klimmen. De gang daar verlatend, kwamen zij onder een hoge, schone boog als in een soort kapel waar vele lichten brandden. Hier werden zij ontvangen door priesters die hun uitgeleide deden.

Nadat Joakim en Anna nog het huis van een priester bezocht hadden, zag ik hen met hun dienstpersoneel zich op de terugweg naar hun woonplaats begeven. Te Nazaret aangekomen, richtte Joakim een vreugdig feestmaal aan, waarbij hij vele armen spijzigde en overvloedige aalmoezen uitdeelde. Ik zag beide echtgenoten, bij het beschouwen van de barmhartigheid die God hun had bewezen, vervuld met vreugde, vurige godsvrucht en levendige dankbaarheid; dikwijls zag ik hen onder tranen samen hun gebed verrichten.

Ik bekwam bij deze gelegenheid ook de verklaring dat de ouders de handeling, waardoor Maria ontvangen werd, gesteld hebben zonder enige inmenging van begeerlijkheid en uit heilige gehoorzaamheid. Ook werd me getoond dat zij daarna in bestendige onthouding, in de verhevenste godsvrucht en de vurigste liefde geleefd hebben.

Uit: Het leven van de H. Maagd Maria volgens de visioenen van Anna Katarina Emmerick

08-10-2016 om 05:35 geschreven door claudia  

Joakim en Anna in Nazaret

Toen Joakim en Anna van hun nieuwe woning bezit hadden genomen, namen hun ouders afscheid van hen. Zij zegenden en omarmden hen, namen het dochtertje van Anna mee en begaven zich op de terugweg. Ik zag deze mensen bij zulke bezoeken en soortgelijke gelegenheden nooit smullen of kermis houden. Wel lagen zij soms in een kring geschaard met een paar schoteltjes en kruikjes op het vloertapijt voor zich, maar hun gesprekken liepen meestal over goddelijke dingen en hun zo vurige verwachtingen.

Nu zag ik het echtpaar hier een geheel nieuw leven beginnen. Zij wilden God al het voorbije opofferen en zich levendig voorstellen dat zij nu voor het eerst in de echt verbonden waren. Nu zouden zij trachten door een godgevallig leven en vurige smekingen de goddelijke zegen over hun vereniging te bekomen; naar deze zegen alleen toch ging hun verlangen uit. Ik zag hen samen hun kudden gaan bezichtigen, zoals ik vroeger van hun ouders heb verhaald. 1 deel daarvan bestemden zij voor de tempel, 1 voor de armen en 1 voor zichzelf.; de keurdieren lieten zij naar de tempel drijven; dan werd een tweede deel, uit goede dieren bestaand, voor de armen afgezonderd en het laatste derde deel, geringer in aantal en hoedanigheid, behielden zij voor zich. Zo deden zij ook met al hun ander bezit.

Hun woning was vrij groot en zij leefden en sliepen in afzonderlijke kamertjes, waarin ik hen zeer dikwijls, afzonderlijk, met grote vurigheid zag bidden. Ik zag hen lange tijd zulk een levenswijze volgen en milde aalmoezen geven. Telkens als zij een deel van hun kudden en bezit verdeeld hadden, zag ik alles weer snel aangroeien; zij leefden zeer sober, in zelfverloochening en onthouding. Ik zag hen om te bidden ook wel boetekleren aantrekken. Joakim zag ik vaak, bij zijn verre kudden op de weide, tot God smeken.

In zulk een godgevallige levenswandel volhardden zij 19 jaar na de geboorte van hun eerste kind (Maria Heli); dagelijks werd hun verlangen naar de zegen van de vruchtbaarheid groter en nam hun droefheid toe. Ik zag immers ook dat onbeschofte, liefdeloze mensen uit de omliggende plaatsen soms tot hen kwamen en niet vreesden hen te beledigen met woorden als deze: “Jullie moeten wel ondeugende mensen zijn, dat jullie geen kinderen krijgen. Jullie zogezegd dochtertje is niet de vrucht van jullie onvruchtbaar huwelijk; het is een vals, ondergeschoven kind; anders hadden jullie dat kind wel thuis gehouden.”

Zulke beledigingen dompelden dit zachtzinnig en vroom echtpaar telkens opnieuw in de diepste neerslachtigheid. Zo drukte de smaad der onvruchtbaarheid smartelijk op hen. Nauwelijks kon Anna zich nog in de synagoge vertonen of zij kreeg er de een of andere belediging te verduren. Toch bewaarde Anna de vaste overtuiging en inwendige zekerheid dat de komst van de Messias nabij was en dat zij tot zijn verwanten naar het vlees zou behoren. Zij volhardde dan ook in haar smeken en schreien om de vervulling van de Belofte; zij bleef onvermoeid streven naar een reiner en volmaakter levenswandel, en zo deed ook Joakim.

Joakim was een kleine, magere, maar niettemin stevig gebouwde man. Dikwijls zag ik hem met offerdieren de reis naar Jeruzalem ondernemen. Anna was eveneens niet groot en bovendien nog tenger van gestel. Ze kwijnde weg van kommer en wel dermate dat haar wangen, hoewel ze nog een rode tint behouden hadden, ingevallen waren. Voorts deelden deze heilige echtgenoten van tijd tot tijd hun kudden met de tempel en de armen, doch het deel dat zij voor zich behielden, zag ik steeds verminderen.

Joakim wordt in de tempel gehoond

Nadat die heilige echtgenoten nu reeds zo vele jaren tevergeefs Gods zegen over hun huwelijk afgesmeekt hadden, zag ik dat Joakim weer een offer naar de tempel wilde brengen. Beiden bereidden zich door versterving erop voor. Ik zag hen in boetekleren gehuld, ’s nachts op de harde grond liggen bidden. Nog voor het dagaanbreken trok Joakim het veld in naar zijn kudden op de weilanden, terwijl Anna alleen achterbleef. Spoedig hierop zag ik dat Anna hem dienstknechten met duiven en ander gevogelte in kooien, en bovendien velerlei andere voorwerpen in korven achterna zond, om dat alles in de tempel ten offer te brengen.

Joakim nam twee ezels en belaadde ze met deze en nog andere korven, waarin hij drie kleine witte, dartele dieren met lange halzen gestoken had. Waren het lammeren of geitebokjes, ik weet het niet meer. Hij had op een stok een lantaarn mee, waarvan het licht schemerde als in een uitgeholde kalebas. Ik zag hem dagen later met zijn knechten en lastdieren aankomen op een schoon groen, grasrijk weiland tussen Betanie en Jeruzalem. Hun weg liep vervolgens opwaarts uit de Kedronvallei naar de tempel en zij stalden hun ezels in een tempelherberg, dichtbij de veemarkt. Hierna bestegen zij met hun offergaven de trappen en gingen langs woningen van tempeldienaren. Hier trokken Joakims knechten zich terug, nadat men hun offeranden in ontvangst had genomen.

Joakim echter begaf zich naar de zaal waar zich het waterbekken bevond en de offerdieren gereinigd werden. Hierop ging hij door een lange gang in een zaal aan de linkerzijde van de plaats, waar zich het reukaltaar, de toonbrodentafel en de zevenarmige kandelaar bevonden. (Deze bevonden zich in het Heilige). Hier in de zaal trof Joakim andere offeraars aan, in wier tegenwoordigheid hem een harde beproeving overkwam: een priester, met name Ruben, misprees zijn offergaven; hij stelde ze niet tentoon bij de overige gaven achter tralies aan de rechterzijde van de zaal, doch schoof ze met minachting aan de kant.

Voor alle aanwezigen beledigde hij met luide stem de arme Joakim wegens de onvruchtbaarheid van zijn huwelijk, liet hem niet als offeraar bij de overigen toe en verwees hem naar een schimphoek achter een tralieafsluiting. Hierna zag ik Joakim, overstelpt van droefheid, de tempel verlaten; hij reisde over Betanie en ging naar een kommuniteit van Essenen, naar Macherus toe, om raad en troost te zoeken. Vanhier begaf zich Joakim naar zijn verst verwijderde kudden op de berg Hermon. Zijn weg voerde hem door de woestijn Gaddi over de Jordaan. De Hermon is een lange smalle berg; terwijl hij aan de zonnekant gans met groen en welige vruchtbomen bedekt is, ligt hij op zijn tegenovergestelde zijde dikwijls nog vol sneeuw.

Anna ontvangt de belofte van vruchtbaarheid en reist naar de tempel

De grievende smaad in de tempel had Joakim zo vernederd, gepijnigd en beschaamd, dat hij Anna zelfs niet liet weten waar hij zich ophield. Zij vernam evenwel van andere mensen, die er getuige van geweest waren, hoe brutaal men haar echtgenoot had gekrenkt, en haar droefheid was niet te beschrijven. Ik zag haar dikwijls wenend met het aangezicht ter aarde liggen, omdat zij helemaal niet wist en niemand het haar kon zeggen, waar Joakim nu vertoefde; reeds ongeveer vijf maanden hield hij zich onder zijn herders en kudden bij de berg Hermon verborgen.

Tegen het einde van deze tijd overkwam Anna nog een erger leed, ten gevolge van de onbeschoftheid van een dienstmeid, die haar meesteres bij elke gelegenheid haar ongeluk en nood in het aangezicht verweet. Eens verzocht haar deze meid om het aanstaande loofhuttenfeest elders te mogen gaan vieren. Als waakzame en plichtsgetrouwe moeder weigerde Anna haar toestemming. Hierop schoot de meid in toorn uit en wierp Anna haar onvruchtbaarheid en het wegblijven van Joakim voor de voeten als een straf van God voor haar hardvochtigheid, en zij deed zo brutaal dat Anna haar niet langer in haar dienst kon dulden.

Zij zond haar, door twee knechten vergezeld, met geschenken naar haar ouders terug; zij bad hen dat het hen zou gelieven hun dochter terug te nemen, zoals zij haar hadden toevertrouwd, daar zij er niet langer voor kon instaan. Nadat Anna deze meid had weggestuurd, ging zij diep bedroefd in haar kamer bidden. Tegen de avond wierp zij een grote wikkeldoek om het hoofd, hulde zich er geheel in, en begaf zich met een afgeschermd, gedempt licht naar de grote boom bij de muur van het voorhof. In een loofhut die door deze boom gevormd was, stak zij een lamp aan, die in een soort kastje aan deze boom hing en bad uit een gebedsrol.

Anna bad onder deze boom lange tijd tot God dat Hij, nu Hij al zo smartelijk haar schoot gesloten hield, ten minste haar godvrezende levensgezel niet langer van haar verwijderd zou houden. En zie! Daar verscheen haar een engel van God; hij daalde als uit de hoogte van de boom voor haar neer en sprak tot haar: “Ban alle onrust uit uw hart, want de Heer heeft uw gebed verhoord. Trek reeds morgen met twee dienstmeiden op naar de tempel en neem duiven mee ten offer. Ook Joakims gebed is verhoord en ook hij komt met zijn offer, dat zal aangenomen worden, naar de tempel. Gij moet onder de Gouden Poort met hem samenkomen; beiden zult gij gezegend worden en weldra zult gij de naam van uw kind vernemen.” Hij voegde er nog aan toe dat hij ook aan haar echtgenoot dezelfde boodschap had gebracht, en verdween.

Anna was met blijdschap vervuld en zij bedankte de barmhartige God. Zij keerde aanstonds in haar woning terug en begon met haar dienstmeiden al het nodige in gereedheid te brengen om de volgende dag de reis naar de tempel te ondernemen. Ik zag hierop hoe zij zich na haar avondgebed te slapen legde. Haar legerstede bestond uit een smalle deken en een hoofdkussen. Zulke deken rolde men ’s morgens weer op en het bed was uit de weg. Om te gaan slapen legde Anna haar bovenkleren af, hulde zich van het hoofd tot de voeten in een ruime wikkeldoek en legde zich, recht uitgestrekt, op haar rechterzijde, gekeerd naar de wand van haar kamertje, waartegen haar bed gespreid lag.

Nauwelijks had Anna een tijdje geslapen of ik zag uit de hoogte een lichtglans tot in haar kamer dringen en zich naast haar legerstede als het ware samentrekken in de gedaante van een schitterende jongeling. Het was de engel van de Heer, die haar boodschappen kwam dat zij een heilig kind zou ontvangen. Hierna strekte hij zijn hand over haar heen en schreef op de wand in grote, lichtende letters de naam MARIA. De engel verdween nu weer, als vervloeiend in het licht. Anna was gedurende dit gebeuren als iemand in een diepe, aangename droom; zij richtte zich, half ontwaakt, op haar legerstede op, bad met grote vurigheid en zonk, zonder klaar wakker te zijn geweest, terug in slaap.

Na middernacht werd zij vreugdig wakker, als gewekt door een inwendige vriendelijke uitnodiging en nu ontdekte zij met vrees en blijdschap de letters op de wand. Het waren als rode, lichtende goudletters, niet talrijk maar groot. Met onbeschrijfelijke aandoening en vermorzeling staarde zij ze aan, tot ze met het dagaanbreken uitdoofden. Zij zag alles zo klaar en haar vreugde groeide dermate aan, dat zij als geheel verjongd opstond. Op het ogenblik dat het licht van de engel met zijn genade over haar gekomen was, zag ik onder haar hart een glans waarin ik de persoon van de uitverkoren moeder, het schitterende, doorlichte vat van de naderende genade erkende.

Wat ik op dat ogenblik in de H. Anna waarnam, kan ik slechts in deze bewoording weergeven: ik erkende binnen in haar de gezegende moeder Gods, voor wie een wieg getooid, een bedje gespreid en een tabernakel geopend is, om iets zeer heiligs op waardige wijze op te nemen en te bewaren. Ik zag dat Anna door Gods genade voor de Zegen ontsloten was. Hoe wonderbaar ik dat zag en begreep, is onuitsprekelijk, want ik erkende Anna als de wieg van het Heil van het mensdom, en tevens als een ontsloten kerktabernakel, waarvan het voorhangsel opzij getrokken is. Het was natuurlijk en toch tegelijk heilig. Anna was, naar ik meen, 43 jaar oud. Anna stond nu op, ontstak haar lamp, deed haar gebeden en begaf zich met haar offergaven op reis naar Jeruzalem. Alle huisgenoten waren die morgen in een wonderlijke blijde stemming, ofschoon niemand buiten Anna iets afwist van de verschijning van de engel.

Joakim wordt door een engel getroost, in de tempel wordt zijn offer aanvaard

Rond diezelfde tijd zag ik Joakim bij zijn kudden op de berg Hermon, over de Jordaan, voortdurend tot God bidden en om verhoring smeken. Als hij de jonge lammeren zo vrolijk blatend om hun moeders zag springen, greep hem telkens een diepe droefheid over zijn kinderloosheid aan. Aan zijn herders evenwel deelde hij de oorzaak van zijn verdriet niet mee. Het loofhuttenfeest was nabij en reeds richtte Joakim met zijn herders de loofhutten op. Terwijl hij eens aan het bidden was en de vrees hem overviel om, volgens wet en gebruik, voor het feest naar Jeruzalem te gaan en in de tempel te offeren, want de opgelopen smaad stond hem nog levendig voor de geest, zag ik de engel hem verschijnen en hem bevelen om met moed, vrij en vrank naar de tempel op te gaan: zijn offer zou aangenomen en zijn gebed verhoord worden. Met zijn vrouw moest hij onder de Gouden Poort tezamen komen.

07-10-2016 om 21:08 geschreven door claudia  

H A G G A I

De profeet Haggai leeft in de Perzische periode kort nadat de eerste groep ballingen is teruggekeerd naar Jeruzalem (rond 520 v. Chr.). Zijn voorspellingen moeten de Judeeers motiveren Gods tempel te herbouwen. Haggai veroordeelt de mensen voor het negeren van de tempel terwijl ze wel hun eigen huizen opknappen.

Is het wel de geschikte tijd dat jullie zelf in mooi betimmerde huizen wonen, terwijl mijn huis nog een ruine is? … Ga de bergen in, haal hout en bouw mijn tempel weer op. Met vreugde zal ik, de Heer, mij daar weer laten vereren. – Haggai 1:4-8

Ondanks de aanvankelijke oppositie tegen Haggais boodschap herbouwt het volk uiteindelijk toch de tempel en voltooit hem in 515 v. Chr. De tempel heeft weliswaar niet de grandeur van de eerste tempel, maar is toch een hele prestatie.

Z A C H A R I A

Zacharia is Haggais tijdgenoot en probeert ook de mensen te stimuleren de tempel te herbouwen. Verder voorziet Zacharia een dag waarop een koning uit het geslacht van David opnieuw over Israel zal heersen. Hij voorspelt zelfs dat de toenmalige gouverneur Zerubbabel op een dag koning (Messias in het Hebreeuws) zal zijn en dat ook de hogepriester Jozua eens de kroon van het leiderschap zal dragen. Dit wijst allemaal op een dag van toekomstige zegening wanneer God Jeruzalem helemaal zal herstellen.

Ik ontferm me weer over Jeruzalem, mijn tempel wordt er hersteld, Jeruzalem wordt volledig herbouwd!... Mijn steden zullen weer welvarend zijn. Ik zal Jeruzalem troosten, het wordt weer de stad van mijn keuze. – Zacharia 1:16-17

Verschillende visioenen van Zacharia zijn van belang voor zijn tijdgenoten en toekomstige generaties. In een visioen is Zacharia een herder die dertig zilverstukken ontvangt voor zijn diensten (Zacharia 11:12). Hoewel dit visioen oorspronkelijk bedoeld is als beschuldiging aan het adres van Israel voor hun afwijzing van God als hun herder, wordt hij later geassocieerd met de prijs die Judas ontvangt voor zijn verraad van Jezus (Matteus 26:15). In een tweede visioen ziet Zacharia een dag waarop de Messias Jeruzalem binnen zal rijden op een ezel. De schrijvers van het Nieuwe Testament laten deze voorspelling uitkomen tijdens de Intocht in Jeruzalem, waarbij Jezus op een ezel Jeruzalem inrijdt. De intocht wordt nu nog herdacht op Palmzondag.

M A L E A C H I

Maleachi schijnt in vroege vijfde eeuw v. Chr. in Jeruzalem te hebben geleefd. Hij benadrukt herhaaldelijk dat degenen die schuldig zijn aan zonden en ontrouw aan God gestraft zullen worden tijdens de aankomende ‘dag van de Heer’. Als voorbereiding op deze dag voorspelt Maleachi dat Elia terug zal keren naar de aarde om de mensen voor te bereiden op Gods komst.

Maar voordat die grote, vreselijke dag aanbreekt, stuur ik jullie de profeet Elia. Hij brengt ouders en kinderen weer tot elkaar; anders zou ik het land moeten verwoesten. – Maleachi 3:24

Voor de christenen vervult Johannes de Doper deze voorspelling als voorbode van Jezus en joden nodige Elia uit voor hun paasmaaltijd om de dag van de Messias te bespoedigen.

07-10-2016 om 18:26 geschreven door claudia  

Boodschappen aan Jean Pierre

Heer: Ik ben het Johannes! Mijn Moeder laat je danken omdat je vandaag, net zoals nog andere zielen, de H. Eucharistie hebt opgedragen voor al Haar intenties. Met Haar geboorte en Haar latere fiat heeft Zij er mede voor gezorgd dat elke ziel het eeuwig welzijn weer kan verdienen door met Haar en met Ons allen op weg te gaan naar de Vader toe, wel wetende dat elke ziel afhankelijk blijft van Hem, want, Zijn wil geschiede. Wil blijven bidden opdat elke ziel zich bewust zou worden en blijven dat zij Ons allen nodig hebben en Ons allen niet zomaar aan de kant kunnen zetten.

Wil bidden opdat elke ziel de afhankelijkheid van de Vader zou willen tonen door hun vertrouwen op Ons allen, een vertrouwen zonder voorwaarden. Dan zullen Wij allen hen bewijzen dat Wij ze nooit alleen zullen achterlaten. Dat elke ziel probeert om een mooie bloeiende bloem te worden die NOOIT meer verwelkt, die misschien nu en dan wel eens beschadigd wordt maar die zich telkens weer recht en weer recht blijft na een storm. Wil blijven bidden, want, nog heel veel zielen begrijpen het Evangelie niet, zij worden ook niet meer onderricht door de vele geestelijke zonen van Mijn Moeder.

Mijn Moeder is en blijft de Moeder van elke ziel en op elk moment mag men ook beroep op Haar doen. Wil met Haar en tot Haar blijven bidden zodat nog vele zielen Haar meer leren waarderen en zouden begrijpen welk een grote taak Zij heeft vervuld. Wil de weg blijven gaan die Ik je voorbereid, de weg der waarheid en gerechtigheid. Wil altijd de rechte weg blijven gaan in alle nederigheid. Ik zegen jullie en Ik blijf bij jullie. (8/09/2002)

Heer: Ik ben het Johannes! Vele zielen zijn, door de verwarring die nu in de Kerk heerst, onverschillig geworden tegenover Ons allen en bekijken Ons allen, het geloof en de sacramenten oppervlakkig. Zij durven niet meer naar de diepte van het geloof gaan peilen uit angst dat hun twijfels nog groter zouden worden. Wil bidden opdat elke ziel bereid zou zijn met Ons allen op reis te gaan naar de Vader toe, een eeuwige geestelijke reis, een reis die wellicht op bepaalde momenten wel moeilijk zal worden, maar, als zij zich met Onze wapens bewapenen zullen zij alle stormen trotseren. Velen worden echter niet meer geleid en begeleid zoals het hoort, zij vinden die echte apostelen niet meer die hen op Onze weg willen brengen.

Wil veel bidden opdat elke ziel Ons allen zou terug vinden, maar, ook opdat zij naar Ons allen zouden zoeken. Mijn Moeder en de vele engelen en heiligen willen hen helpen om Onze weg te vinden, dat zij niet verlegen zijn om met Ons allen mee te gaan. Wil de zielen vragen dat zij hun bagage gereed maken om met Ons allen op weg te gaan maar dat zij geen voorwaarden mogen stellen. Zij zouden op Ons allen moeten durven vertrouwen dat zij de reis goed zullen beeindigen.

 Ik weet dat vele zielen niet meer bereid zijn om het sacrament van de biecht te beleven en na te leven omdat zij zich dan moeten vernederen tegenover de priester, die daar in de plaats van de Vader is. Blijf elke ziel die Wij allen naar je toesturen vragen om ALLE sacramenten op een correcte manier te beleven en na te leven, ook de vele priesters die nu ergens verdwaald zijn en die het licht niet meer zien. Zij zijn in een diep moeras beland waar zij nog moeilijk uit kunnen.

Toch mogen zij ALTIJD blijven hopen dat zij gered kunnen worden. Nooit is het te laat voor een zondaar om zich te bekeren (behalve als hij God niet heeft aanvaard op zijn sterfbed). Wil elke ziel laten weten dat zij mens blijven, en dus ook zwak blijven en dat zij heel veel geestelijke steun nodig hebben, veel gebed en het beleven van alle sacramenten. Ik zegen jullie en blijf over jullie waken. Ik ben heel dicht bij je. (11/09/2002)

Heer: Ik ben het Johannes! Meer en meer wordt door de andere tweedracht gezaaid in Mijn Kerk waardoor vele goede zielen zich van Ons allen verwijderen doordat de vertwijfeling te groot geworden is. Toch wil Ik vragen om heel veel te bidden voor deze zielen opdat zij zouden begrijpen dat zij nu zouden moeten kunnen volhouden het goede te doen. Dat zij niet toegeven aan de grillen van de modernisten, van de andere en zijn trawanten die Mijn Kerk helemaal willen vernietigen, maar ook de goede zielen. Wil bidden opdat de vele afgedwaalde priesters terug zouden durven bidden want zij zijn zo zwak geworden omdat zij geen kracht meer putten uit hun gebed en uit het naleven van alle sacramenten.

Zovele priesters durven uit angst de zielen niet meer leiden. Waar is hun energie gebleven toen Ik hen allen geroepen heb? Zijn zij dan werkelijk al het goede vergeten? Zij blijven het wereldse boven het geestelijke leven stellen en op die wijze komen zij geen stap dichter bij Ons allen. Wil de goede zielen verwittigen dat zij zullen overwinnen als zij durven volhouden en niet meedoen met al dat moderne gedoe waarbij men uiteindelijk maar 1 doel heeft, namelijk de zielen van Ons allen weghouden en de sacramenten vernietigen.

Wil heel veel bidden opdat de zielen terug zouden mogen geleid en begeleid worden door goede priesters, die op hun beurt weer voorrang willen geven aan het gebed, het geloof en het vertrouwen in Ons allen om de sacramenten goed te kunnen naleven. Zij blijven allen de geestelijke zonen van Mijn Moeder en Zij blijft hun aller Moeder. Dat zij niet verlegen zijn om met en tot Haar te bidden om hen terug de goede weg te doen bewandelen. Geef ze moed en bid veel voor hen zodat jullie wereld terug een wereld van liefde en vrede mag zijn, echte ware liefde en geen geveinsde liefde zoals je nu vele zielen ziet doen, ja, ook vele zogezegde gelovigen.

Blijf niettemin veel bidden opdat die zielen zich toch zouden durven keren en Mijn weg willen gaan, de weg der waarheid en liefde, maar ook de weg van barmhartigheid. Ik wil jullie zegenen met al Mijn liefde en barmhartigheid zodat jullie verder kunnen strijden tegen de andere. Laat jullie door niets ontmoedigen. (18/09/2016)

07-10-2016 om 17:58 geschreven door claudia  

De H. Aartsengel Michael

3 oktober 2016 @ 8:45am

St. Rosalie's Parish Eucharistic Chapel, Hampton Bays, NY at 8:45am

Een Boodschap aan het volk van de VS

Ziehier!

Ik ben de Aartsengel Michael, de Dienaar van jullie Heer en Verlosser, Jezus Christus, die mens werd om de mensheid te redden van een leven van zonde en eeuwige verdoemenis. Zonde en verdoemenis is het doel van de vijand van jullie Redder, Satan. Satan, die ook gekend is als Lucifer, Moloch en vele andere namen die dienen als vermomming. Hij wil verbergen dat het kwaad in dit universum het resultaat is van het ware kwaad, hijzelf. Zijn plan is jullie allen te vernietigen. Maar jullie zullen verlost worden door de Heer en Redder, Jezus Christus, als jullie je richten op al wat goed is in de wereld en op Jezus Christus, de Zoon van God, want Hij is het die jullie voorziet met eeuwige redding.

Alle inwoners van de wereld en vooral het volk van de VS, moeten inzien hoe de demon aan het werk is in jullie wereld.

Jullie moeten je ervan bewust zijn dat het kwade binnengedrongen is in jullie land sinds het begin door degenen die plannen jullie te onderdrukken en jullie de bill of rights en de grondwet afhandig te maken. De bill of rights en de grondwet werden geinspireerd niet alleen door de Zoon, maar door de Vader in de Hemel.

Als natie werden jullie uitverkoren om een lichtend voorbeeld te zijn voor de rest van de wereld, en als natie werden jullie de grondslagen van goed regeren meegegeven door de Vader in de Hemel. Het was de bedoeling dat de mensheid vrij zou zijn van de onderworpenheid die andere regeringen kennen. Zij waren onder de macht en controle van de volgelingen van satan. De volgelingen van satan hebben sindsdien geprobeerd jullie allen, zonen en dochters van de Vader te manipuleren en controleren.

Sinds de oprichting van jullie land tot de Verenigde Staten van Amerika, heeft de boze als doel gesteld ze te vernietigen, omdat hij wist dat de principes van de VS werden geinspireerd door de Vader. De Vader wilde de mens bevrijden van het juk van antieke en occulte organisaties die een elitekorps vormen geinspireerd door de boze om Gods kinderen te manipuleren en controleren. Deze poging om de maatschappij te controleren, zowel toen als nu, maakte nooit deel uit van Gods plan voor de mensheid, maar was het plan van de boze en zijn volgelingen om de mensheid te vernietigen.

Nu hebben jullie een crisis bereikt waarin het voortbestaan van jullie land op het spel staat. Helaas zijn jullie sinds de oprichting van jullie land geevolueerd in twee wedijverende politieke partijen (democraten en republikeinen) die proberen jullie te bedriegen, te verdelen en te overwinnen. De boze en zijn volgelingen hebben beide politieke partijen gecorrumpeerd om hun complete controle over jullie uit te oefenen.

De dreigende manipulatie en controle komen door de volgelingen van satan die zo’n controle over mensen en landen reeds lang uitoefenen door hun bedrog en vermomming door hun occulte organisaties.

Het is nu tijd dat deze kwaadaardige volgelingen en organisaties in de openheid treden en aangeklaagd worden voor hun verraad aan de grondbeginselen die neergelegd zijn in jullie grondwet en jullie bill of rights. Om de vijanden van jullie land te verslaan moeten jullie leren om degenen onder jullie te herkennen die jullie willen bedriegen en jullie een nieuwe wereldorde willen opdringen. Deze wereldorde wil een wereldregering, een wereldeconomie en een wereldreligie. Deze wereldreligie zal de religie van Lucifer zijn, die gepromoot zal worden door de volgelingen van de boze die in Lucifer de “engel van het licht” zien. Dat is een van de gezichten van satan, die de heerser is van jullie wereld.

Zij zullen in hun plan verslagen worden, omdat de Heer en Redder, Jezus Christus, door de interventie van de Vader in de Hemel zal tussenkomen in de zaken van de mensheid. Dit zowel in jullie land als over de hele wereld om de boze en zijn volgelingen te identificeren en hun pogingen om de mensheid een nieuwe wereldorde op te leggen, te dwarsbomen.

De Vader vraagt aan jullie allen, die Zijn zonen en dochters zijn en aan jullie allen die Zijn Zoon, Jezus Christus erkennen als jullie Redder, jullie wapenrusting aan te doen in deze strijd van het goede versus het kwade. Jullie zijn nu in de eindtijd waar alle zielen worden opgeroepen machtige gebedsstrijders te zijn om Satan en zijn volgelingen neer te slaan en jullie Heer en Redder bij te staan om het kwade in de hel te werpen voor eeuwig.

De overwinning zal jullie toebehoren, als jullie de oproep van de Vader volgen en machtige gebedsstrijders worden van Jezus Christus, de Redder van de wereld!

God zij dank!

Message ended 9:05am

07-10-2016 om 00:47 geschreven door claudia  

VERONTRUSTING - BERUSTING

In het Aanschijn van Uw Almacht, Heer,
word ik rustig, ben niet bang meer
ik, een stofje en een ademzucht
Gij mijn burcht en sterke toevlucht

Slaapt Gij, voor mijn roepen doof ?
is't door mijn wankel klein geloof ?
'k maak mij veel onnodige zorgen
waar houdt Gij U toch verborgen ?

Maar Gij waakt en zegt opnieuw:"ziet"
kleingelovige, weet gij dan niet
dat uw God u nooit verlaat
zo g'in Zijn Genade staat.

De strijd is weer gestreden
de berusting weergekeerd
er werd wat scha geleden
mijn ziel ietwat bezeerd

Wie zal mijn wonden helen
en stillen mijn verdriet
voorwaar onder zovelen
geeneen is't die het ziet

Maar Gij roept mij terzij
"Kom hier, Mijn kind,
vergeet toch niet dat slechts bij Mij
alleen, de troost gij vindt.

Rita Biesemans
Periode van 16 mei-15 augustus 1987

05-10-2016 om 22:36 geschreven door claudia  

J O N A

In het boek Jona lezen we over de beproevingen en rampspoed van een driftige Israelitische profeet die leeft in de achtste eeuw v. Chr. Aan het begin van het boek draagt God Jona op naar de Assyrische hoofdstad Nineve te gaan om te vertellen dat God de stad spoedig zal verwoesten vanwege alle zonden. In plaats van in oostelijke richting naar Nineve te reizen, huurt Jona een boot en gaat in westelijke richting naar Tarsis, een schijnbare verwijzing naar het huidige Spanje. Onderweg veroorzaakt God echter een vreselijke storm die de boot dreigt te vernietigen. Uiteindelijk geeft Jona aan de schippers toe dat de storm zijn schuld is. Als ze willen overleven, moeten ze hem van boord gooien. De schippers willen Jona geen kwaad doen en proberen naar de kust te roeien. Dit lukt echter niet. Dan zien ze geen andere uitweg en Jona gaat overboord. Ondertussen bidden ze tot zijn god om vergiffenis.

Jona ligt nu midden in zee zonder zwemvest en dreigt te verdrinken. Wanhopig roept hij God aan. God verhoort zijn smeekbede en stuurt een enorme walvis om hem te redden. De Hebreeuwse naam voor dit beest is dag gadol, wat letterlijk ‘grote vis’ betekent en dus kan verwijzen naar alles dat in het water leeft. (Het klopt dus niet om dit verhaal ‘Jona en de walvis’ te noemen.) Jona blijft drie dagen in de vis en dan laat God de vis Jona op het land uitspugen. Als Jona eenmaal op het droge is, geeft God hem opnieuw de opdracht naar Nineve te gaan. Jona heeft zijn lesje geleerd en gaat dit keer braaf op weg.

Als Jona in Nineve aankomt, geeft hij de Assyriers direct Gods boodschap: ‘Binnen veertig dagen zal Nineve verwoest worden.’ De Assyriers doden Jona niet voor zijn dreigement, maar tonen berouw. En niet zomaar een enkeling, nee, het hele volk, inclusief de koning en de dieren. Laatstgenoemden werden door de Assyriers in jutezakken gekleed (een teken van boetedoening). Als God hun berouw ziet, toont ook hij ‘berouw’ en vergeeft de Assyriers hun vele zonden.

Jona is woedend. Hij heeft niet die hele reis gemaakt om te zien hoe de vloek van het Nabije Oosten wordt vergeven. Op dit moment realiseren we ons waarom Jona in eerste instantie wegloopt van God: niet omdat hij bang is voor wat de Assyriers met hem gaan doen, maar voor wat ze met zijn boodschap gaan doen – berouw tonen! Jona wil de ondergang van de Assyriers zien. Boos zegt Jona tegen God: ‘Want ik wist het wel: u bent een milde God en vol medelijden, geduldig en vol liefde, altijd bereid de straf in te trekken’ (Jona 4:2). Overal in de bijbel hebben deze woorden een positieve betekenis, maar hier zijn ze bedoelt als beschuldiging aan het adres van God.

Gepikeerd verlaat Jona de stad en zet zijn tent buiten de stadsmuren op. Hij is benieuwd of Nineve of God spijt krijgt van zijn berouw. Terwijl Jona wacht, wordt het vreselijk warm buiten. Gelukkig vindt Jona beschutting in de schaduw van een plant die God de avond ervoor heeft laten groeien. De volgende ochtend stuurt God echter een worm die de plant opeet. Jona krijgt het opnieuw vreselijk heet, van de zon en van woede. Hij wil niet langer leven en smeekt God hem te doden. God zegt daarop:

De plant kwam in 1 nacht op en de volgende dag was hij alweer verdord; je hebt hem niet laten groeien en je hebt er geen zorg aan hoeven besteden. Toch had je graag gezien dat hij gespaard bleef. Zou ik dan Nineve niet sparen, die grote stad met 120.000 mensen, die zich nergens van bewust zijn, nog afgezien van al die onschuldige dieren? – Jona 4:10-11

Met deze vraag eindigt het boek Jona.

Gods punt is dat Jona liever ziet dat mensen krijgen wat ze verdienen dan dat ze hun leven beteren en vergeven worden. Zelfs de heidense schippers laten meer medelijden zien met deze vreemdeling dan hij bereid is te tonen aan andere vreemdelingen. God is echter niet als Jona. Hij wil wel vergevingsgezind zijn. De Assyriers zijn, ondanks al hun slechtheid, nog steeds mensen en daarom de moeite van het redden waard. Zelfs de dieren zijn belangrijk voor God. Als Jona zich zorgen maakt om een plant die hij niet heeft gemaakt of geplant, mag God zich dan zorgen maken om zijn schepping door te vergeven en niet te oordelen?

M I C H A

Micha is net als Jesaja, Hosea en Amos actief tijdens de achtste eeuw v. Chr. Net als zijn tijdgenoot Amos veroordeelt hij de rijke burgerij voor hun uitbuiting van de armen (Micha 2:1-5). In een van de beroemdste passages van het boek vraagt Micha of hij moet offeren aan God. Het antwoord dat hij krijgt dringt door tot de kern van de zaak:

Het is u heel duidelijk gezegd wat goed is en wat de Heer van een mens verlangt. Dit alleen vraagt hij: houd u aan het recht, blijf altijd trouw en ga in alles bij uw God te rade. – Micha 6:8

Vanwege de zonden van het volk voorziet Micha een dag waarop niet alleen Israel maar ook Juda verwoest zal worden (Micha 3:12). Door deze voorspelling speelt Micha een belangrijke rol in de latere geschiedenis van Israel. Als bepaalde Judese ambtenaren overwegen om de profeet Jeremia te doden vanwege zijn voorspelling van de val van Jeruzalem, besluiten ze hem te sparen omdat Micha een eeuw eerder een gelijksoortige voorspelling heeft gedaan. Micha had ook grote invloed op de ontwikkeling van het vroege christendom. Als de wijzen aan Herodes vragen waar de ‘koning der joden’ geboren zal worden, vinden Herodes’ adviseurs het antwoord in Micha:

Maar jij, Betlehem in Efrata, al heb je in Juda niet veel te betekenen, toch zul jij iemand voortbrengen, die namens mij over Israel heersen zal. – Micha 5:1

Sindsdien zingen alle christenen ‘de herders naar Betlehem gingen…’.

N A H U M

Nahum betekent ‘troost’, wat erg ironisch is aangezien het boek Nahum een van de gewelddadigste is van het hele Oude Testament. Het is geschreven aan het einde van de zevende eeuw v. Chr. Nahum viert de ondergang van het Assyrische rijk. Net zoals de Assyriers verkrachten, roven en plunderen, worden zij  nu het slachtoffer van onvoorstelbaar geweld. Nahums woorden worden waarheid als de Meden, Perzen en Babyloniers de handen ineenslaam en in 612 v. Chr. Niveve overmeesteren. Daarmee komt een einde aan het terreurbewind van de Assyriers. Waarom is Nahum nou een boek van troost? Omdat de boodschap van de ondergang van Assyrie een troost is voor alle ander volken in het Nabije Oosten:

Wie dit bericht te horen krijgt, klapt van vreugde, want niemand ontsnapte aan jouw wreedheid. – Nahum 3:19

H A B A K U K

Habakuks orakels gaan terug tot de late zevende eeuw in Juda, een periode waarin de macht van Babylonie groeit. Hoewel Jeruzalem nog niet is gevallen, weet Habakuk dat de ondergang onafwendbaar is. Habakuk houdt zich bezig met het theodicee-vraagstuk (waarom slechte mensen goede dingen over komen en andersom). Hij vraagt waarom een rechtvaardige God ‘blijft toekijken als zij geweld gebruiken?’ (Habakuk 1:13). God zwijgt. Habakuk is echter vastbesloten te wachten op een antwoord en blijft net zolang in een wachttoren zitten tot God hem antwoordt (Habakuk 2:1). Als God antwoordt, vertelt hij Habakuk dat hij zelf bepaalt hoe en wanneer hij met mensen afrekent, ‘maar wie de Heer trouw is, zal leven’ (Habakuk 2:4).

Het Hebreeuwse woord voor ‘trouw’ dat in Habakuk 2:4 wordt gebruikt, is gerelateerd aan het woord ‘amen’ en duidt niet alleen op geloof in iets, maar op een totaal vertrouwen of geloof in iets of iemand.

In het Nieuwe Testament citeert Paulus Habakuk 2:4 tweemaal (Galaten 3:11 en Romeinen 1:17). Hij wil daarmee aantonen dat ook in het Oude Testament mensen uiteindelijk worden afgerekend (gerechtvaardigd door God) op hun geloof en niet op het uitvoeren van rituele handelingen of het naleven van de wet.

S E F A N J A

Sefanja is actief in Juda ten tijde van koning Josia (640-609 v. Chr.), maar naar het schijnt vlak voor Josia zijn beroemde religieuze hervormingen uitvaardigt (621 v. Chr.; zie 2 Koningen 22-23). Sefanja kan zelfs een familielid van Josia zijn geweest; de genealogie aan het begin van Sefanja verbindt hem met Hizkia, Josia’s grootvader en voormalig koning van Juda. (Sommige theologen beweren echter dat het hier gaat om een ander Hizkia).

Uit : De Bijbel voor dummies

05-10-2016 om 22:30 geschreven door claudia  

Boodschappen aan Jean Pierre

Heer: Ik ben het Johannes! Wil bidden opdat elke ziel naar de diepte van het geloof zou durven peilen, dat zij werkelijk naar de echte waarden zouden zoeken. Ik vraag dat elke ziel Mijn weg zou willen gaan zodat zij de laten die zij dragen minder zwaar zouden zien. Hun lasten zouden lichter worden als zij beseffen dat zij elke beproeving en elk lijden niet meer alleen moeten dragen. Geef ze moed want Mijn weg gaan is niet zo gemakkelijk, toch kunnen zij altijd op Onze steun rekenen om het goede te blijven doen. Zoveel zielen leven alleen in het wereldse en denken niet eens aan het eeuwige leven.

Nochtans kunnen zij, door Mijn weg te gaan, heel dicht bij Ons komen en leren wat bidden is, wat liefde geven betekent voor de medemens en leren hoe zij als Mijn volgeling door het leven kunnen gaan. Ik wens dat Ik op elke ziel kan bouwen en dat elke ziel op Ons allen durft bouwen, zonder voorwaarden. Wil bidden opdat elke ziel zou aanvaarden wat Mijn Vader hen geeft zowel op het wereldse als op het geestelijk vlak. Mijn weg gaan zal voor vele zielen de redding zijn als zij het geloof durven beleven zoals Wij allen van hen verlangen.

Een geloof in nederigheid, in waarheid en gerechtigheid. Reeds vroeger heb Ik gezegd dat vele zielen geen besef meer hebben wat gerechtigheid betekent. Toch durf Ik hen vragen het geloof in al zijn vormen te aanvaarden, ook de gerechtigheid. Want nu heerst op jullie wereld heel veel ongerechtigheid. Aan elke ziel die Mijn weg durft gaan in diep geloof zal Ik veel laten zien. Ik zal hen laten zien waar er ongerechtigheid is en waar er gespot wordt met Ons allen. Dan zal Ik hen troosten door hen bij te staan in deze moeilijke momenten, want wie Mijn weg volgt zal ook Mijn pijn voelen wanneer er met Ons allen gespot wordt, men de sacramenten wil vernietigen en men Mijn Plaatsvervanger op aarde aanvalt.

Geef de diep-gelovige zielen moed bij zulke beproevingen en bid met hen zodat zij dit in kleinheid en nederigheid kunnen aanvaarden. Na elke beproeving zullen zij dichter bij Ons allen komen. Wij allen blijven elke diep-gelovige ziel die verder het goede blijft doen op alle momenten heel nabij. Wil veel bidden zodat ook elke priester zijn ogen en oren terug openhoudt en zij terug hun apostolische taak durven opnemen. Ik wil jullie allen zegenen. Ik ben bij je en blijf bij je in alle omstandigheden. (25/08/2002)

Heer: Ik ben het Johannes! Wie zich gelovig wil noemen zou alle sacramenten moeten durven aanvaarden. Nochtans zijn er vele zogezegde gelovigen die bepaalde sacramenten vergeten zijn, zoals het sacrament van de biecht. Ook vele gelovige zielen komen nog alleen in een kerk om een H. Mis bij te wonen als het hen past of als zij verplicht zijn om reden van een doopsel, een huwelijk of een begrafenis die zij moeten bijwonen. Zij gebruiken deze sacramenten nog alleen als uithangbord naar de medemens toe om te tonen dat zij nog geloven. Toch is het tegendeel waar want velen weten niet eens meer de betekenis van de H. Mis, zij weten niet eens meer dat telkens weer Mijn kruisoffer plaats vindt, dat Ik en Mijn Moeder in elke H. Eucharistie aanwezig zijn.

Wil veel bidden dat die zogezegde gelovige zielen zouden willen nadenken en zich terug zouden willen laten leiden door goede priesters. Priesters die nog een voorbeeld zijn voor de medemens zijn er nog, maar andere priesters daarentegen hebben zich laten meeslepen met de andere en zijn trawanten. Zij hebben de zwakke en veelal nog weinig biddende priesters ingepalmd met hun modernisme. Toch wil Ik blijven oproepen om veel te blijven bidden zodat er weer goede priesters zouden rechtstaan maar ook goede bisschoppen want ook sommige bisschoppen durven hun priesters niet meer de waarheid zeggen, zij laten zomaar alles toe.

Blijf heel veel bidden zodat er weer goede priesters zouden mogen optreden, priesters die zich nog durven tonen als Mijn apostel. Ik wil alle zielen zegenen die over het geloof en de sacramenten willen nadenken. Dat zij de ware betekenis en de zin van het gelovig zijn weer zouden begrijpen. Wil bidden opdat elke ziel terug leiding zou willen aanvaarden van een goede priester zodat zij nog enkel en alleen Mijn weg willen en durven bewandelen, hoe moeilijk deze weg soms ook mag zijn. Ik blijf bij je in alle omstandigheden en wil jullie hierbij laten weten dat Ik over jullie blijf waken altijd en overal, waar jullie zich ook bevinden. Ik ben bij je. (1/09/2002)

Heer: Ik ben het Johannes! Elke ziel die haar evenwicht verliest en fouten begaat doet de andere en zijn trawanten triomferen. Zij verheugen zich telkens weer wanneer een goede en een soms twijfelende ziel in verleiding komt en weer valt. Wil bidden opdat vooral de gewijde apostelen terug zouden opstaan want ook velen onder hen laten zich dag na dag door de andere en zijn trawanten bekoren. De andere wil de H. Eucharistie vernietigen en nog altijd zijn er vele priesters die deze list nog niet begrepen hebben. Zij heulen met de andere mee door de H. Eucharistie te vervangen door woorddiensten zoals zij dit zo mooi kunnen noemen.

Toch wil Ik alle goede zielen oproepen te blijven bidden zodat zij de gave van onderscheid mogen ontvangen en kunnen zien en horen dat een H. Eucharistie nooit kan vervangen worden. De H. Mis moet altijd door een priester gebeuren zodat de zielen de ware leiding ontvangen en dan dit sacrament werkelijk met hart en ziel mogen beleven. Velen, door de andere aangespoord, willen de macht grijpen, en toch blijven zij ongewijden die de sacramenten moeten laten bedienen door een priester of door een gewijd persoon aangesteld door de bisschop. Wil veel bidden dat Mijn apostelen zich terug zouden willen kleden zoals een ware priester.

Dan zullen de zielen niet meer twijfelen als ze een Mijner apostelen en een van de geliefde zonen van Mijn Moeder ontmoeten. Pas dan zal de Kerk, waarin nu door de modernisten tweedracht gezaaid wordt, weer kunnen bloeien. Dat elk gezin probeert om terug naar de diepe waarden te keren zoals geloof, liefde en gebed. Wil bidden opdat er weer meer gebed zou mogen komen in elke huiskamer, opdat de ouders terug hun verantwoordelijkheid zouden durven opnemen. Zonder angst en zonder voorwaarden te stellen zodat zij met vreugde naar Ons allen kunnen komen, in nederigheid en kleinheid.

Vele zielen vergeten soms nog te gemakkelijk dat zij mens zijn en blijven, dat zij zondaars zijn en blijven. Zij hebben van Mijn Vader de vrijheid ontvangen maar zovelen misbruiken die vrijheid, net zoals zovele ongewijde zielen de macht willen grijpen en de sacramenten, evenals Mijn Woord willen veranderen. Misschien triomfeert de andere en zijn trawanten nu wel, maar dit zal niet heel lang meer duren. Wil elke goede ziel troosten en hen tezelfdertijd moed inspreken zodat zij kunnen volhouden het goede te doen en de gerechtigheid naleven, maar ook en niet in het minst, dat zij aan de medemensen liefde blijven geven en dat zij heel veel durven bidden en zich naar Ons allen keren. Ik zegen je en blijf over je waken. (4/09/2002)

05-10-2016 om 02:04 geschreven door claudia  

Boodschappen aan Jean Pierre

Heer: Ik ben het Johannes! Wie Mijn weg blijft gaan zal ook Mijn Moeder mogen ontmoeten. Door vele zielen wordt Zij in de vergeethoek geplaatst. Vele zielen gaan op pelgrimstocht naar Mijn Moeder toe maar denken niet na over Haar leven, zij zijn alleen met hun eigen wereldse dingen bezig. Ik wil vragen om te bidden opdat Mijn Moeder de waardering zou mogen kennen van alle zielen, de waardering die Zij werkelijk verdient. Hoeveel zielen denken na over de moeilijke taak die Mijn Moeder volbracht heeft? En toch zouden zij kunnen ontdekken en ervaren hoe krachtig Zij kan zijn wanneer men tot en met Haar wil bidden. Ook de vele geestelijke zonen van Mijn Moeder durven niet naar Haar terugkomen omdat zij vertwijfeld zijn en angst hebben.

Ik wil er hier nogmaals op wijzen dat geen enkele ziel angstig moet zijn om hetgeen zij fout hebben gedaan. Juist daarom is er het sacrament van de vergeving waarbij zij zich terug kunnen verzoenen met Ons allen. Reeds zo dikwijls heb Ik de zielen erop gewezen dat Mijn Vader heel barmhartig en liefdevol is, als zij tenminste hun fouten ernstig en met veel spijt belijden. Dat de zielen hulp en steun zoeken bij Mijn Moeder want Zij weet als geen ander hoe de zielen zich terug kunnen rechten en op het goede pad kunnen komen. Zij troost de verdrietigen en ook de lijdende zielen en Zij geeft vooral heel veel liefde.

Wil bidden opdat elke ziel bereid zou zijn om Mijn weg te gaan tesamen met Mijn en jullie Moeder, want Zij is de Moeder van elke ziel. Elke ziel mag zich tot Haar richten, mag tot en met Haar bidden zodat zij kunnen ervaren hoe zij terug de berg kunnen opgaan. Ik wil jullie allen zegenen die Mijn weg willen opgaan. Ik dank je om Mijn Moeder te gaan bezoeken deze dag. Zij was bij jullie aanwezig. Blijf tot en met Haar bidden zodat jullie verder de strijd tergen het kwade kunnen voortzetten. Wil blijven volhouden het goede te doen en heel diep te vertrouwen op Ons allen. Alles komt goed. Ik ben bij je. (14/08/2002)

Heer: Ik ben het Johannes! Wil blijven bidden voor Mijn Plaatsvervanger op aarde (toen: Johannes Paulus II, nu: Benedictus XVI) die het soms heel moeilijk heeft. Hij komt elke dag tot rust in Mijn Heilig Hart en in het Onbevlekt Hart van Mijn Moeder. Daaruit put hij de kracht om alle kritieken en stormen te trotseren, om verder Mijn weg te kunnen gaan. Dat elke ziel probeert om hem te volgen want hij is een goed voorbeeld die zonder angst maar met een diep vertrouwen Mijn weg blijft gaan. Dat elke ziel probeert om hem te volgen want hij is een goed voorbeeld die zonder angst maar met een diep vertrouwen Mijn weg blijft gaan.

Vele zielen gaan angstig door het wereldse leven, zij hebben angst voor kritieken omdat zij Ons allen volgen, omdat zij soms belachelijk gemaakt worden doordat zij de sacramenten op een goede manier beleven, omdat zij uitgelachen worden omwille van hun gehouden beloftes tegenover Ons allen, omwille van hun diepe eerbied voor alle sacramenten. Als een ziel aan Mijn Vader een belofte gedaan heeft dan is er op jullie wereld geen enkele ziel die zich daarover moet uitspreken of oordelen. Wil bidden opdat elke ziel zijn angsten zou overwinnen door nog meer het goede te doen, want alle angsten komen door de andere die er zijn plezier in vindt om de goede zielen van Ons allen weg te houden, door ze schrik aan te jagen.

Vele zielen kan men nu vergelijken met verwelkte – of bijna – verdorde bloemen. Dat zij weer proberen naar Ons allen toe te komen in een diep vertrouwen zodat hun bloemen weer tot bloei mogen komen en Wij deze dan in al hun pracht en kleuren aan Mijn Vader mogen aanbieden. Dat zij niet twijfelen en het voorbeeld nemen van Mijn Plaatsvervanger op aarde en van de velen die hen zijn voorgegaan, allemaal zielen die zich met hart en ziel volledig aan Ons allen gegeven hebben. Zelfs in al hun lijden stelden zij hun volledig vertrouwen op Ons allen.

Ik zegen jullie. Ik blijf over jullie waken in alle omstandigheden. Wil elke ziel die Ik naar je toestuur goed ontvangen en ze heel veel goddelijke liefde geven maar ook met hen bidden opdat zij de juiste weg zouden blijven volgen. Ik ben bij je. Blijf heel veel vertrouwen op Ons allen. (18/08/2002)

Heer: Ik ben het Johannes! Ik wil een oproep doen aan elke ziel dat zij niet onverschillig zouden zijn als er negatief over Ons allen gesproken wordt. Vele zielen, die nochtans Mijn weg gaan, verbergen zich in een hoek als zij Ons allen zouden moeten verdedigen. Zo ontlopen zij hun verantwoordelijkheid om hun geloof standvastiger te maken. Velen onder hen, ook vele priesters, durven zich niet meer tonen als een volgeling van Mij, zij doen het als zij alleen zijn, maar wanneer in hun omgeving over Ons allen negatief gesproken wordt zij ze beschaamd om te getuigen over hun gelovig zijn. Wil bidden opdat elke ziel die Mijn weg gaat niet angstig zou zijn om Ons allen te verdedigen en ook Mijn Plaatsvervanger op aarde als Wij weer eens bekritiseerd worden.

Ook vraag Ik dat zij durven getuigen over hun geestelijk leven, over hun geloof. Dat zij in al hun nederigheid tonen hoe zij aan Ons en de medemens liefde geven en ook hoe zij alle sacramenten op een goede manier beleven en naleven. Dat zij niet beschaamd zijn om over Ons allen te spreken en uit te leggen hoe zij kracht putten uit hun diep geloof, uit het vertrouwen dat zij op Ons allen stellen. Geef elke twijfelende ziel die angstig is moed met je gebed zodat zij voor Ons allen durven getuigen als er zo’n moment komt. Dat zij weten dat zij NOOIT alleen staan in de strijd voor het goede. Wil veel blijven bidden tot en met Mijn Moeder, met Mij en de vele engelen en heiligen, ook je bewaarengel niet vergeten want hij wil je alleen het goede laten doen. (21/8/2002)

03-10-2016 om 22:48 geschreven door claudia  

Syrie is de sleutel tot de oplossing van wereldvrede of van een Derde Wereldoorlog. Het zal de vernietiging van drie-vierde van de wereld betekenen. – OLVrouw, Bayside, 30 mei 1981

03-10-2016 om 21:44 geschreven door claudia  

Een door de Geest geleid gezin

Heb geen vrees. Wonderen openbaren zich. In dit leven of in het hogere leven is de les dezelfde – het in zich opnemen van Mijn Geest – leven, denken en handelen in Mijn Geest, totdat anderen gedwongen zullen zijn de kracht en aanspraken ervan te zien en te erkennen. Betekent dat eenzaamheid voor Mijn volgeling? Nee, want ook al vind je menselijk eigen-ik geen erkenning, de ware ik, veranderd door Mijn Geest, deelt in al die volheid van kracht en resulterende blijdschap. Je bent geen op zichzelf staand wezen, maar een van een machtig, door de Geest geleid gezin, deelhebbend aan het welzijn van het gehele gezin, samenwerkend in elke daad van ieder lid, deelhebbend aan de zegen van ieder. Een voorsmaak is dit van ’s hemels eenheid en vervulling.

Gouden draad

Laat Mijn Geest van kalmte in je wezen toe en je leiden en vervullen met vrede en kracht. Zoek in elke dag die gouden draad, die door alles heen loopt, en die alle eenvoudige opdrachtjes en woorden en belangen en gevoelens verbindt tot een geheel. Overhandig dan welbewust aan het einde ervan de dag weer aan Mij en laat al wat onvolkomen is bij Mij achter. Het werk van de hemel is het om ’s mensen onvolmaakte of onafgemaakte taak te voltooien, wanneer deze althans door de hemel bevolen was. Aanschouw de blijdschap des levens en alleen al daardoor zul je de blijdschap vermeerderen. Blijdschap neemt toe door ’s mensen besef van blijdschap.

Goddelijke uitbundigheid

Laat Christus in u wonen in alle overvloedige wijsheid.

Het is de krenterige houding van Mijn volgelingen, die een smet werpt op Mijn godsdienst. Denk lang na over de Goddelijke uitbundigheid van bewoordingen die gebruikt zijn door hen die iets afwisten van het wonder van Mijn Koninkrijk – “De rijkdommen”, “De overvloed”, “De volheid”. Er bestaat geen karigheid bij God. De enige beperking wordt aangebracht door het onvermogen van Mijn volgelingen om te nemen. Overvloed aan wijsheid en onbegrensde kracht om anderen te helpen, kunnen je toebehoren.

Houd stand als een onoverwinnelijke

Het leven, het aardse leven, is een strijd. Een strijd waarin de mens altijd de verliezende partij zal zijn, tenzij hij de eeuwige levenskrachten te hulp roept. Doe dit, en al wat kracht heeft om je te dwarsbomen, sluipt verslagen terug. Zeg in de kleine, zowel als in de grote dingen van het leven: “Niets kan me deren, niets kan me bang maken. In Hem overwin ik”. Houd stand als een onoverwinnelijke, met het gezicht gekeerd naar de vijanden van het leven.

De hemelse muziek

Verhef je hart. Verhef het – zijn liefde en zijn verlangens, en laat angsten en tekortkomingen achter. Laat je hart zijn kracht en zekerheid en levenschenkende blijdschap putten uit Mij, je Heer. Laat geen vibratie je wezen beroeren die niet in harmonie is met de eeuwige muziek van mijn Koninkrijk.

Het is voldoende

Luister en Ik zal spreken. Zelden forceer Ik een toegang dwars door de vele stemmen en afleidende gedachten heen. Eerst moet daar zijn het in afzondering gaan en dan het tot zwijgen brengen van al het andere, terwijl je wacht in Mijn tegenwoordigheid. Is het niet voldoende dat je bij Mij bent? Laat dit soms genoeg zijn. Het is waarlijk veel dat Ik tot je spreek. Maar hoe kun je Mijn wensen uitvoeren en leven zoals Ik graag wil dat je leeft, als je Mijn inwonende Geest niet hebt?

Je zult horen

Luister naar Mijn stem. Deel al je vreugden en droefheden en moeilijkheden met Mij, er steeds aan denkend dat we het werk delen. Meer en meer zielen zullen tot je gezonden worden om te helpen. Wees gereed, afgestemd op Mijn zachtste fluistering. Er is geen gebrek aan hulp voor Mijn dienaren, maar zo dikwijls verkeren ze niet in een ontvankelijke houding. Luister en je zult horen, is het vervolg op “Bidt en gij zult ontvangen”, “Zoekt en gij zult vinden”, “Klopt en gij zult opengedaan worden”. Luister en je zult horen.

Jullie gebreken zijn de Mijne

Heer, ik leg U mijn gebreken voor. Alleen Gij kunt de schade herstellen die ik heb aangericht.

Omdat je van Mij bent, moet Ik Mij vereenzelvigen met al wat je bent. Ik vorm de harmonie waarvan je zult een wanklank hebt gemaakt. Ik doe de hoop weerklinken in oren die je niet met charme der liefde getracht hebt af te houden van zonden en mislukkingen. Ik leid tot gelukkiger wegen hen die je verkeerd beoordeelde, verachtte. Ik neem je tekortkomingen en omdat je verlangen naar Mij uitgaat, en je Mij kent als Heer, is het Mijn opofferende taak om deze, je tekortkomingen te dragen, te herstellen. Stap uit je poel van tekortkomingen in de mantel van geloof en liefde, die Ik je geef. Wees sterk om te behouden zoals je de behoudenis hebt leren kennen, sterk in Mij, je altijd overwinnende Heer.

Uit : Jezus spreekt deel 2

02-10-2016 om 19:07 geschreven door claudia  

E Z E C H I E L

Ezechiel leeft net als zijn tijdgenoot Jeremia ten tijde van de verwoesting van Jeruzalem. Hij woont alleen 1600 kilometer verderop in Babylonie. Ezechiel is een belangrijke inwoner van Jeruzalem, een tempelpriester, die tien jaar voor de vernietiging van de stad in 586 v. Chr. Naar Babylonie is verbannen. Ezechiel is daarom een profeet voor de ballingen.

UFO’s en Ezechiels roeping (Ezechiel 1-3)

Het boek Ezechiel begint met een ongelooflijk visioen: God verlaat Jeruzalem en zijn tempel in een razendsnel voertuig dat triomfwagen wordt genoemd. Het is een soort troon die door zeer vreemde wezens de lucht in wordt getild. Het zijn cherubs met leeuwenlichamen (of in dit geval waarschijnlijk mensenlichamen) en adelaarsvleugels. In tegenstelling tot de gebruikelijke cherubs die alleen een mensenhoofd hebben, hebben ze vier verschillende hoofden: die van een mens, een leeuw, een os en een adelaar.

Vanuit zijn vurige triomfwagen stuurt God Ezechiel om te profeteren tegen Israel. God geeft Ezechiel een boekrol met de tragische gebeurtenissen die te gebeuren staan en zegt hem deze op te eten. Ezechiel gehoorzaamt (Ezechiel 3:3) en mag dan meerijden in Gods vliegende triomfwagen naar de ballingen in Babylonie. Dit is het begin van Ezechiels loopbaan.

Ezechiels visioen onderstreept twee belangrijke zaken. Allereerst zien we dat God zijn volk zal bijstaan, ondanks de ballingschap. Daarom vliegt hij in zijn wagen van Jeruzalem naar Babylonie. Ten tweede weten we dat Ezechiel voor God spreekt omdat hij de door God geschreven boekrol op heeft gegeten. En we weten dat zijn woorden waar zijn.

Tot op het bot gaan (Ezechiel 37)

Ezechiel beschrijft het visioen waarin God hem naar een dal vol uitgedroogde botten brengt. God vraagt de profeet: ‘Zouden deze botten weer levend kunnen worden?’ Ezechiel is zo slim om te antwoorden dat alleen God het antwoord op die vraag weet. Ezechiel volgt Gods aanwijzingen en zegt de botten dat zij zullen leven. Vervolgens hoort hij een luid gekletter. De droge botten bewegen, komen bij elkaar en vormen skeletten. Vervolgens groeien er pezen, spieren en vlees op de skeletten.

Dit klinkt meer als een scene uit The Mummy dan uit de bijbel. Dit visioen is bedoelt om de Israelitische ballingen hoop te geven. Net zoals God de overblijfselen van deze skeletten weer in elkaar zet en tot leven wekt, zo zal hij Israel weer opbouwen en doen herleven door de ballingen weer naar huis te brengen.

Een visioen voor de toekomst: de tempel (Ezechiel 40-48)

Op de 25^ste verjaardag van zijn ballingschap (572 v. Chr.) heeft Ezechiel een fantastisch visioen. Hij ziet Jeruzalems toekomstige tempel en de afmetingen ervan zijn behoorlijk groot. Hij ziet dan hoe de glorie van God, die de vorige tempel bij de verwoesting in 586 v. Chr. Verliet, terugkeert uit Babylon en deze nieuwe, geidealiseerde tempel binnengaat. Nu zal God voor eeuwig onder de mensen van Israel wonen. Koningen zullen niet langer nodig zijn in het herstelde rijk en God zal heersen vanuit het ‘Nieuwe Jeruzalem’.

We weten niets zeker over Ezechiels dood. Volgens de legende leeft hij een lang leven in ballingschap, sterft hij een natuurlijke dood en is hij begraven vlakbij Babylon.

Een ontmoeting met de twaalf kleine profeten

H O S E A

Hosea leefde in het noordrijk van Israel tijdens de tweede helft van de achtste eeuw v. Chr. Dit zijn turbulente jaren voor Israel, omdat verschillende koningen worden vermoord en het een kwestie van dagen lijkt voor de Assyriers het land zullen verwoesten. En alsof het allemaal nog niet erg genoeg is, gebiedt God zijn profeet Hosea om met een prostituee te trouwen. En om het nog een tikkeltje erger te maken is de naam van de prostituee die hij trouwt Gomer.

God gebiedt Hosea met een prostituee te trouwen omdat Israel gehoereerd heeft door Gods wetten niet na te leven en andere goden (‘echtgenoten’) te aanbidden. In navolging van Israels overspel is ook Gomer ontrouw aan Hosea. Uit haar ontrouw komen drie kinderen voort: Jizreel, Lo-Ruchama en Lo-Ammi. Deze namen zijn net zo symbolisch als het huwelijk.

·        Jizreel verwijst naar een beroemd dal en een stad in het noorden van Israel, waar een bloedig coup plaatsvond onder Jehu (2 Koningen 9). De koning van Israel ten tijde van Hosea, Jerobeam II, is een afstammeling van Jehu. Hosea voorspelt dat aan zijn dynastie en zijn volk snel een einde zal komen (Hosea 1:4-5).

·        Lo-Ruchama betekent ‘geen genade’ en geeft aan dat God geen medelijden zal hebben met Israel. Hij zal Assyrie toestaan het te straffen voor hun ontrouw en de onderdrukking van de armen (Hosea 1:6-7).

·        Lo-Ammi betekent ‘niet mijn volk’ en duidt erop dat God Israel verwerpt als zijn volk vanwege hun zonden.

Na de geboorte van haar drie kinderen verlaat Gomer Hosea. God zegt echter tegen Hosea dat hij achter haar aan moet gaan en haar moet redden en weer thuisbrengen. Dit symboliseert Gods hart voor Israel. Hoewel de Israelieten God ontrouw zijn geweest, zal hij hen op een dag verlossen en thuisbrengen. Hosea ziet een dag waarop God ‘Jizreel’ zal zuiveren van zijn bloedzonden en Israel vergeeft. Hij noemt hen dan weer ‘mijn volk’.

J O E L

Uit het boek Joel kunnen we niet opmaken wanneer het is geschreven. Deze profeet wordt daarom gedateerd tussen de negende en vijfde eeuw v. Chr. Een jaartal is echter niet belangrijk om deze profeet te kunnen begrijpen.

Joel schrijft uitgebreid over de komst van een ‘grote, verschrikkelijke dag’ van de Heer (Joel 3:4), die voor de hele wereld de dag van het oordeel zal zijn. Voor dit oordeel zal de zon zwart worden en de maan veranderen in bloed. Enorme legers zullen als een enorme zwerm sprinkhanen (sommige geleerden interpreteren dit als echte sprinkhanen) alles verwoesten. Ondanks dit dreigende onheil is er hoop op bevrijding als Israel zijn huidige koers verandert en zich weer tot God richt.

Keert terug naar de Heer, jullie God. Hij is mild en vol medelijden, vol liefde en geduld, steeds bereid de straf in te trekken. Misschien verandert hij van gedachten, misschien komt hij terug op zijn besluit en zegent hij je toch. – Joel 2:13-14

Zelfs als Israel terugkeert, belooft God dat er een dag van het oordeel zal komen voor degenen die dat niet doen. Op die dag zal God alle volken van de aarde bijeenroepen in het ‘Dal van Josafat’, dat ‘Dal van het oordeel van de Heer’ betekent. Degenen die voor die dag geen berouw tonen voor hun zonden, zullen veroordeeld worden. Maar ‘wie een beroep doet op mij, zal worden gered’ (Joel 3:5).

A M O S

Amos lijkt de vroegste van de schrijvende profeten. Hij is actief tijdens de voorspoedige en vreedzame jaren van het midden van de achtste eeuw v. Chr. Op een bepaalde manier maakte dit Amos’ taak moeilijker; mensen zijn minder geneigd naar de waarschuwingen van een profeet te luisteren als het goed met hen gaat.

Amos veroordeelt het gedrag van Israels buurlanden, waaronder Syrie, Filistea, Fenicie, Edom, Amon en Moab (Amos 1:3-2:5). Hij is echter het meest kritisch over Israel dat door zijn bevoorrechte positie van uitverkorene van God meer aansprakelijk is dan de andere volken (Amos 3:1-15). Volgens Amos is God een kampioen op het gebied van sociale gerechtigheid die zich inzet voor de sociaal zwakken en armen. God verafschuwt echter Israels religieuze schijnheiligheid, omdat de Israelieten religieuze handelingen uitvoeren, maar niet in staat zijn handelingen van medeleven of gerechtigheid uit te voeren. God formuleert het als volgt:

Houd op met dat gebral van je liederen, dat getokkel op je harpen wil ik niet meer horen. Zorg liever dat het recht zijn loop heeft en dat gerechtigheid een bedding vindt als een nooit opdrogende beek. – Amos 5:23-24

O B A D J A

Obadja’s voorspellingen vormen het kortste boek van Tenach en bevat slechts 21 verzen. Deze geringe omvang maakt de schrijver tot een van de meest mysterieuze van de bijbel. Duidelijk is dat Obadja boos is op Juda’s zuiderburen, de Edomieten. Volgens de Israelieten zijn zij verwant aan elkaar. Uit Genesis 25 maken we op dat de voorouders van Edom (Esau) en Israel (Jakob) een tweeling zijn. Na Juda’s verwoesting door de Babyloniers in 586 v. Chr. helpt Edom zijn ‘broer’ echter niet, maar schept genoegen in zijn nederlaag. De Edomieten trappen Juda zelfs nog ver de grond in door diens steden te plunderen. Obadja voorspelt dat Edom als wraak voor dit gedrag op korte termijn eenzelfde lot tegemoet kan zien. God zegt zelf:

Jullie hebben je broeders overweldigd, de nakomelingen van Jakob; daarom zul je worden uitgeroeid, voor eeuwig zal men schande van je spreken. – Obadja 10

02-10-2016 om 18:27 geschreven door claudia  

Boodschappen aan Jean Pierre

Heer: Ik ben het Johannes! Vele afgedwaalde en twijfelende zielen beschimpen en bespotten de medemens en Ons allen. Zij durven zelfs de gelovigen die nog dagelijks trouw een goede H. Eucharistie bijwonen uitlachen. Doch deze zielen zijn zich soms niet bewust van hun daden, zij zijn onwetend. Anderen daarentegen worden door de andere geleid en weten heel goed wat zij doen, zij willen de gelovige ziel doen struikelen om ze dan uiteindelijk te vernietigen. Wij bidden voor al deze zielen opdat ook zij Ons allen zouden mogen vinden en Mijn weg en de sacramenten zouden mogen ontdekken.

Wil veel bidden opdat ook de vele priesters terug in een biechtstoel zouden willen plaatsnemen, zodat zij de vele afgedwaalde en twijfelende zielen kunnen helpen om weer het goede pad te vinden. Vele priesters kunnen een voorbeeld nemen aan Pater Pio, de pastoor van Ars, Leopold Mandic en nog anderen die elke dag opnieuw de soms wanhopige zielen terug op het juiste pad brachten. Wij bidden voor de vele zielen opdat zij eindelijk Ons allen zouden mogen leren kennen en ervaren in een dagelijks gebed, opdat zij Onze wapens zouden hanteren, wapens zoals de sacramenten, het geloof, de H. Eucharistie, de liefde en de waarheid. Ik zal bij elke beproefde ziel blijven om hen te sterken, hen te troosten en te steunen op weg naar Ons allen toe.

Wie telkens weer een beproeving doorstaat komt dichter en dichter bij Ons allen. Dat de zielen niet bevreesd zijn om zich aan Ons allen te geven. Allen zullen zij gered worden die zich aan Ons allen geven, die trouw blijven aan Ons allen en Mijn weg blijft opgaan. Zij die gevallen zijn vraag Ik om weer recht te staan en weer de goede weg te bewandelen, na het belijden van hun fouten aan een goede biechtvader. Wij zullen hen allen helpen en steunen als zij Onze weg willen blijven begaan. Ik zegen jullie en geef jullie kracht en sterkte om verder voor het goede te blijven vechten. Blijf moedig in de strijd. Ik ben bij je. (4/08/2002)

Heer: Ik ben het Johannes! Vele zielen voelen zich voortdurend ongelukkig omdat niet alles volgens hun plannen verloopt. Zij denken niet of heel weinig aan Ons tot zij op een struikelblok botsen die hen grote problemen brengt. Dan komen zij schoorvoetend naar Ons allen toe, maar onder bepaalde voorwaarden. Ik bedoen hiermede dat zij alleen bepaalde dingen willen aanvaarden. Wil bidden opdat elke ziel zou begrijpen dat zij het geloof in haar totaliteit moeten durven aanvaarden. Ook voor de vele zaken die zij met menselijk verstand niet kunnen vatten wil Ik vragen dat zij dit zouden willen geloven en op Ons allen vertrouwen. Heel diep vertrouwen.

Alles wat hen nu nog onduidelijk en vaag is, wat bij hen nog vele vragen oproept zal heel duidelijk worden als zij jullie wereld verlaten. Wil bidden opdat ook de vele priesters terug de juiste weg zouden inslaan zodat ook zij niet altijd de een na de andere struikelblok moeten omzeilen, zij weten dan geen raad meer en ook niet meer wat zij moeten doen omdat zij niet biddend genoeg zijn, omdat hun geloof in Ons allen niet sterk genoeg meer is en zij aan vele zaken twijfelen. Zij twijfelen, net zoals vele andere zielen, omdat zij voortdurend bekoord en verleid worden door de andere die er zijn plezier in vindt om de gelovige zielen in verwarring te brengen en ze van Ons allen weg te houden.

Wil dankbaar blijven voor de vele zielen die je om gebed vragen en die aan anderen hun ware hart blijven tonen, een hart van liefde, van vrede en gerechtigheid, een hart van barmhartigheid die vele zielen goed doet en hen op de rechte weg houdt. Ik ben bij je in alle omstandigheden. Laat je door niets ontmoedigen en Mijn weg blijven gaan tesamen met Mijn Moeder, Pater Pio, je broer en nog vele anderen die heel veel bij jullie zijn. Ik blijf over jullie waken maar ook over de goede zielen die Mijn weg blijven volgen. (7/08/2002)

Heer: Ik ben het Johannes! Wie Mij zoekt zal Mij vinden. Wil bidden opdat elke ziel niet moe zou worden naar Ons allen op zoek te blijven gaan en het niet moe worden het goede te blijven doen. Dat zij proberen om mee de laten van de medemens te dragen. Ik weet dat er vele zielen moedeloos zijn en zich afvragen waar Wij zijn, of Wij allen hen wel beschermen en bij hen aanwezig zijn. Vele zielen leven in een grote verwarring doordat jullie kerken niet meer zijn wat ze zouden moeten zijn, namelijk, gebedshuizen van Mijn Vader. In vele kerken wordt nu een waar circus opgevoerd en zijn de bezoekers van dit circus Ons allen niet goedgezind, integendeel, velen onder hen lopen zo met de andere mee en willen de kerk stilaan vernietigen.

Wil heel veel blijven bidden opdat de goede zielen zich daardoor niet zouden laten verontrusten en het goede blijven doen. Dat zij proberen om Mijn weg te blijven volgen, om alle sacramenten op een juiste manier te beleven en na te leven. Soms kan de druk en de spot van andersdenkenden zwaar vallen voor de goede zielen die het werkelijk goed menen, die alles willen doen wat van hen verlangd wordt. Dat geen enkele ziel zich laat verontrusten als zij bespot worden omwille van hun diepe geloof en omwille van Ons allen. Wij zullen hen allen heel nabij zijn en blijven, hen steunen en troosten als dit nodig is. Dat zij geen angst hebben om Ons allen te blijven vertrouwen. Ik zegen jullie om te blijven strijden tegen het kwade. Ik ben bij je. Wil heel diep Ons allen vertrouwen. (11/08/2016)

02-10-2016 om 16:58 geschreven door claudia  

TOTUS TUUS, MARIA !

(ik ben helemaal van U, Maria)

MARIATOEWIJDING

HET WARE GELUK VOOR U EN VOOR DE WERELD

Myriam van Nazareth

God heeft de mens geschapen met de bedoeling dat hij een heilig leven zou leiden. Het eerste mensenpaar gaf echter toe aan de influistering van de satan om ongehoorzaam te zijn tegenover God. Deze eerste zonde van het mensdom wordt de erfzonde genoemd: het gif van de satan werd in de ziel van de eerste mens gegoten, en zou alle verdere generaties belemmeren om te leven naar Gods beeld en gelijkenis.

Voortaan zou de mens pas geheiligd worden voor zover hij het spoor van de beet van de duivelse slang uit zijn ziel zou weten te verwijderen door een leven in overeenstemming met Gods Wil: in de ware Liefde, zuiverheid en alle deugden.

De erfzonde en de eindeloze reeks van zonden die de mens daarna is blijven bedrijven, hebben op de mensheid een steeds groeiende schuld jegens de Goddelijke Gerechtigheid gelegd. Deze schuldenlast heeft voor een ernstig onevenwicht in de schepping gezorgd. Dit onevenwicht is de oorzaak van alle ellende die U om U heen kunt zien: oorlogen, strijd, ruzies, liefdeloosheid, honger, armoede, natuurrampen, en een steeds toenemende woekering van alle zonden en ondeugden.

Het kwaad krijgt steeds méér greep op de mensheid, omdat deze door haar zonden de satan steeds méér macht verleent. God heeft de allerheiligste Maagd Maria voorzien als de Overwinnares van de satan. Maria werd als enige mens onbevlekt ontvangen, wat betekent dat Haar ziel niet de erfzonde in zich draagt. Uit Haar moest Jezus Christus, Gods Zoon, geboren worden om de mensheid door Zijn Lijden en Kruisdood te verlossen van de eeuwige verdoeming als gevolg van de erfzonde.

Om het Verlossingswerk van Jezus voor Uzelf tot nut te maken, is het noodzakelijk dat U Jezus in Uw leven volgt: U moet Zijn Woord geloven als de enige Waarheid van God, en Zijn aardse leven zoveel mogelijk navolgen, door te streven naar vervolmaking in alle deugden (Liefde, zuiverheid, eerlijkheid, oprechtheid, verdraagzaamheid, offerbereidheid, vergevingsgezindheid...) en door de liefdevolle aanvaarding van Uw dagelijkse kruisen (de dagelijkse lasten, beproevingen, tegenslagen, pijnen, ziekten, verdriet).

Zo betaalt U Uw eigen Eeuwige Gelukzaligheid in de Hemel, en helpt U de schuldenlast van de hele mensheid afbetalen, de macht van het kwaad breken en daardoor de wereld zuiveren van alle ellende.

De Heilige Maagd Maria heeft de macht gekregen om het Verlossingswerk van Christus in de wereld te voltooien en de satan definitief uit de wereld te verbannen, maar Zij mag dit slechts doen in de mate waarin de mensen Haar daarom smeken door vurig gebed en de offerande van hun hele leven aan Haar. Waarom? Omdat God steeds de vrije wil van de mensen respecteert.

Uw eigen geluk en dat van de hele wereld ligt dus in Maria’s handen. Verlangt U naar de Eeuwige Gelukzaligheid na dit leven, en hier op aarde naar een wereld van vrede, Liefde en zonder ellende? Wijd dan Uzelf, Uw hele leven en alles wat U hebt aan Maria toe.

Hoe Uzelf aan Maria toewijden?

Door Haar elke dag te zeggen dat U Haar bezit en eigendom wil zijn, Haar al Uw handelingen, woorden, gedachten, gevoelens, verlangens en bestrevingen op te dragen, Haar elke dag te vragen dat Zij U in alles zou leiden, en door al Uw lasten, beproevingen en lijden te aanvaarden opdat Maria het kan gebruiken voor Haar reddingsplan voor een nieuwe wereld: het Rijk van Jezus Christus op aarde. Want zo werkt toewijding: Uw lijden wordt MACHT en LICHT in Maria’s handen.

Hoe meer offers en beproevingen U aan Maria geeft in Liefde, aanvaarding en overgave (zonder protest), des te meer kan Zij Haar oneindige macht over de satan uitoefenen. Elk protest of ontevredenheid uit Uw hart vertraagt Maria’s overwinning en stelt de vestiging van Gods Rijk van geluk en vrede op aarde uit.

Waarom U aan MARIA toewijden?

Omdat Zij over de macht van God Zelf beschikt, en Zij door Haar uitverkiezing en Haar volmaakte overwinning over de zonde en de bekoring de duivel onder Haar voeten zal vernederen, want God heeft Haar voorbestemd als de Vrouw die de kop van de slang zal verpletteren. Het zijn de zielen die zich totaal aan Maria geven, niet in woorden maar in daden, in het bijzonder door het offer van hun lasten, die als Haar dienaren de satan onder Haar voeten moeten leggen .

Deze toewijding is een heilig verbond. Van U wordt verwacht dat U het niet alleen nakomt in woorden, maar in de dagelijkse praktijk, en zonder voorwaarden te stellen. Indien U protesteert en mort over elke beproeving die Uw dagelijks pad kruist, levert U geen bijdrage tot de redding van de wereld.

Laat Uw dagelijks leed niet verloren gaan: Wijd U totaal toe aan Maria en beleef deze toewijding met Uw hele wezen, en Uw kruisen zullen U na dit leven de Hemel verdienen, de wereld redden uit alle ellende, en God verheerlijken. Van U wordt één ding verwacht: dat elk ogenblik van Uw leven gericht is op de verwezenlijking van de intenties van Maria, niet van de Uwe, want Zij wil toch slechts Uw eeuwig geluk en de bevrijding van de wereld. 

TOEWIJDING AAN MARIA = VOLMAAKTE NAVOLGING VAN JEZUS CHRISTUS

Word een schakel in MARIA’S KETTING VAN LICHT die het kwaad voorgoed aan banden zal leggen:

Spreek dagelijks de onderstaande akte van toewijding tot Maria uit,
en verspreid haar :

TOEWIJDING AAN MARIA

Hemelse Moeder Maria, ik wil U helemaal toebehoren, in al mijn daden, woorden, gedachten, gevoelens, verlangens en bestrevingen. Help mij, U elk ogenblik van mijn leven te dienen in Liefde, zuiverheid, aanvaarding, overgave en blijmoedigheid. Moge deze offerande van mijzelf aan U mijn ziel heiligen en de wereld bevrijden uit de greep van het kwaad, opdat Gods Rijk op aarde kome.

Zie : www.maria-domina-animarum.net

29-09-2016 om 23:16 geschreven door claudia  

DE WAARDE VAN LIJDEN EN GEBED ALS WAPENS TOT BEVRIJDING VAN DE WERELD UIT DE ZONDE

Gods Schepping is voortdurend verwikkeld in een strijd tussen goed en kwaad. Het kwaad is afkomstig van de gevallen engelen (engelen die in opstand zijn gekomen tegen God, en daarom uit de Hemel verstoten zijn. Vanaf dat ogenblik zijn zij "duivels" genoemd). God heeft de mens heilig geschapen. Heiligheid betekent: leven in volkomen overeenstemming met de Wet van God (totale Liefde tot God en tot de naaste, en betrachting van zuiverheid in geest, hart en lichaam).

Een heilig mens geeft de absolute voorrang aan de behoeften van de ziel boven de behoeften van het lichaam. De behoeften van de ziel (spirituele behoeften) zijn uitsluitend gericht op het voldoen aan de Wet van God. Daarom verlangt de ziel naar heiligheid, het beleven en uiten van ware Liefde (dit wil zeggen: Liefde van ziel tot ziel), gebed, boetedoening uit Liefde tot de naaste enz.).

De behoeften van het lichaam (materiële behoeften) zijn gericht op stoffelijke belangen: voeding, kleding, woning enz. In onze maatschappij kan praktisch alleen aan deze behoeften worden voldaan door het uitwisselen van geld (kopen en verkopen). Daarom staat de mens zo gemakkelijk onder de verleiding van het geld. Het voldoen aan onze materiële behoeften is nodig voor zover ons lichaam moet kunnen leven: het lichaam is de drager van de ziel.

Onze ziel (de ware kern van ons wezen) kan op deze wereld slechts leven indien ons lichaam middelen heeft om te leven. MAAR... God verwacht van de mens dat hij heilig leeft, DUS dat hij de behoeften van het lichaam slechts voldoet om in leven te blijven, en voor het overige al zijn inspanningen richt op de behoeften van de ziel. Hier ligt de oorzaak van alle zondigheid.

Zonde is elke afwijking of tekortkoming tegenover de Wet van God. De mens laat zich heel gemakkelijk verleiden tot zonde omdat hij zich laat meeslepen in de vermeende noodzaak om steeds méér lichamelijke behoeften te voldoen: allerlei invloeden (vooral reclame, maar ook het verlangen naar erkenning vanwege de medemens) zetten de mens ertoe aan, steeds méér geld en goederen te willen.

De mens is zo geschapen dat hij alleen maar de wereld rondom zich ziet, en niet de bovennatuurlijke dingen, die voor ons onzichtbaar blijven. Daardoor is hij eerder geneigd, te voldoen aan de lichamelijke behoeften (die te maken hebben met wat waarneembaar is) dan aan de behoeften van de ziel (die te maken hebben met het niet-waarneembare). De krachten van het kwaad maken van deze neiging misbruik, en verleiden talloze mensen tot het najagen van materiële behoeften en het verwaarlozen van de ziel.

De behoeften van de ziel (en ook God, de engelen en heiligen) zijn niet met onze zintuigen waarneembaar. Daarom geloven zeer vele mensen zelfs niet in het bestaan ervan. Hierin ligt de grootste oorzaak van het zeer snel toenemend ongeloof en zondigheid in onze wereld. Zoals hierboven gezegd, verlangt God dat de mens heilig is, opdat Zijn Schepping zuiver en heilig zou blijven. De Schepping blijft slechts gezond wanneer zij volkomen leeft volgens de Wet van God. Alles wat hiervan afwijkt of deze Wet overtreedt (de zonde!) verstoort de Schepping. God is almachtig.

Hij zou Zijn Schepping op elk ogenblik weer gezond kunnen maken, maar Hij doet dit niet ongevraagd. Waarom? God heeft de mens geschapen met een vrije wil. Dit betekent dat God de mens vrij zijn leven laat leiden en de organisatie van de wereld vrij aan de mensheid overlaat. Aangezien de meerderheid van de mensen een leven leidt dat in belangrijke mate, op vele punten en op vele ogenblikken afwijkt van Gods Wet, zakt de wereld steeds verder weg van het ideaal van de heiligheid dat door God wordt verlangd.

De verslechtering van de wereld komt dus NIET doordat God onverschillig zou zijn, en NOG MINDER doordat God niet zou bestaan! De krachten van het kwaad doen hun best om ons dit te doen geloven. DIT IS SLECHTS SCHIJN! Het klinkt ondenkbaar, maar de verslechtering van de wereld komt juist door Gods Liefde voor de mens, want Hij respecteert onze vrije wil en bemoeit zich niet met de wijze waarop de mens de wereld bestuurt.

Betekent dit dat de minderheid van de mensen die wél een heilig leven betrachten, de wereld moeten laten kapotmaken? INTEGENDEEL. HET IS HUN PLICHT, DE WERELD EN ALLE AFGEDWAALDE ZIELEN OPNIEUW NAAR GOD TE BRENGEN. God heeft de mens een krachtig wapen gegeven, dat echter te weinig, en vooral dikwijls verkeerd gebruikt wordt: het gebed. Gebed is spreken met God. Door het gebed zeggen wij aan God dat wij Hem uit onze vrije wil vragen om zich tóch "met onze wereld te bemoeien".

Alle gebeden die op deze wereld met Liefde worden uitgesproken, voeden samen de enorme stroom van genaden die reeds werd gevormd door het Lijden van Jezus en ook dat van mensen (denk aan de heilige martelaren!). Uit die Bron van Genaden wordt geput om de zielen te zuiveren en de wereld te redden. Daarbij geldt nog, dat hoe heiliger de ziel die een gebed verricht, hoe meer kracht dit gebed heeft (het is dan zuiverder, een “mooiere bloem”). Zorg ook dààrom dat U steeds in staat van genade verkeert (door regelmatige, diepgaande biecht met oprecht berouw, en door een heilig leven).

Uw zuiverheid en liefdevol gebed kan een verschil maken voor vele zielen! Bedenk heel goed dat het aan het gebed van vrome zielen doorheen alle tijden te danken is dat onze wereld niet reeds eeuwen geleden helemaal verloren is gegaan! Zonder hen zou God ervan uit gegaan zijn dat de mensheid Zijn tussenkomst niet wenste.

Naast gebed bestaat nog een tweede middel om het evenwicht in Gods Schepping te helpen herstellen: het lijden. Lijden is een uitboeting van zonden door het vrijwillig dragen van ongemak in ons lichaam (ziekte, pijn, vermoeidheid) en/of in onze gevoelens (verdriet, "hartenpijn", zorgen, kwellingen, onmacht om een onaangename situatie te veranderen, enz.). Let op de uitdrukking "het vrijwillig dragen": lijden heeft alleen waarde voor de uitboeting van zonde indien het met dat doel aan God geofferd wordt. Wij moeten tot God zeggen "ik draag dit leed voor U, ten bate van de zuivering van de wereld/de zielen/de bekering van mijn naaste, enz.".

Door deze opoffering zeggen wij tot God dat wij akkoord gaan om dit lijden te dragen. Wij verzetten er ons niet tegen. Lijden heeft een enorme waarde voor de bevrediging van de behoeften van onze eigen ziel en van de ziel van onze naaste, en dus voor de heiliging van Gods Schepping. Het ongeloof en de zondigheid onder de mensheid waren tweeduizend jaar geleden zo erg geworden dat God besloot, Zijn eigen Zoon Jezus CHRISTUS naar de wereld te sturen om door Zijn Lijden de wereld te bevrijden van de vernietigende macht van de zonde. De wereld was zodanig ver van Gods Wet afgeweken dat God zich niet meer met de mensheid kon verzoenen en het vooruitzicht op de Hemel na dit aardse leven had weggenomen. Alleen het opgeofferd lijden van Zijn eigen Zoon in naam van de hele mensheid kon God opnieuw met de zondige mensheid verzoenen.

Daarom kwam Jezus op de wereld als mens: alleen ALS MENS kon Hij waarlijk lijden in lichaam en gevoelens. Hij heeft dit in een onvergelijkbare mate gedaan door een leven vol ongemakken, kwellingen, droefheden, en als bekroning het verschrikkelijk Lijden vanaf de Hof van Olijven tot aan het Kruis van Calvarie. Door Zijn Lijden en lichamelijke Dood heeft Jezus de zonden der wereld uitgeboet en de mensheid opnieuw geheiligd in Gods ogen. Dat is de betekenis van de uitdrukking "Jezus heeft de mensheid verlost": de Hemel is niet langer ontoegankelijk voor de mens na afloop van zijn leven op aarde. Het Lijden van Jezus heeft ervoor gezorgd dat de zondigheid van de wereld in die mate gecompenseerd is dat de wereld niet is afgezakt tot een peil waarop zijn heiligheid volledig verwoest zou zijn geweest.

Mocht het Lijden van Jezus niet zijn volbracht, dan zou de wereld totaal en onherroepelijk in handen van de krachten van het kwaad zijn gevallen. Dat risico loopt onze wereld ook in onze tijd opnieuw, omdat de zonde na Christus nog heviger heeft gewoed, en de mensheid daardoor heeft toegelaten dat de gunstige effecten van het Lijden van Jezus in grote mate besmeurd geworden zijn. Daarom: God kan niet dulden dat de mens alle verantwoordelijkheid voor het herstel van de heiligheid van de Schepping afschuift op Jezus, de Verlosser.

Om waarlijk de vrucht van het verlossende Lijden van Jezus te dragen, moet ieder mens afzonderlijk "zijn eigen kruis opnemen": dit betekent, bereid zijn om zijn eigen lijden in dit leven op te offeren (vrijwillig te dragen). Tot op zekere hoogte is het opdragen van lijden nodig voor de heiliging van onze eigen ziel (dit wil zeggen: onze ziel klaar te maken voor het eeuwig leven in de Hemel waartoe alleen heilige zielen toegang hebben, want in de Hemel kan alleen datgene komen wat in overeenstemming is met God). Alles wat méér opgeofferd wordt dan nodig voor de heiliging van onze eigen ziel, wordt gebruikt voor de heiliging van andere zielen, die niet of te weinig offeren en bidden.

Om onze wereld te zuiveren en te redden, moeten wij dus bidden en ons lijden aanvaarden. Soms worden gebeden niet verhoord. In bepaalde gevallen is dat goed: wij mensen weten niet wat de toekomst voor ons brengt, wij hebben geen overzicht over alles wat in onze situatie een rol speelt, enz. God weet dat wèl. Bovendien moeten wij met het volgende rekening houden: de verandering van een situatie heeft een bepaalde hoeveelheid gebed nodig. Voor sommige dingen is zeer veel gebed nodig, omdat soms zeer veel dingen beïnvloed moeten worden om een situatie volledig te veranderen.

U kunt zich het volgende beeld voor ogen houden: Een gebed dat op de juiste wijze gebeden wordt (met aandacht, eerbied en Liefde) is als een bloem, en de situatie die veranderd moet worden, is als een lege korf. Pas zodra de korf volledig gevuld is met gebedsbloemen, zal de intentie verhoord worden, op voorwaarde dat God met de intentie akkoord gaat (dus op voorwaarde dat de intentie past binnen Gods Wet). Daarom: geef niet op, te bidden voor zaken waarin U echt gelooft, want geen gebed gaat verloren.

Laat U niet ontmoedigen door de slechtheid van de wereld. Laat U door niemand overtuigen dat gebed zinloos zou zijn, want het is slechts de duivel die ons dit wil influisteren! De grootste waarde tot bevrijding van de wereld uit de zonde krijgen Uw gebeden en Uw lijden wanneer U zich toewijdt aan Maria, de Moeder van Jezus, onze Medeverlosseres onder het Kruis, Middelares van alle Genaden en Voorspreekster bij God.

Maria leidt de zielen die zich totaal aan Haar geven, naar de heiligheid. Een aantal van de grootste heiligen uit de geschiedenis waren aan Maria toegewijd. Door toewijding geeft men de eigen vrije wil op. Door totale toewijding maakt men zijn hele leven tot één volledig offer. Maria gebruikt dit offer van Haar toegewijden voor de heiliging van de wereld, want Zij heeft de leiding gekregen over het Plan van God tot Verlossing van de zielen uit het kwaad.

Daarom wordt gezegd dat de Allerheiligste Maagd Maria, de Onbevlekte Ontvangenis, de kop van de slang onder Haar voeten zal verpletteren: Zij zal de duivel voorgoed overwinnen. In Maria's macht over de duivel wil God aantonen hoe sterk een heilige ziel is. Maar omdat God de vrije wil van de mensen eerbiedigt, vraagt Maria om Uw toewijding aan Haar, opdat Zij vrij over Uw gebeden, Uw offers, Uw boetedoening enz. kan beschikken tot redding van de wereld. Daarom:

• wijd U aan Maria toe (geef U volkomen aan Haar, beschouw Uzelf als Haar eigendom), en betracht een heilig leven.
• laat het Kruis van Jezus Christus in Uw hart en ziel stralen. Verraad Jezus nooit.
• wees op Uw hoede voor alle verleiding door geld en materiële dingen.
• laat U door niets of niemand ontmoedigen, want de stank van alle kwaad kan vernietigd worden in het parfum van de bloemen van Uw gebeden en offers.

LOF ZIJ JEZUS CHRISTUS, de Verlosser

VERHEERLIJKT ZIJ MARIA, de Schrik der duivelen,

want het KRUIS VAN JEZUS en de VOET VAN MARIA zullen de wereld redden met Uw gebed en opgeofferd lijden als losgeld

Myriam van Nazareth

Zie : www.maria-domina-animarum.net

29-09-2016 om 23:10 geschreven door claudia  

DE HEILIGE AARTSENGELEN

29 september

TOTUS TUUS, MARIA !

Vandaag vieren wij de heilige Aartsengelen. Zij worden ook de Prinsen van het Hemels Hof genoemd. In Haar bijzonder leerrijke Openbaring van 28 september 2006 wees de Meesteres van alle zielen erop, welke rol de Aartsengelen in het leven van mensenzielen kunnen vervullen wanneer zij actief deel mogen hebben aan het leven van deze zielen. In wezen kan deze rol als volgt worden omschreven:

• de H. Aartsengel Michaël is de engel van de bescherming
• de H. Aartsengel Rafaël is de engel van de begeleiding en de genezing
• de H. Aartsengel Gabriël is de engel van de communicatie

Dit is een interessante vaststelling, want deze trefwoorden in de “taakomschrijving” van de Prinsen van het Hemels Hof jegens de zielen geven samen uitdrukking aan het wezen van Gods bekommernis om de verbinding tussen elke mensenziel en Zijn Hart in stand te houden, opdat elke levensreis daadwerkelijk op Zijn Hart georiënteerd zou blijven en ook daar moge eindigen:

De levensreis van de ziel is immers een reis op een weg vol gevaren, hindernissen, en bronnen van verblinding:

• de gevaren worden door de satan en al zijn werken op onze levensweg gebracht. Deze werken bedreigen de ziel, de geest, het hart, soms het lichaam, en heel in het bijzonder ook de vrije wil van de mensenziel. De H. Aartsengel Michaël is de aanvoerder van de strijdende engelen, wier opdracht erin bestaat, te verhinderen dat duivelse invloeden de ziel zouden schaden of de vervulling van hun levenstaak zouden verhinderen of ten minste negatief zouden beïnvloeden;
• de hindernissen (beproevingen) kunnen de ziel op dwaalwegen leiden, of hen andere wegen laten inslaan dan deze, welke God voor haar had voorzien, en kunnen de ziel diep verwonden. De H. Aartsengel Rafaël wordt ons als reisgids en genezer gegeven. Wij stellen ons deze genezing beter niet in de eerste plaats voor als genezing van lichamelijke ziekten (hoewel ook genezing op dat niveau niet uitgesloten is), doch eerst en vooral als gezondmaking van de gesteldheden van de ziel, opdat de ziel tijdens het enige leven, dat zij op aarde heeft, de juiste fundamenten voor het Eeuwig Leven zou kunnen opbouwen;
• vele zielen worden in deze tijd door de talloze manipulaties van de duisternis verblind. De H. Aartsengel Gabriël is ertoe geroepen, het hart te zuiveren, opdat het gemakkelijker God zou kunnen vinden, via een zuiverder kanaal met Hem in contact moge kunnen treden, en Hem moge kunnen leren kennen zoals Hij werkelijk is, d.w.z.: opdat het hart God en Zijn Werken de juiste (namelijk de allerbelangrijkste) plaats in zijn leven zou kunnen geven. Verblinding kan slechts wortel schieten zodra het hart niet langer alleen op God is gericht. Een dwalende ziel verliest spoedig het ware geloof, de ware hoop, en de Liefde in de enige vorm die haar zelf en de Schepping Heil kan brengen.

Dus:

• de H. Aartsengel Michaël beschermt tegen gevaren;
• de H. Aartsengel Rafaël begeleidt doorheen de hindernissen en geneest de gevolgen van alle hindernissen;
• de H. Aartsengel Gabriël oriënteert de communicatie van de ziel op God, opdat de ziel niet te gemakkelijk ten prooi zou vallen aan verblinding.

De Koningin en Meesteres van de engelen oefent een gedeelte van Haar macht binnen Gods Heilsplan uit via de (doorgaans onzichtbare) tussenkomsten van de Aartsengelen op de levensweg van zielen, die zichzelf en hun leven totaal aan Haar uitleveren. Laten wij er vandaag om smeken, dat Zij deze tussenkomsten steeds weer mogelijk moge maken. De Hemelse Koningin houdt er bijzonder van, wanneer zielen zich door tussenkomst van de Aartsengelen aan Haar toewijden en Haar daardoor in staat stellen om Haar Werken in deze zielen nog doeltreffender vorm te geven.

In Liefde en ten dienste van de Meesteres van alle zielen,
Myriam

Zie : www.maria-domina-animarum.net

29-09-2016 om 22:54 geschreven door claudia  

Ik ben het schild dat jullie omringt, jullie glorie en degene die jullie hoofd opricht

Psalm 3:3

“Kind! Waarom ben je teneergeslagen? Ik ben het schild dat jullie omringt, jullie glorie, en degene die jullie hoofd opricht. Vrees niet! Vrees niet! IK BEN. ‘Ik ben gekomen zodat jullie het leven zouden hebben en wel in overvloed.’ Vertoef niet langer in de schaduw des doods. Hou niet vast aan de duisternis. Wat ook de omstandigheden zijn, overweeg jullie liefhebbende Abba (Vader). Voel zijn liefde, zijn bescherming, zijn oneindige, onoverwinnelijke kracht. Nestel jullie in de plooi van zijn arm. Ruik zijn zoete geur. Koester jullie in de warmte van zijn liefdevolle blik. Dit is jullie thuis, kleintjes, veel echter dan wat jullie rond jullie zien. Vertoef daar, mijn kinderen, en wees in vrede. Shalom.”

O geliefde Vader, Abba, hoe kan zo’n ellendig schepsel zo iets doen? Uw liefde en barmhartigheid alleen maken dit mogelijk. Dan, fiat! Laat het gebeuren voor mij, en voor al degenen die U mij gegeven hebt om voor te bidden, zoals U hebt gezegd. Abba, ik hou van U! Ik hou van U! Amen.

Als meer zielen hun Godgegeven doel vervullen zal de komst van het koninkrijk versneld worden…

Efeziers 4:11-13 Hij ook heeft gaven uitgedeeld. Sommigen maakte Hij apostel, anderen profeet, anderen evangelist, weer anderen herder en leraar, om de heiligen toe te rusten voor het werk van de bediening, tot opbouw van het lichaam van Christus, totdat wij allen tezamen komen tot de eenheid in het geloof en de kennis van Gods Zoon, tot de volmaakte man, tot de gehele omvang van de volkomenheid van Christus.

“Mijn geliefden, Ik heb jullie niet verweesd achtergelaten maar jullie toegerust en jullie uitgezonden voor de missie. Mijn gaven mogen niet afgedaan worden als onbelangrijk maar ter harte genomen worden en gebruikt worden voor hun uniek doel. Zijn alle apostelen dezelfde? Dragen alle profeten dezelfde boodschap uit? Gebruiken alle evangelisten dezelfde methode? Nee. Elk is toegerust op een unieke manier. Het is verkeerd om hen te vergelijken, want elk zal geoordeeld worden volgens de manier dat ze wat hen gegeven werd, gebruikt hebben. Wee degenen die hun talent in de grond hebben verborgen! Kinderen, onderscheid goed de gaven die jullie hebben gekregen en wees niet bang om hen te gebruiken voor het oprichten van het koninkrijk—‘naar de volledige Christus.’ Doe jullie deel, en oordeel niet over anderen hun roeping en hoe ze die vervullen. Bid voor allen in de plaats, want als meer zielen hun Godgegeven doel vervullen, zal de komst van het koninkrijk versneld worden.”

O mijn Jezus, vergeef me voor de keren dat ik gefaald heb in mijn roeping. Vermeerder mijn vurigheid. Geef me wijsheid en inzicht om op elk moment te weten hoe U wilt dat ik het koninkrijk opbouw. Zend Uw Geest, O Heer, en vernieuw het aanschijn van de aarde. Maranatha! Amen.

29-09-2016 om 22:04 geschreven door claudia