Uw beschermengel waakt over u – Hille Kok 3/7/2016

Mijn volk…

De aarde is door Gods liefde ontstaan, die tot duivels vermaak is geworden. Hoe droevig. Hoe vol verderf. Hoe vol kwaad is de mooie schepping van God in de zonde vervallen. Het kwaad overdekt de wereld. De hoogmoed is velen ten deel geworden. Vele tranen zullen vloeien. Die hoogmoed is kwaadaardig. De Satan steelt de zielen weg van God door zijn valse liefde in deze duistere wereld.

En de waarheid niet meer durven vertellen, zo is mijn huis van gebed in de duisternis geraakt, door de valse profeet. De leugens en bedrog omsluit vele mensen die de waarheid niet meer kennen door die huichelachtige schijnheilige glimlach die over de wereld zich verspreid.

Zo vals, zo bedrieglijk zijn de woorden die nog moeilijk te verdragen zijn voor de goedgelovigen die de waarheid zien. Hun tranen zullen groot zijn door hun geestelijk lijden. Bid, bid dat de Vader de straffen zal verzachten die de aarde nog zullen raken. Hoe droevig is de Vader. De zonden reiken tot aan Zijn troon.

Bespot en vernederd wordt Hij. Zijn barmhartigheid is gerechtigheid geworden. Door gebed zullen nog velen beschermd worden. Draag Zijn goddelijk geschenk, het Heilig Blauw-Witte Kruisje!!! De liefde van de Vader is daarin aanwezig!!! Hoe dwaas zijn vele mensen door dit Heilig geschenk te verwerpen en belachelijk doen maken.

Gij zult gestraft worden als gij spot met de liefde van God. Dan zal de duisternis onontkoombaar zijn. De gerechtigheid zal velen treffen. Uw zielen zullen zichtbaar worden tot schrik van vele mensen, die hun zondig leven waren vergeten en geen vergeving hadden gevraagd aan de Vader. Uw zonden zullen uw geestelijke dood zijn. Luister toch, gij dwazen. De oorlog is nabij. Bekeer u nu het nog kan!!!

Gij hebt de liefde van de Vader nodig en de bescherming van de Moeder Gods. Bidt de Rozenkrans en vraag om raad. Maria zal u helpen, zo is een Moederhart. Uw tranen zal Maria drogen voor het leed dat over de wereld zal gaan. De duivel raast in vele gezinnen. De kinderen zijn opstandig en onhandelbaar geworden.

Het kwaad zet alle volkeren tegen elkaar op, juist om wereldwijd oorlog te creeren. Zo zullen vele zielen verloren gaan, die geen uitweg meer zien en zich van het leven beroven. Het is een zielestrijd. Het kwaad zal de mensheid tot slaven maken en zo nog hun geld kunnen verdienen door kwade praktijken te aanvaarden waardoor gij uw ziel zal verliezen.

Pas op, behoud uw ware Rooms-Katholieke geloof. Doe niet mee aan veranderde praktijken. Geen woord mag veranderd worden in de Katholieke Kerken die de Vader heeft ingesteld. Verraders zijn velen geworden in het huis van God de Vader. De kerken worden bezoedeld en belachelijk gemaakt. De duivel raast over de wereld en in de kerken. Het kwaad zal vele gelovigen misleiden.

Bijna niemand doorziet zijn onmetelijke macht van het kwaad. Open uw ogen, blijf in de waarheid. De Vader zal u beschermen. Belijd uw zonden in het heilig sacrament van de Biecht. Mijn restkerk, blijf in de waarheid. Waak over de H. sacramenten en de Tien geboden. Amen.

11-07-2016 om 18:54 geschreven door claudia  

De hal waar de gegevens worden opgeslagen en Ned Dougherty’s visioenen van de toekomst van de aarde :

[…] als de scenes van mijn toekomstig leven stopten bevond ik mij in een gebouw dat de hal was waar de gegevens worden bewaard. Ik zat op een marmeren bank en was aan het wachten. Van daaruit kon ik naar buiten kijken door een grote opening aan de zijde van de zaal. Ik kon grote zuilen zien die het gewelf droegen waar ik zat. Er was een grote trap die naar een grote platform liep. Ik voelde me in een groot gebouw dat op aarde stond, maar in een andere tijdsperiode. De architectuur en design van het gebouw vertelden me dat het waarschijnlijk in het Oude Egypte was. Maar ik zag geen andere mensen en ik besloot dat ik nog altijd in het hemels rijk mij bevond.

De OLVrouw van het Licht verscheen in de zaal voor mij. Ze stond naast een grote aardbol dat in een cirkelvormig frame hing, die op de grond stond. De OLVrouw van het Licht sprak mij over de toekomst van de wereld en wees bepaalde punten op de aardbol aan. Ze wees naar het Midden Oosten. Daarna wees ze naar Italie. Telkens kwamen lichtpunten op de aardbol. Dan verschenen nog lichtpunten uit het Midden Oosten en Europa en deze duidden grote gebeurtenissen aan, wereldgebeurtenissen die veroorzaakt werden door daden van agressie, terrorisme en oorlog. Fanatieke religieuze groeperingen die zogezegd handelden in naam van God veroorzaakten vele van deze gebeurtenissen. Maar deze oorlogsdaden maakten geen deel uit van Gods plan.

Ik kreeg een visioen van een groot plateau te zien in het Midden Oosten. Het plateau werd omringd door een woeste en droge regio dat er verlaten uitzag en van alle leven ontdaan. De OLVrouw vertelde me dat toekomstige gebeurtenissen zich zouden voordoen op deze locatie in het Midden Oosten en dat deze een kettingreactie zouden veroorzaken van catastrofale gebeurtenissen die door de mens werden veroorzaakt. Eerst in het Midden Oosten, dan in Afrika en Europa, gevolgd door gebeurtenissen in Rusland en China.

De OLVrouw van het Licht toonde mij een andere scene van de aarde in de ruimte. Ik zag hoe de aardas beduidend werd verschoven. Ik kon niet zeggen hoeveel tijd de verschuiving in beslag nam, noch kon ik de datum zeggen wanneer dit zou plaatsgrijpen. Ik kon zien dat grote geofysische veranderingen plaatsvonden op het aardoppervlak door de verschuiving van de aardas. Grote aardbevingen deden zich voor over de hele wereld, die de grote continenten deden veranderen. Er waren vulkanische uitbarstingen van grote magnitude, die wolken van rook en as verspreidden in de atmosfeer en die de aarde in een periode van duisternis hulden.

Grote vloedgolven kwamen op door het smelten en verschuiven van de polaire ijskappen. Vele laaggelegen landstreken werden overstroomd door hoge vloedgolven. Ik zag deze scenes plaatsgrijpen, voorgesteld zoals zwart-wit films. Ik zag een scene van een locatie op een heuveltop van de kustlijn van Long Island, New York, als grote vloedgolven de kuststreek bereikten en het land bedekten. Een muur van water kwam door een brede straat en de omstaande kantoorgebouwen vielen ineen. In een andere scene zag ik een grote muur van water de kustlijn van Miami aandoen. Daarna zag ik een heel nieuwe landmassa oprijzen uit de oceaan.

De OLVrouw van Licht vertelde mij dat geen van deze toekomstige gebeurtenissen zou plaatsvinden als de mensheid Gods plan zou erkennen en samenwerken. De OLVrouw van Licht vertelde mij:

“De manier om Gods plan te erkennen en samen te werken was door gebed en meditatie. Door gebed tot God te richten en door meditatie om Zijn boodschap te ontvangen.”

Ze zei me dat de wereld kon gered worden, niet door zijn leiders, maar door gebedsgroepen over de hele wereld. Ze zei me dat de gebeden van een groep van twintig mensen een natie kon beschermen tegen oorlog. Ze zei me dat het lot van de mensheid rustte op ons vermogen, zowel individueel als collectief, om de richting van de mensheid te veranderen volgens Gods plan.

Ik zag de eindtijd. Het betekende niet het einde van de wereld, maar het einde van de wereld zoals we die kennen. Het betekende ook het begin van een nieuwe wereld.

De OLVrouw van het Licht toont dan Dougherty het wonderbaarlijke paradijs dat de aarde zal worden na deze grote traumatische geofysische veranderingen van de aarde en zijn inwoners.

11-07-2016 om 00:00 geschreven door claudia  

Er hangt een poster aan de muur van het kindertehuis in Calcutta waarop staat:

Neem tijd om na te denken,

neem tijd om te bidden,

neem tijd om te lachen.

Dat is de bron van macht,

de grootste macht ter wereld,

dat is de muziek van de ziel.

Neem tijd om te spelen,

te beminnen en te worden bemind,

neem tijd om te geven.

Dat is het geheim van eeuwige jeugd,

dat is het door God geschonken privilege;

het leven is te kort om egoistisch te zijn.

Neem tijd om te lezen,

neem tijd om aardig te zijn,

neem tijd om te werken.

Dat is de fontein van de wijsheid,

dat is de weg naar geluk,

dat is de prijs van succes.

Neem tijd om liefdadig te zijn,

dat is de sleutel tot de hemel.

Gebed in daden is liefde en liefde in daden is dienstbaarheid. Probeer zonder voorbehoud te geven waaraan iemand op dat moment behoefte heeft. Het gaat erom dat je wat dan ook doet, hoe onbelangrijk het ook is, om door het geven van je tijd blijk te geven van je aandacht. Soms houdt dit daadwerkelijke hulp in, zoals in ons tehuis voor de zieken en stervenden, en soms betekent het geestelijke bijstand aan degenen die opgesloten zijn, de eenzame zielen die alleen wonen. Als een zieke een geneesmiddel nodig heeft, geef hem dan dat geneesmiddel; als hij troost behoeft, troost hem dan.

We zijn allemaal kinderen van God, dus is het belangrijk dat we Zijn gaven met elkaar delen. Zit niet te piekeren over het waarom van de problemen van de wereld, maar doe alleen wat er voor je medemens gedaan moet worden. Sommigen zeggen tegen me dat onze liefdadigheid afdoet aan de verantwoordelijkheid van de regering ten opzichte van behoeftigen en armen. Maar daar houd ik me niet mee bezig, want regeringen schenken meestal geen liefde. Ik doe gewoon wat ik kan, de rest gaat me niet aan.

God is heel goed voor ons, liefdevolle daden brengen je altijd dichter bij God. Kijk maar eens wat Jezus tijdens Zijn leven op aarde heeft gedaan! Hij heeft alleen maar goed gedaan. Ik herinner de zusters er altijd aan dat Jezus die drie jaar doorgebracht heeft met het genezen van zieken en melaatsen, kinderen en wie dan ook, en dat wij dat ook moeten doen: het evangelie prediken door middel van onze daden. Het is een privilege dat we mogen dienen en we doen ons best daar oprecht blijk van te geven.

We zijn van mening dat onze bijdrage weliswaar niet meer dan een druppel in de oceaan is, maar dat de oceaan leger zou zijn zonder die druppel. We hebben bijvoorbeeld onze scholen opgericht om arme kinderen liefde voor het leren en het belang van hygiene bij te brengen. Als we dat niet hadden gedaan, werden die kinderen nog steeds op straat aan hun lot overgelaten.

Als iemand beter bij een andere organisatie terecht kan – dat hangt van de omstandigheden af – dan raden we dat aan. Maar omdat we de allerarmsten dienen, sturen we nooit iemand weg die ons werkelijk nodig heeft. Broeder Geoff legt dat als volgt uit:

‘We kunnen maar heel zelden iemand anders vinden om voor onze daklozen te zorgen, vooral in landen als India waar een enorme behoefte aan zorg bestaat. Onze missionarissen zijn vaak de laatste halte voor veel patienten die al zo ongeveer overal zijn weggestuurd.’

Gandhiji Prem Nivas, Titagarh, Calcutta

Tegenwoordig kunnen leprozen een normaal leven leiden in de wetenschap dat ze kunnen genezen. Een leprapatient hoeft niet langer te verdwijnen en zich schuil te houden en dat betekent dat het gezin zonder angst voor besmetting bij elkaar kan blijven. Het kind van een leproos is niet langer ook een leproos.

Ruim veertig jaar geleden besloten we om een mobiele kliniek voor leprapatienten op te richten onder een boom in Titagarh, een paar kilometer buiten Calcutta. We onderzochten tweemaal per week patienten, behandelden de rest van de week ondervoeden en bezochten zieken die thuis lagen. ’s Zaterdags maakten we voor hen schoon.

Nu hebben we een prachtig centrum dat we Gandhiji Prem Nivas hebben genoemd, dat bijna een dorp op zichzelf is. Het ligt verspreid langs een treinroute en alle gebouwen zijn in heldere, aantrekkelijke kleuren geschilderd: rood, blauw, geel. Er staan werkruimten, slaapzalen, onderzoekruimten, ziekenzalen, een school, een polikliniek en huisjes voor gezinnen, en ook bassins die de hele gemeenschap van water voorzien. Op de binnenplaats staat een standbeeld van Gandhi.

Prem Nivas is eigenhandig door de leprozen gebouwd en is een oord waar ze zowel kunnen wonen als werken. Toen we in 1974 het land kregen om het centrum op te bouwen, was het een stortplaats van de spoorwegen. We zijn begonnen met het bouwen van eenvoudige hutten met rieten daken en zo langzamerhand is het een heel mooi complex geworden.

Broeder Vinod, die aan het hoofd staat van Prem Nivas, zegt over het huidige centrum:

‘We behandelen per maand veertienhonderd gevallen van lepra en sinds 1958 staan hier 38000 patienten geregistreerd. Velen van hen worden niet langer behandeld maar de mensen voor wie we nu nog zorgen, zullen nog een jaar of twintig, dertig blijven leven. De Missionaries of Charity zullen dus nog minstens zo lang met dit werk blijven doorgaan. Nu lepra onder controle kan worden gebracht, weet ik zeker dat we in de toekomst lang niet zoveel verminkingen zullen zien.

Het belangrijkste is de ziekte in een vroeg stadium vast te stellen en daarom is onze kliniek van levensbelang. Lepra tast het afweersysteem van het lichaam aan en verplaatst zich door de lucht. Je hoeft niet lang contact met een patient te hebben om besmet te worden. Maar als je een goed afweersysteem hebt, word je niet besmet. We hebben geen vaccinatie tegen de ziekte, maar wel een test om iemands immuniteit te kunnen vaststellen. Als iemand het toch krijgt, kunnen we het in een vroeg stadium met medicijnen genezen.

Lepra komt nog steeds het meest voor in de arme laag van de bevolking. De armen weten niet waaraan ze lijden totdat de misvorming zich begint te tonen. En dan is het natuurlijk te laat om de schade van het gevoelsverlies in handen en voeten en de zweren te herstellen, hoewel we verdere uitbreiding dan nog wel kunnen voorkomen. Lepralijders met zichtbare verminkingen worden echter wanhopig en willen niet in een maatschappij wonen die hen verstoot. Daarom bieden we hun hier een verblijfplaats en een baan aan, en dan komen het geloof, de hoop en het zelfrespect van de patient alweer gauw terug.

We laten hier ook veel bedelaars toe die anders op straat of op het station leven. En we nemen kleine kinderen met lepra op. Hun ouders zeggen altijd dat ze het kind zullen terugnemen als het beter is, maar dat doen ze nooit. Dus dan wordt dit het tehuis voor die jongens en meisjes en als ze volwassen zijn, trouwen ze hier meestal. Dan geven we ze een baan, een eigen huis en dan blijven ze bij ons. Al het werk wordt door de patienten gedaan. Zij leren elkaar verbinden, injecties geven en de zalen schoonhouden. Ze zorgen voor hun eigen lotgenoten. Zij begrijpen het lijden en de problemen van de andere patienten veel beter dan wij. De broeders worden natuurlijk wel opgeleid om voor hen te zorgen. Het zijn paramedische verzorgers die de artsen, die hier eens per week gratis komen opereren, bijstaan in de behandeling van de patienten. Maar het onderlinge contact tussen de patienten is het belangrijkst.

We voorzien in onze eigen behoeften. We verbouwen onze eigen groente en als we te veel hebben, geven we het aan andere tehuizen. We hebben vis in de visvijvers en geiten en andere dieren op onze boerderijtjes, en ook een weefatelier (waar de sari’s van de zusters worden gemaakt), schoenmakers en timmerlieden, bouwers en technici. Er is vast werk voor iedereen.’

Shishu Bhavan, Calcutta

Shishu Bhavan, ons kindertehuis in Calcutta, bestaat uit een aantal hoge gebouwen achter een muur aan een drukke verkeersweg. Bij de ingang liggen de polikliniek, waar de armen hun kinderen naartoe kunnen brengen, en het adoptiebureau. Verder naar binnen zijn de kamers waar de baby’s en peuters in lange rijen groene ledikantjes liggen. Er is ook een kleine binnenplaats waar de kinderen kunnen rondrennen en een vertrek waar ze kunnen spelen en eten.

Shishu Bhavan wordt geleid door zuster Charmaine Jose. Zij zorgt met haar zusters voor gemiddeld 300 zieke of ondervoede kinderen en ook voor arme, ongehuwde moeders, die ze een baantje geven.

In de polikliniek geven drie artsen medische zorg aan zo’n 1000 tot 2000 patienten per week. Het adoptiebureau ontvangt mensen die willen praten over eventuele adoptie van een kind. Als kinderen op hun tiende jaar nog niet geadopteerd zijn, sturen we ze soms naar kostschool en vandaar naar een hogere school of een secretaresse-opleiding. Daarna zoeken we een baan voor hen. Als ze zich een plaats in de maatschappij hebben verworven, helpen we hen vaak als ze willen trouwen en geven we hun een bruidsschat mee die hen verzekert van een goede start. Dat vinden ze heel fijn en ze komen later regelmatig met hun eigen kinderen op bezoek. Ik vertel hen dan vaak dat ze boffen dat ze niet een schoonmoeder hebben, maar wel twintig!

Op de benedenverdieping van Shishu Bhavan zijn er faciliteiten om per dag ruim 1000 mensen te voeden. Dat zijn meestal bedelaars van de straat en dit is de enige plek waar ze verzekerd zijn van een maaltijd per dag, meer krijgen ze niet. Maar er gebeuren ook onvoorziene rampen waarbij we moeten inspringen en hulp bieden. Toen bijvoorbeeld een groot deel van Calcutta onder water liep en wegspoelde, raakten 1200 gezinnen opeens al hun bezittingen kwijt. Zusters van Dhishu Bhavan en ook broeders hebben toen de hele nacht gewerkt om hulpgoederen te brengen en onderdak aan te bieden. Zo beschrijft zuster Charmaine Jose haar taak:

‘We zijn mensen van de straat en ons werk ligt in de straten. We bidden terwijl we op weg zijn om gezinnen te bezoeken, een stervend kind te begeleiden of medicijnen rond te brengen. Elke zuster werkt een straat per dag af om te zien hoe we daar de armen kunnen helpen. We bezoeken ook de dorpen waar nauwelijks faciliteiten zijn en openen daar medische centra. Soms behandelen we op die plaatsen wel 2500 patienten per week.

Een groot aantal zusters is gediplomeerd verpleegster en sommige zijn arts. Zij werken meestal in de apotheken, hoewel degenen die opgeleid zijn tot kinderverzorgster, in de zalen worden geplaatst. We hebben ook een school voor straatkinderen die mishandeld zijn of in de prostitutie werken. Zij hebben het meestal zonder eten, steun of geneesmiddelen moeten doen. Dus dan nemen zij we mee, onderwijzen, voeden en kleden ze en na een poosje zoeken we een sponsor die zo’n kind wil helpen naar een echte school te gaan en een opleiding te volgen.

De geestelijk en lichamelijk gehandicapte kinderen blijven hier bij ons. Een groot aantal blijft niet lang in leven maar degenen die dat wel doen, worden op hun dertiende in een van onze andere tehuizen geplaatst.’

Nirmal Hriday, Calcutta

Ons tehuis voor de stervenden in Calcutta was eens een plaats waar pelgrims konden uitrusten van hun reis naar de tempel van Kali. Ons gebouw ligt diep in het hart van de wijk Kalighat en is tegen die tempel aan gebouwd. Als je binnenkomt, ligt links de mannenzaal en rechts die voor vrouwen. Hoge, smalle ramen laten bundels licht binnenvallen in de vertrekken die vol staan met lange rijen bedden met matrassen met een blauw plastic overtrek. Daartussenin liggen de kliniek en de badruimte, daarachter de keuken en het lijkenhuis. Onze school voor straatkinderen bevindt zich op het dak boven het verblijf van de zusters.

We hebben vijftig bedden voor mannen en vijfenvijftig voor vrouwen, maar we kunnen dit aantal naar behoefte uitbreiden. Als die mannen en vrouwen in het tehuis voor de stervenden worden binnengebracht, zijn ze meestal niet in staat een woord uit te brengen. Dus als ze per ziekenwagen aankomen of door een zuster of broeder worden gebracht, worden ze als ‘onbekend’ ingeschreven. Daarna, na wat verzorging, liefde en eten, kunnen ze meestal wel praten en hun naam opgeven. De zusters proberen er ook achter te komen welke godsdienst ze belijden, zodat ze een overeenkomstige begrafenis kunnen krijgen: de rooms-katholieken gaan naar het kerkhof, de mohammedanen naar hun eigen begraafplaats en de hindoes voor crematie naar de ghat, die vlak bij ons ligt. De meeste mensen die bij ons komen zijn hindoe, dus als we niet weten tot welke godsdienst iemand behoort, geven we hem meestal een hindoe-crematie.

Zuster Dolores, die aan het hoofd staat van Nirmal Hriday, zegt:

‘We vragen iemand nooit waarom hij of zij op straat leeft, we hoeven hun geschiedenis niet te weten. We veroordelen hen niet vanwege hun omstandigheden, want we hoeven hem alleen maar met wat zorg en liefde te omringen en dan zijn ze al tevreden. We verzorgen degene die bij ons wordt gebracht alleen maar en God doet door middel van ons de rest.

Meestal wordt de binnengebrachte persoon eerst in bad gedaan, maar soms is iemand zo ziek dat we hem in bed leggen, zijn gezicht wassen en een infuus aanleggen. Af en toe krijgen we iemand met gangreen, vreselijke wonden met maden erin of chronische diarree. Velen komen bij ons aan met tuberculose en sommigen van hen bloeden, en dat moet dan eerst worden gestopt.

Soms sterft een patient direct nadat hij in een bed is gelegd. Maar af en toe gaat iemand zich iets beter voelen en kan hij rechtop gaan zitten of rondlopen. Soms kan hij zelfs terug naar huis, hoewel thuis voor velen niet meer dan de straat is. Dus sommigen gaan weer weg en komen terug als ze opnieuw ziek worden. We zeggen altijd dat we een bed voor hen zullen vrijhouden.’

10-07-2016 om 03:22 geschreven door claudia  

5. Dit geeft dezelfde profeet Jesaja zeer goed te kennen, wanneer hij zegt: Wie zal God zijn kennis onderrichten, en wie zijn boodschap laten horen? Die gespeend zijn van de mel en de borst ontwend zijn (Jes 28,9). Daarmee geeft hij te kennen dat voor deze goddelijke invloed de voorbereiding niet bestaat in de vroegere melk van de geestelijke zoetheid, noch in de steun van de borst van de smaakvolle redeneringen van de zinnelijke vermogens waar de ziel genoegen in vond, maar in het missen van het een en het losraken van het ander. Daarom moet de ziel, teneinde God te horen, stevig op eigen benen staan en niet meer steunen op gevoel en zinnen, zoals de profeet van zichzelf zegt: Ik zal op eigen benen op wacht staan (dat wil zeggen, het streefvermogen zonder steun) en stevig blijven staan (dit betekent: ik zal niet gaan redeneren met de zinnen) om te schouwen, dit is: te begrijpen wat mij van Godswege wordt bijgebracht (Hab 2,1). Zo weten we al, dat uit deze dorre nacht allereerst zelfkennis voortkomt, en daaruit, als uit haar fundament, die andere kennis, de kennis van God. Daarom zei Augustinus tot God: Laat mij mijzelf kennen, Heer, en ik zal jou kennen. Want, zoals de filosofen zeggen, het ene uiterste leert men goed kennen door het andere.

6. Om duidelijker aan te tonen, hoe doeltreffend deze nacht is in zijn dorheid en zijn gebrek aan beschutting, waardoor hij ruimte geeft aan het licht van God dat de ziel hier ontvangt, halen we David aan, die goed laat zien hoe groot de kracht van deze nacht is, door zijn verheven kennis van God. Hij zegt het als volgt: In een verlaten land zonder water, dor en zonder weg, verscheen ik voor jou, om jouw kracht en heerlijkheid te kunnen zien (Ps 63,3). Het is verwonderlijk dat David hier te kennen geeft, dat niet de vele geestelijke geneugten en genoegens die hij had ondervonden voor hem de voorbereiding en het middel waren om de heerlijkheid van God te leren kennen, maar juist de dorheid en het gebrek aan steun van de zinnen. Dit wordt hier onder ‘het dorre en verlaten land’ verstaan. Verwonderlijk is het ook, dat hij niet zegt dat de begrippen en redeneringen over God die hij veelvuldig had gebruikt, een weg waren om de kracht van God te voelen en te zien. De weg was veeleer, dat hij God niet kon vangen in een begrip, noch kon blijven redeneren met beschouwelijke voorstellingen. Dit wordt hier verstaan onder ‘het land zonder weg’. Zo is deze donkere nacht met zijn dorheid en leegte het middel om God en zichzelf te leren kennen, zij het niet in de volheid en overvloed van die andere nacht, de nacht van de geest. Deze kennis is als het ware het begin van die andere nacht.

7. Aan de dorheid en leegte van de nacht van het streefvermogen ontleent de ziel ook geestelijke deemoed, welke deugd tegenover de eerste hoofdondeugd staat die de geestelijke hoogmoed is. Door de deemoed die zij door genoemde zelfkennis verwerft, wordt zij gelouterd van de onvolmaaktheden met betrekking tot de ondeugd van de hoogmoed waarin zij verviel ten tijde van haar voorspoed. Nu zij ziet hoe dor en armzalig ze is, komt het immers nog geen moment bij haar op, dat het haar beter zou gaan dan de anderen of dat zij een voorsprong op hen zou hebben, zoals ze voorheen dacht. Integendeel, zij ziet eerder dat de anderen het beter maken.

8. Hieruit vloeit de naastenliefde voort; want nu waardeert zij hen en oordeelt hen niet zoals zij voorheen placht te doen, toen zij met een grote ijver slechts oog had voor zichzelf en niet voor anderen. Zij kent alleen haar eigen armzaligheid en houdt die zozeer voor ogen, dat die haar niet loslaat of de ruimte laat haar ogen op iemand anders te richten. Op wonderbare wijze maakt David dit duidelijk, wanneer hij in deze nacht verkeert en zegt: Ik werd met stomheid geslagen en vernederd, over de weldaden zweeg ik en mijn pijn hernieuwde zich (Ps 39,3). Dit zegt hij, omdat het hem toescheen dat het met de weldaden in zijn ziel geheel en al gedaan was, zodat hij niet alleen daarvoor geen woorden had of kon vinden, maar ook wat betreft de weldaden van anderen met stomheid was geslagen door het pijnlijke inzicht in zijn eigen armzaligheid.

9. Hier ook worden zij onderworpen en gehoorzaam op de geestelijke weg, zodat zij, nu zij zien hoe armzalig ze zijn, niet alleen oor hebben voor wat men hen onderricht, maar zelfs ernaar verlangen, dat iemand hun de weg wijst en zegt wat zij moeten doen. Het gevoel van verwaandheid dat zij in hun tijd van voorspoed soms hadden, raken ze kwijt. Tenslotte worden gaandeweg alle overige onvolmaaktheden die we eerder noemden met betrekking tot de eerste ondeugd, de geestelijke hoogmoed, weggevaagd.

09-07-2016 om 20:25 geschreven door claudia  

Christenen hebben hun werkterrein in de wereld. Hier moeten ze aanpakken, meewerken en bezig zijn, hier Gods wil doen. En daarom zijn christenen geen pessimisten die zich uit de wereld terugtrekken, maar mensen die weliswaar minder verwachtingen hebben van de wereld – de wereld vergaat – maar die alles van God verwachten en daarom dus al in de wereld vrolijk en opgewekt zijn.

                                                                                                                               Dietrich Bonhoeffer

07-07-2016 om 23:36 geschreven door claudia  

Over de voordelen die deze nacht in de ziel teweegbrengt

1.   Deze nacht en loutering van het streefvermogen, - zo gelukkig voor de ziel – brengt haar vele weldaden en voordelen, hoewel zij eerder meent dat die van haar worden weggenomen. Net als Abraham die een groot feest gaf toen zijn zoon Isaac van de borst werd genomen (Gen 21,8), zo is men verheugd in de hemel, dat God deze ziel nu uit de luiers haalt, uit zijn armen neerlaat en op eigen benen laat staan; verheugd ook, dat hij haar, met dat hij haar speent van moedermelk en zacht, zoet kindervoedsel, brood met korst laat eten. Zij begint het voedsel van de sterken te smaken, dat in deze dorheid en duisternis van de zinnen gaandeweg wordt gegeven aan de geest die van de sappen van de zinnen leeg en droog is. Dit is het ingegoten schouwen.

Schouwen : is niet zozeer een bepaalde manier of bijzonder niveau van bidden, dan wel de zelfmededeling van God die aan de ziel wordt geschonken zonder dat zij er zelf iets voor moet of kan doen. Het schouwen, dat Johannes ook ‘mystieke theologie’ noemt, ligt dus niet binnen het bereik van de menselijke prestaties en verdiensten. Het kan enkel in liefdevolle aandacht voor God worden ontvangen door degene die voor God naakt en leeg durft te zijn. In het schouwen krijgt de mens licht (wijsheid) en warmte (liefde) van God ingegoten. Het schouwen loutert en verlicht de mens en verenigt hem met God. Aanvankelijk wordt het schouwen als donker en pijnlijk ervaren, omdat de mens nu zijn onzuiverheid, ondeugden en lelijke kanten onder ogen gaat zien. Om deze reden identificeert Jan van het Kruis het schouwen vaak met de nacht. Later ervaart de mens het schouwen als omvattend gewaarworden en liefhebben, dat niet onder woorden te brengen is. In het schouwen worden aan de mens geloof, hoop en liefde geschonken, die hem in staat stellen de zelfmededeling van God te ontvangen.

2.   Dit is het eerste en voornaamste voordeel dat deze dorre en donkere nacht van het schouwen brengt : het leren kennen van zichzelf en de eigen armzaligheid. Want behalve dat alle gunsten die God de ziel verleent meestal zijn gehuld in deze zelfkennis, laten deze dorheid en leegte van de vermogens vergeleken bij de overvloed die de ziel voordien voelde en de moeilijkheid die zij in de goede dingen ondervindt, haar de eigen ontoereikendheid en armzaligheid kennen. In de tijd van voorspoed merkte zij die niet op.

Een goed voorbeeld hiervan staat in het boek Exodus (33,5). God wilde, dat de kinderen van Israel zich zouden verootmoedigen en zichzelf zouden leren kennen en gaf hun daarom de opdracht zich te ontdoen van de feestkledij en opsmuk waarmee ze gewoonlijk in de woestijn waren getooid. Hij zei: Kom, trek van nu af aan het feestgewaad uit en doe gewone werkkleding aan, opdat jullie weten welke behandeling jullie verdienen. Dit wil zoveel zeggen als: wanneer jullie door het dragen van feestelijke en vrolijke kleding de kans lopen om je niet zo ontoereikend te voelen als je bent, doe die kleding dan meteen uit; wanneer je ziet dat je als onwaardigen gekleed gaat, zul je van dan af weten dat jullie niet meer verdienen dan dat, en zul je weten wie je bent. Daaruit volgt voor de ziel de waarheid inzake haar armzaligheid, waar zij voordien geen weet van had. Want in de tijd dat zij rondging als op een feest en in God veel genoegen, troost en steun vond, ging zij voldaner en tevredener voort, omdat zij meende God enigszins te dienen. Want ook al meent de ziel dit niet zo uitdrukkelijk, toch zet iets hiervan zich in haar vast, op zijn minst in de voldoening die zij vindt in dit genoegen. Maar wanneer zij eenmaal is gestoken in de werkkledij van dorheid en hulpeloosheid en haar vroegere licht is verduisterd, heeft zij een waarachtiger licht in de zo voortreffelijke en noodzakelijke deugd van de zelfkennis. Zij beschouwt zichzelf als niets en heeft geen enkele voldoening in zichzelf; want zij ziet in, dat zij uit zichzelf niets tot stand brengt of vermag.

Deze geringe voldoening in zichzelf en haar mistroostigheid omdat zij God niet dient, acht God waardevoller dan alle werken die de ziel verrichtte en de genoegens die zij vroeger beleefde. Hoeveel het er misschien ook waren, zij waren uiteindelijk oorzaak van veel onvolmaaktheid en onwetendheid. Uit deze kleding van dorheid vloeien ook voordelen voort die we hierna zullen vermelden. Zij vloeien uit de zelfkennis voort, als uit hun bron en oorsprong.

3. Allereerst komt er voor de ziel uit voort, dat zij met meer voorkomendheid en beleefdheid omgaat met God, zoals de omgang met de Allerhoogste altijd behoort te zijn. Toen zij overvloedig genoegen en troost ondervond deed zij dat niet, want het heerlijke genot dat zij ondervond, maakte het streven naar God al te vrijmoedig, onbeleefd en ongepast. Zo verging het ook Mozes toen hij voelde dat God tot hem sprak. Verblind door dat genoegen en die streving had hij het, zonder erbij na te denken, gewaagd om naderbij te komen, als God hem niet had bevolen stil te staan en zijn schoenen uit te doen. Dit wijst op de eerbied en bescheidenheid waarmee men, van streven ontbloot, met God dient om te gaan. Daarom werd Mozes, toen hij hieraan gehoorzaamde, zo kalm en oplettend dat de Schrift zegt dat hij het niet alleen niet waagde om naderbij te komen, maar dat hij zelfs niet durfde op te zien (Ex 3,2-6; Hand 7,32). Want toen hij de schoenen van zijn strevingen en genoegens had uitgetrokken, leerde hij overduidelijk zijn armzaligheid tegenover God kennen; en zo werd hij geschikt om het woord van God te horen.

Zo bestond ook de voorbereiding die God aan Job gaf om met hem te spreken, niet uit de geneugten en heerlijkheid die Job zoals hij zegt gewoonlijk bij zijn God vond (Job 1,1-8), maar juist hierin, dat hij naakt op een mesthoop werd gezet, in de steek gelaten en zelfs vervolgd door zijn vrienden, vol angst en verbittering, terwijl de bodem bezaaid was met wormen (Job 29-30). En toen, op die wijze, verwaardigde zich hij, die de arme opricht uit het slijk (Ps 113,7), de allerhoogste God, neer te dalen en van aangezicht tot aangezicht met hem te spreken en hem de grootse hoogten van zijn Wijsheid te onthullen, hetgeen hij voordien, ten tijde van de voorspoed, nooit had gedaan (Job 38-42).

4. Hier moeten wij wijzen op een ander voortreffelijk voordeel van deze nacht en dorheid van het zinnelijk streefvermogen, daar we er nu  bij zijn aangekomen. God zal in deze donkere nacht van het streefvermogen de ziel verlichten, opdat het woord van de profeet vervuld moge worden: Lichten zal jouw licht in de duisternis (Jes 58,10). Niet alleen schenkt hij haar inzicht in haar ontoereikendheid en armzaligheid, maar ook in de grootheid en voortreffelijkheid van God. Wanneer bovendien de strevingen, genoegens en zintuiglijke steunpunten zijn verdwenen, is het begripsvermogen schoon en vrij om de waarheid te begrijpen. Zinnelijk genoegen en streving, ook al gaat het om geestelijke zaken, verblinden en belasten immers de geest. Bovendien is het zo, dat die benauwenis en dorheid op het gebied van de zinnen het begripsvermogen verlichten en verlevendigen, zoals Jesaja zegt: de kwelling voert tot inzicht (Jes 28,19). God onderricht in zijn goddelijke wijsheid de ziel, die leeg en vrijgemaakt is – hetgeen nodig is voor zijn goddelijke instroming – op bovennatuurlijke wijze door middel van deze donkere en dorre nacht van het schouwen. Dit deed hij niet door de vroegere vreugden en genoegens.

Zangen van de ziel – donkere nacht

In een donkere nacht

hunkerend, ontvlamd in liefde,

o gelukkig overkomen!

ging ik ongemerkt naar buiten,

reeds lag mijn huis in rust.

In het donker, veilig,

langs de geheime ladder, vermomd,

o gelukkig overkomen!

in het donker, verholen,

reeds lag mijn huis in rust.

In die gelukkige nacht,

in het geheim, want niemand zag mij

noch ik had oog voor iets,

geen licht, geen gids

dan wat er gloeide in het hart.

Dat gidste mij,

zekerder dan het licht midden op de dag,

naar waar mij wachtte

hij, mij zo vertrouwd,

op een plek waar niemand kwam.

O nacht die gidste, jij!

O nacht, beminlijker dan het ochtendgloren!

O nacht, jij hebt verbonden

beminde met beminde,

beminde in de beminde omgevormd.

Aan mijn borst in bloei,

geheel voor hem alleen bewaard,

daar bleef hij ingeslapen,

ik streelde hem,

een waaier van ceders bracht koelte.

De koelte van de tinne kwam,

terwijl ik door zijn haren streek,

met haar hand sereen

mijn hals verwonden,

vervoerde al mijn zinnen.

Zelfvergeten bleef ik,

vlijend het gelaat over de beminde,

alles week, ik liet mij

latend mijn schroom

tussen de lelien vergeten.

                            Jan van het Kruis

07-07-2016 om 19:40 geschreven door claudia  

Liefhebben tot het pijn doet

We moeten groeien in de liefde en om dat te kunnen doen, moeten we liefhebben en geven tot het pijn doet, net als Jezus. Doe gewone dingen met buitengewone liefde, kleine dingen zoals voor zieken en daklozen zorgen, voor eenzamen en ongewensten, hun was te doen en voor hen schoon te maken.

Je moet iets geven dat je moeite kost. Dan is het niet geven wat je kunt missen, maar geven wat je niet kunt of wilt missen, iets geven waar je waarde aan hecht. Dan wordt je geschenk een offer en heeft het waarde voor God. Ieder offer heeft waarde, als het met liefde wordt gebracht.

Dit geven tot het pijn doet, dit offer, noem ik ook liefde door daden. Ik zie die liefde iedere dag, in kinderen, mannen en vrouwen. Ik zie die liefde iedere dag, in kinderen, mannen en vrouwen. Ik liep een keer op straat en toen kwam er een bedelaar naar me toe die zei: ‘Moeder Teresa, iedereen geeft u iets, ik wil u ook iets geven. Vandaag heb ik de hele dag nog maar 29 paise gekregen, maar die wil ik aan u geven.’ Ik dacht snel: Als ik die aanneem (29 paise is niets) heeft hij vanavond niets te eten, maar als ik ze niet aanneem, doe ik hem verdriet. Dus stak ik mijn hand uit en nam het geld aan. Ik heb nog nooit op wiens gezicht dan ook zo’n vreugde gezien als op dat van die bedelaar, omdat hij ook iets aan Moeder Teresa kon geven. Het was een grote opoffering voor die arme man, die de hele dag in de zon had gezeten en maar 29 paise had ontvangen. Het was iets heel moois: 29 paise was zo weinig dat ik er niets voor kon kopen, maar toen hij ze aanbood en ik ze aannam, werden het er duizenden omdat ze met zoveel liefde gegeven waren.

Ik kreeg onlangs een brief van een klein kind in Amerika. Ik weet dat hij nog klein was, omdat hij met grote letters geschreven had: ‘Moeder Teresa, ik hou zoveel van u dat ik u mijn zakgeld stuur’ en in de brief zat een cheque voor drie dollar. Een van de zusters in Londen vertelde me ook eens dat er op een dag een klein meisje met een zak penny’s voor de deur van het tehuis in Kilburn had gestaan dat zei: “Dit is voor de arme mannen.’ Ze zei niet dat het voor Moeder Teresa was of voor de missionarissen. Ze woonde in dezelfde straat en had de bewoners zien lopen en daarom zei ze dat het voor de mannen was. Ze had hen met eigen ogen gezien. Ik geloof dat het met veel mensen zo gaat, dat ze iets zien en zich ertoe aangetrokken voelen omdat het iets goeds is.

Onlangs is hier een jong stel getrouwd, dat had besloten er een eenvoudige huwelijksdag van te maken. Zij droeg een simpele katoenen sari en alleen hun ouders waren erbij. Ze gaven ons al het geld dat ze hadden gespaard voor een uitgebreide hindoeceremonie. Ze wilden hun liefde met de armen delen. Dergelijke dingen gebeuren elke dag. Door zelf arm te worden en lief te hebben tot het pijn doet, zijn we in staat onze liefde te verdiepen, mooier en completer te maken.

Een van onze vrijwilligers, Sarah, vertelt over haar ervaring in dit soort liefde toen ze in een van onze tehuizen in San Francisco werkte:

‘Onder liefhebben tot het pijn doet, versta ik liefhebben zelfs als je niets van de situatie, de mensen of wat dan ook begrijpt. Dat is echter gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar er zijn perioden dat ik het op kan brengen. Maar als je een bewoner goed leert kennen, zoals ik Chris bijvoorbeeld, heeft dat wel tot gevolg dat je het vreselijk vindt als hij sterft. Daarna wilde ik er niet meer heen en dat heb ik een week of drie ook niet gedaan. Ik stond ’s morgens wel op om ernaartoe te gaan, maar dan ging ik toch niet. De zusters begrepen het heel goed. Zo hebben ze me geholpen, door niet te oordelen of te veroordelen. Ze zeiden: “Het geeft niet, kom maar terug als je het weer aankunt.” Toen ik na de dood van Chris om hem rouwde en huilde, zeiden ze: “Dit huis is er voor mannen om te sterven. Het is egoistisch om daarom te huilen, want dan denken we aan onszelf en niet aan waar zij nu zijn, bij God. We moeten blij voor ze zijn.” Zo denken zij erover.

Ik ben niet eens een full-time vrijwilliger, de mensen die dag in dag uit in dat tehuis werken, weten veel meer van liefhebben tot het pijn doet. Als je in die omgeving leeft en voortdurend geeft, word je gevoeliger in de kunst van het liefhebben en een spirituele hulpbron voor God. De full-time vrijwilligers zijn bijzondere mensen, God vult ze iedere dag. Het is heel gemakkelijk om in deze wereld net te doen of je liefhebt want pas als iemand ziek wordt, verlangt hij van je dat je liefhebt tot het pijn doet.’

Een blijmoedig lijder

De instelling van een Missionaris van Barmhartigheid is volkomen overgave aan God, een liefhebbend vertrouwen in de medemens en een opgewekte houding tegenover iedereen. We moeten het lijden met vreugde aanvaarden, een leven van armoede in blijmoedig vertrouwen doorstaan en Jezus in de allerarmsten met vreugde dienen. God houdt van een opgewekte gever. Degene die met een glimlach geeft, geeft het beste. Als je altijd bereid bent om ‘ja’ te zeggen tegen God, zul je vanzelfsprekend een glimlach hebben voor iedereen en met Gods zegen kunnen geven tot het pijn doet.

Twee van onze vrijwilligers, Sarah en Dave, ontdekten de waarde van deze benadering in onze tehuizen in San Francisco en Londen:

‘Wat ik zo leuk vind van de zusters is dat ze, als het moeilijk wordt, altijd hun gevoel voor humor weten te bewaren. En als er fouten worden gemaakt, worden ze rechtgezet en gaan we gewoon verder. Maar sommigen van hen hebben me verteld dat het soms heel moeilijk voor ze is, dat ze verdriet hebben en huilen van verlangen naar hun eigen familie. Want ze hebben ook broers, zusters of ouders die met problemen of ziekte te kampen hebben, en ze kunnen niets anders voor hen doen dan bidden. Zij hebben ook gevoel, zij huilen ook. Het zijn mensen die van God en van hun medemensen houden.’

‘Door met de zusters samen te werken, heb ik gemerkt dat ze precies zo zijn als ze zich voordoen. Ik heb iedere dag veel met ze te maken als we ons met de dagelijkse dingen bezighouden zoals werken in de keuken, vloeren schrobben, maaltijden opdienen, naar de supermarkt rijden en mensen naar de dokter brengen of naar de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis. Daarbij komen we soms heel vervelende mensen tegen. Maar ze zijn altijd even opgewekt, niet knarsetandend maar oprecht.

Ik ben ervan overtuigd dat die naar buiten uitstralende blijmoedigheid de manifestatie van hun innerlijke vreugde is. Ik weet dat iedereen die met hen samenwerkt op de hoogte is van al die tijd die ze op hun knieen in de kapel doorbrengen, daarom zijn ze zo gelukkig. Ze zijn het gelukkigst als ze bidden, daar verheugen ze zich op. Ze verlangen ernaar om te bidden en zich weer op te laden, en dan staan ze weer net zo verlangend op om die energie die ze ontvangen hebben weer te gaan gebruiken. Dat is geen fanatisme maar een oprechte, blijde wens om te delen wat ze hebben gekregen. Net zoals ze geen enkel materieel ding voor zichzelf houden. Alles wat ze krijgen – kleren, voedsel, geld of wat dan ook, papieren zakken, elastiekjes, verzin maar iets – geven ze weg. Alles wat binnenkomt, gaat er weer uit.

Omdat God hun zoveel geeft, moet Hij wel heel veel van hen houden. Ik houd ook van hen en voel me tot hen aangetrokken omdat God zo op hen gesteld is. Ze ontvangen hun zegeningen en hun energie van Hem, het is wederzijdse liefde die ze voor ons zichtbaar maken. Dat zie ik in iedere zuster en toch zijn het geen klonen. Het zijn aparte individuen met verschillende persoonlijkheden.’

Het motto van de eerste christenen was vreugde, laten wij de Heer dus nog steeds met vreugde dienen. Zuster Kateri legt uit hoe dat voelt:

‘Ik werkte in het centrum voor spastische kinderen in New York en bad dagelijks. Op een dag vroeg iemand me waarom ik zo blij was, suggererend dat ik misschien verliefd was geworden. Maar dat was het helemaal niet, het kwam alleen omdat ik Gods liefde voelde. Naarmate mijn relatie met God groeide, voelde ik me steeds gelukkiger en tevredener. Dat vervulde me met vreugde.’

Vreugde is liefde, vreugde is gebed, vreugde is kracht. God houdt van iemand die met vreugde geeft en als je dat doet, geef je altijd meer. Een blijmoedig hart is een hart dat brandt van liefde.

Daden van liefde zijn altijd daden van vreugde. We hoeven niet naar geluk te zoeken want als we anderen liefhebben, wordt het ons vanzelf gegeven. Het is het geschenk van God.

07-07-2016 om 18:20 geschreven door claudia  

Boodschappen uit Naju :

15^de verjaardag van de eerste bloedtranen van de H. Maagd – 19/10/2001

Julia: Terwijl ik met moeite en grote pijnen de kruisweg deed in het gebergte van de H. Maagd, in gezelschap van meerdere helpers, zag ik aan de 7^de Statie stromend water, afkomstig van de bron van barmhartigheid (de bron van Jezus). Aan de 12^de Statie gekomen, knielden wij om te bidden. Plotseling verloor ik mijn krachten en viel achteruit in extase. In een visioen zag ik veel mensen die om hulp riepen, ten prooi aan een verschrikkelijk lijden. Zij trapten op elkaar, zij verpletterden hun buren, zoekend om op hun tenen te kunnen staan om zelf niet verpletterd te worden. Zij die verpletterd waren schreeuwden van de pijn. Sommige kreten geleken op het lange gehuil van wolven. Om te beven van angst!

Op dat moment begonnen de duivels in de oren van de mensen te fluisteren: “Ge kunt niet voort leven als ge u niet opricht”. Zij die zich door de duivels lieten bedriegen probeerden met alle macht zich op te richten, zonder zich te bekommeren, zelfs om hun ouders, broers en zusters te verpletteren, teneinde hun eigen leven te behouden. Hun wanhopige inspanningen waren echter vergeefs. Als zij boven op de anderen kwamen, grepen deze laatsten hun voeten om ze naar omlaag te trekken. Ze bevonden zich dan beneden in de kuil, verpletterd door hen die, woedend probeerden van zich op te richten.

Dit verschrikkelijk schouwspel herhaalde zich zonder ophouden. De kreten drongen zo vreselijk door dat ik mijn haren op mijn hoofd voelde rechtkomen. Ik begon de Heer te smeken: “Oh, Heer en Redder, die onze Verlosser en de Liefde zelf zijt. In onze dagen heeft de menselijke maatschappij een enorme vooruitgang gemaakt in een materialistische beschaving en op een voortreffelijke wijze vooruitstrevend, maar het menselijk hart is onvruchtbaarder geworden dan een woestijn. Welk een pijn heeft U dat reeds veroorzaakt. De verblinde vooruitgang van deze materialistische maatschappij kan ons voorlopig vooruitgang brengen, maar kan ons niet het echte geluk geven. Integendeel, hij vernietigt de liefde en welk nut heeft dit voor onze zielen?

Heer! Vergeef uw kinderen van de wereld die blind en doof zijn en die zich naar een ruine begeven zonder uitweg, zonder de boodschappen te verstaan van de Heer en Zijn Heilige Moeder. Red ze door ze te bevrijden van de listige bekoringen van de duivel. Vergeef al hun zonden, genees hen en doe hen herleven door het Kostbaar Bloed van uw zeven wonden, vergoten op het kruis om de wereld te redden”. Terwijl ik bad, verscheen Jezus. Hij droeg een wit kleed onder een rode mantel. Ik werd overweldigd van vreugde en ik zei Hem: “O, Mijn Heer! Ik smeek U deze mensen te redden die in de bekoringen van de duivel gevallen zijn, omdat ze niet geloofd hebben in hun Heer en in hun heilige Moeder. Wilt U?”

Jezus: Heb Ik u niet gezegd dat Ik niets kan doen als de mensen voortgaan met Mijn liefde te weigeren, zelfs de meest intense, want zij hebben een vrije wil gekregen!

Julia: Heer! Bent u niet gelukkiger voor het verloren schaap dat teruggevonden is, dan voor de 99 anderen? Een enkele druppel van Uw Kostbaar Bloed dat U vergoten hebt voor ons heil kan de hele wereld redden. Terwijl ik voortging met wenen en smeken, wierp de Heer een blik van liefde en barmhartigheid over ons allen die in gebed waren en Hij zei:

Jezus: Mijn lieve kleine ziel! Indien al Mijn kinderen van de wereld Mij zouden volgen met een geloof zoals het uwe, zou deze wereld reeds de Nieuwe Hemelen en de Nieuwe aarde geworden zijn. Maar bekijk al deze mensen. In plaats van spijt te hebben over hun zonden, verpletteren zij op wrede wijze hun buren, verwerpen ze en trachten alleen hun eigen levens te redden. Hoe kunnen zij dan op leven hopen?

Julia: Heer! Verleen hen een nieuwe kans om berouw te hebben. Wanneer ze sterven zullen hun lichamen terugkeren naar de aarde, maar hun zielen zullen niet kunnen ontsnappen aan de vlammen van de hel. Heb medelijden opdat geen enkele ziel in de hel zou vallen. Ik weende en smeekte nog. Dan zei de Heer:

Jezus: Mijn gehoorzame en beminnelijke dochter! Hoe zou Ik uw vurige vraag kunnen weigeren? Ik ga een nieuwe kans geven aan de kinderen die zich van de goede weg verwijderd hebben en dwalen in deze wereld vol wanorde en corruptie. Als ze Ons aanvaarden, Mij en Mijn Moeder, zullen ze berouw hebben en zullen ze gered zijn.

Julia: Wanneer Jezus gedaan had met spreken, steeg Hij op ten Hemel. Op dat ogenblik verscheen de H. Maagd naast Hem. Ze was gekleed in een wit kleed onder een blauwe mantel. De Heer en de H. Maagd zegden dan samen! “Open uw ogen.” En het licht van het H. Hart en van de Barmhartigheid daalde over de mensen. Op hetzelfde ogenblik verleende Zij ook in overvloed water van Barmhartigheid (bron van Jezus). Dan lieten Zij het Kostbaar Bloed van de zeven wonden van Jezus en de bloedtranen van de H. Maagd neerdalen. Een heel klein aantal onder de talrijke kinderen aanvaardde de Heer, Zijn Moeder en hun liefde en was in staat om zich te bevrijden van hen die riepen. Maar voor hen die de Heer en de H. Maagd niet aanvaardden en voortgingen met samen te werken met de duivels, trokken het licht van de Liefde en de druppels van het Kostbaar Bloed van Jezus en van Zijn Moeder zich terug en keerden terug naar Jezus en de H. Maagd.

De Heer en Zijn heilige Moeder kwamen naar ons (Julia en haar helpers) en overdekten ons met het licht van het H. Hart, met het water van Barmhartigheid, het Kostbaar Bloed van Jezus, de tranen van de H. Maagd en de geparfumeerde olie, niet alleen mijzelf, maar ook allen die werken in dienst van de H. Maagd van Naju en die Haar komen bezoeken. Deze gaven bedekten hen volledig: het hoofd, het voorhoofd, borst en rug. Dan begon de Heer terug te spreken:

Jezus: Mijn welbeminde kinderen. Heden kondigen geruchten het einde van uw tijden aan en weerklinken als geluid van doodsklokken onder hen die met de duivels werken. Grote rampen die de hele wereld treffen zijn reeds gebeurd. Maar veel van mijn kinderen van de wereld zijn doof en blind en voldaan van zichzelf, ze aanvaarden Mijn boodschappen van liefde en die van Mijn Moeder niet. In Mijn Hart is het een vulkaan in werking die hevig begint te branden met het vuur van Gerechtigheid. Toch zal Ik, die de Weg, de Waarheid en het Leven, de Alfa en de Omega ben, het werk beeindigen dat Ik begonnen ben, de smeekbeden van Mijn Moeder overwegend en uw oprechte gebeden, nat van tranen, uw verborgen offers en boeten, van u Mijn kleine kinderen die offergaven geworden zijt van zelfverloochening. Al Mijn kinderen die door Mijn Moeder naar Mij komen en nog zullen komen, zijn – door Mij en Mijn Moeder te doen kennen- onderhevig geweest en zullen in deze wereld nog onderhevig zijn aan beledigingen, vervolgingen en onzinnige kritiek, gaande tot allerlei soorten beproevingen. Maar in de toekomstige wereld zullen ze het vermogen en het voorrecht ontvangen van de kennis van de boom van het eeuwig leven; zij zullen genieten van het eeuwig geluk aan de tafel van Mijn Koninkrijk.

Daarom, wees niet bedroefd, maar word kleine heel nederige kinderen, ga voort door moedig uw naasten te leiden en door de wereld – die zijn vernieling nadert- van de ellende te helpen. Dan zullen de volkeren de Vader die in de Hemelen is, loven. En Ik, die de Verlosser ben en de Rechter van heel het Gerecht, zal op de wolken tot u komen en Mijn Macht uitoefenen en u de beloofde beloning brengen. Ik zal in gezelschap komen van Mijn Moeder, die het verdient geeerd te worden, want Zij is de Koningin van de Hemel. Tot weerziens!

07-07-2016 om 01:06 geschreven door claudia  

Liefde

De ergste ziekte in het Westen is tegenwoordig niet tuberculose of lepra, maar ongewenst, onbemind en verwaarloosd zijn. We kunnen lichamelijke ziekten met medicijnen genezen, maar de enige medicijn voor eenzaamheid, wanhoop en hopeloosheid is liefde. Er zijn veel mensen op de wereld die snakken naar een stuk brood, maar er zijn er veel meer die snakken naar een beetje liefde. De armoede van het Westen is van een andere soort en wordt niet alleen veroorzaakt door eenzaamheid maar ook door gebrek aan spiritualiteit. Er heerst net zo’n honger naar liefde als honger naar God.

Je kunt onmogelijk in die behoeften voorzien zonder Gods genade om je te helpen. Eerst zal zuster Dolores dit uitleggen en vervolgens zuster Kateri:

‘We moeten eerst door God worden bemind voordat we liefde aan anderen kunnen geven. Als we liefde aan anderen willen geven, moeten we eerst zelf vol liefde zijn. Zo werkt God. Hij zet ons allemaal aan onze taak en als wij Zijn liefde voelen, straalt die liefde van ons af. Zijn liefde kent geen grenzen.’

‘Er bestaat slechts een liefde en dat is de liefde van God. Als we God diep genoeg liefhebben, zullen we onze naaste op dezelfde manier beminnen omdat we, terwijl we groeien in onze liefde voor God, alles wat Hij heeft geschapen leren eerbiedigen en alle gaven die Hij ons heeft gegeven leren herkennen en waarderen. En dan willen we er natuurlijk voor zorgen.

God heeft de wereld geschapen zodat wij mensen er allemaal van kunnen genieten. We hoeven alleen maar Zijn goedheid om ons heen te zien, Zijn bezorgdheid over ons, Zijn begrip voor onze noden: het telefoontje waarop we wachten, het aanbod om mee te rijden, de brief in de bus, al die kleine dingen die Hij elke dag voor ons doet. Hopelijk denken we eraan Hem te bedanken en als we bij Zijn liefde voor ons stilstaan, moeten we wel van Hem gaan houden. Hij heeft het zo druk met ons dat we Hem gewoon niet kunnen weerstaan. Ik geloof niet dat er zoiets als geluk in het leven bestaat. Dat is ook Gods liefde, het komt van Hem.’

Als je weet hoeveel God van je houdt, kun je die liefde gedurende je hele leven alleen nog maar uitstralen. Ik zeg altijd dat liefde thuis begint: eerst komt je gezin en daarna je eigen dorp of stad. Het is makkelijk om mensen die ver weg wonen lief te hebben, maar het is niet altijd even gemakkelijk om van onze huisgenoten of naaste buren te houden. Ik ben er niet voor om de zaken in het groot aan te pakken, liefde moet beginnen bij het individu. Om van iemand te gaan houden, moet je contact met hem hebben en hem nastaan. Iedereen heeft liefde nodig. Iedereen moet zeker weten dat hij gewenst is en belangrijk voor God.

Jezus heeft gezegd: ‘Heb elkaar lief zoals Ik u liefheb.’ Hij heeft ook gezegd: ‘Al wat gij gedaan hebt voor een dezer geringsten van mijn broeders, hebt gij voor Mij gedaan.’ Daarom hebben we Hem lief in de armen. Hij zei ook: ‘Ik had honger en gij hebt Mij te eten gegeven, Ik was naakt en gij hebt Mij gekleed.’

Ik herinner de zusters en broeders er altijd aan dat onze dag bestaat uit vierentwintig uur samenzijn met Jezus. Zuster Theresina licht dit toe en daarna geeft pater Bert White zijn mening:

‘We zijn contemplatieven in de wereld, dus is ons leven gericht op gebeden en daden. Ons werk is een uitvloeisel van onze bezinning, onze verbondenheid met God in alles wat we doen en door ons werk (dat we ons apostolaat noemen) voeden we onze verbondenheid met God, zodat gebed en daden, en daden en gebed zonder onderbreking doorstromen.’

‘Gandhi heeft gezegd: “Handel, maar zoek niet naar de vruchten van je daden.” Je daden komen voort uit wie je bent en dat zijn de vruchten. Het is zo ongeveer hetzelfde als van iemand houden, dan stroomt die liefde vanzelf naar de persoon toe van wie je houdt.’

Het volgende gebed wordt door iedere Missionaris van Barmhartigheid opgezegd voordat hij of zij naar zijn apostolaat gaat. Het wordt ook gebruikt als het Gebed van de Heler in Shihu Bhavan, het kindertehuis in Calcutta:

Lieve God, Grote Heler, ik kniel voor U neer omdat ieder volmaakt geschenk van U moet komen. Ik vraag U om mijn handen kundig te maken, mijn geest helder en mijn hart deemoedig. Geef me vastberadenheid, de kracht om een deel van de last van mijn lijdende medemens te verlichten en een oprecht besef van het voorrecht dat mij ten deel is gevallen. Neem uit mijn hart alle valsheid en wereldwijsheid zodat ik met het eenvoudige geloof van een kind op U kan vertrouwen.

De warmte van onze hand

Liefde is niet betuttelend en liefdadigheid is geen medelijden, maar liefde. Liefdadigheid en liefde zijn hetzelfde, met liefdadigheid geef je liefde. Dus geef niet alleen maar geld, steek ook je hand uit. Toen ik in Londen was, ben ik daar waar onze zusters een gaarkeuken hebben, de daklozen gaan bezoeken. Een man, die in een kartonnen doos woonde, pakte mijn hand en zei: ‘Het is al heel lang geleden dat ik de warmte van een mensenhand heb gevoeld.’

Mary, een van onze vrijwilligers, geeft een aantal suggesties hoe we onze hand naar iemand kunnen uitsteken:

‘Ik heb gemerkt dat praktische hulp mensen kan vernederen, tenzij die met liefde wordt geboden. Niemand heeft graag dat een ander dingen voor hem doet of regelt. Ik heb ook gemerkt dat het contact met de mensen stukje bij beetje tot stand komt en dat het beter lukt in georganiseerd verband, door bijvoorbeeld de zusters een handje te helpen in de gaarkeuken. Dan is het het beste om niet te druk bezig te zijn met het uitdelen van het eten of het opruimen van de borden, maar om even een praatje met iemand te maken of naast iemand te gaan zitten, om je aandacht steeds op een persoon te richten. Een heleboel mensen hebben foto's bij zich, dus kun je vragen of je die mag bekijken. Je kunt bijvoorbeeld ook een grapje maken over hun haardracht!

Het gaat erom dat je even met iemand communiceert, ook al vraag je alleen maar of hij lekker gegeten heeft. In plaats van op de achtergrond de afwas te doen, kun je ervoor zorgen dat je de vuile borden gaat ophalen. Als je moeite met dat soort dingen hebt, kun je er ook langzamerhand aan wennen door naar iemand toe te gaan die ergens alleen rondloopt, staat of zit.’

Hier komt nog een verhaal van Mary, dat een andere manier aangeeft om met behoeftige mensen in contact te komen:

‘Een groepje van ons is een poos geleden naar Albanie geweest om de zusters daar te bezoeken. We hadden gehoord over een tehuis voor gehandicapte kinderen en we zijn ernaartoe gegaan, maar het was gewoon een ramp. Dat tehuis ontving blijkbaar wel veel hulp, maar elke keer als dit gebeurde, kwamen de mensen uit de omgeving het weer leeg plunderen omdat ze ook van alles nodig hadden. Het viel me bovendien op dat er heel veel per vliegtuig naartoe werd gebracht. Er stonden loodsen vol hulpgoederen, maar die kwamen niet bij de mensen terecht. Dus namen we de volgende keer een kist appels mee en gaven er een aan ieder kind. We wisten dat, als we die kist daar lieten staan, andere mensen die appels voor hun kinderen wilden hebben en dan zouden de kinderen in het weeshuis ze niet krijgen.’

Liefde heeft geen betekenis als je er niets mee doet. Liefde moet omgezet worden in daden. Je moet liefhebben zonder verwachtingen, de dingen alleen maar uit liefde doen en niet om er misschien iets voor terug te krijgen. Als je er iets voor terug verwacht, doe je het niet uit liefde, want ware liefde kent geen voorwaarden of verwachtingen.

Als je ergens nodig bent, zal God je ernaartoe leiden, net zoals Hij ons ertoe leidde om aidspatienten te dienen. We veroordelen die mensen niet, we vragen niet wat er met hen is gebeurd en hoe ze ziek zijn geworden, we zien alleen hun behoeften en verzorgen hen. Ik geloof dat God ons door middel van aids iets probeert te vertellen, dat Hij ons een gelegenheid wil geven onze liefde te tonen. De mensen met aids hebben een tedere liefde opgewekt in mensen die die liefde misschien hadden uitgebannen en vergeten.

Zuster Dolores beschrijft hoe het vaak al genoeg is om vol liefde naast hen te staan:

‘In het begin zijn degenen met aids die bij ons komen, heel bang. Ze vinden het heel moeilijk zich neer te leggen bij het feit dat ze gaan sterven. Maar het helpt hen om bij ons te zijn en te zien hoe we met andere mensen omgaan in hun laatste ogenblikken. Ik herinner me dat in New York de moeder van een Puertoricaan aanbood hem te verplegen als hij naar huis kwam. Hij bedankte haar en zei dat hij bij ons wilde blijven maar haar wel zou bezoeken. Hij zei een keer tegen me: “Ik weet dat u als ik doodga mijn hand zult vasthouden”, want hij had gezien dat wij dat bij anderen ook deden en dus wist hij dat hij niet alleen zou sterven.

Het is eigenlijk heel eenvoudig. De stervenden voelen zich geroerd door de liefde die ze ontvangen, die alleen maar hoeft te bestaan uit een aanraking, een glas water of een zoete lekkernij waarnaar ze verlangen. Je brengt hun gewoon waar ze om vragen en dan zijn ze al gerustgesteld dat er iemand is die voor ze zorgt en van ze houdt, dat ze gewenst zijn. Dat alleen al helpt ze enorm. Het doet ze geloven dat God nog vriendelijker en vrijgeviger moet zijn en dus stijgt hun ziel omhoog naar God. Omdat we niet prediken maar alleen onze taak met liefde vervullen, worden ze aangeraakt door Gods genade.’

Broeder Geoff, General Servant van de broedergemeenschap, heeft ook iets te zeggen over de beste manier om liefde te tonen:

‘Als mensen, gewend om afgedankt en aan hun lot overgelaten te zijn, ervaren dat anderen hen accepteren en liefhebben, als ze zien dat er mensen zijn die hun tijd en energie aan hen besteden, krijgen ze de boodschap dat ze toch meetellen.

Liefde wordt in de eerste plaats uitgedrukt door bij iemand te zijn, voordat je iets voor hem doet. We moeten hier steeds aan blijven denken, omdat we het zo druk met het doen kunnen krijgen. Als onze daden niet voortkomen uit onze wens om bij iemand te zijn, wordt het niet meer dan maatschappelijk werk, begrijp je? Als je bereid bent bij een arm mens te zijn, kun je zijn behoeften zien en als je liefde oprecht is, wil je die natuurlijk tot uitdrukking brengen door te doen wat je kunt.

Dienstbaarheid is in feite niet meer dan er voor die mens zijn. Bij de allerarmsten is je aanwezigheid vaak het enige wat je hun kunt geven en maakt de kleinste daad die je voor hen kunt verrichten al een groot verschil. De boodschap die we aan de allerarmsten willen geven is: we kunnen je problemen niet oplossen, maar God houdt van je ondanks je handicap, je alcoholisme of je melaatsheid en of je nu genezen wordt of niet, God houdt evenveel van je en wij zijn hier bij je om die liefde tot uitdrukking te brengen. Het is fijn als we hun lijden een beetje kunnen verzachten, maar het is belangrijker dat we hen eraan herinneren dat God in al die pijn en dat lijden van hen houdt.

Dat is natuurlijk een moeilijke boodschap om over te brengen, maar we geloven dat het in de eerste plaats belangrijk is dat we er voor hen zijn. Als je je tijd aan iemand schenkt, geef je daarmee net zozeer uitdrukking aan je liefde als wanneer je iets voor hem doet.’

Hieronder beschrijft een van onze vrijwilligers, Nigel, een ervaring in ons tehuis voor de stervenden en behoeftigen in Calcutta:

‘Toen ik in Nirmal Hriday ging helpen, vond ik het er verschrikkelijk vanwege al dat lijden. Ik voelde me totaal nutteloos en dacht: Wat doe ik hier in vredesnaam?

Toen ik later weer terug was in Engeland, had ik er een lang gesprek over met een van de zusters. Ik vertelde haar dat ik snel de gebarentaal had geleerd zodat ik het verschil wist tussen de vraag naar water of een beddepan en me daar niet in vergiste. Maar afgezien daarvan had ik niet veel gedaan. Ik had meestal bij iemand op bed gezeten en hem gestreeld of eten gegeven. Soms herkenden ze je, maar vaak ook niet want meestal was het einde nabij. Dus toen de zuster vroeg hoe het me vergaan was, antwoordde ik: “Ik was er.” Toen vroeg ze: “Wat deed Johannes of Onze Lieve Vrouw aan de voet van het kruis?”’

Kijken we vol medeleven naar de armen? Ze hongeren niet alleen naar eten, maar ook naar erkenning als menselijke wezens. Ze hongeren naar waardigheid en verlangen ernaar net zo behandeld te worden als wij. Ze hongeren naar onze liefde.

Iedere daad van liefde is een gebed

Het gaat er niet om hoeveel je doet, maar om de hoeveelheid liefde die je stopt in je daden en je delen met anderen. Probeer niet te oordelen over mensen. Als je dat doet, geef je geen liefde. Probeer hen liever te helpen door hun behoeften te zien en hen daarin tegemoet te komen. De mensen vragen me vaak wat ik bijvoorbeeld van homoseksuelen vind en dan antwoord ik altijd dat ik geen oordeel over mensen vel. Het gaat er in Gods ogen niet om wat een ander misschien al of niet heeft gedaan, maar om wat jij hebt gedaan.

We hebben de volgende woorden op een bordje buiten de kapel in het moederhuis hangen. Ze zijn opgeschreven door pater Edward Le Joly na ons gesprek in 1977 en ze drukken precies uit waarmee wij bezig zijn:

‘We zijn hier niet voor het werk, we zijn hier voor Jezus. Alles wat we doen, is voor Hem. We zijn in de eerste plaats religieuzen. We zijn geen maatschappelijk werksters, geen onderwijzeressen, geen verpleegsters of artsen, we zijn religieuze zusters. We dienen Jezus in de armen. We verplegen Hem, voeden Hem, kleden Hem, bezoeken Hem en troosten Hem in de armen, de zieken, de wezen en de stervenden. Maar alles wat we doen, onze gebeden, ons werk en ons lijden, is voor Jezus. Voor ons leven bestaat geen andere reden of motivatie. Dat is iets dat veel mensen niet kunnen begrijpen.’

Hier volgt een aantal voorbeelden van zuster Dolores, broeder Geoff en een vrijwilligster (Linda) met betrekking tot dit soort liefde in daden:

‘In het Westen bestaat zoveel eenzaamheid. De meeste eenzame mensen hebben alleen maar iemand nodig die bij ze komt zitten, wat tijd met ze doorbrengt en tegen ze glimlacht. Velen hebben geen familie meer en wonen alleen en opgesloten. Toen ik in een van onze tehuizen in New York werkte, brachten we al die mensen een paar keer per jaar bij elkaar voor een gezellige dag, zodat we anderen konden ontmoeten. Daar verheugden ze zich echt op. Dan organiseerden we die speciale dag met een lekker middagmaal en cake, en alleen al het feit dat ze hun huis uit kwamen en andere mensen ontmoetten maakte hen gelukkig.

In onze gaarkeukens delen we eten uit aan zwervers. Ze komen bij ons eten, maar sommigen eten helemaal niet. Ze willen alleen maar even wat tijd doorbrengen in een atmosfeer van vrede en rust en nadat we samen een gebed of iets dergelijks hebben uitgesproken, gaan ze meestal weer weg. De meesten willen niet alleen soep, ze willen contact met mensen op een plek waar ze zich gewenst en geliefd voelen en waar ze wat vrede in hun hart kunnen vinden. Het is die persoonlijk noot die zo belangrijk is.’

‘In het Westen hebben we de neiging om op winst gericht te zijn. Alles wordt beoordeeld naar resultaat en we worden opgejaagd om steeds harder te gaan werken om meer resultaat te krijgen. In het Oosten – vooral in India – heb ik gemerkt dat mensen er meer genoegen mee nemen om alleen maar te bestaan. Ze kunnen bijvoorbeeld rustig een halve dag onder een banyanboom met elkaar zitten praten. Wij westerlingen zouden dat waarschijnlijk tijdverspilling noemen. Maar het is wel degelijk van waarde.

Tijd met iemand doorbrengen, naar hem luisteren zonder op de klok te kijken en zonder resultaat te verwachten, leert ons iets over de liefde. Het succes van de liefde ligt in het liefhebben zelf, niet in het resultaat ervan. Natuurlijk is het vanzelfsprekend om het beste te willen voor degenen die we liefhebben, maar als we hun dat niet kunnen geven, wil dat nog niet zeggen dat onze liefde geen waarde had. Hoe meer we dat streven naar resultaat opzij kunnen zetten, des te meer kunnen we leren over de geestelijke kant van liefde. Liefde kan uitgedrukt worden in dienstbaarheid, maar ook in contemplatie. We moeten streven naar de balans tussen die twee. En liefde is de sleutel tot het vinden van die balans.’

‘Het was een heel bijzondere ervaring om de kinderen in Shishu Bhavan in Calcutta te mogen helpen. Ze ontroerden me diep. Op een morgen zaten we boven in een kring – dat deden we vaak en dan zongen we – en ik had een gehandicapt jongetje op schoot dat me met ogen vol vreugde en liefde aankeek. Hij was heel sereen. Ik herinner me dat als een heel spirituele ervaring.’

06-07-2016 om 00:00 geschreven door claudia  

De bomen van zelfvernietiging en zelfverwerkelijking

De boom van zelfvernietiging

In de takken:

leegheid – vervreemding – apathie

conflicten met anderen – misdaad

afhankelijkheid

alcoholisme – drugverslaving.

In de wortels:

angst – onzekerheid – wrok

jaloezie

wantrouwen – vijandigheid – schuld

zelfmedelijden.

De boom van zelfverwerkelijking

In de takken:

doelgerichtheid – gezondheid

vreugde – daadkracht – tevredenheid

aanvaarding – bevrediging

creativiteit.

In de wortels:

barmhartigheid – vriendschap

vergevensgezindheid – liefde

dankbaarheid – vriendelijkheid

warmte – vertrouwen.

Ik ben op weg naar de hemel

Alles wordt door God besloten. Hij beslist wanneer we leven en sterven. We moeten op Hem vertrouwen en tot aan onze dood toe het werk doen dat Hij ons opgedragen heeft. Zuster Dolores zegt daarover:

‘Iedere dag is een voorbereiding op de dood. Uit dat besef putten we hulp, want wat de stervenden vandaag doormaken, maken wij morgen door. We moeten leren ons leven aan Hem aan te passen. De dood betekent niet meer dan dat we naar Hem teruggaan, naar de plaats waar Hij is en waar wij ook allemaal thuishoren.’

Iedereen kan naar de hemel gaan. De hemel is ons thuis. Men vraagt mij over de dood en of ik er naar uitkijk, en dan antwoord ik: ‘Natuurlijk’, want dan ga ik naar huis. Sterven is niet het einde, het is alleen maar het begin. De dood is de voortzetting van het leven. Dat is de betekenis van het eeuwige leven, onze ziel gaat naar God om bij God te verblijven en met Hem te praten. Dan zullen we Hem nog veel meer liefhebben, omdat we dat in de hemel met ons hele hart en ziel kunnen doen. We geven bij onze dood alleen ons lichaam op, ons hart en onze ziel leven voor eeuwig verder.

Als we sterven, gaan we naar God en naar alle bekenden die ons voorgegaan zijn. Onze familie en onze vrienden staan daar op ons te wachten. De hemel moet een prachtig oord zijn.

Iedere godsdienst kent een eeuwigheid, een ander leven. De mensen die bang zijn voor de dood zijn degenen die geloven dat dat het einde is. Ik heb nog nooit iemand die de liefde van God kent vol angst zien sterven. Hij moet vrede sluiten met God, dat moeten wij allemaal. Er sterven altijd een heleboel mensen plotseling, dus dat kan ons ook overkomen. Gisteren is al voorbij en morgen is er nog niet, dus moeten we iedere dag leven alsof het onze laatste is, zodat we klaarstaan als God ons roept en met een rein hart kunnen sterven.

05-07-2016 om 17:04 geschreven door claudia  

HET TWAALF-JAREN-GEBED

De zeven Onzevaders en Weesgegroeten van de H. Birgitta.

Inleidend gebed

O Jezus, ik wil nu zevenmaal het Onzevader bidden in vereniging met de liefde waarmee Gij dit gebed in Uw Hart geheiligd hebt. Laat het vanuit mijn mond in Uw Allerheiligst Hart aankomen; verbeter en vervolmaak het zodanig, dat het de Allerheiligste Drievuldigheid zoveel eer en vreugde zal verschaffen als Gij haar op aarde met dit gebed bewezen hebt, en moge deze eer ook over Uzelf uitstromen tot verheerlijking van Uw Heilige Wonden en Uw kostbaar Bloed dat Gij voor ons vergoten hebt.

1. Goede Jezus, omwille van Uw heilige Besnijdenis, red de zielen!

Onze Vader ...

Onze Lieve Vrouw van Smarten, bid voor ons! Wees gegroet ...

Heer Jezus, met eerbied gedenk ik de pijnen die U als kind geleden hebt toen U, tot verdriet van Uw Moeder, de besnijdenis hebt ondergaan.

Eeuwige Vader, door de onbevlekte handen van Maria en het Allerheiligst Hart van Jezus offer ik U de eerste wonden en pijnen van Jezus, tot vergeving van mijn jeugdzonden en die van alle mensen, en tot bescherming tegen doodzonden, vooral in mijn familie. 

2. Goede Jezus, omwille van Uw heilig Bloedzweet, red de zielen!

Onze Vader ...

Onze Lieve Vrouw van Smarten, bid voor ons!  Wees gegroet ...

Heer Jezus, met eerbied gedenk ik Uw doodsangst in de Hof van Olijven, toen U vlak voor Uw lijden stond en waarbij U wist wat U zou overkomen.

Eeuwige Vader, door de onbevlekte handen van Maria en het Allerheiligst Hart van Jezus offer ik U het geestelijk lijden van Jezus en elke druppel van Zijn bloedig zweet, tot vergeving van mijn zonden van harteloosheid en die van alle mensen, tot bescherming tegen dergelijke zonden en tot vermeerdering van de liefde tot God en de naaste. 

3. Goede Jezus, omwille van Uw heilige Geselwonden, red de zielen!

Onze Vader ...

Onze Lieve Vrouw van Smarten, bid voor ons!  Wees gegroet ...

Heer Jezus, met eerbied gedenk ik de eerste grote marteling die U hebt ondergaan toen U, gebonden aan een zuil, gegeseld werd en Uw Lichaam werd verminkt met bloedende wonden.

Eeuwige Vader, door de onbevlekte handen van Maria en het Allerheiligst Hart van Jezus offer ik U de ontelbare wonden, het kostbaar Bloed de en smartelijke pijnen bij de geseling van Jezus, tot vergeving  van mijn zonden van het vlees en die van alle mensen, en tot bescherming tegen die zonden, bijzonder in mijn familie. 

4. Goede Jezus, omwille van Uw heilige Doornenkroon, red de zielen!

Onze Vader ...

Onze Lieve Vrouw van Smarten, bid voor ons!  Wees gegroet ...

Heer Jezus, met eerbied gedenk ik de bespottingen en vernederingen die U hebt ondergaan, en de pijnen die U geleden hebt van de doornenkroon en de vuist- en stokslagen die U zijn toegebracht.

Eeuwige Vader, door de onbevlekte handen van Maria en het Allerheiligst Hart van Jezus offer ik U de Wonden, het kostbaar Bloed de en pijnen van het H. Hoofd van Jezus, tot vergeving van mijn zonden van de geest en die van alle mensen, tot bescherming tegen die zonden en tot verbreiding van het Koningschap van Christus op aarde. 

5. Goede Jezus, omwille van Uw heilige Schouderwonde, red de zielen!

Onze Vader ...

Onze Lieve Vrouw van Smarten, bid voor ons!  Wees gegroet ...

Heer Jezus, met eerbied gedenk ik de ergste pijn die U geleden hebt bij het dragen van Uw Kruis, waaronder U driemaal gevallen bent.

Eeuwige Vader, door de onbevlekte handen van Maria en het  Allerheiligst Hart van Jezus offer ik U het lijden van Jezus op Zijn Kruisweg, in het bijzonder Zijn H. Schouderwonde en Zijn kostbaar Bloed, tot vergeving van mijn zonden en die van alle mensen, zonden van opstand tegen het Kruis, het klagen over Uw Heilige Geboden en alle andere zondige uitingen, tot bescherming tegen zulke zonden en tot een ware liefde voor het Kruis. 

6. Goede Jezus, omwille van Uw heilige Nagelwonden, red de zielen!

Onze Vader ...

Onze Lieve Vrouw van Smarten, bid voor ons!  Wees gegroet ...

Heer Jezus, met eerbied gedenk ik de kruisiging die U hebt ondergaan op de berg van Calvarie, waarbij U veel geleden heeft aan Uw ledematen en Uw handen en voeten werden doorboord. Eeuwige Vader, door de onbevlekte handen van Maria en het Allerheiligst Hart van Jezus offer ik Uw Goddelijke Zoon aan het Kruis, Zijn kruisiging en opheffing, Zijn Wonden aan handen en voeten en Zijn heilig Bloed dat voor ons vergoten werd, Zijn uiterste armoede, Zijn volkomen gehoorzaamheid, al Zijn kwellingen naar Lichaam en Ziel, Zijn kostbare dood en de onbloedige vernieuwing ervan in alle Heilige Missen in de wereld, tot vergeving voor het breken van kloostergeloften en kloosterregels, tot vergeving van mijn zonden en die van de hele wereld, tot genezing van de zieken en stervenden, tot verkrijging van heilige priesters en leken, tot verhoring van de intenties van onze vader de paus, tot herstel van het christelijk gezin, tot verkrijging van een standvastig geloof, vrede in ons land, eenheid van alle volkeren in Christus en Zijn Kerk, en tot bescherming voor de vervolgden in de hele wereld. 

7. Goede Jezus, omwille van Uw heilige Zijdewonde, red de zielen!

Onze Vader ...

Onze Lieve Vrouw van Smarten, bid voor ons!  Wees gegroet ...

Heer Jezus, met eerbied en in dankbaarheid gedenk ik de genade van vergeving en het eeuwig leven die U hebt uitgestort over alle volkeren toen Uw zijde werd doorstoken.

Eeuwige Vader, wil het kostbaar Bloed en Water aannemen dat uit het gewonde het Hart van Jezus is gevloeid. Dit vraag ik U tot verkrijging van Uw hulp in de noden van de H. Kerk en tot vergeving van de zonden van alle mensen. Wees ons allen genadig en barmhartig. Bloed van Christus, laatste kostbare inhoud van Zijn Heilig Hart, was mij rein van alle zondesmet! Water uit de zijde van Christus, reinig mij en blus voor mij en alle arme zielen de vlammen van het vagevuur. Amen.

04-07-2016 om 19:26 geschreven door claudia  

LITANIE TER ERE VAN HET HEILIG HOOFD VAN JEZUS

Heer ontferm U over ons, Heer ontferm U over ons.

Christus ontferm U over ons, Christus ontferm U over ons.

Heer ontferm U over ons, Heer ontferm U over ons.

Christus aanhoor ons.

Christus verhoor ons.

God Hemelse Vader, ontferm U over ons.

God Zoon, Verlosser van de wereld, ontferm U over ons.

God Heilige Geest, ontferm U over ons.

Heilige Drievuldigheid EEn God, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, gevormd door de Heilige Geest in de schoot van de Moedermaagd, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, in wezen verenigd met het Woord van God, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Tempel der Goddelijke Wijsheid, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Bron van eeuwige kennis, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Heiligdom van oneindig verstand, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Voorzorg tegen de dwaling, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Zon van Hemel en aarde, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Schat der wetenschap en onderpand van het Geloof, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Stralende schoonheid, gerechtigheid en liefde, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Vol genaden en waarheid, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Levend voorbeeld van nederigheid, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Spiegel van de oneindige Majesteit Gods, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Oorzaak der blijdschap van den eeuwige Vader, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Dat de liefkozingen van de Heilige Maagd Maria ontving, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Waarop de Heilige Geest neerdaalde, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Dat op de Tabor een weerschijn gaf van Uw heerlijkheid, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Dat op de wereld geen plaats had om te rusten, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Dat de geurige Nardus van Maria Magdalena welgevallig was, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Dat zich gewaardigde Simon te zeggen, dat hij Uw Hoofd niet zalfde bij het betreden van zijn huis, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Gebaad in bloedig zweet in Gethsemane, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Dat weende over onze zonden, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Met doornen gekroond, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Onbarmhartig gepijnigd tijdens Uw lijden, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Getroost door het liefdegebaar van Veronika, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Dat ter aarde boog op het ogenblik waarop Gij ons hebt gered op het Kruis, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, door de scheiding van Ziel en Lichaam, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Licht van ieder mens die op deze wereld komt, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Onze Leider en onze hoop, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Dat al onze noden kent, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Dat alle genaden uitdeelt, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Dat de bewegingen leidt van het Goddelijk Hart, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Dat de wereld regeert, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Dat al onze daden oordelen zal, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Dat al het verborgene van onze harten kent, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Dat wij over de hele wereld bekend willen maken en aanbeden doen worden, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Dat de Engelen en Heiligen in verrukking brengt, ontferm U over ons.

Allerheiligst Hoofd van Jezus, Dat wij eens onthuld hopen te aanschouwen, ontferm U over ons.

Wij aanbidden Uw allerheiligst Hoofd, o Jezus, en wij onderwerpen ons aan alle besluiten van Uw oneindige Wijsheid.

Laat ons bidden:

O Jezus, die U gewaardigd hebt aan Uw dienares, Therese Higginson, Uw groot verlangen naar de aanbidding van Uw Heilig Hoofd te openbaren, verleen ons de vreugde, dit tot Zijn verering bekend te maken; zend een straal van Uw licht in onze zielen, opdat zij van de ene duidelijkheid in de andere mogen geraken en door Uw aanbiddelijke Wijsheid tot het loon geleid worden, dat Gij aan Uw uitverkorenen beloofd hebt. Amen.

04-07-2016 om 19:14 geschreven door claudia  

Geloof

God is overal en in alles en zonder Hem kunnen we niet bestaan. Ik heb nooit ook maar een ogenblik aan het bestaan van God getwijfeld, maar ik weet dat sommige mensen dat wel doen. Als je niet in God gelooft, kun je anderen niet helpen door werken van barmhartigheid. De vrucht van dat werk is de extra genade die je ziel wordt geschonken. Daardoor zul je langzamerhand ontvankelijker worden en naar de vreugde van het beminnen van God gaan verlangen.

Er zijn heel veel godsdiensten en elke godsdienst heeft zijn eigen manier om God te volgen. Ik volg Christus:

Jezus is mijn God,

Jezus in mijn bruidegom,

Jezus is mijn leven,

Jezus is mijn enige liefde,

Jezus is mijn alles in allen,

Jezus is mijn enige en alles.

Daarom ben ik nooit bang. Ik doe mijn werk met Jezus, ik doe het voor Jezus, ik doe het in naam van Jezus en daarom is het resultaat van Hem, niet van mij. Als je een gids nodig hebt, hoef je je alleen maar tot Jezus te wenden. Je moet je aan hem overgeven en hem volkomen vertrouwen. Als je dat doet, verdwijnt al je twijfel en stroom je vol overtuiging. Jezus heeft gezegd: ‘Tenzij je als een kind wordt, kun je niet tot me komen.’

Zuster Theresina legt het als volgt uit:

‘We werken voor het Koninkrijk. We wijden ons leven aan het Koninkrijk Gods, dus moet Hij zonder twijfel degene zijn die ons geleidt en beveelt en die voor ons zorgt. We vergeten bijvoorbeeld geen moment Gods voorzienigheid, dus proberen we de dingen die we nodig hebben niet in voorraad te hebben en het alleen maar te doen met wat we op dat moment hebben. Ik denk dat we op die manier altijd verzekerd zullen zijn van Gods zegen, vooral als we niet verspillend worden en ons niet druk gaan maken over de toekomst in plaats van over het heden. We moeten flexibel zijn, als het God behaagt hebben we het makkelijk en als het God niet behaagt hebben we het moeilijk. We moeten goed luisteren naar de uitnodiging die God ons toestuurt, op welke manier dan ook.’

Vervolgens beschrijft zuster Kateri hoe het is om je leven aan God toe te vertrouwen:

‘Het is een soort bevrijding om helemaal op Gods voorzienigheid te vertrouwen. We doen          ons best in het heden te leven en ons geen zorgen over de toekomst te maken, hoewel plannen maken natuurlijk een deel is van je verantwoordelijkheid. Maar anderen denken misschien een jaar vooruit en wij doen dat nooit. En sommigen zouden er misschien niet over piekeren om iets te doen dat niet gepland was, terwijl wij daar geen moment over in zouden zitten. Onze benadering zou zijn om het in ieder geval te proberen en dat heeft heel vaak succes.’

Laat Jezus een voorbeeld voor je zijn, laat Hem richting geven aan jouw handelen zonder je dat eerst te vragen. Hij kan je de weg wijzen. Aanvaard wat Hij ook geeft en wat Hij ook neemt, met een lach. Aanvaard de geschenken van God en wees intens dankbaar. Als Hij je grote rijkdom heeft gegeven, gebruik die dan goed en deel die met anderen die niets hebben. Deel altijd met anderen, want zelfs met een klein beetje hulp kun je hen misschien voor ellende behoeden. Neem niet meer dan je nodig hebt, dat is genoeg. Aanvaard wat op je weg komt.

De zusters in New York hebben jarenlang veel hulp gekregen van een tandarts die Mark heet. Hij vertelde eens het volgende verhaal, dat mijn standpunt over aanvaarding illustreert:

‘Ik vertrouw erop dat alles volmaakt is zoals het is, de moeilijkheden liggen echter in de manier waarop ik ermee omga. Ik herinner me dat ik een keer met een van de zusters sprak. Mijn vrouw was in verwachting, maar de zwangerschap verliep niet goed en ze zou een miskraam krijgen. Mijn eerste gedachte was te bidden om een goede gezondheid voor de baby. Toen besefte ik dat dat het verkeerde gebed was geweest. Ik had moeten bidden om de kracht te aanvaarden wat God met ons voorhad.’

Als Missionaries of Charity zijn we hier om op welke manier dan ook de allerarmsten te helpen, die altijd een smartelijke vermomming van Christus zijn. We nemen nog niet 1 roepia voor ons werk aan, omdat we dat werk voor Jezus doen. Hij zorgt voor ons. Als Hij wil dat we iets doen, geeft Hij ons de gelegenheid daartoe. Als Hij ons niet de gelegenheid geeft, wil Hij niet dat we het doen. Dat geldt voor iedereen en niet alleen voor ons missionarissen. Pater Bert White zegt hierover:

‘Ik geloof dat je, als je je richt op geld en bezit, de kant van de materiele wereld op gaat, die van Groter, Hoger en Meer. Dat wordt dan je streven en je geloof kan het raam uit vliegen. Er moet geloof zijn en vertrouwen in het bestaan van God, een vertrouwen dat alles goedkomt. Er bestaan geen twee werelden, de fysieke en de spirituele, er bestaat er maar een: Gods koninkrijk op aarde zowel als in de hemel. Velen van ons bidden “onze Vader die in de hemel zijt” met de gedachte dat God daar ergens boven zit, en dat heeft het idee van die twee werelden gevormd. Veel mensen in het Westen vinden het gemakkelijker om het materiele en het geestelijke een eind uit elkaar te houden. Er bestaat echter maar een waarheid en maar een werkelijkheid. Zodra we de vleeswording van God aanvaarden, de incarnatie die voor christenen verpersoonlijkt wordt in Jezus Christus, beginnen we de zaak serieus te nemen.’

Gods toets voor ons

We zijn allemaal in staat tot goed en kwaad. We worden niet slecht geboren, iedereen heeft iets goeds in zich. Sommigen verbergen het, sommigen verwaarlozen het, maar het is er. God heeft ons geschapen om lief te hebben en bemind te worden, maar God toetst ons door ons voor de ene weg of de andere te laten kiezen. De kleinste nalatigheid in de liefde kan iemand er toe brengen ‘ja’ te zeggen tegen het kwaad en als dat gebeurt, hebben we geen flauw idee hoe ver dat kan gaan. Dat is het erge ervan. Als iemand voor het kwaad kiest, komt er een obstakel tussen hem en God te staan en die getroffen persoon kan God niet goed meer zien – hij sluit zich af van God. Daarom moeten we iedere verleiding die ons kan schaden, die ons van Hem kan verwijderen, vermijden. De kracht die we daarvoor nodig hebben, vinden we in het gebed. Als we dicht bij God zijn, verspreiden we vreugde en liefde onder alle mensen om ons heen.

Als het kwaad bezit van een mens neemt, kan die mens op zijn beurt dat kwaad om zich heen verspreiden. Als wij met zo iemand in contact komen, moeten we proberen hem te helpen en hem duidelijk te maken dat God om hem geeft. Bid dan heel sterk dat hij weer zal gaan bidden, zodat hij God weer in zichzelf zal gaan herkennen en vervolgens ook in anderen. Dat zal de slechte persoon zeker helpen, want werkelijk iedereen is door dezelfde liefdevolle hand geschapen. De liefde van Christus is sterker dan het kwaad in de wereld, dus moeten we liefhebben en bemind worden, zo eenvoudig ligt het. Dat zou toch niet zo moeilijk moeten zijn.

God heeft ieder leven lief

Ongeboren kinderen horen bij de allerarmsten. Ze staan heel dicht bij God. Ik vraag de artsen in de ziekenhuizen in India steeds om nooit een ongeboren kind te doden. Als niemand het wil hebben, neem ik het wel.

Ik zie God in de ogen van ieder kind. Ieder ongewenst kind wordt door ons verwelkomd. Daarna zoeken we adoptieouders voor die kinderen.

De mensen maken zich voortdurend zorgen over de kinderen die in oorlogen worden gedood en proberen dat te voorkomen. Maar hoe kun je dat nu tegenhouden zolang er nog moeders zijn die hun eigen kinderen doden? God heeft ieder leven lief, onder alle omstandigheden. In Jesaja, hoofdstuk 43 vers 4, zegt God: ‘… zo kostbaar zijt gij in Mijn ogen, zo waardevol: Ik heb u lief.’

In onze vele tehuizen rond de wereld onderwijzen we de natuurlijke geboortebeperking. De vrouwen krijgen kralen zodat we de dagen van de maand kunnen aftellen. Man en vrouw moeten elkaar genoeg liefhebben en respecteren om gedurende de vruchtbare dagen aan onthouding te doen. In de woorden van zuster Dolores ligt de beslissing wat die zaken betreft bij God:

‘Omdat wij geloven dat iedereen uniek en God lief is, staat Hij naast ons in ons leven en werken. Hij is de Baas en Hij zegt ons wat we moeten doen. Het is heel eenvoudig, maar soms schuiven we Hem opzij en denken we dat zij de baas zijn.’

De Kerk is ons gezin

God staat niet apart van de Kerk, Hij is overal en in alles en wij zijn allemaal Zijn kinderen: hindoes, moslims en christenen. Als we in Zijn naam samenkomen, geeft ons dat kracht. De Kerk verschaft ons onze priesters, de mis en de sacramenten, die we in ons dagelijks leven nodig hebben om ons werk te kunnen doen. We hebben de eucharistie (gezegend brood en wijn die symbool staan voor Jezus) nodig omdat we anders niet kunnen handelen naar Zijn voorbeeld.

De Kerk is ons gezin en net als ieder ander gezin moeten we bij elkaar wonen. Bisschoppen vragen ons voortdurend om nieuwe tehuizen te openen en helpen ons om gebouwen te vinden. Ik ondervind het niet als een beperking om rooms-katholiek te zijn en tot de rooms-katholieke kerk te behoren. We moeten gewoon elkaar allemaal liefhebben en begrijpen. Men vraagt mij vaak naar mijn mening over de rol van de Kerk in het hedendaagse leven, de toekomst van de Kerk en de plaats van de vrouw daarin. Dan antwoord ik dat ik geen tijd heb om me over al die zaken druk te maken omdat ik het in mijn dagelijkse werk al druk genoeg heb. We dienen Christus. In ons Huis is Hij het Hoofd van het gezin en neemt Hij alle beslissingen. Voor Christus is de Kerk van gisteren, vandaag en morgen precies dezelfde. Voor God is alles eenvoudig, Gods liefde is groter dan alle conflicten, die voorbij zullen gaan.

Geloof is een gave van God

Het is de wens van God dat ons geloof groeit. Zuster Theresina zegt hierover:

‘Ons geloof behoort te groeien en te rijpen. Er zijn mensen die misschien een heel goede opleiding hebben genoten, maar die wat hun geloof betreft nog in de eerste klas zitten. Voor hen heeft de wereld geen diepe betekenis. Ze hebben waarschijnlijk nooit de bijbel gelezen, God nooit leren kennen en ze zijn nooit te weten gekomen hoe geweldig Hij is. Daarom benaderen ze God een beetje wantrouwend. Voor hen is God een soort rechter of strenge vader, die niet wil dat ze plezier hebben.’

Dit is zuster Kateri’s uitleg over de aard van het geloof:

‘Als rooms-katholiek is ons begrip van “geloof” dat het een bovennatuurlijke kracht is die in de ziel wordt gestort. Het is alsof die kracht ons macht en kennis geeft. Als we bijvoorbeeld geen benen hadden, zouden we niet kunnen lopen. Zonder ogen zouden we niet kunnen zien. Zonder geloof zouden we geen dingen kunnen aanvaarden die een mysterie voor ons zijn en buiten ons begripsvermogen liggen. Je kunt het mysterie van het geloof niet doorgronden, maar het moet wel zinvol zijn. Als we volwassen worden, hebben we er behoefte aan om ons het mysterie van ons geloof eigen te maken en het beter te begrijpen, zodat het steeds geloofwaardiger voor ons wordt. Geloof is een gave van God die groeit door gebed, net als hoop en liefde. Dat zijn de drie voornaamste deugden van ons innerlijk leven.’

Als je een christelijk leven leidt, zal je geloof toenemen. Er zijn veel heiligen geweest die ons als gids zijn voorgegaan, maar ik verkies de eenvoudigen van geest zoals de heilige Theresia van Lisieux, het Bloempje van Jezus. Ik heb haar als naamgenote gekozen omdat zij gewone dingen deed met buitengewone liefde.

Het is goed om de werken van de heiligen en andere vrome mensen te bestuderen (een van mijn lievelingsboeken is Zaden van de woestijn van Charles de Foucauld), maar we zullen tot de ontdekking komen dat God ons door middel van onze daden en onze arbeid alles leert wat we moeten weten. Zuster Dolores licht dat als volgt toe:

‘We doen ons best om spirituele geschriften te lezen. Ik lees graag werken van de heiligen, die me erg geholpen hebben, en alles over onze gezegende moeder, Onze Lieve Vrouw. Zij is de allerbeste moeder. Maar we hebben niet veel tijd om te zitten. We vieren een aantal feestdagen, zoals die van Sint-Franciscus en de Heilige Theresia en ook 10 september, toen God in de trein naar Darjeeling tegen Moeder heeft gezegd dat ze de allerarmsten moest gaan dienen. Maar eigenlijk hoef ik niet zoveel boeken te lezen, omdat ik voortdurend van anderen leer. De aidspatienten met wie ik in New York en Washington heb gewerkt zijn de tegenwoordige heiligen, de nieuwe heiligen van de Kerk. Ieder van hen was heel bijzonder en terwijl ze in hun laatste dagen in Jezus groeiden, waren de uren en ogenblikken met hen zo mooi dat hun verhalen voor mij als de verhalen van de heiligen zijn.’

Tegelijkertijd is het ook belangrijk om als onderdeel van je spirituele groei jezelf te leren kennen. Als je jezelf kent en in jezelf gelooft, kun je ook God kennen en in Hem geloven. Sint-Augustinus zegt: ‘Vul eerst jezelf en pas dan kun je een ander iets geven.’ Zelfkennis brengt nederigheid met zich mee en kennis van God liefde. Zuster Kateri zegt daarover:

‘Terwijl men groeit door gebed, groeit ook de zelfkennis – zo niet wat betreft de eigen zondigheid, dan beslist wel wat betreft de eigen mogelijkheid tot zondigheid. Men leert werkelijk inzien wat Sint-Filippo Neri bedoelde toen hij zei: “Daar ga ik, ware God mij niet genadig geweest.” Naarmate men ouder wordt, kan men steeds gemakkelijker de zwakheden van anderen accepteren omdat men zelf diep van binnen ook de mogelijkheid tot zondigheid kent. Want we zijn allemaal menselijk, met dezelfde menselijke zwakheden.’

04-07-2016 om 17:07 geschreven door claudia  

J.N.S.R. (Je Ne Suis Rien) (5/5/2001)

Jezus: “Leert dat ik zacht en nederig van hart ben. Verdedigt u niet tegen valse oordelen: Ik ben er. Ik ken ieder hart. De mensen die Mij hebben verworpen, zullen u verwerpen. Ze zullen u ter aarde werpen en uw Kruis zal uw hefboom zijn die u zal helpen op te staan. Mijn Heilige Glorievol Kruis, is Jezus de Verrezene. Ik zeg het u in Waarheid: de tijd van Mijn Waarheid komt als de bliksem en zal op ieder neerkomen die aan Mijn Heilige Tegenwoordigheid twijfelt, in u, mijn zeerbeminden die Mijn Woord ondersteunt. Want het Woord verstoort hen die het naar hun voordeel willen omvormen. Vreest niets: ge zijt Mijn zeer beminde kinderen als ge doet wat ik u opdraag.

In Mijn Vrede en in Mijn vreugde, zegen ik U. Gaat door in stilte de Calvarieberg te beklimmen. Ge zult weldra Mijn Glorievol Kruis zien dat op de Tabor is. De Eeuwige Vader: De aarde gaat meer en meer ineenschrompelen als een appel van binnen aangevreten door een worm. Van over de wereld, zullen sommige steden, en sommige plaatsen instorten en zullen zich niet meer verheffen. U bent in een toestand dat geen enkele voorafgaande eeuw heeft meegemaakt. De opeenstapeling van uw ongehoorzaamheden tegenover uw Schepper plaatst u aan de poort van de Hof van Eden. Deze zonde heeft niet opgehouden toe te nemen.

Gij alleen zijt het die de deur achter u sluit, achter uw eigen onheil. Ja, bekijkt rondom u de ruine van uw wereld en ge zult dan de ruine van uw ziel zien, in dit huidige systeem waar al uw menselijke wetten de moker wordt die niet ophoudt Mijn heilige Wet te misvormen.

Mijn Wet is LIEFDE en Waarheid.

Ik heb deze wereld uit LIEFDE geschapen;

Ik heb de mens in Mijn LIEFDE geschapen,

Naar het beeld van Mijn Enige Zoon.

Deze Aarde wordt

Geschraagd door Mijn LIEFDE,

Want ik ben de LIEFDE.

Door Mijn profeten, die nooit opgehouden hebben te bestaan, kondig ik u aan dat uw planeet in gevaar is, evenals het leven van ieder van u. Gij wordt in dezelfde mate afgebroken waarin uw Aarde uiteenvalt, de wieg die Ik aan de Mensheid gegeven heb om u in Mijn LIEFDE te bewaren, om u in Mij te bevatten, onder de beschutting van Mijn Heilig Hart, want Ik ben de levende LIEFDE. Hoe waarschuwt gij voor uzelf? De elementen zijn tot het beeld van uw innerlijke opstand gaan behoren.

Begrijpt ge niet dat ge van Mijn uitstraling die LIEFDE is, beroofd zult zijn, zo lang als ge tegen uw Schepper strijdt, zolang ge Mijn LIEFDE niet aanvaardt, en ge tegen uw GODDELIJKE oorsprong, tegen uw ziel die Mij toebehoort en tegen uw Vrede en Mijn Waarheid strijdt. Denkt ge op onze Aarde te leven zonder Mij te eren, zonder u te bekommeren om uw broeders in tegenspoed? Wanneer gaat ge begrijpen dat Ik de LIEFDE ben die de Aarde en u allen in stand houdt?

Ik ben de Centrale spil. De wateren zullen over de oevers stromen en doorgaan uw steden, uw land, en uw huizen onder water te zetten. De rivieren en de zeeen eerbiedigen de grenzen niet meer die hun zijn toegewezen. Niets kan hun verwoestende kracht tegenhouden. Alles wordt voor de mens onvoorzien, het leven van uw planeet staat op het spel, evenals het leven van de mens op zijn aarde. De fundamenten van de bergen zijn aan hun basis aangetast en zelfs het diepste rotsgesteente kan de massa aarde, aarde die op haar rust, niet schragen. Want alles wordt als de spons die zich volzuigt met water en het niet meer kan vasthouden: zijn volume kan niet toenemen in de diepte en aan de oppervlakte van de aarde wordt door regens overspoeld.

Het Boek Job. De gesprekken van Jahweh, De scheppende Wijsheid brengt Job in verwarring (Job 38, 4-15).

Waar was u toen Ik de aarde begon te bouwen? Spreek op als u zoveel weet. Wie stelde de afmeting vast, u weet dat toch, wie bepaalde de maten? Waarop werden haar zuilen neergelaten? Wie plaatste de sokkels onder het eenstemmig gejuich van de ochtendsterren en het gejubel van alle zonen van God? Waar was u toen de zee haar poorten beukte, onstuimig los wilde breken uit de moederschoot, toen Ik haar kleedde in wolken en hulde in windsels van ochtendslierten, toen Ik haar paal en perk stelde, de poort vergrendelde en zei: “Tot hier en niet verder, hier breken uw trotse golven”? Hebt u ooit de ochtend ontboden en hem opdracht gegeven om de aarde bij haar einders te grijpen en de zondaars eraf te schudden? Rood wordt de aarde als klei onder een zegel, als een kleurig kleed. Maar de zondaars ontvangen die licht niet, hun opgeheven arm wordt gebroken.

Weest allen gewaarschuwd. Verwacht ge een duidelijker bewijs dan hetgeen ge vandaag gezien hebt? Weest verstandig, bewondert de Wijsheid van God die voor de bozen Zijn arm terughoudt en het onheil dat ze oproepen doet delen met de goeden die God met liefde en Medelijden bidden voor de geweldenaars en voor hen die tegen uw Heer JEZUS Christus strijden. “Vader, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen”! God verheft de rouwmoedige zondaar en vernedert degene die Hem in zijn hooghartige menselijke trots bespot.

De Belofte van de Heer strekt uit van leeftijd tot leeftijd, maar Mijn Stem zal weldra als een Trompet weerklinken. Wie heeft gezegd dat ik nooit de sluisdeuren van mijn oceanen zal openzetten na die van de rivieren? Er zullen weldra geen landen meer zij, of enige gebieden, die een schuilplaats voor een algemene overstroming zullen zijn. Het Vuur en het Water zullen zich verenigen opdat de arrogantie van hen ophoudt, die zonder enige terughoudendheid tegenover Mijn Heilige Majesteit, verkondigen dat er voor hen geen God en geen Meester is.

De Meester is JEZUS Christus, Mijn Welbeminde Zoon aan wie Ik al Mijn Macht heb overgedragen om erover te beschikken. Daar Hij als Mens op uw Aarde geleefd heeft, kent Hij uw zwakheden maar Hij is Barmhartig want om de wereldplaag te genezen die de Schepping van God aantast, zult u weldadige zuiveringen moeten ondergaan. Ze zal ten diepste de Mensheid reinigen aangetast door deze satanische kanker die zich op God richt doorheen al de mannen, de vrouwen en al mijn jeugd verzwakt doordat ze beroofd zijn van Mijn heilige Sacramenten.

Het doel van de Meester van het kwaad verwezenlijkt zich. Vanwege dit verwerpelijk materialisme, hebben Mijn kinderen Mijn Heilige Kerk verlaten, daar ze gehoord hebben dat Ik slechts een legende zou zijn en dat Satan niet zou bestaan. Ik zal u tonen dat God BESTAAT en daar alles tot God terugkeert, zult ge de nederlaag van hem zien die de wereld verleid heeft tot de rand van de afgrond. Door Mijn Heilig Kruis, zullen Wij overwinnen! Het is het geducht Teken dat de enorme krachten van het Kwaad tenietdoet. Dan, zult ge God in allen zien, want ge zult u allen in God zien. In deze verwachting, bidt, bidt, bidt Mijn kinderen! Smeekt Mijn Heilige Barmhartigheid af.

In een nacht, kan alles overstromen en verdwijnen. In een nacht van Gebed en voortdurende Aanbidding, in alle heilige Kerken van uw Aarde, kan alles hersteld worden!

01-07-2016 om 13:21 geschreven door claudia  

KINDERTJES, IN DE TIJD VAN DE LAATSTE HEERSCHAPPIJ VAN MIJN TEGENSTANDER, ZULLEN DE GROTE NATIES GEREGEERD WORDEN DOOR LEIDERS DIE TRANSGENDERS ZIJN !

23 JUNI 2016 – 2H25 P.M

DRINGENDE OPROEP VAN MARIA, MYSTIEKE ROOS AAN DE KINDEREN VAN GOD

Kleintjes van mijn hart, dat de vrede van God met jullie zij.

Kleintjes, als de leiders van deze wereld de wetten aanpassen naar de ideologie van transgenders zullen morgen transgendere maatschappijen ontstaan die doordrongen zijn van de geest van het kwaad, en zullen ze met alle sekten samen de grootste vervolgers zijn van het volk van God. Ik zeg jullie dat elke dag de organisaties van transgenders meer en meer macht nemen; ze hebben als doel het katholieke huwelijk te beeindigen, en het gezin dat bestaat uit de vader, de moeder en hun kinderen die de hoeksteen van de maatschappij zijn.

De ideologie van transgenders is het werk van mijn tegenstander die het gezin wil vernietigen als kern van de maatschappij. Herinner jullie wat het Heilig Woord van God zegt in het boek Genesis : « God schiep de mens naar zijn beeld, Hij schiep hem naar het beeld van God. Hij schiep de man en de vrouw. God zegende hen en zei hun: «Vermenigvuldig jullie, word talrijk, bevolk de aarde en onderwerp haar!»(Genesis 1 :27-28) Sedert wanneer kunnen de mannen of de vrouwen die verenigd zijn in een huwelijk, zich voortplanten en een ander leven doen geboren worden? Laat jullie niet bedriegen, jullie sodomieten, jullie zijn zonen van verderf; slaven van onzuiverheid die de prins van deze wereld dienen!

Kleinen, in de tijd van de laatste heerschappij van mijn tegenstander, wullen de grote naties geregeerd worden door leiders die transgenders zijn! Zij zullen met kracht hun ideologie en hun gewoonten opdringen en al degenen die niet hun wetten gehoorzamen zullen gevangen genomen worden, gemarteld worden en velen zullen hun leven verliezen omdat ze deze ideologie niet hebben gevolgd en aanvaard. De grootste vervolgingen van het Godsvolk zullen van de organisaties komen die transgenders zijn. De wereld zal ingenomen worden door hen op alle vlakken : sociaal, economisch, religieus, politiek, cultureel en op vlak van sport.

Sta recht volk van God, ontwaak uit jullie lethargie omdat de dagen van duisternis nabij zijn! Bereid jullie geestelijk voor, omdat in deze dagen er geen wapenstilstand zal zijn; de aanvallen zullen van alle kanten komen en jullie geest zal een groot slagveld zijn waar enkel het gebed en het vertrouwen in God jullie de vrijheid zullen geven. In de tijd dat de laatste heerschappij van mijn tegenstander heerst, zal de hel zich op aarde bevinden en elkeen die zich van God verwijderd of in geestelijke lauwheid vertoeft zal verloren gaan.

Laat mijn rozenkrans niet in de steek, mijn kleintjes, bid ten allen tijde; wijd alle dagen jullie geest toe met het Bloed van mijn Zoon. Zijn Kracht, samen met mijn Rozenkrans zijn de krachtigste wapens om het koninkrijk van de duisternis te bestrijden. Wijd jullie allen alle dagen toe aan het kostbare Bloed van mijn Zoon en wijd jullie gezinnen toe zodat in de dagen van duisternis die nabij zijn, niemand verloren gaat. Als jullie niet bidden, zullen mijn tegenstander en zijn demonen macht over jullie uitoefenen; daarom moeten jullie van nu af aan een burcht van gebed bouwen in jullie geest, zodat jullie standvastig blijven in geloof en dat jullie alle brandende pijlen kunt ontvluchten die mijn tegenstander jullie zendt. Jullie geest vertegenwoordigt de ziel, laat niet toe dat ze verloren gaat door gebrek aan gebed.

Elke pijl die je geest doorboort, kun je onmiddellijk onschadelijk maken door schietgebeden te bidden van het Kostbare Bloed van mijn Zoon of door mij te zeggen: WEES GEGROET ALLERZUIVERSTE MARIA, KOM MIJ TE HULP. En ik, jullie Moeder kom jullie te hulp. Roep ook de H. Michael aan, bid zijn strijdersgebed alle dagen door te zeggen: HEILIGE AARTSENGEL MICHAEL, VERDEDIG ONS IN DE STRIJD EN WEES ONZE BESCHERMER TEGEN DE AANVALLEN EN DE LISTEN VAN DE DUIVEL. WIJ SMEKEN U, DAT GOD ZIJN HEERSCHAPPIJ UITOEFENT OVER HEM. EN GIJ, PRINS VAN DE HEMELSE LEGERMACHTEN, DRIJF SATAN EN ANDERE BOZE GEESTEN DIE OVER DE WERELD RONDDWALEN VOOR HET VERDERF VAN DE ZIELEN TERUG IN DE HEL DOOR DE GODDELIJKE MACHT DIE U IS TOEVERTROUWD. AMEN.

Bereid jullie dus voor mijn kleintjes, omdat de dagen van de grote strijd zullen beginnen. Keer jullie af van de zaken en verlokkingen van deze wereld. Open jullie harten voor de liefde van God en voor de liefde van deze Moeder die jullie zo graag ziet en wil dat niemand van haar kinderen verloren gaat. Breng dus in praktijk alles wat ik jullie zeg, zodat jullie in vrede kunnen blijven en in de overwinning.

Breng mijn boodschappen aan de hele mensheid.

30-06-2016 om 23:14 geschreven door claudia  

KINDERTJES, HELP MIJ VELE ZIELEN REDDEN DIE DOOR GEBREK AAN KENNIS VERLOREN ZULLEN GAAN!

15 JUNI 2016 – 1H20 P.M

OPROEP VAN HEILIGENDE MARIA AAN KINDEREN VAN GOD Alto de Guarne Antioquia

Kleintjes, de vrede van mijn Heer, zij met jullie.

De mensheid is reeds bezig in de woestijn van de zuivering te lopen, de laatste momenten van barmhartigheid komen ten einde. Ontvang barmhartigheid van mijn Vader, zodat jullie zielen niet verloren gaan in de tocht naar de goddelijke gerechtigheid. Kleintjes, de hemel wil jullie geen schrik aanjagen met de boodschappen, maar wil jullie waarschuwen dat jullie voorbereid zijn voor de gebeurtenissen die eraan zullen komen en dat niets jullie verrast.

Keer terug naar God, kleine rebellen, hou op met zondigen want jullie zielen lopen gevaar om verloren te gaan; luister naar de oproepen die we doen en verander jullie leven, zodat jullie barmhartigheid kunnen verkrijgen en jullie de vreugde van het eeuwig leven kunnen ervaren.

Kleintjes, de gewelddadige dood van een van de koningen van deze wereld, zal de vrede van de mensen compleet doen wankelen; deze natie zal in oorlog treden en er zal veel bloed vergoten worden. Kleintjes, mijn tegenstander rust niet, hij dwaalt rond en indoctrineert zijn volgelingen, zij zijn reeds talrijk, en willen zelfs hun leven voor hem geven. Welke smart voel ik in mijn hart als Moeder, wetend dat mijn Zoon verworpen wordt door de mensheid en dat tegenwoordig de zoon des verderfs ontvangen wordt en aanbeden wordt als was hij God zelf!

Een groot teken staat op het punt te verschijnen in de lucht: het Kruis van mijn Zoon zal binnenkort verschijnen aan het firmament en het volk van God zal neervallen ter aarde en zal het aanbidden, omdat het Het Glorierijke Kruis van Golgotha zal zijn en dat jullie de komst van de Waarschuwing zal aankondigen en die zegening en genezing zal brengen voor al de mensen van goede wil. Bereid jullie voor op deze gebeurtenis die jullie leven zal veranderen.

Kleintjes, alles wordt versneld door de boosaardigheid en de zondigheid van deze mensheid. Mijn Vader zoekt op alle manieren het grootste aantal zielen te redden; welke smart voelt men in de hemel als men ziet dat het overgrote deel Hem blijft de rug toekeren!

Een hemellichaam van grote omvang komt de aarde naderbij, zijn schok zal zorgen voor de laatste barensweeen. De val van deze grote vuurbal, zal de aardas doen verschuiven en de tijd aanpassen tot maximum 12 uur (per dag). Het zal de tijd zijn waarin mijn Vader zijn goddelijke gerechtigheid gaat uitwerken op de inwoners van de aarde.

Kleintjes, help mij vele zielen redden die door gebrek aan kennis zullen verloren gaan. Bid mijn Heilige Rozenkrans voor de zielen van hen die zich in geestelijke lauwheid bevinden en voor alle zondaars van over de hele wereld. Vraag, dat ze gedurende de Waarschuwing wakker worden en terug de weg naar de redding nemen. Ik wil dat mijn Mariaal Leger zich verenigd met Mij, in het gebed, en mijn Heilige Rozenkrans bid met Mij zodat we tezamen aan de Vader de redding van een zo groot mogelijk aantal zielen kunnen vragen. Bid in groep, herinner jullie dat een vogel de lente niet maakt. De kracht van het gebed in groep zorgt ervoor dat de Hemelse Heir zich zullen mobiliseren en jullie zullen helpen telkens als jullie het vragen.

Opnieuw zeg ik jullie: wijd jullie toe aan onze twee harten en wijd jullie gezinnen toe. Al mijn geestelijke strijders moeten zich ook toewijden aan onze Veelgeliefde H. Michael, zodat ze zijn steun hebben in de geestelijke strijd. Na mijn Heilige Rozenkrans moeten jullie het strijdersgebed van onze Prins en zijn exorcisme bidden die gegeven werden aan Paus Leo XIII. Door te vragen om de vernietiging van de plannen van mijn tegenstander en zijn volgelingen van het kwaad. Vergeet niet dat hij zich zal manifesteren aan de mensheid en dat zijn verschijning veel smart zal teweeg brengen.

Het is tijd mijn kleintjes dat jullie je verwijderen van de zaken en verlokkingen van deze wereld. Neem mijn Heilige Rozenkrans, het is het krachtigste geestelijke wapen dat ik jullie geef om de plannen en de aanvallen van mijn tegenstander te vernietigen. Het is tijd om te beginnen bidden: ’s morgens, ’s namiddags en ’s nachts omdat al de gebeurtenissen die omschreven zijn in het Heilig Woord van God op het punt staan te gebeuren en het wezen des verderfs klaar staat zich te manifesteren. Blijf in de vrede van mijn Heer.

Ik houd van jullie, jullie Moeder, Heiligende Maria.

Breng mijn boodschappen, kleintjes naar de hele mensheid.

30-06-2016 om 20:52 geschreven door claudia  

Lessen van Maria: Het Heilig Uur moet een diepe overweging zijn over de liefde, welke ons tot de kennis brengt van Jezus Christus, die er de bron van is. Maar welke weg zou ons beter tot Jezus voeren dan Zijn Heilige Moeder, de zoete Maagd Maria? We beleven tegenwoordig uren van zware duisternis, uren van geestelijke onwetendheid en drieste zonde : laat ons dan met liefde naar haar stem luisteren.

Kinderen van Mijn liefde en smarten, luister naar Uw Moeder. Het enige werkelijke grote ongeluk, waarvan de gevolgen strekken tot in de eeuwigheid, is Jezus te verliezen: want Zijn Hart is de niet te stelpen bron van alle leven en liefde. Dat Hart bezitten is de hemel bezitten.

Ik, Zijn Moeder, weet dat bij ondervinding, want gedurende drie dagen had Ik Hem verloren te Jeruzalem, en toen doorstond Mijn ziel een onbeschrijflijke smart. Jezus weg… leven zonder Hem… Hem niet meer zien, niet meer genieten van Zijn tegenwoordigheid, Hem niet meer bezitten, o wat een ontzettende foltering… na Zijn bijzijn genoten, na Hem aan mijn Hart gedrukt, na Zijn glimlach en Zijn tranen gezien te hebben, na mijn hele ziel in Hem te hebben doen opgaan in een kus van tederheid.

Veel erger nog… Kom dichterbij, mijn kinderen, laat Mij u vertellen hoe mijn Moederhart verscheurd werd, toen op de vooravond van Jezus’ lijden, Moeder en Zoon elkaar een laatste vaarwel toeriepen.

Kom nader, zie en neem deel in mijn smart zonder gelijke, toen Ik, bij de eerste ochtendschemering van Goede Vrijdag, het verschrikkelijk schouwspel zag van Jezus’ geseling en van de schande, waarmee men Hem had overdekt… Visioen van bloed en doornen, kreten vol godslastering en haat, geschreeuw om Jezus’ dood: dat was het hartverscheurend schouwspel dat de Hemelse Vader wilde stellen onder de ogen van de meest bedroefde aller Moeders.

Mijn kinderen, God geve dat gij nooit de bitterheid moet proeven van de kelk, Jezus te kruisigen, Jezus door de doodzonde te verliezen, beroofd te worden van de schat van leven, die Mijn Moederhart U eens heeft toevertrouwd.

O, gij, gelukkigen die de onschuld van uw doopsel ongerept hebt bewaard, weerhoudt u van de lansstoot welke de Zijde van uw Jezus meedogenloos zou openscheuren. Hoedt u, mijn kinderen, voor hoogmoed, voor giftig genot. Weiger het dodend vergif voor uw ziel. Ben je echter, helaas, reeds gevallen zijn, zoekt dan de schat van uw hart terug. Kom en snel allen tezamen hier bij Zijn voeten; omhels ze met tederheid, terwijl ge Hem vertrouwen en aanhankelijkheid belooft. Bemin Hem zonder mate! Indien ge toch beseft hoezeer Hij u liefheeft.

Klampt u met hartstocht van liefde vast aan Jezus Christus. Laat Zijn armen u omknellen en drukken aan Zijn Hart! Blijf daar voor altijd: zo luidt Zijn wil: bewaar Zijn Hart voor altijd!

De zielen: Wij zullen U trouw blijven, o Jezus, in leven en dood, onder de hoede van Uw Moeder en gesteund door Uw genade. Maar in het besef van onze zwakheid smeken wij U, aanbiddenswaardige Verlosser, ons bij de hand vast te houden.

Hart van Jezus, kom bij ons, als de bekoring zoals een hongerige leeuw rondom onze ziel sluipt om ze tot een prooi van de hel te maken. Laat ons dan niet alleen, o Heer. Laat niet toe dat wij U dan verlaten, o Jezus!

Hart van Jezus, kom bij ons, als de zwakheden van ons hart nabij zijn en we bezwijken voor menselijke liefde. Laat ons dan niet alleen, o Heer. Laat niet toe dat wij U dan verlaten, o Jezus!

Hart van Jezus, kom bij ons, als wanhoop in de ziel toeslaat en haar weerstandsvermogen ondermijnt wordt, en ze doet vallen. Laat ons dan niet alleen, o Heer. Laat niet toe dat wij U dan verlaten, o Jezus!

Hart van Jezus, kom bij ons, als  het uur van verslagenheid is aangebroken doordat al onze vrienden zich van ons verwijderen en de vereenzaming toeslaat. Laat ons dan niet alleen, o Heer. Laat niet toe dat wij U dan verlaten, o Jezus!

Hart van Jezus, kom bij ons, als grote moedeloosheid ons verplettert bij het zien van onze zwakheid van onze wil, die terugschrikt voor offervaardigheid, welke gij van ons vraagt. Laat ons dan niet alleen, o Heer. Laat niet toe dat wij U dan verlaten, o Jezus!

Wij vragen U, Heer door de liefde van Uw Moeder, Maria, blijf bij ons, waak over het broze scheepje van ons hart in het uur van storm en noodweer. Wees dan onze liefde indachtig!

Allen: Heilig Hart van Jezus, wij stellen ons vertrouwen in U!

Wees onze hoop in het uur van bitterheid.

Allen: Heilig Hart van Jezus, wij stellen ons vertrouwen in U!

Wees onze hoop in het uur van zedelijke zwakheid.

Allen: Heilig Hart van Jezus, wij stellen ons vertrouwen in U!

Wees onze hoop in het uur van twijfel en pijnlijke onzekerheid.

Allen: Heilig Hart van Jezus, wij stellen ons vertrouwen in U!

Wees onze hoop in het uur van uitputting, als vermoeidheid ons hart heeft gebroken.

Allen: Heilig Hart van Jezus, wij stellen ons vertrouwen in U!

Wees onze hoop in het uur waarop ons geweten zijn plichten schijnt te vergeten.

Allen: Heilig Hart van Jezus, wij stellen ons vertrouwen in U!

Wees onze hoop in het uur van ontmoediging in dienst van uw zaak.

Allen: Heilig Hart van Jezus, wij stellen ons vertrouwen in U!

Wees onze hoop in het uur van onze betreurenswaardige val.

Allen: Heilig Hart van Jezus, wij stellen ons vertrouwen in U!

Wees onze hoop in het uur van twijfel en gevaarlijke begoochelingen.

Allen: Heilig Hart van Jezus, wij stellen ons vertrouwen in U!

Wees onze hoop in het uur van ziekte en stervensgevaar.

O Jezus, enige en hoogste liefde van ons leven, voor altijd bevelen wij ons toe aan Uw Hart, dat zo goed is, zo teder, zo onuitputtelijk in barmhartigheid, ons leven, onze beproevingen en onze vaste hoop op de beloofde zaligheid.

Smarten van Maria: Het inwendig lijden van Maria was bitterder en dieper dan het water van de oceaan. Indien de tranen, welke Zij als Maagd, Moeder en Martelares stortte, in lichtbundels veranderd konden worden, dan zouden ze een sterrebeeld vormen van schitterende zonnen:

Mijn smarten zijn onuitsprekelijk groot, want haar eerste bron welt niet op in mijn Hart, maar in dat van Jezus. Het onmetelijk lijden van mijn goddelijke Zoon veroorzaakt de smarten, die Mij folteren.

Hoe kon het anders, toen Ik Hem aanschouwde, badend in Zijn Bloed, met verwensingen begroet, door hoogmoedigen met voeten getreden, door het slijk der wegen bezoedeld, toen Ik Hem aanschouwde, die tegelijkertijd Mijn Heer en Mijn Zoon was, Mijn God en Mijn alles.

Ach, niet alleen op Goede Vrijdag, op het uur van Golgotha, zag ik Hem langs die lijdensweg gaan, altijd teneergeslagen, altijd bedroefd en bedrukt. Helaas, nee! Verlicht door een licht van Boven, zag Ik een andere lijdensweg die zich de eeuwen door zou vereeuwigen. Daar zag Ik Jezus wankelen onder het gewicht van een levend kruis: het kruis van alle menselijke trouweloosheid. Ik zag Hem in de verre toekomst door een verachtelijke menigte voortgesleurd worden. Daar ging Hij gebukt onder de miskenning van Zijn goddelijk Koningschap, gekroond met doornen, en Hij werd bespuwd door het gepeupel.

Erger nog, mijn kinderen: Ik heb mijn Jezus aanschouwd op het steile pad, dat voert naar dat altijddurend Golgotha. Daar zag Ik Hem gevolgd en omringd worden door de talrijke scharen van huichelaars en ontuchtigen, van verraders en lasteraars. Met woede in de zielen en met haat op de lippen, hoonden zij Hem allen, terwijl Jezus Zijn snikken inhield om te zegenen, Zijn doodsnood vergat om vergeving te schenken.

Ik zag Hem dan tegenwoordig in duizenden verlaten tabernakels. En uit de diepte van die kerker van liefde, waar Hij bijna altijd eenzaam is, zoekt Zijn blik de ogen van een vriend, een broeder, een trouwe trooster, een beminde bruid, een vurige apostel. Hoe dikwijls vindt Zijn Hart bij de mensen niets dan stilte en vergetelheid in de harten, verlatenheid en overschilligheid der ziel.

Hoe diep en bloedend wordt de wonde van Zijn Zijde dan weer opengereten. Mocht Zijn kruisoffer dan tenminste vruchten afwerpen! Ik heb Hem zien sterven en voor velen was het vruchteloos! Voor die rampzaligen, die kinderen van het licht als we waren, door eigen schuld afvallig werden van het Kruis en Altaar en Goddelijk Wet.

Gij allen die dan tenminste, als Zijn vrienden, die zoals vroeger de vrome en moedige Veronica, een lijnwaad van zuiverheid en liefde ter opbeuring en verfrissing aanbiedt, gij die Hem van nabij hebt gekend en vertrouwelijk met Hem zijt omgegaan, kom en laat ons samen tot Jezus gaan. Kom, Ik zal u in mijn armen opheffen tot Jezus’ geopende Zijde. Druk uw lippen op die wonde en leg er uw hele ziel in. Kom kinderen, verenig uw hart met het mijne om Jezus lief te hebben, in de plaats van een goddeloze wereld, die zich van Hem door ondankbaarheid losscheurde en Hem opnieuw een doodsteek toebracht.

Laat ons nooit vergeten dat de nacht van Witte Donderdag, dat de bloedige kruisweg, elke dag een herhaling vindt on onze zonden, waardoor wij Christus opnieuw kruisigen. Laat ons Jezus die verborgen is in het Heilig Sacrament een gebed aanbieden als eerherstel.

De zielen: Wees indachtig, o Heer, dat Gij gekomen zijt om het leven te geven en het te geven in overvloed. Steunend op Uw woord komen wij tot U, o Jezus: in naam van de onbevlekte Maagd Maria en van Uw medelijdend Hart smeken wij U: wees voor ons geen Rechter, maar een Zaligmaker.

Allen: Wees voor ons geen Rechter, maar een Zaligmaker.

Allerzoetste Jezus, wees indachtig, dat Gij Zelf verklaard hebt te zijn gekomen om de verloren schapen te zoeken. Laat ze niet achter, verward in de distels van de weg des verderfs! In naam van de onbevlekte Maagd Maria en van Uw medelijdend Hart, smeken wij U: wees voor ons geen Rechter, maar een Zaligmaker.

Allen: Wees voor ons geen Rechter, maar een Zaligmaker.

Allerzoetste Jezus, wees indachtig, dat Gij beloofd hebt, in het Huis van Uw Vader een schitterend feest van barmhartigheid te vieren voor de terugkeer van de verloren zoon, en dat de jubelende gezangen van Uw Engelen hem zullen begroeten. In naam van de onbevlekte Maagd Maria en van Uw medelijdend Hart, smeken wij U: wees voor ons geen Rechter, maar een Zaligmaker!

Allen: Wees voor ons geen Rechter, maar een Zaligmaker.

Allerzoetste Jezus, wees indachtig, hoe de tollenaars, Uw vijanden, U uitnodigden voor de maaltijd en Gij aanvaardde aan hun tafel te zitten om ze door Uw machtig woord, zo rijk aan hoop, zo mild in barmhartigheid, te bekeren. In naam van de onbevlekte Maagd Maria en van Uw medelijdend Hart, smeken wij U: wees voor ons geen Rechter, maar een Zaligmaker.

Allen: Wees voor ons geen Rechter, maar een Zaligmaker.

Allerzoetste Jezus, wees indachtig, hoe Uw Hart steeds een voorliefde koesterde voor hen, die zich in de diepste afgrond van zonde bevonden. Wees indachtig hoe Maria van Magdala, de Samaritaanse vrouw, de goede moordenaar en zoveel anderen uw barmhartigheid mochten ervaren. In naam van de onbevlekte Maagd Maria en van Uw medelijdend Hart, smeken wij U: wees voor ons geen Rechter, maar een Zaligmaker.

Allen: Wees voor ons geen Rechter, maar een Zaligmaker.

Allerzoetste Jezus, wees indachtig, hoe Gij U als zoenoffer hebt opgedragen op het altaar van Uw Kruis: hoe Gij U ter dood hebt overgeleverd als losprijs voor de schuldige mens. Wees indachtig, hoe in Uw doodsstrijd Uw laatste woord als een goddelijk “tot weerziens in het Paradijs” heeft geklonken voor de goede moordenaar die Zijn hemel mocht verdienen door zijn berouw. In naam van de onbevlekte Maagd Maria en van Uw medelijdend Hart, smeken wij U: wees voor ons geen Rechter, maar een Zaligmaker.

Zo is het, o Jezus, in het bijzonder voor hen, die getrouw aan Uw oproep, er prijs op stelden, U de hulde van hun troost en ereboete aan te bieden, door eerherstellende Communie en door het gebed van het Heilig Uur. Vervul met edelmoedigheid aan hen en aan hun familie de beloften van Uw grenzeloze barmhartigheid.

Zege van Jezus en glorie van Maria – De Zoon van Maria bewijst in Zijn dood en vanaf het kruis, dat Hij waarlijk Gods Zoon is: datzelfde wil Hij ook aantonen in Zijn schitterende zege. Overweeg hoe de zon van glorie die eens het geopende graf verlichtte, met glans het Kruis, de Kerk van Jezus en het Tabernakel omstraalt en vooral de Maagd Maria omgeeft.

Laat ons dit Heilig Uur afsluiten met een gebed van eer en lof, dat Jezus moge toeklinken als een jubelend Hosanna.

De zielen: Aanbiddelijke Jezus, Uw Uur is gekomen, het uur waarop Uw altaar wordt omgezet in de Tabor van Uw heerlijkheid. Gij zijt trouw in Uw beloften en Gij hebt dat alles beloofd aan Margarita-Maria Alacoque, toen Gij haar Uw Hart hebt geopenbaard.

Hart van Jezus: U is alles bekend: Gij weet dat wij U liefhebben: schenk ons vergeving, Heer, en stort over de hele wereld de stromen van bijzondere genaden uit, welke Gij beloofd hebt, om deze devotie aan te moedigen en te bevestigen: laat Uw Rijk komen!

Allen: Laat Uw Rijk komen!

Hart van Jezus: U is alles bekend: Gij weet dat wij U liefhebben; schenk ons vergeving, Heer, en bevestig de heerschappij van Uw grenzeloze tederheid over de gezinnen, welke erkennen in Uw Hart, de vreugde en de vrede van een Paradijs gevonden te hebben: laat Uw Rijk komen!

Allen: Laat Uw Rijk komen!

Hart van Jezus: U is alles bekend: Gij weet dat wij U liefhebben; schenk ons vergeving, Heer, en bemoedig Uw apostelen die geen andere glorie verlangen dan Uw goddelijk Hoofd gekroond te zien met een diadeem van zielen, welke Uw eindeloze liefde zich heeft verworven: laat Uw Rijk komen!

Allen: Laat Uw Rijk komen!

Hart van Jezus: U is alles bekend: Gij weet dat wij U liefhebben; schenk ons vergeving Heer, en vervul in Uw Kerk, de beloften van zege, welke Gij aan Margareta-Maria Alacoque hebt toegezegd, als de krachtigste zegening voor dit apostolaat: laat Uw Rijk komen!

Allen: Laat Uw Rijk komen!

Hart van Jezus: U is alles bekend: Gij weet dat wij U liefhebben; schenk ons vergeving Heer, en bevestig als een huldeblik voor Uw Moeder, het woord van Uw apostelen: zegen volgens Uw beloften, hun arbeid met een overwinnende kracht, opdat ze overal waar ook een ziel of een gezin gevonden wordt, U mogen aanbidden: laat Uw Rijk komen!

Allen: Laat Uw Rijk komen!

O Heer, vestig Uw Rijk van liefde in alle gezinnen, in alle scholen, bij alle volkeren en heersers…heers door Uw Goddelijk Hart. Wij smeken U met aandrang, bij de eer der onbevlekte Maagd Maria, breid het Rijk van Uw Heilig Hart uit over de hele Kerk en de hele wereld: laat Uw Rijk komen!

Een Onze Vader en Weesgegroet voor de zondaren en stervenden.

Een Onze Vader en Weesgegroet voor de triomf van het H. Hart in het bijzonder door de veelvuldige Heilige Communie, het Heilig Uur en de introductie van het H. Hart in de huisgezinnen.

Een Onze Vader en Weesgegroet voor ons land.

30-06-2016 om 20:03 geschreven door claudia  

God is een vriend van stilte

We hebben allemaal tijd nodig om stil te zijn, om na te denken en te bidden. Velen vertellen me hoe moeilijk het is om stilte te vinden in hun drukke leven. Eerst geeft zuster Theresina en daarna zuster Kateri advies hierover:

‘Ik heb ervaren dat er in het leven van tegenwoordig veel te veel lawaai is en daarom zijn veel mensen bang voor stilte. Omdat God alleen in de stilte spreekt, is dit een groot probleem voor degenen die God zoeken. Veel jonge mensen weten bijvoorbeeld niet hoe ze over de dingen moeten nadenken en daarom handelen ze alleen instinctief.

In de steden is er tegenwoordig veel chaos en lichamelijk geweld, veel woede, frustratie en geschreeuw, het tegenovergestelde van het vredige platteland of het geluid van een waterval. De mensen proberen hun gevoel van leegheid te vullen met eten, radio, televisie en druk bezig zijn met allerlei activiteiten buitenshuis. Maar die leegheid kan alleen maar door het geestelijke gevuld worden, door God. Als we tijd geven aan God om die ruimte te vullen, dan kan onze honger gemakkelijk worden gestild door alleen maar in gebed met God samen te zijn. En vanuit die positie kunnen we groeien in onze relatie met God en in ons spirituele leven. Maar het is heel moeilijk om veel te bidden in een maatschappij die ons zoveel afleiding voorschotelt.’

‘Als missionaris heb ik niet veel gelegenheid om alleen te zijn,’ zegt zuster Kateri. ‘Als je een leven van armoede kiest, betekent dat meestal ook dat je weinig privacy hebt. We hebben geen eigen kamer om alleen in te bidden en ons te bezinnen. Een keer had ik echter wel de gelegenheid om een dag lang alleen te zijn en wat ik het eerst wilde doen was lezen; ik ben dol op boeken en ik ben meestal zo druk dat ik er niet vaak genoeg aan toe kom. Ik vond een boek dat, omdat ik precies aan zo’n boek behoefte had, een geschenk van God was: een verzameling geschriften van de Heilige Catherina van Siena. Zij had in het veertiende-eeuwse Italie net zo’n probleem gehad als ik toen ze moest proberen te bidden en stilte te vinden terwijl ze opgroeide in een huishouden met vijfentwintig kinderen. Ze schreef at ieder van ons een “cel” in onszelf moet vinden, waar we naartoe kunnen gaan om te bidden en met God samen te zijn. Ze stelde dat de meesten van ons niet de bergen in kunnen gaan om een kluizenaar in een grot te worden en dat we daarom die speciale plek binnen in onszelf moeten vinden. Ik ben ervan overtuigd dat we allemaal kunnen en moeten doen wat ze ons aanraadt. Tussen alle andere plichten in ons leven door moeten we ook leren bidden en zelfs in een luidruchtige woning of stad een atmosfeer van stilte zien te vinden.

Toen ik nog iedere week naar de plaatselijke gevangenis ging, trof ik daar allemaal mensen die snakten naar die stille plek. We brachten de tijd meestal samen in gebed door en het was heerlijk om die stoere kerels, van wie een groot aantal hadden gemoord en een moeilijk, ruw leven hadden geleid, als een kind het hoofd te zien buigen om oprecht te bidden. Ik wist dat ze, als het ze zou lukken die stille plek te bereiken, een heel vredig gevoel zouden krijgen.’

Zuster Dolores adviseert het volgende:

‘Als ieder mens ter wereld iedere dag vijf, tien minuten zou besteden om stil te zijn en na te denken, zou het ons allemaal helpen Gods werk beter te verrichten. We hebben die bezinning nodig, we hebben iedere dag behoefte aan Gods zegen en we moeten God in ons leven hebben om Hem aan anderen door te kunnen geven. Met God in ons leven heeft het betekenis, dan wordt alles de moeite waard en werpt het vruchten af. De afwezigheid van God gaat vaak samen met de minder volmaakte zaken in onze wereld.’

Gelijk voor God          

Er is maar een God en Hij is de God van ons allen. Daarom is het belangrijk dat iedereen gezien wordt als gelijk voor God. Ik heb altijd gezegd dat we moeten helpen om een hindoe een betere hindoe te laten worden, een moslim een betere moslim en een christen een betere christen.

Broeder Vinod, die ons centrum voor melaatsen bestuurt in Titagarh, Calcutta (Gandhiji Prem Nivas), begrijpt hoe we ons best doen geen bepaalde godsdienst te prediken, maar alleen ons geloof te tonen door middel van onze daden en toewijding, evenals zuster Theresina in Londen:

‘We geloven dat ons werk ons voorbeeld moet zijn. We tellen 475 zielen in onze gemeenschap, 30 families zijn rooms-katholiek en de rest is hindoe, moslim, sikh, geheel verschillende godsdiensten. Maar de mensen komen allemaal naar onze gebedsdiensten. Om zeven uur komen we een halfuur bij elkaar. We lezen ook voor, uit de bijbel of uit andere geschriften, het doet er niet toe. Soms draagt een patient een stukje voor.

Ik heb nooit problemen gehad door mensen van verschillende godsdiensten met elkaar te laten bidden. Volgens mij verlangen mensen alleen maar naar God en of het nu christenen zijn of mohammedanen, we nodigen ze altijd uit met ons mee te komen bidden. Onze missiehuizen in Spanje en Frankrijk bestaan voor een groot deel uit moslims en zij willen bidden, dus ons voornaamste doel is hen aan te moedigen om te bidden en welke relatie dan ook met God te hebben. Want als je die bezit, volgt de rest vanzelf.’

Bid iedere dag

Probeer zo vaak mogelijk per dag een behoefte te voelen om te bidden en neem dan de moeite om het te doen. Het gebed maakt het hart steeds groter, totdat het groot genoeg is om Gods geschenk van Zichzelf te bevatten. Vraag en zoek, en je hart zal groot genoeg worden om Hem te ontvangen en voor altijd bij zich te houden.

Hier volgen de gebeden die we elke dag uit ons gebedenboek zeggen. Ik hoop dat ze je zullen helpen als je zelf geen gebeden kent of er meer wilt weten. Als je niet christelijk bent, kun je ‘Jezus’ of ‘God’ vervangen door de ‘Almachtige’.

Laat ons allen een ware en vruchtbare tak

aan Uw wijnstok worden door Hem in ons leven

te verwelkomen zoals Hij dat graag wil:

als de Waarheid – om uit te spreken

als het Leven – om te leven

als het Licht – om aan te steken

als de Weg – om te volgen

als de Vreugde – om te schenken

als de Vrede – om te verspreiden

als het Offer – om op te dragen,

in ons gezin en met onze omgeving.

O God, we geloven dat U hier bij ons bent.

We aanbidden U en hebben U lief met hart en ziel

omdat U al onze liefde

                                              meer dan waard bent.

We verlangen ernaar U net zo lief te hebben als

de zaligen in de Hemel.

We aanbidden alle tekenen van Uw goddelijke

Voorzienigheid en schikken ons geheel

naar Uw wil.

Om Uwentwil hebben we ook onze naaste lief

als onszelf.

We vergeven oprecht iedereen die ons gekwetst heeft,

en vragen vergiffenis aan allen die wij gekwetst hebben.

Heer, help ons om Uw opdracht te verspreiden

waar we ook gaan.

Beziel ons met Uw geest en Uw leven,

doordrenk en bezit ons hele wezen

zo volkomen

dat ons leven een weerschijn van het Uwe mag zijn.

Doorschijn en vervul ons zodanig

dat ieder mens met wie we in contact komen,

Uw aanwezigheid in onze ziel aanvoelt.

Laat hen dan naar boven kijken en niet langer ons zien

maar slechts U, o Heer!

Blijf bij ons, zodat wij net zo gaan stralen

als U,

zozeer dat wij een licht voor anderen worden.

Dat licht, o Heer, zal alleen van U komen,

geen sprankje zal van ons zijn.

U zult het zijn, die door ons op anderen schijnt.

Laat ons U prijzen op de wijze die U het liefst is,

door te schijnen op degenen om ons heen.

Laat ons van U spreken zonder te prediken, niet met

woorden

maar door ons voorbeeld,

door de inspiratie en de liefdevolle invloed

van onze handelingen

en de zichtbare overvloed aan liefde

die ons hart U toedraagt.

Amen.

Bevrijd mij, Jezus,

van het verlangen om bemind te worden,

van het verlangen om bejubeld te worden,

van het verlangen om geeerd te worden,

van het verlangen om geprezen te worden,

van het verlangen om verkozen te worden,

van het verlangen om geraadpleegd te worden,

van het verlangen naar goedkeuring,

van het verlangen naar populariteit,

 van de vrees om vernederd te worden,

van de vrees om veracht te worden,

van de vrees om berispt te worden,

van de vrees om belasterd te worden,

van de vrees om vergeten te worden,

van de vrees om onrecht aangedaan te worden,

van de vrees om bespot te worden,

van de vrees om verdacht te worden.

28-06-2016 om 16:32 geschreven door claudia  

Heilig uur met OLVrouw

Heilig Hart van Jezus, verborgen in de Hostie, wij aanbidden U, in vereniging met de negen koren van Engelen, die U in de hemel lof zingen.

Heilig Hart van Jezus, verborgen in de Hostie, wij zegenen U, in vereniging met de legioenen Serafijnen en Heiligen, die U in de eenzaamheid van Uw tabernakel aanbidden.

Heilig Hart van Jezus, verborgen in de Hostie, wij verheerlijken U, vooral in vereniging met Maria, de onbevlekte Koningin van de hemel en tegelijkertijd Heerseres in ons aardse Paradijs, Uw tabernakel. Door haar bieden wij U de hulde van onze liefde en een vurige ereboete aan. In vereniging met Uw Moeder zijn wij gekomen om Uw eindeloze barmhartigheden te bezingen. Met haar willen wij Uw doodsstrijd bewenen en ook de verlatenheid, waarvan Gij het slachtoffer zijt in de Heilige Hostie, en de zonde van ondankbaarheid van de hele wereld.

Vol verlangen Uw lijdensweg te veranderen in een glorierijke zegetocht, willen zij het stijgend pad naar de top van Uw Golgotha bestrooien met de onverwelkbare lauweren van de Maagd Maria, de Onbevlekte en de bloemen van onze troostende liefde.

In innige vereniging met Maria’s Hart wensen zij, gedurende dit Heilig Uur, het schandhout van Uw Kruis tot een verheerlijking te maken voor Uw Goddelijk Hart, een troon van overwinning voor Uw liefde.

O beminnelijke Jezus, eeuwenlang hebt Gij reeds in innige vertrouwelijkheid bij ons gewoond; het was voor ons gemakkelijk tot U te naderen, en toch zijn we zo weinig in het geheim van Uw Eucharistie doorgedrongen. Wil dan, o Heer, als uitboeting voor onze schuldige onwetendheid de aanbidding van liefde aanvaarden van het Hart van Uw Moeder!

Aanbiddelijke Jezus, nog een andere ereboete zijn wij U verschuldigd: ons geweten verwijt ons, dat wij U niet beminnen met een grenzeloze liefde, zoals dat zou moeten in ruil voor Uw liefde. En dat alles ondanks Uw onuitputtelijke mildheid en Uw tederheid. Vergiffenis, o Jezus, aanvaard als vergoeding voor onze koelheid, de vlammen die het Hart van Uw Moeder verteerden op de dag van de Blijde Boodschap.

O Jezus, verborgen in de Heilige Hostie, hoogste liefde van onze liefde, en leven van ons leven, wend Uw blikken af van onze zwakheden, van onze lauwheid, wend Uw blikken af van onze onstandvastigheid, welke ons belet talloze beloften van beterschap en heiliging eindelijk eens in daden om te zetten.

On de liefde tot Uw Moeder Maria, schenk ons, o Jezus, vergiffenis! Tot delging van onze koelheid, bieden wij U het onbevlekte Hart van Uw Moeder aan. Aanvaard het als een gedurig offer van liefde, als de meest volmaakte aanbidding, waarmee we U kunnen huldigen.

En omdat Gij de moederlijke zorgen van Maria niet kunt vergeten, o Jezus, smeken wij U, als een nieuwe blijk van Uw kinderlijke dankbaarheid aan de H. Maagd, de Onbevlekte, als uiting van Uw liefdevolle voorkomendheid voor de Maagd uit Nazareth, dat Gij ter wille van Haar roem onze tekortkomingen en zwakheden wilt vergeten. Zie hier, o Koning van de liefde, Uw kinderen aan Uw voeten: gedurende dit Heilig Uur willen wij onze zonden en zoveel van onze broeders bewenen; en die tranen dragen wij U op in de kelk van het Hart van Uw Moeder.

Op die manier aangeboden, zult Gij, o Jezus, ze niet afwijzen! Ter wille van die tranen, en om de wil van de Maagd Maria willen wij van U een belofte afdwingen: dat Gij van nu af aan in onze zielen, in onze gezinnen, in onze maatschappij zult heersen door een diepe geest van geloof en liefde, van ootmoed en reinheid. Dat vragen wij U, Heer, bij de liefde en het martelaarschap van het Hart van Uw Moeder!

Zeg nu in een vertrouwelijk samenzijn met Jezus, dat ge Hem met een grote liefde bemint; dat ge Hem meer zou willen beminnen, met een grenzeloze liefde, in ruil voor de gave van Zijn Hart, dat over ons wil heersen. Maar wegens onze grote geestelijke ellende, bied Hem de onvergelijkbare gave van Maria’s Heilig Hart aan. Of liever : vraag aan Maria dat Zij gedurende dit uur haar Hart wil opdragen voor haar kinderen.

Smeek Haar dat zij ons de genade verkrijgt het Hart van Jezus, met vurige liefde te mogen beminnen, en een vlammende ijver voor het rijk van Zijn liefde te doen ontbranden.

Stem van Maria: Niemand heeft meer recht dan Maria om te spreken over de innerlijke gevoelens van Jezus’ Heilig Hart; niemand beter dan Zij kan ons onderhouden over de doodsangst van haar onbevlekt Hart, waardoor Zij mocht medewerken aan onze verlossing. Laat ons met kinderlijke genegenheid luisteren naar haar stem:

Mijn liefste kinderen, Ik ben de Moeder van de Zuivere Liefde geworden op het ogenblik dat de Engel Mij de blijde Boodschap aankondigde. Van dat heilig uur af, op de 25^ste maart, toen Jezus’ Hart en het Mijne een werden door de banden van hetzelfde bloed en hetzelfde leven, heb Ik steeds gedacht aan jullie, die Mij jullie Moeder noemt. En terecht, want dat ben Ik.

O mijn kinderen, hadden jullie je Moeder gezien bij de kribbe van Bethlehem, toen Haar tanen op de wangen van de sluimerende Jezus druppelden! Hadden jullie Mij gezien, terwijl Ik met mijn liedjes Jezus in slaap wiegde in mijn armen! Toen reeds vermoedde mijn Hart en overwoog in stilte de godsmoord, welke tot aan de voleinding der tijden het Hart van mijn Kind en jullie Verlosser met de lans der zonde zou doorboren! Dan hief Ik, arme Moeder, Hem in mijn armen op en offerde hem de Vader voor het heil van mijn ondankbare kinderen.

Met welke tederheid heb Ik de handjes gekust die Mij streelden; en in die kussen zocht Ik reeds de wonden van Zijne handen, en bood er eerherstel door! Met welke vurigheid drukte Ik Mijn lippen op Zijn voeten, om, als bedwelmd van liefde reeds lang op voorhand voldoening te geven voor de pijn van de nagels. Hoe dikwijls heb Ik Zijn goddelijk voorhoofd gezalfd met de zalf van Mijn tranen.

Hoe dikwijls heeft mijn hoofd, zo gemarteld door het visioen van Golgotha rust gevonden op Zijn Borst. Daar op dat Goddelijk Hart, zwoeren wij, Jezus en Ik samen te beminnen en te lijden voor de terugkeer of de verrijzenis van zoveel verloren kinderen uit ons huis, voor zoveel afvalligen van Kruis en Altaar.

Overweging: Beschouwt Jezus, sluimerend in Zijn kribbe, terwijl een nacht van vrede en verzoenend lijden Hem omhult. Geknield, waakt Maria, in geestesverrukking, over het Kind, de Eeuwige: Zij denkt aan een ander Bethlehem: de ogen van Haar ziel houdt Ze gevestigd op een andere kribbe: de kribbe van schijnbare rust, maar vol van voortdurende slachtoffering: het Altaar!

Haar scherpe blik boorde door de toekomstige eeuwen heen, en daar aanschouwde de smartvolle Maagd die blijvende onverwoestbare kribbe, waar het goddelijk Kind alle tijden door, duizenden malen zou herboren worden in de schaduw van het Altaar. Dan zag Zij Hem als zachtmoedige Gevangene, opgesloten tussen de wanden van een nederig en stil tabernakel. En terwijl haar ogen op het slapende Kind rustten, zag Zij Jezus in de toekomst nog meer vernietigd in elke ciborie op de wereld.

Het visioen van Bethlehem is werkelijkheid geworden. Op ieder altaar schijnt Jezus in de Heilige Hostie te sluimeren zoals in Zijn kribbe. En Maria, de Koningin van Zijn Hart, waakt erover, van waaruit Jezus, Haar Kind, op Zijn beurt over ons waakt.

De zielen: Dicht bij de gouden ciborie, die U gevangen houdt, is ook Uw Moeder aanwezig: juist door haar tussenkomst, door de bemiddeling van haar liefde, schenkt Zij ons Uw Hart in deze aanbiddelijke Hostie. Zegen Haar, o Jezus, in onze naam, want Haar zijt Ge de mateloze vreugde verschuldigd.

Zing dan, o Jezus, in vereniging met de Engelen, zing Uw Moeder toe. Met de Engelen van het Paradijs, zing haar lof, o Koning! Maar vooral met Uw broeders, o Goddelijke Meester, met de bannelingen, die evenals Gij, Haar hun Moeder mogen noemen, verheerlijk Haar, o Heer!

Niets kunt Gij weigeren aan die Vorstin, Uw Moeder. Daarom, in haar Naam, in naam van haar liefde tot U, vragen wij O: laat het Rijk van Uw Hart door de Heilige Eucharistie beginnen.

Hart van Jezus, verborgen in de Heilige Hostie, heers over de bedroefden. In het gewijde en dagelijkse Brood, dat de Koningin der Smarten ons biedt, wees hun een vertrooster.

Hart van Jezus, verborgen in de Heilige Hostie, heers over de kinderen. In het gewijde en dagelijkse Brood dat de Koningin der Maagden ons biedt, wees een goddelijke bescherming en steun voor hun onschuld en kinderlijke reinheid.

Hart van Jezus, verborgen in de Heilige Hostie, heers over de armen en verstotenen. In het gewijde en dagelijkst Brood, dat de Koningin van Betlehems herders ons biedt, wees hun bij de talloze smarten, waaronder zij gebukt gaan, een hemelse spijs ter versterking.

Hart van Jezus, verborgen in de Heilige Hostie, heers over de priesters. In het gewijde en dagelijkse Brood, dat de Koningin der Apostelen ons biedt, wees hun het hemels vuur van priesterlijke heiligheid en vlammende ijver.

Hart van Jezus, verborgen in de Heilige Hostie, heers over de gezinnen, welke gelijkvormig zijn aan dat van Betanie. In het gewijde en dagelijkse Brood, dat de Koningin van het Paradijs van Nazareth ons biedt, wees een zon van goddelijk geloof voor hen. Een zon welke de ziel van ouders en kinderen verlicht.

Hart van Jezus, verborgen in de Heilige Hostie, heers over Uw Kerk. Laat Uw Geest rusten op heel het Episcopaat en vooral voor Uw Plaatsbekleder, de Paus. In het gewijde en dagelijkse Brood, dat de Koningin en Middelares van het Cenakel Uw Kerk ons biedt, wees een blijvend en verterend Pinkstervuur voor hen.

Weeklachten van Maria : Haar Moederhart vraagt aan haar trouwe kinderen om troost. Zij moeten de bittere teleurstelling vergoeden, waarmee Maria, helaas wordt overstelpt door zoveel anderen: verloren zonen, ontaarde kinderen van het grote gezin, waarvan Zij de liefdevolle Moeder is, ondankbaren, die met bitter leed haar onbevlekt Hart verzadigen. Laat ons niet vergeten, dat de goddelijke geschiedenis van Nazareth geen vervlogen feit is. Ach nee, Nazareth wordt nog altijd voortgezet; het is het mysterievolle verhaal der smarten en doornen, welke de onafscheidelijke Harten van de Zoon en de Moeder gebonden houden.

Gij, mijn kinderen, gij die de jongere broeders van Jezus, mijn Eerstgeborene zijt, gij, die heden Zijn aanbiddelijk Hart komt begroeten, treedt nader en geeft Hem eerherstel voor Zijn verstoting. Om uw eerherstel volkomen te maken, neemt mijn eigen Hart met al zijn liefde, al zijn tederheid, al zijn offervaardigheid, en biedt dat alles Jezus op het altaar aan als een gave van uwentwege. Hij zal het aanvaarden als een brandoffer van volmaakte genoegdoening. En nu smeek Ik, Ik, uw Koningin, om een vertrouwvol en vurig gebed. Ik de Maagdelijke Moeder, wil mijn onbevlekt Hart met uw harten verenigen.

De zielen: Jezus van Nazareth, keer als overwinnaar terug uit ballingschap; keer terug als heerser; blijf door Uw liefde geketend, in ons midden, want Gij moet onze Koning zijn!

De wereld wil niets van U weten; nog in onze dagen stoot zij de kreet van verwensing tegen U uit, waardoor zij met satanische hoogmoed U grieft en verwerpt. Heb medelijden met ons, o Jezus, ga niet heen! Keer als overwinnaar terug uit de ballingschap; blijf, door Uw liefde geketend, in ons midden, want Gij moet onze Koning zijn!

Keer Uw blikken af van hen, die Uw Naam vervloeken en Uw Evangelie verloochenen; wend ze naar ons, Uw getrouwen. Doordring onze harten en zie toe, want vandaag zweren wij U eeuwige trouw. Om ons, heb medelijden, o Jezus, ga niet heen! Keer als overwinnaar terug uit ballingschap’ blijf, door Uw liefde geketend, in ons midden, want Gij moet onze Koning zijn!

Indien Gij heengaat, Heer, wat zal eer dan van de wereld worden zonder U, die haar vrede, haar hemel zijt? Vergiffenis, Heer, voor de ongelukkigen, die U zo beledigen: vergiffenis, want ze weten niet wat ze doen! Heb medelijden, o Jezus, ga niet heen! Keer als overwinnaar terug uit ballingschap: blijf door Uw liefde geketend, in ons midden, want Gij moet onze Koning zijn!

Dan zult Gij ons nooit meer alleen achterlaten, o veelgeliefde Meester, maar altijd bij ons vertoeven. Daarom ook, in naam van alle ondankbaren van deze wereld, evenals voor al Uw vrienden, die hier tegenwoordig zijn, vragen wij U met aandrang om de gave van Uw aanbiddelijk Hart.

Allen: Schenk ons Uw Goddelijk Hart, o Jezus!

Goede Meester, talloze zielen kwijnen weg; talloos vele wankelen uit zwakheid tussen de gapende afgronden van hel en zonde. In hun en onze naam roepen wij tot U, o Heer: schenk ons Uw Goddelijk Hart, o Jezus!

Allen: Schenk ons Uw Goddelijk Hart, o Jezus!

Goede Meester, onze gedachten gaan uit naar de ongelukkigen, die liggen te zieltogen, vooral naar hen, die gedurende hun leven U hoonden, die U jarenlang vergaten, die Uw Hart zo wreed doorboorden. Ontferming, Heer, voor de rampzaligen, die zo’n grote behoefte hebben aan Uw grenzeloze barmhartigheid. In hun en onze naam roepen zij tot U, o Heer: schenk ons Uw Goddelijk Hart, o Jezus!

Allen: Schenk ons Uw Goddelijk Hart, o Jezus!

Goede Meester, smekend staan wij voor Uw tabernakel, terwijl wij denken aan zovele huisvaders, die hun plichten tegenover U al te dikwijls vergeten, aan zovele moeders, die een zielelijden doorstaan, terwijl ze voor de eeuwigheid van hun echtgenoten en kinderen beducht zijn. In hun en onze naam roepen zij tot U, o Heer: schenk ons Uw Goddelijk Hart, o Jezus!

Allen: Schenk ons Uw Goddelijk Hart, o Jezus!

Goede Meester, aangetrokken door Uw eindeloze barmhartigheid en vol vertrouwen, komen wij U de grote mirakelen, de wondertekenen van Uw genade vragen, welke Gij hebt toegezegd aan de getrouwen, die U troosten in de oefening van het Heilig Uur, die U ontvangen in de veelvuldige Communie. Wij durven de zegepraal eisen van Uw liefde door de bekering van talloze grote zondaars. In hun en onze naam roepen zij tot U, o Heer: schenk ons Uw Goddelijk Hart, o Jezus!

Allen: Schenk ons Uw Goddelijk Hart, o Jezus!

Goede Meester, Uw Onbevlekte Moeder heeft ons tot U geleid, en Zij geeft ons een bijzonder smeekgebed in voor Uw vrienden, Uw apostelen, Uw priesters en de hele schare van Uw toegewijde zielen, die U plechtig hebben gezworen naar de heiligheid te streven. In hun en onze naam roepen wij tot U, o Heer: Schenk ons Uw Goddelijk Hart, o Jezus!

Allen: Schenk ons Uw Goddelijk Hart, o Jezus!

Goede Meester, aanhoor nog onze laatste smeekbede; wij vragen U de triomf van Uw Goddelijk Hart in de Heilige Kerk, Uw zegepraal door de Heilige Eucharistie, het Evangelie en de Paus, Uw Plaatsbekleder. Wees toch barmhartig voor onderdanen en heersers, voor rijken en armen, voor machtigen en zwakken, voor christenen, ketters en heidenen: heers over allen, o Jezus, over allen, zonder uitzondering! In hun en onze naam roepen wij tot U, o Heer: Schenk ons Uw Goddelijk Hart, o Jezus!

Allen: Schenk ons Uw Goddelijk Hart, o Jezus!

Ja, o Koning van Liefde, geef Het ons in de naam en voor de verheerlijking van het Hart van Maria!

27-06-2016 om 20:41 geschreven door claudia