nieuwtjes uit het dagelijkse leven van karel en marleen, cleo, mieke en basje, vasco en kiki, alaska en rèveuse, fleur en titus en de zovele schapen, konijnen, kippen, vissen... in 'la douce france' Le Ran-La Salvetat-Peyralès
04-01-2009
Beste wensen
Vos soeti la bona annada, accompanhada de fòrça maitas.
Parlem pas de pistòla. La borsa serià fòla.
Viva lo sòu trancat e la bona santat.
De kinderen gingen van deur tot deur om deze kerstwensen in het Occitaans aan hun dorpsgenoten te brengen.
Vertaling in het Frans:
Je vous souhaite la bonne année accompagnée de beaucoup d'autres.
Ne parlons pas d'argent. La bourse en serait folle.
Vive le sou troué (het kleingeld, met een gaatje in de cent) et la bonne santé.
05-01-2009
kerstvakantie in le ran
De komst van het nieuwe jaar vierden we in Le Ran samen met broer Dirk en zijn vriendin Lokke , met Toon en Eva, met de honden Kiki, Vasco en Urs,en met de poezen Cleo en Mieke.
Op de eerste dag van het nieuwe jaar genoten we van het prachtige weer (zon, zachte temperaturen tot meer dan 20 in de zon!) om een fikse wandeling te maken naar het kasteel van 'peyrolles'.
De hele week bleef het zacht, wandelweer, zelfs terrasjesweer.
06-01-2009
lammekes op puech poulit
31-01-2009
Winter
Ik keek even het archief van de nieuwsbrieven in. En als ik de nieuwsbrief van januari 2006 en 2007 en 2008 herlees heb ik de indruk dat de tijd hier stilstaat. Weinig veranderingen in het leven van elke dag... wij zijn alleen enkele jaren ouder geworden.
Het is winter, dagen met veel zon, dan genieten we ten volle van de warmte en het buiten zijn, dagen met sneeuw, dagen met regen en mist...een winter die de naam winter waardig is.
DE storm die door het zuidwesten raasde op 24 januari veroorzaakte hier gelukkig niet veel schade; enkele oude bomen werden geveld ( in de weide, drie langs de weg, zodat Le Ran enkele tijd afgesloten was), verschillende ruiten vlogen uit de glazen serre, een ruit doorboorde de nieuwe serre. En overstromingen in de dalen.
een voorbeeld
We bedanken alle vrienden voor de fijne nieuwjaarswensen die we kregen. Bij één nieuwjaarswens wil ik even blijven stilstaan.Onze goede vriend Luc Desmet schreef ons het volgende:
Laten we hopen dat ook op de kleine percelen van deze bol de mens kan laten zien dat hij op zijn minst de dieren evenwaardig is
Op ons klein perceeltje zien we elke dag hoe onze dieren zich gedragen en staan we telkens opnieuw verbaasd hoe verdraagzaam ze zijn, hoe ze zich aanpassen aan elke gewijzigde situatie, hoe ze leren samenleven , hoe er een rustige vrede kan heersen... een voorbeeld voor de mensenwereld.
james en zijn ooien
Vermits onze contacten in de winter zich voornamelijk beperken tot contacten met onze dieren zal het meeste nieuws in deze brief hierover handelen.
Veel nieuw leven op Puech Poulit bij de kudde schapen maar door de scherpe koude haalden vele lammeren het niet. Dit jaar geen problemen bij de geboorten, wel problemen bij het in leven houden van de nieuwgeborenen. Omdat we dit jaar doelbewust geen lammeren in huis wilden halen zoals verleden jaar, lieten we de natuur zijn gang gaan en moesten we vaststellen dat een aantal ooien hun jongen verwaarloosden of dat de vrieskou slachtoffers maakte. De 12 lammeren die de moeilijke eerste weken overleefd hebben zijn gezond en zijn een mooie verrijking voor de kudde.
Voor Karel was het niet altijd een gemakkelijke opgave, hij kon niet rekenen op mijn steun om de pasgeboren lammeren te begeleiden in hun eerste levensdagen. Van één gevoelig hart een steen maken is al moeilijk genoeg.
Karel had gelukkig steun van onze James 007, onze fokram. Hij daagde Karel regelmatig uit op een duel, kwestie van je gedachten op iets anders te zetten...
01-02-2009
rèveuse en alaska
onze paarden stellen het goed lekker rollen in het natte gras
mieke en cleo
Cleo, die in vorige nieuwsbrieven als een asociaal (maar toch lief)wezen werd beschreven vertoont sinds de komst van Mieke, onze nieuwe kat, spectaculaire gedragsveranderingen . Ze heeft haar concurrente geaccepteerd, geeft Mieke voorrang bij het eten, en voor het eerst in haar leven heeft ze een speelkameraad.
Ze heeft haar concurrente geaccepteerd, geeft Mieke voorrang bij het eten, en voor het eerst in haar leven heeft ze een speelkameraad.
kiki
Kiki is een border collie en is een hond die wil werken. In tegenstelling met Vasco (vrijgevochten vagebond) moet je met Kiki erg veel bezig zijn, en dat hebben wij een beetje te weinig gedaan.
Kiki is une chienne peureuse, een bangscheet en daarbij erg dominant op haar terrein. De nieuwe factrice(=vrouwelijke facteur) heeft angsten uitgestaan om Kikis agressief gedrag te trotseren. Nu heeft Kiki haar geaccepteerd.
De laatste week heeft Kiki twee kinderen op een fiets lichtjes gebeten, en Céline uit Vialarels die we tegenkwamen op een wandeling kwam er met een kapotgebeten broek vanaf.
We moesten ingrijpen, Kikis gedrag moet veranderen.We vroegen raad aan de veearts, die stuurde ons naar een hondenschool waar Karel met Kiki een eerste opvoedingsles volgden. We kregen een deskundige uitleg over het bijtgedrag van Kiki: ze bijt in de kuiten (als ze wil gaan wandelen doet ze dat ook bij ons) om aan te geven dat je vooruit of weg moet, zoals een border collie dat met schapen of ander vee doet.
Wij vernamen dat hier in de buurt (Pradinas) een vrouw border collies opleidt voor de kudde. We maakten direct een afspraak met haar en volgende week krijgt Kiki haar eerste les om opgeleid te worden als volwaardige schaapshond.
Vasco
Niet alleen Cleo heeft zich aangepast, ook Vasco, de kattenhater, heeft Mieke geaccepteerd en zijn gedrag tegenover Cleo is acceptabeler geworden.
Voor Kiki is Mieke een plezant ding waar je achter aan kan rennen in de tuin, en af en toe mee kan ravotten.
en wij...
En hoe stellen wij het?
Goed.
Heel goed.
Het kan niet beter.
Zolang er werk is zijn we gelukkig en blijven we gezond.
Karel heeft een mooie eiken bibliotheek gemaakt en legt momenteel de laatste hand aan de nieuwe eiken trap die de oude ( bijna het enige stuk uit het oorspronkelijke huis) moet vervangen.
Bij mooi weer werken we op de weide in Puech Poulit.
Als voorbereiding op het plaatsen van de definitieve omheining worden alle overtollige braam- , bremstruiken en egelantiers weggemaaid, bijeengerijfd en opgestookt, de weipalen (die Karel eigenhandig uit het bos van Olivier ging kappen en op maat zaagde) liggen reeds ter plekke,
we zullen hulp krijgen van Francis die als boer een machine kan lenen van de coöperatieve om de palen in de grond te duwen.
Er is genoeg aanbod om de rest van de tijd door te brengen met geestverruimende dingen Ik volg vanaf begin januari yogales in het dorp , we hebben geluk, we krijgen les van een uitzonderlijk goede yogalerares ; geen flauwe kul , geen sentimenteel gedoe, to the point, standjes en ademhalingsoefeningen.
Ik volgde een stage van schilderen op stof, ik heb me ingeschreven voor een stage van fotografie en eens per week ga ik schilderen bij mijn buurvrouw Nelly in Vialarels. Ze spoorde me aan tot aquarelschilderen en af en toe lukt er een probeersel.
02-04-2009
Crisis
Ik kreeg volgende mail van Lucette Pradines, de vroegere onderwijzeres van La Salvetat-Peyralès. De moeite om even op ons blog te zetten.
De tekst hoeft geen commentaar!
CRISE!?
Un simple calcul
Un résultat impressionnant
Le plan de relance des banques prévu avec largent des contribuables coûtera la somme de :
700 milliards de dollars prévu par le plan de relance Américain + les 500 milliards déjà donnés, + les milliards deuros que donnent les gouvernements européens aux banques en crises en Europe.
Pour essayer davoir seulement un aperçu de ce que cela représente on peut faire le calcul suivant :
La planète compte 6,7 milliards dhabitants. Si on prend seulement les 700 milliards de dollars américains et quon les divisent par les 6,7 milliards de personnes qui vivent sur terre, cela équivaudrait à 104 millions de dollars par habitants.
Si on avait remis cet argent à chacun des habitants de la planète non seulement on aurait éradiquer la pauvreté mais tous les habitants de la terre seraient devenus millionaires.
Si nous prenons le cas de la France et les 26 milliards investis par notre gouvernement avec largent des contribuables.
26 milliards pour 60 millions dhabitants
Cela représente la somme de 433,33 millions deuros par habitant.
Si lon considère une famille de 4 personnes cela ferait 1,733 Milliards
Avec une telle somme les famille auraient ainsi largement pu rembourser leur hypotèque et il ny aurait pas eu de crise.
Même une somme plus modeste le leur aurait permis et aurait relancer la consommation
La crise est bien là maintenant et les gouvernements se moquent de nous.
Largent va à ceux qui perdent notre argent en spéculation et il ne reste plus rien pour les êtres humains
03-04-2009
lente
De lente was iets te vroeg , maar was welgekomen!! De laatste dag van de winter steeg het kwik tot boven 20°! Veel zon, weinig regen, één of twee buitjes, daar moesten we het mee stellen. Gevolg: het zwaartepunt van onze activiteiten is verplaatst naar buiten. Gedaan met de winterslaap dicht bij de kachel! Er werd gezaaid, geplant, gesnoeid, gemaaid, ge...ge...ge... En het goede weer en de serre geven reeds resultaten: sla, spinazie, lenteui, peterselie à volonté.
De zwaluwen , de distelvinken en de hoppen (trekvogels die zich hier vanaf het voorjaar nestelen) werden vroeger dan verleden jaar waargenomen. Een nieuw koppel zwartkoppen (nooit eerder in onze tuin gezien) heeft zich bij de familie mussen gevoegd. De drie nieuwe nestkastjes die Karel ineenknutselde zijn verhuurd. De vissen zijn al aan het kuitschieten en de kikkers laten al van zich horen.
Een vroege lente, een blije lente, nieuw leven...
oma en opa
In de maand mei worden we voor de vierde maal opa en oma.
Zoon Pieter en schoondochter Karol krijgen een zoon in de maand mei.
Heuglijk nieuws , de eerste Westra van een nieuwe generatie zal geboren worden.
Ik vertrek begin mei naar Costa Rica om dat nieuwe leven welkom te heten, om Pieter en Karol te helpen in hun nieuwe leven met drie, en om mijn Spaans wat bij te schaven.
Op de foto zie je onze toekomstige kleinzoon, embryo van zes maanden , en onze Pieter enkele maanden oud. De gelijkenis is nu al duidelijk!
Lac du Salagou
We ontdekten niet zo ver van Le Ran (ongeveer 150 km) een prachtige site: het meer van Salagou
Het ligt op 140 m hoogte tussen Lodeve en Montpellier, even ten noordwesten van Clermont L'Hehault , het is een groot kunstmatig stuwmeer met een rode rotsachtige bodem ,en werd in de jaren zestig aangelegd . Het water van het meer wordt gebruikt voor de irrigatie van de streek en de brandblussers- Canadair-vliegtuigen komen er water tanken. We verbleven er samen enkele dagen, overnachtten in onze campingcar aan de rand van het meer , we beklommen de mont 'Liausson' en bezochten de 'cirque de Mourèze. Echt vakantie!!
24-05-2009
Costa Rica
Ik ben nu al meer dan twee weken in Costa Rica, ik ben oma geworen, stilaan tijd om een verslagje te schrijven.
Ik verblijf in het huis van mijn zoon Pieter en schoondochter Karol. Dit huis lieten ze verleden jaar bouwen op een stuk grond waarop een klein huisje stond en dat nu als bureel dient voor Pieters reisagentschap Aratinga Tours. De naam van dit terrein: CANDELARIA. Het huis is gelegen in een van de betere wijken van Paraiso, de gemeente waar Pieter woont, een achtal km verwijderd van Carthago, de vroegere hoofdstad van Costa Rica, en een veertigtal km verwijderd van de huidige hoofdstad San Jose. Paraiso is gelegen in de centrale vallei in het centrum van Costa Rica op ongeveer 1400m.
Van hieruit heb je uitzicht op de heuvels met de koffieplantages, uitzicht op de twee hoogste vulkanen van Costa Rica, de Turrialba vulkaan (3340m hoog, er hangt altijd eem rookpluim boven) en de Irazu vulkaan (3432 m hoog). Voordeel van deze ligging: het is hier nooit drukkend heet zoals in de laaglanden, altijd aangename temperaturen tussen 20 en 25 graden. Op dit ogenblik is er de overgang van het droog seizoen naar het regenseizoen, elke dag zon met wolken, in de late namiddag of in de avond begint het te regenen.
In deze barrio (wijk) ,staan alleen statige villas met grote aangelegde tuinen omgeven door betonnen muren of ijzeren hekken waarboven soms uitgerolde prikkeldraad. Bijna alle huizen zijn uitgerust met een alarmsysteem en met een waakhond of waak honden. Pieters huis heeft geen alarmsysteem, is wel omgeven door een ijzeren hekken en Luca, hun lieve hond moet indringers buiten houden. Ik kan hier niet zo maar binnen en buiten lopen. Eerst moet het hangslot van het ijzeren hekken opengemaakt worden, dan wordt de poort opengeschoven (manueel) en tenslotte terug dichtgeschoven . Een smid kan in dit land rijk woren....
Onveiligheid is een groot probleem in Costa Rica. Overal, op parkings, in winkels, in banken, in hospitalen... zie je een of meerdere bewakers. Als je even geld uit de muur wil halen is er een ijverige straatbewaker, met aangepast fluovest en fluitje, die je helpt parkeren, je wagen bewaakt en je weer de baan op helpt tegen een willekeurige vergoeding. Een job waar een costaricaan zijn gezin kan van onderhouden.
Het verkeer is hectisch. Om van de vlieghaven tot Cartago te rijden hadden we drie uur nodig, gemiddeld reden we 10km per uur. Veel te veel autos, bussen, fietsers, mensen op de rijweg, verkeersregels bestaan maar worden zelden toegepast, vrachtwagens rijden links van het rijvak, worden rechts voorbijgestoken... Pieter kent binnenwegen om de drukste verkeerspunten te omzeilen maar dan moet je de diepe putten en de betonnen verkeersdrempels erbij nemen en wordt het eerder zigzag rijden. Ik heb mijn rijbewijs op zak maar mij krijg je hier niet achter het stuur.
Pieter zei me: Costaricanen houden van lawaai. Dat kan ik ondertussen beamen. In deze wijk is er altijd wel ergens een tuinman het gras aan het afmaaien , hoor je elke dag een alarm afgaan, speelt er regelmatig keiharde muziek... Ik werd op een morgen om vijf uur wakker van knalbommen die de een na de andere werden afgeschoten: een gewoonte om de mensen uit te nodigen op een of ander feest. Ook de vogels zingen en fluiten hard maar dat is gelukkig een streling voor het oor.
De geboorte van Seyo Westra Medaglia
Pieter en Karol hebben geluk dat hun (schoon)broer Christian dokter is. Dank zij hem hebben zij geen probleem om snel behandeld te worden bij onderzoeken of in het hospitaal . Voor de doorsnee Costaricaan is een doktersbezoek of opname in het ziekenhuis een kwestie van veel papieren in te vullen en een kwestie van wachten. Ik bezocht met Christian enkele staatshospitalen, waar hij gewerkt had. In elke gemeente is er een klein hospitaal met enkele piepkleine kamertjes voor onderzoek of kleine operaties. Het grootste gedeelte van de ruimte wordt ingenomen door banken met wachtende mensen.
De geboorte van Seyo verliep zonder problemen. Pieter mocht Karol niet assisteren bij de arbeid maar werd toch toegelaten in de bevallingskamer om de geboorte van nabij mee te maken. Dank zij Christian werd die geboorte digitaal vastgelegd (foto en video). Seyo werd geboren om 11.21u op 15 mei 2009. Hij woog 3.385gr en meet 52cm. Ik mocht mijn kleinzoon en Karol bezoeken en ik had geluk. Door de Mexicaanse griep waren de veilheidsvoorschriften extreem verscherpt, met Christian als begeleider geraakte ik bij Karol en Seyo, Pieter moest aan de ingang van het hospitaal wachten, geen twee bezoekers tegelijk. Karol lag in een kleine ruimte op een beddeke ( ik zou het een massagetafel benoemen, een smalle plank met daarover een plastieken housse) , Seyo lag in haar armen. In dezelfde ruimte nog twee moeders die net bevallen waren, twee jonge meisjes met een infuus in de arm als inleiding op hun bevalling, en de televisie die altijd aanstaat. Een heen en weer geloop van verplegend personeel. In die kleine ruimte lag Karol zes uur,toen kreeg ze een bed toegewezen op een kamer van 10 en kon ze gewassen worden. Privekamers bestaan niet. Beddekes voor de babys bestaan niet. Hoofdkussens zijn er maar er moet naar gezocht worden: Karol moest het enkele uren zonder hoofdkussen stellen. Je kan natuurlijk opteren voor een prive ziekenhuis, dan betaal je 1 miljoen colones voor een bevalling. (1 euro = 773colones). Normaal blijft een moeder met haar baby 24 uur in het ziekenhuis; Seyo en Karol bleven er 48 uur omdat er een licht geruis in het hart van Seyo was waargenomen. Ondertussen zijn Karol en Pieter met Seyo een specialist in een prive kliniek gaan opzoeken die het hartje van Seyo grondig onderzocht. Hij heeft twee piepkleine gaatjes in een van de hartkamers, die groeien normaal gezien dicht, indien dit niet gebeurt kan via een kleine ingreep alles in orde gebracht worden.Het onderzoek dat een half uur duurde kostte hen 90.000colones. Goede ziekenzorg in Costa Rica is een kwestie van relaties en centen.
Seyo is nu acht dagen oud, gedraagt zich als een normale baby, eet (borstvoeding), slaapt, eet, slaapt, eet, slaapt...hij weent enkel als hij honger heeft, een natte pamper, of als zijn vader hem wast.
opmerkingen van pieter
Pieter is van mening dat ik Costa Rica in een verkeerd daglicht stel. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Wat betreft de onveiligheid hier: ik heb uit mijn waarnemingen geconcludeerd dat de mensen zich onveilig voelen; volgens Pieter wordt een onveilig gevoel gecreeerd door de media; elke diefstal, elke overval wordt dik in de verf gezet. Hij voelt zich helemaal niet onveilig hier.
Wat betreft het verkeer: alleen in de centrale vallei verloopt het verkeer hectisch, inderdaad Karel en ik reden bij vorige bezoeken heel het land door en in de laaglanden is het heel wat rustiger om te rijden.
Ik wilde bij de beschrijving van het hospitaal vooral aantonen dat wij in Europa luxe-toestanden kennen in vergelijking met hier.
Hopelijk zal ik door mijn verslag niemand weehouden om een reis te maken in Costa Rica , het is een prachtig land, de natuur is mooier dan je je kan inbeelden en een verslagje van die mooie natuur volgt nog want ik vertrek morgen voor een weekje naar de Caraibische kust.
22-10-2009
eindelijk...
Na 5 maanden zitten we terug op het blog....de goesting en de tijd ontbrak me. Het verslag van mijn vakantie aan de Caraïbische kust in mei zal ingekort worden en de foto's moeten een sfeerbeeld geven.
Na een reis van 6 uur met bus en boot vanuit San José kwam ik samen met een 8tal andere toeristen (sympathiek gezelschap behalve een pedant Belgisch koppel) aan op een smalle landstrook begrensd door de brede rivier de Tortuguero (met heel wat zij-armen) en de Caraïbische zee. Tortuguero staat in Costa Rica bekend als de plaats waar de reuzeschildpadden ( de groene schildpad en de leatherback tortle) in juli-augustus hun eieren leggen op het strand.Op een van mijn wandelingen langs het strand ontdekte ik twee leatherback schildpadjes, nauwelijks nog in leven. Een van beiden kon ik terug de zee in laten zwemmen, het andere kleintje kon ik niet meer reanimeren.
Ik verbleef er vier dagen: ongerepte prachtige natuur, vogels, krokodillen, leguanen, apen...wat een rijkdom aan dieren!! Tweemaal per dag konden we genieten van de verhalen en de kennis van onze gids Allan die ons met een kano over de rustige rivier loodste.
Na 5 maanden zitten we terug op het blog....de goesting en de tijd ontbrak me.
