nieuwtjes uit het dagelijkse leven van karel en marleen, cleo, mieke en basje, vasco en kiki, alaska en rèveuse, fleur en titus en de zovele schapen, konijnen, kippen, vissen... in 'la douce france' Le Ran-La Salvetat-Peyralès
29-10-2006
zomer of herfst???
Oktober was een erg zachte maand. De zomer heeft moeite om afscheid te nemen, de thermometer steeg regelmatig tot 20° en meer in de schaduw. De meteo deelde ons mee dat sinds het begin van september de temperaturen steeds boven het gemiddelde waren. Opwarming van onze planeet Dit zachte weer liet ons toe heel de maand te blijven zwemmen. De temperatuur van het water daalde tot 18° -19° maar wij hebben ons aangepast, en zonnen op het terras na een frisse duik blijft zalig. Overal in de tuin staan nog bloemen. De rozen kennen een nieuwe bloei, cosmea, zinnia en dahlias staan prachtig. In de groentetuin is er een dekbed van Oost-Indische kers, die tijdens de hete zomer moeite had om te groeien. Toch is het herfst en dat merkten we aan de vent dautan (een warme zuidoostenwind vanuit de golf van Lyon) die regelmatig raast . En hier in Le Ran, op een hoogte van 525m, waait die wind serieus!! En als die wind me op mijn zenuwen begint te werken (cest le vent qui rend fou) trek ik het bos in met Vasco en Mirza(hond van Madame Cayssials). Door die vent dautan valt ook regelmatig de elektriciteit uit (hier zijn alle elektriciteit- en telefoonleidingen bovengronds) en dat is niet zo leuk als je de nieuwsbrief aan het typen bent!
30-10-2006
Willy en Geert op bezoek
Geert en Willy logeerden een week in hun caravan op het dorpsplein van Le Ran. Willy schuimde de laatste maanden alle sites van verkoopagentschappen op internet af op zoek naar een bescheiden en te betalen huizeken. En niet ver van bij ons, in dezelfde gemeente, 17 km van Le Ran, hebben ze iets op het oog. In november komen ze nog een weekje op bezoek en hopelijk kan dan de compromis de vente getekend worden.
Het was een gezellige tijd samen met onze vrienden. We trokken voor enkele dagen naar de Pyreneeën (Tarascon sur Ariège), we zagen de bergen in de wolken, Karel, Vasco en ik overleefden een nachtje gietende regen in ons tentje, we maakten kennis met de comfortabele en knusse caravan en we legden een blitzbezoek af in Andorra. Het sneeuwde er!
Consternatie in ons dorp!
Onze huisdokter Nassim Hoejeij (Libanees die in België studeerde en werkte) verlaat ons dorp na twee jaar praktijk. In de krant Centre Presse van 13 oktober werd hieromtrent een artikel gepubliceerd met de slecht gekozen titel: Le médecin jette léponge. Hij legt uit: Je nai pas assez de clientèle. Cest vraiment une petite place par rapport à la Belgique oú jexerçais avant ou à une autre grande ville en France. La clientèle a peu augmenté par rapport à lannée dernière mais reste insuffisante. Jai une soixantaine de patients par semaine, soit 11 à 12 actes par jour Maar hier geloven ze die uitleg niet . Wij hadden een goed contact met Nassim en zijn vrouw Hiam, die zich zeer goed geïntegreerd had in het dorpsleven. Toen de vorige dokter die hier heel zijn leven gewerkt heeft op pensioen ging, duurde het 8 maanden voor de gemeente een serieuze kandidaat- huisarts vond. Het zal erg moeilijk worden weer een nieuwe kandidaat te vinden! Des médecins belges mont contacté, mais quand je leur annonce le chiffre daffaires du cabinet, ils me disent clairement quils ne sont pas intéressés
Draait het dan toch voor veel dokters alleen om de centen?
31-10-2006
In de ban van de champignons
In september vonden we de eerste cèpes maar deze maand was een recordmaand wat de pluk van champignons betreft. Les cèpes was HET gespreksonderwerp in La Salvetat en ver daarbuiten. Bij Lapeyre in Albi waar we onze nieuwe badkamer kochten konden we meeluisteren naar een recept van cèpes au vinaigre. Twintig kilo plukken op één morgen was geen uitzondering. En wij, wij leerden veel bij. Cèpes de Bordeaux of eekhoorntjesbrood is de enige boleet die hier geapprecieerd wordt; de kastanjeboleet en berkenboleet (de oranje en de gewone) zijn ook erg lekker. Het seizoen van de cèpes is nu voorbij maar nu zijn er weer andere eetbare paddestoelen:des girolles of hanenkammen, des pieds de mouton of gele stekelzwammen, de zwarte, niet aantrekkelijk uitziende hoorn van overvloed, in Frans krijgen die paddestoelen de lugubere naam tropettes de la mort, niet omdat ze giftig zijn maar omdat ze te vinden zijn rond Allerheiligen. We drogen ze en vermalen ze daarna tot poeder, geeft een goede smaak aan paté of sausen. Ik vond des pleurotes, oesterzwammen op een dode berk. En de grote parasolzwam, les coulemelles wordt dagelijks gegeten op toast bij de aperitief. Karel was in de wolken dat ook in ons bos paddestoelen te vinden waren. En we ontdekten dat het bos naast onze tuin toegankelijk is als je tenminste onder enkele prikkeldraden kruipt en het is een prachtig bos! Eigendom van onze 83-jarige buurvrouw Madame Cayssials.
In Rennes werden 10 mensen opgenomen in het ziekenhuis omdat ze giftige paddestoelen gegeten hadden. Drie ervan zijn er erg aan toe, een patiënt moest zelf een levertransplantatie ondergaan! Wij blijven voorzichtig, bij twijfel gaan we naar de buurvrouw die zeer goed op de hoogte is, of consumeren we de gevonden twijfelachtige gevallen gewoon niet.
Karel officieel tot schapenfokker erkend!
Karel is nu eigenaar van een cheptel (-kudde) met een door de overheid toegewezen nummer,elk schaap heeft ook een eigen oormerk. De veearts neemt eens per jaar bloedstalen en stuurt die op naar de FODSA (Fédération des organismes de défense sanitaire de lAveyron), een van de vele boerenorganisaties in de streek. En Karel voelt zich prima met zijn cheptel. Elke dag fietst hij naar Puech Poulit, de schaapjes staan hem dan op te wachten, ze kennen hem al goed! Elke dag krijgen ze gerst en vers hooi. Het stuk weide dat in het voorjaar omgeploegd en gezaaid werd heeft de droogte van de zomer overleefd; op enkele plekken moest opnieuw gezaaid worden, en nu staat het gras en de klaver zeker 20cm hoog. De schapen mogen er elke dag één uurtje van grazen onder toeziend oog van hun herder. Te veel klaver schaadt de gezondheid.
Op 3 oktober tekende Karel de verkoopsakte van le chemin rural, eigendom van de gemeente van La Salvetat-Peyralès. Deze weg loopt voor een deel dwars door onze eigendom, scheidde het bos van de weide, is 4 meter breed en 430 meter lang, bijna volledig overwoekerd door struikgewas en door niemand meer gebruikt. Door deze aankoop worden bos,weide en weg één geheel.
Ditjes en datjes
Ik ben een cursus Spaans begonnen bij Bis Vlaanderen (begeleid individueel studeren) op internet. Je kan zelf je cursus samenstellen, wat niveau en onderwerpen betreft, je hebt een eigen leraar, je kan naar het klaslokaal gaan waar je kan chatten met andere leerlingen onder begeleiding van een leraar Het bevalt me. En het zal nodig zijn een mondje vol Spaans te spreken als ik met mijn toekomstige schoondochter Karol (Costaricaanse vriendin van Pieter)contact wil hebben.
Toon heeft samen met zijn muziekband Transit een eerste CD opgenomen. Je kan enkele nummers beluisteren op de website: www.myspace.com/transit2006
We reden met de moto naar Peyrusse le Roc, een middeleeuwse archeologische site. Ruines van een kerk, een hospitaal, een kasteel, een belfort allemaal uit de 12 de en 13de eeuw. Een bezoekje aan te raden voor alle toekomstige gasten.
Karel is op mijn aandringen naar de kapper geweest. Nu lijkt hij een frisse jongeling van een jaar of 50!
De herfstvakantie is begonnen. Gerda en Jean-Marie zijn deze week onze gasten, en het weer is zomers, un été indien.
We trokken voor enkele dagen naar de Pyreneeën (Tarascon sur Ariège), we zagen de bergen in de wolken, Karel, Vasco en ik overleefden een nachtje gietende regen in ons tentje, we maakten kennis met de comfortabele en knusse caravan en we legden een blitzbezoek af in Andorra. Het sneeuwde er!
. Wij hadden een goed contact met Nassim en zijn vrouw Hiam, die zich zeer goed geïntegreerd had in het dorpsleven. 
