nieuwtjes uit het dagelijkse leven van karel en marleen, cleo, mieke en basje, vasco en kiki, alaska en rèveuse, fleur en titus en de zovele schapen, konijnen, kippen, vissen... in 'la douce france' Le Ran-La Salvetat-Peyralès
29-02-2008
lente in le ran
Ik schrijf deze nieuwsbrief op het terras in de zon, de thermometer (in de schaduw) duidt 21°aan.
Lente in Le Ran, heel de maand was het erg zacht, veel zon, één nacht regen. En dus is het droog; voor ons een goede zaak. Na de modderige toestanden op Puech Poulit vorige maand kunnen we nu weer de weides betreden, zonder risico op uitglijden in de strontstroom komende uit de koeienstal van Paul, zonder risico op modder of strontvlekken op je kledij.
En door dit uitzonderlijke goede weer is onze groentetuin op Puech Poulit waar de grond veel lichter is dan hier in Le Ran al volledig omgefreesd. Fruitbomen en bessenstruiken werden geplant, sjalotten gezet, erwten en mangetout gezaaid.
En hier werden alle bomen en struiken eens grondig gesnoeid en uitgedund, de takken werden gehakseld, het gehakselde hout en bladeren op de bloembedden verspreid.
We leven nu buiten en dat ligt ons wel. Het werk binnen -de afwerking van keuken en living - werd weer eens uitgesteld, ons leven is nauw verbonden met de natuur en op dit moment bij dit goede weer is het buitenwerk prioritair.
Een week in België
We reisden met Vasco naar België. Kiki lieten we hier, zij is niet gewoon te reizen en de stad kent ze niet. Dus lieten wij haar wijselijk in Le Ran, Paul gaf haar elke dag eten. Maar de eerste twee dagen van onze afwezigheid voelde ze zich erg verwaarloosd en blafte aan een stuk door. Gelukkig had ze haar twee vrienden Mirza en Ponpon en Madame Cayssials onze buurvrouw ontfermde zich een beetje over haar.
In België konden we genieten van de gastvrijheid van zus Bieke. Ze woont in Schaffen op de Schellekensberg en daar is het nog stil. Vasco kon er af en toe eens vrij rondrennen, en in het natuurdomein vlakbij vreesde ik even dat ik hem kwijt was!
Mama werd 85 en dat werd gevierd.
Katrie werd 50 en dat werd gevierd.
Van het ene feest naar het andere, een etentje met ex-collegas Gilberte en Stefan in Sint-Truiden, een bezoek aan de kinderen en kleinkinderen in Wallonië, een bezoek aan de nieuwe woning van Toon en Eva in Gent, een afspraak bij de gynaecoloog in Ukkel het was weer veel te druk, maar toch fijn om familie en vrienden terug te zien.
Karel ziekjes
Karel werd letterlijk geveld door een bronchitis en een griep, zoals ongeveer de helft van de plaatselijke bevolking hier. Drie weken lang was hij niks waard, hoesten, transpireren bij de minste inspanning, vermoeidheid gelukkig begint hij nu langzamerhand zijn vroegere conditie terug te vinden.
Ditjes en datjes
Ditjes en datjes
Onze vriend Euen (Schot) is tijdens de restauratiewerken van zijn schuur van de stelling (een plank was rot en brak middendoor) gedonderd. Hij viel op zijn hoofd en schouder. Gelukkig niks mis met zijn hoofd maar hij moest een operatie ondergaan aan de schouder. Nu is hij zes weken op inactief gesteld en zijn vrouw Dawn is nu genoodzaakt de metselwerken verder te zetten . Courage mon amie!!
Wij hebben een serre besteld: 7.5m op 4.5m. Onze bestaande serre in glas doet het nog maar is wat klein en de vent dautan heeft al heel wat glas doen breken. Primeur groenten, vroege aardbeien, sla heel het jaar door een droom die werkelijkheid wordt.
Ons dorp is in de ban van de gemeenteraadsverkiezingen . Twee lijsten melden zich aan : de lijst van de bestaande bewindsploeg met een aantal nieuwe kandidaten heet écouter, informer, agir en is eerder links georiënteerd; de tweede lijst une équipe pour lavenir wordt aangevoerd door René Miquel en Paul onze buurman is zijn handlanger. Op dit ogenblik zijn beiden begonnen aan een propagandatocht: elke bewoner van ons dorp wordt persoonlijk gecontacteerd. Wij kregen hen gisteren op bezoek. Geen enkel woord over de verkiezingen en dat werkte me serieus op de zenuwen dus begon ik er maar zelf over. Informatie over de gang van zaken hier kregen we wel maar programmapunten werden niet aangeraakt. Hebben ze wel en programma? Nu maar wachten op het bezoek van de tegenpartij.
Onze dieren stellen het wel.
We hebben vandaag de kudde schapen nog eens geteld, we telden 36 schapen. Wij zijn extra op onze hoede voor James die ons apprecieert voor een aaike op zijn kop maar die ook heel wat minder lief uit de hoek kan komen! Wanneer we in zijn nabijheid vertoeven is hij niet verlegen om ons met een flinke stoot van zijn keiharde kop te verrassen.
Dinamit, onze Arabische hengst is wat te driftig. Een heel lief beest, hij kent ons goed maar hij smijt een beetje te veel zijn poten in de lucht. En op een dag kreeg Karel zo een poot tegen zijn bil. Ik wil hier direct Dinamit verdedigen : die stoot was niet gericht tegen Karel , Dinamit uitte even zijn wispelturigheid tegenover Alaska en Karel kreeg toevallig die poot tegen zich aan.
In ieder geval : dit voorval heeft ons tot nadenken gestemd en we overwegen een ruil van Dinamit met een ietwat rustiger paard of met een pony of met een double pony (een halfhoog paard). Meer nieuws hierover in de volgende nieuwsbrief.
De kikkers zijn al in volle activiteit, veel te vroeg voor de tijd van het jaar. Wij hebben al klodders kikkerdril uit de vijver gevist. Gelukkig zijn hun stembanden nog niet actief!
