nieuwtjes uit het dagelijkse leven van karel en marleen, cleo, mieke en basje, vasco en kiki, alaska en rèveuse, fleur en titus en de zovele schapen, konijnen, kippen, vissen... in 'la douce france' Le Ran-La Salvetat-Peyralès
04-12-2008
Met een beetje vertraging willen we jullie op de hoogte stellen van de laatste nieuwtjes van de maand november.
We stellen het goed.
De winter trad vlug in.
Karel had een serieuze verkoudheid die oversloeg op een bronchitis (is dat niet normaal? Een turbo die te warm draait en dan te vlug afkoelt ....)
Willy kwam een week afzakken naar zijn huizeke in Le Cassan , Karel nam vier dagen vrij om hem te helpen met gieten van beton en dichten van gaten
Er was een tentoonstelling in ons dorp Couleurs locales waar een 15tal kunstenaars waaronder Karel enkele werken exposeerden. En de prefect van de Conseil générale de lAveyron (te vergelijken met de voorzitter van de provincieraad in België) kwam zelfs een bezoek brengen aan de tentoonstelling.
Welkom Mieke
Onze dieren stellen het goed. Onze kudde ooien bereidt zich voor op de komst van vele lammekes.
Twee paarden, Alaska en Rèveuse
Twee ezels, Titus en Fleur
Twee honden Kiki en Vasco
Één kat Cleo...
Om een einde te maken aan deze discriminatie adopteerden we een twee maanden oud poesje dat we Mieke doopten.
Nu pas is er gelijkheid in ons dierenbestand.
En Mieke is een schatje, voelt zich prima in huis met de honden. Cleo, die niet zo sociaalvoelend is heeft zich wel wat moeten aanpassen.
Eén nadeel, Miekes buik is net een blaasbalg, als je haar pakt en dus duwt op haar buikje ontsnappen er vies ruikende scheten... ze moet zich een beetje aanpassen aan haar nieuwe voeding...De veearts heeft haar gekeurd, ze heeft haar vaccins en pillekes tegen parasieten gekregen, er staat haar een mooie toekomst te wachten of zoals onze buurman Paul het uitdrukt: elle est bien tombée.
Slechte mensen bestaan
Geef mensen macht en velen gaan die macht misbuiken, dat wisten we al.
Mensen die er plezier in hebben anderen te pesten en het leven zuur te maken zonder dat ze daar enig materieel voordeel aan hebben, dat was voor ons niet denkbaar.
Wij kennen nu zo iemand en hij heet François Rey.
François Rey is de schoonzoon van de vroegere eigenares (Madame Fraysse) van de boerderij naast ons huis.
Die boerderij, met een aantal schuren en weiden werden jaren geleden verkocht aan een Engels koppel, Aldwin en Yasmina, ondertussen goede vrienden van ons geworden. Bij de verkoop bleef François Rey (die landbouwer was en vóór de verkoop hier in Le Ran zijn landbouwactiviteit uitoefende) genieten van het vruchtgebruik van één schuur en van de weiden; in mei van dit jaar werd dat vruchtgebruik door Aldwin en Yasmina afgekocht en zo konden zij beslissen dat wij over de schuur en twee weiden konden beschikken. Dit was helemaal niet naar de zin van François Rey en zijn kompaan de paardenkoopman Pierre-Yves, maar ze moesten zich er bij neer leggen.
Enkele weken geleden was de toegang van de schuur en de weiden( waar ondertussen onze paarden graasden, waar een twintigtal grote balen hooi opgeslagen lagen...) afgesloten met een wit-rood lint en stond er een plakkaat propriété privé, entrée interdite.
Om een lang verhaal kort te houden (en tis al zo lang!!!) : onze Engelse vrienden willen de schuur waar wij over mogen beschikken verkopen. De notaris van Rieupeyroux, die de verkoop regelt, beschikte enkel over de verkoopakte van de schuur van 2003(waarin sprake van het vruchtgebruik van Francois Rey) en was niet op de hoogte van de akte van mei 2008 (waarin sprake van afkopen van vruchtgebruik).
Ja lezer het wordt ingewikkeld; wat je nog moet weten is het feit dat de verkoopakte van de schuur (2003)werd opgesteld door maître Gagnebet (hier zeggen ze Gagnebien) die in een naburige gemeente nl La Fouillade woont, en de huidige verkoop in handen is van maître Durand-Ripert, notaris van Rieupeyroux. Twee notarissen, twee vrouwen, concurrenten die mekaar het licht niet gunnen....
Om dus de schuur te kunnen verkopen had notaris Durand-Ripert de handtekening nodig van Francois Rey, om afstand te doen van het vruchtgebruik (anders kon de schuur niet verkocht worden).
En François (slechte mens) wilde natuurlijk profijt (centen) slaan uit deze situatie!!!
Hij brengt notaris Gagnebet op de hoogte dat wij onrechtmatig gebruik maken van de schuur en de weiden,plaatst het bewuste plakkaat en sluit de toegang tot de schuur af, wij krijgen een telefoon van notaris Gagnebet om te melden dat wij de schuur en weiden moeten ontruimen, wij (vooral Karel)werken twee volle dagen om een andere weide klaar te maken voor de paarden, om al het hooi te verplaatsen naar onze schuur in Puech Poulit (waar de schapen staan), om de omheining van de weiden van Aldwin en Yasmina af te breken.... en nadat alles opgeruimd was kregen we een telefoon van François Rey om te zeggen dat er een vergissing in het spel was, dat maître Gagnebet zich vergist had.
Inderdaad maître Gagnebet was die laatste akte van mei 2008 vergeten en had die dus niet opgestuurd naar haar concurrente in Rieupeyroux....
Maar François (slechte mens), die uiteindelijk met de staart tussen zijn benen is moeten afdruipen had toch het aangename gevoel dat Karel twee dagen voor niets gewerkt had. Hij was reeds op de hoogte van de vergissing toen Karel nog al het hooi met de tractor moest verplaatsen maar hij liet Karel eerst al dat werk doen voor hij ons belde...
Slechte mensen bestaan dus .....
Vervolg 'cultuur in La Salvetat'
Herinneren jullie dat er een spektakel in wording is om opgevoerd te worden in augustus 2009?(zie vorige nieuwsbrief)
Om dit te realiseren komen ongeveer een 10 tal mensen regelmatig samen om van ideeën te wisselen. Ik was erbij.
Het thema werd vastgelegd: de jaren 50, 60 en 70 in beeld en klank uitgebeeld
Er werden liedjes uit die jaren geselecteerd. Uit een boekje werden per jaar telkens de hits voorgelezen, meestal gevolgd door een poging om dat lied te vertolken. Dat was de inhoud van vergadering 3, duurde welgeteld 3uren. Uiteindelijk is met het resultaat van die voor mij zenuwslopende vergadering niets gebeurd.
Er werd beslist deelgroepen te vormen per decennia. Ik engageerde me voor de jaren 50. Ik zocht historische feiten op en las het boek Les années van Annie Ernoux (waarin de schrijfster, geboren in 1940 op een meesterlijke wijze elk decennia beschrijft) .
Het overlijden van een dorpsgenoot in de oorlog van Algerije, de toespraak van Abbé Pierre tijdens de helse winter van 1954, de politieke kronkels van president De Gaulle....
Neen Marleen je zit op een andere golflengte, veel te serieus , je moet de mensen laten lachen,... teksten van Ernoux, veel te literair...
Volgende vergadering zullen ze me niet meer zien, ik zal gaan wandelen met de honden van Le Ran, ik zal hen vertellen over de oorlog in Algerije, over de OAS, ik zal hen voorlezen uit les années ....
Kerstmis in zicht
We zijn naïef te denken dat ons dorp een eiland van rust en eenvoud is in onze gecommercialiseerde consumptiemaatschappij.
Ons dorp heeft een kerktoren, pittoreske huizen (Anton Pieck zou hier prachtige kunstwerkjes hebben kunnen schilderen ), rond ons dorp bossen vol dennenbomen, s nachts een sterrenhemel waar je letterlijk van achterover valt.... met een beetje respect voor het authentieke heb je hier geen behoefte aan nep-kerst-versiering... en toch zijn vele dorpsbewoners van oordeel dat je er je tuin mee moet volhangen als Kerstmis in zicht is.
Vermits de Heilige Sint niet geliefd en gevierd wordt in Frankrijk wordt de kerstsfeer al vanaf eind november opgedrongen: witbestoven kerstbomen langs de straten, lichtslangen in de vorm van sterren, arrensleeën, rendieren.. , plastieken kerstmannen die stuntelig met een been in de lucht een ladder tegen de gevel proberen te beklimmen.....zelfs in Le Ran!!
Er wordt zelfs een kerstmarkt georganiseerd door de handelaars van ons dorp, meer een gelegenheid om nog eens goed te eten ; truffade, confit de canard, charcutterie, gâteaux...worden geserveerd.
Met de kerstdagen rijden we weg uit ons dorp en zullen we een week verblijven in het huis van mijn mama in de Haute Provence, ver weg van al dat feestgefonkel, ver weg van uitgebreide maaltijden met foie gras, oesters, qeue de lotte, gevulde kalkoen,....
Samen met Toon en Eva, Kiki , Vasco en Mieke (Cleo heeft forfait gegeven, zij houdt niet zo van reizen) zal het een rustige en gezellige vakantieweek worden, in de sneeuw?????
