nieuwtjes uit het dagelijkse leven van karel en marleen, cleo, mieke en basje, vasco en kiki, alaska en rèveuse, fleur en titus en de zovele schapen, konijnen, kippen, vissen... in 'la douce france' Le Ran-La Salvetat-Peyralès
30-04-2008
Onder moeders paraplu
Opwarming van het klimaat ? Droogte?? In ieder geval niet in Le Ran.
April was nat, heel nat.
Modder en nog eens modder.
We hebben enkele zomerse dagen gehad, dat moeten we toegeven, maar de hoofdtoon deze maand was NATTIGHEID.
Verleden jaar moesten we met ongeduld wachten tot 21 april om de groentetuin te bewerken.
1 Nu moeten we nog de eerste spade in de grond steken, moeten de eerste zaadjes nog hun bestemming krijgen.
Verleden jaar deden we onze eerste duik in het zwembad op 14 april.
Nu moeten we ons tevreden stellen met pootje baden in het gazon.
En maar klagen, en maar klagen
Luister naar de wijze woorden van een boer uit de buurt:
Zo een weer is normaal voor de maand april
De moderne mens is nog enkel tevreden als de zon schijnt
Wees gelukkig dat het regent, de droogte en de hitte komen eraan
Luister naar de klaterende beekjes, water horen is iets wonderbaars
Geduld .
De vogels trekken zich van dat slechte weer niets aan. Voor hen is het lente, voor hen is het de drukste tijd van het jaar.
De eerste zwaluw zagen we op 1 april, de koekoek verkondigt met luide roep de lente, de hop durft tot vlakbij de vijver te vliegen om er pieren te zoeken , de merels zijn dit jaar opvallend talrijk aanwezig in de tuin en hun zang is verrukkelijk, net zoals de zang van de nachtegalen.
En de kikkers zijn weer in actie geschoten, een soms oorverdovend concert. Dus heeft Karel zijn katapult weer bovengehaald om te luidruchtige exemplaren letterlijk de mond te snoeren!
Familie op bezoek
Broer Dirk en schoonzus Lokke kwamen samen met Jona en haar vriend Kris en met Urs een week bij ons logeren.
Gezellige drukte met ons zessen en de drie honden en ons lammetje dat we ter ere van Jonas bezoek Jona noemden.
Telkens als Dirk hier op bezoek komt knipt hij de ligusterhaag , telkens als Dirk en Lokke samen in de buurt gaan wandelen lopen ze verloren.
Kris heeft handen aan zijn lijf en hielp Karel met het plaatsen van de nieuwe serre, met het zagen van een omvergevallen boom en met houtklieven (ocharme Jona, door de brute kracht van haar geliefde vloog een stuk hout met geweld tegen haar hoofd!)
De Aveyron heeft Dirk en Lokke zo bekoord dat ze ijverig op zoek zijn naar een authentieke woonst. Geen gemakkelijke opgave, op internet kom je dikwijls bedrogen uit , mooie fotootjes maar zicht en omgeving laten de agentschappen niet altijd zien! Maar ze hebben tijd en geduld.
En op dit ogenblik zijn Toon en Eva op bezoek, ze reden voor het eerst een lange afstand met hun nieuw aangekochte Ford Fiesta en de reis verliep naar wens. Zij houden van de natuur, maken lange wandelingen, determineren bloemen, turen door de verrekijker naar vogels in de kalkachtige bodems rond Millau gaan ze enkele dagen op zoek naar orchideeën .
Liever moe dan lui
Pierre-Yves, onze paarden-buurman ziet ons liever in een luie zetel genietend van ons pensioen. Maar wij steken zo niet in mekaar. Wij zijn pas gelukkig als we actief kunnen bezig zijn met honderd en een dingen.
Deze maand plaatste Karel tegels in de keuken, nieuwe verlichting in de keuken en living, maakte Karel twee salontafeltjes in kastanjehout, monteerde de nieuwe serre (7.5mx4.5m ), bouwde samen met enkele andere vrijwilligers uit het dorp een brug over de Vernhou (riviertje) met afgedankte betonnen elektriciteitspalen
De kudde schapen (al meer dan 40 ! schapen ) bezorgde ons ook heel wat werk. Door het slechte weer groeide het gras niet genoeg zodat de schapen onze weide kaal vraten. En aan de ander kant van de omheining (op de weide van Paul) staat er zo lekker groen gras dus zochten ze een gat om daar te geraken. Uren hebben we achter de schapen gelopen om hen terug in de stal te krijgen, tenslotte hebben we ze niet meer los gelaten op de weide en leven ze nu van hooi.
Het lam Jona waarover ik reeds sprak in de vorige nieuwsbrief, bleef drie weken in huis; ze sliep in het konijnenkot samen met Kiki, ze beschouwde de honden als haar soortgenoten, ze dartelde over de houten vloer, de vier poten in de lucht, het was een zonnetje in huis!! Het viel ons dus erg zwaar de dag dat ze terug moest naar de kudde, Jona begreep niet wat haar overkwam. Ze heeft zich gelukkig snel aangepast, heeft een vriendinneke gevonden en kijkt nog elke dag uit naar onze komst en naar de papfles.
De rammen worden groot en moeten verkocht worden. René Fraysse (vroegere schapenboer) begeleidde Karel naar de Centre de rassemblement in Rignac waar schapen gewogen en verzameld worden om ze dan naar het slachthuis te brengen. De eerste drie rammen werden afgeleverd, volgende week brengt Karel er nog drie.
James onze kolos-fokram is mijn vriend niet meer. Hij verdraagt niet dat ik op de weide kom, ik werd eenmaal door hem aangevallen (gelukkig zonder schade) maar de schrik zit er nu wel bij me in; Karel kan hem paaien met aaitjes op zijn kop maar erg gerust is hij toch ook niet, je moet hem voortdurend in het oog houden om onverwachte stompen te vermijden.
Ditjes en datjes
Ik werd lid van de leesclub in La Salvetat-Peyralès; om de twee maanden kan je een gelezen boek aanprijzen, iets vertellen over de inhoud, over de schrijver, een anekdote voorlezen. We zijn met een 10tal, overwegend een intellectueel publiek, gepensioneerden die de drukte van de stad en van het professionele leven ontvlucht zijn.
Eric-Emmanuel Schmitt ,een Franse schrijver die ik dank zij Gilberte ontdekte (ik kreeg van haar het boek Oscar et la dame rose) was geen onbekende voor de anderen en ik ontdekte nog meer werk van hem in de mediatheek. Een aanrader.
·
De nieuw verkozen gemeenteraadsleden geven in de maand mei allemaal een feest.
De voorbereidingen zijn nu volop bezig. Het is de gewoonte dat er aan het huis van elke nieuw verkozene een schild wordt opgehangen met de tekst: honneur à notre élu. Karel maakte voor Paul Marty( onze buurman die verkozen werd als eerste schepen) zo een schild. De vrienden en buurtbewoners kopen een boom die op de dag van het feest wordt geplant. Wij kochten voor Paul een kweeperenboom. Ik ben begonnen met het bakken van wafels (zo een 300), olijven cakejes, en tarteletjes. De uitnodigingen gebeuren via de krant dus weten we niet hoeveel volk er in Le Ran mag verwacht worden op 8 juni. Verslag in de volgende nieuwsbrief.
Werner Mathyns, een van de eerste oud-leerlingen van Karel kwam op bezoek met zijn vrouw Jeannine. We genoten van Werners sappig Antwerps dialect!
Willy en Geert verbleven de eerste week van april in Le Cassan om aan hun huis te werken. En het regende bijna aan een stuk door! Voor Geert werd een keuken geïnstalleerd om de werk-gasten in maand juli met lekkere hapjes te verwennen.
