Daar stond het welkomstcomité ons op te wachten....

Er volgde een warm en zeer blij weerzien met de nodige knuffels en zoenen...

Dochter, schoonzoon en hond ( zeg maar hondje ❤) brachten ons veilig naar onze tijdelijke woonplaats....

Ze was niet geheel volgens de verwachtingen maar we zouden er het beste van maken....

En alzo maakte ik dus kennis met L.A.....

Een stad met zoveel gezichten!

"The glamour" van Hollywood. ....die veel minder glamoureus is dan de vele reportages op tv laten vermoeden. ...

De drukte van Downtown L.A. , die eigenlijk best nog meevalt...

De vele, werkelijk, rustige buurten ...

In één ervan woont de dochter 😍met man en woefke. ...

De mooie natuur ,waar je de vogeltjes hoort fluiten en de kalkoengieren en roodstaart buizerds flaneren....

Het onwaarschijnlijk lekkere eten in de onnoemelijk vele restaurantjes. ..

Ik bezocht "Little Tokyo" .... ( de Sushi een streling voor de tong)....

Ik at Viëtnamees in Chinatown....

Maar wat me nog het meeste opviel waren de kleuren....

De kleuren van de mensen ....in alle tinten van bruin tot blank, 

De kleuren van prachtig beschilderde gevels..... 

van de massa's "stoffenwinkeltjes en kraampjes"....

De kleuren van het verse fruit ( om van de  geuren nog te zwijgen) en de verse groenten in de , veelal ,Mexicaanse winkeltjes en kraampjes  , het azuurblauw van the Pacific...

Was alles in L.A. dan rozengeur en maneschijn???

Jammer maar helaas ....

De grauwe wijken waar daklozen proberen te overleven steken schril af tegen al dat fraais....

Velen van hen getekend door het harde leven....

Totaal weg van de wereld door drank en drugs. ...

Mensen met een beperking die aan hun lot worden overgelaten...

De tragedie van elke grootstad...

En toch hou ik een heel goed gevoel over aan mijn bezoek!

Nu ik met mijn eigen ogen heb gezien waar dochterlief woont en werkt, ben ik er gerust in...

Het is bijna aan het andere eind van de wereld....maar de mensen lopen er, net als hier, ook op twee benen...if you know what I mean 😉