Mijn "trouwe" volgers weten dat mijn oudste dochter naar gindsewege is vertrokken....
Voorgoed....jawel.....
Niet altijd goed voor het moederhart.....maar het kind is er gelukkig en dus ben ik dat ook....
Al mis ik haar soms zo hard dat het zeer doet....
Maar ik wijk af....
In oktober werd ze 30....
Toch een soort van mijlpaal in haar leven....
Een kleine drie weken voor die heugelijke dag kreeg ik plots telefoon van mijn jongste: "Dat de zus 30 werd en of ik het niet zag zitten om , bij wijze van verrassing, de oudste te vergasten op een bezoekje van "onzentwege"."
In eerste instantie voelde ik een lichte paniek opborrelen :"waa ...zo ver....zo....weinig tijd
..zo...." toch antwoordde ik volmondig :"Ja"
Ik haakte ik en terwijl het angstzweet mij uitbrak ,sprak ik tot de echtgenoot de volgende gevleugelde woorden: "Ik ga naar L.A.!"
Toen begon een kleine race tegen de tijd....
"Reispas"....lap vervallen...stormendergewijs richting fotograaf en gemeentehuis....
"Vlucht"....site "Cheap tickets" checken en boeken die reis...
"Verblijf"....Airbnb.....gezocht ,gevonden....
"Estaformulier"....na een uur zweten was het in gevuld....
"Visa en dollars".....Aangepast en besteld...
Ik had nog net vijf dagen om te bekomen van alle stress....
Op 1 oktober bracht de echtgenoot ons naar Zaventem....
Een emotioneel afscheid later, passeerden we de douane en togen naar de gate....
Ons avontuur kon beginnen....
|