Echt niet!
Elke dag dat grauwe, donkere weer!
Haast elke dag die ellendige regen!
Ik krijg er een slecht karakter van!
Ik loop sjagrijnig!
Ik kan het niet helpen, het is sterker dan mezelf.
Ik heb zon nodig!
Warmte!
Licht!
Vandaag ben ik nog wezen wandelen...
Ik dacht : "Even een frisse neus halen ! Daar kikker ik vast van op"....
Niks van aan!
Niks "opkikker"!
Van het weerbericht ,word ik ook al niet bepaald vrolijk!
Er komt gewoon geen einde aan het grijs!
We dachten eerst nog, we knijpen er tussen uit, lekker naar Frankrijk, mét de caravan....
Is het daar geen haar beter!
Om moedeloos van te worden.......
En toen kreeg ik, out of the blue, fantastisch nieuws:....
De echtgenoot boekte een reisje naar warmere oorden....!!!!!
Geheel achter mijn rug om...!
("Omdat hij zoveel om mij geeft ,dat hij mij de zon wil schenken", zoals gisteren iemand zo mooi verwoordde)
Ik kon het eerst niet geloven...
Maar het is écht waar....
"Madeira, here I come!"
Nog niet onmiddellijk, eerst nog: "kleinkindjestijd"!
Krokusvakantie, weet u wel....
Maar dat is ook fijn....want hun aanwezigheid zal het grijs vast minder donker maken....
En nadien kan het aftellen beginnen.....
Ik maak alvast nog snel een afspraak bij de kapper....
Voor een kort "kopke"....
En T-shirts heb ik ook nog nodig....
En, zonnecrème.....
Ik kijk er zoooo naar uit!
En wie weet is nadien al het grijs verdwenen en wordt het een zonnige lente...
Hoop doet leven nietwaar en een "kinderhand" is gauw gevuld
