Gisteren zo genoten van een "feestje" met de vrienden van vroeger....
(Die trouwens nog steeds de vrienden van nu zijn...  )
Lang geleden dat ik nog zo heb gelachen....
Voor de naaste buren zal het even wat minder zijn geweest...
(sorry buren)
De lachsalvo's volgden elkaar op....
Net zoals allerhande anekdotes ...
De "Weet je nog ditjes?" en "Herinner je je nog datjes?", waren niet uit de lucht...
We hadden het ondermeer over het correcte gebruik van de plastuit....
Iemand van de dames, was als klein meidje, al redelijk inventief geweest om te "kunnen plassen als een jongen"...
Nog lang voor er sprake was van de "plastuit" maakte zij gebruik van een leeg rolletje w.c.-papier....
Het bleef beperkt tot één keer proberen ....
Het kartonnetje bleek niet zo waterdicht...
Het idee was goed....
Het ontbrak haar enkel aan het juiste materiaal....
Een andere vriendin , die thuis, op het toilet, flink had geoefend, nam het kleinood mee op vakantie naar Oostenrijk...
(the real stuff, niet het rolletje  )
"Daarboven op die berg".....werd de drang groot....en de tuit gebruikt......
Waarna ze ,tijdens de afdaling ,met de benen diende open te lopen, kwestie van de broek te laten drogen....
Dat de plashulp voor dames ,niet echt uit de startblokken kwam, valt dus niet te verbazen....
Een vriend vertelde in geuren en kleuren hoe hij ooit zijn teen brak op huwelijksreis....
Bij zijn aanloop tot het "bestijgen" van het euh...bed....gleed hij jammerlijk uit en stootte zijn kleine teen ....
De teen werd dik en rood....
De pijn niet te harden....
Maar jaren na datum nog steeds een hilarisch verhaal, dat flink op de lachspieren werkte...
't Zal je maar overkomen, nietwaar.... 
En vandaag geniet schrijver dezes nog steeds na....
Mét een voos hoofd....
Dàt wel.....
Maar ook met veel dankbaarheid om de oprechte vriendschap....
Ja, ja, vriendschap voor het leven....
Het bestaat écht!
|
