In de tuin is het de laatste tijd een ware "beestenboel"....
Bij mijn "tuinverbouwingswerken" (lees onkruid wieden, teveel aan siergrassen uittrekken ), stoorde ik onlangs nog twee padjes en een salamander...
De padjes kregen een plaatsje in de vijver ...
De salamander in het poeltje, een niveautje hoger ....om niet te worden opgepeuzeld door de vissen.
Toen ik een paar dagen later een kuiltje groef om bloembollen in te droppen, stuitte ik op een meikever...
Hij was wel al "af" maar nog niet direct "vertrekkens -en vliegensklaar"...
"Ik" was al lang blij dat "hij" het nog kon navertellen...
Aangezien zijn pootjes nog tegen zijn onderlijfje zaten geprangd, was het diertje vrij hulpeloos...
Ik zette hem op mij hand....
Na enkele malen op de grond te zijn getotterd (ja zeg, ik ben ook niet perfect) ,slaagde hij er in om zijn pootjes te strekken en haakte hij zich vast aan mijn "vel"....
Even later maakte hij zich op voor zijn eerste "vlucht"....
Het ging nog niet van harte en hij landde meteen op de gaasdeur....
Uiteindelijk heb ik hem opgepakt en achteraan in het struikgewas gezet....waar...waarempel nog een exemplaar zat te genieten in het zonnetje....
Toen ik onlangs op "slakkenjacht" ging vond ik twee bruine dekschildjes....
Was hij toch nog het slachtoffer geworden van een of andere snoodaard.....
Zou "Bas" onze rosse kater er voor iets tussen zitten.....
Geen mens die het weet....maar het was het beestje blijkbaar niet gegund, om ,na zijn valse start, toch nog van het leven te kunnen genieten....
Jammer maar helaas, ik heb gedaan wat ik kon.....
Minder vriendelijk ben "ik" dan weer ,voor bladluizen en aanverwanten....
Al drie jaar op rij ,wordt telkens dezelfde struik ,het slachtoffer van ongedierte...
Vorig jaar nog, bijna volledig kaalgevreten door een rupseninvasie....
Eens die waren verdwenen en hij zo hard zijn best deed om er weer door te komen, gingen de huisjesslakken aan de slag....
Dit jaar had ik mij voorgenomen het niet zo ver te laten komen...(verdediger van de zwakken, weet je wel)....
Toen ik dan ook een hele kolonie bladluizen ontdekte, op het sukkeltje, toog ik naar de plaatselijke AVEVE en ging ze nadien te lijf met een bus insecticide....
Het is niet van harte maar uit pure noodzaak....
Eergisteren merkte ik dan ineens de eerste rupsjes op ....
En alweer.....de spuitbus....
Ik weet het.....niet écht milieuvriendelijk....maar mijn hart brak toen ik alweer al die aangetaste blaadjes zag....
De huisjesslakken vang ik dan weer met de hand....
Hun aantal is nu ondertussen al stevig gereduceerd.....
En daar ben ik dan best trots op.....
Tenslotte zijn er ook nog de zangvogels, die het vertoeven in de tuin tot een feest maken....
In de ene boom zingt een zanglijster de longen uit het lijf, terwijl in een andere ,een merel zijn mooiste liedjes fluit.....
Neen, voor mij geen stadstuintje of dakterras....
Geef mij maar een dorpstuin met al zijn bewoners, waarvan de enen al meer welkom zijn dan de anderen 
|