De herfst heeft eindelijk zijn intrede gedaan en ik ben er niet rouwig om..
Zomerse temperaturen horen niet meer thuis in oktober!
Ja, ik ben streng, ik weet het... Maar hoe kan een mens nog verlangen naar zon en warmte als je het al het hele jaar voorgeschoteld krijgt???
En wat met al die kindjes die leren over de herfst....?!
"Waaraan kunnen we merken dat de herfst zijn intrede heeft gedaan?"
Geen hond die het weet...
Begin er maar aan als juf dan...
Wij schreven vroeger in onze opstelletjes, hoe de blaadjes van de bomen verkleurden en door de sterke wind werden afgerukt...
Als er nu één kleur is ,die nog steeds overheerst...zal dat toch het groen wel zijn zeker....! Bovendien valt er nog niets af te rukken want ze zitten nog muurvast, die groene blaadjes!
Hier en daar merk je al een lichte verkleuring...but that's it!
Wij zagen vroeger geen hand voor de ogen wanneer we 's ochtends door de dichte mist naar school fietsten... Nu zie je ook geen hand voor je ogen door de lage zon die knal in je ogen schijnt....
In de week van het bos, halverwege oktober, kon je , tijdens een boswandeling, maar beter kijken waar je je voeten zette voor je weer een paddenstoel vertrappelde...nu mag je ze zoeken met een vergrootglas...
Toen ik nog een kind was, dus, vòòr de isolatie van de huizen, vòòr de"dubbele beglazing" , werd krantenpapier tussen kieren en reten van ramen en deuren gestopt, om de herfstwind buiten te houden.
We hoorden de gure wind loeien.... maar wat kon ons het schelen, wij zaten knusjes binnen, lekker geïnstalleerd voor een warme kachel! We hoefde niet bang te zijn voor afgerukte daken, ontwortelde bomen, weggewaaide schuren...
In het ergste geval sneuvelde hier en daar eens een dakpan...maar daar bleef het bij. De wind deed zijn best maar hield zijn manieren... Bestond er iets fijners dan lekker uit te waaien aan zee of gewoon, buiten in de tuin???
Nu krijgen we resten van "tropische" stormen over ons heen... "Tropische" stormen!, jawel, in de herfst!
Men sluit parken en bossen,wegens : véél te gevaarlijk en aan zee word je gewoon van je sokken geblazen...
Genieten van de herfst, zeggen ze dan....
Ik kijk dus nu vooral uit naar normaal herfstweer, gevolgd door een échte winter, mèt sneeuw en vriestemperaturen zodat we kunnen uitkijken naar een zwoele lente en een warme zomer....
Voor elk wat wils en met voldoende afwisseling.
Daar dienen seizoenen tenslotte voor....toch!?
r
Reacties op bericht (0)
Over mijzelf
Ik ben Lieve
Ik ben een vrouw en woon in Buggenhout (België) en mijn beroep is juf op pensioen.
Ik ben geboren op 29/05/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, toneel, wandelen in de natuur, vogels observeren en SCHRIJVEN.
Ik ben gehuwd, heb twee kinderen en twee stiefkinderen, twee (stief)kleinkinderen , één kat en een vijver vol vissen :-)
