Altijd weer leuk, vind ik dat. Zelf ben ik niet zo'n organisator maar als ik word uitgenodigd: altijd van de partij.
Het eerste feestje vierden we vijf jaar geleden, toen die van '59 de kaap van de "vijftig" hadden bereikt.
Ik moet zeggen, het verzachtte de pil toch enigszins. Het was gewoon fijn ,om zovelen, na al die jaren terug te zien...
Ook al was het nu "maar" vijf jaar geleden, toch was het weerzien even hartelijk...:-)
Wat mij bij zo'n "evenementen" opvalt is hoe verschillend mensen zijn:
- sommigen hebben met glans de tand des tijds doorstaan. Ze zijn nog steeds hun jeugdige zelf en stralen dat ook uit :-D
- anderen zijn getekend door de jaren...een mens heeft niet alles in de hand nietwaar :-?
- er zijn mensen met nog steeds het slanke humaniora-lijntje :-D - er zijn de eerder "gezette" mensen :-) - en er zijn er ook die ronduit, écht wel, massaal zijn bijgekomen :-?
Nog zo'n fenomeen bij die bijeenkomsten: steeds zijn er behoorlijk meer vrouwen dan mannen.
Soms ligt het gewoon aan het feit dat manlief van het feestbeest niet is geïnteresseerd wegens, "ik ken daar niemand"... :shock: Wat ik persoonlijk een flauw excuus vind, maar , bon, wie ben ik....
Misschien zijn er ook wel mannen, feestbeest of niet, die afhaken omdat ze niet zo'n dansers zijn... Die liever, aan de toog, met de vrienden, hun verjaardag vieren... Moet kunnen, je kan tenslotte niemand dwingen...
Ook bij de "vijftigjarigen-viering", hetzelfde verschijnsel....toen zelfs nog meer uitgesproken dan gisteren....
Wat er ook van zij, ik heb genoten en samen met mij heel wat dames en heren 55-jarigen...:lol:
Toen na het diner de beentjes werden losgegooid ging het er nog behoorlijk heftig aan toe...:-D Net als in onze gloriedagen , toen we nog pril en jong waren...
Toen ik zo mijn dansende medemensen bekeek moest ik, gek genoeg, ineens aan onze kinderen denken..., hoe zij zouden reageren op het feestgedruis van pa of ma.... Zij, nu in de fleur van hun leven....
Zouden ze meewarig met het hoofd schudden of het best wel "cool" vinden dat pa of ma nog zo "jong" van hart en benen is...?
Och, wat maakt het ook uit... Het was genieten.. Niet in het minste van de "tijdloze" muziek uit onze jonge jaren....:-P
Want geef toe, toen werd er nog kwaliteit gemaakt....o, nostalgie...
Hoe gaat het binnen vijf jaar zijn, vraag ik mij een beetje benepen af ,als de "zes" zijn intrede doet.....:shock:
*Slik*....misschien liever niet bij stilstaan, denk ik dan...
Gewoon genieten van elke mooi moment dat zich aandient.....:-)
Leeftijd, dat is toch "maar" een "getalleke" nietwaar :rol
Reacties op bericht (0)
Over mijzelf
Ik ben Lieve
Ik ben een vrouw en woon in Buggenhout (België) en mijn beroep is juf op pensioen.
Ik ben geboren op 29/05/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, toneel, wandelen in de natuur, vogels observeren en SCHRIJVEN.
Ik ben gehuwd, heb twee kinderen en twee stiefkinderen, twee (stief)kleinkinderen , één kat en een vijver vol vissen :-)
