Je kan er prachtige wandelingen maken in de natuur. Heel af en toe, wanneer je stil genoeg bent, kom je wel eens oog in oog te staan met een hert .Of je ziet de eekhoorntjes dollen in de bomen. Limburg is ook een paradijs voor vogels én vogelaars. Gewapend met een verrekijker spot je regelmatig vrij zeldzame exemplaren.
De Limburgse medemens is een pak vriendelijker dan de, ik zeg maar wat, Oost-Vlaming. Mensen groeten elkaar nog straat. Limburgers zijn ook heel behulpzaam. Misschien zijn ze een beetje trager in hun praten en manier van omgaan maar daar wordt een mens toch alleen maar rustig van...
U hoort het: ik ben voor Limburg.
Er is alleen dat ene kleine detailke : "Welkom in Limburg! Het fietsparadijs!"
Limburg IS géén fietsparadijs. Laat dat meteen duidelijk zijn. In een paradijs gaat alles vanzelf, met de glimlach....fietsen in Limburg is vaak knarsetanden en zonder glimlach want Limburg is NIET vlak.
De Hoge Kempen, weet je wel: Opglabbeek, Opoeteren, Neeroeteren....
Al gehoord van "vals plat"? Ik kende die uitdrukking ook niet tot ik hier de eerste maal op mijn fiets kroop. Zo venijnig: je denkt dat het vlak is tot je begint te trappen en je spieren in je kuiten en knieën zwaar protesteren. Dat is de hel, écht waar. Je voelt je zo bedrogen.....
Neen, dan nog liever een échte helling. Je ziet dat die eraan komt, je zet je schrap, past je versnellingen aan, bijt op je kiezen want : aan het einde van deze kwelling volgt de beloning: een afdaling. Nu ja, beloning....
Heel soms, als de helling niet te steil is, dan wel....je voelt de wind in je haren, je voelt de vrijheid, je voelt de dankbaarheid van je kuiten en knieën....
Eéns een afdaling een béétje heftig wordt knijpt schrijver dezes, de remmen toe en bolt op een slakkengangetje de helling af. Ik zou het anders willen, écht waar....
Eén keer heb ik het geprobeerd, zoals de echtgenoot, zoeven naar beneden,op een afdaling van 10%....Ik zweer het: tien minuten later stond ik nog te trillen op mijn benen. Eén keer maar nooit meer weer...
Ook de senioren bederven de pret in dit "paradijs".... Terwijl een mens, in het zweet zijns aanschijns,een helling opkruipt , zoeven zij je fluitend voorbij terwijl ze je vriendelijk gedag zeggen. O, wat haat ik ze op hun E-bikes!!!! Nooit! Ik zweer het: nooit, word ik zo'n fluitende senior!!!!
En toch blijf ik van Limburg houden....."Waar in't bronsgroen eikenhout, 't nachtegaaltje zingt....." weet je wel en de vlaaien zijn ook niet te versmaden ;-)
Reacties op bericht (1)
05-08-2014
Limburg
Hallo zus,
Ik denk dat 'op straat mekaar groeten' beter is dan dan 'mekaar op de straat ontmoeten.
Groetjes
05-08-2014 om 19:03
geschreven door Rita Van Regemoorter
Over mijzelf
Ik ben Lieve
Ik ben een vrouw en woon in Buggenhout (België) en mijn beroep is juf op pensioen.
Ik ben geboren op 29/05/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, toneel, wandelen in de natuur, vogels observeren en SCHRIJVEN.
Ik ben gehuwd, heb twee kinderen en twee stiefkinderen, twee (stief)kleinkinderen , één kat en een vijver vol vissen :-)
