De Brugse kunstenaar Firmin Steyaert viert dit jaar zijn 75ste verjaardag.

Ondanks deze gezegende leeftijd, werkt en ontwerpt de man nog steeds. "Ik heb een fascinatie voor vrouwen, en voor koppels. Zij maken dan ook het gros van mijn beeldhouwwerken uit. De innige band die er tussen een man en een vrouw kan bestaan is voor mij nog steeds een mysterie en het mooiste dat er bestaat."

Toen Firmin Steyaert in 1933 in Aalter werd geboren, wees niets er op dat hij zich tot een geres-pecteerde kunstenaar zou ontplooien. Ik kende strenge kinderjaren, met veel materiële armoede maar des te meer rijkdom aan huiselijke warmte en solidariteit tussen de dorpelingen, steekt Firmin van wal. "Mijn kinderjaren met veel honger en kou zijn me altijd bijgebleven, net als twee meesters Henri en Jules Vereecke die de eersten waren om te prikkelen en de wereld van kunst en poëzie op mijn eentje te verkennen." Studeren zat er voor Firmin niet in. Het werd een opleiding metaalbewerking in de vak-school. Daarna ging Firmin op de scheepswerven aan de slag. Met mijn eerste loon kocht ik een kunstboek. De fas-cinatie voor kunst heeft er altijd al ingezeten.

Inkeer
In 1958 huwde hij met Hélène Maene. Het echtpaar vestigde zich in Brugge en kreeg in de loop der jaren drie zonen: Erwin, Gunter en Bart. "Het is mijn oudste zoon Erwin die mij op zeker moment tot inkeer bracht. Hij lag als een baby nog in zijn wieg toen ik op een dag moe en kapot-gewerkt thuiskwam. Toen ik boven de wieg hing en dat kind daar zag liggen, besefte ik: 'Ik ken dat manneke niet.' Toen heb ik besloten om het roer om te gooien." Firmin kiest voor het onderwijs waar hij zich in de loop der jaren opwerkt van leraar tot adjunct-directeur en tot diocesaan begeleider in het Bijzonder Secundair Onderwijs. "Bij mijn af-scheid van de scheepswerven liet ik een vetbetaalde job liggen, maar ik had eindelijk het gevoel van te leven.

Regen en zweet
Belangrijker was dat het onderwijs Firmin de kans gaf om zich aan zijn kunst te wijden. "In mijn vrije tijd ging ik op mijn eentje experimenteren." De man ontwikkelde hij zich gaandeweg als autodidact tot beeldhouwer. "Ik heb nooit een opleiding gevolgd waardoor ik een eigen beeldentaal heb ontwikkeld. - De obstakels uit zijn kinderjaren bleven daarbij present. "Ik werk  tot op vandaag buiten in de tuin en zo nodig in de kou.
Regen en zweet, het druppelt samen van mij af.

Geldnood dwong Firmin aanvankelijk om zijn eigen stenen te gieten. "Geld om marmer te kopen was er niet zodat ik zelf stenen goot uit een mengeling van cement en granito om die vervolgens te bewerken." Tot op vandaag gebruikt Firmin deze zelfgemaakte stenen als basis. "Het kappen is als een gevecht met de steen."(I C)