Eind juni had in Bordeaux de tweejaarlijkse wijn beurs Vinexpo plaats. Dit is de grootste wijnbeurs ter wereld. Ter plaatse konden nieuwe tendensen duidelijk gevoeld worden. Het bijna totaal ontbreken van de kleine wijntjes uit de moeilijk in de markt liggende gebieden is er één van. Het opblazen van het imago van bepaalde wijnen uit Frankrijk maar ook uit andere landen is er een andere.

De laatste tijd gaat het steeds minder om de essentie van de wijn, geur en smaak, maar meer om de marktwaarde, bekendheid, uitstraling, bijna onbereikbaarheid, exclusiviteit, enz ... van de grote wijnen. Velen in Europa zien met lede ogen een aantal van deze wijnen aan prijzen aangeboden die hen doen afhaken. Het dient gezegd dat de laatste jaren schitterende wijnen geproduceerd werden maar de prijsstijgingen hebben niets meer te maken met kwaliteitsstijging.

Er waren bij de laatste oogst in Bordeaux een aantal uitstekende wijnen, maar er werden ook heel wat miskleunen gepresenteerd, dikwijls met een groen, onrijp accent. Door de enorme toename van de vraag naar Franse topwijnen uit (nieuwe-rijke) landen als Rusland, China, Quatar, Dubai, Indië enz ... bleven de prijzen op dit hoge niveau gehandhaafd. Wijnen boven de 100 € zijn schering en inslag geworden, 200 € wekt niet echt verbazing meer, en de absolute topwijnen schommelen nu tusssen de 600 en 1000 € per fles. Het komt dus het nu al niet meer op 100 € aan ... Wie nu nog droomt van een Cheval Blanc, Chateau Margaux, Mouton of andere Petrussen moet ofwel bijzonder rijk zijn of maniakaal gaan sparen voor een aankoop.

Wanneer de verkoop van dergelijke wijnen gepaard gaat met grote sier, en media-aandacht bestaan er anderzijds schrijnende situaties bij veel kleine wijnbouwers die wanhopig proberen hun bedrijfje in stand te houden. Wanneer deze mensen wijn maken als enige bron van inkomst hebben is het voor hen een verscheurende keuze om verder te werken aan wijn die beneden de kostprijs verkocht wordt, of toe te geven aan de vraag van de Europese Gemeennschap om hun wijngaarden te rooien voor een premie, maar nadien opnieuw te moeten beginnen met een nieuw leven waar ze niet op voorbereid zijn. Het is een teken aan de wand dat in Languedoc-Roussillon in 2 jaar tijd zo'n 25.000 ha gerooid zijn. Er gaan stemmen op om het wijnarsenaal van Bordeaux en de Rhône ook drastisch in te krimpen, zodat vooral de kwaliteit over blijft. Wanneer de overblijvenden er in slagen om een duidelijke goede kwaliteit te maken, is de kans groter dat ze hun wijnen aan eerbare prijzen kunnen slijten. Mooie en betaalbare Franse wijnen zullen over blijven, maar de minderwaardige wijnen zullen eruit vliegen. Terzelfder tijd zal het de plaats verder vrij maken voor de ontdekking van mooie wijnen uit landen waar we stilaan meer vertrouwd mee raken. Benieuwd hoe de Belgische consument over 10 jaar zal spreken over wijnen uit Argentinië, Oostenrijk, Slovenië, Bulgarije, Roemenië, Portugal en zelfs China ....

(Pol Bossuyt, Meester-Vinoloog Kuurne)