Hoe vertel je je ouders dat je kanker hebt en miss zal doodgaan???? Daar denk je niet aan want het hoort niet dat je dit moet vertellen!! Ik beeld me in dat lauren 30 jaar is en me komt vertellen dat ze kanker heeft. Nee, daar mag ik niet aan denken, daar wil ik niet aan denken. Ik denk dat t miss nog beter is dat ik nu kanker heb dan dat lauren dit zou hebben.
Ik bel bibberend aan bij mijnen thuis Ik zie dat mijn pa zijn auto er nog niet staat dus die is nog niet thuis van zijn werk. Mijn mama zal dus opendoen. Ze ziet mij en kris staan en we barsten alledrie in tranen uit. Zij beseft dat we niet met goed nieuws naar daar zijn gekomen. Mijn ma vraagt wat de uitslag is en ik zeg dat we beter gaan zitten. Ik neem mijn mama vast en vertel al snikkend dat ik kanker heb. We huilen samen. Mijn mama zegt dat dit niet kan. Ik geef nog wat info en vertel wat er gaat gebeuren maar verbloem een beetje wat de gynaecoloog heeft gezegd zodat t slechte nieuws iets minder hard aankomt. Ik, kris en mijn ma huilen, huilen, huilen,... Mijn maag... Ik voel me niet goed, ik ga flauwvallen. Nee ik mag niet, ik moet me sterk houden. Moet mijn pa ook nog inlichten. Die komt uurtje later thuis en ziet me staan. Hij neemt me vast, ik ween en ween en zeg dat ik kanker heb. Mijn pa zakt door zijn benen. Ik ondersteun hem en zeg dat hij moet gaan zitten. Nog nooit heb ik mijn papa zo verdrietig gezien. Ik dacht op die moment dat hij iets aan zijn hart zou krijgen van verdriet. Dit was verschrikkelijk!!! Waarom moest ons dit overkomen, wij zo n liefdevolle familie, goed van hart, behulpzaam,... Waarom moeten wij deze pijn doorstaan? Kan de kanker geen ander gastvrouw zoeken, een criminele vrouw, een moordenaarster... Verdienen die dit niet meer dan ik??? Wordt vervolgd
Afspraak bij gynaecoloog, enkele uren nadat ik wist dat ik borstkanker had
Eenmaal thuis gekomen ben ik onmiddellijk op internet beginnen zoeken, alles over borstkanker. Soorten borstkanker, soorten behandelingen, ... Kris was boos op mij, hij vond dat ik dat niet mocht doen. Ik zou mezelf alleen maar meer ongerust maken. Maar ik was gewoon op zoek naar een geruststelling. Gelijk wat, iets dat zou zeggen dat t niet zo erg was. En die vond ik ook. Er bestaat ook een borstkanker waarbij de tumor volledig ingekapseld zit en niet kan uitzaaiien. Alle andere soorten zorgen voor uitzaaiingen. Ik moest gewoon die ingekapselde tumor hebben. Ik trok me daaraan op. Mijn ouders, die had ik nog steeds niets laten weten. Die hadden wellicht al verscheidene keren naar hun gsm gekeken om te kijken of ik al een geruststellend berichtje had gestuurd ivm uitslag biopsie. Maar ik moest hen helaas slecht nieuws brengen en dat kon ik niet doen via sms of aan de telefoon. Ik besloot te wachten tot ik meer wist van de gynaecoloog. Tenslotte kon t dan miss nog wel meevallen.
Eenmaal bij de gynaecoloog gaf zij niet zoveel info, ze had de resultaten van echo en mammografie nog niet binnen. Enkel die van biopsie. Zeker was dat t kwaadaardig was. Ik schoof haar mijn opgezochte info onder haar neus en vroeg welke soort tumor ik heb. Ze zei de soort die ik absoluut niet wilde horen. Ik vroeg of ik dan uitzaaiingen kon hebben en ze bevestigde. " Uitzaaiingen??? Dat betekent doodgaan!!Dit kan niet waar zijn. Ik was beland in een nachtmerrie en ik wilde wakker worden! Nu direct!" Ik heb toen zoveel vragen gesteld, toch op zoek naar geruststellende woorden. Waarom zegt de gynaecoloog niet gewoon dat alles wel goed komt. Moet ik die woorden eruit slepen??? Ze zei dat ze me onmiddellijk wou doorsturen naar t UZ in Gent omwille van mijn jonge leeftijd. Daar zou men er alles aan doen om mij te proberen genezen. " Wat, proberen??", hoor ik dat goed? In plaats van geruststellende woorden krijg ik alleen maar meer slecht nieuws te horen. Ik ga dood dacht ik. En mijn borsten, bahhhhh, doe ze er maar af, ik wil deze ziekte niet. "Ga weg uit mijn lijf! " En ik wil hier weg!!!! Weg bij die gynaecologe die vorige week nog zei dat mijn borsten ok waren. Ik heb haar ook gezegd dat zij eigenlijk fout was geweest. Ze gaf dit ook toe, ze had omwille van mijn jonge leeftijd niet gedacht dat dit knobbeltje iets kwaadaardigs kon zijn.
Toen hoorde ik niet goed meer wat gynaecoloog nog zei, ik kon alleen maar denken aan hoe ik dit in godsnaam aan mijn ouders moest vertellen. Ik, sofieken, hun enige dochter, hun schat, hun alles, hun zonnetje in huis, de grapjesmaker, ...Ik vreesde dat ze dit niet zouden overleven. Nog nooit in mijn leven heb ik zo tegen iets opgezien. Ik moest terug bijna overgeven, mijn maag kromp ineen.
Opeens hoorde ik de gynaecoloog terug praten, ze had t over wat er in eerste instantie zou gebeuren. Morgen ( woensdag) zou men een echo doen van de lever en een CT scan van de longen. Donderdag een botscan. Dit om te kijken of er uitzaaiingen zijn. En vrijdag afspraak bij de prof in Gent. Het laatste wat ik zei tegen de gynaecoloog was: "hoeveel ist? "Ze zei dat ik niks moest betalen.
Mijn ouders, mijn ouders.... Daar moeten we nu naartoe. Ik wil niet maar ik moet. Ze zullen al doodongerust zijn omdat ik nog niks heb laten weten... Wordt vervolgd
Enige tijd geleden voelde ik een knobbeltje in mijn rechterborst, precies een klein steentje. Ik zei er in t begin niks over tegen kris omdat ik dacht dat t maar een kliertje was. Ik bleef wel regelmatig voelen en weg ging dat steentje niet. Ik besloot toch maar eens bij gynaecoloog te gaan. Zij onderzocht mijn borsten en zei dat alles ok was. Ik herhaalde dat ik toch echt iets voelde, zoals klein steentje en vroeg of ze nogmaals wou voelen. Ze deed dat en zei dat dat een fifroadenoom is, een samenklitting van bindweefsel dat helemaal onschuldig is. Ik vroeg of ik dan zeker gerust kon zijn. Ze voelde aan dat ik toch wel wat ongerust was en ze zei: "als je dat wil kan je de fifroadenoom laten nakijken met echo en dan hebben we referentiepunt van de grootte. Als dit dan zou vergroten dan weten we hoe snel dat groeit. En als je dat wil kan dat dan nog verwijderd worden maar dat hoeft niet omdat t niet gevaarlijk is en ook niet kan uitgroeien tot... Helemaal gerustgesteld ging ik naar huis. Wel afspraak vastgelegd in az Dendermonde voor de echo. Op vrijdag 30 mei ging ik samen met lauren naar de echografie. Lauren mocht kijken naar mama. Tijdens het uitvoeren van de echo vroeg radioloog of er borstkanker zit in mijn familie. Ik zei dat dit niet t geval is. Hij onderzocht me verder en zei toen dat hij onmiddellijk mammografie wou laten doen en biopsie van t knobbeltje. Ik vroeg of t er Miss niet goed uit zag en hij zei dat hij niet met zekerheid kon zeggen of t een onschuldig knobbeltje was. Ik voelde de grond zo van onder mijn voeten wegzakken. Een biopsie... Ik en spuiten, snijden,,.. Brrrr. Ik hield me sterk voor lauren want zij zat naast mij flink vanop een stoeltje te kijken. Na de ingreep stond ik te schudden en te beven. Die ingreep had ik totaal niet verwacht. En wat zou de uitslag geven? Ik was doodsbang.
Dinsdag kon ik bellen voor de resultaten.
Iedereen die op de hoogte was van de biopsie probeerde me gerust te stellen en zei dat t wel niks slecht zou zijn. Toch was ikzelf daar niet van overtuigd. Ik had een slecht voorgevoel. Ik zag al beelden voor mij van mezelf met een geamputeerde borst en van een kaal hoofd. Ik probeerde die gedachten te verdrijven en toch nog een beetje van t weekend te geniete. Hoe meer de dinsdag naderde, hoe angstiger ik werd.
Dinsdagochtend 3 juni, een ochtend zoals alle andere, opstaan, eten, lauren klaarmaken... Alleen had ik een wrang gevoel in mijn maag want deze middag mag ik bellen voor de resultaten.
Op weg naar school met de fiets zing ik leuke liedjes met lauren, zodat ik er niet te veel aan denk. Toch wisselen de momenten van plezier en angst elkaar snel af.
De kindjes op school leiden mijn gedachten wel wat af maar wat een raar gevoel in mijn maag toen de middagbel op school ging. Ik moest bellen....
Tis niet waar he, " al onze lijnen zijn in gesprek " en ik die daar ver in mijn broek stond te doen van schrik. Uiteindelijk iemand aan de lijn. Nog geen resultaten binnen was t antwoord. Ik zei dat zo n onderzoek wel veel angst oproept en dat ik snel t resultaat wou weten. Secretaresse ging ervoor informeren en me terug opbellen. Ik besloot naar leraarskamer te gaan en toch wat te eten. Telefoon! Ah tis Kris, die belde om te vragen of ik al meer wist. Ik zei dat de resultaten nog niet binnen waren en dat men mij zou opbellen. Na t telefoontje met kris nummer van de gynaecologenpraktijk! Angstig neem ik op. "Mevrouw, de gynaecoloog wil je vanavond spreken." Toen wist ik genoeg. Ik vroeg nog of ze me iets meer kon zeggen, waren de resultaten niet goed dan? " mevrouw, ik kan niet zoveel zeggen want ik ben geen dokter maar het is niet goed" Ik kan me zelf niet herinneren dat ik de telefoon heb afgelegd. Ik ben leraarskamer ingestapt en heb 1 college gevraagd om even mee te komen. Toen vertelde ik dat ik zonet te horen kreeg dat ik borstkanker heb, ik ben in tranen uitgebarsten.
Bibberen, bij overgeven, bijna hyperventileren, helemaal overstuur. Hoe moet ik dit slechte nieuws aan kris vertellen, en aan mijn ouders. Die gaan dit niet overleven. Ik 'moest in eerste instantie kris verwittigen. Die kon t niet geloven. Hij ging alles laten liggen en me komen halen op werk. Intussen mijn collega s ingelicht en zij hebben me zo goed als kon opgevangen. Toen kris er was zijn we in tranen uitgebarsten. Lauren liep op de speelplaats en had hare papa gezien. Ze kwam bij ons en zag ons wenen. Wat moet er op dat moment door t hoofd gaan van zo n kleine meid, als mama en papa zo Wenen. Ik en kris konden elkaar niet meer loslaten. Ik stond op instorten... Wordt vervolgd
Beste vrienden, familie, collega s,...
Hierbij heb ik een blog aangemaakt zodat jullie mijn strijd tegen borstkanker kunnen volgen.
Als ik dan eens geen moed of energie heb om te bellen of te sms'en dan kunnen jullie toch weten hoe t met me gaat.
Sofie
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Ga weg uit mijn lijf!
