In bijlage de wedstrijdselecties voor volgend weekend ... OP VOORWAARDE DAT ER GESPEELD WORDT VANZELFSPREKEND (de weersvoorspellingen doen weinig goeds voorspellen)
Speciale aandacht voor Niels en Younis, die in principe op beide partijen verwacht worden
Zoals verwacht / gevreesd / voorzien ... zijn ook de trainingen van deze avond donderdag 26.11.2009 afgelast. Bekijk aandachtig de blog voor de selecties van dit weekend.
Goed nieuws uit het Durbuy/Pinksterweekend-kamp. De slaap- en verblijfsproblemen zijn opgelost. Mede door wat herschikkingen en vooral door de bereidwilligheid van de uitbater zijn we er toch in geslaagd alle 85 inschrijvenden samen te kunnen huisvesten in het gezellige La Renardière. De vader van Stef Platteeuw kan zijn natte dromen om te overnachten in de Hare Krishna-gebouwen dus best opbergen ...
Laat ons beginnen met de kern van de zaak en er geen doekjes rond winden : de bezoekers uit Luik wonnen deze aangename partij meer dan verdiend. Ze waren iets (veel?) beter, zowel in de combinatie als in de kracht & power-verhoudingen. Zo beschikten ze over een aartsgevaarlijke Lukaku-alike'spits die bij de drie doelpunten betrokken was. En verder staat er achteraan een klaarkijkende en sober doch juist uitvoetballende centrale verdediger die alle Roeselaarse aanvallen vakkundig neutraliseerde. Het werd een aangename partij met twee ploegen die er voluit voor wilden gaan, 22 jonge spelers die voetbal hoog in het vaandel dragen en de toeschouwers een mooi schouwpel wilden aanbieden. Doch één man had het anders bekeken : de man-voor-de-gelegenheid-in-het-geel (de scheidsrechter voor de minder begaafde verslaglezers) besloot er een one-man-show van te maken : irritant, arrogant en onmachtig/onbekwaam gaf hij een schoolvoorbeeld van hoe je een jeugdmatch naar de kl... euh vaantjes kan fluiten. De man uit Ardooie slaagde er in om bij bijna elke beslissing het omgekeerde te fluiten van wat 99% van de toeschouwers verwachtte. Mogen wij aan de ouders van Maarten Houthoofd dan ook vragen om in het vervolg alle dorpsgenoten thuis te laten of ze dan toch minimaal te verbieden een scheidsrechtersplunje aan te trekken . Er bestaan andere manieren genoeg om een zaterdagmorgen te vullen voor de arme man : rode-kruisstickers verkopen, biljarten of zelfs vissen. Onbegrijpelijk dat de belgische voetbalbond dergelijke folklore-figuren nog op jeugdterreinen durft los te laten, dit personage zou zelfs nog geen tafelvoetbalwedstrijd tot een goed einde kunnen brengen. Gelukkig waren we deze week jeugdploeg v/d week en zal De Krant van West-Vlaanderen/Weekbode een verslag van deze wedstrijd brengen, zodat de man's prestatie nog meer "weerklank" zal hebben. Het weze hem gegund ... De wedstrijd zelf dan : KSVR startte moedig doch de stoere bezoekende spits bleef onze verdedigende troepen bestoken. Op één van diens machtsaanvallen plooiden drie thuisspelers en de 0-1 stond al snel op het bord. Enkele minuten na deze fase diende Gaethan Lannoo gekwetst het strijdtoneel te verlaten. Florian Cavey (oorspronkelijk ingezet als aanvalswapen) diende zich plots te beperken tot het zoveel mogelijk neutraliseren van deze spits, wat hem bij momenten zeer goed lukte. Torbjorn Deckmyn en Niels Van Craeyveld drongen enkele malen diep door op de flanken, doch de voortzetting van hun acties bleef uit. U leest inderdaad weinig over de scheids in deze eerste helft, doch de acties van de man waren tijdens deze 30' quasi allemaal verkeerd, maar gelukkig nog niet wedstrijdbepalend. Na rust begon het optreden pas echt. De 0-2 kwam er op volgende wijze : overtreding op Gilles Muylle, de scheids gaf balvoordeel (waarschijnlijk ergens gelezen in een boekje dat dit bestond), doch wat heb je aan balvoordeel als deze fase 5 seconden later een strafschop ... voor de bezoekers ... oplevert. Waar zit het voordeel dan juist ? Pas op : de overtreding was er en de penalty terecht, doch de fase mocht er niet gekomen zijn. Ik denk dat collega-trainer Karl Debaene zich dergelijke fases wel kan herinneren uit voorgaande matchen ... 0-2 dus en mission-impossible. Wat proberen dan maar ... Torbjorn Deckmyn schoof naar de positie van diepe spits en hield de boomlange Standardverdediger aan de praat, Emile Samyn week uit naar de linkse/rechtse flanken in een poging om van daaruit de roodwitte afweer pijn te doen. Iets wat bij vlagen wonderwel lukte : twee duidelijke trekfouten op de doorgebroken Emile Samyn werden door de scheids niet gezien maar zijn hoogtepunt kwam er tien minuten voor tijd. Emile Samyn kwam alleen voor doel en was klaar om de bal voorbij de doelman te plaatsen,maar werd door de centrale verdediger fors in de rug geduwd. Emile vloog als een volleerde Mega Mindy door de Schierveldse lucht en Maarten Houthoofd stond al klaar om de overduidelijke strafschop te trappen. Het vervolg dient waarschijnlijk niet verteld te worden : amper één man zag geen strafschop, inderdaad Mister Braille. De man was nog zo ootmoedig om zijn fout toe te geven door bij een volgende lichte duw op Emile Samyn dan wel een vederlichte strafschop te fluiten : Maarten Houthoofd zorgde voor de 1-2 en terug wat hoop. Simon Vandewiele scoorde met een afstandsschuiver nog bijna de 2-2 en op een ultieme counter viel uiteindelijk de 1-3. Als we de scheids buiten beschouwing laten, kunnen we stellen dat onze jongens met het hoofd omhoog het strijdtoneel kunnen verlaten. Ze hebben ervoor geknokt en verliezen tegen een betere tegenstander is nooit een schande ... Gewoon jammer dat de enige volwassene tussen de krijtlijnen zonodig zijn hoofdrol diende op te eisen ...
De vaste verslaggever begint stilaan serieuze vormen van "vermistbaarheid" te vertonen, doch hier dan toch beknopt de weergave van de meer dan verdiende zege van onze shadows tegen de bezoekers uit het verre Tienen. De eerste helft was aangenaam om kijken. KSVR speelde met druk naar voor, de verdediging kon gerust een babbeltje slaan. De openingsgoal kwam er van de schietgrage voet van Jasper Cafmeyer. En wat later verdubbelde Tibo Gereels met een mooi en vooral slim lob'je de score. Op weg naar een ruime zege, denkt de gemiddelde voetbalkenner dan. Pintje drinken, rustig de match uitkijken ... Vergeet dit maar, dacht het slimme duo Lowie-Stijn. Lowie Tyvaert (nochtans bezig aan een feilloze partij) speelde iets te kort terug, Stijn Specenier raakt de bal niet vol en de Tiense suikerklont kon een makkelijke 2-1 scoren. Meteen rusten en volop spanning. Spanning was echter het enige wat de tweede helft het aankijken waard hield, het niveau zakte immers zienderogen. Al bij al een verdiende zege voor onze jongens.
Voor de administratieve vergeter'kes : wie het nog niet deed gelieve tegen de volgende zaterdagmatch het volgende mee te brengen : 1/ kandidaten voor een ticket Standard-KSV Roeselare, gelieve uw strookje mee te brengen 2/ wie wenst te komen eten naar de WINTERBBQ op vrijdag 27.11, gelieve uw strookje + gepast geld mee te brengen
Vanuit het jeugdbestuur nog eens speciale aanmoediging om met zoveel mogelijk op deze bijeenkomst aanwezig te zijn !!
In de hoek waar de klappen vallen : beeldspraak van de periode waarin onze jongens zich verkeren. Voor de tweede week op rij verdienden ze de nederlaag niet, doch werden ze er wel mee geconfronteerd. Met nul op zes en een snert-beker-partij in Stasegem achter de kiezen moeten onze jongens dus de grote twee "Standard & Club Brugge" confronteren. Leuk is anders, maar we moeten erdoor. Duidelijk is wel dat bepaalde spelers duidelijk op hun tandvlees zitten : de wil is er nog wel (getuige hiervan de karaktervolle tweede helft gisteren), doch de frisheid ontbreekt duidelijk. Om die reden "rusten" de U13A en 'shadow aanstaande maandag eens uit, geen training dus die dag. Bekijk het niet als een straf of beloning, doch eerder als een poging om tegen aanstaande zaterdag terug frisheid te scheppen, die zeker nodig zal zijn om Standard in de ogen te kijken. De wedstrijd zelf was er één in de minst voetbalsympathieke weersomstandigheden die er zijn : namelijk wind. Een eerste helft beuken tegen wind in, met toch een goede start. Maarten Houthoofd dirigeerde in die beginfase gevarieerd zijn troepen en vond zowel op links, rechts als centraal aanspeelpunten. Dit reulteerde in een kans voor Torbjorn Deckmyn op aangeven van Niels Van Craeyveld, in een schotkans voor Niels Van Craeyveld op aangeven van Torbjorn Deckmyn en op een tussen-zijn-eigen-benen-blokkerende doelpoging van Emile Samyn terug op aangeven van Torbjorn. En waar iedereen dus een voorsprongstreffer van de thuisploeg verwachte, viel plots een dubbele koude douche aan de andere kant. Uit de eerste bezoekende aanval (randje buitenspel) stond het 0-1, de tweede aanval van STVV (een slalom doorheen onze centrale as) leverde direct de 0-2 op. Na rust dus een poging om deze achterstand op te halen. STVV beperkte zich de ganse tweede helft tot verdedigen, niet één aanval werd door hun nog opgezet, op onze hoekschoppen stonden ze zelfs met 11 (elf !!) spelers in hun eigen kleine rechthoek. En de thuisploeg miste frisheid en daaruitvolgende creativiteit om openingen te vinden, voor zover deze er waren in de Limburgse verdedigende gordel. Op aangeven van Maarten Houthoofd kwam Emile Samyn alleen voor doel, maar in twee pogingen geraakte die niet voorbij de bezoekende doelman. Op aangeven van Niels Van Craeyveld scoorde Gilles Muylle nog wel een mooie eerreddende treffer : aannemen met links, in één tijd uithalen met rechts. Maar verder dan onophoudelijk gebeuk, veel hoekschoppen, afstandspogingen van Jean Thibault Calewaert, Maarten Houthoofd, Gilles Muylle en Simon Vandewiele kwamen we niet meer, al hadden we op basis van het getoonde karakter en de offensieve ingesteldheid zeker een punt thuis moeten houden. Jammer dat defensief voetbal al te vaak winnaars oplevert.
Info "vers van de voetbalpers" : een wedstrijd die KSVR diende te winnen, die bij momenten ontaardde in een schoppartij vanwege de thuisploeg. Gevolgen : kwetsuren bij pechvogels van dienst Younis Devoldere en Lennert Cornette. Goals van Tibo Gereels (2) en Jasper Cafmeyer. Uitgebreidere info altijd welkom ...
Wat doet trainer Rik toch met zijn spelers ? Na de voet van Lennert, de hiel van Lemmy en de arm van Robbe werd de neus van Thomas nu het volgende slachtoffer
Serieus : Thomas Gheysen heeft donderdagnamiddag op dringend verzoek van de dokters zijn neus laten toebranden (of hoe is de juiste medische term hiervoor ?). Dit om verdere neusbloedingen te voorkomen. Het harde verdict van de dokter : 14 dagen geen sportactiviteiten. We wensen Thomas een spoedig herstel toe.
Positiever nieuws is/was er van Lennert Cornette : deze raapt zaterdag zijn eerste speelminuten op na een langslepende kwetsuur. Welkom terug Lennert.
Uit bepaalde hoeken kwam de vraag om de verslagen ietwat korter te houden (lees : meer leesbaar).
Een serieuze uitdaging, leek me op voorhand.
Doch de spelers hebben me tijdens deze wedstrijd hiermee serieus geholpen.
Er was al veel inspiratie nodig geweest om uit deze partij een lang verslag te persen.
Een wedstrijd waar niemand warm voor liep, ware het niet de scheidsrechter die in korte mouwen (!) de match leidde.Het tempo in de eerste helft kon nog enigszins bekoren, vooral Turbo-Flor zaaide
op zijn linkerflank kwistig met de infiltraties en scherpe voorzetten.Op één van zijn voorzetten kon Jasper Cafmeyer de openingstreffer scoren.De sterkspelende Florian Cavey verstuurde rond het kwartier nog een tweede gemeten voorzet, de gevolgde Tibo Gereels kon zijn traditioneel bekergoaltje scoren :0-2 aan de rust en hopen op beterschap na rust.Maar dat was serieus verkeerd gegokt, het spelpeil de tweede helft had veel mee van containerparkvoetbal : veel afval, veel slordige passes, slechte controles en verkeerde keuzes.De moedige thuisploeg (zij strijden samen met onze vorige bekertegenstander Heule voor de titel, maar lieten mij toch een completere
indruk dan Heule) kwam zelfs enkele malen dicht bij een eerreddende treffer.We werden in de tweede helft enkel nog uit onze winterslaap gewekt door een mooie derde treffer van Emile Samyn :
buitenkantje voet plaatste hij de bal mooi in het hoekje.
Een simpele doch weinig overtuigende 0-3 zege en op naar de volgende ronde, die zal gespeeld worden februari-maart 2010, wetende dat het veel veel veel beter zal moeten.
Een wedstrijd waaruit aan de ene kant weinig en aan de andere kant veel lessen kunnen getrokken worden.Zo weet o.a. collega-trainer Rik Decramer dat het in en rond Stasegem voorrang van rechts is en dat de politie nogal graag drankcontroles doet op grondgebied Harelbeke.
Doch gelukkig liepen voor Rik beide voorvallen positief af !!
Belangrijke randopmerking :
De laatste tijd worden we overspoeld met vermiste Joma-kledingstukken.
Iedereen mist wel één of ander product uit zijn voorraadwinkel.
Mogen we enerzijds vragen dat iedereen (vooral de spelers) zorg draagt voor zijn eigen materiaal en erop let niets te laten rondslingeren.
En anderzijds dat iedereen thuis zijn eigen voorraadkast eens controleert of er geen illegale kledingstukken tussen zitten.
Trainers en afgevaardigden hebben geen BOB-opleiding genoten en zijn bijgevolg niet gespecialiseerd in het opsnorren van verloren materiaal.
Een oude voetbalspreuk uit de mond van een grijzende voetbalkenner (kwam die nu van Johan Cruyff of van Karl Debaene ?) luidt als volgt : hoe meer je wint, hoe dichter je bij een nederlaag komt. Deze leuze kwam dus spijtig genoeg tot waarheid in onze verplaatsing naar Germinal Beerschot. We wonnen dit seizoen al matchen waarin we deze zege niet totaal verdienden. Dan moet je ook kunnen aanvaarden dat je eens matchen verliest waarin je punten verdient. Een juiste(re) uitslag ware 2-2 of 3-3 geweest, doch een samenloop van omstandigheden (pech, gemiste kansen, gemiste penalty, sterke tegenstander) weerhield ons van een puntje. Moeten we in andersmans boezem kijken of het toch maar bij de eigen houden ? Akkoord : bij de tweede tegengoal spreken we van een buitenspel van minimaal twee meter, waarop de scheidsrechter laconiek en terecht repliceerde met "mijn grensrechter vlagde niet", m.a.w. begrip voor de man die anders een correcte wedstrijd floot : je kan niet alles altijd zien. De eerste kans van de match was nochtans voor ons : Emile Samyn binnendoor op Torbjorn Deckmyn, doch diens poging ging over. Een mooie aanval van de Germinallers bereikte hun linkerflank, de daaruitvolgende voorzet werd door Gaethan Lannoo ongelukkig in eigen doel gedevieerd. Onze reactie kwam er vlug : mooie actie op links van Niels Van Craeyveld, de voorzet werd eerst door Emile Samyn gemist, de voortrollende bal werd door de goed gevolgde Torbjorn Deckmyn echter voorlangs getrapt. We namen langzaamaan de match in handen en toen sloeg het noodlot nogmaals toe : een thuisspeler in buitenspel trapte de bal tegen de paal, Gilles Muylle wilde de terugkaatsende bal ontzetten doch zag deze tot zijn eigen ontzetting in de eigen winkelhaak vliegen : meteen 2-0 achter. De daaropvolgende solo van Emile Samyn werd een logische penalty door Maarten Houthoofd omgezet : 2-1. Een prachtige rush van Florian Cavey op links werd afgerond met een al even prachtige voorzet, doch Torbjorn Deckmyn twijfelde tussen hoofd en voeten, en zo belandde deze unieke gelijkmakerskans uiteindelijk over. Zo eindigde een nochtans snelle en genietbare eerste helft op een 2-1 achterstand, een niet volledig correcte weergave van het spelbeeld. Na rust werd onze hoop al snel een beetje gedoofd : de plaatselijke paarswitzwarte sneltrein omzeilde de ver uitgekomen Stef Platteeuw en het stond 3-1. De SV-boys lieten even het hoofd hangen, ook al omdat Emile Samyn voor de eerste keer dit seizoen geen gepast antwoord vond op het ijzersterk verdedigen van zijn gestaltegenoot, de nr "3" van Germinal Beerschot. Pas toen Emile de laatste tien minuten vanop de rechterflank ging acteren kwamen we terug boven water, het leverde ons zelfs een tweede terechte strafschop op toen Emile Samyn gehaakt werd : Maarten Houthoofd's poging werd echter jammer door de grote doelman uit doel gekeild. De laatste kopjes gingen bijgevolg naar beneden en behalve een kopkans van Florian Cavey konden we niet meer dreigen. Een spijtige vermijdbare nederlaag met een flinke dosis pech gekruid : het moet ons sterken voor een duidelijke revanche volgende week thuis tegen St Truiden. Tot slot : een zeer belangrijke mededeling voor de groep en entourage --> zowel verliezen als winnen doe je in groep !! We verliezen vandaag niet door de drie gemiste kansen voor rust van Torbjorn, niet door de gemiste penalty van Maarten, niet door het ver uitkomen van doelman Stef bij de derde goal, niet door de owngoals van Gilles en Gaethan, niet door de buitenspelflater van de scheids ... neen, we verliezen vandaag gewoon als KSV Roeselare u13 !!
De vaste "reporter" was er niet, diens ocassionele vervanger evenmin. Enkele losse flarden dus van deze revanchematch tegen het sterke Geel/Meerhout. We noteerden twee goals van Michaël Vandemaele en Tibo Gereels en we noteerden eveneens dat tweemaal een voorsprong werd weggegeven. We horen van blessureleed : Thomas Gheysen diende met non-stop-neusbloedingen de opwarming te staken (gelukkig was U12A-collega Karl Debaene bereid in-extremis zijn doelman uit te lenen), Bert Desal had eveneens last tijdens de opwarming en Younis Devoldere kreeg in de wedstrijd ook nog eens een kwalijke trap op zijn hiel. Verder was er ook het debuut van Jay Demortier. En tot slot toonde Lowie Borgoo zich een te groot fan van de A'collega's : in navolging van de A'blondjes Gaethan Lannoo en Gilles Muylle scoorde Lowie ook een own-goal. Het werd dus een owngoal-weekend. Wie een "uitgebreider" of verslag-meer-in-detail aandurft, altijd welkom ...
PS Sorry aan Lowie Tyvaert die in een eerdere versie van dit verslag "valselijk beticht" werd van deze owngoal.
. Er bestaan andere manieren genoeg om een zaterdagmorgen te vullen voor de arme man : rode-kruisstickers verkopen, biljarten of zelfs vissen.
