Net alsof Sam Gooris de inspiratie van zijn enige wereldhit bij Boezinge had gehaald : "laat het gras maar groeien". Het lange gras was dus een stoorzender voor rappe combinaties. Maar dat is dan ook het enige wat de thuisploeg kan verweten worden bij een hartelijke ontvangst. De thuistrainer poogde tot de laatste minuut met positieve coaching zijn mannen het voetbal bij te brengen (chapeau daarvoor), doch het klasseverschil was te groot. Casey Devolder toonde dat ze in Staden het begrip hattrick ook al kennen en scoorde er drie in de eerste tien minuten. Michiel Vandromme zorgde voor nummer 4 en de wederoptredende Henri Verduyn snelde naar de 0-5 ruststand. Na rust was het overwicht (vooral via de flanken) zo mogelijk nog groter. Al vlug zorgden Giovanni Carpentier en Thomas Termote voor de 0-7 cijfers, en Jarne Vanderhaeghe werd even getest op de "9" : een test die na amper 5 seconden al resultaat had, want Jarne potte de 0-8. Diezelfde drie acteurs zorgden terug voor een trio'tje : Gianni Carpentier de 0-9, Thomas Termote de 0-10 en Jarne Vanderhaeghe de 0-11. Het bleef zowel vanop links als vanop rechts flankaanvallen regenen, zowel Seppe Stael als Henri Verduyn waren allesbehalve zelfzuchtig en haalden hun plezier uit het geven van assists. Casey Devolder scoorde met zijn vierde van de dag de 0-12 en doelman Bram Lemey bekroonde vijf minuutjes "spits-zijn" met de twee slotdoelpunten. Uiteindelijk 0-14 en toch een bravo voor het geleverde voetbal via de flanken.
Tic Tac is de naam van een animatiereeks voor de allerkleinsten, alsook het merk van een snoepje dat gegeten wordt om een drankadem wat te verdoezelen . Zaterdagmorgen was tiktak echter ook een mooie omschrijving van het voetbal dat onze jongens brachten, zeker gedurende het eerste kwartier, tegen een niet eens zo zwakke tegenstander. 0-3 stond het al na amper 11 minuten en daarbij misten we dan nog een karrevracht kansen. Dirk-Jan Dewaegemaecker opende de score na een mooie rechtse aanval over Shun Ballegeer en Joren Van Poucke. Shun scoorde zelf de 0-2 na een mooie flankwissel van Gilles Devloo en diepe actie van Victor Landuyt. Thiemen Desendre scoorde de 0-3 op een terugleggertje. Daarna verwaterde het spelpeil wat, we bezondigden ons aan stapelvoetbal en nochalant afwerken van de vele kansen. Net voor rust kon uiteindelijk Victor Landuyt er nog eentje bijplooien. Na de pauze werd de scoremachine terug aangewakkerd via een kopbalgoal van Arthur Devos, op voorzet van Shun Ballegeer. Een pass binnendoor van Victor Landuyt zonderde Benjamin Deceunynck alleen voor doel af en de 0-6 hobbelde traag binnen. Arthur Devos scoorde zijn tweede op pass van "Benji" en Victor Landuyt deed dan maar hetzelfde na een mooie opening van Jelle Depoortere. Een mooie prestatie en een aangename partij voetbal.
Onmenselijk zwakke en vooral trage eerste helft : geen tempo, geen flankwissels en veel slechte passes. Hasse Colpaert opende de score en enkel Emile Wheaton kon voor rust nogmaals scoren. Na de pauze werden de flanken beter benut en werd het spel breder gehouden, wat nu plots wel resulteerde in een karrevracht doelpunten. Gilles Devloo scoorde vanop afstand de 3-0, Arthur Tyvaert (2), Casey Devolder (2), Seppe Stael en Maurits Vanhoutte zorgden uiteindelijk voor de 9-0 eindstand.