INTERPROVINCIALE FINALE CUP HET NIEUWSBLAD 12 MEI 2013
Moederdag!Normaal gezien zou dit eens een rustig, ontspannen dagje kunnen zijn, maar dat was buiten het voetbal gerekend. We moesten vroeg uit de veren en er stond een lange autorit naar Sint-Niklaas op het programma om de interprovinciale finale van de Cup Het Nieuwsblad te spelen. Dit werd in tornooivorm bekampt tegen alle Vlaamse provinciale winnaars (4 matchen van telkens 2 x 10 minuten).
KSV Roeselare-KV Woluwe-Zaventem : 3-1
Van bij de start namen we het heft in handen. Na zes minuten werd Louis Callens in het strafschopgebied onderuit gehaald. Kenneth nam zijn verantwoordelijkheid op en trapte de elfmeter mooi binnen : 1-0. In de 8ste minuut trok Louis Callens terug op links op avontuur. Zijn mooie voorzet werd in één tijd afgerond door Alessandro : 2-0.
De tweede helft was nog maar pas begonnen, toen Thorn met een verre inworp Arne kon bereiken. Hij kopte de bal door naar Alessandro, die met een heerlijke volley de 3-0 scoorde. Woluwe-Zaventem kwam op het einde meer druk zetten en vier minuten vóór affluiten konden zij de 3-1 scoren met een schitterend doelpunt, recht in de winkelhaak via een vrije trap. In de slotminuut kon keeper Bert met een knappe reflex de aansluitingstreffer vermijden. Het bleef 3-1 en zo namen we een mooie start van het tornooi.
KVV Ternesse Wommelgem-KSV Roeselare : 0-1
Opnieuw namen we de tegenstanders van bij het begin bij de keel. In de eerste minuut waren er al twee reuzekansen te noteren van Arne en Louis Callens, maar de keeper lag telkens in de weg. Even later was het Lowie Raveschot, die de bal mooi centraal doorstak naar Alessandro. Hij zag een gaatje en verraste de keeper met een trap van op 20 meter afstand, recht in de linkerbenedenhoek : 0-1. We bleven op zoek gaan naar het tweede doelpuntje, maar scoren lukte niet meteen.
In de tweede helft waren we terug de betere ploeg. Wommelgem kwam nauwelijks in het stuk voor, maar nog steeds lukte het net niet om te scoren. De beste kans kwam er nog twee minuten vóór affluiten. Kenneth gaf een mooi shot op doel, de keeper loste en de goed gevolgde Lowie besloot in het zijnet. Het eindsignaal weerklonk en onze oververdiende tweede zege van de dag was een feit.
KSV Oudenaarde-KSV Roeselare : 0-1
Als we deze match konden winnen, waren we al zeker van een finaleplaats op 20 mei, maar Oudenaarde is een ploeg die we zeker niet mochten onderschatten. Er werden langs beide kanten weinig doelkansen gecreëerd. De verdedigers deden puik hun werk en daardoor werd er in de eerste helft niet gescoord.
In de tweede helft kenden we een droomstart. Na welgeteld tien seconden scoorde Arne met een mooie trap van net buiten de 16 meter over de keeper : 0-1. Daarna kon Oudenaarde een paar keer voor dreiging zorgen. Een mooi shot richting doel werd afgeblokt door Kenneth en keeper Bert mocht een paar keer goed tussenkomen. Ook van onze kant waren er nog twee mooie kansen van Arne te noteren. De ene keer werd de bal net vóór de doellijn weggewerkt en de andere keer kon de keeper knap redding brengen. Het bleef bij deze 0-1 overwinning.
KSV Roeselare-Thes Tessenderlo : 1-0
Door de drie voorgaande zeges en de uitslagen van de andere wedstrijden wisten we nu al zeker dat we eerste zouden eindigen en dat we de beker gewonnen hadden. Toch wilden we ook nu weer voor de drie punten gaan en de kers op de taart zetten.
Er waren terug veel mooie kansen om de score te openen, maar de gretigheid vooraan ontbrak, wat na zo'n lange, kille voormiddag wel een beetje te begrijpen was. Uiteindelijk vlogen de eerste tien minuten voorbij en gingen we met een 0-0-stand rusten.
In de tweede helft zagen we terug hetzelfde spelbeeld, maar telkens kon Tessenderlo de bal wegwerken. De tijd begon te dringen en drie minuten vóór het einde viel dan toch dat verdiende doelpuntje. Een gemeten vrije trap van Senne kwam bij Alessandro. En als een echte nummer 9 scoorde hij zijn vierde doelpunt van de dag : 1-0. Tessenderlo kon geen weerwerk meer bieden en met deze uitslag konden we tevreden terugblikken op deze tornooiwinst zonder nederlaag.
Na een warm douchke konden we met z'n allen het podium op om de mooie beker (en voor iedere speler een voetbal) in ontvangst te nemen. Volgende week maandag, op 20 mei 2013 om 12.55 uur, volgt de nationale finale van de Cup tegen Oudenaarde op de "Freethiel" in Waasland-Beveren.
Het ene seizoen nog maar afgelopen, het nieuwe al aan het plannen !!! Voor jullie agenda's : de INFODAG KSV ROESELARE seizoen 2013 / 2014 wordt in principe voorzien op ZATERDAG 22 JUNI 2013 09.30 Bovenbouw - 14.00 Onderbouw
Gisteren "haspelden" we de laatste training van het seizoen af. Bij deze wensen wij alle spelers (en "chaufferende" ouders) te bedanken voor het afgelopen seizoen. Op deze laatste training waren we nog met 29 spelers aanwezig, een deugddoende vaststelling. Dank aan allen en succes in de verdere voetbalcarrière !
Internationaal Tornooi 15de ROESELARE TROPHEE vrijdag 10 mei - zaterdag 11 mei 2013
KSV Roeselare neemt deel met een gemengde U13-ploeg (al wie niet speelt Jeugdcup, niet op weekend is plus een deel jongens van de U12). We zitten in een reeks met 4 andere ploegen uit Nederland : SCH'44, DHC, Binnenmaas, DVG.
Volgende wedstrijden van 2 x 15 minuten staan op het programma :
op zaterdag 11 mei 2013 worden in de voor- en namiddag dan de verdere matchen en eventuele finales gespeeld !!
Selectie vrijdag en zaterdag U12 : Benjamin Bonte, Robbe Vanhecke, Jean-Baptiste Devolder, Chakkarin Casier, Warre Remaut aangevuld met : Simon Keulemans, Haris Pramenkovic, Robbe De Meyere, Lennert Lingier, Senne Vanbrabandt, Louis Callens (zaterdag), Viktor Dierinck (vrijdag), Fries Rosseel, Kevin Bossée (vrijdag), Robbe Platteeuw, Mathias Gheysen, Louis Sanders
FINALE JEUGDCUP HET NIEUWSBLAD KSV ROESELARE - SK EERNEGEM terreinen FC Izegem (St Jorisstraat 76 te Izegem) donderdag 9 mei 2013 12.55 uur verzamelen 11.45 uur
Thomas Vercruysse - Bert Knockaert Maxime Laperruque - Thorn Werbrouck - Toon Lamote - Seppe Verbeke Kenneth Provost - Dries Loosveldt - Andreas Hemelaere - Matisse Houthoofd Aico Patoor - Lowie Raveschot - Arne Naessens - Alessandro Beel Simon Verlinde
FINALE BEKER VAN BELGIE FC Tubize - KSV Roeselare 2-1
Het was niet "mijn" weekend tegen Brusselse ploegen alvast De bekerfinale tegen Tubize was echter een match waar de jongens nog lang zullen aan terug denken. Aanwezigheid van tal wat prominenten uit Roeselaars milieu (hoofdtrainer Sergiy Serebrennikov, keeper Louis Bostyn, good-old Romain en nog vele andere ...), voorstellen van de spelers, het Belgisch Volkslied, ... ze maken het allemaal niet dagelijks mee. En waar de zenuwen tijdens de halve finale ons nog parten speelden, leek dit deze keer heel wat minder het geval. We namen zelfs de bovenhand tijdens de aanvangsminuten en een mooie aanval kende bijna afwerking toen de lob van Senne Vanbrabandt net iets te laag was (of de doelman iets te groot ). Langzaamaan verloren we echter de greep op de match, het fysieke overwicht van de krachtige bezoekers nam het overwicht. Fysieke contacten zijn nu eenmaal niet onze specialiteit en we lieten ons beetje bij beetje overpoweren. Niet dat Tubize kans na kans versierde, maar door hun steriele druk dwongen ze twee corners af. Op de tweede waren we zodanig geconcentreerd op "luchtwerk" dat een voorzet op "halve hoogte" een doelpunt opleverde. Thomas Vercruysse ging nog eens goed in de voeten van een doorgebroken speler. Tot overmaat van ramp kregen we nog een tweede doelpunt binnen : een carambole van de zuiverste soort belandde in de voeten van hun zwarte spits. Deze uitblinker aarzelde niet en zette ons op een 2-0 achterstand die blijkbaar bevrijdend werkte voor ons. Plots kwamen we terug tot voetballen : voor rust kregen we nog drie kansen om te milderen. Dat we dit niet deden, kun je het keerpunt van de wedstrijd noemen. Louis Callens besloot alleen voor doel op de keeper (die jongen was de Tubize-uitblinker), een verdediger besloot bijna in eigen doel na een aanval via Arthur Geldhof-Louis Callens en uiteindelijk belandde een wandeling "door-het-centrum" van Andreas Hemelaere net naast. Volgens Andreas (en wie gelooft hem niet ?) na een penaltyrijpe duw in zijn rug, maar de lakse scheidsrechter floot niet, zoals hij vaak niet deed. Misschien eens overwegen om onze jeugdploegen in paarswit te doen spelen ! Na rust verwaterde de match. Wij wilden, maar vonden de ruimte niet. Verder dan enkele afstandsschoten geraakten we niet. Tubize trok zich terug met een verdedigingsgordel van 5 verdedigers en deed niets anders meer dan de bal wegpompen en trappen. Ze loerden op de counter, zo had Bert Knockaert een prachtredding nodig om de 3-0 te voorkomen. Op een mooie actie van Seppe Verbeke kon Alessandro Beel de 2-1 scoren en de hoop terug doen oplaaien. Tubize kroop echter massaal terug en haalde relatief makkelijk de eindstreep. Hoe verdiend en voetballend hun zege in de competitie was tegen ons (zo eerlijk waren we toen om dat toe te geven), zo weinig mooi en verdiend was hun zege nu. De ploeg die probeerde te voetballen verloor het van FC Kracht & Macht Tubize, een beeld dat we in de verdere finales die dag ook terug bemerkten. Tubize was immers even een deelgemeente van Gullegem. Laten we echter besluiten met een dikke proficiat aan de jongens : een seizoen met een kampioenstitel en een bekerfinale verdient niet om met een valse/treurige noot afgesloten te worden.
). Langzaamaan verloren we echter de greep op de match, het fysieke overwicht van de krachtige bezoekers nam het overwicht. Fysieke contacten zijn nu eenmaal niet onze specialiteit en we lieten ons beetje bij beetje overpoweren. Niet dat Tubize kans na kans versierde, maar door hun steriele druk dwongen ze twee corners af. Op de tweede waren we zodanig geconcentreerd op "luchtwerk" dat een voorzet op "halve hoogte" een doelpunt opleverde. Thomas Vercruysse ging nog eens goed in de voeten van een doorgebroken speler. Tot overmaat van ramp kregen we nog een tweede doelpunt binnen : een carambole van de zuiverste soort belandde in de voeten van hun zwarte spits. Deze uitblinker aarzelde niet en zette ons op een 2-0 achterstand die blijkbaar bevrijdend werkte voor ons. Plots kwamen we terug tot voetballen : voor rust kregen we nog drie kansen om te milderen. Dat we dit niet deden, kun je het keerpunt van de wedstrijd noemen. Louis Callens besloot alleen voor doel op de keeper (die jongen was de Tubize-uitblinker), een verdediger besloot bijna in eigen doel na een aanval via Arthur Geldhof-Louis Callens en uiteindelijk belandde een wandeling "door-het-centrum" van Andreas Hemelaere net naast. Volgens Andreas (en wie gelooft hem niet ?) na een penaltyrijpe duw in zijn rug, maar de lakse scheidsrechter floot niet, zoals hij vaak niet deed. Misschien eens overwegen om onze jeugdploegen in paarswit te doen spelen 
!
