Normaal stapt een trainer met zijn ploeg na een negen op negen met een tevreden en gerust gevoel de bus op, hoopvol denkend aan een goed resultaat en vooral een goede wedstrijd. Na de "gebeurtenissen" van deze week was dit echter niet zo ... deze match kon me in eerste instantie "gestolen" worden, het hoefde niet meer. Ik was dan ook vastbesloten om het verslag van deze match zakelijk en kort te houden. Waarom ook anders ? Voor wie ? Voor wat ? De jongens, de spelers deden me echter van besluit veranderen. Tenslotte voor die "jongens" doen we het toch, niet voor de eigen eer, niet voor de resultaten. Onze ploeg, en daarmee bedoel ik alle 15 elementen (Alexander inclusief), toonde dat je als groep veel kan bereiken, en dat zij zelf zich bitter weinig aantrekken van hetgeen buiten hun groep "mis", "scheef" of "oncorrect" verloopt. Op het "kunst"grasveld van FC Tubeke (killers van Anderlecht enkele weken terug en ongeslagen op eigen terrein) vonden we aanvankelijk moeilijk onze draai. De talrijke geschaafde kniëen na de match zijn het bewijs dat onze ploeg spelen op dergelijke onderbodem niet "onder de knie" heeft. Of beter gezegd had. Want na een blitzstart van de thuisploeg, twee kansen binnen de tien minuten en een openingsgoal na een dwarrelschot, nam KSVR onder leiding van een magistrale "kapitein" Jasper Maerten langzamerhand de match in handen. Jasper had geen enkele moeite met deze onderbodem (waarschijnlijk liggen alle "pelouses" in en rond Poperinge er op die manier bij !!) en begon langzamerhand meer en meer ploeggenoten te inspireren tot goed en verzorgd kort combinatievoetbal. De rest van de eerste helft was quasi éénrichtingsvoetbal en de 4-de uit het klassement werd murw getikt. Het enige wat ontbrak was doelgericht gevaar. Er was een mooie combinatie Ewoud Defevere-Darren Steur, door Muhamet Rushiti net overgetikt. En verder een pakje halve kansjes. Rusten met 1-0 dus, maar hoe we afsloten, deed hopen op meer nà rust. Al was dit niet onmiddellijk zichtbaar : de drie invallers dienden immers op hun beurt hun "liefde te verklaren" aan deze bizarre grasbodem en manier van voetballen. In die eerste 5 minuten nà rust was FC Tubeke dan ook terug heer en meester en scoorden ze uit hoekschop (jaja) hun tweede treffer. 2-0 en boeken toe, zo zou je kunnen gaan denken. Maar net zoals in de eerste helft draaide het wedstrijdbeeld en deze keer werd dit ook duidelijk uit de scorende cijfers. De aansluitingstreffer kwam er quasi onmiddellijk na de 2-0. Muhamet Rushiti loste met zijn linkervoet niet bepaald een wereldschot, maar de hobbelende bal werd door de thuisdoelman gelost en de vinnig acterende Darren Steur was goed gevolgd en plaatste binnen. De "moraal" was er weer en 3 minuten nadien stonden de Waalse bordjes gelijk. Muhamet Rushiti "rushte" de rechtse flank stuk en zijn teruglegger werd door Edouard Gheeraert (zijn wekelijks doelpuntje) vanop 30 cm binnengewandeld. Niet dat het moeilijk was, maar je moet er zijn ... In plaats van gelukkig te zijn met een onverhoopt gelijkspel, besloten we de gaspedaal nog wat dieper in te duwen : we konden immers de eerste ploeg worden die de Tubekenaars in eigen "nest" versloegen. Anouk Vanysacker en Jasper Maerten probeerden het vanop afstand, doch het was uiteindelijk op een strakke vrije trap van Lars Bailliu dat de onvermijdelijke Muhamet Rushiti er 2-3 van maakte. Tubeke probeerde het tij te doen keren, doch Guillaume Durnez (de derde Poperingenaar) was achteraan onpasseerbaar en leverde samen met zijn collega-verdedigers een dijk van een match af. Op hoekschop van Arne Helin maakte Koenraad Alleweireld er bijna 2-4 van, doch uiteindelijk was een prachtige combinatie tussen Muhamet Rushiti en Jasper Maerten op links de voorbode van de 2-4 : Darren Steur bekroonde zijn sterke match met een tweede doelpunt. Proficiat voor de ploeg ... vanuit 2-0 achter op een moeilijk veld en tegen een hoger gerangschikte ploeg, de moed niet verliezen en met goed voetbal en een leeuwenhart een verdiende 2-4 zege binnenhalen. Een mens zou zich bijna weer verzoenen met het "voetbal", jammer dat nevenaspecten deze prachtige sport en "ontspanning" voor jeugdspelers vaak kapot maken ... Volgende week bekampen we in de derde ronde van de Belgische Beker SVD Kortemark op eigen veld en volgende zaterdag ontvangen we "op eigen gras" het eveneens sterke Germinal Beerschot. Om die reden trainen we deze week op maandag en donderdag, dinsdag hebben we vrij.
