Nogmaals aandacht voor het "ingewikkelde" programma van volgende week :
maandag 07.11.2011 : 19u --> training ganse groep + opmaken selectie bekermatch woensdag dinsdag 08.11.2011 : 19u --> training ENKEL voor de spelers die de bekermatch woensdag NIET spelen woensdag 09.11.2011 : 18.30u --> bekermatch op SV Diksmuide donderdag 10.11.2011 : GEEN training vrijdagvoormiddag 11.11.2011 : 10.30 uur --> training in de voormiddag
Zaterdag 05.11.2011 Olympic Charleroi - KSVR U13A wedstrijd 10.30 uur vertrek bus aan Schiervelde 07.30 uur
Thibaut Vansteenkiste - Arthur Staelens Joren Van Poucke - Gilles Devloo - Robbe Van Loo - Maurits Vanhoutte - Emiel Wheaton Seppe Stael - Henri Verduyn - Milan Gillewy - Shun Ballegeer - Thiemen Desendre Dirk-Jan Dewaegemaeker - Victor Landuyt - Arthur Devos
De laatste weken was de leuze op training "willen winnen", een spirit die onze ploeg soms wat mankeerde. Zaterdag echter was deze wil dubbel en dik aanwezig : we voegden er zelfs een dimensie aan toe : we wilden "al voetballend" winnen !! En bijna slaagden ze daar tegen de "leiders" uit Dender in. De eerste helft was uitstekend, zowel qua voetbal als qua veldoverwicht. Een 2-0 of zelfs 3-0 had niet overdreven geweest, behalve een penalty hadden de bezoekers niets getoond. Na deze wedstrijd is duidelijk geworden dat we met deze ploeg geen kampioen zullen worden, deze "eer" zal waarschijnlijk weggelegd worden voor de bezoekers. De manier waarop of het aspect "opleiding" is bij FC Dender niet echt belangrijk : we hoorden het niet enkel op onze wedstrijd. Ook de collega's van de U12 (zie verslag blog Karl) en de U14 waren allesbehalve opgezet met de "wedstrijdmentaliteit" van deze tegenstander. Als je bvb. ziet dat een spits van de U14 het zich mag permitteren om een half uur voor aanvang van de wedstrijd pas aan te komen en dan nog speelminuten krijgt en de match mag helpen beslissen, dan weet je dat "winnen" belangrijker is dan een gezonde ploegdiscipline. Maar soit, genoeg daarover ... laat het ons over onze ploeg hebben. De eerste helft probeerden ze al voetballend oplossingen te zoeken en zowel de flanken als centraal hadden we overwicht. Dirk-Jan dreigde een eerste keer via een afstandspoging, en zowel Arthur Devos/Seppe Stael (links) als Joren Van Poucke/Milan Gillewy zorgden herhaaldelijk voor gevaarlijke infiltraties op de flanken. Maurits Vanhoutte speelde een sterke match en onze eerste helft werd bekroond met een verdiende openingsgoal. Een vrije trap van Arthur Devos werd door Joren Van Poucke binnengefrommeld. Ondertussen was er nog een penaltyfout op de doorgebroken Milan Gillewy (zelfs enkele neutrale "passeerders" zagen dat de fout binnen de rechthoek was), doch de arrogante scheids besloot de bal dan maar buiten de rechthoek te leggen (zo kennen we de echte West-Vlaming : als we elkaar kunnen "kl....", zullen we het zeker niet laten). De man-met-de-fluit floot immers twee maal penalty tegen ons (we blijven sportief, tweemaal "mocht" hij dit doen, de eerste na een lichte haakfout, de tweede na een aangeschoten handsbal op een vrije trap), maar dan moet hij ook de sportieve eerlijkheid hebben om ons ook een terechte en verdiende penalty toe te kennen !! Na rust waren we aanvankelijk nog steeds heer en meester : een corner van Henri Verduyn werd door het superoog van de scheids "buiten" gezien, Thiemen Desendre kopte een kansje naast en ook Milan Gillewy was nog dreigend. Om maar te zeggen dat onze voorsprong op dat moment dubbel en dik verdiend was, zelfs magertjes beloond. En Dender bleef zijn enige aanvalspatroon hanteren : een lange bal naar de grote spits vooraan die zich dan al duwen en trekken een weg naar de bal kon banen (waarschijnlijk betalen de andere spelerkes iets minder lidgeld ). . Eénmaal lukte het dan toch : Julien Van Volcem redde de werkelijk eerste kans van de bezoekers nog knap, maar in de herneming kon diezelfde krachtpatser de onverdiende 1-1 scoren. En wat later werd die spits onderuitgehaald (na zelf eerst een ferme por verkocht te hebben), uit de vrije trap volgde de eerder vermelde winning-penalty van de bezoekers. Resultaat behaald, tijd om de onsportieve truckendoos open te vouwen : plots had de bezoekende doelman een ferme hernia bij iedere bal die hij moest halen, de topspits die de ganse match al achter diepe ballen had mogen lopen, mocht nu plots achteraan meehelpen om zelf lange ballen te versturen. Pas op : ik heb geen problemen dat dergelijke spitsen meevoetballen : wij hebben er bij Roeselare ook zo één, maar die speelt dan in het eigenbelang bij een categorie twee jaar ouder. Samengevat : Dender won deze topper uiteindelijk (Robbe Van Loo kopte een laatste kans van een moedeloos geworden thuisploeg nipt naast), en vond dit "naar eigen zeggen" verdiend. We laten ze in de waan, maar zijn tegelijkertijd trots op de manier waarop onze jongens deze wedstrijd hebben gestreden en vooral gevoetbald. En uiteindelijk is dit belangrijker dan een "uitslag op pagina 37 van de maandagse sportkrant" ...
De Rikkie'boys kregen een ferme maaltijd op het menu. De bezoekers uit Avelgem hadden niet enkel een portie kracht, gestalte en snelheid in hun rangen, maar beschikten ook over een steengoede "linksbuiten". Toch was de start van de "jongere" thuisploeg flitsend. Met zeer mooi en verzorgd voetbal deden ze de bezoekers naar adem happen. Een vrije trap van Jelle Depoortere belandde op de dwarsligger, een schot van Shun Ballegeer werd door de doelman gered en na een nieuwe afstandspoging van Casey Devoldere kon Hasse Colpaert in de herneming verdiend de 1-0 scoren. SV speelde 20 minuten echt oorverdovend sterk en diende het laatste kwartiertje naar adem te happen : Bram Lemey hield echter mooi stand en de enige keer dat hij verslegen werd was Pieter Specenier er als de kippen bij om de bal op de lijn te redden. Na rust kwamen we terug op voorsprong via Thomas Termote, terug na een afstandspoging van Casey Devoldere. Artur Tyvaert kreeg nog overdreven rood (sommige scheidsen kunnen het echt niet laten een triestige hoofdrol te spelen) en we slikten nog een gelijkmaker. Maar dit behaalde puntje is beslist een overwinning waard ... een proficiat aan alle "acteurs" ...
Deze week staat de eerste spelersraad op den agenda.
Van U13A stelden zich hiervoor Thiemen Desendre en Milan Gillewy kandidaat, graag ook nog een tweetal namen van de Rikkie-boys (deze kunnen vandaag hun namen opgeven op training, of via de blog).
Samenkomst gaat door op DONDERDAG 3 NOVEMBER 2011 om 18.00 uur, dus vóór de training !!
PS Gelieve voor de mosselsouper jeugd uw kaarten te bestellen en te vereffenen bij de afgevaardigden en dat ten laatste aanstaande zaterdag !!
). . Eénmaal lukte het dan toch : Julien Van Volcem redde de werkelijk eerste kans van de bezoekers nog knap, maar in de herneming kon diezelfde krachtpatser de onverdiende 1-1 scoren. En wat later werd die spits onderuitgehaald (na zelf eerst een ferme por verkocht te hebben), uit de vrije trap volgde de eerder vermelde winning-penalty van de bezoekers. Resultaat behaald, tijd om de onsportieve truckendoos open te vouwen : plots had de bezoekende doelman een ferme hernia bij iedere bal die hij moest halen, de topspits die de ganse match al achter diepe ballen had mogen lopen, mocht nu plots achteraan meehelpen om zelf lange ballen te versturen. Pas op : ik heb geen problemen dat dergelijke spitsen meevoetballen : wij hebben er bij Roeselare ook zo één, maar die speelt dan in het eigenbelang bij een categorie twee jaar ouder. Samengevat : Dender won deze topper uiteindelijk (Robbe Van Loo kopte een laatste kans van een moedeloos geworden thuisploeg nipt naast), en vond dit "naar eigen zeggen" verdiend. We laten ze in de waan, maar zijn tegelijkertijd trots op de manier waarop onze jongens deze wedstrijd hebben gestreden en vooral gevoetbald. En uiteindelijk is dit belangrijker dan een "uitslag op pagina 37 van de maandagse sportkrant" ... 
