Vooreerst beginnen met de uitslag van de enige "match" op zaterdag : Luingne - KSVR U13B 4-2.  Een spijtige nederlaag op zaterdagnamiddag van onze Rikse Cowboys op het mooie maar veel te kleine kunstgrasveld van de vinnige Waaltjes.  Zolang het om "voetballen" ging, waren de "onzen" ruim de evenknie.  Getuige de 0-1 voorsprong na de penaltygoal van Casey Devoldere en wat later zelfs de 1-2 via Maurits Vanhoutte.
Pas toen het op kracht en snelheid begon over te gaan, bleken de thuisboys plots dat jaartje ouder en werd een nederlaag onvermijdbaar.

En dan dat "andere" op zaterdagvoormiddag.  Eerder folklore dan een wedstrijd.  En daarmee zeker geen afbreuk doen aan het moedige en sympathieke verweer van de thuisploeg.  Maar het ganse gebeuren straalde een serieuze zweem van belachelijkheid uit.  Krijgen plaatselijke teams zoals KV Oostende, KM Torhout en andere daardoor geen "label" ?  Het roept voor bepaalden serieuze lachbuien en voor andere minder leuke frustraties op, en begrijpelijk ...  Eerst en vooral werd een half uur vroeger begonnen, de thuisploeg diende immers in de namiddag nog een tornooi te gaan afhaspelen (een tornooi dat ze naar alle waarschijnlijkheid niet zullen gewonnen hebben ).  Ten tweede was de tegenstand dus echt onbestaande.  Gelukkig voor de plaatselijken was de scheidsrechter voortreffelijk in zijn rol van "hoe imiteer ik een blinde" en goochelde de thuistrainer met enkele tientallen vervangingen, zodat het oorverdovende en verschroeiende tempo af en toe gebroken werd.  Voor de mensen die de verplaatsing niet meemaakten, benadruk ik nog eens dat dit omschrijven van het tempo sarcastisch bedoeld is .
Dat niet iedere doelkans een doelpunt kan zijn, daar zijn we ons van bewust.  Dat de jongens er tenslotte niet omdoen als ze een kans missen, is eveneens een waarheid als een Waalse koe.  Maar toch ... maar toch ... een zekere vorm van laksheid en nonchalance valt onze witzwarten dan wel weer te verwijten.  Echte "killers" blijken niet in de U13-stal te vertoeven !  Goed geteld en niet overdreven (ik wens hierbij mijn twee afgevaardigden Roger en Luc tegelijk in de bloemetjes zetten alsook ze oproepen als getuigen) : in de eerste helft 16 en in de tweede helft 23 echte doelkansen, en dan heb ik het nog niet over de halve kansen.  Ongezien en soms ongelooflijk.  De flagrantste was de fase waarop we met VIJF aanvallers tegenover één arm keeperke erin slaagden de bal naast doel te plaatsen.  Het begon nochtans goed : een mooie extreem-rechtse aanval werd door Michiel Vandromme achteruitgelegd, de voorbeeldige kapitein Emiel Wheaton (verliet net zoals zijn collega-kapitein van de Titanic nooit het bijwijlen zinkende schip) scoorde mooi de 0-1.  Het hoogtepunt meteen wat "schoonheid der doelpunten betreft".  De 0-2 volgde al snel toen Victor Landuyt een uittrappen van de keeper onderschepte en scoorde.  En op een nieuwe voorzet van Michiel Vandromme scoorde Victor Landuyt de 0-3.  Het leek er dus even op dat de "Westhoek" een stukje Wallonië ging inpalmen.  Victor besloot echter andere "indringers" toe te laten en bediende Henri Verduyn die de 0-4 scoorde.  Een zoveelste "zuivere" corner van Milan Gillewy werd door Thiemen Desendre binnengekopt.  Rusten dus met 0-5. 
In de tweede helft hopen dus op iets meer realisme voor doel wat aanvankelijk leek te lukken.  Eén van de eerste aanvallen via Emiel Wheaton werd door Dirk-Jan Dewaegemaeker binnengeplaatst.  Toen volgde echter de grote leegte.  Wat in de volgende tien minuten werd gemist aan kansen, was al even komisch als dramatisch.  Uiteindelijk viel na een vrije trap van Milan Gillewy uiteindelijk de 0-7 via Victor Landuyt.  En even later de 0-8 na een mooie vlotte combinatie tussen Victor en Michiel Vandromme.  De lob van Victor Landuyt betekende niet alleen zijn vierde treffer maar ook de achtste van KSVR.  Toen diezelfde Michiel Vandromme wat later werd neergetrokken volgde een logische penalty.  Van mijlenver kwam Arthur Staelens (die ondertussen de zwaar vermoeide Thibaut Vansteenkiste was komen te vervangen) aangespurt om met een verschroeiende knal de 0-9 tegen de netten te knallen.  Of in de juiste versie : na een wandeling hobbelde Arthurs penalty traagjes in de benedenhoek. .
Net zoals in de eerste helft besloot Thiemen Desendre dan maar de doelpuntenproductie af te sluiten : op aangeven van Dirk-Jan Dewaegemaeker scoorde "Thimy" de 0-10. 
Samengevat : 0-30 was als uitslag iets logischer geweest, de drie punten zijn binnen, we zijn een dagje buiten geweest, de kleren zijn niet echt vuil en veel meer dan de thuisploeg kende deze partij één grote verliezer : de Belgische Voetbalbond.  Al schijnen deze laatste dit zelf niet echt te beseffen ...

15-04-2012 om 03:16 geschreven door PR  

12-04-2012 om 13:40 geschreven door PR  

10-04-2012 om 10:18 geschreven door PR  

Was het zaterdag nog koud in Wingene, de kerels van trainer Rik kregen er nog een trosje regen bij ook.
Maar ook deze omstandigheden hielden Rik niet van de tornooizege.
Een mooie zege tegen Eernegem, een hard bevochten zege via strafschoppen tegen Blankenberge en een makkelijke zege tegen De Ruiter bezorgde de zwartwitten een finaleticket.  Tegenstander werd de "mengelmoes" van trainer Jean-Claude (deel U12B, deel U12A).
Doelpunten van Artur Tyvaert en Casey Devoldere deden kapitein Shun Ballegeer zijn tweede trofee in enkele dagen tijd omhoogtillen.

09-04-2012 om 19:33 geschreven door PR