Onze thuishaven ("Schiervelde" - terrein 4) inspireert ons momenteel nog niet tot grootse daden. Na onze vorige thuismatch tegen Club Brugge was ook het vertoon deze keer thuis tegen Moeskroen niet veel soeps, en dat ondanks de zeer veelbelovende en sterke midweekmatch op het veld van Zulte-Waregem. Het begon nochtans goed tot zeer goed, SV drukte en kreeg halve en volledige kansen via o.a. Emile Samyn (met links in de handen van de keeper). Moeskroen kon enkel dreigen via 3 duidelijk in buitenspel vertrekkende aanvallers doch de stand bleef maagelijk blank. Een diepe bal bereikte de rechtervleugelspits van Moeskroen, de nochtans goed uitgekomen doelman Stef Platteeuw ontzette de bal, doch die belandde via het lichaam van Younis Devoldere ongelukkig in eigen doel. Veel tijd hadden we echter niet nodig om gelijk te komen : een slimme doorsteekpass van Emile Samyn zonderde Florian Cavey af op zijn linkerflank, diens scherpe voorzet, werd onder aandringen van Niels Van Craeyveld, door een roodwitte bezoeker in eigen doel verwerkt. Rusten dus met 1-1 en hopen op scherpere thuisjongens voor de tweede helft. Het tegendeel was waar : in de eerste 5 minuten dreigde Moeskroen driemaal via hun gevaarlijke linkse flank, doch we hielden strompelend stand. Tegen de 11 Moeskroen'ers hielden we dan even stand, doch toen die hulp kregen van een twaalfde speler (el arbitro), waren we eraan voor de moeite. Een duidelijke hoekschop werd ons ontnomen, na reclameren kreeg Torbjorn Deckmyn geel. In het daaropvolgende duel met de Moeskroense linkse flank floot de scheids voor een lichte overtreding en trok hij tot ieders verbazing een tweede gele kaart. Onverdiend en een teken van onmacht van de falende scheids die zelfs de anders-ijzig-kalme afgevaardigde Roger Victor enerveerde. De druk van Moeskroen werd nu zwaarder, doch KSVR begon met zijn tienen wonderwel iets beter te spelen, doch een zeer rare fase besliste over de einduitslag. Een Moeskroenspeler probeerde een strafschop uit te lokken, de scheids liet doorspelen doch maakte hierbij wat rare gebaren (of floot hij ??), waarop Laurens Huysentruyt de bal in zijn handen pakte. De scheids kon niet anders dan penalty fluiten en het stond 1-2. Samengevat was onze prestatie niet sterk genoeg voor een overwinning te claimen, doch een puntje was mogelijk geweest en ook het hoogst haalbare. Jammer dat een scheids zo een jeugdwedstrijd beïnvloeden kan : het begrip 'thuisfluiter' moet op Schiervelde duidelijk nog zijn intrede maken. Maar we moeten er ook een les uittrekken : twee rode kaarten en vijf gele na amper vijf matchen !! Al zal het een portie karakter kosten van trainer en spelers (ik geef toe ...), hoe zwak de scheids ook is, we moeten leren aanvaarden wat de arme man besluit te ondernemen. En ook op voetbalgebied dienen we ons aanstaande zaterdag (weliswaar zonder de geschorste Torbjorn Deckmyn) te herpakken en eindelijk het thuispubliek tracteren op een glansrijke prestatie tegen AA Gent.
Wie zich de moeite getroostte om zondagmorgen vroeg op te staan ter ondersteuning van de U13B, zal het zich niet beklagen. De "shadows" (zo heten ze voortaan) begonnen aan de wedstrijd met een prachtige afstandstreffer van Laurens Coene. Nochtans was de eerste helft ver van schitterend, vooral het veld speelde hen parten. Of waren het de zenuwen ? Feit was dat de bordjes aan de rust plots 4-1 stonden, al dient gezegd dat de thuisploeg quasi elke kans afwerkte. Een onmogelijke zaak zou je dan denken, maar de Shadows vertikten het om de eerste wedstrijd als verliezer af te sluiten. Met de moed der wanhoop begonnen ze aan een quasi onmogelijke achtervolgingstocht en Tienen raakt zowaar in eigen suikerstad in paniek. Al vlug milderde Arthur Declercq op hoekschop tot 4-2 en een mooi omgezette strafschop van Jasper Cafmeyer zorgde zelfs voor 4-3. Lemmy Danneels maakte dan uiteindelijk het onmogelijke waar en de spectaculaire 4-4 cijfers stonden op het bord. Mits een betere eerste helft was een zege hier zeker mogelijk geweest, doch uiteindelijk een 4-1 achterstand ophalen, schept tevredenheid en verdient een proficiat voor de jongens voor hun onverzettelijkheid en karakter.
Een ietwat mindere prestatie van de B'boys op het veld van stadsgenoot FC Roeselare. Doch uiteindelijk verdiende 1-6 eindcijfers op het scorebord, na goals van de vlotscorende Michaël Vandemaele (2), Arthur Declercq (2), Robbe Janssens en Tibo Gereels.
Een eerste deugddoende-mooie-verdiende zege voor onze jongens. En eerlijk - wat mij betreft - onverwacht. Het niveau op training gisteren was enorm zwak, Torbjorn Deckmyn viel dan nog gekwetst uit net voor het einde van de training. Maar er was meer ... onze spelers hadden in een tijdsspanne van amper 8 dagen Club Brugge (2x), Standard (2x), Germinal Beerschot, AA Gent, Everton, Villareal en AZ'67 bekampt. Krijgen voetbalprofs van pakweg Anderlecht of Standard dit voorgeschoteld, dan klagen ze steen en been, maar onze jongens moeten dit aankunnen. Met tussendoor amper 1 of 2 trainingen waarin bepaalde zaken kunnen bijgesteld worden. Maar het bleek ongegrond. De kunstgrasbodem inspireerde onze boys tot goed voetbal en vanaf de eerste minuut drukten ze Zulte/Waregem (met in hun rangen 2 supergemotiveerde ex-KSVR'rs en een ex-KSVR-trainer) tegen hun eigen doel. Een prachtig cross-pass van Florian Cavey zonderde Niels Van Craeyveld af, doch de thuisdoelman had nog een mooie save in petto op diens poging. Even erna stuurde de vinnige Niels Van Craeyveld Emile Samyn in het straatje. Emile omzeilde een laatste thuisverdediger en trok mooi voor doel alwaar de goedgevolgde Florian Cavey de 0-1 kon binnenduwen. Meer dan verdiend, want de thuisploeg kon enkel dreigen via wat vrije trappen en corners. DE stand aan de rust kon beslist hoger opgelopen zijn, doch kansen en kansjes via Emile Samyn, Niels Van Craeyveld en enkele dubieuze beslisingen van de wandelende scheids stonden dit in de weg. Zo was er onbegrijpelijk geel voor Laurens Huysentruyt voor ... ja ... voor wat ? Na rust was er eerst een schot van Florian Cavey in het zijnet en onmiddelijk erna mooi uitverdedigen (een verademing na wat we tegen Club Brugge deden en zagen), een diepe lange bal en Emile Samyn er als de kippen bij om de iets meer geruststellende 0-2 op de Gaverbeekse oevers te bekomen. En onmiddellijk erna zonderde een slimme en snelle inworp van Maarten Houthoofd rechtsbuiten Niels Van Craeyveld af op zijn flank, diens strakke voorzet werd door Emile Samyn aan de eerste paal binnengeduwd en 0-3. Een diepe bal van Jean-Thibault Calewaert zond Emile op weg naar zijn hattrick, doch nu belandde zijn poging nipt naast. Dan verwaterde het spel eventjes, het aansluiten bleef even achterwege, het speelveld werd te groot en onmiddelijk werd dit afgestraft met een Waregemse tegentreffer : 1-3. Doch Maarten Houthoofd doorbrak de plaatselijke hoop met een mooie tussendoor-bal die Emile Samyn alleen voor doel afzonderde : dit keer had Emile geen medelijden en de meer dan verdiende 1-4 stond op het bord. Een meer dan geruststellende prestatie met hoop op een aangenaam verlengstuk aanstaande zaterdag thuis tegen Moeskroen.
Betreffende de testen Sportakus aanstaande woensdag 26.08 : gelieve u ter plaatse (sporthal Beveren) aan te melden bij Valerie Boydens van Sportakus. Gelieve haar dan ook het door-de-ouders ondertekende formulier aan te bieden !!
