Tegen de paarswitten van Sporting West trokken we de rode truien aan (zo kon dit kleur ook eens winnen ). Er bestaan leukere omstandigheden om als ouder/toeschouwer een wedstrijd bij te wonen. Ons "kunst"grasveld laat al vaker geen oogstrelend voetbal toe, regen en wind waren deze keer nog een bijkomende stoorfactor om aan de zijkant te kunnen genieten. Al was de eerste helft nog te pruimen. Drie dotten van kansen in de eerste tien minuten : een voorzet van Kenneth Provost vond geen attente afwerker voor doel, Alessandro Beel en Arne Naessens knalden elk een reuzekans over (het hobbelveld speelt hier ontegensprekelijk een grote rol in). Uiteindelijk stuurde Kevin Bossée in de elfde minuut Kennet Provost de dieperik in, Kenneth knalde mooi binnen. Even concentratieverlies bij ons, het voetje wat laten hangen en de bordjes stonden gelijk. De bezoekende spits (nr. 9) had een mooie actie in petto, ons verdedigend compartiment leek even een kopie van de "grote roodwitte broers". Opnieuw beginnen dus, en dat lukte vrij snel. Een hoge voorzet van Senne Vanbrabandt werd door Kevin Bossée binnengekopt. De goede versnelling leek gevonden. De goals vielen plots, samen met de regen, uit de lucht. Een corner van Arne Naessens werd door Andreas Hemelaere binnengekopt : 3-1. Een mooie kopbaldeviatie van Alessandro Beel zonderde Guanitto Werbrouck alleen voor doel af en het stond 4-1. En op een hoge voorzet van Kenneth Provost kon Alessandro Beel profiteren van een zeldzaam foutje van de bezoekende doelman. 5-1 aan de rust dus !! En daar waar tegen Diegem de tweede helft een voortzetting was van de doelpuntenkermis, stokte het mechanisme nu na rust. Alsof ze "zoals de groten" al aan rusten dachten voor de bekerwedstrijd van woensdag . Lowie Raveschot zag nog een mooie zweefkopbal gestopt door de doelman, Simon Verlinde aanschouwde "live" vanop één meter voor een leeg doel hoe slecht ons veld wel ligt en een goal van Alessandro Beel werd volledig ten onrechte afgekeurd. Tussendoor was een mooie actie van Simon Verlinde nog de inleiding van de zesde goal : Alessandro Beel was afwerker van dienst. De slotminuten waren enkel aftellen. De scheidsrechter van dienst wou nog een "hattrick", maar slaagde met twee goals slechts gedeeltelijk in zijn opzet. Een ingebeelde strafschop zorgde voor een tweede Harelbeekse goal, de derde was zo mogelijk nog lachwekkender. De arme man had de ganse match al moeite om "uit" van "binnen" te onderscheiden, doch zag plots vanin de middencirkel dat doelman Bert Knockaert een bal van buiten de rechthoek zou uitgetrapt hebben. Onrechtvaardig, maar door de uitslag eerder als "zielig" te bestempelen. We gunnen de man zijn pleziertje. Een sobere 6-3 zege (het klinkt raar) met een deftige eerste helft en een mindere tweede "op automatische piloot". Volgende week kijken we op woensdag eerst bekertegenstander Zwevegem in de ogen, om vervolgens aanstaande zaterdag leider Tubize te bekampen "in eigen nest" ...
Door de bekerwedstrijd van volgende week, aangepast trainingsprogramma : maandag 19u training dinsdag VRIJ woensdag 18u30 bekermatch Zwevegem - KSVR donderdag 19u training
Een zonnige zaterdagvoormiddag, een fonkelnieuwe gitzwarte SIMA-bus stond ons op te wachten op Schiervelde, capaciteit 90 personen. Jammer dat er net deze verplaatsing weinig ouders mee waren. Pakweg 40 man op zo'n kanjer van een bus lijkt wat "leeg". En de chauffeur van deze bus was allesbehalve een "kanjer". Aan een Benidorm tempo richting Denderleeuw, onderweg een Expeditie Robinson-gevoel, toen afgevaardigde Luc Debaes een tweetal keren zijn knus zitje op de bus diende te verlaten om buiten te kijken of de bus wel onder enkele lage bruggen kon. Tot overmaat van ramp werden we door de chauffeur "gedumpt" op de parking van het eerste veld van FC Dender (op zo'n 2 km wandelafstand van de jeugdterreinen). Dit alles samen zorgde ervoor dat we pas om 11.50 uur de kleedkamers binnentraden en we voor een ultrakorte wedstrijdopwarming dienden te zorgen. Dit ongevuld dubbeldekgevoel zouden we de ganse wedstrijd meedragen. Ongevuld/onvervuld vooral omdat we ondanks de technisch sterke en vinnig spelende thuisploeg de zege op basis van de kansen echt wel verdienden. Al was ons voetbal soms slordig en vooral inspiratieloos, op basis van de kansen verdienden we zeker meer dan dit gelijkspel. Kenneth Provost kopte slapjes een doelrijpe kans naast (slapjes, want het bijna-ziek-gevoel kon Kenneth de ganse match moeilijk verbergen), wat later besloot Kenneth Provost vanop penaltypuntafstand nog een pass te geven naar de verraste Simon Verlinde, in plaats van zelf te scoren. Een voorzet van Kenneth kwam net achter de vrijstaande Simon Verlinde en op een prima doorsteek van Arne Naessens talmde Alessandro Beel net iets te lang om te kunnen scoren. Een voorsprong aan de rust was dus zeker verdiend geweest. Na rust plusminus hetzelfde beeld : de laatste pass ontbrak en meer dan veel steriel drukken was er niet. Toch vielen er terug dotten van kansen. Andreas Hemelaere slaagde in een prachtige actie doorheen het hart van de Denderse defensie, doch voor doel zocht hij zijn rechter in plaats van met links af te drukken. Wat later kon Viktor Dierinck met links vanop schiet-rijpe afstand geen kracht op zijn schot steken. Het gebruik van de slechte voet, we blijven benadrukken op elke training hoe belangrijk dit is !!. Een hoge voorzet werd door Alessandro Beel met het hoofd net gemist en op een voorzet (met links !!) van Simon Verlinde, kon Lowie Raveschot in het geharrewar net niet scoren. Je ziet het (of eerder leest het) : voldoende kansen om deze wedstrijd te winnen, ondanks een mindere prestatie. Het dubbeldekgevoel kunnen we ook toepassen op onze ploeg zelf. Terwijl de "bovenkant"/aanvallend compartiment ietwat vinnigheid en inspiratie miste, geven we een dikke proficiat aan de "onderkant". Onze verdediging won zowat ieder duel, Dender kon enkel dreigen met een kopbal over. Bravo aan Bert, Axel, Lucas, Viktor en Dries. Door deze puntendeling "tuimelen" we uit de top drie! Tot slot nog een ferme pluim voor de thuisploeg : op dit niveau zelden zo'n sympathieke trainer, staff en spelers meegemaakt. Klein van gestalte, groot van attitude. Het maakt het verlies van enkele wedstrijdpunten een ietsie pietsie draaglijker.
). Er bestaan leukere omstandigheden om als ouder/toeschouwer een wedstrijd bij te wonen. Ons "kunst"grasveld laat al vaker geen oogstrelend voetbal toe, regen en wind waren deze keer nog een bijkomende stoorfactor om aan de zijkant te kunnen genieten. Al was de eerste helft nog te pruimen. Drie dotten van kansen in de eerste tien minuten : een voorzet van Kenneth Provost vond geen attente afwerker voor doel, Alessandro Beel en Arne Naessens knalden elk een reuzekans over (het hobbelveld speelt hier ontegensprekelijk een grote rol in). Uiteindelijk stuurde Kevin Bossée in de elfde minuut Kennet Provost de dieperik in, Kenneth knalde mooi binnen. Even concentratieverlies bij ons, het voetje wat laten hangen en de bordjes stonden gelijk. De bezoekende spits (nr. 9) had een mooie actie in petto, ons verdedigend compartiment leek even een kopie van de "grote roodwitte broers". Opnieuw beginnen dus, en dat lukte vrij snel. Een hoge voorzet van Senne Vanbrabandt werd door Kevin Bossée binnengekopt. De goede versnelling leek gevonden. De goals vielen plots, samen met de regen, uit de lucht. Een corner van Arne Naessens werd door Andreas Hemelaere binnengekopt : 3-1. Een mooie kopbaldeviatie van Alessandro Beel zonderde Guanitto Werbrouck alleen voor doel af en het stond 4-1. En op een hoge voorzet van Kenneth Provost kon Alessandro Beel profiteren van een zeldzaam foutje van de bezoekende doelman. 5-1 aan de rust dus !! 
. Lowie Raveschot zag nog een mooie zweefkopbal gestopt door de doelman, Simon Verlinde aanschouwde "live" vanop één meter voor een leeg doel hoe slecht ons veld wel ligt en een goal van Alessandro Beel werd volledig ten onrechte afgekeurd. Tussendoor was een mooie actie van Simon Verlinde nog de inleiding van de zesde goal : Alessandro Beel was afwerker van dienst. De slotminuten waren enkel aftellen. De scheidsrechter van dienst wou nog een "hattrick", maar slaagde met twee goals slechts gedeeltelijk in zijn opzet. Een ingebeelde strafschop zorgde voor een tweede Harelbeekse goal, de derde was zo mogelijk nog lachwekkender. De arme man had de ganse match al moeite om "uit" van "binnen" te onderscheiden, doch zag plots vanin de middencirkel dat doelman Bert Knockaert een bal van buiten de rechthoek zou uitgetrapt hebben. Onrechtvaardig, maar door de uitslag eerder als "zielig" te bestempelen. We gunnen de man zijn pleziertje. Een sobere 6-3 zege (het klinkt raar) met een deftige eerste helft en een mindere tweede "op automatische piloot".
