Net zoals ieder jaar wordt de United Way Campagne in gang
getrokken in Cargill. Dit is een
organisatie die aan maatschappelijk werk doet.
Cargill zorgt ervoor dat de organisatie nog eens in the picture wordt
geplaatst en tijdens deze dag kunnen we ook vrijwilligerswerk doen.
Vorig jaar konden oma en opa zien hoe het eraan toe gaat en
dit jaar mochten we natuurlijk niet ontbreken.
Catharina, haar vriendin, Marcin en Thano stelden een voedselpakket en een
pakket voor mondhygiëne samen. Na
anderhalf uur waren alle dozen gevuld en konden deze vertrekken naar de vierde
wereld.
Ook kon je per opbod fotos, kaders, inzetten. Wij hebben geboden op een taxirit met
babysitter waar wij het hoogste bod haalden en binnenkort kunnen genieten van
een avondje uit met chauffeur en een babysit.
Na het harde werk verdienden we allemaal een traktatie en
sloten we de dag af met een maaltijd in pizza Lucé, die bij een aantal van onze
vrienden wel zal gekend zijn!
Cafe ontdekt met Belgische bieren op vat (zelfs Kwak!)
Onze lokale vrienden wisten ons te vertellen dat er in
Minneapolis heel wat pubs zijn met Belgische bieren van het vat. Enkele hebben zelfs een bijzonder breed gamma aan bieren, waaronder Kwak. Dit moesten we dus met eigen ogen en smaak pupillen ontdekken. De kinderen bleven voor de gelegenheid een avondje alleen thuis; Catharina is immers intussen al een tijdje gediplomeerd babysitter. Ter plaatse genoten we niet alleen van de Belgische bieren (het aanbod was immers zeer breed) maar ook van een typisch Belgisch gerecht zoals mosselen. Het Belgische concept van een café zonder eten is in Amerika namelijk eerder de uitzondering... overal moet ook gegeten kunnen worden natuurlijk. We konden ook even ons Nederlands gebruiken, want de bieradvertenties in het menu waren duidelijk de originele Belgische versies...
Na het proeven van de streekbieren raakte ons Amerikaanse vriend al wat aardig in de wind, maar toch bleef hij volharden om ons ook iets verderop nog kennis te laten maken met een Poolse bar... Daar serveerden ze Okocim en Zyview, en dus kreeg Bjorn even heimwee naar twintig jaar geleden. De ontdekking van de Poolse bar deelde hij al snel met zijn Pools vrienden, die intussen wellicht al aan de ontbijttafel zaten... In de Poolse bar werd ook naar hartelust karaoke gezongen. Wij besloten evenwel aan de bar plaats te nemen, waar de barman na wat Poolse gesprekjes ons al gauw een gamma van lokale vodka- en cocktail variëteiten liet proeven. Geen wonder dus dat de 'morning after' best wat pijnlijker was dan gewoonlijk...
Voor de eerste keer op Amerikaanse bodem werden we
uitgenodigd door onze Brits-Nederlandstalige vrienden om de Guy Fawkes night
te vieren.
Guy Fawkes was een Engelse militair en is beroemd geworden
wegens zijn rol in de samenzwering om Koning Jacobus I en een groot deel van de
Schotse adel die in Londen woont te vermoorden.
Op 5 november 1605 werd hij met lonten en buskruit in het
Hoger huis betrapt en noemen ze het complot het buskruitverraad. Hij werd opgepakt en ter dood veroordeeld. Ieder
jaar wordt het buskruitverraad herdacht en steekt mijn poppen met stro en
vuurwerk in brand. Ook in het Britse parlement wordt er die dag
inspectie gehouden om te zien er geen nieuwe aanslagen worden beraamd.
Iedere bezoeker bracht een hapje en drankje mee waardoor we
werden getrakteerd op heel wat lekkers.
Het weer leende zich er toe om te genieten van een mooi vuurwerk en de
brandende pop, want de temperaturen blijven hier rond de 10°C schommelen. Een groot verschil met de voorbije twee jaar!
Vooraleer we begonnen met de echte party waren we door de
buren uitgenodigd voor de pumpkin carving. Maar dit kan alleen maar slagen als we een
mooie pompoen hadden. Op een zonnige
zaterdagmiddag reden we richting pompoenkwekerij waar we slechts 12 euro
betaalden voor 4 pompoenen. Zowel Catharina, Marcin als Thano hebben hier
weer een echt meesterwerk van gemaakt!
De pompoenen prijken ondertussen al in de voortuin en zo maken we ons
stilletjes aan klaar voor Halloween!
Dit jaar startten we een dagje vroeger met Halloween. Bjorn had tickets op de kop weten tikken om
een Halloweenbiertocht met de volwassenen te vieren. Omdat we voor dit keer geen bob wilden spelen
namen we een taxi! Downtown Minneapolis
werd voor één keer omgetoverd in Halloween sfeer en hoe zotter hoe liever. Onze eerste stop begon in de Pour House waar
we getrakteerd werden op een heus rockconcert.
Nadat we van onze sokken werden geblazen zochten we de rust op in een
duelling pianobar waar 2 pianisten het tegen elkaar opnamen en waar we werden
beloond met verscheidene muziekgenres.
Nadat de volwassenen hun feestje hadden gehad, werd het ook
tijd om de kinderen hun trick or treat moment te beleven. Deze
keer werden we uitgenodigd door Belgische vrienden. Dit was hun eerste Halloween op Amerikaanse
bodem en hopelijk ook voor hen ééntje om nooit te vergeten.
Catharina had haar eigen planning gemaakt voor de trick or
treat maar vervoegde ons toch later op de avond. Wij daarentegen maakten de buurt in Eden
Prairie onveilig. De gastvrouw mag in
ieder geval trots zijn op eigengemaakte creaties , echt een piece of art en
helemaal in de Halloween sfeer.
Nadat onze maagjes meer dan voldoende waren gevuld en met de
nodige kilos snoep reden we moe maar voldaan naar Minnetonka om ons daarna
klaar te maken voor mijn verjaardag. Op
deze dag werd er echter niet zelf gekookt maar gingen wij in het Thais restaurant
van onze buren eten.
Zo werd de maand november ingezet en kunnen we ons 2-jarig verblijf beginnen vieren.
Niet alleen in Duitsland worden er Oktoberfeesten gehouden
maar ook in Minneapolis. Onze
Amerikaanse vrienden met Duitse roots hadden ons uitgenodigd en dit konden we
natuurlijk niet weigeren. Algauw
voelden we ons thuis en deed het ons met heimwee terugdenken aan onze woning in
Cochem! Maar dit mocht de pret niet
bederven en algauw konden we ein, zwei zaufen meezingen.
Maar dit was natuurlijk niet het enige wat we in oktober
vierden. Ik had 8 oktober al een tijd
lang aangekruist op de kalender want Madonna kwam naar Xcel Energy Center in St
Paul. Met de club van Nederlandstalige
dames hadden we tickets geboekt en werd het een amusante avond. Om goed in de sfeer te komen zijn we eerst
iets gaan eten en drinken in St Paul om daarna stipt op tijd aan te komen. Madonna liet echter anderhalf uur op zich
wachten maar de DJ kon alvast veel goed maken.
Het concert is zeker een aanrader en Madonna heeft toch een
aantal nummersl akoestisch gezongen. Het
liedje waarmee ze het concert afsloot was Holiday en toen ging iedereen uit
zijn dak! I will be there next time
In oktober staat ook
alles in het teken van Halloween en dit jaar namen we voor de eerste keer deel aan een
Halloweentocht. In het eerste deel
konden Catharina, Marcin en Thano deelnemen aan spelletjes waarbij ze zowel bij
winst als verlies een prijs mochten meenemen.
Na de nodige inspanningen zetten we onze tocht verder waarbij een aantal
vragen moesten opgelost worden. Tijdens
deze tocht kwamen we meer te weten over bijen, valken, stinkdieren, Tijdens deze avond doken de temperaturen
voor de eerste maal richting 0 graden.
Ik ben nog niet klaar voor de winter en hopelijk wacht het tot na
Halloween met sneeuwen.
Tijdens het tweede weekend van oktober konden we nog
genieten van temperaturen tot 25 graden en daarom namen we even de tijd om een
bezoek te brengen aan Minnetonka Apple orchard.
Dit is een boerderij waar je zelf je appels kan plukken maar er valt natuurlijk heel wat meer te beleven
.
Bij het binnenkomen werd Catharina haar aandacht getrokken
door de talrijke pompoenen waar ze maar al te graag voor poseerde. Marcin
en Thano hadden meer oog voor de hoge toren van stro, waarbij ze onmiddellijk
als eerste de spurt inzetten om de top te bereiken.
Na de conditietest werd het tijd voor een rustpauze en
werden ze getrakteerd op een ritje in de treintaxi rond het parcours. Catharina zag zon rit niet zitten en zat
vol spanning te wachten om aan het maïs doolhof te beginnen. Gelukkig liet de uitgang niet lang op zicht
wachten want Bjorn deed duchtig met zijn rollator mee. Door al die activiteiten kregen we natuurlijk dorst maar
vooraleer deze kon gelest worden, werden we met een tractor naar een drankstandje gevoerd. Hierbij konden we genieten van heerlijk
wijntje, biertje of frisdrank. Catharina
en ik deden ondertussen nog wat aankopen in de lokale winkel terwijl Bjorn met
een wijntje in de hand genoot van het adembenemend uitzicht. Na een geslaagde dag werd het tijd om
richting Minnetonka terug te keren waar de jongens nog een partijtje voetbal in
de tuin speelden.
De afgelopen maanden zorgde de immobiliteit van Bjorn ervoor dat er minder foto's genomen werden. Gelukkig bestaan er nog altijd Iphones, zodat ook Els haar duit in het zakje kon doen. En Heidi gebuikte ons toestel om haar herinneringen van Minneapolis vast te leggen. We laten jullie alvast meegenieten...
De laatste avond planden we nog een bezoek met onze gasten aan het casino, maar dit werd gelukkig opzij geschoven om een uniek natuurfenomeen te kunnen bewonderen: de bloedmaan.. Die werd om 21.45 u verwacht in Minnetonka en een heldere hemel zorgde ervoor dat dit vanop de oprit van onze woning in volle glorie te bewonderen was. In afwachting ontstak Bjorn een gezellig kampvuurtje in de voortuin en werden de gasten getrakteerd om het typische Minnesota dessert - smores... Onze Canadees-Britse overburen zagen dit gezellige tafereel vanuit de wagen toen ze voorbij reden en trokken prompt de remmen toe om on te vervoegen....
Een avondje voordien hadden we ook al genoten van het vallen van de avond in open lucht. Catharina zorgde voor de woning en de jongens, terwijl de volwassenen richting uptown reden om er op een dankterras te genieten van een uniek zicht op het verlichte centrum van Minneapolis met een biertje in de hand. Later op de avond zouden ook onze Amerikaanse vrienden Kevin en Lori ons komen vergezellen zodat Monique en Heidi kennis maakten met de 'vervangouders' zoals Marcin en Thano onze vrienden hier noemen.
Met het kampvuur liep ook het bezoek om zijn laatste uurtjes en dus zorgde Els in de achtergrond al voor een volgend evenement om naar uit te zien... de pompoen werd van stal gehaald... aftellen naar Halloween kan beginnen...
Afgelopen weekend namen we even een reis in de tijd. Even buiten Minnetonka is midden tussen de velden een middeleeuws dorp te vinden. Uiteraard geen echt dorp, daarvoor is de Amerikaanse geschiedenis te kort, maar wel een in Disney-stijl nagebouwd dorp, waar gedurende tien weekendje per jaar in de herfst honderden acteurs hun intrek nemen en leven zoals in de middeleeuwen... ridders, prinsessen, narren, boeren en vooral veel dames met grote boezems zweven er rond. De gebouwen bieden volop eten en drank en middeleeuws souvenirs aan en binnen het dorp zijn steekspellen en andere animaties te vinden.
Bjorn zou als snel tot herinnering gebracht worden dat in middeleeuwse dorpen geen bestrating aanwezig was en dus werd zijn tocht met zijn scooter een ware marteling. Na een kwartiertje stappen besloot hij zich in een leuke bar neer te poten en te genieten van wat wijn, terwijl de rest van de familie en gasten het dorp van naderbij inspecteerden. Een unieke ervaring voor de jongens, maar Catharina en Els vonden dat de hygiene in middeleeuwen toch wel wat te wensen overliet (en de prijzen voor bier en eten eerder futuristische proporties aannamen)
Het bezoek zorgde wel voor een unieke ervaring voor onze gasten, want een middeleeuws dorp heeft uiteraard geen parking voor auto's. Die moesten op het veld achter gelaten worden. Van daaruit brachten schoolbussen de bezoekers naar de toegangspoorten. En dus konden Heidi en Monique nu ook eens beleven hoe zo'n gele schoolbus uit de films in het echt aanvoelt...
Het voetbalseizoen is goed en wel op gang geschoten. Voor Thano stond onlangs een wedstrijd tegen de club van Marcin op het programma en die wou hij uiteraard niet verliezen... Het werd uiteindelijk 1-1 na een goal van Thano... En verdient hij langzaam maar zeker een faam bij zijn team waar hij niet alleen op het veld maar ook in het doel weet uit te blinken. En al helemaal als oma en Heidi nog een bezoekje brengen...
Op dinsdagavond stond de ladies night op het programma. Heidi mocht samen met Els en de Hollands-Belgische damesclub op stap gaan. Na een hapje in downtown trokken ze naar Mills City voor een concert van Stromae. Heidi maakte nog maar eens kennis met het verplicht tonen van een paspoort om een biertje te bestellen. Els had alvast de Belgische driekleur in aanslag... Maar na de eerste teugjes gerstennat werd het tijd voor een ontgoocheling van formaat. Stromae was namelijk achter het podium gevallen en afgevoerd naar een ziekenhuis in Minneapolis... Geen concert dus voor de dames die dan maar verweesd huiswaarts keerden...
Intussen waren de bezoekers door Els al wel ingewijd in de wondere wereld van het shoppen in Minneapolis.... koopjes zoeken, bonnetjes printen, onderhandelen aan de kassa, bestellen via internet, outlets bezoeken,... alle shoppingtrucs hebben ze intussen al onder de knie. En tussendoor uiteraard de verplichte stops in de Carribou koffieshops om de batterijen op te laden... Al werd dit in de Mall of America wel vervangen door een bezoek aan het Hard Rock cafe...De enige plek waar bier ook op bierkaartjes gezet worden, zo zou oma leren in haar zoektocht naar onderleggertjes voor een vriend van Raf.
Tussen al het shoppen door werd gelukkig ook tijd gemaakt om diverse hoekjes van Minneapolis te ontdekken en een fietstocht te maken via Cargill naar Lake Calhoun.
Ook in september maakten we ons op voor bezoek in de bed & breakfast Olevier. Oma Monique maakte voor een tweede maal de oversteek naar onze nieuwe thuis, ditmaal vergezeld van Heidi. Het werd een blij terugzien dat voor het eerst ook beklonken kon worden met een fris getapte Jupiler... Enkele maanden geleden hadden we immers via een website de mogelijkheid gevonden om Jupiler vaatjes bij ons thuis te laten leveren. Aanvankelijk dachten we dat dit vaatjes waren met een draaitapje aan, zoals die vroeger al op de markt gebracht waren. Bij aankomst bleken het evenwel vaatjes te zijn voor een tapinstallatie... Bier aanwezig maar geen tapinstallatie... dan maar handig gebruikt gemaakt van koerierdienst oma die zowat haar volledige valies ingenomen zag door dit kleinnood dat Bjorn online via Vandenborre die oma liet leveren.... Het positieve hiervan is dat oma bij terugkeer voldoende plaats zal hebben om kledij richting België te nemen... Meteen na de rondleiding in de woning werd de tap in gebruik genomen en het is onbeschrijfelijk hoe lekker een Jupiler van het vat in Minnetonka kan smaken... onze gasten werden zowaar stiekem verliefd op dat goudklompje... En de jongens kregen maar niet genoeg van het tappen...
En van bier drinken gesproken... nu we toch de smaak te pakken hadden zouden we de dag na aankomst maar meteen het nuttige aan het aangename koppelen. Na de voetbalwedstrijd van Marcin trokken we richting St Paul om Heidi de toeristische trekpleisters te laten zien.... maar ook om in downtown Rice Park te bezoeken waar die dag een bierfestival gepland stond. Vijf lokale brouwerijen streden er voor de titel van beste lokaal bier. We kochten snel een bierpot en zagen meteen dat het geen toeval was dat we hier aanwezig waren. De bierpotten die verkocht werden waren namelijk de overschot van het Schmitt Germanfest.... een feest waar we vorig jaar in juni aan deel namen met... oma Monique (en Raf & Leentje)... De cirkel was dus rond en het Schmitt bier was ook het enige dat te drinken was... wij spaarden de titel van beste lokaal bier alvast voor de Jupiler van Minnetonka...
Om te zorgen dat we van al dat bier niet dronken werden, moesten we uiteraard ook de maagjes op tijd spijzen. Nadat we Monique in het vorig bezoek de typische Amerikaanse keuken hadden leren kennen, besloten we ditmaal wat verfijnder te eten en dus trokken we naar het Thaise restaurant van onze buren waar we heerlijk smulden van de oosterse keuken en een Italiaanse glaasje wijn... de toon voor het tiendaags bezoek was gezet... voetbal, op tijd een biertje, lekker eten en genieten, wat bijkletsen en tussendoor een toeristisch bezoekje... De komende dagen zal Els er nog shoppen en koffie drinken in de Carribou aan toevoegen!
Met de start van het nieuwe schooljaar pikken we ons normale leventje terug op. Dat betekent elke avond wel ergens naar toe rijden voor de sport van de kinderen en weekends volop in het teken van voetbalmatchen. Thano promoveerde dit seizoen naar het topteam van Tonka United in zijn leeftijdgroep. Een nieuw team, waarin hij gelukkig ook vier spelertjes van zijn vorig team in terug vindt en ook de vorige assistant coach. Dis is nu hoofdcoach geworden en om het nieuwe voetbalseizoen door te spreken, nodigde hij alle spelertjes in ouders bij hem thuis uit voor een pizza-party. De coach tot voor enkele jaren de hoofdcoach tennis geweest te zijn in het sportcentrum waar Thano nu tennis les volgt. Hij bleek ook een professionele tennisspeler geweest te zijn ... in zijn tuin lag logischerwijze dan ook een tennisveld, zodat Thano zich als een vis in het water voelde en met zijn voetbalploeg al snel aan het tennissen sloeg... Tussendoor werd ook nog een duik in het zwembad naast het tennisveld genomen.
Met het nieuwe schooljaar is gelukkig alleen de vakantie ten einde gelopen en niet het mooie weer. Dat is nog volop van de partij met temperaturen tussen de 20° en 30° C. Els nam de kinderen in het weekend bijgvolg mee voor een laatste duik in het waterparadijs van het lokale pretpark. Een typisch Amerikaans ijsje (ijsbolletjes) mocht daarbij niet ontbreken. Wellicht het laatste bezoek aan het pretpark...
Bjorn bleef intussen thuis want met zijn voetherstel komt het er vooral op aan om veel te rusten... al zorgden we er natuurlijk voor dat hij niet teveel gaat vervelen... en dus kwamen Lori en Kevin een avondje op bezoek om de specialiteit van Bjorn te verorberen... een glaasje wijn en pasende broodjes met brie... La Dolce Vita!!!
Nu de school opnieuw van start is gegaan, trekt het normale leven zich weer op gang. Althans gedeeltelijk, want Bjorn zit nog de ganse week thuis om te herstellen van de operatie en om zeker te zijn dat er geen complicaties optreden. Daarna mag hij ook weer naar het werk, al zal Els wel enkele maanden chauffeur moeten spelen. We blikken terug op een fantastisch mooi zomer. Het weer was schitterend, we genoten vroeg van een luilekker vakantie in Aruba, waarna de kinderen zich met volle goesting smeten in hun sport. Daarna kregen we vrienden, collega's en familie op bezoek zodat we bewuster dan ooit genoten van de vakantie en telkens iets opnieuw uit testen. Tussendoor genoten we van de kalmte en de natuur aan de cabin van de vrienden en kon Bjorn meer dan ooit zijn mountainbike van stal halen. We laten je alvast mee genieten van de foto's van de voorbije maand terwijl we ons opmaken voor de volgende Belgische bezoekers aan onze B&B over twee weken...
Na bijna drie maanden vakantie én een weekje eerder dan de meeste kinderen in Minneapolis, trokken de kinderen gisteren opnieuw naar school. Donderdag hadden we met het gezin al de twee scholen bezocht om kennis te maken met alle leerkrachten en alle praktische zaken af te handelen. Marcin krijgt voor het eerst les van een leraar. Het zal zeker even wennen worden want hij is gekend voor een strenge aanpak. De ganse week was hij al aan het hopen om bij één van de tweede andere vijfde graad juffrouwen te kunnen zitten, maar die hoop werd donderdag aan duigen geslagen. Wel was hij opgetogen wat hij voor wiskunde opnieuw in een aparte klas de leerstof van een jaartje hoger kan volgen met dezelfde lerares als vorig jaar. Wedden dat hij dit jaar meer dan ooit zijn beste beentje zal voor zetten in de wiskundeles?
Thano start in de derde graad en was tevreden met de leerkracht. Hij zal ook wiskunde in de vierde graad kunnen volgen en mogelijks zelfs op een advanced level. Op die manier blijven de twee jongens dus met hun wiskunde minstens op het Belgische niveau en zelfs ietsje voorop. 's avonds zorgt juf Els nog altijd plichtsgetrouw dat ook het Nederlands en Frans op peil blijft en ook hier zijn de punten in goede lijn. Marcin heeft zelfs plezier in zijn Frans! De komende weken zullen ze wellicht ook eens een interim leerkracht voor de klas hebben want aangezien Els alleen staat om de kinderen naar alle sporten te voeren, zal Bjorn af en toe eens bijspringen als leerkracht. Niet meteen iets dat de kinderen naar uit kijken...
Catharina vatte maandag de achtste graad aan en volgt Frans in de negende graad. Omdat haar wiskunde vorig jaar niet zo sterk was krijgt ze dit jaar dubbel zoveel wiskunde en dat zinde haar eerst niet zo sterk. Intussen vernam ze dat een vriend ook dit zelfde traject volgt, waardoor het enthousiasme al gestegen is, al ziet ze niet echt uit naar de extra wiskundeles. Al zeker niet omdat dit ten koste gaat van een vak dat ze zelf mocht kiezen (fotografie)...
We blijven de kinderen dus in lijn houden met het Belgische schoolsysteem zolang dit mogelijk blijft... volgend jaar hebben de kinderen drie maanden vakantie want het schooljaar eindigt al op 3 juni en wordt pas op 7 september hervat.. tenzij we intussen in België zijn gestrand en de kinderen op 1 september keurig in het Belgische systeem mogen stappen...
Nadat we haar officiële verjaardag al kort gevierd hadden met de Ieperse familie en een diner in de Mall Of America, stond vrijdag 28 augustus het échte feest op de agenda. En tiental vriendinnetjes én en vriend zouden in de namiddag op bezoek komen en Catharina stond zo goed als alleen voor alle voorbereidingen. Die ochtend werd Bjorn namelijk in het ziekenhuis opgenomen voor de geplande voetoperatie. Een nasleep van de voetproblemen van enkele jaren geleden, die door een gerenomeerde sportdokter hopelijk voorgoed de wereld uit geholpen kunnen worden. De voortdurende pijn werd veroorzaakt door twee gewrichten waartussen het kraakbeen volledig was verdwenen. Die benen werden nu aan elkaar gezet met een bout, want de gewrichten in kwestie buigen bij een gezonde mens slechts twee percent, zodat er amper een beperking in gebruik zou moeten optreden. Sinds onze overtocht naar Amerika werd die pijn om de drie maanden bestreden met injecties met steroides en cortisone, maar die bleken nog amper een week voor soelaas te kunnen zorgen.
Gelukkig is een ziekenhuisopname hier compleet anders dan in Belgie. In een op service gerichte cultuur staat wachten niet in het woordenboek en is alles gepland met oog op de patient. Gevolg... om 7.45 dropte Els mij af in het ziekenhuis. Meteen na het invullen van wat papieren werden we naar een kamer geleid waar enkele minuten later een verpleegster uitleg kwam geven over wat zou gebeuren die ochtend. Meteen daarna werd al een infuus gestoken en kwam een dokter langs om de verschillende soorten verdoving te bespreken en kon ik zelf bepalen hoe de verdoving zou plaats vinden: plaatselijk, volledig of deels volledig. Dit laatste betekent dat je autonoom blijft ademen en er via de rug verdoving wordt geplaatst tot het einde van de operatie, waarna je meteen weer ontwaakt. Omdat het herstel vlotter verloopt werd onder lichte dwang van Els voor het laatste gekozen. Daarna kwam de dokter langs om alles nog eens te bespreken en zijn handtekening op mijn voet te plaatsen als bewijs dat alles besproken was en we de juiste voet zouden aanpakken. Dan mocht Els huiswaarts keren om Catharina te helpen met de voorbereiding van het feestje. Een kwartiertje later werd ik in slaap gebracht om anderhalf uur later wakker te worden met een gips aan het been. De kleurkeuze werd vooraf ook doorgenomen en ter ere van Marcin koos ik voor het paarse kampioenenkleur. Over twee weken komt er een nieuwe gips... Na de operatie werd Els gebeld en op het scherm kon ze mee volgen wanneer ik was geopereerd en wanneer ik in recovery was. Een uurtje later reed een verpleegster me naar de auto en klaar was kees... Els kreeg intussen een soort step mee, waarmee ik mij straks door het huis kan bewegen zodat de belasting via de krukken niet te zwaar zou worden....
Thuis was Catharina al meer dan een dag in de weer om het verjaardagsfeestje voor te bereiden. Ze kreeg daarbij hulp van haar beste Amerikaanse vriendin die voor de gelegenheid twee dagjes bleef slapen om te helpen met de voorbereiding en de opkuis. Op donderdag werden koekjes en cakes gebakken en op vrijdagmorgen werd het huis omgetoverd in een tropisch sfeertje. Op het programma stond uiteraard de verplichte taart, spelen op de trampoline en het speelplein, chillen en het maken van gommetjes voor school... een creatieve activiteit mocht uiteraard niet ontbreken! Voor de drankjes kreeg ze steun van onze vrienden van de boerenmarkt. Die kwamen aan huis smoothies maken en dat was maar goed ook, want Els moest intussen ook Thano naar het tennis voeren want dit weekend was hij ingeschreven voor een tornooi dat startte op... vrijdagavond 17.30 uur... Hij won zijn match maar zou een da later in de volgende ronde uitgeschakeld worden. Uiteindelijk verliep het feestje vlekkeloos en Bjorn kon alles van in de zetel (en eventjes ook vanuit het bed) gadeslaan...
Home sweet home! Met veel plezier deelden we vier dagen lang onze thuisbasis in Minnetonka met de familie. Voor hen kwamen bepaalde kamers in de woning bekend voor van het skypen, andere delen verrasten hen dan weer volledig. De kinderen genoten vooral van de biljart tafel waarbij Hannes al snel een volledige laddercompetitie in elkaar wist te boksen. Tussendoor liet hij Marcin zien hoe hij naar Brugge kan kijken vanuit de USA, al moest hij dan wel toezien hoe ze schaamteloos de boot in gingen tegen Zulte Waregem.... Eerder had hij tussen het shoppen door al de match tegen Manhester United wisten te volgen. Want shoppen werd er gedaan... Via de outlet in Wisconsin over de outlet in Eagan, de TJ Maxx, de Ridgedale om te eindigen in de Mall of America... De buit kon niet langer in de vier valiezen en dus werden er twee extra stuks ingeschakeld om naar Belgie terug te keren...
Gelukkig is Minneapolis ook veel meer dan shoppen... De jongens verkenden de uitdagende mountainbike parcours (inclusief Thano!), met zijn alles verkenden we leukste plekjes in de stad via een fietstocht op de vele lokale trails... Onderweg werd kennis gemaakt met de Yoghurt lab en sculpture garden.. Plekjes die onze vorige bezoekers zeker en vast zullen weten te plaatsen. De laatste dag bezochten we Saint Paul en downtown Minneapolis waar vooral het Twins stadium, de skywalks en de beroemde concertplaats op 1st Ave op het programma stonden.
Toch zorgden we voor onze gasten ook voor unieke ervaringen die anderen hier nog niet mee maakten... Cargill vlees op de BBQ (picarnha) en bovenal op vrijdagavond een drive in cinema - op en top Amerikaans zoals in de films... je zoekt met de wagen een plekje voor een reuzescherm, stemt de radio af op het lokale radiostation en in afwachting van de film ontsteek je de BBQ (of ga je een potje kaarten zoals Bjorn en Johan deden). De kinderen speelden intussen wat voetbal of frisbee, terwijl de dames voor een veilige stek op de achterbank kozen om zeker geen last te hebben van muggen...Op één avond zijn liefst drie films te bekijken, maar aangezien dit pas van start gaat bij het vallen van de avond, kozen wij ervoor om de kinderen na één film al richting Minnetonka te rijden...
Twee jaar nadat we in Wisconsin Dells de beslissing namen om dit Amerikaanse avontuur aan te vatten, verbleven we opnieuw twee dagen in het mekka van de waterpretparken. Net zoals vorig jaar namen we onze intrek in The Wilderness, omdat we hier konden beschikken over een luxueus appartement in plaats van een hotelkamer. Het bood ons de gelegenheid om ons eigen potje te koken, wat vooral voor onze Belgische gasten een verademing was na de weken van restaurants en hotels... Hannes en Lieselot werden uitgedaagd om hun grenzen te verleggen op de waterattracties en na twee dagen hadden ze er bijlange nog niet genoeg van gekregen. Johan en Bjorn moesten bij de Hurricane samen in het bootje stappen, wat zorgde dat de boot bijzonder snel en hoog de trechter in werd gestuurd...
Nieuw dit jaar is dat het waterpretpark ook een bar in het water heeft in één van de negen zwembaden, en dus voelden we ons wel verplicht om dit uit te testen terwijl de jongens in het ene en de meisjes in het andere bad aan het stoeien gingen. Hannes had de handen meer dan vol met de overenthousiaste en energieke Marcin en Thano...Gelukkig waren er uitdagende attracties genoeg en konden we tussendoor ook energie kwijt in een partijtje watervolleybal.
's Avonds werden Belgische tradities in ere gehouden... Marcin kon zijn vreugde niet de baas met de sjaal van Club Brugge die hij van de gasten kreeg, terwijl de volwassenen de tafel na het eten snel ruimden voor een partijtje wiezen met een glaasje bij de hand.
Omdat onze gasten slechts één weekje in de USA vertoeven werd het na twee vééél te korte dagen al tijd om richting 'home' te trekken. We stilden onze maagjes in het overheerlijke Thaise restaurant van onze buren waarna de bed & breakfast Olevier de deuren mocht openen!
Chicago bruist in de zomer. Naast de gratis concerten in tal van parken, vormen ook de stranden van de stad een ware trekpleister. De stad is immers gelegen aan een reuzengroot meer waarvan je het einde niet kan zien. Alsof je aan de zee vertoeft dus. En indien je dan Belgische bezoekers hebt die van zee en stranden houden, dan mocht een namiddagje op het strand zeker niet ontbreken. Els zette haar afkeer voor zand even opzij en dompelde zich ook onder in de zee... Voor de gelegenheid was er dit weekend boven het meer ook een airshow zodat we er meteen gratis animatie bij kregen. Eerder op de dag hadden we de show ook al vanuit de hoogste toren van Chicago kunnen aanschouwen waar we dankzij de selfiestick van Lieselot ook een mooie groepsfoto konden maken.
En net zoals aan de Belgische kust eindigde ook hier een namiddag strand met een bezoekje aan het ijssalon. De stad heeft immers een Ghirardelli vestiging. Dit is het beste Amerikaanse chocolademerk dat we vorig zomer in San Francisco hadden ontdekt. Naast chocolade serveren ze ook prachtige en vooral smaakvolle ijscoupes... De dag werd afgesloten bij een ander culinair genot: de typische dikke pizza van Chicago, veroberd op een terrasje op de navy pier waar het reuzenrad ook voor een leuk ander zicht op Chicago zorgde.
Aangezien het bezoek aan Chicago helaas van korte duur is, maakten we meteen na de receptie ons al op voor een fikse namiddag- en avondwandeling met op het programma de voornaamste attracties: de riverwal, Millenium park, Cloud Gate, crown fountain, Buckingham fountain, navy pier, ... Allemaal fotogenieke plaatsjes en onderweg voldoende tijd om bij te praten... De jongens waren niet van Hannes' zijde weg te slaan terwijl de dames vooral samen poseerden om hun Instagram collectie aan te vullen... Het werd een prachtige valavond met temperaturen rond de 25°C en unieke zichten op de stad. Er was zelfs een gratis concert in het park, maar de klassieke muziek kon de jonge generatie helaas niet bekoren...
